Relaties
alle pijlers
Ben ik nu gek??
maandag 17 september 2007 om 12:59
Vandaag kwamik via mijn zoon erachter, dat mijn ex voor wie ik vorig jaar op de vlucht ben gegaan, nu tijdelijk onderdak bij mijn moeder heeft. Ze vinden hem zielig. Mijn zoon die ook bij mijn moeder woont vind dit ook maar raar. Ik heb natuurlijk om uitleg gevraagd, en kreeg te horen dat ze mij toch ook onderdak hadden gegeven toen dat nodig was. Nou ik ben haar dochter en die eikel is alleen maar ellende, die nu opeens de goede vader probeert uit te hangen.
Ben ik nou gek dat ik dit zo raar vind en totaal niet vind kunnen..
Ben ik nou gek dat ik dit zo raar vind en totaal niet vind kunnen..
woensdag 19 september 2007 om 14:15
Zoon wilt NIET bij me wonen!!! Hij wilt op kamertraining!
Hij is 17 nu dus geen klein kind meer... En als we naar het noorden idd zouden gaan verhuizen dan kan hij natuurlijk mee!!! Daar wordt rekening mee gehouden. Jullie snappen er zo weinig van alsof jullie zelf de ideale ouders zijn. ook een reden is dat mijn zoon hier niet woont is dat ook hij soms ook last van agressieve buien heeft en ik dan bang voor hem ben. Dat hij bij zijn oma woont is allemaal in overleg met jeugdzorg gedaan.
Waarom zeiken jullie altijd over de verhouding met mijn zoon. Alsof je zelf niet voor je kind zorgt je dan automatisch een slechte ouder bent.
Mijn vriend is op zijn 18 de het huis uitgegaan, hij was een opstandige puber, ouders allebei met academische opleiding, maar hij was een buitenbeentje.
Een paar jaar geen contact met ouders gehad terwijl hij in dezelfde stad woonde. Uiteindelijk is alles wel weer goed gekomen.Dus het hoeft niet perse slecht te zijn hoor!
Als de situatie met mijn zoon daadwerkelijk zo slecht was was jeugdzorg allang ingegrepen. En ja die verhuispremie kan ik goed gebruiken aangezien ik hier nog maar net een jaar woon en alles opnieuw moet hebben kopen, ik heb geen bankrekening waarvan ik telkens maar verhuizingen kan bekostigen.
Het kan best zijn dat er morgen een brief ligt voor een andere woning dus ik wacht mooi af.
Hij is 17 nu dus geen klein kind meer... En als we naar het noorden idd zouden gaan verhuizen dan kan hij natuurlijk mee!!! Daar wordt rekening mee gehouden. Jullie snappen er zo weinig van alsof jullie zelf de ideale ouders zijn. ook een reden is dat mijn zoon hier niet woont is dat ook hij soms ook last van agressieve buien heeft en ik dan bang voor hem ben. Dat hij bij zijn oma woont is allemaal in overleg met jeugdzorg gedaan.
Waarom zeiken jullie altijd over de verhouding met mijn zoon. Alsof je zelf niet voor je kind zorgt je dan automatisch een slechte ouder bent.
Mijn vriend is op zijn 18 de het huis uitgegaan, hij was een opstandige puber, ouders allebei met academische opleiding, maar hij was een buitenbeentje.
Een paar jaar geen contact met ouders gehad terwijl hij in dezelfde stad woonde. Uiteindelijk is alles wel weer goed gekomen.Dus het hoeft niet perse slecht te zijn hoor!
Als de situatie met mijn zoon daadwerkelijk zo slecht was was jeugdzorg allang ingegrepen. En ja die verhuispremie kan ik goed gebruiken aangezien ik hier nog maar net een jaar woon en alles opnieuw moet hebben kopen, ik heb geen bankrekening waarvan ik telkens maar verhuizingen kan bekostigen.
Het kan best zijn dat er morgen een brief ligt voor een andere woning dus ik wacht mooi af.
woensdag 19 september 2007 om 14:21
woensdag 19 september 2007 om 14:22
Weet je Jolantje, ik begrijp dat je je voelt aangevallen. Jij hebt destijds beslissingen genomen en wellicht heeft je zoon je dat niet in dank afgenomen dat jij noodgedwongen bent weggegaan en hem hebt achtergelaten. En dat jaar geen contact heeft ook geen goed gedaan. Tuurlijk is het makkelijk om te zeggen wat je destijds misschien had kunnen doen. Maar dat is als..............
Maar wat ik wil zeggen is dat in al je postings en topics het allemaal gaat om ikke ikke ikke. Een jaar lang is je zoon niet in beeld geweest, dat kan je ook niet zomaar meer goed krijgen. Waarom ga je niet met maatschappelijk werk praten wat zij vinden wat goed is? En daarna misschien gesprekken met je moeder en je zoon erbij. De laatste jaren is je prioriteit bij je vriendjes geweest en dat kan ik mij ook voorstellen maar misschien nu tijd om even te buigen wat je nu het beste kan doen ivm je zoon/ex/jouw moeder. Zoek daar hulp bij. Sterkte.
Maar wat ik wil zeggen is dat in al je postings en topics het allemaal gaat om ikke ikke ikke. Een jaar lang is je zoon niet in beeld geweest, dat kan je ook niet zomaar meer goed krijgen. Waarom ga je niet met maatschappelijk werk praten wat zij vinden wat goed is? En daarna misschien gesprekken met je moeder en je zoon erbij. De laatste jaren is je prioriteit bij je vriendjes geweest en dat kan ik mij ook voorstellen maar misschien nu tijd om even te buigen wat je nu het beste kan doen ivm je zoon/ex/jouw moeder. Zoek daar hulp bij. Sterkte.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
woensdag 19 september 2007 om 14:28
Heb je je ooit wel eens afgevraagd waarom je zoon agressieve buien heeft? Wel eens gehoord van kinderen die in hun jeugd veel geweld hebben gezien en zelf later ook gewelddadig worden?
Dus nee, dat je kind niet bij je woont betekent niet dat je een slechte ouder bent. De manier waarop jullie met m zijn omgegaan betekent dat wel. Als ik jou was zou ik me maar in mn handen knijpen met zo'n moeder als jij hebt. Zonder haar had zoonlief nu mooi in de pleegzorg gezeten. Heb je daar wel eens aan gedacht?
woensdag 19 september 2007 om 14:28
Jolantje,
Ik heb eerder gepost en met volle verbazing je topic gevolgd!
Als ik het goed begrijp woont je zoon niet bij jouw omdat jij de verhuispremie niet wilt missen en je binnenkort 200 km van je zoon gaat wonen?
Dit komt op mij erg egoistisch en totaal niet liefdevol over .
Ik snap niet dat jij je druk maakt over je ex,zou maar eens heel gauw
energie gaan steken in je zoon ,besef goed dat het verhuizen ed je in de toekomst door je zoon aangerekend gaat worden.
Eigenlijk laat je hem in mijn ogen behoorlijk in de steek
suc6
Ik heb eerder gepost en met volle verbazing je topic gevolgd!
Als ik het goed begrijp woont je zoon niet bij jouw omdat jij de verhuispremie niet wilt missen en je binnenkort 200 km van je zoon gaat wonen?
Dit komt op mij erg egoistisch en totaal niet liefdevol over .
Ik snap niet dat jij je druk maakt over je ex,zou maar eens heel gauw
energie gaan steken in je zoon ,besef goed dat het verhuizen ed je in de toekomst door je zoon aangerekend gaat worden.
Eigenlijk laat je hem in mijn ogen behoorlijk in de steek
suc6
woensdag 19 september 2007 om 14:30
[quote]:
Lieve Dubio..
Mijn zoon loopt gelukkig geen gevaar, anders was hij daar nu ook..
Ik snap deze zin niet helemaal Ik begreep dat hij dreigend voor je zoon was gaan staan en dat die had gevraagd of hij hem nu ging slaan zoals hij zijn moeder altijd sloeg. Los van de vraag of je zoon veilig ís, is het ook belangrijk te weten of hij zich veilig vóelt. Ik zou hem dat eens vragen.
Ja de woonruimte is iets waar we ook mee zitten. Het app. waarin ik nu woon wordt binnen nu en 2 jaar afgebroken en we krijgen dan automatisch andere woonruimte aangeboden plus verhuispremie van 5000 euro en kijk dan ga je niet zomaar vanzelf weg. Daarnaast zit het er dik in dat we mss ivm het werk van mijn vriend gaan verhuizen maar dat gaat dan 200km verderop zijn.
Ik zei met nadruk dat je moet denken in oplossingen. Dit zijn obstakels, redenen waarom je geen andere woonruimte wilt zoeken. Als dit een bewuste keuze is en je denkt dat het voor je zoon ook verantwoord is, dan moet je ook de gevolgen van die keuze dragen. Dat betekent onder andere dat op dit moment je moeder bepaalde zaken kan beslissen en dat op dit moment jouw ex met je zoon onder één dak woont.
Als je dat niet wilt, dan moet je iets ondernemen om de situatie te veranderen. Dat kan betekenen dat je bepaalde opofferingen moet doen. Is de situatie voor jou niet ideaal maar wel acceptabel, dan moet je er het beste van maken.
Ik begrijp dat de agressie van je zoon een van de redenen is waarom hij niet bij jou woont. Toch schrijf je dat hij de meeste tijd bij jou is. Hoe zit dat?
Groet,
dubio
Lieve Dubio..
Mijn zoon loopt gelukkig geen gevaar, anders was hij daar nu ook..
Ik snap deze zin niet helemaal
Ik begreep dat hij dreigend voor je zoon was gaan staan en dat die had gevraagd of hij hem nu ging slaan zoals hij zijn moeder altijd sloeg. Los van de vraag of je zoon veilig ís, is het ook belangrijk te weten of hij zich veilig vóelt. Ik zou hem dat eens vragen. Ja de woonruimte is iets waar we ook mee zitten. Het app. waarin ik nu woon wordt binnen nu en 2 jaar afgebroken en we krijgen dan automatisch andere woonruimte aangeboden plus verhuispremie van 5000 euro en kijk dan ga je niet zomaar vanzelf weg. Daarnaast zit het er dik in dat we mss ivm het werk van mijn vriend gaan verhuizen maar dat gaat dan 200km verderop zijn.
Ik zei met nadruk dat je moet denken in oplossingen. Dit zijn obstakels, redenen waarom je geen andere woonruimte wilt zoeken. Als dit een bewuste keuze is en je denkt dat het voor je zoon ook verantwoord is, dan moet je ook de gevolgen van die keuze dragen. Dat betekent onder andere dat op dit moment je moeder bepaalde zaken kan beslissen en dat op dit moment jouw ex met je zoon onder één dak woont.
Als je dat niet wilt, dan moet je iets ondernemen om de situatie te veranderen. Dat kan betekenen dat je bepaalde opofferingen moet doen. Is de situatie voor jou niet ideaal maar wel acceptabel, dan moet je er het beste van maken.
Ik begrijp dat de agressie van je zoon een van de redenen is waarom hij niet bij jou woont. Toch schrijf je dat hij de meeste tijd bij jou is. Hoe zit dat?
Groet,
dubio
Ga in therapie!
woensdag 19 september 2007 om 14:40
Ik heb teneerste maar 4 mnd geen contact met mijn zoon gehad en hij begrijpt waarom ik toen op die manier ben weggegaan. Hij zegt zelf dat hij toch aan zijn vader had verteld waar ik zat als hij het wist. Maatschappelijk werk en jeugdzorg zijn duidelijk in beeld en dat mijn prioriteit op dit moment vriendjes zijn is niet juist. Heb 1,5 jaar nu vaste relatie. Mijn vriend kan zich goed in mijn zoon verplaatsen en praat geregeld met hem dus het is niet zo dat hij geen aandacht krijgt!
Ik ben allang blij dat ik hem weer naar school heb kunnen sturen, dat hij nu serieus met zijn toekomst bezig is, iets wat zijn vader altijd niet belangrijk vond. Ik ben toendertijd weggegaan om voor mezelf te kiezen ja dat is waar omdat ik zowel door mijn ex als zoon als voetveeg werd behandelt. Mijn zoon heeft nu hij bij zijn oma woont meer respect voor me gekregen en ziet in dat hij vroeger dingen heeft gedaan die eigenlijk niet echt normaal waren.
Hij zit nu beter in zijn vel.
Ik was 19 jaar toen ik hem kreeg, dat is gewoon veel te jong. Ik was zelf nog volop in de bloei van mijn leven, maar ik heb al die tijd mijn best gedaan.. Ik was met zijn vader getrouwd maar die bemoeide zich nergens mee. Ik was hulpmoeder op school, ik was diegene die langs de voetballijn stond, alleen naar ouderavonden ging, stiekem geld verstopte zodat ik mijn zoon toch iets extra's kon geven. Dus zeg niet dat ik niks voor mijn zoon deed! Als zijn vader weer eens vast zat was ik weer vader en moeder gelijk En nooit is hij daardoor iets tekortgekomen.
woensdag 19 september 2007 om 14:43
woensdag 19 september 2007 om 14:43
woensdag 19 september 2007 om 14:45
Je zal het best zwaar hebben gehad hoor, daar twijfel ik niet aan. Continu in een slachtofferrol blijven zitten zal je zoon EN jezelf alleen weinig helpen. Je hebt het alleen maar over 'IK' en dat je jezelf zo hebt opgeofferd voor je zoon en hij daardoor niets is tekortgekomen. Nou, daarover verschillen we dan van mening. Ik krijg de indruk dat je zoon HEEL veel is tekortgekomen. En naar ouderavonden gaan is niet je opofferen, dat heet ouderschap.
woensdag 19 september 2007 om 14:48
Ik zeg niet dat ik me heb opgeofferd maar vind wel dat ik veel dingen alleen heb gedaan en de vader zich hier niet heeft laten zien. Zijn vader vond school nieteens belangrijk dus waarom moest zoon dan wel gaan.. Moeilijk als je je kind de goede weg wiltopsturen maar de vader die steeds weer ombuigt.
woensdag 19 september 2007 om 14:51
woensdag 19 september 2007 om 15:00
Ik denk dat je vergeten bent wie ik ben. Wij hebben een paar keer telefonisch contact gehad toen je weg ging bij je ex (zet een andere letter ipv de m bij mv, dan weet je het misschien weer). De gesprekken blijven tussen ons hoor. Maar hier op het forum verdraai je soms wel wat feiten. Of wat je mij toen persoonlijk vertelde klopte niet.
Je hebt iig op het FORUM altijd vol gehouden dat je hem nooit meer zag of sprak, een jaar lang. Maar goed, hoelang het is geweest maakt niet uit. Maar waar het wel om gaat is hoe hij het ervaren heeft. Net zoals het voor jou een helse ervaring is geweest. Maar in je relatie had je ook al een ander (geen pers.info, heb je zelf hier op het forum gezet) en toen je gelukkig bij je ex weg was is er ook nog het nodige voorbij gevladderd qua liefde en "ellende". Daar heeft het hele forum van mogen "meegenieten". Het ging altijd om jou en je vriendje die je op dat moment had.
Ik geloof echt wel dat je het beste voor je zoon wilt maar je weet denk ik niet hoe je dat moet doen. Vandaar mijn opmerking, zoek er hulp bij. Het is ook moeilijk een jongen van 15 jaar toen je weg ging. Een puber. Die in die ellende achterbleef en rot verhalen over jou te horen kreeg en geen contact meer had met jou. Het probleem is denk ik groter dan je denkt. Het is volgens mij nooit goed uitgesproken onderling. Hij moet dealen met agressie, misschien genen van zijn vader of frustratie wat er toen allemaal gebeurd is.
De ene keer schrijf je uit frustratie, de andere keer zou iemand die nog nooit iets van je heeft gelezen denken dat je DE relatie hebt die iemand maar kan wensen. Heel veel tegenstrijdige dingen schrijf je. Er zitten gewoon nog veel haken en ogen in de relatie tussen jou en je zoon en moeder denk ik. Wat ook moeilijk is om op te lossen. Want laat ik voorop stellen dat ik het niet correct vind dat je ex bij je moeder woont maar wel kan voorstellen. Lees de redenen van de andere forummers. En ik heb veel waardering voor je moeder dat ze het toch maar doet. Op haar leeftijd. En als ik mij goed herinner heb jij ook een zeer moeilijke periode met haar gehad. Dus wie zijn we allemaal om te oordelen? Je moeder heeft ook gedaan wat zij denkt dat goed is op dat moment. Net als al jouw beslissingen.
anoniem_10085 wijzigde dit bericht op 19-09-2007 15:13
Reden: met aanvulling over mijn naam weet je misschien met wie je toen een paar keer hebt gesproken.
Reden: met aanvulling over mijn naam weet je misschien met wie je toen een paar keer hebt gesproken.
% gewijzigd
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
woensdag 19 september 2007 om 15:29
Ik heb nooit gezegt dat ik 1 jaar geen contact meer met hem te hebben gehad. In april ben ik weg gegaan, augustus zag ik hem weer maar wilde niet met me praten en in november had ik weer contact met hem en kwam hij hier ook over de vloer. Zelfs met Kerstmis is hij bij mij geweest. En nadat ik bij mijn ex ben weggegaan heb ik maar 1 vriend gehad en dat is die ik nu nog steeds heb. Tot 2 mnd geleden had ik geen internet en ook zolang niet meer gepost hier.
woensdag 19 september 2007 om 15:35
De relatie die ik nu heb is wel fijn, op die ene ruzie laatst na, maar dat was dan ook de eerste die we hadden na al die tijd. Hij respecteerd mij wel, en laat mij wel mijn eigen gang gaan. Er speelt geen agressie en geweld meer. En is sprake van liefde... Liefde die ik bij mijn ex nooit gehad heb. Verder kunnen zoon en vriend het ook goed met elkaar vinden iets wat ook wel fijn voor mijn zoon is. Ondanks ze maar 10 jaar met elkaar schelen.
woensdag 19 september 2007 om 15:51
Het hele forum heeft "meegenoten" over je affaire met G. van het forum hier. Nu heb je een andere vriend. Dus dan bedoel je te zeggen dat die hele tijd dat het speelde dat je met G. was, ook aardig een tijdje, dat je toen nog getrouwd was en samenwoonde met je ex?
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
