Relaties
alle pijlers
co-ouderschap,dochter wil bij mij wonen
vrijdag 1 juni 2007 om 13:37
Dag allemaal..
Sinds 6jr ben ik gescheiden en doen wij aan co-ouderschap. Klinkt altijd mooi..En op zich gaat t ook wel goed. Tot nu..
Ik heb 2 meiden van 16 en 10jr.
De ene week zijn ze bij mij, de andere week bij hun pa en zijn vriendin
En in dat gezin zijn ook 2 stiefzusjes van 14 en 11jr. DIe van
11 tiranniseert de boel, slaan schelden enz enz. Mijn jongste lijdt
eronder en nu mijn oudste ook.
Mails van mijn kant zijn er geweest naar mijn ex..maar geen
reactie. Immers dan moet je er moeite voor doen, en dat past hem niet.
Oudste wil bij mij wonen, omdat ze geen gezelligheid,
eerlijkheid, openheid,warmte, communicatie bij haar pa ontvangt. Hij
heeft z'n wetjes en basta. Er wordt niets overlegt. Willen zij gaan
zwemmen..dan moet ze maar mee. Dat kind is straks 17!!!! DIe wil dat
niet meer..
s'Avonds gaat ze bij hen a;l om 9uur naar boven want beneden is
t niet leuk. Bij mij moet ik haar om half 11 naar boven schoppen.
Oudste is erg op zoek naar liefde afhankelijkheid, geborgenheid,
warmte, gezelligheid. Dat merk je aan alles. Die krijgt ze schijnbaar
bij mij, zoals ze zelf aangeeft, en vindt ze ook bij haar vriendje thuis.
stiefzusje van 11 is een grote storende factor daar. Ze zijn met
haar naar t ggz geweest, maar stiefzus haar pa en stiefma willen niet
meewerken en stiefzusje zelf ook niet. DUs einde oefening. Dus mijn
kinderen delven nu het onderspit bij hun pa waar een tiran rond loopt
die hulp nodig heeft.
Mijn ex vindt dat de meiden die situatie maar moeten accepteren, en vervolgens doen zij niets, noppes, nada.
Mijn jongste heeft aangegeven dat ze in haar gezicht is
geslagen. Zijn reactie?? Dat is niet zo mooi. Mijn jongste is absoluut
niet tegen dat meisje opgewassen., want iets terug doen durft ze niet.
Ik heb hem gesproken gisteren, en hij was boos op mijn oudste,
want zij heeft hem een mail gezonden met haar gevoelens en emoties erin
en hij vindt t gezeur, en het kwam hem niet uit dat ze belde met de
mededeling dat ze hem een mail had gestuurd met het verzoek die meteen
ff te lezen, want meneer moest de piepers jassen. Dat kreeg ik te horen.
En als oudste vindt dat ze bij haar moeder moet gaan wonen, dan
doet ze dat toch!!!! Lekker makkelijk..want dan hoeft hij er niets aan
te doen.
Maar....nu grijp ik in.Hij legt zijn shit weer bij mij neer, en ik mag het
weer oplossen. En zo gaat en ging dat altijd. Hij loopt er wederom voor
weg. En laat mij ermee zitten. En hoe erg ik t ook vindt voor
oudste..dat gebeurt in 1e instantie dus niet..Hij moet eerst zelf eens naar een oplossing zoeken. En niet steeds afschuiven naar mij toe.
Tuurlijk is ze altijd welkom bij ons. Bij ons loopt het ook allemaal soepeler en ontspannend. Maar ik vind gewoon dat haar pa eens zijn best moet doen voor die meiden.
Mijn oudste heeft niet t gevoel dat ze een vader heeft die er
echt voor haar is. En wat er in mijn huwelijk met gebeurde, gebeurt nu
weer..alleen met mijn kinderen.Uiteraard moet er rust en stabiliteit zijn voor de meiden. En dat is er op deze manier niet natuurlijk.
Wat mij ook zorgen baart is dat wanneer oudste bij mij komt wonen, jongste daar alleen is met dat mirakel. En dus voelt oudste zich weer schuldig daarover, want gezien haar pa niet ingrijpt doet oudste dat. Wat gaat er gebeuren met de jongste?
Jongste wil niet permanent bij mij wonen want dat is toch wel zielig voor papa. Ook al heeft ze heel goed door dat er het e.e.a niet klopt.
Graag zou ik eens willen weten of er meerdere zijn die hiermee te
maken hebben of hebben gehad. OF evt adviezen. Want dit neem ik wel
serieus.
Gr v Modjoh
Sinds 6jr ben ik gescheiden en doen wij aan co-ouderschap. Klinkt altijd mooi..En op zich gaat t ook wel goed. Tot nu..
Ik heb 2 meiden van 16 en 10jr.
De ene week zijn ze bij mij, de andere week bij hun pa en zijn vriendin
En in dat gezin zijn ook 2 stiefzusjes van 14 en 11jr. DIe van
11 tiranniseert de boel, slaan schelden enz enz. Mijn jongste lijdt
eronder en nu mijn oudste ook.
Mails van mijn kant zijn er geweest naar mijn ex..maar geen
reactie. Immers dan moet je er moeite voor doen, en dat past hem niet.
Oudste wil bij mij wonen, omdat ze geen gezelligheid,
eerlijkheid, openheid,warmte, communicatie bij haar pa ontvangt. Hij
heeft z'n wetjes en basta. Er wordt niets overlegt. Willen zij gaan
zwemmen..dan moet ze maar mee. Dat kind is straks 17!!!! DIe wil dat
niet meer..
s'Avonds gaat ze bij hen a;l om 9uur naar boven want beneden is
t niet leuk. Bij mij moet ik haar om half 11 naar boven schoppen.
Oudste is erg op zoek naar liefde afhankelijkheid, geborgenheid,
warmte, gezelligheid. Dat merk je aan alles. Die krijgt ze schijnbaar
bij mij, zoals ze zelf aangeeft, en vindt ze ook bij haar vriendje thuis.
stiefzusje van 11 is een grote storende factor daar. Ze zijn met
haar naar t ggz geweest, maar stiefzus haar pa en stiefma willen niet
meewerken en stiefzusje zelf ook niet. DUs einde oefening. Dus mijn
kinderen delven nu het onderspit bij hun pa waar een tiran rond loopt
die hulp nodig heeft.
Mijn ex vindt dat de meiden die situatie maar moeten accepteren, en vervolgens doen zij niets, noppes, nada.
Mijn jongste heeft aangegeven dat ze in haar gezicht is
geslagen. Zijn reactie?? Dat is niet zo mooi. Mijn jongste is absoluut
niet tegen dat meisje opgewassen., want iets terug doen durft ze niet.
Ik heb hem gesproken gisteren, en hij was boos op mijn oudste,
want zij heeft hem een mail gezonden met haar gevoelens en emoties erin
en hij vindt t gezeur, en het kwam hem niet uit dat ze belde met de
mededeling dat ze hem een mail had gestuurd met het verzoek die meteen
ff te lezen, want meneer moest de piepers jassen. Dat kreeg ik te horen.
En als oudste vindt dat ze bij haar moeder moet gaan wonen, dan
doet ze dat toch!!!! Lekker makkelijk..want dan hoeft hij er niets aan
te doen.
Maar....nu grijp ik in.Hij legt zijn shit weer bij mij neer, en ik mag het
weer oplossen. En zo gaat en ging dat altijd. Hij loopt er wederom voor
weg. En laat mij ermee zitten. En hoe erg ik t ook vindt voor
oudste..dat gebeurt in 1e instantie dus niet..Hij moet eerst zelf eens naar een oplossing zoeken. En niet steeds afschuiven naar mij toe.
Tuurlijk is ze altijd welkom bij ons. Bij ons loopt het ook allemaal soepeler en ontspannend. Maar ik vind gewoon dat haar pa eens zijn best moet doen voor die meiden.
Mijn oudste heeft niet t gevoel dat ze een vader heeft die er
echt voor haar is. En wat er in mijn huwelijk met gebeurde, gebeurt nu
weer..alleen met mijn kinderen.Uiteraard moet er rust en stabiliteit zijn voor de meiden. En dat is er op deze manier niet natuurlijk.
Wat mij ook zorgen baart is dat wanneer oudste bij mij komt wonen, jongste daar alleen is met dat mirakel. En dus voelt oudste zich weer schuldig daarover, want gezien haar pa niet ingrijpt doet oudste dat. Wat gaat er gebeuren met de jongste?
Jongste wil niet permanent bij mij wonen want dat is toch wel zielig voor papa. Ook al heeft ze heel goed door dat er het e.e.a niet klopt.
Graag zou ik eens willen weten of er meerdere zijn die hiermee te
maken hebben of hebben gehad. OF evt adviezen. Want dit neem ik wel
serieus.
Gr v Modjoh
vrijdag 1 juni 2007 om 14:47
Ik zie eigenlijk maar één probleem. Dat je jongste de bescherming van haar grote zus kwijt is wanneer de oudste bij jou komt wonen. En dat de oudste zus die rol heeft klopt natuurlijk al niet, laat staan dat ze daarvoor tegen haar zin bij je ex zou moeten blijven wonen.
Als de situatie daar echt zo slecht is voor jouw meiden, kun je niet rond de tafel om te kijken of ze allebei weer "full-time" bij jou kunnen gaan wonen?
Als de situatie daar echt zo slecht is voor jouw meiden, kun je niet rond de tafel om te kijken of ze allebei weer "full-time" bij jou kunnen gaan wonen?
vrijdag 1 juni 2007 om 15:50
Ik denk niet dat dat maar 1 probleem is, dit zijn meerdere factoren die meespelen. Vanavond gaan we in 3gesprek. Mijn oudste, haar pa en ik.
En ja..fulltime bij mij wonen is een optie, daar sta ik open voor. Alleen wat mij stoort is dat hun pa er dan mooi van af is, en is toch hun vader? Dus moet hij zijn verantwoording ook nemen, en niet op mij afschuiven. En dat neem ik hem kwalijk. Want de optie dat mijn meiden in de week kunnen komen wanneer die andere 2 bij hun pa zijn, en dat wil hij niet, want dan is hij zijn vrijheid kwijt. Dus stelt hij zichzelf voorop ipv zijn kinderen.
En ja..fulltime bij mij wonen is een optie, daar sta ik open voor. Alleen wat mij stoort is dat hun pa er dan mooi van af is, en is toch hun vader? Dus moet hij zijn verantwoording ook nemen, en niet op mij afschuiven. En dat neem ik hem kwalijk. Want de optie dat mijn meiden in de week kunnen komen wanneer die andere 2 bij hun pa zijn, en dat wil hij niet, want dan is hij zijn vrijheid kwijt. Dus stelt hij zichzelf voorop ipv zijn kinderen.
vrijdag 1 juni 2007 om 15:55
Dat je ex zijn verantwoording op jouw afschuif ben ik met je eens. Maar als jouw kinderen lijden onder het gedrag van hun stiefzusje, is dat ook niet prettig wonen voor hen. Als het mijn meiden waren geweest en ze zouden regelmatig met deze klachten bij mij komen had ik ze per direct weg gehaald bij hun vader!
Als jouw oudste een geomotioneerde mail stuurd nara haar pa, en meneer wilt eerst de piepers jassen zegt dat voor mij al genoeg!
Het gaat om het welzijn van jouw 2 meiden die lijden onder een tiran. Daar gata het om niet om verantwoording afschuiven op.
vrijdag 1 juni 2007 om 16:01
Als buitenstaander lees ik in jouw post vooral heel veel wrok richting je ex. Je zult niet voor niets van m gescheiden zijn.<br /> Maar moeten je kinderen er echt de dupe worden van xdeze strijd tussen hun ouders? Het is hun vader, ja, maar als dat tijdens je huwelijk al een probleem was, waarom verwacht je dat ie nu veranderd is nu je gescheiden bent. Jij kunt niet veranderen hoe je ex met zijn kinderen omgaat, al zou je dat nog zo graag willen. Dus in dit geval zou ik gewoon je dochters weel in huis nemen als dat kan en niet gaan zitten afwachten omdat je vind dat het nu zijn beurt is.
vrijdag 1 juni 2007 om 19:31
Moeilijke situatie!
Ten eerste lijkt het me belangrijk dat je de ex niet verwart met de vader. 'De ex' is de relatie die jij met hem hebt, 'de vader' is de relatie die je dochters met hem hebben. In je bericht lijkt het erop dat je die twee emoties niet zo makkelijk kan scheiden.
Dat hij niet wil dat de ene week haar kinderen komen en de andere week de zijne, dat kan ik eigenlijk wel goed begrijpen. Hij leeft in een nieuw, samengesteld gezin en het is denk ik voor niemand goed als hij en zijn partner 2 verschillende gezinslevens moeten gaan leiden.
Dat jij niet wilt dat jou dochters ondersneeuwen door het moeilijke gedrag van een van haar kinderen, kan ik ook goed begrijpen. Als vader daar niets aan kan doen, is het extra frustrerend. Maar ik begrijp dat zij ook weer afhankelijk zijn van de moeder +partner van de kinderen van ex zijn vriendin. Dus helemaal kan je hem dat ook niet verwijten.
Het lijkt me zinnig om het probleem bij je ex op tafel te leggen, en aan te geven dat als hij en zijn vriendin niet in staat zijn op te komen voor jullie twee meiden, dat je dan andere oplossingen gaat zoeken. Geef ze een termijn om met een plan te komen, en lukt dat niet dan blijven de meiden voorlopig bij jou en wordt er een weekend regeling ingezet.
Ten eerste lijkt het me belangrijk dat je de ex niet verwart met de vader. 'De ex' is de relatie die jij met hem hebt, 'de vader' is de relatie die je dochters met hem hebben. In je bericht lijkt het erop dat je die twee emoties niet zo makkelijk kan scheiden.
Dat hij niet wil dat de ene week haar kinderen komen en de andere week de zijne, dat kan ik eigenlijk wel goed begrijpen. Hij leeft in een nieuw, samengesteld gezin en het is denk ik voor niemand goed als hij en zijn partner 2 verschillende gezinslevens moeten gaan leiden.
Dat jij niet wilt dat jou dochters ondersneeuwen door het moeilijke gedrag van een van haar kinderen, kan ik ook goed begrijpen. Als vader daar niets aan kan doen, is het extra frustrerend. Maar ik begrijp dat zij ook weer afhankelijk zijn van de moeder +partner van de kinderen van ex zijn vriendin. Dus helemaal kan je hem dat ook niet verwijten.
Het lijkt me zinnig om het probleem bij je ex op tafel te leggen, en aan te geven dat als hij en zijn vriendin niet in staat zijn op te komen voor jullie twee meiden, dat je dan andere oplossingen gaat zoeken. Geef ze een termijn om met een plan te komen, en lukt dat niet dan blijven de meiden voorlopig bij jou en wordt er een weekend regeling ingezet.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
