Relaties
alle pijlers
Bloeiende liefdes --> deel 2
dinsdag 3 juli 2007 om 15:15
En voor dat laatste waren wij dus ook zo bang. Nu nog hebben we het er wel over dat het goed kan dat het over een tijdje wel heel goed kan dat we stapelverliefd op elkaar worden. Bedoel we hebben nu van elkaar mogen proeven en gaan nu ontdekken wat we aan elkaar gaan missen. Wie weet is dat wel wat we even nodig hadden.
Wie weet gaat het wel jaaaaaaren goed zonder die verliefdheid, maar voor hetzelfde geld krijg je inderdaad dat een van beiden ineens verliefd word op een ander... het is de gok die je neemt denk ik. Omdat wij een speciale vriendschap hebben durven we het risico niet te nemen straks elkaar misschien helemaal kwijt te raken. Misschien is dat bij jullie heel anders, en dan zou ik zeggen: Beslis niet te snel, probeer inderdaad zoals de rest ook zegt de sleur te doorbreken en ga er voor!!
dinsdag 3 juli 2007 om 15:33
Bedankt Ingmagh!
Ik denk dat je wel gelijk hebt dat je dingen moet gaan ondernemen in je relatie, omdat het anders heel eenzijdig wordt allemaal. En het wordt allemaal heel zwaar en beladen als je in het analyseren blijft hangen, maar wij zijn allebei enorme denkers dus je belandt al snel op dat niveau.
En inderdaad, het is een vreemde situatie. Ik heb dit ook nog nooit meegemaakt. Ik heb bijna liever dat het allemaal heel heftig is en uiteindelijk op niks uitloopt, dan dit. Ik vind het echt om beroerd van te worden als ik bedenk dat het misschien op niks uitloopt doordat we dingen verkeerd hebben aangepakt. Dat het gevoel in de kiem gesmoord, zeg maar.
dinsdag 3 juli 2007 om 16:05
Ik vind het wel heel bijzonder hoor, zoals jullie met elkaar om kunnen gaan! Maar blijft het niet heel moeilijk als hij een relatie met een ander zou krijgen? Ik bedoel: je kan nu wel officieel en verstandelijk gewoon vrienden zijn, maar is dat gevoelsmatig dan opeens anders dan toen jullie nog geliefden waren?
Ik weet niet of het bij ons mogelijk is om gewoon vrienden te zijn en te bekijken of af te wachten of er later toch nog meer inzit. Ik word serieus onpasselijk van het idee dat hij het met iemand anders aanlegt ;(. En ik weet niet of ik de neiging kan onderdrukken om niet met hem te gaan zoenen. Er is toch echt wel sprake van fysieke aantrekkingskracht en we kunnen heel fijn zoenen. Maar wij komen ook niet uit een gewone vriendschap, dus dat is al anders.
dinsdag 3 juli 2007 om 19:08
He Himmie, wat naar om te lezen dat het nu zo loopt tussen jullie. Maar net als sommige anderen hier denk ik niet dat dit het einde van jullie relatie hoeft te betekenen, aangezien er nog zoveel gevoel is bij jullie allebei. Ik denk zelf niet dat het overslaan van die stap van elkaar aftasten ertoe bijgedragen heeft dat jullie je nu zo voelen. Ik denk dat het juist een goed teken is als het gelijk goed en vertrouwd voelt, ipv dat je van alles moet doen om de ander voor je te winnen.
Waar het meer aan ligt is denk ik inderdaad die soort van sleur en voorspelbaarheid waar jullie al wel snel in terecht zijn gekomen. Het is eigenlijk een fase die je vaak bij stellen ziet die al langer bij elkaar zijn. Maar deze fase betekent niet dat je dan maar uit elkaar moet gaan (zeker als er nog zoveel gevoel is), maar juist dat je aan je relatie moet werken en kijken wat er anders kan. Ik kan me wel voorstellen dat het misschien wat geforceerd voelt om nu ineens van alles met elkaar te gaan ondernemen terwijl jullie dat eerst niet deden, maar ik denk wel dat het een goede manier is om dat vlammetje weer een beetje aan te wakkeren. Overigens weet ik niet of dat gevoel van hevige verliefdheid nu per se noodzakelijk is voor een goede relatie...Dat gevoel kan idd na 2 maanden weer over zijn en dan blijk je soms helemaal niet bij elkaar te passen. Ikzelf ben nu ook niet hevig verliefd met vlinders en alles, maar vind hem gewoon als persoon geweldig en ik ben ontzettend gek op hem en voel me heel erg goed en veilig bij hem en verbonden met hem, en (en en en...) als ik naar hem kijk kan ik hem wel opvreten zo lief en leuk vind ik hem. Deze gevoelens zijn er bij jou en je vriend ook, toch? Ik denk dat dat veel belangrijker is dan die vlinders.
Ik merk zelf dat onze band heel erg groeit door samen dingen te ondernemen. Je maakt samen dingen mee en bouwt leuke 'herinneringen' met elkaar op. En ook zie je elkaar eens van een andere kant dan zittend op de bank :) en leer je elkaar nog beter kennen doordat je de ander in andere situaties ziet en hoe hij met andere mensen omgaat. Ook kom je dan vaak op hele andere gespreksonderwerpen bijv dan wanneer je samen thuis zit, door de dingen die je onderweg tegenkomt en andere situaties waar je in terecht komt en heb je vaak de grootste lol om dingen.
Ik denk echt dat het nog niet te laat is om nu alsnog samen dingen te gaan ondernemen en de vorm van jullie relatie te veranderen. Je zou hem een keer kunnen verassen met een avondje uit eten of iets anders leuks. Of een keer 's middags (las dat jullie meestal 's avonds afspreken) naar het strand, stuk fietsen in het bos/ park, bootje huren, naar een toneelvoorstelling, dat soort dingen. Ik noem maar wat, weet natuurlijk niet waar jullie van houden, maar ik denk echt dat het veel kan veranderen als jullie samen dingen gaan ondernemen en elkaar ook op een andere manier leren kennen.
Ik hoop dat het wel een beetje gaat nu met je? Wat hebben jullie eigenlijk afgesproken over hoe het nu verder gaat? Of is dat nog onduidelijk? Veel sterkte iig, ik hoop echt dat jullie er samen uit komen. Het lijkt me echt zo zonde als jullie uit elkaar zouden gaan, want ik ken jullie natuurlijk niet, maar afgezien van wat er nu speelt klinkt het allemaal zo goed. *;*;*;
Waar het meer aan ligt is denk ik inderdaad die soort van sleur en voorspelbaarheid waar jullie al wel snel in terecht zijn gekomen. Het is eigenlijk een fase die je vaak bij stellen ziet die al langer bij elkaar zijn. Maar deze fase betekent niet dat je dan maar uit elkaar moet gaan (zeker als er nog zoveel gevoel is), maar juist dat je aan je relatie moet werken en kijken wat er anders kan. Ik kan me wel voorstellen dat het misschien wat geforceerd voelt om nu ineens van alles met elkaar te gaan ondernemen terwijl jullie dat eerst niet deden, maar ik denk wel dat het een goede manier is om dat vlammetje weer een beetje aan te wakkeren. Overigens weet ik niet of dat gevoel van hevige verliefdheid nu per se noodzakelijk is voor een goede relatie...Dat gevoel kan idd na 2 maanden weer over zijn en dan blijk je soms helemaal niet bij elkaar te passen. Ikzelf ben nu ook niet hevig verliefd met vlinders en alles, maar vind hem gewoon als persoon geweldig en ik ben ontzettend gek op hem en voel me heel erg goed en veilig bij hem en verbonden met hem, en (en en en...) als ik naar hem kijk kan ik hem wel opvreten zo lief en leuk vind ik hem. Deze gevoelens zijn er bij jou en je vriend ook, toch? Ik denk dat dat veel belangrijker is dan die vlinders.
Ik merk zelf dat onze band heel erg groeit door samen dingen te ondernemen. Je maakt samen dingen mee en bouwt leuke 'herinneringen' met elkaar op. En ook zie je elkaar eens van een andere kant dan zittend op de bank :) en leer je elkaar nog beter kennen doordat je de ander in andere situaties ziet en hoe hij met andere mensen omgaat. Ook kom je dan vaak op hele andere gespreksonderwerpen bijv dan wanneer je samen thuis zit, door de dingen die je onderweg tegenkomt en andere situaties waar je in terecht komt en heb je vaak de grootste lol om dingen.
Ik denk echt dat het nog niet te laat is om nu alsnog samen dingen te gaan ondernemen en de vorm van jullie relatie te veranderen. Je zou hem een keer kunnen verassen met een avondje uit eten of iets anders leuks. Of een keer 's middags (las dat jullie meestal 's avonds afspreken) naar het strand, stuk fietsen in het bos/ park, bootje huren, naar een toneelvoorstelling, dat soort dingen. Ik noem maar wat, weet natuurlijk niet waar jullie van houden, maar ik denk echt dat het veel kan veranderen als jullie samen dingen gaan ondernemen en elkaar ook op een andere manier leren kennen.
Ik hoop dat het wel een beetje gaat nu met je? Wat hebben jullie eigenlijk afgesproken over hoe het nu verder gaat? Of is dat nog onduidelijk? Veel sterkte iig, ik hoop echt dat jullie er samen uit komen. Het lijkt me echt zo zonde als jullie uit elkaar zouden gaan, want ik ken jullie natuurlijk niet, maar afgezien van wat er nu speelt klinkt het allemaal zo goed. *;*;*;
dinsdag 3 juli 2007 om 19:48
Het is ook wel moeilijk soms hoor, om elkaar ineens weer als vrienden te zien. Wat je zegt over zoenen, die neiging heb ik nog steeds wel soms al begint het al te wennen, m'n verstand begint al uit zichzelf nee te roepen als ik de neiging krijg hem te zoenen. Afgelopen week heb ik regelmatig bij hem geslapen of hij bij mij, maar dat is dus echt helemaal compleet anders nu!! We gaan wel na het nodige gebabbel braaf slapen, maar ik betrap mezelf erop dat ik in m'n slaap nog altijd naar hem toe kruip en toch weer half in z'n armen wakker word. Nu is dat niet erg, we waren als vrienden altijd al wel heel knuffelig samen. Maar die intimiteit mis ik wel ja... dat is ook het enige dat het lastig maakt nog zo close met hem om te gaan. Ik sluit ook niet uit dat er ooit nog es iets gaat gebeuren als we beiden gedronken hebben ofzo. Maar goed, zolang we allebei single zijn zie ik daar het negatieve nog niet zo in eigenlijk.
Hij met een ander meisje. Ja dat zal waarschijnlijk wel een paar keer flink slikken zijn... al had hij toen ik zo verliefd op hem was een jaar geleden ook een paar maanden een vriendin. Dat is nooit leuk natuurlijk. Maar wat ik wel leuk vind is hem gelukkig zien, en als dat met een ander is... het zij zo! Dat went ook wel weer. Hij zegt ook wel moeite te hebben mij te zien met een ander, maar tegelijkertijd stimuleert hij me wel het contact met mr. mailman te onderhouden en hem zeker te gaan ontmoeten. Zo lang het een leuk meisje is wat hij aan de haak slaat kan ik er denk ik heel goed mee om gaan. Zijn vorige vriendin was echt een draak en dat vond ik echt moeilijk, vooral ook omdat ze hem niet waard was. Ze ging vooral met hem om zijn "status". Het staat natuurlijk wel interessant om iets te hebben met een fulltime muzikant, maar dat kind heeft totaal niets met muziek, ze kon het niet eens opbrengen hem te steunen in wat hij doet. Dat vond ik vreselijk om te zien omdat hij een jongen is die echt iemand nodig is die hem hier en daar een steuntje in de rug kan geven en hem kan motiveren.
Maar goed, lang verhaal weer...
Ik ben ook wel benieuwd wat jullie nu hebben afgesproken samen...
woensdag 4 juli 2007 om 02:50
Toch nog even reageren al is het veeeel te laat voor een doordeweekse avond.. Heb met 3 vrienden gegeten en gedronken die ook een beetje in de put zaten, dus we konden mooi misere delen haha (=beetje zuur lachje :().Maar eigenlijk was het wel even heel fijn om uit mijn eigen gepieker te komen.
Lief dat jullie zo meeleven en meedenken!
Ik heb met hem afgesproken dat we elkaar gaan bellen vandaag of morgen. Vandaag was ik er nog niet helemaal klaar voor en ik had ook eigenlijk weinig tijd voor een rustig gesprek. Maar hij heeft ook nog niet gebeld, dus ik denk dat hij het ook nog niet weet allemaal. Ik denk dat ik hem ga voorstellen om ergens in een cafe oid af te spreken om het een en ander eens te bespreken. We hebben dus even alle opties open gelaten om allebei na te denken.
Mijn gevoel erover is een beetje wisselend nu. Ik heb hem eergisteren voor het laatst gesproken, heb verschillende meningen gehoord over onze situatie en heb er zelf veel over nagedacht en nu laat ik het maar even bezinken allemaal. Weet even niet wat wijsheid is.
Een vriendin van me, die er vanavond ook was, heeft een relatie van 3,5 jaar gehad met iemand waarvan ze achteraf zegt dat het eigenlijk meer gebaseerd was op vriendschap dan op verliefdheid. Ze zei dat het zou kunnen dat dat bij ons toch ook zo is en raadde mij aan om een tijdje alles op z'n beloop te laten, maar wel de mogelijkheid tot contact open te laten (dus geen termijn van stilte vast te stellen, maar contact zoeken als er behoefte aan is). En dan kijken wat er gebeurt. Ga je elkaar missen of kun je zonder schuldgevoel of gedachten aan hem met iemand anders zoenen bijvoorbeeld...? Beetje een extreem idee, maar het zet me wel aan het denken. Het zou wel de ultieme testcase zijn, maar ik weet niet of ik het aandurf of zou willen op die manier.
@_Bloem_Ik heb me ook afgevraagd of het erg is om niet hele erge verliefde gevoelens te hebben als je wel het gevoel hebt dat je heel erg om elkaar geeft en elkaar lief en geweldig vindt. Ik heb een paar keer gehad dat er wel volop kriebels waren, maar dan liep het toch (soms al snel) op niets uit. Met mijn huidige vriendje voelt het heel vertrouwd en rustig en we vinden elkaar dus echt heel leuk en lief en het is gezellig en fijn om samen te zijn. Misschien is dat wel beter dan hevige verliefdheid (of in elk geval genoeg), who knows? Maar we zijn toch wel bang dat de een de ander enorm gaat kwetsen op het moment dat er iemand voorbij komt die wel voor vuurwerk zorgt. Bovendien is dat iets wat we allebei tot een bepaalde hoogte wel zoeken in een relatie. Op dit moment is dat er niet, maar ik hoop ergens dat het er zou kunnen zijn als we het anders aanpakken of elkaar 'opnieuw' ontdekken.
@ Boendo. Ik vind het knap hoe je er tegenover kan staan als je ex een vriendin heeft. Dan geef je echt wel veel om elkaar en ik denk dat jullie dan echt wel een goeie beslissing hebben genomen door weer gewoon vrienden te zijn. Ik zou echt niet kunnen denken op dit moment: "Wat fijn voor hem dat hij gelukkig is." Ik zou echt heel egoistisch denken:" Djeez, ik wil dat ook met hem! Waarom jullie wel en wij niet?" Lijkt me dan ook geen goed idee om opeens 'gewoon' vrienden te zijn in ons geval en dat ga ik mezelf ook niet aandoen. Dan maar liever even helemaal geen contact.
Lief dat jullie zo meeleven en meedenken!
Ik heb met hem afgesproken dat we elkaar gaan bellen vandaag of morgen. Vandaag was ik er nog niet helemaal klaar voor en ik had ook eigenlijk weinig tijd voor een rustig gesprek. Maar hij heeft ook nog niet gebeld, dus ik denk dat hij het ook nog niet weet allemaal. Ik denk dat ik hem ga voorstellen om ergens in een cafe oid af te spreken om het een en ander eens te bespreken. We hebben dus even alle opties open gelaten om allebei na te denken.
Mijn gevoel erover is een beetje wisselend nu. Ik heb hem eergisteren voor het laatst gesproken, heb verschillende meningen gehoord over onze situatie en heb er zelf veel over nagedacht en nu laat ik het maar even bezinken allemaal. Weet even niet wat wijsheid is.
Een vriendin van me, die er vanavond ook was, heeft een relatie van 3,5 jaar gehad met iemand waarvan ze achteraf zegt dat het eigenlijk meer gebaseerd was op vriendschap dan op verliefdheid. Ze zei dat het zou kunnen dat dat bij ons toch ook zo is en raadde mij aan om een tijdje alles op z'n beloop te laten, maar wel de mogelijkheid tot contact open te laten (dus geen termijn van stilte vast te stellen, maar contact zoeken als er behoefte aan is). En dan kijken wat er gebeurt. Ga je elkaar missen of kun je zonder schuldgevoel of gedachten aan hem met iemand anders zoenen bijvoorbeeld...? Beetje een extreem idee, maar het zet me wel aan het denken. Het zou wel de ultieme testcase zijn, maar ik weet niet of ik het aandurf of zou willen op die manier.
@_Bloem_Ik heb me ook afgevraagd of het erg is om niet hele erge verliefde gevoelens te hebben als je wel het gevoel hebt dat je heel erg om elkaar geeft en elkaar lief en geweldig vindt. Ik heb een paar keer gehad dat er wel volop kriebels waren, maar dan liep het toch (soms al snel) op niets uit. Met mijn huidige vriendje voelt het heel vertrouwd en rustig en we vinden elkaar dus echt heel leuk en lief en het is gezellig en fijn om samen te zijn. Misschien is dat wel beter dan hevige verliefdheid (of in elk geval genoeg), who knows? Maar we zijn toch wel bang dat de een de ander enorm gaat kwetsen op het moment dat er iemand voorbij komt die wel voor vuurwerk zorgt. Bovendien is dat iets wat we allebei tot een bepaalde hoogte wel zoeken in een relatie. Op dit moment is dat er niet, maar ik hoop ergens dat het er zou kunnen zijn als we het anders aanpakken of elkaar 'opnieuw' ontdekken.
@ Boendo. Ik vind het knap hoe je er tegenover kan staan als je ex een vriendin heeft. Dan geef je echt wel veel om elkaar en ik denk dat jullie dan echt wel een goeie beslissing hebben genomen door weer gewoon vrienden te zijn. Ik zou echt niet kunnen denken op dit moment: "Wat fijn voor hem dat hij gelukkig is." Ik zou echt heel egoistisch denken:" Djeez, ik wil dat ook met hem! Waarom jullie wel en wij niet?" Lijkt me dan ook geen goed idee om opeens 'gewoon' vrienden te zijn in ons geval en dat ga ik mezelf ook niet aandoen. Dan maar liever even helemaal geen contact.
woensdag 4 juli 2007 om 23:09
Voor diegene die er behoefte aan hebben;), zal ik mijn situatie even updaten, hoewel er eigenlijk niet veel te updaten valt haha. Ik mail, msn en sms nog steeds met Mediaman. Toen ik van de week 1 (!) dagje niets van me had laten horen kreeg ik een sms met de mededeling dat we uit elkaar groeiden. Toen ik dat las moest ik zo lachen dat ik hem "spontaan" heb gebeld. En wat heeft hij een zware stem!! :oHaha, dat had ik echt niet verwacht! Wel grappig...
Later op msn begon hij een beetje aan te sturen op een meet & greet. Ik weet niet wat er met me aan de hand is, maar op de één of de andere manier houd ik de boot nog een beetje af. Die meet & greet zal er uiteindelijk wel van komen, maar wanneer? Ik weet het nog niet. Iets in me houdt me nog tegen, misschien dat ik heeeeeeeeel erg op mijn hoede ben ofzo. En weet je, ik vind het ook een beetje een beladen iets. We wonen nogal op een afstandje van elkaar, dus een spontane ontmoeting zit er ook niet in. Als hij op 30 minuten rijden afstand zou wonen had ik misschien al wel eerder afgesproken.
Maar ja, ik probeer er maar niet te veel over na te denken, zodat ik mezelf niet onder druk ga zetten. Als ik er nog geen zin in heb, heb ik er nog geen zin in. Punt.
Later op msn begon hij een beetje aan te sturen op een meet & greet. Ik weet niet wat er met me aan de hand is, maar op de één of de andere manier houd ik de boot nog een beetje af. Die meet & greet zal er uiteindelijk wel van komen, maar wanneer? Ik weet het nog niet. Iets in me houdt me nog tegen, misschien dat ik heeeeeeeeel erg op mijn hoede ben ofzo. En weet je, ik vind het ook een beetje een beladen iets. We wonen nogal op een afstandje van elkaar, dus een spontane ontmoeting zit er ook niet in. Als hij op 30 minuten rijden afstand zou wonen had ik misschien al wel eerder afgesproken.
Maar ja, ik probeer er maar niet te veel over na te denken, zodat ik mezelf niet onder druk ga zetten. Als ik er nog geen zin in heb, heb ik er nog geen zin in. Punt.
Die hormoonslavernij!!
donderdag 5 juli 2007 om 01:44
Wahaha Miss poez, je vrolijkt me wel een beetje op met je mediaman. Ik moet erg lachen om dat "uit elkaar groeien" en de "meet en greet". Houd je de boot af door je ervaring met meneer boer of heb je zoiets van: grappig, maar meer ook niet?
Maar goed, het is uit ;(! Ik heb vanavond met hem afgesproken in een cafe om te praten en we hebben besloten om er een punt achter te zetten omdat we op dit moment niet echt gelukkig worden van hoe het nu gaat. Vrijdag komt 'ie voor de 'boedelscheiding' (er ligt nogal wat zooi van hem bij mij) en daarna gaan we kijken wat er gebeurt. We laten het even helemaal open. Ik wil hem eerst even helemaal niet zien of spreken. Ik ga ook nog op vakantie met vrienden en daarna zoek ik wel weer contact als ik er klaar voor ben. Misschien blijkt dat we gewoon vrienden moeten zijn, misschien laait er meer op of misschien is het klaar en over. We zullen zien... We denken allebei dat dit de enige mogelijkheid is om te ervaren of er meer inzit: Afstand en opnieuw beginnen.
Ik ben heel verdrietig, maar ik ben ergens ook wel opgelucht. Alles is op tafel gegooid en ik denk dat dit de juiste beslissing is. Ik merk namelijk dat het me toch wel dwars gezeten heeft dat het net niet helemaal goed voelde. Ik heb geen idee hoe dit gaat aflopen, maar ik laat het maar even op zijn beloop. Had het wel even moeilijk toen we elkaar een afscheidsknuffel gaven. Had liever heftig met hem gezoend, want dat was altijd zoooo fijn :(!
Maar goed, het is uit ;(! Ik heb vanavond met hem afgesproken in een cafe om te praten en we hebben besloten om er een punt achter te zetten omdat we op dit moment niet echt gelukkig worden van hoe het nu gaat. Vrijdag komt 'ie voor de 'boedelscheiding' (er ligt nogal wat zooi van hem bij mij) en daarna gaan we kijken wat er gebeurt. We laten het even helemaal open. Ik wil hem eerst even helemaal niet zien of spreken. Ik ga ook nog op vakantie met vrienden en daarna zoek ik wel weer contact als ik er klaar voor ben. Misschien blijkt dat we gewoon vrienden moeten zijn, misschien laait er meer op of misschien is het klaar en over. We zullen zien... We denken allebei dat dit de enige mogelijkheid is om te ervaren of er meer inzit: Afstand en opnieuw beginnen.
Ik ben heel verdrietig, maar ik ben ergens ook wel opgelucht. Alles is op tafel gegooid en ik denk dat dit de juiste beslissing is. Ik merk namelijk dat het me toch wel dwars gezeten heeft dat het net niet helemaal goed voelde. Ik heb geen idee hoe dit gaat aflopen, maar ik laat het maar even op zijn beloop. Had het wel even moeilijk toen we elkaar een afscheidsknuffel gaven. Had liever heftig met hem gezoend, want dat was altijd zoooo fijn :(!
donderdag 5 juli 2007 om 21:05
Hey Himmie
*;\
Ik weet even niet goed wat te zeggen. Het zat er misschien een beetje aan te komen, maar toch schrik ik er wel van. Lastig hoor, maar een dapper besluit! Ik denk dat het goed is dat je nu eerst even lekker op vakantie gaat en pas daarna als jij daar aan toe bent eventueel weer contact met hem te zoeken!
Ik ken het gevoel van verdrietig maar ook opluchting. Het vreet toch aan je als het net niet helemaal goed zit.
En dat je hem 't liefst nog even had willen zoenen ken ik ook wel. Ik heb m'n ex ook niet meer gezoend sinds het uit is, en de keren dat hij daarna naast me sliep keek hij af en toe wel eens zo van "zullen we", dat koste me best moeite om dat te weerstaan. Maar het is wel beter!!
Heel veel sterkte meis *;
*;\
Ik weet even niet goed wat te zeggen. Het zat er misschien een beetje aan te komen, maar toch schrik ik er wel van. Lastig hoor, maar een dapper besluit! Ik denk dat het goed is dat je nu eerst even lekker op vakantie gaat en pas daarna als jij daar aan toe bent eventueel weer contact met hem te zoeken!
Ik ken het gevoel van verdrietig maar ook opluchting. Het vreet toch aan je als het net niet helemaal goed zit.
En dat je hem 't liefst nog even had willen zoenen ken ik ook wel. Ik heb m'n ex ook niet meer gezoend sinds het uit is, en de keren dat hij daarna naast me sliep keek hij af en toe wel eens zo van "zullen we", dat koste me best moeite om dat te weerstaan. Maar het is wel beter!!
Heel veel sterkte meis *;
donderdag 5 juli 2007 om 21:47
himmie *;
sterkte meis, nu niet blijven hopen dat het ooit misschien nog goed komt. Dat doe ik nl wel :(
ik heb mijn ex-lief gister een brief gestuurd van een aantal kantjes en een dvd met foto's. ik baal er gewoon van dat hij zo zijn gevoel door meningen van zijn ouders laat beinvloeden. Ik krijg steeds meer het gevoel dat ik niet het probleem ben maar zijn ouders....... hij zal vandaag de brief wel hebben gehad, ben heel benieuwd of ik nog wat van hem hoor... ik moet in ieders geval nog niet aan een andere liefde denken, laat staan iemand anders in mijn bedje.....;(
sterkte meis, nu niet blijven hopen dat het ooit misschien nog goed komt. Dat doe ik nl wel :(
ik heb mijn ex-lief gister een brief gestuurd van een aantal kantjes en een dvd met foto's. ik baal er gewoon van dat hij zo zijn gevoel door meningen van zijn ouders laat beinvloeden. Ik krijg steeds meer het gevoel dat ik niet het probleem ben maar zijn ouders....... hij zal vandaag de brief wel hebben gehad, ben heel benieuwd of ik nog wat van hem hoor... ik moet in ieders geval nog niet aan een andere liefde denken, laat staan iemand anders in mijn bedje.....;(
donderdag 5 juli 2007 om 22:48
Himmie, wat rot voor je!! Ik heb bewondering voor je hoe je met de situatie omgaat en dat je het zo weet te relativeren. Sterkte!
Becky, ik ben heel benieuwd of hij hier op reageert. Is wel het minste wat hij kan doen. Maar is dit zeg maar je laatste poging om duidelijkheid te verkrijgen? Je hebt hem nu een tijdje met rust gelaten, hij heeft kunnen nadenken, en misschien is dit wel het duwtje in zijn rug om alsnog met je te gaan praten. Ik vind het heel dapper van je en hoop voor je dat hij wat van zich laat horen!
Boendo, al een beetje gewend aan het idee?
Becky, ik ben heel benieuwd of hij hier op reageert. Is wel het minste wat hij kan doen. Maar is dit zeg maar je laatste poging om duidelijkheid te verkrijgen? Je hebt hem nu een tijdje met rust gelaten, hij heeft kunnen nadenken, en misschien is dit wel het duwtje in zijn rug om alsnog met je te gaan praten. Ik vind het heel dapper van je en hoop voor je dat hij wat van zich laat horen!
Boendo, al een beetje gewend aan het idee?
Die hormoonslavernij!!
donderdag 5 juli 2007 om 22:55
Becky!! Ik zie net op een ander topic dat je 6,5 jaar vrijgezel bent geweest. Kreeg je daar ook altijd van die nare reacties op? Ik ben nu ook 6,5 jaar vrijgezel, tussendoor wel wat scharrels gehad, maar langer dan 3 maanden heeft het niet meer mogen duren. En als er dan wordt gevraagd hoe lang ik vrijgezel ben en ik noem het aantal jaren (bah wat klinkt dat naar), dan zie ik ze vreemd kijken, alsof er HUH? op hun voorhoofdjes staat. En dan krijg ik ook nog vaak de standaard vraag wat er dan mis is met me!!:o:@
Met mij??? NIets!!! Met aaaaal die anderen?? Waarschijnlijk een heleboel hahaha.:P
Met mij??? NIets!!! Met aaaaal die anderen?? Waarschijnlijk een heleboel hahaha.:P
Die hormoonslavernij!!
donderdag 5 juli 2007 om 23:05
@ Becky: Ik ben heel benieuwd of hij hierop nog iets van zich laat horen. Als hij een beetje om je geeft wel!!
@ Miss Poez: Ja ik kan al aardig aan het idee wennen. Nu is de sfeer tussen ons zo eh.. ontspannen is niet het goede woord dat was het al, maar zonder dat getwijfel van ons is het fijner. Ik mis wel de intimiteit, al is die er nu ook, maar toch compleet anders. Sinds vrijdag heb ik hem niet meer gezien en we hebben ook nog maar heel weinig gebeld. Dat gaat eigenlijk best goed! Ik weet ook niet of ik hem dit weekend nog ga, wss in de loop van de week wel weer een keer. Dus sja.. so far, so good!! Scheelt wel dat ik veel afleiding heb door m'n nieuwe werk denk ik!!
En dan heb je nog mr. Mailman, voor wie ik nog niet echt toe sta een gevoel te ontwikkelen, maar de mails worden nog persoonlijker en een meet & greet (zoals ik hier straks zo mooi las) zit er denk ik wel aan te komen binnen nu en een paar weken....
@ Miss Poez: Ja ik kan al aardig aan het idee wennen. Nu is de sfeer tussen ons zo eh.. ontspannen is niet het goede woord dat was het al, maar zonder dat getwijfel van ons is het fijner. Ik mis wel de intimiteit, al is die er nu ook, maar toch compleet anders. Sinds vrijdag heb ik hem niet meer gezien en we hebben ook nog maar heel weinig gebeld. Dat gaat eigenlijk best goed! Ik weet ook niet of ik hem dit weekend nog ga, wss in de loop van de week wel weer een keer. Dus sja.. so far, so good!! Scheelt wel dat ik veel afleiding heb door m'n nieuwe werk denk ik!!
En dan heb je nog mr. Mailman, voor wie ik nog niet echt toe sta een gevoel te ontwikkelen, maar de mails worden nog persoonlijker en een meet & greet (zoals ik hier straks zo mooi las) zit er denk ik wel aan te komen binnen nu en een paar weken....
vrijdag 6 juli 2007 om 02:41
Lieve dames, even een *;voor jullie reacties en medeleven. Echt heel fijn!
Ben op zulke momenten altijd zooo blij dat ik goeie vriendinnen heb die ook meteen klaarstaan, maar ben ook echt blij dat ik hier nog even kan spuien en lezen (vooral als ik weer met mijn gedachten alleen ben).
Ik kom net weer van een vriendinnen- sessie in de kroeg. Was heel fijn, maar niet zo goed voor mijn- al behoorlijk opgebouwde- slaapgebrek :(.Maar ja, anders slaap ik toch niet. Ik ga zowiezo altijd enorm zelfdestructief te werk in dit soort fases: uitgaan, weinig slapen en te veel drinken en roken. Echt heel erg, maar ik kan even niet anders of zo. Meestal volgt daarop een periode van tot mezelf komen en weinig ondernemen om daarna weer op te krabbelen. Herkenbaar? Ik ben wel benieuwd hoe jullie reageren in dit soort situaties...
@Becky: ik vind jouw verhaal echt wel heel rot. Kan me voorstellen dat je blijft hopen dat hij toch voor jou zal kiezen, maar als die ouders blijkbaar zoveel invloed op hem uit kunnen oefenen wordt het wel lastig, denk ik. Ben ook zeer benieuwd of hij gaat reageren! Ik vind eigenlijk dat hij het wel aan je verplicht is...
Ik probeer echt om het in het midden te laten of het ooit nog goed gaat komen tussen ons. Maar dat lukt alleen maar als ik hem ook even helemaal niet zie of spreek. Anders zou ik mezelf behoorlijk gek maken, denk ik.
@Miss Poez: wat kunnen mensen toch stom reageren! Ik denk dat een heleboel mensen ook heel lang (soms jaren) in relaties blijven hangen, terwijl ze er eigenlijk niet gelukkig mee zijn. Aan die mensen wordt nooit gevraagd of er iets mis met ze is... Mensen moeten eens ophouden met dat stomme geoordeel op basis van niks. Word ik echt heel boos van :@.
Ben op zulke momenten altijd zooo blij dat ik goeie vriendinnen heb die ook meteen klaarstaan, maar ben ook echt blij dat ik hier nog even kan spuien en lezen (vooral als ik weer met mijn gedachten alleen ben).
Ik kom net weer van een vriendinnen- sessie in de kroeg. Was heel fijn, maar niet zo goed voor mijn- al behoorlijk opgebouwde- slaapgebrek :(.Maar ja, anders slaap ik toch niet. Ik ga zowiezo altijd enorm zelfdestructief te werk in dit soort fases: uitgaan, weinig slapen en te veel drinken en roken. Echt heel erg, maar ik kan even niet anders of zo. Meestal volgt daarop een periode van tot mezelf komen en weinig ondernemen om daarna weer op te krabbelen. Herkenbaar? Ik ben wel benieuwd hoe jullie reageren in dit soort situaties...
@Becky: ik vind jouw verhaal echt wel heel rot. Kan me voorstellen dat je blijft hopen dat hij toch voor jou zal kiezen, maar als die ouders blijkbaar zoveel invloed op hem uit kunnen oefenen wordt het wel lastig, denk ik. Ben ook zeer benieuwd of hij gaat reageren! Ik vind eigenlijk dat hij het wel aan je verplicht is...
Ik probeer echt om het in het midden te laten of het ooit nog goed gaat komen tussen ons. Maar dat lukt alleen maar als ik hem ook even helemaal niet zie of spreek. Anders zou ik mezelf behoorlijk gek maken, denk ik.
@Miss Poez: wat kunnen mensen toch stom reageren! Ik denk dat een heleboel mensen ook heel lang (soms jaren) in relaties blijven hangen, terwijl ze er eigenlijk niet gelukkig mee zijn. Aan die mensen wordt nooit gevraagd of er iets mis met ze is... Mensen moeten eens ophouden met dat stomme geoordeel op basis van niks. Word ik echt heel boos van :@.
vrijdag 6 juli 2007 om 15:21
jullie zijn liehief! *;
Ik ben heel benieuwd of ie nog wat van zich laat horen, ik hoop het wel. Ik mis hem als persoon echt wel heel erg eigenlijk, voel me af en toe zo klote. Het rare is dat ik via Hyves nog wel contact heb met zijn zus en haar vriend.
Aankomende maandag moet ik geopereerd worden en hij zou in eerste instantie meegaan. Nu gaan mijn ouders mee maar ik hoop dat ik nog wat van hem hoor ter morele ondersteuning of zo.
In de brief heb ik ook gezegd dat ik misschien wel te snel van hem ben gaan houden. Hoewel hij de eerste was die die woorden zei. Ik weet het allemaal niet meer, het doet in ieders geval verrekte veel pijn.
Miss Poezz, dat 6.5 jaar vrijgezel, ik heb niet van heel erg veel mensen rare reacties gehad. Ik heb nogal lang gestudeerd, en erg hard gewerkt waardoor iedereen het maar zag als carrieremove en zo. Hoewel ik er zelf toch wel mee heb gezeten, bijna al mijn vrienden en vrienden zijn met iemand samen, hebben kids of zijn daar mee bezig. En ik niet. Zeker nu ik een huis heb gekocht (alleen) merk ik alleen maar nog meer hoe vervelend ik het vind alleen thuis te zijn en niet met iemand de dag door te nemen of samen te koken. Tuurlijk ben nog maar 28 maar af en toe heb ik het gevoel dat ik alleen overblijf.
Ik ben heel benieuwd of ie nog wat van zich laat horen, ik hoop het wel. Ik mis hem als persoon echt wel heel erg eigenlijk, voel me af en toe zo klote. Het rare is dat ik via Hyves nog wel contact heb met zijn zus en haar vriend.
Aankomende maandag moet ik geopereerd worden en hij zou in eerste instantie meegaan. Nu gaan mijn ouders mee maar ik hoop dat ik nog wat van hem hoor ter morele ondersteuning of zo.
In de brief heb ik ook gezegd dat ik misschien wel te snel van hem ben gaan houden. Hoewel hij de eerste was die die woorden zei. Ik weet het allemaal niet meer, het doet in ieders geval verrekte veel pijn.
Miss Poezz, dat 6.5 jaar vrijgezel, ik heb niet van heel erg veel mensen rare reacties gehad. Ik heb nogal lang gestudeerd, en erg hard gewerkt waardoor iedereen het maar zag als carrieremove en zo. Hoewel ik er zelf toch wel mee heb gezeten, bijna al mijn vrienden en vrienden zijn met iemand samen, hebben kids of zijn daar mee bezig. En ik niet. Zeker nu ik een huis heb gekocht (alleen) merk ik alleen maar nog meer hoe vervelend ik het vind alleen thuis te zijn en niet met iemand de dag door te nemen of samen te koken. Tuurlijk ben nog maar 28 maar af en toe heb ik het gevoel dat ik alleen overblijf.
zaterdag 7 juli 2007 om 12:52
Hey Becky,
Heeft 'ie al gereageerd? Ik denk dat je jezelf toch echt moet beloven om te stoppen met hopen als hij dat niet doet. Je doet jezelf op een gegeven moment echt tekort door er nog zo mee bezig te zijn als het voor hem kennelijk minder belangrijk is. Kan ook zijn dat hij er nog niet klaar voor is, maar dat weet je niet zeker. En ondertussen maak je jezelf gek.. Probeer je even op andere dingen te richten. Wie weet laat hij over een tijdje weer wat horen en dan kun je altijd nog zien of het contact weer tot stand kan komen.Sterkte hoor *;
En hoe staat het met de rest?
@Miss Poezz; heb je nog contact gehad met mediaman?
@Boendo: hoe staat het ervoor met je mailman?
Met mij gaat het redelijk. Gisteravond zou hij de spullen komen ophalen. Hij smste toen: "Zal ik vanavond komen of heb je liever een andere keer?" Een beetje met een toontje alsof ik het niet aan zou kunnen of zo. Heb hem toen gezegd dat het wat mij betreft vanavond goed was. Maar toen bleek dat HIJ liever na het weekend zou komen. Waarom dan doen alsof ik er een probleem mee zou hebben? Werd er nogal boos van. Of ben ik nu onredelijk? Maar misschien heb ik het even nodig om boos te worden. Merk namelijk dat het me wel steekt dat hij er zo makkelijk over kan doen om opeens gewoon vrienden te worden. Wat hem betreft moet een en ander even anders 'ingedeeld' worden en dan zijn we (in elk geval voorlopig) gezellig vrienden.
Gisteren had ik opeens het gevoel alsof hij er eigenlijk nooit helemaal voor open heeft gestaan om ervoor te gaan. Als ik terugdenk, is hij altijd een beetje terughoudend geweest (alsof hij me niet helemaal toeliet) en dat had zijn weerslag op mij..Hij zei zelf dat hij al 2,5 jaar niet helemaal lekker in zijn vel zit. Dat is dan ongeveer vanaf het moment dat zijn relatie van 6 jaar op de klippen liep. Dat was nogal een heftige relatie, volgens mij (met enorme ups en downs). Ik vind achteraf dat hij het ook best vaak over die relatie heeft en daar ook veel aan afmeet. Ik vraag me serieus af of hij daar wel helemaal overheen is, hoewel hij zelf zegt van wel....
Heeft 'ie al gereageerd? Ik denk dat je jezelf toch echt moet beloven om te stoppen met hopen als hij dat niet doet. Je doet jezelf op een gegeven moment echt tekort door er nog zo mee bezig te zijn als het voor hem kennelijk minder belangrijk is. Kan ook zijn dat hij er nog niet klaar voor is, maar dat weet je niet zeker. En ondertussen maak je jezelf gek.. Probeer je even op andere dingen te richten. Wie weet laat hij over een tijdje weer wat horen en dan kun je altijd nog zien of het contact weer tot stand kan komen.Sterkte hoor *;
En hoe staat het met de rest?
@Miss Poezz; heb je nog contact gehad met mediaman?
@Boendo: hoe staat het ervoor met je mailman?
Met mij gaat het redelijk. Gisteravond zou hij de spullen komen ophalen. Hij smste toen: "Zal ik vanavond komen of heb je liever een andere keer?" Een beetje met een toontje alsof ik het niet aan zou kunnen of zo. Heb hem toen gezegd dat het wat mij betreft vanavond goed was. Maar toen bleek dat HIJ liever na het weekend zou komen. Waarom dan doen alsof ik er een probleem mee zou hebben? Werd er nogal boos van. Of ben ik nu onredelijk? Maar misschien heb ik het even nodig om boos te worden. Merk namelijk dat het me wel steekt dat hij er zo makkelijk over kan doen om opeens gewoon vrienden te worden. Wat hem betreft moet een en ander even anders 'ingedeeld' worden en dan zijn we (in elk geval voorlopig) gezellig vrienden.
Gisteren had ik opeens het gevoel alsof hij er eigenlijk nooit helemaal voor open heeft gestaan om ervoor te gaan. Als ik terugdenk, is hij altijd een beetje terughoudend geweest (alsof hij me niet helemaal toeliet) en dat had zijn weerslag op mij..Hij zei zelf dat hij al 2,5 jaar niet helemaal lekker in zijn vel zit. Dat is dan ongeveer vanaf het moment dat zijn relatie van 6 jaar op de klippen liep. Dat was nogal een heftige relatie, volgens mij (met enorme ups en downs). Ik vind achteraf dat hij het ook best vaak over die relatie heeft en daar ook veel aan afmeet. Ik vraag me serieus af of hij daar wel helemaal overheen is, hoewel hij zelf zegt van wel....
maandag 9 juli 2007 om 14:39
Heb nog niets van hem gehoord. Helaas pindakaas. Heb vandaag een best wel pijnlijke operatie gehad dus misschien dat hij vanavond nog wat van zich laat horen maar ik denk het niet. Het zal allemaal wel. Het zijn ook gewoon sentimentele buien denk ik, de ene keer vind ik mezelf heel erg zielig en wil ik hem terug, de andere keer moet ik er niet aan denken, zeker niet aan zijn moeder.....ik moet gewoon fijn op zoek naar een andere lieve jongen/ man die het allemaal wel waard is. punt uit!
ik ga weer op de bank.....toedelz
dinsdag 10 juli 2007 om 01:48
Volgende week maandag, neem ik aan?:P Spannuuund!! Maar wel leuk hoor: Ik vind die spanning in het begin killing, maar ook zooo fijn eigenlijk (tenzij het heel erg tegenvalt opeens natuurlijk). Geniet ervan en ik ben zeer benieuwd hoe het gaat aflopen!!
@ Becky: Ik hoop dat je je snel weer beter voelt na de operatie! Neem aan dat hij niet meer gereageerd heeft....?
Veel sterkte en probeer inderdaad weer om verder te kijken dan die jongen. 'T is echt rot als iets wat zo veelbelovend begint opeens zo afloopt, maar het lijkt me ook moeilijk om altijd zo'n moeder tussen jullie in te hebben die het weer kan verpesten. Kan me zo voorstellen dat dat zal blijven spelen als het wel weer goed zou komen tussen jullie, dus de onbevangenheid en het ongecompliceerde verliefd zijn is er al vanaf dan, denk ik.
Weet niet of iemand er nog geduld voor heeft, maar zal even mijn vervolgverhaal vervolgen. Al is het maar om het even van me af te schrijven ;).
Hij is vanavond gekomen om z'n spullen te halen. Ik zag er best wel tegenop eigenlijk. Ik was ook wel een beetje bozig vanwege het gevoel dat hij het allemaal makkelijker opnam dan ik.
Gek genoeg viel het heel erg mee. Hij is zelfs van half 9 tot half 12 gebleven. We hebben over van alles gekletst en eerlijk gezegd was het meer ontspannen dan eerst. Ik heb nog uitgesproken dat ik vond dat hij wel erg makkelijk een knopje kon omzetten. maar hij heeft me duidelijk gemaakt dat dat toch echt niet zo is en dat hij die afstand ook wel nodig heeft om het anders te zien.
Hij zei dat hij er een heel dubbel gevoel bij had:" het is niet goed om zo door te gaan als eerst, maar ik hoop echt dat dit niet het einde is". En zo voel ik het ook. Ik weet alleen niet of het goed is om heel lang afstand te nemen. Het voelde vanavond wel als een nieuwe aanloop of zo. Misschien moeten we voordat ik over twee weken op vakantie ga toch nog maar even afspreken om dat niet kwijt te raken. Ieieieie, ik word er gek van, dat dubbele gevoel!
dinsdag 10 juli 2007 om 09:45
Hey Himmie,
Ingewikkeld allemaal he :? Maar wel heel fijn dat het gisteravond zo goed is gegaan. Goed dat de sfeer zo ontspannen was en dat jullie zo goed hebben kunnen praten. Doe gewoon lekker rustig aan, als je het zo voelt dat je hem nog wilt zien voor je vakantie spreek je tegen die tijd gewoon nog eens af. Kan nooit kwaad denk ik. Maar blijven praten samen is wel echt goed!!
Ik had net zo'n vreemd gesprek met m'n ex. We kwamen zo'n beetje tegelijk op msn en hij sprak me wel gelijk aan. Maar het liep voor geen meter. Dus ik vroeg wat er was. Zegt ie: "ow niks, ben net wakker" dus ik zei zo van joh klets niet, dan heb je normaal ook praatjes voor 10. Is 't mr. mailman, zit dat je dwars. Want als het te snel gaat bel ik 'm zo af namelijk. Maar dat was 't ook niet "ik ben degene die je heeft gestimuleert dat contact te onderhouden weet je nog! En ik meen nog steeds met heel m'n hart dat je dat ook echt moet doen" Wat is er dan? "waarom zou er iets zijn?"
Zo ging 't een tijdje door tot we allebei kribbig begonnen te worden. Dus ik heb maar gezegd dat ik weg moest. Zit me niet lekker, zoiets hebben we eigenlijk echt nooit. Als hem iets dwars zit ben ik de eerste bij wie hij aanklopt normaal gesproken. Ik denk nu ook weer gelijk dat het iets met mij te maken heeft. Maar ja, ik heb ook zin om uit hem te gaan zitten trekken wat er nou is.
Het is wel raar, want heb hem nu al bijna 2 weken niet gezien. Wel gebeld en we msnen elke dag wel even, maar we hebben niets meer samen gedaan. Al is dat misschien ook wel even goed...
Nog een vraagje trouwens... M'n mailman vroeg hoe we het maandag aan gaan pakken. Waar we elkaar zouden meeten zeg maar. Het lijkt mij wel een fijn en veilig idee als hij me bij m'n vriendin ophaalt dan. Zij woont 10 minuutjes bij hem vandaan en bovendien zijn hij en haar vriend 10 jaar lang klasgenoten geweest, dat kan ik toch wel van hem vragen dan???
Ik ga even een paar uurtjes naar broerlief, even samen vakantie vieren haha!!
Ingewikkeld allemaal he :? Maar wel heel fijn dat het gisteravond zo goed is gegaan. Goed dat de sfeer zo ontspannen was en dat jullie zo goed hebben kunnen praten. Doe gewoon lekker rustig aan, als je het zo voelt dat je hem nog wilt zien voor je vakantie spreek je tegen die tijd gewoon nog eens af. Kan nooit kwaad denk ik. Maar blijven praten samen is wel echt goed!!
Ik had net zo'n vreemd gesprek met m'n ex. We kwamen zo'n beetje tegelijk op msn en hij sprak me wel gelijk aan. Maar het liep voor geen meter. Dus ik vroeg wat er was. Zegt ie: "ow niks, ben net wakker" dus ik zei zo van joh klets niet, dan heb je normaal ook praatjes voor 10. Is 't mr. mailman, zit dat je dwars. Want als het te snel gaat bel ik 'm zo af namelijk. Maar dat was 't ook niet "ik ben degene die je heeft gestimuleert dat contact te onderhouden weet je nog! En ik meen nog steeds met heel m'n hart dat je dat ook echt moet doen" Wat is er dan? "waarom zou er iets zijn?"
Zo ging 't een tijdje door tot we allebei kribbig begonnen te worden. Dus ik heb maar gezegd dat ik weg moest. Zit me niet lekker, zoiets hebben we eigenlijk echt nooit. Als hem iets dwars zit ben ik de eerste bij wie hij aanklopt normaal gesproken. Ik denk nu ook weer gelijk dat het iets met mij te maken heeft. Maar ja, ik heb ook zin om uit hem te gaan zitten trekken wat er nou is.
Het is wel raar, want heb hem nu al bijna 2 weken niet gezien. Wel gebeld en we msnen elke dag wel even, maar we hebben niets meer samen gedaan. Al is dat misschien ook wel even goed...
Nog een vraagje trouwens... M'n mailman vroeg hoe we het maandag aan gaan pakken. Waar we elkaar zouden meeten zeg maar. Het lijkt mij wel een fijn en veilig idee als hij me bij m'n vriendin ophaalt dan. Zij woont 10 minuutjes bij hem vandaan en bovendien zijn hij en haar vriend 10 jaar lang klasgenoten geweest, dat kan ik toch wel van hem vragen dan???
Ik ga even een paar uurtjes naar broerlief, even samen vakantie vieren haha!!
dinsdag 10 juli 2007 om 09:52
ow, krijg nu een smsje van ex: "babe, maak je nou nie druk! Was 6 uur thuis vannacht van 't spelen, had net 3 uur m'n ogen dicht toen dat kleine gespuis hier stennis ging schoppen. Nou loopt die kleine te bleren. Ma neemt ze mee dus ik ga weer pitten. Bel je nog wel x
hij weet ook gewoon dat ik met dan druk maak he, grrr die jongen kent me te goed. Ik kan nooit eens kwaad op hem zijn want hij prikt er altijd gelijk door heen en ruimt dat wat me dwars zit gelijk uit de weg.
Mja, 'k moet rennen, mams wacht op me!
hij weet ook gewoon dat ik met dan druk maak he, grrr die jongen kent me te goed. Ik kan nooit eens kwaad op hem zijn want hij prikt er altijd gelijk door heen en ruimt dat wat me dwars zit gelijk uit de weg.
Mja, 'k moet rennen, mams wacht op me!
dinsdag 10 juli 2007 om 10:30
boendo: spannend!!! leuk hoor, maar wel gek met je ex hoor.
himmie: dat gevoel hadden wij ook toen we hadden besloten dat het over was.... gek is dat he.
ik heb niets meer van hem gehoord, had het eigenlijk ook niet meer verwacht. Hij is iig het wachten niet waard, beetje jammer dat ie zo doet. maar het zal allemaal wel, ben er klaar mee.
himmie: dat gevoel hadden wij ook toen we hadden besloten dat het over was.... gek is dat he.
ik heb niets meer van hem gehoord, had het eigenlijk ook niet meer verwacht. Hij is iig het wachten niet waard, beetje jammer dat ie zo doet. maar het zal allemaal wel, ben er klaar mee.
dinsdag 10 juli 2007 om 20:17
Hey becky,
Dat je nu niets van hem hoort zegt veel over hem vind ik, of hij durft niet of hij is je gewoon echt neit waard. Tis makkelijk gezecht, maar ik zou lekker verder gaan kijken als ik jou was!!
Wat bedoelde je met "raar met je ex"?
Dat hij vanmorgen zo vreemd reageerde of ivm m'n mailman?
Want wat ik zelf toch wel vreemd vind is dat ik zelf meer problemen heb met die date als hij... Niet dat ik het niet zie zitten, maar meer tegenover m'n ex zeg maar. Het gaat zo snel! We zijn nog geen 3 weken uit elkaar... Maar ik sprak vanmiddag een goede vriend van m'n ex en die zegt: "Hoorde van ..... dat je maandag een date hebt" dus ik zei iets van "ow heeft ie dat verteld, ja vind het echt lullig voor hem, zo snel al", zegt die jongen "daar moet je je echt geen zorgen over maken hoor! Hij vind het superleuk voor je! Hij is alleen bang dat het misschien gaat tegenvallen en je dan verdriet hebt". Verstandelijk zou ik ook zo reageren als hij doet, ik zou 't hem echt gunnen, maar ik denk dat ik het gevoelsmatig toch iets moeilijker zou vinden... vind 't zo knap van 'm, want tegelijkertijd geeft ie ook aan dat hij wel jaloers zou zijn op die jongen omdat hij weet wat hij aan mij als partner heeft zeg maar...
Dat je nu niets van hem hoort zegt veel over hem vind ik, of hij durft niet of hij is je gewoon echt neit waard. Tis makkelijk gezecht, maar ik zou lekker verder gaan kijken als ik jou was!!
Wat bedoelde je met "raar met je ex"?
Dat hij vanmorgen zo vreemd reageerde of ivm m'n mailman?
Want wat ik zelf toch wel vreemd vind is dat ik zelf meer problemen heb met die date als hij... Niet dat ik het niet zie zitten, maar meer tegenover m'n ex zeg maar. Het gaat zo snel! We zijn nog geen 3 weken uit elkaar... Maar ik sprak vanmiddag een goede vriend van m'n ex en die zegt: "Hoorde van ..... dat je maandag een date hebt" dus ik zei iets van "ow heeft ie dat verteld, ja vind het echt lullig voor hem, zo snel al", zegt die jongen "daar moet je je echt geen zorgen over maken hoor! Hij vind het superleuk voor je! Hij is alleen bang dat het misschien gaat tegenvallen en je dan verdriet hebt". Verstandelijk zou ik ook zo reageren als hij doet, ik zou 't hem echt gunnen, maar ik denk dat ik het gevoelsmatig toch iets moeilijker zou vinden... vind 't zo knap van 'm, want tegelijkertijd geeft ie ook aan dat hij wel jaloers zou zijn op die jongen omdat hij weet wat hij aan mij als partner heeft zeg maar...
dinsdag 10 juli 2007 om 20:29
Hey boendo,
Ik kan me eerlijk gezegd ook niet voorstellen dat het hem gevoelsmatig geen pijn doet. Helemaal als het pas 3 weken uit is en jullie toch echt een fijne tijd hebben gehad. Ik ken hem natuurlijk niet, maar ik vind het ook een beetje lijken alsof hij verstandelijk vindt dat het heel fijn voor je is, maar dat hij er stiekem toch wel moeite mee heeft. Zou ik eerlijk gezegd ook wel normaal vinden.
@Becky: dat is ferme taal. Goed zo! Zal gevoelsmatig ook nog wel niet klaar zijn, maar dat komt heus wel.
Ik ben me toch opeens moe na afgelopen week! Ben gewoon uitgeput van alles. Vroeg naar bed maar, pfff.
Ik kan me eerlijk gezegd ook niet voorstellen dat het hem gevoelsmatig geen pijn doet. Helemaal als het pas 3 weken uit is en jullie toch echt een fijne tijd hebben gehad. Ik ken hem natuurlijk niet, maar ik vind het ook een beetje lijken alsof hij verstandelijk vindt dat het heel fijn voor je is, maar dat hij er stiekem toch wel moeite mee heeft. Zou ik eerlijk gezegd ook wel normaal vinden.
@Becky: dat is ferme taal. Goed zo! Zal gevoelsmatig ook nog wel niet klaar zijn, maar dat komt heus wel.
Ik ben me toch opeens moe na afgelopen week! Ben gewoon uitgeput van alles. Vroeg naar bed maar, pfff.
