Relaties
alle pijlers
Ben ik nu gek??
maandag 17 september 2007 om 12:59
Vandaag kwamik via mijn zoon erachter, dat mijn ex voor wie ik vorig jaar op de vlucht ben gegaan, nu tijdelijk onderdak bij mijn moeder heeft. Ze vinden hem zielig. Mijn zoon die ook bij mijn moeder woont vind dit ook maar raar. Ik heb natuurlijk om uitleg gevraagd, en kreeg te horen dat ze mij toch ook onderdak hadden gegeven toen dat nodig was. Nou ik ben haar dochter en die eikel is alleen maar ellende, die nu opeens de goede vader probeert uit te hangen.
Ben ik nou gek dat ik dit zo raar vind en totaal niet vind kunnen..
Ben ik nou gek dat ik dit zo raar vind en totaal niet vind kunnen..
donderdag 11 oktober 2007 om 18:35
Jolantje, alsjeblieft, verschuil je niet achter alle zogenaamde legitieme redenen waardoor je zoon niet bij je woont. Het komt nu niet uit in je gezin, qua ruimte, zijn gedrag, "gezinsuitbreiding met je eigen vriend". Jij bent zijn moeder dus mag bepalen wat er gebeurd. Maar het lijkt of je het wel makkelijk vindt dat hij bij je moeder woont. Nou ik denk persoonlijk nog niet jij persoonlijk maar ik denk eerder vriendlief. Die horen we in het verhaal niet zeggen "hij komt hier wonen wat er ook gebeurd". Zelf denk ik dat het daar wringt. Maar ik kan het fout hebben hoor. Maar hoe dan ook zou ik deze situatie niet zo laten gaan. Het komt wel heel makkelijk uit dat ex daar weg is en zoonlief daar weer kan zijn.
En wat betreft je gelijk halen, wees niet zo kinderachtig, hoe durf je er een soort spelletje van te maken van "He ik heb toch gelijk gehad ..................." (afgezien ik denk dat het niet zo is)
En hoe ik het heb ervaren is iedereen begaan geweest met je zoon en ook advies gegeven voor zijn bestwil. Valt me tegen van je die opmerking.
Ik had ook simpel kunnen zeggen;
IK BEN HET MET DE LAATSTE 2 POSTINGS VAN SUPERSTAR EENS.
En wat betreft je gelijk halen, wees niet zo kinderachtig, hoe durf je er een soort spelletje van te maken van "He ik heb toch gelijk gehad ..................." (afgezien ik denk dat het niet zo is)
En hoe ik het heb ervaren is iedereen begaan geweest met je zoon en ook advies gegeven voor zijn bestwil. Valt me tegen van je die opmerking.
Ik had ook simpel kunnen zeggen;
IK BEN HET MET DE LAATSTE 2 POSTINGS VAN SUPERSTAR EENS.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
donderdag 11 oktober 2007 om 19:57
Jolantje denk je er ook wel eens over na welke belasting het voor je moeder is om jouw puberzoon op te voeden?
En natuurlijk zal ze dat met alle liefde doen daar twijfel ik niet aan..
En net zoals mv al zei volgens mij ben jij veel teveel bezig met het leuke gezinnetje spelen met je vriend...
In je andere topic praat je zelfs over een kind krijgen met je vriend,terwijl je voor je zoon niet eens kunt zorgen...
Ik krijg wel eens het idee dat jij zelf ergens in de pubertijd bent blijven steken..
En natuurlijk zal ze dat met alle liefde doen daar twijfel ik niet aan..
En net zoals mv al zei volgens mij ben jij veel teveel bezig met het leuke gezinnetje spelen met je vriend...
In je andere topic praat je zelfs over een kind krijgen met je vriend,terwijl je voor je zoon niet eens kunt zorgen...
Ik krijg wel eens het idee dat jij zelf ergens in de pubertijd bent blijven steken..
donderdag 11 oktober 2007 om 21:29
Mijn moeder krijgt via jeugdzorg pleeggeld vergoeding en hij krijgt daardoor zakgeld van mijn moeder. De regels bij mijn moeder zijn idd wat losser... Mijn zoon krijgt natuurlijk ook zakgeld van mij en geef mijn moeder regelmatig ook nog wat.. Verder doen mijn moeder en ik veel dingen samen, bijv gesprekken met school, jeugdzorg enz.. Ik ben niet iemand die mijn moeder alles alleen laat doen hoor... ben er zelf dagelijks.
donderdag 11 oktober 2007 om 21:34
[quote]: Jij bent zijn moeder dus jij mag bepalen wat er gebeurd. Maar het lijkt of je het wel makkelijk vindt dat hij bij je moeder woont. Nou ik denk persoonlijk nog niet jij persoonlijk maar ik denk eerder vriendlief. Die horen we in het verhaal niet zeggen "hij komt hier wonen wat er ook gebeurd". Zelf denk ik dat het daar wringt. Maar ik kan het fout hebben hoor.
Natuurlijk heeft mijn vriend het een en ander gezegt maar hij heeft hier in principe niks mee te maken... Het is mijn kind en niet de zijne.. Als hij dat niet wilde dat was mijn zoon hier geen 3 weken..
Natuurlijk heeft mijn vriend het een en ander gezegt maar hij heeft hier in principe niks mee te maken... Het is mijn kind en niet de zijne.. Als hij dat niet wilde dat was mijn zoon hier geen 3 weken..
donderdag 11 oktober 2007 om 23:45
Jolantje wat er gebeurt is in het verleden vindt ik heel erg voor jou en je zoon, maar verlies het respect voor de vader van je zoon niet, er is toch een tijd geweest dat jij wel om hem gaf en dat jullie elkaar tolereerde, toch? Praat nooit slecht over je ex partner, wat een klootzak het ook is geweest, maar das mijn bescheiden mening.
vrijdag 12 oktober 2007 om 07:23
Festen... Als jij door je partner meerdere malen met de dood bedreigt bent geworden, hij een patroon had wat speciaal voor jou was praatte je wel anders.. Mijn vader was heel erg ziek bang en dement aan het worden en toen mijn moeder een weekje vakantie deed om bij te komen sliep ik bij mijn vader.. Op een dag kreeg ik woorden met mijn toen nog partner en heeft me daar door de keuken geslagen mijn vader moest het machteloos toezien. Ik mocht die nacht niet bij mijn vader blijven en moest naar huis voor hem en toen we weggingen heeft hij mijn vader nog uitgescholden..
3 mnd later overleed hij en toen ik bij zijn kist stond te huilen in het crematorium zei hij dat het nu wel goed was geweest....
En dan nog respect hebben?? Op de dag dat ik met hem trouwde had ik al spijt maar zat al gevangen in zijn web.
Ok ik moest weggaan maar voor de buitenwereld wilde ik niet laten zien dat ik gefaald had en toen 4mnd later mijn zoon kwam wilde ik mijn zoon een vader geven.
Een jaar na de geboorte van mijn zoon raakte mijn ex verslaafd aan drugs en toen begon al de ellende.. Tis dat ik goed zuinig kon zijn en mezelf oversloeg met bepaalde dingen zodat mijn zoon niks tekort kwam. Bijna al het geld ging op aan drugs en als ik niks verstopte was er geneens eten voor de kleine.. Door de jaren heen bleef ik dit zo vol houden. Alle extraatjes die ik kreeg (verjaardag, extra's van mijn oma enz) werden aan de kant gelegt voor mijn zoon terwijl mijn ex altijd zijn spaarpotje was aan het bekijken waar natuurlijk niks in zat, Natuurlijk kreeg mijn zoon wel aandacht en liefde van zijn vader hij was trots dat hij een zoon had maar niet trots genoeg om clean te worden..
Mijn zoon was gek op zijn vader want als pap geld had kreeg hij wel altijd iets van papa... Vaders liefde was materialistisch en voor al het andere stond ik er alleen voor.
Al het andere wat bij het opvoeden hoort heb ik alleen gedaan, terwijl hij weer zo nodig bij vrienden was aan het rond hangen om weer bezopen thuis te komen. Respect voor mij heeft hij nooit gehad.
Ik geef eerlijk toe dat mijn zwangerschap meer of minder is opgedrongen, ik was 18 en hij was mijn eerste grote liefde. En hij zei me "als ik geen kind van jou krijg dan maar van een ander"
Ik dom en verliefd als ik was werd natuurlijk zwanger...
En dat is mijn grootste fout geweest....
Maar spijt van mijn kind dat nooit!
vrijdag 12 oktober 2007 om 08:41
Jolantje uit je postings spreekt nog zoveel woede naar je ex toe (wat begrijpelijk is) maar heb je daar ook hulp voor?
Want volgens mij heb je jezelf nooit echt de tijd gegeven om deze relatie te verwerken en de dingen voor jezelf eens op een rijtje te krijgen..
Dat kan natuurlijk ook niet als je vrijwel meteen bij de volgende vent bent ingetrokken die ook weer de nodige problemen meebrengt...
Want volgens mij heb je jezelf nooit echt de tijd gegeven om deze relatie te verwerken en de dingen voor jezelf eens op een rijtje te krijgen..
Dat kan natuurlijk ook niet als je vrijwel meteen bij de volgende vent bent ingetrokken die ook weer de nodige problemen meebrengt...
vrijdag 12 oktober 2007 om 09:05
Juist door mijn vriend ben ik dingen gaan verwerken en hij begrijpt me heel goed... Zijn moeder en hij hebben zoiets ook meegemaakt.. Zijn biologische vader had ook losse handjes en gelukkig is zijn moeder er niet lang bij gebleven.
Ik ben niet bij mijn vriend ingetrokken maar hebben samen die woning gekregen. Hij had en heeft een vast inkomen dus aan een woning komen ging sneller zo.. Hij had op dat moment ook geen eigen woning en woonde bij familie in. Hulp vanwege relatie ex heb ik gehad en kan mijn verhaal goed kwijt. Juist door deze moeder/ ex gedoe is mijn angst minder geworden voor hem, zeker nu ik weet dat hij in het zelfde dorp woont. Ik laat mijn leven niet meer door hem vergallen. Ik sta boven hem!
Ik ben niet bij mijn vriend ingetrokken maar hebben samen die woning gekregen. Hij had en heeft een vast inkomen dus aan een woning komen ging sneller zo.. Hij had op dat moment ook geen eigen woning en woonde bij familie in. Hulp vanwege relatie ex heb ik gehad en kan mijn verhaal goed kwijt. Juist door deze moeder/ ex gedoe is mijn angst minder geworden voor hem, zeker nu ik weet dat hij in het zelfde dorp woont. Ik laat mijn leven niet meer door hem vergallen. Ik sta boven hem!
vrijdag 12 oktober 2007 om 09:43
vrijdag 12 oktober 2007 om 10:00
vrijdag 12 oktober 2007 om 13:06
Pleegzorg betaald oma ? Dan heb jij (en je ex) dus geen zeggenschap over je zoon meer ? En je zoon heeft een lekker voorbeeld aan zowel jou als z'n vader, maak je daar eens druk om ! Waarom denk je dat je zoon nu al de instelling heeft dat werken lastig is en geld 'krijg' je ?
Pfffff... wat heb ik toch een lekker simpel leventje, thank god !
Pfffff... wat heb ik toch een lekker simpel leventje, thank god !
vrijdag 12 oktober 2007 om 15:08
Wat jammer is dat het lijkt of je vanuit een nare relatie "gevlucht" bent in een andere. Zelf meegemaakt hoor dus het is mij niet onbekend. Maar ik heb ervaren dat het toch beter is om eerst dingen te verwerken, even jezelf te redden door alleen te wonen. En je dan een meerwaarde hebt in een nieuwe relatie. Uiteraard hoop ik dat het voor jou anders geldt maar ik blijf er wel bij dat ik vind dat te kort schiet nav je zoon. Ik weet het, makkelijk gezegd zo. En ik weet dat ik niet alle ins & outs weet. Maar de rot dingen die ik lees in je topics hebben ervoor gezorgd dat ik zo denk. Dat je het verleden met je ex niet hebt verwerkt, en dat is niet mis, dat kan je niet alleen en met verhalen van je schoonmoeder. Lekker loopt het nog niet met je zoon maar je dacht wel aan een kind met je nieuwe vriend, en niet aan groter wonen zodat je zoon nu bij je kan wonen. Oke babywens is nu een half jaar in de koelkast gezet maar zo ver was je wel al. En in hoeverre denk je je partner te kennen? Ene moment had je een topic geopend hoe gelukkig jullie waren en gezinsuitbreiding wilde. Toen een topic dat je ex bij je moeder en je zoon woonde, 2 weken later een topic dat je uit het niets het huis uitmoest bij je huidige partner, Een dag later dat je dacht dat je vriend gameverslaafd was. Toen was het weer goed met je vriend. Snap je dat je zoveel over je heen hebt gekregen dat kan je gewoon niet zelf al hebben opgelost. Snap je mijn punt? Als het goed gaat dan denk je over water te lopen maar niemand kan over water lopen. Er is te veel gebeurd en ga nou eens aan jezelf werken. Met hulp. Je schoonmoeder kan dat niet. Hoe goed bedoeld ook.
Ik bedoel dit niet rot hoor. Hoop dat je leest hoe ik het bedoel, je hebt gewoon teveel meegemaakt en je schuift dingen opzei zodat het er niet is. Ik ken het hoor. Maar het is er nog wel.
Ik bedoel dit niet rot hoor. Hoop dat je leest hoe ik het bedoel, je hebt gewoon teveel meegemaakt en je schuift dingen opzei zodat het er niet is. Ik ken het hoor. Maar het is er nog wel.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
vrijdag 12 oktober 2007 om 15:34
MV, hoe zou jij het vinden als je iedere keer op een dergelijke wijze als je hierboven doet aangesproken wordt op jouw gedrag richting ene M?
Ik 'ken' Jolantje al heel lang via het forum en haar leven is bepaald niet over rozen gegaan. Het is en blijft altijd de vraag of je een relatie zoals zij gehad heeft met haar ex wel kunt verwerken. Voor een deel wel, maar een groot deel is gewoon heel moeilijk te verwerken. Zeker wanneer je moeder besluit om deze ex gewoon even in huis te nemen. Het is op zich goed, dat Jolantje wel onderdak en veiligheid aan haar zoon heeft kunnen bieden gedurende de tijd dat de ex bij de moeder verbleef.
Wanneer je moeder dan toch onderdak biedtin zo'n situatie aan deze ex, dan komt oud zeer weer naar boven. Ik kan me voorstellen dat dit bij een aantal mensen vreemd overkomt, maar ik denk dat iedereen die in een soortgelijke situatie als zij gezeten heeft, soortgelijk gedrag gaat vertonen.
Maar zoals ik al eerder tegen Jolantje zei, je ex blijft zoals hij is en dat heeft hij weer eens laten merken. Hij is op zijn gebruikelijke wijze met mensen omgegaan en vertrokken.
Haar zoon woont al heel lang bij zijn oma en het is goed, dat hij daar weer terug kan gaan. Voor iedereen in deze familie.
Ik 'ken' Jolantje al heel lang via het forum en haar leven is bepaald niet over rozen gegaan. Het is en blijft altijd de vraag of je een relatie zoals zij gehad heeft met haar ex wel kunt verwerken. Voor een deel wel, maar een groot deel is gewoon heel moeilijk te verwerken. Zeker wanneer je moeder besluit om deze ex gewoon even in huis te nemen. Het is op zich goed, dat Jolantje wel onderdak en veiligheid aan haar zoon heeft kunnen bieden gedurende de tijd dat de ex bij de moeder verbleef.
Wanneer je moeder dan toch onderdak biedtin zo'n situatie aan deze ex, dan komt oud zeer weer naar boven. Ik kan me voorstellen dat dit bij een aantal mensen vreemd overkomt, maar ik denk dat iedereen die in een soortgelijke situatie als zij gezeten heeft, soortgelijk gedrag gaat vertonen.
Maar zoals ik al eerder tegen Jolantje zei, je ex blijft zoals hij is en dat heeft hij weer eens laten merken. Hij is op zijn gebruikelijke wijze met mensen omgegaan en vertrokken.
Haar zoon woont al heel lang bij zijn oma en het is goed, dat hij daar weer terug kan gaan. Voor iedereen in deze familie.
vrijdag 12 oktober 2007 om 16:17
Wat ik heb begrepen was de relatie tussen Jolantje en haar ex al over toen ze nog bij elkaar woonden. Ik kan me voorstellen dat Jolantje toen al begonnen is met het verwerkingsproces, dus ik vraag me af of ze hier nu nog voor in therapie of iets dergelijks moet. Wat ik vooral lees is dat Jolantje haar leven weer op de rit wil hebben, en daar is ze druk mee bezig. Ik ben het met Pom eens dat de zoon van Jolantje goed bij zijn oma wordt opgevangen en verzorgd, en ik geloof ook niet dat hij zelf verandering in de situatie wil zoals hij nu is. Voor mijn gevoel moet Jolantje wel eerst zorgen dat ze haar leven echt op de rit heeft voor ze aan iets ingrijpends als kinderen begint.
Die ex van Jolantje is een (ex)junk die mensen bedriegt en beliegt, zijn eigen zoon moet hem niet eens meer. Ik zou, ook als is het de vader van je kind, hem uit mijn systeem weren, deze ex is "troubles". En "troubles" moet je zoveel mogelijk uit je leven weren, ook al is het je ex.
Die ex van Jolantje is een (ex)junk die mensen bedriegt en beliegt, zijn eigen zoon moet hem niet eens meer. Ik zou, ook als is het de vader van je kind, hem uit mijn systeem weren, deze ex is "troubles". En "troubles" moet je zoveel mogelijk uit je leven weren, ook al is het je ex.
vrijdag 12 oktober 2007 om 18:19
Ik heb Jolantje irl ook een paar keer per telefoon gesproken. En ik hoop dat ze ook weet dat ik het totaal niet negatief/trappen bedoel wat ik zeg. Juist als je zelf bepaalde fouten hebt gemaakt herken je het bij een ander en weet je theoretisch hoe je het wel zou moeten doen. En ik ben wel met je eens, mocht je dat impliceren, de beste stuurlui staan aan wal. Want wat is er makkelijker om vanachter je pc te schrijven wat je zou moeten doen. Precies. Maar net als dat andere mij me een schop onder mijn kont geven of tips/advies of wat dan ook, zo herkenbaar is haar situatie en wat je evt. zou moeten of kunnen doen. En het spreekwoord "makkelijker gezegd dan gedaan" ken ik maar ook te goed.
Zelf heb ik nu al een hele tijd bewust geen relatie omdat ik aan mijzelf moet gaan werken. En vandaar uit heb ik het idee dat Jolantje te snel een soort "vlucht" heeft genomen in een andere relatie. Ik dacht/denk dat omdat ik dat zelf na een geweldadige relatie dat heb gedaan. Of je een geweldadige relatie kan verwerken en zoja hoe daar heb ik ook geen kant en klaar antwoord op maar het komt op mij over dat Jolantje best nog wel het een en ander te verwerken heeft. Of hulp bij kan hebben. Ik vind het geen schande om bij dit soort nare ervaringen hulp te zoeken om dingen een plekje te geven.
Jolantje, misschien is jouw situatie ook zo gecompliceerd dat je al snel een verkeerde conclusie maakt. Maar dat is ook het makken van een forum. Ik hoop dat je ook begrijpt dat de meeste een beeld vormen van jouw geschreven woorden. Ik zal de laatste zijn die zal zeggen dat ik de wijsheid in pacht heb want dat is niet zo. Maar op de een of andere manier denk ik dat je toch aan jezelf moet gaan denken.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
vrijdag 12 oktober 2007 om 21:35
Pom dank je.. Je snapt de situatie iets beter... Vandaag met mijn zoon op school geweest ivm beroepenkeuze.. Toen kwam ook een beetje de ellende weer naar boven.. Er werd gevraagd over de thuis situatie en mijn zoon antwoorde op de vraag of hij bij zijn moeder wilde wonen dat hij toch liever bij zijn oma woont omdat hij daar zijn eigen plekje heeft en het fijn bij oma heeft. Sterker nog volgende week gaat hij met zijn oma en tante op vakantie naar spanje. Over zijn vader zei dat dat hij geen behoefte heeft aan vast contact en zijn vader ziet als goede kameraad en mij ziet als iemand waarmee hij goed praten kan en gewoon als moeder. Op het gesprek heb ik duidelijk dingen gezegd hoe ik over school en werken denk en mijn zoon gaf me daarin gelijk..
We zijn er nog lang niet maar het gaat de goedekant op.
Wat mijn relatie met mijn vriend betreft... Bij hem heb ik wel de rust gevonden die altijd wilde... En ondanks onze kleine ruzies nog steeds stapelgek op elkaar... Een relatie is nooit voor 100% ok daar moet je aan werken...
We zijn er nog lang niet maar het gaat de goedekant op.
Wat mijn relatie met mijn vriend betreft... Bij hem heb ik wel de rust gevonden die altijd wilde... En ondanks onze kleine ruzies nog steeds stapelgek op elkaar... Een relatie is nooit voor 100% ok daar moet je aan werken...
