Relaties
alle pijlers
Bestaat een afkickcentrum voor relatieverslaving?
zondag 13 mei 2007 om 09:43
Misschien een rare vraag, maar op dit moment voor mij een mogelijke oplossing: bestaat er een afkickcentrum voor relatieverslaafden?
Ik heb een relatie met een emotioneel chanteur en ik kan er maar niet van los komen. Hij loopt over me heen, ik laat dat gebeuren en ga er helemaal aan onderdoor.... en toch laat ik het/hem niet los.
Ik kan me voorstellen dat het voor mij zou kunnen werken om 'opgesloten' te zitten zonder vormen van communicatie naar hem om hem te kunnen loslaten. Ik ben te zwak, te beinvloedbaar en te afhankelijk om het zelf op eigen kracht te doen.
Maar bestaat zoiets?
Ik heb een relatie met een emotioneel chanteur en ik kan er maar niet van los komen. Hij loopt over me heen, ik laat dat gebeuren en ga er helemaal aan onderdoor.... en toch laat ik het/hem niet los.
Ik kan me voorstellen dat het voor mij zou kunnen werken om 'opgesloten' te zitten zonder vormen van communicatie naar hem om hem te kunnen loslaten. Ik ben te zwak, te beinvloedbaar en te afhankelijk om het zelf op eigen kracht te doen.
Maar bestaat zoiets?
zondag 13 mei 2007 om 09:51
zondag 13 mei 2007 om 09:51
Hoi
vreselijk he....?? Had ikzelf ook !!!
Ik las er op een gegeven moment iets over in het maandblad psychologie. Toen zijn mijn ogen geopend en benik aan mezelf gaan werken.
Ik ben begonnen met het boek "als hij maar gelukkig is" te lezen. Daarin herkende ik een hele boel en wist ik dat het mis was met me.
Ben op internet gaan zoeken, er bestaat een hele site over, ben alleen de naam vergeten.
Nu ben ik bij een psychologe onder behandeling. En..... het werkt !!!
Zoek hulp !!! Alleen krijg je dit niet voor mekaar, het is een denkwijze in jezelf die je dit laat doen.
Sterkte ermee !!!
Zij
vreselijk he....?? Had ikzelf ook !!!
Ik las er op een gegeven moment iets over in het maandblad psychologie. Toen zijn mijn ogen geopend en benik aan mezelf gaan werken.
Ik ben begonnen met het boek "als hij maar gelukkig is" te lezen. Daarin herkende ik een hele boel en wist ik dat het mis was met me.
Ben op internet gaan zoeken, er bestaat een hele site over, ben alleen de naam vergeten.
Nu ben ik bij een psychologe onder behandeling. En..... het werkt !!!
Zoek hulp !!! Alleen krijg je dit niet voor mekaar, het is een denkwijze in jezelf die je dit laat doen.
Sterkte ermee !!!
Zij
zondag 13 mei 2007 om 12:39
Al die boeken heb ik allemaal gelezen en ik zie ook wel in dat het zo niet verder kan, maar het is echt net als een verslaving.
Al m'n vezels in mn lijf schreeuwen dat ik ermee moet stoppen. Maar dan voel ik me rot, geef ik er toch weer aan toe, het geeft een kort gevoel van opluchting wat daarna juist omslaat in een negatief gevoel over mezelf. De tijd nemen om door die periode heen te komen geef ik mezelf niet. Ik hoop elke keer dat hij het inziet wat hij doet en zijn leven betert. jdele hoop, maar ik hou me er onbewust aan vast.
Maar hoe graag wil ik ervan af? Mijn telefoon afgeven aan een vriendin doe ik niet, want dat gaat tussen ons instaan, dat weet ik nu al. Vandaar mijn vraag voor een professionele instelling waar ze weten hoe ze met me om moeten gaan als ik coldturkey door het lint ga.
Al m'n vezels in mn lijf schreeuwen dat ik ermee moet stoppen. Maar dan voel ik me rot, geef ik er toch weer aan toe, het geeft een kort gevoel van opluchting wat daarna juist omslaat in een negatief gevoel over mezelf. De tijd nemen om door die periode heen te komen geef ik mezelf niet. Ik hoop elke keer dat hij het inziet wat hij doet en zijn leven betert. jdele hoop, maar ik hou me er onbewust aan vast.
Maar hoe graag wil ik ervan af? Mijn telefoon afgeven aan een vriendin doe ik niet, want dat gaat tussen ons instaan, dat weet ik nu al. Vandaar mijn vraag voor een professionele instelling waar ze weten hoe ze met me om moeten gaan als ik coldturkey door het lint ga.
zondag 13 mei 2007 om 14:02
zondag 13 mei 2007 om 18:06
Nee zo'n centrum bestaat niet. Zoek professionele hulp of medicijnen (die zijn hier beide wel speciaal voor te vinden) en doe het zelf. Je kunt het namelijk WEL, al denk je van niet. Wat geloof je? Dat je iets niet kunt? Dan krijg jij gelijk. Of geloofje dat je iets WEL kunt? Dan krijg je namelijk OOK gelijk. Geloven is iets DOEN. Van je afhankelijke kont afkomen en zeggen: bekijk het maar, ik kan het alleen veel beter. Ga je zelf belangrijk vinden!
Tips: beluister eens alles wat ie zegt met argwaan en hoor daar altijds iets in dat in ZIJN voordeel is. Bedenk daarbij dat hij niet schroomt om je klem te zetten met alles wat ie maar wil, om zijn zin te krijgen. En hij doet het! Jij telt niet voor hem, HIJ telt.
En de belangrijkste: Leer je ijskoud op te stellen! Je bent alleen te manipuleren of emotioneel chanteren als je hapt op alles wat ie zegt, als hij invloed heeft op je manier van denken. Als JIJ het dus toelaat door overal op in te gaan, hem aandacht te geven, het serieus te nemen. Laat hem kletsen,negeer hem, grijns vriendelijk en meld dat het zulk lekker weer vandaag is, loop vooral weg uit discussies die ontstaan en ga dan iets voor jezelf doen (winkelen, naar je vriendin, of zelfs koptelefoon op en muziek luisteren). Zolang je maar signalen geeft dat je geen interesse hebt in zijn gelul. Neem hem niet meer serieus, tenzij hij normaal doet. Leg het ook niet uit waarom je dit doet.
TOON hem ook dat je je niet langer laat chaneteren of manipuleren door sterk te zijn. Zolang jij ronduit meldt dat je te afhankelijk bent om hier iets aan te doen, weet HIJ dat als eerste hoor. Door je lichaamstaal, zoals je snel laten ompraten, snel door de knietjes gaan, hem zijn zin geven, alles doen om ruzie te voorkomen, hem met zijden handschoentjes aan paken enzovoort. Er is maar 1 oplossing: graaf je krachten bij elkaar (die heb jij net als iedereen) en krijg een heleboel schijt aan hem. Binnen de kortste keren ben je verlost van zijn gedrag OF van hem. En beiden is heel goed voor jou! Kom op, pak je zelf bij elkaar!
Ik kan het weten, ik heb jaren met zo iemand geleefd...
Tips: beluister eens alles wat ie zegt met argwaan en hoor daar altijds iets in dat in ZIJN voordeel is. Bedenk daarbij dat hij niet schroomt om je klem te zetten met alles wat ie maar wil, om zijn zin te krijgen. En hij doet het! Jij telt niet voor hem, HIJ telt.
En de belangrijkste: Leer je ijskoud op te stellen! Je bent alleen te manipuleren of emotioneel chanteren als je hapt op alles wat ie zegt, als hij invloed heeft op je manier van denken. Als JIJ het dus toelaat door overal op in te gaan, hem aandacht te geven, het serieus te nemen. Laat hem kletsen,negeer hem, grijns vriendelijk en meld dat het zulk lekker weer vandaag is, loop vooral weg uit discussies die ontstaan en ga dan iets voor jezelf doen (winkelen, naar je vriendin, of zelfs koptelefoon op en muziek luisteren). Zolang je maar signalen geeft dat je geen interesse hebt in zijn gelul. Neem hem niet meer serieus, tenzij hij normaal doet. Leg het ook niet uit waarom je dit doet.
TOON hem ook dat je je niet langer laat chaneteren of manipuleren door sterk te zijn. Zolang jij ronduit meldt dat je te afhankelijk bent om hier iets aan te doen, weet HIJ dat als eerste hoor. Door je lichaamstaal, zoals je snel laten ompraten, snel door de knietjes gaan, hem zijn zin geven, alles doen om ruzie te voorkomen, hem met zijden handschoentjes aan paken enzovoort. Er is maar 1 oplossing: graaf je krachten bij elkaar (die heb jij net als iedereen) en krijg een heleboel schijt aan hem. Binnen de kortste keren ben je verlost van zijn gedrag OF van hem. En beiden is heel goed voor jou! Kom op, pak je zelf bij elkaar!
Ik kan het weten, ik heb jaren met zo iemand geleefd...
zondag 13 mei 2007 om 22:07
Hallo ladies,
Ik zit momenteel ook in zo'n situatie.....Had ook een relatie waarin ik emotioneel gechanteerd werd, al zie ik dat nu, na 4 jaar, pas in...
Door gesprekken met een counseler ben ik daarvan bewust geworden.
Ik heb ook dat artikel in psychologie magazine gelezen, akelig herkenbaar.
Er bestaan wel degelijk zelfhulp groepen hiervoor. Dit is te bekijken op www.norwoodgroep.nl (ik weet niet of ik dit hier wel mag vermelden?)
Ik heb er zelf een kijkje genomen, en ik herken er veel in, heel veel!!
Wat ik van mijn counseler heb geleerd, is zoals baccara ook zegt......denk bij alles wat ie tegen je zegt, wat HIJ er mee wil bereiken, dat HIJ er beter van zal worden.....
Want ook mijn ex probeert mij nog steeds met mooie woorden terug te krijgen. Hij zal veranderen, het zal beter worden.....en ik heb hem daarvoor veel kansen gegeven en mezelf steeds meer weggecijfert......maar het is nu klaar.....ik kan en wil het niet meer!!!!
Sterkte meiden
Ik zit momenteel ook in zo'n situatie.....Had ook een relatie waarin ik emotioneel gechanteerd werd, al zie ik dat nu, na 4 jaar, pas in...
Door gesprekken met een counseler ben ik daarvan bewust geworden.
Ik heb ook dat artikel in psychologie magazine gelezen, akelig herkenbaar.
Er bestaan wel degelijk zelfhulp groepen hiervoor. Dit is te bekijken op www.norwoodgroep.nl (ik weet niet of ik dit hier wel mag vermelden?)
Ik heb er zelf een kijkje genomen, en ik herken er veel in, heel veel!!
Wat ik van mijn counseler heb geleerd, is zoals baccara ook zegt......denk bij alles wat ie tegen je zegt, wat HIJ er mee wil bereiken, dat HIJ er beter van zal worden.....
Want ook mijn ex probeert mij nog steeds met mooie woorden terug te krijgen. Hij zal veranderen, het zal beter worden.....en ik heb hem daarvoor veel kansen gegeven en mezelf steeds meer weggecijfert......maar het is nu klaar.....ik kan en wil het niet meer!!!!
Sterkte meiden
zondag 13 mei 2007 om 23:18
Bedankt voor je uitgebreide reactie! Goed te weten dat er nog mensen zijn die deze moeite nemen...
Ik kan er ook wat mee. De meesten zouden zeggen: 'kies voor jezelf', maar als je niet weet waar te beginnen... Je geeft dingen aan waar ik mee kan beginnen, kleine stapjes, maar wel belangrijk en dat heb ik nou net nodig *;
Voor wat betreft de 'losse' therapieen (dus niet intern 'opgesloten'), daar zie ik alleen uitzicht in als ik al van hem af ben. Zolang hij me nog weet te intimideren en ik dat ook laat gebeuren, komt dat er niet van.
zondag 13 mei 2007 om 23:26
donderdag 31 mei 2007 om 19:41
het betekent dat je leert je gedachtenpatronen om te buigen in gedachten/opvattingen die realistischer/beter voor je zijn.
hoe is t nu met je?
groetje, mie
ps heb ook in zo'n relatie gezeten. puur geluk dat mijn ouders op me ingepraat hebbn. die zagen wat ik niet wilde en niet kon zien. gebeurt me nooit meer zo;n relatie!!
hoe is t nu met je?
groetje, mie
ps heb ook in zo'n relatie gezeten. puur geluk dat mijn ouders op me ingepraat hebbn. die zagen wat ik niet wilde en niet kon zien. gebeurt me nooit meer zo;n relatie!!
vrijdag 1 juni 2007 om 16:16
Het zal o.a. inhouden dat je opkomt voor jezelf, je grenzen aan leert geven ipv je te laten overrompelen door hem.
En dan gaat het nog verder, je hebt niet voor niets een relatie met deze vent, er is ergens iets in jou wat het prettig vindt (vond), misschien omdat je zo niet al te veel met jezelf bezig hoeft te zijn.
Heb ook wel eens een vriend gehad die een vreselijk grote invloed op me had, ik ben mede daardoor ook naar een psycholoog gegaan (via het Riagg ging dat toen), en ik ben van hem 'genezen' of los gekomen (zo voelde dat echt).
Succes ermee joh :R
vrijdag 8 juni 2007 om 11:28
He hoi,
Ik herken veel in het feit dat je denkt dat je maar opgenomen moet worden in een kliniek ofzo omdat je maar niet los komt van iemand! Verstandelijk weet je heel goed dat je iemand uit je leven moet verbannen maar het gevoel sluit er niet altijd bij aan. Lastig is dat!
Zelf heb ik 7 jaar in zo'n relatie gezeten. Een echte knipperlichtrelatie. Sinds een week ben ik er achter gekomen, na mij aan een lijntje te hebben gehouden, dat hij een ander heeft. Hij heeft er zo in om gelogen en gemanipuleerd. En ik bleef die plaat maar voor mijn kop houden. Van binnen voelde ik wel dat het niet klopte maar luisterde niet naar mijn gevoel. Ik heb ze echt beiden letterlijk moeten betrappen. Je zou zeggen, wat is het probleem toch, dumpen die vent. Helemaal nadat ik zo ver ben gegaan om hem voor de keuze te stellen, zij of ik, en hij uiteindelijk (toen zij hem nog wel wilde) voor haar heeft gekozen. Hij mij dit jankend aan de telefoon vertelt en dan nog afsluit met dat hij toch nooit afstand van mij kan doen. Misschien dat zij hem wel dumpt na een maand, etc. De dingen die maar in je hoofd blijven rondspoken die je hoop geven. Maar waarmee hij mij uiteindelijk, als ik hierin meega, belemmerd om verder te gaan met mijn leven, want...misschien dat hij na een tijd inziet dat hij niet zonder mij kan. Wanneer ik me rot voel, dan denk ik als eerste, hem bellen, want dan is het gevoel tenminste (hopelijk) even weg (snelste oplossing die ik dan zoek, net wanneer je een middel gebruikt om even niet te hoeven nadenken maar uiteindelijk de langste weg is om je 'probleem' op te lossen). Natuurlijk is het gevoel daarna gelijk weer aanwezig. Want hoe serieus neem je jezelf als je dit maar pikt. Niet! Ik ben al mijn grenzen al over gegaan en hij heeft de ruimte van mij gekregen om mijn grenzen over te gaan. Nu wil ik zo sterk zijn om helemaal het contact te verbreken (vanmiddag nieuw telefoonnummer aanvragen). De eerste tijd plekken waar we kwamen vermijden. En als ik hem wel tegen kom sterk kunnen zeggen dat ik niet hoef te weten hoe het met hem gaat en weglopen. Verstandelijk weet ik het allemaal zo goed, maar ja dat gevoel! Ik weet wel dat, wanneer je een moeilijk moment hebt om bijvoorbeeld hem te bellen, je je er niet aan moet toegeven. Want het gaat wel weer over. Zoek mensen in je omgeving om erover te praten. Die je even weer met beide benen op de grond zetten. Zodra iemand weet wat je gevoelige plekken zijn, en daar misbruik van maakt, moet je proberen sterk te zijn en hard wegrennen. Niet zolang er in blijven zitten, zoals ik heb gedaan. Want uiteindelijk maak je het jezelf veel moeilijker. Lekker is dat om het even van me af te schrijven!
Groetjes
Ik herken veel in het feit dat je denkt dat je maar opgenomen moet worden in een kliniek ofzo omdat je maar niet los komt van iemand! Verstandelijk weet je heel goed dat je iemand uit je leven moet verbannen maar het gevoel sluit er niet altijd bij aan. Lastig is dat!
Zelf heb ik 7 jaar in zo'n relatie gezeten. Een echte knipperlichtrelatie. Sinds een week ben ik er achter gekomen, na mij aan een lijntje te hebben gehouden, dat hij een ander heeft. Hij heeft er zo in om gelogen en gemanipuleerd. En ik bleef die plaat maar voor mijn kop houden. Van binnen voelde ik wel dat het niet klopte maar luisterde niet naar mijn gevoel. Ik heb ze echt beiden letterlijk moeten betrappen. Je zou zeggen, wat is het probleem toch, dumpen die vent. Helemaal nadat ik zo ver ben gegaan om hem voor de keuze te stellen, zij of ik, en hij uiteindelijk (toen zij hem nog wel wilde) voor haar heeft gekozen. Hij mij dit jankend aan de telefoon vertelt en dan nog afsluit met dat hij toch nooit afstand van mij kan doen. Misschien dat zij hem wel dumpt na een maand, etc. De dingen die maar in je hoofd blijven rondspoken die je hoop geven. Maar waarmee hij mij uiteindelijk, als ik hierin meega, belemmerd om verder te gaan met mijn leven, want...misschien dat hij na een tijd inziet dat hij niet zonder mij kan. Wanneer ik me rot voel, dan denk ik als eerste, hem bellen, want dan is het gevoel tenminste (hopelijk) even weg (snelste oplossing die ik dan zoek, net wanneer je een middel gebruikt om even niet te hoeven nadenken maar uiteindelijk de langste weg is om je 'probleem' op te lossen). Natuurlijk is het gevoel daarna gelijk weer aanwezig. Want hoe serieus neem je jezelf als je dit maar pikt. Niet! Ik ben al mijn grenzen al over gegaan en hij heeft de ruimte van mij gekregen om mijn grenzen over te gaan. Nu wil ik zo sterk zijn om helemaal het contact te verbreken (vanmiddag nieuw telefoonnummer aanvragen). De eerste tijd plekken waar we kwamen vermijden. En als ik hem wel tegen kom sterk kunnen zeggen dat ik niet hoef te weten hoe het met hem gaat en weglopen. Verstandelijk weet ik het allemaal zo goed, maar ja dat gevoel! Ik weet wel dat, wanneer je een moeilijk moment hebt om bijvoorbeeld hem te bellen, je je er niet aan moet toegeven. Want het gaat wel weer over. Zoek mensen in je omgeving om erover te praten. Die je even weer met beide benen op de grond zetten. Zodra iemand weet wat je gevoelige plekken zijn, en daar misbruik van maakt, moet je proberen sterk te zijn en hard wegrennen. Niet zolang er in blijven zitten, zoals ik heb gedaan. Want uiteindelijk maak je het jezelf veel moeilijker. Lekker is dat om het even van me af te schrijven!
Groetjes
