Relaties
alle pijlers
Buurman van 82 valt me lastig
woensdag 18 oktober 2023 om 14:55
Goeiedag,
Ik ben een alleenstaande vrouw van 40 met 2 dochters in co ouderschap. Ik woon hier nu 4 jaar en ben al 3 jaar single.
Mijn buurman van 82 valt me nu sinds een klein jaar lastig. Ik leerde hem kennen bij een nieuwjaarsdrink bij andere buren. Het was gewoon een gezellige avond met een leuke babbel. De dag erna zat er een brief in mn bus waarin stond dat hij me beter wilde leren kennen en hij nodigde me uit op valentijn. Ik heb toen een vriendelijk briefje terug gestuurd met een vriendelijk antwoord dat ik geen interesse had in zo'n soort contact maar dat ik even goede vrienden/buren wilde blijven. Ik kreeg daarna een brief terug dat hij dit toch verrassend jammer vond en dat zijn "artiestenbloed" toch graag verder wilde afspreken. (hij is hobby kunstenaar of zo). Ik heb op die brief niet meer gereageerd.
Toen ik hem enkele weken later tegenkwam in de straat zei ik vriendelijk goeiedag en nog geen dag later zat er weer een brief in de bus met de woorden "hoe verschrikkelijk hij het vond me niet verder te mogen leren kennen". Dan heb ik een iets bozere brief teruggeschreven. Kort maar krachtig: ik heb geen interesse, ik wil geen contact.
Een halfuur later al stond hij aan mijn deur met een fles wijn en verontschuldigingen. Ik heb geroepen dat hij te ver ging en heb de deur dichtgesmeten.
Enkele weken terug stond hij weer aan mijn deur met de woorden: " ik heb gehoord dat je weer contact wilt met mij" . Ik heb vriendelijk gezegd dat ik niet weet waar hij dat heeft gehoord maar dat ik nog steeds hetzelfde denk. Als er iets te doen is in de straat zal ik hem niet ontwijken en vriendelijk blijven en dat ik hoop even goede buren te blijven.
Vorig weekend goeiedag gezegd toen ik hem in de supermarkt zag. Je raadt het al: alweer een brief in de bus. En deze keer is hij overtuigd dat onze vriendschap nu zeker zal slagen, nodigt hij me weer uit om te ontdekken hoe we dit gaan aanpakken en is hij superblij. Hij zal zaterdag aan komen bellen om verder af te spreken maar hij gaat vanavond zijn voordeur al open zetten zodat ik naar binnen kan komen. Hij heeft ook foto's van bloemen bij de brief gestoken.
Ik besef nu dat deze man een probleem heeft, hij is weduwnaar en wellicht eenzaam, maar dit is niet meer normaal. Op geen enkele manier heb ik hem een reden tot hoop gegeven of iets tegen hem gezegd dat hij zou kunnen opvatten als "meer".
Ik heb hierover gepraat met mijn andere buur (Die de nieuwjaarsdrink had georganiseerd) en ik zei dat ik op het punt stond om aangifte te doen. Ik voel me ongemakkelijk en heb het gevoel dat hij me bespiedt, of dat hij plots in mijn huis kan staan. Ik voel me als vrouw alleen kwetsbaar en ik heb hulp nodig. Ook al is hij 82, ik vind dit niet meer normaal. Er moet iets gebeuren. Hij stelt voor om eerst te proberen praten met zijn kinderen. Wat denken jullie? Aangifte doen? Of een wijkagent spreken zodat die eens kan gaan praten? Ik vrees dat deze man ziek is en een beeld van mij heeft gevormd, een soort fantasie.
Ik heb een brief terug in zn bus gestoken met de woorden: neen neen en nog eens neen, dit moet stoppen. Ik doe aangifte. In grote letters . Klinkt misschien kinderachtig steeds die brieven over en weer, maar als ik hem aanspreek gelooft hij niet wat ik zeg. Ik heb van alle brieven foto's.
Bedankt voor jullie mening.
Ik ben een alleenstaande vrouw van 40 met 2 dochters in co ouderschap. Ik woon hier nu 4 jaar en ben al 3 jaar single.
Mijn buurman van 82 valt me nu sinds een klein jaar lastig. Ik leerde hem kennen bij een nieuwjaarsdrink bij andere buren. Het was gewoon een gezellige avond met een leuke babbel. De dag erna zat er een brief in mn bus waarin stond dat hij me beter wilde leren kennen en hij nodigde me uit op valentijn. Ik heb toen een vriendelijk briefje terug gestuurd met een vriendelijk antwoord dat ik geen interesse had in zo'n soort contact maar dat ik even goede vrienden/buren wilde blijven. Ik kreeg daarna een brief terug dat hij dit toch verrassend jammer vond en dat zijn "artiestenbloed" toch graag verder wilde afspreken. (hij is hobby kunstenaar of zo). Ik heb op die brief niet meer gereageerd.
Toen ik hem enkele weken later tegenkwam in de straat zei ik vriendelijk goeiedag en nog geen dag later zat er weer een brief in de bus met de woorden "hoe verschrikkelijk hij het vond me niet verder te mogen leren kennen". Dan heb ik een iets bozere brief teruggeschreven. Kort maar krachtig: ik heb geen interesse, ik wil geen contact.
Een halfuur later al stond hij aan mijn deur met een fles wijn en verontschuldigingen. Ik heb geroepen dat hij te ver ging en heb de deur dichtgesmeten.
Enkele weken terug stond hij weer aan mijn deur met de woorden: " ik heb gehoord dat je weer contact wilt met mij" . Ik heb vriendelijk gezegd dat ik niet weet waar hij dat heeft gehoord maar dat ik nog steeds hetzelfde denk. Als er iets te doen is in de straat zal ik hem niet ontwijken en vriendelijk blijven en dat ik hoop even goede buren te blijven.
Vorig weekend goeiedag gezegd toen ik hem in de supermarkt zag. Je raadt het al: alweer een brief in de bus. En deze keer is hij overtuigd dat onze vriendschap nu zeker zal slagen, nodigt hij me weer uit om te ontdekken hoe we dit gaan aanpakken en is hij superblij. Hij zal zaterdag aan komen bellen om verder af te spreken maar hij gaat vanavond zijn voordeur al open zetten zodat ik naar binnen kan komen. Hij heeft ook foto's van bloemen bij de brief gestoken.
Ik besef nu dat deze man een probleem heeft, hij is weduwnaar en wellicht eenzaam, maar dit is niet meer normaal. Op geen enkele manier heb ik hem een reden tot hoop gegeven of iets tegen hem gezegd dat hij zou kunnen opvatten als "meer".
Ik heb hierover gepraat met mijn andere buur (Die de nieuwjaarsdrink had georganiseerd) en ik zei dat ik op het punt stond om aangifte te doen. Ik voel me ongemakkelijk en heb het gevoel dat hij me bespiedt, of dat hij plots in mijn huis kan staan. Ik voel me als vrouw alleen kwetsbaar en ik heb hulp nodig. Ook al is hij 82, ik vind dit niet meer normaal. Er moet iets gebeuren. Hij stelt voor om eerst te proberen praten met zijn kinderen. Wat denken jullie? Aangifte doen? Of een wijkagent spreken zodat die eens kan gaan praten? Ik vrees dat deze man ziek is en een beeld van mij heeft gevormd, een soort fantasie.
Ik heb een brief terug in zn bus gestoken met de woorden: neen neen en nog eens neen, dit moet stoppen. Ik doe aangifte. In grote letters . Klinkt misschien kinderachtig steeds die brieven over en weer, maar als ik hem aanspreek gelooft hij niet wat ik zeg. Ik heb van alle brieven foto's.
Bedankt voor jullie mening.
zondag 28 januari 2024 om 21:30
En nou nog een keer lezen wat ze schrijft.
Natuurlijk is hij vervelend. Duh.
De vraag is alleen: hoe stop je hem? En daarvoor is het wel heel belangrijk om te weten of hij in de war of dementerend is of niet. Dat is een mogelijkheid gezien zijn leeftijd.
De mensen die die mogelijkheid benoemen zeggen niet dat het in dat geval niet erg is. De kans is alleen wel heel groot dat je met boos of agressief terugdoen helemaal niets bereikt bij iemand die psychisch ziek is. Verspilde moeite en daarna nog meer frustratie.
zondag 28 januari 2024 om 21:36
Wombat schreef: ↑28-01-2024 21:30En nou nog een keer lezen wat ze schrijft.
Natuurlijk is hij vervelend. Duh.
De vraag is alleen: hoe stop je hem? En daarvoor is het wel heel belangrijk om te weten of hij in de war of dementerend is of niet. Dat is een mogelijkheid gezien zijn leeftijd.
De mensen die die mogelijkheid benoemen zeggen niet dat het in dat geval niet erg is. De kans is alleen wel heel groot dat je met boos of agressief terugdoen helemaal niets bereikt bij iemand die psychisch ziek is. Verspilde moeite en daarna nog meer frustratie.
Over goed lezen gesproken……..
Ja wat!? Pannekoek! Doei! ©
zondag 28 januari 2024 om 22:03
Decorumverlies en vervaging van grenzen van wat normaal gedrag is of niet, is in een beginstadium van dementie bijna nog niet te zien als dementie en is het mogelijk dat een arts dat nog niet herkend als dementie.
en verder is het wel belangrijk om te weten wat mogelijk iemand heeft en wat onder dat gedrag zit, omdat je dan ook beter weet hoe je ander kan benaderen en hoe daar mee om te gaan. Bij de een moet je misschien duidelijker zijn dan bij een ander of wat omzichtiger omdat er een grotere kans is op agressie. En met een normaal gezond persoon van 82 ga je toch echt anders om dan met een persoon van 82, die aan waanideeën lijdt of aan het dementeren.
En het is geen bagetaliseren zoals hier wordt geschreven, we begrijpen allemaal dat het vervelend is, maar het kan wel een verklaring geven en handvatten bieden hoe je het beste een situatie kan aanvliegen.
en verder is het wel belangrijk om te weten wat mogelijk iemand heeft en wat onder dat gedrag zit, omdat je dan ook beter weet hoe je ander kan benaderen en hoe daar mee om te gaan. Bij de een moet je misschien duidelijker zijn dan bij een ander of wat omzichtiger omdat er een grotere kans is op agressie. En met een normaal gezond persoon van 82 ga je toch echt anders om dan met een persoon van 82, die aan waanideeën lijdt of aan het dementeren.
En het is geen bagetaliseren zoals hier wordt geschreven, we begrijpen allemaal dat het vervelend is, maar het kan wel een verklaring geven en handvatten bieden hoe je het beste een situatie kan aanvliegen.
zondag 28 januari 2024 om 23:00
Dit. Volgens mij is er nog geen sprake van strafbare feiten. Het is ook geen stalking. Ik snap wel dat je het hinderlijk vindt, TO. Ik zou, als hij blijft volharden, wel de wijkagent inschakelen in de hoop dat een gesprekje met hem ertoe leidt dat hij stopt met deze hinderlijke gedragingen.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
zondag 28 januari 2024 om 23:02
De kinderen zeggen dat hij zich van geen kwaad bewust is en zich ook totaal niet schaamt. Ze hebben zelfs het gevoel dat hij geniet van de aandacht!
Ik ga eens goed, heeeeeel goed mijn gedacht zeggen, zonder te dreigen of onverstandige dingen te doen, maar ik heb het echt helemaal gehad.
Ik hou jullie op de hoogte!
Ik ga eens goed, heeeeeel goed mijn gedacht zeggen, zonder te dreigen of onverstandige dingen te doen, maar ik heb het echt helemaal gehad.
Ik hou jullie op de hoogte!
maandag 29 januari 2024 om 07:31
Dat van geen kwaad bewust zijn klinkt toch wel als ouderdom/decorumverlies/beginnende dementie. Maar als hij geniet van de aandacht dan schiet het verder ook niet zo op. Dat klinkt trouwens alsof hij misschien verder vrij eenzaam is. Maar goed dat hoef jij niet op te lossen TO.Sieglinde schreef: ↑28-01-2024 23:02De kinderen zeggen dat hij zich van geen kwaad bewust is en zich ook totaal niet schaamt. Ze hebben zelfs het gevoel dat hij geniet van de aandacht!
Ik ga eens goed, heeeeeel goed mijn gedacht zeggen, zonder te dreigen of onverstandige dingen te doen, maar ik heb het echt helemaal gehad.
Ik hou jullie op de hoogte!
Maar wie weet kan je met een keer heel erg boos worden nog wel wat bereiken als het qua ouderdom/psychische achteruitgang nog zeer beginnend is.
maandag 29 januari 2024 om 08:01
Als hij geniet van de aandacht dan is negeren dus helemaal belangrijk. Hij bestaat gewoon niet meer voor jou. Komt hij aan de deur? Gebruik videodeurbel en doe de deur niet open. Stuurt hij toch nog een brief/kaartje? Het liefst niet eens lezen, maar wel bewaren. Bijvoorbeeld in grote, dichte envelop zodat jij er niet mee geconfronteerd hoeft te worden. Spreekt hij je aan op straat? Zo weinig mogelijk aandacht aan besteden. Spreek laag, luid en duidelijk, maar schreeuw niet en probeer emotie uit je stem te houden. 'Nee! Ik wil geen contact! Laat me met je rust. Je valt me lastig en dat wil ik niet!'
Als je die campagne een paar maanden volhoudt dan is er echt niets leuks meer aan voor hem.
Als je die campagne een paar maanden volhoudt dan is er echt niets leuks meer aan voor hem.
maandag 29 januari 2024 om 08:47
Waitingforthenight schreef: ↑29-01-2024 08:02Ik denk dat je hem onbewust gevoed hebt door brieven terug te sturen. Helaas is negatieve aandacht ook aandacht.
Oooh, buurman geniet van de aandacht / de boosheid van TO?
Beste is om hem dan helemaal te negeren, TO. Niks meer zeggen tegen hem, niet aankijken als je hem ziet, negeren als hij aan de deur staat te bellen, etc.
Kortom, net doen alsof hij lucht is, alsof hij niet bestaat voor je.
Negatieve aandacht is inderdaad ook aandacht.
maandag 29 januari 2024 om 08:52
Ja joh, ga nog even victim blamen.Waitingforthenight schreef: ↑29-01-2024 08:02Ik denk dat je hem onbewust gevoed hebt door brieven terug te sturen. Helaas is negatieve aandacht ook aandacht.
maandag 29 januari 2024 om 09:24
Even stalking opgezocht, het heeft er toch veel van weg vind ik.
Stalking is geweld dat je overkomt als iemand je lastigvalt en achtervolgt, waardoor je je niet meer veilig voelt en je rust wordt verstoord. Iemand achtervolgt je bijvoorbeeld, chanteert je, bedreigt jou of je familie of stuurt opdringerige berichten. Stalking kan je bang, onzeker of wantrouwig maken..
maandag 29 januari 2024 om 09:55
@Lucifee2024, dat is geen victimblamen, lees ook even wat ik verder schrijf. Nu TO van zijn kinderen weet dat hij van de aandacht geniet is dat, terugkijkend, dus niet de beste actie geweest om van hem af te komen. Zij is absoluut niet schuldig aan zijn gedrag, maar nu ze dit weet kan ze het gebruiken om van hem af te komen.
maandag 29 januari 2024 om 10:08
Ja, en een sirene installeren die je heel hard laat afgaan, mocht hij toch voor de deur staan.
Verder eens met dat je wellicht gewoon een keer uit je plaat moet gaan. Als ik het zo op dit topic lees, kan dat toch helpen
maandag 29 januari 2024 om 10:10
Het voldoet in dit geval niet aan de wettelijke vereisten. Eentje daarvan is stelselmatigheid van de overlast. En ik schreef al eerder dat dat vrij ruim opgevat kan worden, maar niet zo ruim als in het geval van TO.aliva schreef: ↑29-01-2024 09:24Even stalking opgezocht, het heeft er toch veel van weg vind ik.
Stalking is geweld dat je overkomt als iemand je lastigvalt en achtervolgt, waardoor je je niet meer veilig voelt en je rust wordt verstoord. Iemand achtervolgt je bijvoorbeeld, chanteert je, bedreigt jou of je familie of stuurt opdringerige berichten. Stalking kan je bang, onzeker of wantrouwig maken..
maandag 29 januari 2024 om 10:14
Beetje slappe hap hoor. Kom op TO, dit kan beter. Je laat je toch niet intimideren door een oude vent van 82 die met een been in het graf staat ?! Jij bent een sterke vrouw in de kracht van haar leven.
Je laat je leven toch niet vergallen door een bejaarde ? Kom op, een beetje meer lef en een beetje meer pit. Andere mindset, je gaat niet meer bang zijn. Jij bent (hem) de baas. Punt. De humor ervan inzien kan je ook helpen. Beetje luchtiger, niet zo zwaar op de hand.
Beschouw het ondertussen als een lastig huishoudelijk probleem (want het is natuurlijk wel erg vervelend) zoiets als een steeds terugkerende verstopping in de riolering of een ander hinderlijke storing waar een lange termijn oplossing voor moet komen.
Ik zou voor de optie conditioneren gaan: standaard een volle emmer water bij de deur. Staat hij daar weer ? Deur open, dreigen de emmer over hem heen te gooien en als hij dan niet onmiddellijk weg schuifelt, over tot actie.
Gegarandeerd dat het binnen drie keer gedaan is met het lastig vallen.
Je laat je leven toch niet vergallen door een bejaarde ? Kom op, een beetje meer lef en een beetje meer pit. Andere mindset, je gaat niet meer bang zijn. Jij bent (hem) de baas. Punt. De humor ervan inzien kan je ook helpen. Beetje luchtiger, niet zo zwaar op de hand.
Beschouw het ondertussen als een lastig huishoudelijk probleem (want het is natuurlijk wel erg vervelend) zoiets als een steeds terugkerende verstopping in de riolering of een ander hinderlijke storing waar een lange termijn oplossing voor moet komen.
Ik zou voor de optie conditioneren gaan: standaard een volle emmer water bij de deur. Staat hij daar weer ? Deur open, dreigen de emmer over hem heen te gooien en als hij dan niet onmiddellijk weg schuifelt, over tot actie.
Gegarandeerd dat het binnen drie keer gedaan is met het lastig vallen.
maandag 29 januari 2024 om 10:19
Fleur48 schreef: ↑29-01-2024 10:14Beetje slappe hap hoor. Kom op TO, dit kan beter. Je laat je toch niet intimideren door een oude vent van 82 die met een been in het graf staat ?! Jij bent een sterke vrouw in de kracht van haar leven.
Je laat je leven toch niet vergallen door een bejaarde ? Kom op, een beetje meer lef en een beetje meer pit. Andere mindset, je gaat niet meer bang zijn. Jij bent (hem) de baas. Punt. De humor ervan inzien kan je ook helpen. Beetje luchtiger, niet zo zwaar op de hand.
Beschouw het ondertussen als een lastig huishoudelijk probleem (want het is natuurlijk wel erg vervelend) zoiets als een steeds terugkerende verstopping in de riolering of een ander hinderlijke storing waar een lange termijn oplossing voor moet komen.
Ik zou voor de optie conditioneren gaan: standaard een volle emmer water bij de deur. Staat hij daar weer ? Deur open, dreigen de emmer over hem heen te gooien en als hij dan niet onmiddellijk weg schuifelt, over tot actie.
Gegarandeerd dat het binnen drie keer gedaan is met het lastig vallen.
Hoewel je intentie misschien goed is, vind ik dit een behoorlijk lompe post. Het is overduidelijk dat TO zich niet zo voelt, zoals ze zich volgens jou zou moeten voelen
maandag 29 januari 2024 om 10:24
Zeker is mijn intentie goed. Je kunt leren je anders te voelen door je anders te gedragen, waardoor je anders gaat denken. Een gevoel is geen vaststaand gegeven. Als de ander van wie je graag ander gedrag wil zien, niet beweegt zul je zelf moeten bewegen. Met andere woorden : aan de slag gaan met je eigen gedrag en mindset. Bijkomend voordeel is dat je zelf de regie hebt en dat je daardoor niet afhankelijk bent van het gedrag van de ander. TO zal zich sterker voelen en beter in staat met de situatie om te gaan. Anderen schreven het ook al : pas toen ze hun gedrag veranderden (niet meer beleefd zijn en duidelijk laten horen wat je ervan vindt) veranderde de situatie.
anoniem_65df5944b964c wijzigde dit bericht op 29-01-2024 10:28
25.96% gewijzigd
maandag 29 januari 2024 om 10:27
Fleur48 schreef: ↑29-01-2024 10:24Je kunt leren je anders te voelen door je anders te gedragen, waardoor je anders gaat denken. Een gevoel is geen vaststaand gegeven. Als de ander van wie je graag ander gedrag wil zien, niet beweegt zul je zelf moeten bewegen. Met andere woorden : aan de slag gaan met je eigen gedrag en mindset. Bijkomend voordeel is dat je zelf de regie hebt en dat je daardoor niet afhankelijk bent van het gedrag van de ander. TO zal zich sterker voelen.
Dat snap ik allemaal, maar door TO slappe hap te noemen, riekt het wel een beetje naar victim blamen
maandag 29 januari 2024 om 10:36
Ach ja, victim blaming. Een populaire kreet die te pas en te onpas geroepen wordt. Het helpt TO toch ook niet om haar steeds te bevestigen in machteloosheid en slachtofferschap of om mee te gaan zitten huilen hoe vreselijk het allemaal is? (Ik doel hiermee niet op eerdere reacties, maar op vormen van advies)
Een ander invalshoek en aanpak voorstellen is geen victim blaming maar juist een handreiking om TO te laten inzien dat ze sterk en autonoom is en dat ze zelf genoeg kan doen om haar leven niet te laten vergallen.
Ze voedt nota bene de helft van de tijd haar kinderen in haar eentje op. Ze is sterker dan ze zelf beseft.
anoniem_65df5944b964c wijzigde dit bericht op 29-01-2024 10:50
7.34% gewijzigd
maandag 29 januari 2024 om 10:47
Fleur48 schreef: ↑29-01-2024 10:36Ach ja, victim blaming. Een populaire kreet die te pas en te onpas geroepen wordt. Hoe helpt het TO dan om haar steeds te bevestigen in machteloosheid en slachtofferschap? Hoe helpt het TO om mee te gaan zitten huilen hoe vreselijk het allemaal is? Een ander invalshoek en aanpak voorstellen is geen victim blaming maar juist een handreiking om TO te laten inzien dat ze sterk en autonoom is en dat ze zelf genoeg kan doen om haar leven niet te laten vergallen.
Ze voedt nota bene de helft van de tijd haar kinderen in haar eentje op. Ze is sterker dan ze zelf beseft.
ook dat denken over "mannen in het algemeen", dat is iets wat je zelf tot op zeker hoogte in de hand hebt.
Je vraagt je wel eens af: 'Waar hebben wij het aan verdiend?
maandag 29 januari 2024 om 11:00
Helemaal eens. Ik erger me ook toenemende mate aan het feit dat je als je ook maar iets wat zal kunnen ruiken naar feedback richting iemand dat dan bijna direct wel iemand de victim blaming kaart trekt.Fleur48 schreef: ↑29-01-2024 10:36Ach ja, victim blaming. Een populaire kreet die te pas en te onpas geroepen wordt. Hoe helpt het TO dan om haar steeds te bevestigen in machteloosheid en slachtofferschap? Hoe helpt het TO om mee te gaan zitten huilen hoe vreselijk het allemaal is? Een ander invalshoek en aanpak voorstellen is geen victim blaming maar juist een handreiking om TO te laten inzien dat ze sterk en autonoom is en dat ze zelf genoeg kan doen om haar leven niet te laten vergallen.
Ze voedt nota bene de helft van de tijd haar kinderen in haar eentje op. Ze is sterker dan ze zelf beseft.
Zoals mijn trainer op Krav Maga ooit eens zei(ik was toen ook verbijsterd toen hij dat zei) dat iedereen verantwoordelijk is voor zijn/haar eigen veiligheid. Hij gaf toen als voorbeeld toen ik begon te sputteren dat niemand je fiets mag stelen. Ook niet als deze niet op slot staat. Enkel je maakt het iemand veel moeilijker als je twee sloten erop hangt. En het is belangrijk dat jezelf ook je door het leven beweegt alsof er twee of drie sloten aan je hangen. Daar kun je met mindset en training wat aan doen.
maandag 29 januari 2024 om 11:36
Ik denk dat zo'n overtuiging er sowieso voor zorgt dat je tolerantiegrens al wat lager ligt. Dus waar de een bij bepaalde incidenten misschien sneller de schouders ophaalt, hoe irritant ze het misschien ook vindt, kan ik me voorstellen dat je, als je mannen toch al min of meer hebt afgeschreven, sneller op de kast zit als er iets gebeurt dat je niet aan staat. In die zin lijkt het me wel iets om mee aan de slag te gaan. Al was het maar omdat het denk ik bijzonder lastig wordt een relaxed leven te leiden als je de helft van de bevolking in feite al niet vertrouwt.Murgatroyd schreef: ↑29-01-2024 10:47
maandag 29 januari 2024 om 11:38
Klopt!Fleur48 schreef: ↑29-01-2024 10:36Ach ja, victim blaming. Een populaire kreet die te pas en te onpas geroepen wordt. Het helpt TO toch ook niet om haar steeds te bevestigen in machteloosheid en slachtofferschap of om mee te gaan zitten huilen hoe vreselijk het allemaal is? (Ik doel hiermee niet op eerdere reacties, maar op vormen van advies)
Een ander invalshoek en aanpak voorstellen is geen victim blaming maar juist een handreiking om TO te laten inzien dat ze sterk en autonoom is en dat ze zelf genoeg kan doen om haar leven niet te laten vergallen.
Ze voedt nota bene de helft van de tijd haar kinderen in haar eentje op. Ze is sterker dan ze zelf beseft.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
