Bepalen wat je nou eigenlijk voelt en waar je goed aan doet.

MeeKlets23 maandag 23 september 2024 om 12:55

Goedemiddag allemaal..

Al enige weken loop ik rond met een enorme spaghetti aan gedachtes en gevoelens.
En ik kom er maar niet uit.. dacht, wellicht willen jullie met me mee denken.
Heb deze tekst inmiddels al 3 keer gewist en ben weer opnieuw begonnen omdat ik het zo moeilijk vind om onder woorden te krijgen waar ik nu eigenlijk écht mee zit. Ik krijg mijn hoofd er niet omheen..

Situatie:
Ik; Vrouw, 40 gepasseerd, lange relatie met man die wat ouder is samen samengesteld hamonieus gezin.
Puber kinderen die allemaal hun eigen pad gaan bewandelen, steeds meer van huis weg zijn.
Vriend en ik hebben zo onze dingen maar er zijn geen echte grote issues, hebben een fijne relatie, kunnen goed praten. Hij is gevoelig en meedenkend. Ik kan oprecht zeggen dat ik van hem hou. Verder hebben er ook geen grote veranderingen plaatsgevonden.
Maar nu.. sinds een paar weken, ben ik zo ontzettend onrustig.
Voel me ontevreden, vraag me af of ik niet iets anders wil in het leven. Of dit het nu is. Vraag me af of ik dit nog allemaal wel wil. Dit leven wat ik nu heb. Voel de drang naar vrijheid, naar dingen ontdekken, andere dingen, andere mensen.

Rationeel gezien vind ik mezelf een aansteller. Ik heb alles wat een mens zich kan wensen.
Nu ben ik altijd wel een beetje een onrustig mens geweest maar dat knagende gevoel wordt steeds erger en voor mijn gevoel sta ik nu echt op een kantelpunt.
Ik deel al mijn spinsels met mijn vriend, we kunnen er goed over praten, hij wil me 'laten' om zelf dingen op een rijtje te krijgen (met laten bedoel ik, niet opdringen, geen initiatief nemen tot seks, maar gewoon er voor me zijn en mij leidend laten zijn)
Alleen ik merk dat het z'n tol eist.
Hij kan me niet geruststellen en door zijn gevoelige aard wordt hij wordt onzeker, onrustig, verdrietig, kan niet slapen en loopt nachten te spoken, gaat bijv midden in de nacht wandelen.
Vervolgens voel ik me schuldig, wil ik hém geruststellen maar dat kan ik niet want ik weet niet wat en waarom ik de dingen voel zoals ik ze nu doe.
Is het de leeftijd? Is het maar een fase? Krijgt iedereen hier last van?

Ook ben ik naar een psycholoog geweest inmiddels, jammer genoeg was er geen klik maar twijfel nu om verder te zoeken... Vraag me af of iemand me uberhaubt wel kan helpen, als ik het al niet weet, hoe kan iemand anders dan zeggen wat ik moet doen, waar ik goed aan doe.
Zal zelf keuzes moeten gaan maken.

Ik laat het voor nu even hier bij, anders wordt het ratelen.
Hoop herkenning en inzicht te krijgen hier, alvast bedankt! Hoop niet dat het een te vaag en warrig verhaal is.

MeeKlets23 maandag 23 september 2024 om 15:28

xynix schreef: ↑
23-09-2024 15:27
Ga samen een goede tantra-cursus doen. Is veel verschil in, maar ik kan er wel eentje aanbevelen, als dat wat voor je is?

Ik ben openminded genoeg om daar voor open te staan. Vriend denk ik ook wel.
Dus hoor graag welke/wat je aanbeveeld?

Lila-Linda maandag 23 september 2024 om 15:29

Het is wat Amerikaans, maar ik kon me wel vinden in dit boek:
https://www.bol.com/nl/nl/p/ongetemd-le ... XOEALw_wcB

weet niet, of je een lezer bent

Anoniem_670295c5b7b2b maandag 23 september 2024 om 15:30

Deze mensen zijn betrouwbaar en zorgvuldig: https://centrumvoortantra.nl/

Cursussen op alle niveaus.

Youk79 maandag 23 september 2024 om 15:31

MeeKlets23 schreef: ↑
23-09-2024 15:21
Denk dat het algemene onrust is. Dingen ontdekken dat bedoel ik niet (alleen) op seksueel gebied (fijn dat vriend hier ook goed over kan praten)
Hoe meer ik lees over die midlife crisis over vrouwen, hoe meer ik herken. Alles eigenlijk wel.

Stom dat ik daar niet eerder aan gedacht heb.

Dat is fijn want veel meer haalbaar! Ook goed om te bespreken met vriend. Scheelt hem vast veel onrust.

Dan valt mij op dat het lijkt of jullie veel dingen samen doen. Hartstikke leuk maar op dit moment misschien minder helpend? Meer dingen alleen doen kan echt helpen om beter te zien wat jij echt wil en meer vrijheid te ervaren

Het is zoals het is

MeeKlets23 maandag 23 september 2024 om 15:32

Lila-Linda schreef: ↑
23-09-2024 14:58
wat ik bij vriendinnen veel zie, is VOOR de overgang, er een periode komt, van WTF, waar ben ik eigenlijk???? Je dagelijkse zorg voor alles en iedereen valt weg, en je oestrogeen wordt minder, dus je wordt ook wat minder lief.
Dus zo van je 40-45e. Dan zijn er ook wat minnaars, eerste echte zwaardere gesprekken met echtgenoot. Verbroken relaties etc.
En dan begint die overgang er in te kicken en ga je weer een nieuwe fase in. Die overgangsfase wordt (gelukkig!) steeds meer besproken, maar die fase van de vrouwen van begin 40, is er eentje, die ik overal zie. Maar nergens beschreven zie.
Van mannen wel, gekscherend over dure auto's en 'goedkope' minnaressen. Maar hoe vrouwen daar doorheen gaan. Lijkt alsof het testosteron in die jaren enorm piekt???

Ja, ik ben echt heel blij dat ik de stap heb genomen om dit topic te openen.
Neemt mijn onrust niet weg maar maakt het voor mij verklaarbaarder.
Ik ben niet gek, er is niet perse iets mis met mij, mn leven of mn relatie.
Er is inderdaad weinig over bekend, die overgangsfase. De fase vóór de overgang.

Denk dat ik daar nu inzit?

Wat ik nu haal uit wat ik heb gelezen:
- in verbinding blijven met vriend
- tijd en ruimte nemen voor mezelf
- geen overhaaste beslissingen nemen

MeeKlets23 maandag 23 september 2024 om 15:33

Lila-Linda schreef: ↑
23-09-2024 15:29
Het is wat Amerikaans, maar ik kon me wel vinden in dit boek:
https://www.bol.com/nl/nl/p/ongetemd-le ... XOEALw_wcB

weet niet, of je een lezer bent

Ja, wel.
Lees en schrijf graag.
Ik ga er naar kijken, dankje

Youk79 maandag 23 september 2024 om 15:34

MeeKlets23 schreef: ↑
23-09-2024 15:27
Heel herkenbaar!
Ik ben vaak van alles delen, al mijn spinsels, gedachten..
Erover praten is voor mij ook erg helpend. Ik voel me na het erover hebben gehad opgelucht en beter maar wat ik heel vervelend vind, ik dat mijn vriend er vervolgens mee zit en echt last van krijgt.

Misschien wat minder met hem delen op dit vlak en wat meer met vriendinnen? En dan met hem juist iets leuks nieuws gaan doen en wat minder gewone dingen samen doen

Het is zoals het is

MeeKlets23 maandag 23 september 2024 om 15:36

Youk79 schreef: ↑
23-09-2024 15:31
Dat is fijn want veel meer haalbaar! Ook goed om te bespreken met vriend. Scheelt hem vast veel onrust.

Dan valt mij op dat het lijkt of jullie veel dingen samen doen. Hartstikke leuk maar op dit moment misschien minder helpend? Meer dingen alleen doen kan echt helpen om beter te zien wat jij echt wil en meer vrijheid te ervaren

Ja, eens. En daar zijn we nu ook zoetjes aan mee bezig.
Al is dat ook best spannend..
Meer alleen doen/ meer voor jezelf doen kan voelen als weg van elkaar/los van elkaar komen.
Maar dat is natuurlijk niet (altijd) zo.
Als het maar geen vluchten word zeg maar... Maar dat is het niet. Ik voel het echt als ruimte nemen voor mezelf, naast mijn relatie. Niet omdat ik hem niet wil zien/niet bij hem wil zijn... snap je?

bijtie maandag 23 september 2024 om 15:37

Wat fijn dat je zo veel aan je topic hebt!
Er wordt soms maar lacherig over de midlife gedaan, mannen met minnaars en motorfietsen, vrouwen met empty nest problemen, maar het kan ook een bewuste fase van transformatie zijn die je sterker in je schoenen zet voor de toekomst. Denk ik/hoop ik.

MeeKlets23 maandag 23 september 2024 om 15:37

Youk79 schreef: ↑
23-09-2024 15:34
Misschien wat minder met hem delen op dit vlak en wat meer met vriendinnen? En dan met hem juist iets leuks nieuws gaan doen en wat minder gewone dingen samen doen

Ja, eens.
Heb hem vanmiddag ook gebeld en gevraagd of we voorzichtig aan anders eens naar die reis naar Ierland kunnen gaan kijken.
En met een vriendin ga ik dan donderdag naar de stad

MeeKlets23 maandag 23 september 2024 om 15:38

xynix schreef: ↑
23-09-2024 15:30
Deze mensen zijn betrouwbaar en zorgvuldig: https://centrumvoortantra.nl/

Cursussen op alle niveaus.

Dankjewel, we gaan er naar kijken.

Lila-Linda maandag 23 september 2024 om 15:39

bijtie schreef: ↑
23-09-2024 15:37
Wat fijn dat je zo veel aan je topic hebt!
Er wordt soms maar lacherig over de midlife gedaan, mannen met minnaars en motorfietsen, vrouwen met empty nest problemen, maar het kan ook een bewuste fase van transformatie zijn die je sterker in je schoenen zet voor de toekomst. Denk ik/hoop ik.

empty-nest is pas later
deze fase is voor de 40ers, empty-nest is tien jaar later

MeeKlets23 maandag 23 september 2024 om 15:39

bijtie schreef: ↑
23-09-2024 15:37
Wat fijn dat je zo veel aan je topic hebt!
Er wordt soms maar lacherig over de midlife gedaan, mannen met minnaars en motorfietsen, vrouwen met empty nest problemen, maar het kan ook een bewuste fase van transformatie zijn die je sterker in je schoenen zet voor de toekomst. Denk ik/hoop ik.

Ja.. daarbij ken ik niemand in mijn omgeving die hetzelde doormaakt.. Goede keuze geweest om dit topic te openen

Lila-Linda maandag 23 september 2024 om 15:40

MeeKlets23 schreef: ↑
23-09-2024 15:39
Ja.. daarbij ken ik niemand in mijn omgeving die hetzelde doormaakt.. Goede keuze geweest om dit topic te openen

nou.... bespreek het eens met vriendinnen
toen ik open werd in de gesprekken, kwam er een boel los bij anderen

MeeKlets23 maandag 23 september 2024 om 15:48

Lila-Linda schreef: ↑
23-09-2024 15:39
empty-nest is pas later
deze fase is voor de 40ers, empty-nest is tien jaar later

Haha! Ons nest is inderdaad nog vol

Zitten volop in de pubers/jongvolwassenen die studeren, werken, stappen, verkeringen mee naar huis nemen, wel/niet thuis eten enz enz.

Ook zoiets; ik heb mijn locatie delen uitgezet van mijn telefoon. Het gecheck maakte me zo benauwd..
Als je niet weet waar ik ben (is nogal sterk aangezien ik altijd meld als ik wegga, met wie en waarheen ''Ben werken, ben naar de stad, ben boodschappen doen, ben sporten, enz'' en als je me toch nodig hebt kun je bellen en/of appen.
Nu vroeg mijn middelste pas of ik het weer aan wilde zetten.
Ik heb eromheen gepraat, want naast dat mijn telefoonaccu mega snel leeg gaat, vind ik het gewoon niet fijn om getrackt te worden.

MeeKlets23 maandag 23 september 2024 om 15:50

Lila-Linda schreef: ↑
23-09-2024 15:40
nou.... bespreek het eens met vriendinnen
toen ik open werd in de gesprekken, kwam er een boel los bij anderen

Heb ik gedaan..
2 hebben er geen last van
2 zijn vrijgezel en kennen wel wat onrust maar niet zozeer als dat ik ervaar

Mijn eye-opener was net. Hier.
Nav dit topic.

Jufjoke maandag 23 september 2024 om 15:53

Misschien helemaal niet aan de orde hier, maar je weet nooit, dus toch deze opmerking: ik heb zelf last gehad van heftige depressieve buien, waarvan ik eerst geen idee had waar het vandaan kwam. Ik had zware, zwarte gedachten, voelde me gevangen. Een gevangene van mijn baan, van mijn huwelijk, van het moederschap. Echt heel naar. Toen kreeg ik last van haaruitval, dat was de klacht waarmee ik uiteindelijk naar de huisarts ging. Ik had een ernstig tekort aan vitamine B12, door een verstoorde opname daarvan. Ik kreeg het wel binnen, maar mijn lichaam nam het niet op. Toen de behandeling begon te werken, begon ik te beseffen dat ik meer klachten had, maar doordat ze er zo langzaam in waren geslopen, had ik ze nog maar nauwelijks opgemerkt. Trillende handen, vergeetachtigheid, niet op woorden kunnen komen. En dus die akelige negatieve gevoelens. Is door de behandeling allemaal verdwenen.
Kortom, weet je zeker of je lichamelijk in orde bent?

MeeKlets23 maandag 23 september 2024 om 15:56

Jufjoke schreef: ↑
23-09-2024 15:53
Misschien helemaal niet aan de orde hier, maar je weet nooit, dus toch deze opmerking: ik heb zelf last gehad van heftige depressieve buien, waarvan ik eerst geen idee had waar het vandaan kwam. Ik had zware, zwarte gedachten, voelde me gevangen. Een gevangene van mijn baan, van mijn huwelijk, van het moederschap. Echt heel naar. Toen kreeg ik last van haaruitval, dat was de klacht waarmee ik uiteindelijk naar de huisarts ging. Ik had een ernstig tekort aan vitamine B12, door een verstoorde opname daarvan. Ik kreeg het wel binnen, maar mijn lichaam nam het niet op. Toen de behandeling begon te werken, begon ik te beseffen dat ik meer klachten had, maar doordat ze er zo langzaam in waren geslopen, had ik ze nog maar nauwelijks opgemerkt. Trillende handen, vergeetachtigheid, niet op woorden kunnen komen. En dus die akelige negatieve gevoelens. Is door de behandeling allemaal verdwenen.
Kortom, weet je zeker of je lichamelijk in orde bent?

Dit is wel een goede..
Misschien een keer bloed laten prikken. Kan nooit kwaad denk ik.

Edit: Vrijdag een afspraak staan met de huisarts voor bloedprikken te bespreken.

meeklets23 wijzigde dit bericht op 23-09-2024 16:11
Reden: Aanvulling

3.68% gewijzigd

MeeKlets23 maandag 23 september 2024 om 16:12

MrsProper schreef: ↑
23-09-2024 13:42
Ook al is het de menopauze / mid life, nog steeds kan je onderzoeken wat je nou eigenlijk wil. En dat hoeft nog niet direct de allerhevigste verandering te zijn zoals je relatie verbreken en verhuizen naar het buitenland oid, er zijn zo veel dingen die je kan proberen die wellicht al beantwoorden aan je gevoel van vrijheid.

Zoals de eerste reactie al zei; wat als je eens iets ervan gaat proberen? Ga eens alleen op vakantie, je ervaart dan hoe het is om helemaal zelf je eigen plan te trekken, alles wat je doet of laat doe je alleen omdat jij er op dat moment zin in hebt - geen rekening met een ander te houden. Ook gaf dat mij bijvoorbeeld ook de kans om te missen en waarderen wat er thuis allemaal is.
Een nieuwe sport of hobby of meerdere van zulke reizen helpen ook met nieuwe mensen ontmoeten. Ook dat kan wanneer je in sleur of frustratie zit zo rooskleurig lijken, maar wanneer je de mensen echt ontmoet zie je dat iedereen makken heeft, of saaie verhalen, of in de neus peutert wanneer ze denken dat je dat niet ziet maar je zag het toch.

Je kan zo veel al uitproberen en meemaken zonder dat je meteen helemaal meegaat in de impuls om alles om te gooien en dat kan ook al ruimte creeëren om je partner weer te gaan missen en verlangen naar wat jullie al hebben.

Ik probeer zelf weg te blijven van jezelf rationeel veroordelen en een aansteller te noemen bijvoorbeeld, in plaats van dat afrekenen kijk er eens met nieuwsgierigheid naar en onderzoek wat kan. Als een van je kids bij je zou komen met deze gedachtespinsels en behoefte aan iets anders, maar nog niet zou weten wat - zou je hun dan ook een aansteller noemen? Of zou je eens met ze gaan kijken wat dan, misschien eens mee wat nieuws proberen? Probeer dat ook met jezelf te doen en dan wordt dat gevoel ook al minder groots en heftig en deprimerend.

Nog bedankt voor je uitgebreide reactie, heel fijn en kan er zéker wat mee

Youk79 maandag 23 september 2024 om 16:30

MeeKlets23 schreef: ↑
23-09-2024 15:48
Haha! Ons nest is inderdaad nog vol
Zitten volop in de pubers/jongvolwassenen die studeren, werken, stappen, verkeringen mee naar huis nemen, wel/niet thuis eten enz enz.

Ook zoiets; ik heb mijn locatie delen uitgezet van mijn telefoon. Het gecheck maakte me zo benauwd..
Als je niet weet waar ik ben (is nogal sterk aangezien ik altijd meld als ik wegga, met wie en waarheen ''Ben werken, ben naar de stad, ben boodschappen doen, ben sporten, enz'' en als je me toch nodig hebt kun je bellen en/of appen.
Nu vroeg mijn middelste pas of ik het weer aan wilde zetten.
Ik heb eromheen gepraat, want naast dat mijn telefoonaccu mega snel leeg gaat, vind ik het gewoon niet fijn om getrackt te worden.

Waarom praat je daar omheen? Zeg dat gewoon. Je kinderen zijn geen kleuters meer.

Het is zoals het is

MeeKlets23 maandag 23 september 2024 om 16:46

Youk79 schreef: ↑
23-09-2024 16:30
Waarom praat je daar omheen? Zeg dat gewoon. Je kinderen zijn geen kleuters meer.

Heeft niets te maken met het feit dat zij geen kleuters meer zijn maar meer met het feit dat ik het hardop benoemen dat ik wat meer (prive/tijd/dingen) voor mezelf wil en minder in dienst ga zijn voor iedereen, lastig vind.

Youk79 maandag 23 september 2024 om 16:51

Ja dat dacht ik al. Volgens mij is dat ook je probleem. Ergens denk jij dat meer tijd voor jezelf niet mag of slecht is. Daarom maak je het ook zo groot en beladen.

Maar het is heel normaal om (meer) afstand van je gezin te willen. Betekent niet dat je ze gaat verlaten ofzo. Maar ik denk dat het beter is, voor jou en voor hen, als je er duidelijk over bent

Het is zoals het is

MeeKlets23 maandag 23 september 2024 om 16:53

Youk79 schreef: ↑
23-09-2024 16:51
Ja dat dacht ik al. Volgens mij is dat ook je probleem. Ergens denk jij dat meer tijd voor jezelf niet mag of slecht is. Daarom maak je het ook zo groot en beladen.

Maar het is heel normaal om (meer) afstand van je gezin te willen. Betekent niet dat je ze gaat verlaten ofzo. Maar ik denk dat het beter is, voor jou en voor hen, als je er duidelijk over bent

Dankje voor het duwtje in de rug.
Zal het gaan benoemen naar ze. Beter voor iedereen. Duidelijker vooral.. ipv, wat doet mama vaag

ambra maandag 23 september 2024 om 17:00

MeeKlets23 schreef: ↑
23-09-2024 16:53
Dankje voor het duwtje in de rug.
Zal het gaan benoemen naar ze. Beter voor iedereen. Duidelijker vooral.. ipv, wat doet mama vaag

Misschien iedereen in het gezin van " locatie delen" af? Privacy is voor iedereen een groot goed, welke hormonen er ook spelen..

Buster maandag 23 september 2024 om 17:00

Kan natuurlijk ook dat je je gevoel voor huidige vriend een beetje kwijt bent. Schelen jullie veel in leeftijd?

Actieve topics