Constante druk in nieuwe relatie

MissyImpossible dinsdag 5 december 2023 om 10:29

Dit is mijn eerste topic. Ik heb lang getwijfeld of ik hier iets zou posten. Ik ben heel bang voor herkenning.

Sinds een kort jaartje heb ik, na een pittige scheiding, een nieuwe relatie. In het begin was dit heel verfrissend en verrassend leuk, maar inmiddels ervaar ik heel wat druk. Ik denk vaak dat dit aan mij ligt, omdat ik nagenoeg de volledige zorg voor mijn kleuter heb doordeweeks en daarnaast een drukke baan heb. Ik ben daardoor vaak moe en niet meer in staat om genoeg aandacht te besteden aan mijn relatie.

De druk die ik ervaar komt denk ik ook omdat deze relatie me af en toe benauwt. Hij wil alles samen doen. Als ik mijn kind het weekend niet heb wil hij samen zijn. In die weekenden draait het dan ook vooral om lief zijn, knuffelen en veel seks. Soms wel 6x in het weekend. Seks, zoenen en knuffelen is voor hem heel belangrijk. Ik zet mezelf regelmatig over mijn vermoeidheid heen, omdat hij nog wil knuffelen. De momenten dat mijn kind er wel is, vind hij niet echt samen zijn.

Ik heb vaker aangegeven dat ik ook ruimte voor mezelf nodig heb. Om mijn huishouden op orde te houden, maar ook om mijn sociale leven niet te verwaarlozen en soms om gewoon in m’n pyjama te Netflixen. Afspreken om met een vriendin iets leuks te gaan doen in die weekenden of dat ik aangeef dat ik later kom (zaterdag ipv vrijdag) omdat ik mijn huishouden moet doen leidt niet zelden tot discussies. Hij vindt dat ik niet genoeg laat blijken dat ik hem graag wil zien en dat ik hem leuk vind. Dat er alleen maar momenten van af gaan in plaats van erbij. In telefoongesprekken krijg ik vaak terug dat hij graag zou willen dat ik tussendoor laat blijken dat ik van hem hou en laat hij blijken dat hij wil dat we lief voor elkaar zijn die avond. Ik voel hierdoor een enorme druk; alsof ik tekortschiet. Het is niet dat ik hem helemaal niets laat blijken, maar het lijkt nooit genoeg. Ik zie hem twee dagen doordeweeks en meestal alle weekenden. Ik vind het regelmatig veel en ik merk dat ik uit balans raak. Met name omdat ik voor m’n gevoel na een werkdag nog lief ‘moet’ doen, uitgebreid moet zoenen en knuffelen, maar ook het voeren van de discussies over wel/niet afspraken maken met vriendinnen in bepaalde weekenden breekt me gewoon op.

Dit is niet het enige. Hij heeft over veel dingen een mening. Hij bemoeit zich gevraagd of ongevraagd met de omgang met mijn ex-partner, heeft een mening over hoe ik of mijn vriendinnen zich tegenover elkaar gedragen, heeft een mening over keuzes die ik maak met betrekking tot mijn vrije tijd (laat naar bed, uitgaan, afspreken met iemand, iets leuks doen met kind zonder hem, op vakantie met een vriendin). Ook heb ik het idee dat hij mijn telefoon gecontroleerd heeft, omdat hij vraagt naar bepaalde zaken die ik hem niet verteld heb. Verder hebben we veel discussies over het feit dat ik rook.

Ik merk dat ik uitgeput raak. Hoe zeer ik ook mijn best doe, er is altijd iets. Inmiddels heb ik het punt bereikt dat ik inderdaad niet vaak meer laat blijken dat ik hem graag zie. Ik wil gewoon rust. Het kost me steeds meer moeite om het leuk te hebben. Ik ben negatief en moe. Ik kan hem daarom ook niet geven wat hij graag wil; bevestiging en liefde.

Als ik teruglees wat ik tot nu toe heb opgeschreven schrik ik. Maar er is ook een andere kant. We hebben het niet altijd minder fijn, er zijn ook heel fijne momenten. Hij vertelt me vaak dat zijn intenties goed zijn; hij maakt zich zorgen om me en hij ziet me gewoon graag omdat hij me zo leuk vindt. Zijn mening en z’n teleurstelling mag er zijn; dat ik me daardoor schuldig voel of dat ik me aangevallen voel zit ook deels in mij. Ik voel me snel schuldig en ik ben iemand die het anderen graag naar z’n zin maakt. Hij hoopt dat ik ga zien dat hij alleen maar echt heel lief voor me is als ik minder vermoeid ben. Ik ben perfect voor hem en wat we hebben/hadden in de eerste maanden was echt perfect.

Ik weet niet meer zo goed wat ik moet doen. Ik wil wel geven, maar het lukt me niet meer. Ik denk steeds vaker dat ik gewoon alleen wil zijn. Het voelt niet alsof ik zomaar mag kappen. Dan kwets ik hem en ik heb een hele andere boodschap uitgedragen; dat hij het is voor mij.

bijtie donderdag 7 december 2023 om 10:19

MissyImpossible schreef: ↑
07-12-2023 09:10

Zo zal het ook zijn als ik de knoop doorhak en het m vertel dat ik de toekomst niet meer zie. Ik heb eerder wat anders verteld.

Ja en dan.

Ga ik je toch even vermanend toespreken. Je komt erg onvolwassen over voor je leeftijd. Voordat je wat voor relatie dan ook aangaat, zou je op z'n minst de assertiviteit moet bezitten om een relatie te kunnen verbreken als dat nodig is. We leven nu eenmaal niet in een sprookjeswereld, mensen zijn anders dan ze zich voordoen/zelf denken hoe ze zijn, mensen op de datingmarkt hebben rugzakjes en zijn beschadigd. En jij bent niet alleen, je hebt een kleine voor wie je verantwoordelijk bent.

Kans is groot dat je achteraf gaat zien hoe toxic dit geweest is. Zoals hierboven gezegd, nu kan je er nog zonder kleerscheuren vanaf. Neem je verlies, kap het af en houd je niet bezig met wat de ander daarvan vindt, daar heb je geen invloed op en het is ook helemaal niet jouw verantwoordelijkheid. Deze man weet ook dat relaties kunnen eindigen, hij nam ook dat risico toen hij erin stapte en hij zal ook zijn eigen lessen eruit mogen halen, wat die ook mogen zijn. Je bent nu veel te veel voor hem aan het invullen en aan het analyseren, is allemaal verspilde energie. Het voelt niet meer goed, iedereen om je heen vindt het niet goed, zelfs je behandelaar neemt een standpunt erover in.

Dus grijp je ballen bij elkaar en zet er een punt achter. Het hoeft geen schoonheidsprijs te verdienen. Het gaat alleen maar om jou en je kind en dat je zonder deze persoon verder kan.

Juultje donderdag 7 december 2023 om 10:26

MissyImpossible schreef: ↑
07-12-2023 10:16
En wat is er gebeurd dat je toch op gegeven moment vond dat het niet meer ging en het uitmaakte?

Ik zie de rode vlaggen de laatste maanden wel, maar ik hoor ergens in mijn hoofd dat het komt door mij, door hoe ik me opstel, dat ik niet genoeg doe om er een mooie tijd van te maken, dat ik degene ben die bewust voor mezelf kiest en dus mijn belang voor het belang van samen zet in deze relatie en dat dat normaal gesproken gewoon niet hoort.

Ik heb een heel hoog verantwoordelijkheidsgevoel en ik ben (als ik er echt heel goed over na denk) bang voor de confrontatie met mijn eigen gevoel. Het gevoel van falen, het gevoel er niet hard genoeg voor gevochten hebben, het schuldgevoel tegenover hem, het verdriet van het loslaten. Maar ik moet daar, zoals iemand ook al postte, uiteindelijk wel verantwoordelijkheid voor durven nemen. Uiteindelijk moet ik er toch door heen, want er is geen weg terug. Hoe jammer dat ook is; het werkt niet voor mij. En die gevoelens zijn simpelweg de consequentie van de keuze.

Dit besef is mede door het openen van dit topic wel echt ontstaan.

Ik lees al een aantal keer dat je voor je relatie zou moeten vechten en dat kan ik me voorstellen als je al jaren samen bent, een gezin vormt en er problemen ontstaan. Maar toch niet in het eerste jaar van je relatie? Als een relatie niets meer toevoegt aan je leven en het je alleen maar stress geeft en zeker in de beginperiode, dan wordt het tijd afscheid van elkaar te nemen.
Ik krijg het Spaans benauwd bij het lezen van hoe het bij jou gaat. Echt hoor, bel hem en maak het uit, je kan en mag dat!

'Geniet van elke dag, want er komt geen dag terug'

Laatje donderdag 7 december 2023 om 10:55

Ik begrijp dat investeren nooit zo goed. Ik heb een relatie en we hebben het fijn. Als iemand ergens mee zit of er speelt iets, kunnen we praten met elkaar. Toen zijn moeder overleed ging ik mee met hem, was ik er voor hem. Toen hij naar het ziekenhuis moest, ging ik mee, was ik er. Maar dat soort dingen zie ik helemaal niet als investeren. Nu mijn hond ziek is, is hij er voor mij. We hebben het verder gezellig, het is leuk. Maar we hebben het nooit over iets wat de ander zou moeten doen. Er is helemaal geen druk. In mijn huwelijk heb ik dat ook nooit zo ervaren. Ik zie mijn huwelijk niet als verspilde tijd ofzo omdat we niet meer samen zijn en mijn ex ook niet. Soms past iets niet meer en ga je allebei een andere weg. En ja, in een relatie maak je dingen mee. Maar er zijn nooit garanties, doordat je iets hebt gedaan of dat een ander iets heeft gedaan voor jou. Dat zijn gewoon dingen die iedereen doet in een relatie. Dus ik begrijp nooit zo goed waarom mensen denken in termen als investeren en daar bestaansrecht aan verbinden voor de duur van de relatie.

.

bijtie donderdag 7 december 2023 om 11:09

Laatje schreef: ↑
07-12-2023 10:55
Ik begrijp dat investeren nooit zo goed. Ik heb een relatie en we hebben het fijn. Als iemand ergens mee zit of er speelt iets, kunnen we praten met elkaar. Toen zijn moeder overleed ging ik mee met hem, was ik er voor hem. Toen hij naar het ziekenhuis moest, ging ik mee, was ik er. Maar dat soort dingen zie ik helemaal niet als investeren. Nu mijn hond ziek is, is hij er voor mij. We hebben het verder gezellig, het is leuk. Maar we hebben het nooit over iets wat de ander zou moeten doen. Er is helemaal geen druk. In mijn huwelijk heb ik dat ook nooit zo ervaren. Ik zie mijn huwelijk niet als verspilde tijd ofzo omdat we niet meer samen zijn en mijn ex ook niet. Soms past iets niet meer en ga je allebei een andere weg. En ja, in een relatie maak je dingen mee. Maar er zijn nooit garanties, doordat je iets hebt gedaan of dat een ander iets heeft gedaan voor jou. Dat zijn gewoon dingen die iedereen doet in een relatie. Dus ik begrijp nooit zo goed waarom mensen denken in termen als investeren en daar bestaansrecht aan verbinden voor de duur van de relatie.

De reden: angst.

Angst voor de innerlijke pijn die opkomt als we alleen komen te staan, innerlijke demonen, angst voor de toekomst, 100 verschillende varianten van angst. Dat legt een grote claim op de relatie waardoor de partners niet meer vrij zijn.

Laat-het-los donderdag 7 december 2023 om 11:13

MissyImpossible schreef: ↑
07-12-2023 09:10
Alsof je mijn gedachten kunt lezen. Dit is het precies. Ik heb al dit gesprek al 4 keer gevoerd in de afgelopen maanden. En steeds ben ik weer overgehaald om er toch nog een keer mee aan de slag te gaan, omdat we het onderste nog niet uit de kan zouden hebben gehaald.

Als mijn vriend er helemaal niets van zou vinden, dan zou ik het hem zonder twijfel zeker durven zeggen. Maar dit zeggen voelt niet veilig.

Zoals het achteraf ook niet veilig voelde dat ik liever in mijn eigen woonplaats zou blijven wonen omwille van kind en hulp van familie bij kind of dat ik wel eens twijfel of ik nog wel echt een kinderwens heb. Ik heb in het begin wat anders verteld en hij werd erdoor verrast dat ik van gedachten verander. Dat zorgde voor discussie en nare opmerkingen.

Zo zal het ook zijn als ik de knoop doorhak en het m vertel dat ik de toekomst niet meer zie. Ik heb eerder wat anders verteld.

Wat rot!

Dat je het zonder twijfel zou durven uitmaken als je vriend er niets van zou vinden, zegt een hoop.

Erg dat je je niet veilig genoeg voelt bij hem om je gevoel over die belangrijke dingen in je leven (woonplaats, kinderwens) naar hem uit te spreken. Herkenbaar dat je daarom verteld hebt wat hij wilde horen. Op die manier verlies je jezelf. Ik heb in een assertiviteitstraining geleerd dat je áltijd van gedachten mag veranderen.
Daarbij moet je je in je relatie 100% veilig voelen. Dat is denk ik de basis van iedere goede relatie.

Bij iemand blijven omdat je het niet durft uit te maken is niet eerlijk naar jezelf toe en (aangezien je zijn gevoel zo zwaar laat meewegen) uiteindelijk ook niet naar hem. Je ontneemt jullie beiden de kans om gelukkig te worden in je eentje of met iemand anders.

Merys donderdag 7 december 2023 om 12:05

Als die energie die je nu hier in steekt kun je ook in je kind steken hè.
Die heeft ook recht op een ontspannen moeder en voelt echt wel aan dat je met je hoofd ergens anders zit.

Alleen daarom al, maak het uit.

Sjaantje37 donderdag 7 december 2023 om 12:12

MissyImpossible schreef: ↑
07-12-2023 10:16
En wat is er gebeurd dat je toch op gegeven moment vond dat het niet meer ging en het uitmaakte?

Ik zie de rode vlaggen de laatste maanden wel, maar ik hoor ergens in mijn hoofd dat het komt door mij, door hoe ik me opstel, dat ik niet genoeg doe om er een mooie tijd van te maken, dat ik degene ben die bewust voor mezelf kiest en dus mijn belang voor het belang van samen zet in deze relatie en dat dat normaal gesproken gewoon niet hoort.

Dat is dus juist gezond!
Het is een rode vlag dat jij denkt dat je jezelf moet wegcijferen zodat het leuk en lief blijft samen. Dat jij je eigen gevoelens en verlangens moet wegcijferen om het leuk te hebben met iemand.
Werk a.u.b. aan je eigenwaarde want zo ben je echt een makkelijk prooi voor mannen zoals je vriend.

En wat is het alternatief?
Bij hem blijven totdat je echt van hem walgt en je continue woedeaanvallen moet krijgen om een beetje ruimte voor jezelf te creeren?
Dat je leven op een gegeven moment alleen maar om hem draait en hij voor jou en je kind beslissingen gaat nemen die totaal tegen jouw gevoel in gaan maar jij dat accepteert omdat je niet moeilijk wil doen? Echt lieverd dit is een recept voor ellende en dat is het al.

Laat-het-los donderdag 7 december 2023 om 12:14

MissyImpossible schreef: ↑
07-12-2023 10:16
En wat is er gebeurd dat je toch op gegeven moment vond dat het niet meer ging en het uitmaakte?

Ik zie de rode vlaggen de laatste maanden wel, maar ik hoor ergens in mijn hoofd dat het komt door mij, door hoe ik me opstel, dat ik niet genoeg doe om er een mooie tijd van te maken, dat ik degene ben die bewust voor mezelf kiest en dus mijn belang voor het belang van samen zet in deze relatie en dat dat normaal gesproken gewoon niet hoort.

Ik heb een heel hoog verantwoordelijkheidsgevoel en ik ben (als ik er echt heel goed over na denk) bang voor de confrontatie met mijn eigen gevoel. Het gevoel van falen, het gevoel er niet hard genoeg voor gevochten hebben, het schuldgevoel tegenover hem, het verdriet van het loslaten. Maar ik moet daar, zoals iemand ook al postte, uiteindelijk wel verantwoordelijkheid voor durven nemen. Uiteindelijk moet ik er toch door heen, want er is geen weg terug. Hoe jammer dat ook is; het werkt niet voor mij. En die gevoelens zijn simpelweg de consequentie van de keuze.

Dit besef is mede door het openen van dit topic wel echt ontstaan.

Wat verdrietig om te lezen dat je jezelf zo de schuld geeft. Goed dat je naar je diepste angsten hebt gekeken. Ik snap je helemaal; het gevoel van falen, er niet hard genoeg voor gevochten te hebben, het schuldgevoel naar hem, het verdriet van het loslaten.

Ik ben van mening dat het geen falen is als een relatie niet blijvend is. Te lang in een relatie blijven waarin je over je grenzen laat gaan zou ik van mezelf meer falen vinden (als je al zou moeten spreken van falen).

Verder krijg ik juist de indruk dat je wél hebt gevochten voor je relatie; je hebt zo geprobeerd om hem in zijn wensen tegemoet te komen, tot uitputting aan toe!

En ik begrijp je schuldgevoel. Maar hij is een volwassen man en je mag (moet!) altijd je gevoel kunnen uitspreken, ook als je eerder andere dingen hebt gezegd.

Het verdriet van het loslaten snap ik ook, het is altijd naar als een relatie niet werkt. Je hebt niet voor niets voor elkaar gekozen en er zijn altijd dingen die wel goed gingen. Maar als het uiteindelijk niet werkt, dan werkt het niet en dat mag.

Laatje donderdag 7 december 2023 om 12:17

Heb je je scheiding wel goed verwerkt? Je geeft aan dat je niet wilt opgeven, misschien heeft dat meer met je scheiding te maken dan je denkt. Je laat je ook steeds overhalen om het te blijven proberen en misschien komt dat daar wel door.

.

Mis_poes donderdag 7 december 2023 om 12:24

Zoals anderen al zeggen, vraag hulp aan een vriendin, echt jezelf even tegen de weerstand in pushen nu.
Dit klinkt echt alsof je aan het fawnen bent, je bent hem aan het pleasen omdat dat voelt als de veiligste weg, angst voor wat eventueel zijn reactie gaat zijn.
Dat je uberhaupt het gevoel hebt dat je hem moet pleasen omdat zijn reactie wel eens vervelend kan zijn, is al zo niet op zijn plaats bij iemand die zegt alleen maar lief voor je te zijn.
Het is heel moeilijk om je over die angst heen te zetten omdat je lichaam en geest je vertellen dat pleasen het verstandigst is om te doen voor overleving.
Maar weet, jij bent niet verantwoordelijk voor zijn gevoel TO, hij is een volwassen man en daar mag hij gewoon zelf mee dealen, jij hebt vanuit oprechte intentie gehandeld en soms besluit je dat het niet is wat je wil en daar zal hij zelf mee om moeten gaan.
Neem de verantwoording voor jou en je kind, doorhakken die knoop en blokkeren.

Sjaantje37 donderdag 7 december 2023 om 12:41

Mis_poes schreef: ↑
07-12-2023 12:24
Zoals anderen al zeggen, vraag hulp aan een vriendin, echt jezelf even tegen de weerstand in pushen nu.
Dit klinkt echt alsof je aan het fawnen bent, je bent hem aan het pleasen omdat dat voelt als de veiligste weg, angst voor wat eventueel zijn reactie gaat zijn.
Dat je uberhaupt het gevoel hebt dat je hem moet pleasen omdat zijn reactie wel eens vervelend kan zijn, is al zo niet op zijn plaats bij iemand die zegt alleen maar lief voor je te zijn.
Het is heel moeilijk om je over die angst heen te zetten omdat je lichaam en geest je vertellen dat pleasen het verstandigst is om te doen voor overleving.
Maar weet, jij bent niet verantwoordelijk voor zijn gevoel TO, hij is een volwassen man en daar mag hij gewoon zelf mee dealen, jij hebt vanuit oprechte intentie gehandeld en soms besluit je dat het niet is wat je wil en daar zal hij zelf mee om moeten gaan.
Neem de verantwoording voor jou en je kind, doorhakken die knoop en blokkeren.

Dit want ze mag ook niet van gedachten veranderen, toen ze dit deed kreeg ze nare dingen van deze 'lieve' man over zich heen.

MissyImpossible donderdag 7 december 2023 om 12:57

Laatje schreef: ↑
07-12-2023 12:17
Heb je je scheiding wel goed verwerkt? Je geeft aan dat je niet wilt opgeven, misschien heeft dat meer met je scheiding te maken dan je denkt. Je laat je ook steeds overhalen om het te blijven proberen en misschien komt dat daar wel door.

Zou kunnen, hoor. Over die scheiding wil ik niet te veel kwijt, maar laat ik zeggen dat het een eenzijdige beslissing was die nogal uit de lucht kwam vallen; er leek geen vuiltje aan de lucht. Het feit dat we samen een kind hadden was geen reden om er aan te werken, want dat was het niet waard. Achteraf bleek sprake van overspel. Wie weet komt het daar vandaan dat ik niet zomaar wil opgeven.

Dropdrop donderdag 7 december 2023 om 13:19

MissyImpossible schreef: ↑
07-12-2023 12:57
Wie weet komt het daar vandaan dat ik niet zomaar wil opgeven.

Dat denk ik wel, maar niet op de manier die jij denkt.

Jouw ex heeft je een ongelooflijke rotstreek geleverd. Je hart eruit gerukt. Je eigenwaarde aangetast.

En dat maakt je kwetsbaar voor deze manipulatieve man. Hij misbruikt je emotioneel. En fysiek. Want dat hij je emotioneel onder druk zet om veel seks te hebben met hem, is heel heel slecht gedrag.

Ondertussen houdt hij je een plaatje voor van een lieve man. En jij blijft maar naar dat fantasie plaatje kijken wat hij schetst.

En je luistert niet naar wat je gevoel je vertelt. Dat deze man helemaal niet lief en goed is.

Arnica25 donderdag 7 december 2023 om 13:28

Dropdrop schreef: ↑
07-12-2023 13:19

En je luistert niet naar wat je gevoel je vertelt. Dat deze man helemaal niet lief en goed is.

Ik vind dat ze prima naar haar gevoel luistert, anders opent ze niet dit topic. Maar vaak is het lastig om verstand en gevoel op één lijn te krijgen. Hopelijk heeft ze hier voldoende handvatten gekregen om er een eind aan te maken. Zet ´m op TS.

Laatje donderdag 7 december 2023 om 13:33

Deze relatie zal jou iets brengen waar jij behoefte aan hebt. Daarom zal het ook moeilijk zijn voor jou om ermee te stoppen. Pas als je zelf echt overtuigd bent dat dit niet goed is voor jou (en daardoor ook voor je kind) zal je de beslissing kunnen maken om te stoppen. Dat is moeilijk op de momenten dat je het wel gezellig vindt met hem en hij ook jouw behoeften op een bepaald vlak vervult. Daarnaast is er jouw gevoel van niet willen opgeven, wat hij ook nog behoorlijk aanwakkert.
En je schuldgevoel: jullie hebben blijkbaar grote woorden gebruikt toen jullie elkaar net leerden kennen, waarin jullie uitspraken voor altijd samen te willen blijven. Dus nu voelt het of jij jullie afspraak verbreekt. Maar je kunt niet vastleggen hoe je relatie zich ontwikkelt en hoe je gevoel is of blijft. Dat merk je nu zelf. En als je een relatie verbreekt, dan heeft de ander daar altijd gevoelens bij. Dat hoort er ook bij, laat hem boos, teleurgesteld, weet ik wat zijn. Dat is zijn proces.

.

bijtie donderdag 7 december 2023 om 13:53

MissyImpossible schreef: ↑
07-12-2023 12:57
Zou kunnen, hoor. Over die scheiding wil ik niet te veel kwijt, maar laat ik zeggen dat het een eenzijdige beslissing was die nogal uit de lucht kwam vallen; er leek geen vuiltje aan de lucht. Het feit dat we samen een kind hadden was geen reden om er aan te werken, want dat was het niet waard. Achteraf bleek sprake van overspel.

wat ontzettend heftig voor jou!

Anoniem_677a6b2c79b65 donderdag 7 december 2023 om 14:03

Ik vind dat het niet nodig zou moeten zijn in dit stadium om voor de relatie te vechten. Ik weet eigenlijk überhaupt niet zo goed hoe dat eruit ziet, dat vechten voor een relatie. Ik kan me wel voorstellen dat je als stel probeert om samen een gezondere dynamiek te bereiken als er kinderen in het spel zijn en je komt ergens niet goed uit. Prima, helemaal goed. Maar vechten voor een relatie in dit prille stadium, terwijl je nog helemaal geen verplichtingen naar elkaar toe hebt? Nee. Ik ben daar misschien ook wel vrij hard in, maar ik vind dat een relatie niet zoveel energie zou moeten kosten. En al helemaal niet in een relatief pril stadium.
Je mag jezelf gewoon echt prima iets gunnen wat minder energie kost.

Laatje donderdag 7 december 2023 om 14:08

Het zou kunnen helpen om voor jezelf op te schrijven
- wat jij zoekt in een relatie
- wat jij niet wilt in een relatie.
Zo krijg je je eigen gevoel wat scherper. En het helpt je ook om besluiten te nemen op relatiegebied, nu en ook later.

.

Susan donderdag 7 december 2023 om 14:33

Jufjoke schreef: ↑
07-12-2023 14:03
Ik vind dat het niet nodig zou moeten zijn in dit stadium om voor de relatie te vechten. Ik weet eigenlijk überhaupt niet zo goed hoe dat eruit ziet, dat vechten voor een relatie. Ik kan me wel voorstellen dat je als stel probeert om samen een gezondere dynamiek te bereiken als er kinderen in het spel zijn en je komt ergens niet goed uit. Prima, helemaal goed. Maar vechten voor een relatie in dit prille stadium, terwijl je nog helemaal geen verplichtingen naar elkaar toe hebt? Nee. Ik ben daar misschien ook wel vrij hard in, maar ik vind dat een relatie niet zoveel energie zou moeten kosten. En al helemaal niet in een relatief pril stadium.
Je mag jezelf gewoon echt prima iets gunnen wat minder energie kost.

Helemaal eens. Ik lees het hier heel vaak, dat er staat: "Ik ben niet iemand die zomaar opgeeft" of "Ik wil er alles aan gedaan hebben" o.i.d., maar ik vraag me dan ook af hoe je dat voor je ziet en waarom je jezelf dat oplegt. Je kent iemand relatief vrij kort, je weet nu al dat dit niet is wat je zoekt, wat denk je nog te gaan vinden dan? Denk je dat het makkelijker is om te stoppen als je jaren verder bent, of ga je dan weer zeggen dat je niet zomaar die drie/vijf/vijftien jaar weg wil gooien en alles wat je erin hebt geïnvesteerd en samen hebt meegemaakt? Ik proef er altijd heel erg uit dat als je eenmaal gekozen hebt voor een relatie, je het dan maar uit moet zitten, ik vind dat echt heel beklemmend overkomen. En wat wil je er mee bewijzen? Het maakt je in mijn ogen echt niet beter dan iemand die wel in een eerder stadium de stekker eruit trekt als het niet werkt.

Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.

SaraSara300 donderdag 7 december 2023 om 14:42

MissyImpossible schreef: ↑
07-12-2023 09:10
Zo zal het ook zijn als ik de knoop doorhak en het m vertel dat ik de toekomst niet meer zie. Ik heb eerder wat anders verteld.

Omdat hij jouw 'ik heb meer rust nodig' en allemaal andere legitieme redenen tegenwierp.
Hij praat jou iedere keer om.
Hij respecteert wie jij bent en wat jij nodighebt niet want zijn eigen behoeftes prevaleren.
Hij speelt er handig op in omdat jij hem munitie in handen hebt gegeven: hij weet van jouw assertiviteitswerkpunt, hij kent jouw 'zwakheden' en maakt daar misbruik van.
Hij weet gerust wel dat jij niet vanuit de grond van je hart 'ik ga ervoor!' zei.
Dit is een listige man.

SaraSara300 donderdag 7 december 2023 om 14:46

Heb je je beste vriendin al verteld over de laatste ontwikkelingen? Kan zij jou helpen als je hem belt om de relatie te beëindigen?

Welke tips voor stevigheid heeft je therapeut jou aangereikt en kun je die nu toepassen?

FransjeG donderdag 7 december 2023 om 14:51

"Hij vertelt me vaak dat zijn intenties goed zijn." Dit zie ik als rode vlag.

Geef je grenzen duidelijk aan, zou ik zeggen. Is het een blijvertje, dan accepteert hij dat. Zijn jullie niet voor elkaar bestemd, dan geeft het conflict en dan weet je ook meteen waar je aan toe bent.

.... aanvulling:

Ik lees nu verder en wil je graag waarschuwen voor deze man. Hij is heel gevaarlijk en manupulatief. Hij probeert je te isoleren en macht over je te krijgen, zodat hij jou voor zichzelf kan hebben. Trap er niet in en neem afstand. Dat is telefonisch het meest veilig.

Tip: heeft hij jouw sleutel? Ik zou sloten en wachtwoorden veranderen.

fransjeg wijzigde dit bericht op 07-12-2023 15:04
Reden: Aanvulling

39.13% gewijzigd

Irrelephant donderdag 7 december 2023 om 15:04

Nadat je hem duidelijk je grenzen hebt aangegeven bij hem en het hebt uitgemaakt is het misschien ook een idee om je grenzen bij de vader van je kind aan te geven.

Is kind alleen om het weekend bij hem? Je krijgt binnenkort schema therapie las ik. Tijd om hem wellicht wat meer tijd met kind te laten doorbrengen en de omgangsregeling aan te passen? Het is namelijk echt een intensieve behandeling.

anything that is unrelated to elephants = Irrelephant

MissyImpossible donderdag 7 december 2023 om 15:05

SaraSara300 schreef: ↑
07-12-2023 14:46
Heb je je beste vriendin al verteld over de laatste ontwikkelingen? Kan zij jou helpen als je hem belt om de relatie te beëindigen?

Welke tips voor stevigheid heeft je therapeut jou aangereikt en kun je die nu toepassen?

Ja, ik heb haar verteld over de laatste ontwikkelingen. Ja ze zou me kunnen helpen als ik het haar vraag.

Mijn therapeut heeft me de opdracht gegeven deze week een plan te maken om er een eind aan te maken. Ze hoort het graag van me volgende sessie. Zij heeft dezelfde suggesties gedaan als jullie. Neem iemand mee, hou het kort, kap het af als het de kant van verdedigen op gaat.

SaraSara300 donderdag 7 december 2023 om 15:17

Fijn dat je beste vriendin en therapeut je ondersteunen. Sterkte!

Actieve topics