Relaties
alle pijlers
Broertje niet meer in mijn huis laten
maandag 24 juli 2023 om 09:44
Ik ben een 29 jarige vrouw en op dit moment 17 weken zwanger. Ik woon samen met mijn man en mijn zoontjes van 7 en 3 jaar oud.
Wij zijn sinds een jaar of 4 geleden geëmigreerd naar een land ongeveer 2 uurtjes vliegen vanaf Nederland.
Wij bezoeken mijn moeder en broertje ( 13 jaar oud ) elk jaar in NL en is elk jaar DRAMA. Ik zal even de vorige kerstvakantie kort omschrijven.
We verbleven 2 weken bij mijn moeder en broertje en de eerste paar dagen gingen redelijk goed. Ik heb wat uitjes ingepland voor de kinderen om te doen die ook leuk waren voor mijn broertjes leeftijd. Echter, toen ik naast hem zat in de auto zag ik dat hij zijn vriendin appte dat hij echt geen zin had om met zijn - stomme - neefje naar een trampoline park te gaan. Oke, puberteit dacht ik. Lekker zo gelaten en gedaan alsof ik het niet heb gelezen. Bij het trampoline park ging het raar, mijn broertje was soms wel een uur ineens foetsie waardoor mijn zoontje lange tijd alleen speelde of een kwartier lang opzoek was naar mijn broertje. Heb ik ook lekker laten gaan. Misschien had hij er geen zin in toch.
Eenmaal thuis was mijn broertje afstandelijk, ik had snacks gehaald en spellen in huis gehaald om te spelen maar daar had hij allemaal geen zin in. Geen probleem. We zijn de dag erna wezen karten en dat ging ook prima.
Op dag 4 brak de hel los, en dit is iets wat elk jaar terug komt - fysieke agressie naar mijn oudste zoon toe.
Zitten we op de bank, krijgt mijn broertje een discussie met mijn zoontje dat mijn zoontje te dichtbij zit. Oh, sorry zegt mijn zoontje maar mijn iPad zit vast aan de lader en ik kan niet meer opschuiven.
' Kan me niks schelen' en duwt mijn zoontje zo van de sofa af waardoor mijn zoontje zijn hoofd stoot aan de punt van de tafel. Mijn zoontje zegt niks en komt naast mij zitten vraagt of ik naar zijn hoofd wil kijken.
Dag 5. De volgende ochtend heb ik terwijl mijn broertje tanden staat te poetsen gezegd - Schat, ik vind dit echt niet leuk dat je hem van de bank heb geduwd. - Ja moest ie maar opschuiven, heb ik niet expres gedaan. - Ja maar dat is toch niet normaal wat je deed? - JA hij doet altijd zo stoer.
Mijn broertje doet de kraan hard open zodat hij mij niet meer kan horen. Terwijl ik de kraan weer dichtdraai houd hij mijn hand vast en knijpt er keihard in. Ik probeer met mijn andere hand mijn hand los te rukken maar nu grijpt hij ook de andere hand vast en duwt mij de gang op waar hij probeert mij de trap af te duwen. Mijn man ziet dit en rukt me los van mijn broertje. Een uur later bied mijn broertje zijn excuses aan aan mij en mijn zoontje en we gaan lunchen. Tijdens het lunchen geeft mijn zoontje niet op tijd de boter aan en maakt hij mijn zoontje uit voor k**** kind.
Weer ruzie.
De dagen erna gaan net zo. Mijn man en ik zijn een dagje weggegaan en hebben ons zoontje bij mijn moeder gelaten. Waarschijnlijk was mijn moeder boodschappen gaan doen en heeft ze de jongeste van 3 meegenomen maar mijn zoon van 7 thuis gelaten met mijn broertje. Een uur later belt mijn zoontje mij huilend op dat hij verstopt zit in de kast want mijn broertje wilt hem slaan. Op de achtergrond hoor ik keihard gebonk. Ik vertel hem dat hij in de kast moet blijven zitten en heb ik mijn moeder gebeld die vertelde dat ze pas net 3 minuten het huis heeft verlaten. Reden voor deze ruzie was niet duidelijk mar het interesseert mij nu ook niet. Ik vind dit dus echt niet kunnen.
Vorige jaar was het precies zo en heeft mijn broertje mijn zoontje toen ook een K - kind genoemd en geslagen tijdens een verjaardagsfeestje van een vriendin toen ik in NL en basically haar bday verpest.
Ook de jaren hiervoor toen ze bij mij langskwamen was een drama. Elke keer wordt er ruzie gezocht, Ja mijn zoontje snurkt te hard, het eten is niet lekker, mijn badkamer is te lelijk etc etc etc. Zullen we naar buiten gaan? Nee. Zullen we een film kijken? Nee. Heb je zin in Chinees dan? Nee.
Hoe mijn moeder hier over denkt? Ze denkt dat mijn broertje jaloers is op mijn zoontje, die hun letterlijk maar 2 weken per jaar zien. Ze vind dat mijn broertje nog maar een kind is en wel gaat veranderen
Trek ik iemand voor ? Nee, ik neem mijn broertje overal mee naar toe, Madurodam, karten, trampoline springen, mee uit eten. Ik doe als we in Nederland zijn NIETS alleen met mijn zoontje en altijd alles met mijn zoontje + mijn broertje. En heb zelfs 1 op 1 tijd gehad met mijn broertje in de bioscoop omdat die film voor oudere kinderen was. Ik app hem elke week en vraag hem hoe het gaat met school als hij vragen heeft kan hij altijd bellen of bij mij terecht
Nu ik terug ben ik mijn ' eigen land' wordt ik elke maand wel geappt door mijn moeder en mijn broertje dat ze weer eens ruzie hebben samen waar ik geen raad mee heb. Mijn broertje is achterdochtig als mijn moeder mij een keer Facetimed - Ja, je gaat zeker roddelen over mij - wordt er dan gezegd etc.
Nu is het Juli en twee weken geleden belde mijn moeder mij overstuur dat mijn broertje haar een idiote vrouw heeft genoemd en dat ze bezeten is door de duivel tijdens hun vakantie in Duitsland en haar heeft geschopt tegen haar knieën aan waardoor ze op de grond viel. De vakantie was toen heel gauw over waarop mijn moeder hem vroeg waarom hij zo agressief word. ' Ik heb toch niet gevraagd om een vakantie met jou, dom wijf ' was dan zijn antwoord.
Mijn broertje loopt bij een psycholoog al een half jaar en ik heb gezegd dat ze contact met haar moet opnemen. Toen vertelde mijn moeder dat als ze met mijn zoontje aan de telefoon zit mijn broertje OOK achterdochtig wordt en niet begrijpt waarom mijn moeder - zoveel van haaar kleinkinderen - houdt.
Mijn moeder en broertje zouden tijdens de herfstvakantie mij bezoeken maar ik heb eerlijk tegen mijn moeder verteld dat mijn zoontje en mijn man dit niet meer zien zitten en al helemaal niet terwijl ik zwanger ben. Oke, dan komen we wel tijdens de bevalling stelde ze voor. Ik heb toen gezegd dat ze wel welkom is, maar niet met mijn broertje. - Ook heb ik verteld dat ze mij of mijn zoontje niet meer moet bellen in bijzijn van mijn broertje want dit lijdt tot argwaan. - Omdat het elk jaar het zelfde liedje is en mijn zoontje ontzettend bang is geworden voor mijn broertje ( Even voor de beeldvorming, mijn broertje is 1.75 en best een zware jongen daarin tegen is mijn zoon 1.27) en ik geen zin heb om nogmaals aangevallen te worden en al helemaal niet terwijl ik zwanger ben.
Mijn moeder is nu boos, praat niet meer met mij en ik heb nogmaals gezegd dat ze welkom is en dat ik graag iets leuks met haar hier zou willen doen aangezien ik zelf al niet zo grote vriendengroep heb hier tijdens mijn zwangerschap. Mijn vorige zwangerschap leide tot een miskraam bij 15 weken en ik kan wel wat extra steun en afleiding gebruiken bij deze zwangerschap. Nu weigert ze te komen en verteld ze mij dat het ALTIJD mijn broertje blijft en mijn deur ALTIJD open zou moeten staan voor haar.
Ik zit hier echt mee en heb de afgelopen twee dagen niet kunnen slapen nadat ik haar de waarheid heb verteld.
Ik heb mijn zoontje en mijn man beloofd dat mijn broertje alleen zou komen als zijn gedrag zou veranderen want geen van hun heeft zin in een nieuwe drama rond mijn kraamtijd
Ben ik onredelijk? Heb ik een punt? Dit is toch geen normaal gedrag?
Wij zijn sinds een jaar of 4 geleden geëmigreerd naar een land ongeveer 2 uurtjes vliegen vanaf Nederland.
Wij bezoeken mijn moeder en broertje ( 13 jaar oud ) elk jaar in NL en is elk jaar DRAMA. Ik zal even de vorige kerstvakantie kort omschrijven.
We verbleven 2 weken bij mijn moeder en broertje en de eerste paar dagen gingen redelijk goed. Ik heb wat uitjes ingepland voor de kinderen om te doen die ook leuk waren voor mijn broertjes leeftijd. Echter, toen ik naast hem zat in de auto zag ik dat hij zijn vriendin appte dat hij echt geen zin had om met zijn - stomme - neefje naar een trampoline park te gaan. Oke, puberteit dacht ik. Lekker zo gelaten en gedaan alsof ik het niet heb gelezen. Bij het trampoline park ging het raar, mijn broertje was soms wel een uur ineens foetsie waardoor mijn zoontje lange tijd alleen speelde of een kwartier lang opzoek was naar mijn broertje. Heb ik ook lekker laten gaan. Misschien had hij er geen zin in toch.
Eenmaal thuis was mijn broertje afstandelijk, ik had snacks gehaald en spellen in huis gehaald om te spelen maar daar had hij allemaal geen zin in. Geen probleem. We zijn de dag erna wezen karten en dat ging ook prima.
Op dag 4 brak de hel los, en dit is iets wat elk jaar terug komt - fysieke agressie naar mijn oudste zoon toe.
Zitten we op de bank, krijgt mijn broertje een discussie met mijn zoontje dat mijn zoontje te dichtbij zit. Oh, sorry zegt mijn zoontje maar mijn iPad zit vast aan de lader en ik kan niet meer opschuiven.
' Kan me niks schelen' en duwt mijn zoontje zo van de sofa af waardoor mijn zoontje zijn hoofd stoot aan de punt van de tafel. Mijn zoontje zegt niks en komt naast mij zitten vraagt of ik naar zijn hoofd wil kijken.
Dag 5. De volgende ochtend heb ik terwijl mijn broertje tanden staat te poetsen gezegd - Schat, ik vind dit echt niet leuk dat je hem van de bank heb geduwd. - Ja moest ie maar opschuiven, heb ik niet expres gedaan. - Ja maar dat is toch niet normaal wat je deed? - JA hij doet altijd zo stoer.
Mijn broertje doet de kraan hard open zodat hij mij niet meer kan horen. Terwijl ik de kraan weer dichtdraai houd hij mijn hand vast en knijpt er keihard in. Ik probeer met mijn andere hand mijn hand los te rukken maar nu grijpt hij ook de andere hand vast en duwt mij de gang op waar hij probeert mij de trap af te duwen. Mijn man ziet dit en rukt me los van mijn broertje. Een uur later bied mijn broertje zijn excuses aan aan mij en mijn zoontje en we gaan lunchen. Tijdens het lunchen geeft mijn zoontje niet op tijd de boter aan en maakt hij mijn zoontje uit voor k**** kind.
Weer ruzie.
De dagen erna gaan net zo. Mijn man en ik zijn een dagje weggegaan en hebben ons zoontje bij mijn moeder gelaten. Waarschijnlijk was mijn moeder boodschappen gaan doen en heeft ze de jongeste van 3 meegenomen maar mijn zoon van 7 thuis gelaten met mijn broertje. Een uur later belt mijn zoontje mij huilend op dat hij verstopt zit in de kast want mijn broertje wilt hem slaan. Op de achtergrond hoor ik keihard gebonk. Ik vertel hem dat hij in de kast moet blijven zitten en heb ik mijn moeder gebeld die vertelde dat ze pas net 3 minuten het huis heeft verlaten. Reden voor deze ruzie was niet duidelijk mar het interesseert mij nu ook niet. Ik vind dit dus echt niet kunnen.
Vorige jaar was het precies zo en heeft mijn broertje mijn zoontje toen ook een K - kind genoemd en geslagen tijdens een verjaardagsfeestje van een vriendin toen ik in NL en basically haar bday verpest.
Ook de jaren hiervoor toen ze bij mij langskwamen was een drama. Elke keer wordt er ruzie gezocht, Ja mijn zoontje snurkt te hard, het eten is niet lekker, mijn badkamer is te lelijk etc etc etc. Zullen we naar buiten gaan? Nee. Zullen we een film kijken? Nee. Heb je zin in Chinees dan? Nee.
Hoe mijn moeder hier over denkt? Ze denkt dat mijn broertje jaloers is op mijn zoontje, die hun letterlijk maar 2 weken per jaar zien. Ze vind dat mijn broertje nog maar een kind is en wel gaat veranderen
Trek ik iemand voor ? Nee, ik neem mijn broertje overal mee naar toe, Madurodam, karten, trampoline springen, mee uit eten. Ik doe als we in Nederland zijn NIETS alleen met mijn zoontje en altijd alles met mijn zoontje + mijn broertje. En heb zelfs 1 op 1 tijd gehad met mijn broertje in de bioscoop omdat die film voor oudere kinderen was. Ik app hem elke week en vraag hem hoe het gaat met school als hij vragen heeft kan hij altijd bellen of bij mij terecht
Nu ik terug ben ik mijn ' eigen land' wordt ik elke maand wel geappt door mijn moeder en mijn broertje dat ze weer eens ruzie hebben samen waar ik geen raad mee heb. Mijn broertje is achterdochtig als mijn moeder mij een keer Facetimed - Ja, je gaat zeker roddelen over mij - wordt er dan gezegd etc.
Nu is het Juli en twee weken geleden belde mijn moeder mij overstuur dat mijn broertje haar een idiote vrouw heeft genoemd en dat ze bezeten is door de duivel tijdens hun vakantie in Duitsland en haar heeft geschopt tegen haar knieën aan waardoor ze op de grond viel. De vakantie was toen heel gauw over waarop mijn moeder hem vroeg waarom hij zo agressief word. ' Ik heb toch niet gevraagd om een vakantie met jou, dom wijf ' was dan zijn antwoord.
Mijn broertje loopt bij een psycholoog al een half jaar en ik heb gezegd dat ze contact met haar moet opnemen. Toen vertelde mijn moeder dat als ze met mijn zoontje aan de telefoon zit mijn broertje OOK achterdochtig wordt en niet begrijpt waarom mijn moeder - zoveel van haaar kleinkinderen - houdt.
Mijn moeder en broertje zouden tijdens de herfstvakantie mij bezoeken maar ik heb eerlijk tegen mijn moeder verteld dat mijn zoontje en mijn man dit niet meer zien zitten en al helemaal niet terwijl ik zwanger ben. Oke, dan komen we wel tijdens de bevalling stelde ze voor. Ik heb toen gezegd dat ze wel welkom is, maar niet met mijn broertje. - Ook heb ik verteld dat ze mij of mijn zoontje niet meer moet bellen in bijzijn van mijn broertje want dit lijdt tot argwaan. - Omdat het elk jaar het zelfde liedje is en mijn zoontje ontzettend bang is geworden voor mijn broertje ( Even voor de beeldvorming, mijn broertje is 1.75 en best een zware jongen daarin tegen is mijn zoon 1.27) en ik geen zin heb om nogmaals aangevallen te worden en al helemaal niet terwijl ik zwanger ben.
Mijn moeder is nu boos, praat niet meer met mij en ik heb nogmaals gezegd dat ze welkom is en dat ik graag iets leuks met haar hier zou willen doen aangezien ik zelf al niet zo grote vriendengroep heb hier tijdens mijn zwangerschap. Mijn vorige zwangerschap leide tot een miskraam bij 15 weken en ik kan wel wat extra steun en afleiding gebruiken bij deze zwangerschap. Nu weigert ze te komen en verteld ze mij dat het ALTIJD mijn broertje blijft en mijn deur ALTIJD open zou moeten staan voor haar.
Ik zit hier echt mee en heb de afgelopen twee dagen niet kunnen slapen nadat ik haar de waarheid heb verteld.
Ik heb mijn zoontje en mijn man beloofd dat mijn broertje alleen zou komen als zijn gedrag zou veranderen want geen van hun heeft zin in een nieuwe drama rond mijn kraamtijd
Ben ik onredelijk? Heb ik een punt? Dit is toch geen normaal gedrag?
boterbloempie wijzigde dit bericht op 24-07-2023 10:16
Reden: extra details
Reden: extra details
0.75% gewijzigd
maandag 24 juli 2023 om 17:18
maandag 24 juli 2023 om 21:37
Wat een vervelende situatie zeg. Ik denk dat je inderdaad je eigen gezin moet beschermen. Dat betekent echter niet dat je elkaar helemaal niet meer kan zien. Ik snap dat je moeder het jammer vindt als jullie helemaal niet komen, of zij niet bij jullie kan komen, maar misschien zijn er wel tussenoplossingen.
Jij zou misschien voor een weekendje alleen naar Nederland kunnen gaan, of jouw moeder kan een weekend bij jullie komen als jouw broertje bij z'n vader is.
Of, als jullie wel met de hele familie naar Nederland willen (of zij bij jullie willen komen) zorg dan dat je een eigen onderkomen huurt, zodat je elkaar wel kan zien maar niet bij elkaar in huis zit. Dat is vragen om problemen. Wij hebben familie in het buitenland, waar we een prima band mee hebben, maar ondanks dat zou ik echt niet met ze in 1 huis willen zitten, zowel ikzelf als de kinderen zouden daar gek van worden. Zij huren vaak een Landal huisje bij ons in de buurt en soms gaan we samen op vakantie en dan huren we 2 huisjes naast elkaar. Dat werkt heel goed. En wij spreken ook niet altijd met z'n allen af. Zowel ik, als mijn oudste kinderen gaan wel eens alleen die kant op en mijn zus komt ook wel eens alleen hier heen.
Jij zou misschien voor een weekendje alleen naar Nederland kunnen gaan, of jouw moeder kan een weekend bij jullie komen als jouw broertje bij z'n vader is.
Of, als jullie wel met de hele familie naar Nederland willen (of zij bij jullie willen komen) zorg dan dat je een eigen onderkomen huurt, zodat je elkaar wel kan zien maar niet bij elkaar in huis zit. Dat is vragen om problemen. Wij hebben familie in het buitenland, waar we een prima band mee hebben, maar ondanks dat zou ik echt niet met ze in 1 huis willen zitten, zowel ikzelf als de kinderen zouden daar gek van worden. Zij huren vaak een Landal huisje bij ons in de buurt en soms gaan we samen op vakantie en dan huren we 2 huisjes naast elkaar. Dat werkt heel goed. En wij spreken ook niet altijd met z'n allen af. Zowel ik, als mijn oudste kinderen gaan wel eens alleen die kant op en mijn zus komt ook wel eens alleen hier heen.
maandag 24 juli 2023 om 21:51
Helaas herken ik vrij veel van het gedrag van je broertje in mijn eigen broertje als puber.
Bij hem kwam dat (deels) door dagelijks blowen, met name de agressie. Verder was hij echt extreem aan het puberen, schijt aan iedereen, dacht alleen aan zichzelf.
Ik ben op mijn 18e zo snel mogelijk uit huis gegaan omdat ik er niet meer tegen kon en heb daarna mijn broertje jarenlang heel weinig gezien. Mijn ouders hebben hem die jaren ook heel weinig gezien, konden niet tot hem doordringen, bleef elke keer knallende ruzie. Dus ik snap je heel goed en zou hem ook niet in mijn huis willen! Je moeder onderschat hem echt, net als mijn moeder toen deed. Het bleef haar kleine jongetje en echt hulp inschakelen heeft ze nooit gedaan.
Uiteindelijk is het bij ons aardig goed gekomen, maar pas na zijn 25/27ste omdat hij weer een stuk normaler werd. Nog steeds deels andere normen en waarden dan wij, maar we kunnen het aardig vinden met elkaar en zien elkaar nu wel geregeld weer.
Bij hem kwam dat (deels) door dagelijks blowen, met name de agressie. Verder was hij echt extreem aan het puberen, schijt aan iedereen, dacht alleen aan zichzelf.
Ik ben op mijn 18e zo snel mogelijk uit huis gegaan omdat ik er niet meer tegen kon en heb daarna mijn broertje jarenlang heel weinig gezien. Mijn ouders hebben hem die jaren ook heel weinig gezien, konden niet tot hem doordringen, bleef elke keer knallende ruzie. Dus ik snap je heel goed en zou hem ook niet in mijn huis willen! Je moeder onderschat hem echt, net als mijn moeder toen deed. Het bleef haar kleine jongetje en echt hulp inschakelen heeft ze nooit gedaan.
Uiteindelijk is het bij ons aardig goed gekomen, maar pas na zijn 25/27ste omdat hij weer een stuk normaler werd. Nog steeds deels andere normen en waarden dan wij, maar we kunnen het aardig vinden met elkaar en zien elkaar nu wel geregeld weer.
maandag 24 juli 2023 om 21:58
maandag 24 juli 2023 om 22:15
Ik vind je broertje echt heel erg psycho en troubled klinken. Een klein kind van de bank duwen tegen de tafel en jou van de trap proberen te duwen? Ik vind de reacties hier nog mild. Iemand van de trap duwen kan gewoon dodelijk zijn hè en een kind van 13 weet echt wel dat dat heel gevaarlijk is. En dan ga jij daarna nog weg terwijl je je kind daar achterlaat, met als gevolg dat hij zich op moet sluiten in een kast, doodsbang voor een veel ouder en groter kind. Dat is gewoon keihard huiselijk geweld hoor, ook al is ie 13.
Geen haar op mijn hoofd dat ik voorlopig bij broertje in de buurt kwam en mijn jonge kinderen al helemaal niet. Dat je hier überhaupt nog over twijfelt joh. Echt super schadelijk voor je kind en tijd dat je die in bescherming neemt.
Geen haar op mijn hoofd dat ik voorlopig bij broertje in de buurt kwam en mijn jonge kinderen al helemaal niet. Dat je hier überhaupt nog over twijfelt joh. Echt super schadelijk voor je kind en tijd dat je die in bescherming neemt.
dinsdag 25 juli 2023 om 14:51
Desayuno schreef: ↑24-07-2023 22:15Ik vind je broertje echt heel erg psycho en troubled klinken. Een klein kind van de bank duwen tegen de tafel en jou van de trap proberen te duwen? Ik vind de reacties hier nog mild. Iemand van de trap duwen kan gewoon dodelijk zijn hè en een kind van 13 weet echt wel dat dat heel gevaarlijk is. En dan ga jij daarna nog weg terwijl je je kind daar achterlaat, met als gevolg dat hij zich op moet sluiten in een kast, doodsbang voor een veel ouder en groter kind. Dat is gewoon keihard huiselijk geweld hoor, ook al is ie 13.
Geen haar op mijn hoofd dat ik voorlopig bij broertje in de buurt kwam en mijn jonge kinderen al helemaal niet. Dat je hier überhaupt nog over twijfelt joh. Echt super schadelijk voor je kind en tijd dat je die in bescherming neemt.
Dat ik mijn zoon alleen achterliet was voor dat ik van de trap werd geduwd en voordat m’n zoontje van de bank af werd geduwd. Mijn verhaal staat niet precies in chronologische volgorde aan het eind.
dinsdag 25 juli 2023 om 14:51
DankjewelSunShine35 schreef: ↑24-07-2023 17:18Je bent echt te goed voor deze wereld. Jij en je zoontje hebben al veel te veel gepikt.
Het is aan je moeder om je broer aan te spreken en grenzen te stellen, of tenminste dat te proberen.
Ik snap je keuze helemaal. Moeder moet zelf maar eens gaan bedenken wat ze met dit gedrag gaat doen.
dinsdag 25 juli 2023 om 14:52
God wat vervelend en wat heeft het lang geduurd voor hij goed gekomen is. Fijn dat jullie het weer samen kunnen vinden. Mijn moeder denkt idd dat het nog een kleine jongen is.diedietje schreef: ↑24-07-2023 21:51Helaas herken ik vrij veel van het gedrag van je broertje in mijn eigen broertje als puber.
Bij hem kwam dat (deels) door dagelijks blowen, met name de agressie. Verder was hij echt extreem aan het puberen, schijt aan iedereen, dacht alleen aan zichzelf.
Ik ben op mijn 18e zo snel mogelijk uit huis gegaan omdat ik er niet meer tegen kon en heb daarna mijn broertje jarenlang heel weinig gezien. Mijn ouders hebben hem die jaren ook heel weinig gezien, konden niet tot hem doordringen, bleef elke keer knallende ruzie. Dus ik snap je heel goed en zou hem ook niet in mijn huis willen! Je moeder onderschat hem echt, net als mijn moeder toen deed. Het bleef haar kleine jongetje en echt hulp inschakelen heeft ze nooit gedaan.
Uiteindelijk is het bij ons aardig goed gekomen, maar pas na zijn 25/27ste omdat hij weer een stuk normaler werd. Nog steeds deels andere normen en waarden dan wij, maar we kunnen het aardig vinden met elkaar en zien elkaar nu wel geregeld weer.
dinsdag 25 juli 2023 om 14:54
duizel schreef: ↑24-07-2023 15:15Even een heel ander idee. Ik weet niet waar je woont en hoelang je zou moeten reizen maar als je toch nog naar je moeder zou willen, zou je dan niet een keer alleen naar Nederland kunnen komen. Hoef je niet daar te slapen maar heb je wel tijd met je moeder terwijl je man en kinderen in jullie thuisland blijven.
Nu met je zwangerschap misschien niet zo handig en straks met een kleine baby misschien ook niet.
Ik heb even geteld. Als je nu 17 weken zwanger bent zit je uitgerekende datum toch rond de kerstdagen. Lijkt me sowieso dat je dan niet gaat reizen. Ik niet met een net geboren baby eigenlijk
Door anonimiteit een beetje gerommeld met de leeftijden / weken etc zodat ik niet wordt herkend. Ik ga niet reizen, het gaat erom dat hun wilde komen en ik mijn broertje hier niet wil hebben met zijn agressie b
dinsdag 25 juli 2023 om 14:56
idd, hij gooit het op ‘ jaloers zijn op aandacht die mijn zoon krijgt van mijn moeder’ maar ze zien elkaar maar 2 weken per jaar. Dus dat klinkt ontzettend onwaarschijnlijk
dinsdag 25 juli 2023 om 15:02
dinsdag 25 juli 2023 om 15:03
boterbloempie schreef: ↑25-07-2023 14:52Ook toen en nadat hij haar verrot trapte? Zo ja, lekker haar probleem laten. Bij jullie komt hij er terecht niet in. Haar probleem en ze hoeft jou ook niet meer over hem te bellen.
dinsdag 25 juli 2023 om 15:38
boterbloempie schreef: ↑25-07-2023 15:02Nog een dingetje. Aanstaande zaterdag is mijn moeder jarig. Ze heeft sinds afgelopen vrijdag toen ik de situatie heb aangekaart mij niet gebeld, niet gesproken ook niet gevraagd hoe het ging met mijn geslachtsecho van gisteren. Ben ik onredelijk als ik geen kado opstuur?
Ja dat vind ik onredelijk en dat is wel een snelweg om alles te laten escaleren.
Ik vind dat je sowieso van het ene extreme in het andere schiet. Hoezo gelijk je moeder en broer uit je leven bannen? Gewoon grenzen stellen kan ook via een middenweg.
Midden in je pregnancy brain zou ik geen verregaande beslissingen nemen omtrent permanent breken met familie en zo. Dus stuur gewoon een cadeautje op (als je dat normaal ook doet), wens haar een fijne verjaardag en wie weet draait zij wel weer bij.
dinsdag 25 juli 2023 om 16:08
Stel, je stuurt een cadeau, dan heb je een paar tientjes uitgegeven en nog wat kosten gemaakt voor het verzenden. Honderd euro max. Dat is op een familierelatie klein bier. Is dat het echt waard om de boel nog verder op scherp te zetten?
Je grens aangeven en dat het daarop klapt, soit, dan was je in ieder geval bezig met zorgen voor een (voor jou) duurzame vorm van met elkaar omgaan. Maar voor dit soort streken zou je jezelf ook te goed kunnen vinden.
Je grens aangeven en dat het daarop klapt, soit, dan was je in ieder geval bezig met zorgen voor een (voor jou) duurzame vorm van met elkaar omgaan. Maar voor dit soort streken zou je jezelf ook te goed kunnen vinden.
dinsdag 25 juli 2023 om 16:58
Ik heb gewoon iDeal dus kan gewoon bestellen via een Nederlandse webshop.sprankelend schreef: ↑25-07-2023 16:08Stel, je stuurt een cadeau, dan heb je een paar tientjes uitgegeven en nog wat kosten gemaakt voor het verzenden. Honderd euro max. Dat is op een familierelatie klein bier. Is dat het echt waard om de boel nog verder op scherp te zetten?
Je grens aangeven en dat het daarop klapt, soit, dan was je in ieder geval bezig met zorgen voor een (voor jou) duurzame vorm van met elkaar omgaan. Maar voor dit soort streken zou je jezelf ook te goed kunnen vinden.
dinsdag 25 juli 2023 om 17:01
Taskmaster schreef: ↑25-07-2023 15:38Ja dat vind ik onredelijk en dat is wel een snelweg om alles te laten escaleren.
Ik vind dat je sowieso van het ene extreme in het andere schiet. Hoezo gelijk je moeder en broer uit je leven bannen? Gewoon grenzen stellen kan ook via een middenweg.
Midden in je pregnancy brain zou ik geen verregaande beslissingen nemen omtrent permanent breken met familie en zo. Dus stuur gewoon een cadeautje op (als je dat normaal ook doet), wens haar een fijne verjaardag en wie weet draait zij wel weer bij.
Ik heb haar niet uit mijn leven verbannen ??? heb alleen gezegd dat mijn broertje er voorlopig niet in komt met dit gedrag en zij altijd welkom bij mij is. Na vrijdag heeft zij mij genegeerd en is ze boos op me. Ik heb haar meerdere appjes gestuurd en gebeld zonder resultaat
Daarom was mijn vraag of ik nou onredelijk wat om hem niet meer in mijn huis te ontvangen tot zijn gedrag normaal is aangezien mijn moeder mij niet meer wilt spreken hierdoor.
dinsdag 25 juli 2023 om 17:30
De vraag is denk ik ook hoe je de relatie met je moeder in de toekomst voor je ziet. Kun je haar makkelijk missen, interesseert het je niks als haar iets overkomt en je niet op de hoogte wordt gebracht. Als je al die dingen prima vindt dan kun je je kont net zo hard tegen de krib gooien als je wil. Maar als je dat een vervelend vooruitzicht vindt dan is het denk ik wijs om geen dingen kapot te maken die niet kapot hoeven.
Als kind is actie-reactie een logische dynamiek. Maar tegen de tijd dat je volwassen bent hoort daar de stap zelfbeheersing tussen. Ja, het is super stom dat je moeder niet reageert op je appjes. Zeker wanneer die over je zwangerschap en haar toekomstige kleinkind gaan. En het zou óók stom zijn als jij met opzet haar verjaardag zou "vergeten". Jij hebt alleen maar vat op jouw acties. Dus redelijk of onredelijk, doe wat je wil maar probeer in je acties voor te sorteren op de toekomst die je zelf graag het liefste ziet.
Als kind is actie-reactie een logische dynamiek. Maar tegen de tijd dat je volwassen bent hoort daar de stap zelfbeheersing tussen. Ja, het is super stom dat je moeder niet reageert op je appjes. Zeker wanneer die over je zwangerschap en haar toekomstige kleinkind gaan. En het zou óók stom zijn als jij met opzet haar verjaardag zou "vergeten". Jij hebt alleen maar vat op jouw acties. Dus redelijk of onredelijk, doe wat je wil maar probeer in je acties voor te sorteren op de toekomst die je zelf graag het liefste ziet.
dinsdag 25 juli 2023 om 18:20
Ik vind het toch wat apart, als moeder niet reageert op haar dochters appjes en telefoontjes, en dochter zou daardoor geen cadeau sturen, dochter de relatie verpest. Wie begint er nou met raar doen, zou ik zeggen.
Je kunt natuurlijk wel een app sturen om te feliciteren en het cadeau bewaren voor een andere keer.
Je kunt natuurlijk wel een app sturen om te feliciteren en het cadeau bewaren voor een andere keer.
dinsdag 25 juli 2023 om 18:25
Ja, vind ik onredelijk.boterbloempie schreef: ↑25-07-2023 15:02Nog een dingetje. Aanstaande zaterdag is mijn moeder jarig. Ze heeft sinds afgelopen vrijdag toen ik de situatie heb aangekaart mij niet gebeld, niet gesproken ook niet gevraagd hoe het ging met mijn geslachtsecho van gisteren. Ben ik onredelijk als ik geen kado opstuur?
Ik zou qua cadeau opsturen gewoon doen wat je anders ook doet met haar verjaardag. Want jij wil immers wel contact toch?
Nu reageert ze niet op appjes en belletjes. Mooie kans voor open doel voor haar om op een neutrale manier dit weer te herstellen met een bedankappje of - belletje (wat je dan overigens weer niet moet verwachten).
dinsdag 25 juli 2023 om 18:29
Dat zegt dan ook echt helemaal niemand. Escaleren betekent dat het al een verkeerde kant op ging en je het van daaruit nog erger maakt. Niemand ontkent dat wat TO's moeder doet naar is en slecht voor hun relatie. Maar er is nogal een verschil of je een emmer benzine of een emmer water op een vuurtje gooit. Als je benzine gooit ben je niet degene die het vuur heeft aangestoken, maar je hebt ook het blussen er niet direct eenvoudiger op gemaakt.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
