Relaties
alle pijlers
Culturele verschillen
maandag 8 januari 2024 om 22:54
Hoi allemaal,
Ik sta voor een uitdaging waar ik wat hulp bij nodig heb. Ik ben 23 jaar en heb al 5 jaar een relatie met mijn vriend. Het is voor ons beide onze allereerste relatie en we zijn heel gelukkig samen. Echter, culturele verschillen maken het moeilijk om de volgende stap te zetten. Ik ben namelijk Turks en hij is Nederlands. Ondanks dat mijn ouders best modern zijn en niet erg religieus, hechten ze toch veel waarde aan bepaalde normen en waarden, zoals niet samenwonen voor het huwelijk, pas samen reizen na het huwelijk. In principe kunnen we alles pas in vrijheid doen nadat we getrouwd zijn.
Mijn moeder heeft mijn vriend na bijna 5 jaar eindelijk ontmoet, dat is dus nog niet zo lang geleden. Tot die tijd hadden wij een "undercover relatie" (eigenlijk nog steeds, maar mijn moeder weet het nu alleen). Mijn vriend is een paar jaar ouder dan ik, dus voor hem begon de tijd wel echt te dringen na 5 jaar. Hij wilde heel graag samen de volgende stap zetten en vond het echt niet meer leuk hoe alles ging.
Door mijn vriend, maar ook omdat ik dat stiekeme relatiegedoe niet meer aankon, heb ik het uiteindelijk aan mijn moeder verteld. EN POH, WAT WAS DAT EEN OPLUCHTING! De eerste kennismaking verliep gelukkig erg goed. Mijn moeder en mijn vriend hebben super veel gekletst. Mijn moeder gaf tijdens het gesprek wel gelijk aan dat het voor haar allemaal heel nieuw is dat ik iets met een niet-Turkse jongen heb en dat zoiets nog nooit is voorgekomen binnen onze familie. Ze gaf ook aan dat het belangrijk is voor ons om na te denken over onze toekomst, aangezien we al 5 jaar samen zijn. Verder benoemde ze ook dat het binnen onze familie gebruikelijk is om op een gegeven moment te trouwen. Hoewel ze hier totaal geen haast achter zet, zijn dit gewoon dingen die doodnormaal zijn voor haar en daarom wilde ze dit bespreken om te achterhalen hoe het echt zit.
Maar nu komt het probleem: mijn vriend wil eerst samenwonen en een geregistreerd partnerschap voordat we gaan trouwen. Hij wil uiteindelijk wel heel graag trouwen, maar hij vindt de volgorde gewoon niet kloppen, dat je niet eerst kan samenwonen. Als ik heel eerlijk moet zijn, begrijp ik zijn kant wel en hoef ik ook niet per se gelijk te trouwen. Maar mijn ouders gaan dit echt zo raar vinden, het is zo anders dan hoe het eigenlijk hoort te gaan bij ons. Ze zien samenwonen als minder stabiel/serieus en ze denken dat dit vaak niet langdurig is. Af en toe denk ik na over het volgende scenario, en dan realiseer ik me echt dat dit geen succes gaat zijn: mijn vriend komt bij mij thuis en zegt tegen mijn pa: "Ja, ik hou van uw dochter, maar ik wil niet trouwen, ik wil eerst samenwonen," dan lacht mijn vader hem kei en keihard uit…
Ik vind heel deze situatie super lastig, want ik weet dat mijn vriend heel erg van mij houdt en echt klaar is voor een toekomst samen, maar voor hem is het niet vanzelfsprekend om eerst te trouwen. Ik heb soms het gevoel dat ik het leven van mijn vriend ook belemmer hierdoor, hij moet constant wachten op mij… Hij heeft alles ook op een rijtje, hij heeft een goede baan en spaart al een tijdje voor een huis voor ons samen. Ook ik ben net afgestudeerd en ben op zoek naar een baan, alles gaat dus de goede kant op. Maar dit alles maakt alles zo veel moeilijker waardoor we even niks kunnen. Zowel mijn ouders als mijn vriend willen het beste voor me, maar er zijn gewoon verschillen in cultuur.
Soms denk ik, wat is het verschil tussen zo'n partnerschap en trouwen? Dan kunnen we net zo goed trouwen toch? Ik vind trouwen namelijk iets heel moois en bijzonders, en dat vindt hij ook. Maar hij wil de volgorde dus anders:) Al mijn vriendinnen hebben wel een Turkse vriend dus bij hun ging het op de traditionele wijze, maar bij mij moet alles weer anders gaan:)
Ik vraag me af of iemand ervaring heeft met een vergelijkbare situatie en tips heeft voor mij over hoe ik dit het best kan aanpakken. Mijn ouders moeten mijn beslissing uiteindelijk wel accepteren, maar ik weet zelf gewoon nog niet wat ik wil. Please help me uit deze brand!
Alvast bedankt.
Ik sta voor een uitdaging waar ik wat hulp bij nodig heb. Ik ben 23 jaar en heb al 5 jaar een relatie met mijn vriend. Het is voor ons beide onze allereerste relatie en we zijn heel gelukkig samen. Echter, culturele verschillen maken het moeilijk om de volgende stap te zetten. Ik ben namelijk Turks en hij is Nederlands. Ondanks dat mijn ouders best modern zijn en niet erg religieus, hechten ze toch veel waarde aan bepaalde normen en waarden, zoals niet samenwonen voor het huwelijk, pas samen reizen na het huwelijk. In principe kunnen we alles pas in vrijheid doen nadat we getrouwd zijn.
Mijn moeder heeft mijn vriend na bijna 5 jaar eindelijk ontmoet, dat is dus nog niet zo lang geleden. Tot die tijd hadden wij een "undercover relatie" (eigenlijk nog steeds, maar mijn moeder weet het nu alleen). Mijn vriend is een paar jaar ouder dan ik, dus voor hem begon de tijd wel echt te dringen na 5 jaar. Hij wilde heel graag samen de volgende stap zetten en vond het echt niet meer leuk hoe alles ging.
Door mijn vriend, maar ook omdat ik dat stiekeme relatiegedoe niet meer aankon, heb ik het uiteindelijk aan mijn moeder verteld. EN POH, WAT WAS DAT EEN OPLUCHTING! De eerste kennismaking verliep gelukkig erg goed. Mijn moeder en mijn vriend hebben super veel gekletst. Mijn moeder gaf tijdens het gesprek wel gelijk aan dat het voor haar allemaal heel nieuw is dat ik iets met een niet-Turkse jongen heb en dat zoiets nog nooit is voorgekomen binnen onze familie. Ze gaf ook aan dat het belangrijk is voor ons om na te denken over onze toekomst, aangezien we al 5 jaar samen zijn. Verder benoemde ze ook dat het binnen onze familie gebruikelijk is om op een gegeven moment te trouwen. Hoewel ze hier totaal geen haast achter zet, zijn dit gewoon dingen die doodnormaal zijn voor haar en daarom wilde ze dit bespreken om te achterhalen hoe het echt zit.
Maar nu komt het probleem: mijn vriend wil eerst samenwonen en een geregistreerd partnerschap voordat we gaan trouwen. Hij wil uiteindelijk wel heel graag trouwen, maar hij vindt de volgorde gewoon niet kloppen, dat je niet eerst kan samenwonen. Als ik heel eerlijk moet zijn, begrijp ik zijn kant wel en hoef ik ook niet per se gelijk te trouwen. Maar mijn ouders gaan dit echt zo raar vinden, het is zo anders dan hoe het eigenlijk hoort te gaan bij ons. Ze zien samenwonen als minder stabiel/serieus en ze denken dat dit vaak niet langdurig is. Af en toe denk ik na over het volgende scenario, en dan realiseer ik me echt dat dit geen succes gaat zijn: mijn vriend komt bij mij thuis en zegt tegen mijn pa: "Ja, ik hou van uw dochter, maar ik wil niet trouwen, ik wil eerst samenwonen," dan lacht mijn vader hem kei en keihard uit…
Ik vind heel deze situatie super lastig, want ik weet dat mijn vriend heel erg van mij houdt en echt klaar is voor een toekomst samen, maar voor hem is het niet vanzelfsprekend om eerst te trouwen. Ik heb soms het gevoel dat ik het leven van mijn vriend ook belemmer hierdoor, hij moet constant wachten op mij… Hij heeft alles ook op een rijtje, hij heeft een goede baan en spaart al een tijdje voor een huis voor ons samen. Ook ik ben net afgestudeerd en ben op zoek naar een baan, alles gaat dus de goede kant op. Maar dit alles maakt alles zo veel moeilijker waardoor we even niks kunnen. Zowel mijn ouders als mijn vriend willen het beste voor me, maar er zijn gewoon verschillen in cultuur.
Soms denk ik, wat is het verschil tussen zo'n partnerschap en trouwen? Dan kunnen we net zo goed trouwen toch? Ik vind trouwen namelijk iets heel moois en bijzonders, en dat vindt hij ook. Maar hij wil de volgorde dus anders:) Al mijn vriendinnen hebben wel een Turkse vriend dus bij hun ging het op de traditionele wijze, maar bij mij moet alles weer anders gaan:)
Ik vraag me af of iemand ervaring heeft met een vergelijkbare situatie en tips heeft voor mij over hoe ik dit het best kan aanpakken. Mijn ouders moeten mijn beslissing uiteindelijk wel accepteren, maar ik weet zelf gewoon nog niet wat ik wil. Please help me uit deze brand!
Alvast bedankt.
woensdag 10 januari 2024 om 19:08
Dat sommigen hier bepaalde aannames doen, wil niet zeggen dat we allemaal koloniale trekjes hebben hoor.
Je hebt voor jezelf best duidelijk hoe je het wil, maar je liefde voor je ouders zit je een beetje in de weg. Ga met ze in gesprek, vertel ook je vader over je relatie.
Je hebt voor jezelf best duidelijk hoe je het wil, maar je liefde voor je ouders zit je een beetje in de weg. Ga met ze in gesprek, vertel ook je vader over je relatie.
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
woensdag 10 januari 2024 om 19:15
Nee, ik voel me inderdaad geen Nederlander in de zin van dat ik elke dag van mijn leven merk dat ik duidelijk een andere culturele achtergrond heb dan Nederlanders zonder migratieachtergrond. Natuurlijk niet in alles, in bepaalde opzichten ben ik heel typisch Nederlands juist, maar als kind op de kleuterschool was ik me er al van bewust dat bij mij thuis dingen anders gingen en dat bij mij thuis andere dingen normaal waren dan bij hen. Dat is toch logisch? Als jij morgen naar Italië verhuist en daar kinderen krijgt ga je je kinderen toch niet ineens anders opvoeden omdat je in een ander land woont?MrsMorrison schreef: ↑10-01-2024 17:05Ik vind dit wel een interessante eerlijk gezegd. In feite voel jij je dus geen Nederlandse? Maar je Nederland is wel je vaderland?
Voor mij is iedere inwoner van Nederland met een paspoort/ID/verblijfsvergunning een Nederlander. Mag ik vragen waarom jij je, als mijn aanname klopt, geen Nederlandse voelt?
Dat wil verder niet zeggen dat Nederland mijn vaderland niet is. Ik hou van Nederland, Nederland is mijn thuis, ik ben een Nederlands staatsburger maar wel een met een andere culturele achtergrond dan witte Nederlanders zonder migratieachtergrond.
Am Yisrael Chai!
woensdag 10 januari 2024 om 19:15
Je hebt helemaal gelijk! Ik moet eerst even heel goed nadenken over wat ik zelf wil en dit onderwerp dan nogmaals goed met mijn vriend bespreken.
Stel ik kies voor samenwonen, dan gaat het natuurlijk vooral in het begin niet makkelijk zijn. Maar goed, mijn ouders moeten mijn keuze dan inderdaad maar accepteren. Uiteindelijk zullen ze, zoals je zegt, het ook echt wel omarmen. Maar het probleem ligt denk ik vooral bij mezelf; ik moet achterhalen wat ik zelf echt wil. Maar het is gewoon zo lastig omdat de rest van mijn vriendinnen/omgeving wel gewoon trouwt. Maar het komt hopelijk wel goed, bedankt!
Stel ik kies voor samenwonen, dan gaat het natuurlijk vooral in het begin niet makkelijk zijn. Maar goed, mijn ouders moeten mijn keuze dan inderdaad maar accepteren. Uiteindelijk zullen ze, zoals je zegt, het ook echt wel omarmen. Maar het probleem ligt denk ik vooral bij mezelf; ik moet achterhalen wat ik zelf echt wil. Maar het is gewoon zo lastig omdat de rest van mijn vriendinnen/omgeving wel gewoon trouwt. Maar het komt hopelijk wel goed, bedankt!
MrsMorrison schreef: ↑10-01-2024 15:44Ik zou eens een goed gesprek aangaan met je vriend en echt naar elkaar luisteren en dan samen beslissen waar jullie je prettig bij voelen. Allebei. Een huwelijk ga je samen aan en het is wel zo handig wanneer je beiden op dezelfde manier erachter staat. Ik begrijp helemaal wat je bedoelt mbt je familie maar heel eerlijk? Dit gaat om jou en je vriend en jullie moeten hier samen uit komen zonder "druk" van wiens familie dan ook.
Ik weet zeker dat je ouders die beslissing zullen accepteren en ook omarmen omdat ze van jou houden. En als die beslissing een huwelijk is is dat alleen maar mooi meegenomen. Als het alleen samenwonen is voorlopig dan zou dat ook okee moeten zijn want het is jullie beslissing. En alleen die van jullie samen.
woensdag 10 januari 2024 om 19:16
Tsssk, het zijn ook mijn landgenoten en het is ook mijn land dus ik mag daarover zeggen wat ik wil.
Am Yisrael Chai!
woensdag 10 januari 2024 om 19:17
Ik snap dat je rekening wilt houden met de gevoelens van je ouders en omgeving.
Als je vriend wel openstaat voor geregistreerd partnerschap dan os dat de oplossing, dit heeft dezelfde status als getrouwd zijn.
Je zou ook kunnen overwegen een geloofshuwelijk te sluiten (dit is niet geldig voor de Nederlandse wet). Ookal ben je niet gelovig is dit misschien wel een compromis
En anders adem in en tegen de stroom inzwemmen. Maar snap dat dat moeilijk is.
Als je vriend wel openstaat voor geregistreerd partnerschap dan os dat de oplossing, dit heeft dezelfde status als getrouwd zijn.
Je zou ook kunnen overwegen een geloofshuwelijk te sluiten (dit is niet geldig voor de Nederlandse wet). Ookal ben je niet gelovig is dit misschien wel een compromis
En anders adem in en tegen de stroom inzwemmen. Maar snap dat dat moeilijk is.
woensdag 10 januari 2024 om 19:22
Je gaat ook trouwen, toch? Alleen misschien nog niet op het door hun gewenste moment. Ik begrijp zeker dat je je ouders niet wilt teleurstellen, maar ik vind ook dat je als volwassen vrouw je eigen plan mag trekken.Melisssxx schreef: ↑10-01-2024 19:01Maar het is toch normaal dat ik het ook sneu vind voor mijn ouders omdat zij heel graag hun dochter willen zien trouwen? Daarom heb ik deze topic geopend om te vragen hoe ik dit het beste kan aanpakken, waarom samenwonen nu zo veel beter is en of iemand al een soortgelijke ervaring heeft gehad.
woensdag 10 januari 2024 om 19:25
Waarom twijfel je aan of je wil trouwen? Je zegt dat je ouders daarvan dromen, heb jij dat dan nooit gedaan?Melisssxx schreef: ↑10-01-2024 19:15Je hebt helemaal gelijk! Ik moet eerst even heel goed nadenken over wat ik zelf wil en dit onderwerp dan nogmaals goed met mijn vriend bespreken.
Stel ik kies voor samenwonen, dan gaat het natuurlijk vooral in het begin niet makkelijk zijn. Maar goed, mijn ouders moeten mijn keuze dan inderdaad maar accepteren. Uiteindelijk zullen ze, zoals je zegt, het ook echt wel omarmen. Maar het probleem ligt denk ik vooral bij mezelf; ik moet achterhalen wat ik zelf echt wil. Maar het is gewoon zo lastig omdat de rest van mijn vriendinnen/omgeving wel gewoon trouwt. Maar het komt hopelijk wel goed, bedankt!
In dit soort discussies, zeker omdat er het culturele aspect een rol in speelt, wordt vaak gedaan alsof je alleen een moderne, geëmancipeerde Nederlandse vrouw kunt zijn als je de meer traditionele waarden van je cultuur verwerpt. Dat bedoel ik ook met dat kolonialistische. Er heerst een soort algemene mening dat "modern" en "Nederlandse normen en waarden" zouden inhouden dat je tegen religie, tegen het huwelijk, voor vrije seks, en anti-gezag zou moeten zijn, maar dat is natuurlijk ook maar een klein deel van de Nederlandse cultuur. Let's be real, we hebben net de meest conservatieve verkiezingsuitslag aller tijden gehad dus zo modern is Nederland ook weer niet.
Je kunt prima modern en Nederlands zijn en toch willen trouwen. Dat mogen witte Nederlanders immers ook, geen hond die hen dan ineens "onaangepast" vindt als ze dromen van witte jurken en aanzoeken.
Kijk uit dat je niet uit een soort bewijsdrang van "ik ben niet zoals die Turken waar het altijd over gaat, kijk maar, ik ben wél modern" het kind met he badwater weggooit. Je hoeft niemand iets te bewijzen, je bent een volwaardige Nederlander, ook als je een Turkse bruiloft hebt. Laat niemand je aanpraten dat dat niet zo is. De Turkse cultuur hoort na dik 60 jaar in Nederland net zo bij Nederland als oliebollen en Sinterklaas, en daar moeten mensen nu eindelijk maar eens aan gewend zijn, hoor.
Am Yisrael Chai!
woensdag 10 januari 2024 om 19:27
Na vijf jaar ken je elkaar echt wel goed genoeg om een beeld te vormen hoe het is het om samen te wonen. Wat is de werkelijke reden dat hij de boot af houdt? Is hij misschien toch niet klaar voor echt een serieuze relatie?En het is echt wel heel mooi hoor wat jouw ouders je proberen mee te geven aan normen en waarden. Tegenwoordig willen mannen alles snel, optimaal genieten van een vrouw zonder een echte commitment aan te gaan. Als ik het over kon doen had ik daar geen genoegen mee genomen 
woensdag 10 januari 2024 om 19:27
Anno 2024 is het echt niet gebruikelijk in Nederland dat je je zo laat leiden door de (mogelijke) reacties van je ouders of familie. Ik heb ook bepaalde ideeën wat het beste is voor mijn kinderen qua partnerkeuze en hun toekomst, maar laat het echt wel uit mijn hoofd om me daar mee te gaan bemoeien. Ze zien me al aankomen.Melisssxx schreef: ↑10-01-2024 19:01
Maar het is toch normaal dat ik het ook sneu vind voor mijn ouders omdat zij heel graag hun dochter willen zien trouwen? Daarom heb ik deze topic geopend om te vragen hoe ik dit het beste kan aanpakken, waarom samenwonen nu zo veel beter is en of iemand al een soortgelijke ervaring heeft gehad.
Ik heb deze topic niet geopend om zulke vooroordelen te krijgen. Begin het oprecht eens te worden dat Nederlanders soms koloniale trekjes hebben hoor, wat zijn dit voor aannames
Je vriend gaat echt enorm zijn hakken in het zand zetten, als hij gedwongen wordt om iets te doen omdat ' zijn schoonfamilie dat zo wil'.
En dat heeft niets met koloniaal of vooroordelen te maken.
woensdag 10 januari 2024 om 19:29
fashionvictim schreef: ↑10-01-2024 19:15Nee, ik voel me inderdaad geen Nederlander in de zin van dat ik elke dag van mijn leven merk dat ik duidelijk een andere culturele achtergrond heb dan Nederlanders zonder migratieachtergrond. Natuurlijk niet in alles, in bepaalde opzichten ben ik heel typisch Nederlands juist, maar als kind op de kleuterschool was ik me er al van bewust dat bij mij thuis dingen anders gingen en dat bij mij thuis andere dingen normaal waren dan bij hen. Dat is toch logisch? Als jij morgen naar Italië verhuist en daar kinderen krijgt ga je je kinderen toch niet ineens anders opvoeden omdat je in een ander land woont?
Dat wil verder niet zeggen dat Nederland mijn vaderland niet is. Ik hou van Nederland, Nederland is mijn thuis, ik ben een Nederlands staatsburger maar wel een met een andere culturele achtergrond dan witte Nederlanders zonder migratieachtergrond.
Ik weet dat niet want ik heb er geen ervaring mee vandaar mijn vraag. Het klonk alsof je je geen Nederlandse voelde maar deze post maakt het wat duidelijker. Natuurlijk heb je een andere culturele achtergrond maar dat heeft iemand uit Volendam tov mij ook. Dat maakt iemand niet minder Nederlands in mijn ogen. Maar goed het gaat om houw gevoel hierin dus wie ben ik om daar iets van te vinden.
Het enige is ik vind je kijk op "Nederlanders" nogal generaliserend overkomen en dat doet geen recht aan het Nederlandschap in mijn ogen.
woensdag 10 januari 2024 om 19:30
combitron schreef: ↑10-01-2024 19:27Anno 2024 is het echt niet gebruikelijk in Nederland dat je je zo laat leiden door de (mogelijke) reacties van je ouders of familie. Ik heb ook bepaalde ideeën wat het beste is voor mijn kinderen qua partnerkeuze en hun toekomst, maar laat het echt wel uit mijn hoofd om me daar mee te gaan bemoeien. Ze zien me al aankomen.
Je vriend gaat echt enorm zijn hakken in het zand zetten, als hij gedwongen wordt om iets te doen omdat ' zijn schoonfamilie dat zo wil'.
En dat heeft niets met koloniaal of vooroordelen te maken.
'Gebruikelijk' in Nederland is irrelevant. En dat is niet koloniaal. Wel etnocentrisch.
It won't stop until you wise up
woensdag 10 januari 2024 om 19:33
Begrijpelijk, maar ook jammer. Ik probeer nu juist van mijn koloniale blik af te komen door me te realiseren dat er ook Nederlanders zijn met een totaal andere culturele achtergrond dan de mijne. En dat de ‘echte’ Amsterdammers die ik ken zeker voor de helft wortels hebben in Marokko. En tegelijk meer geschiedenis in Amsterdam hebben dan ik.fashionvictim schreef: ↑10-01-2024 19:15Nee, ik voel me inderdaad geen Nederlander in de zin van dat ik elke dag van mijn leven merk dat ik duidelijk een andere culturele achtergrond heb dan Nederlanders zonder migratieachtergrond.
woensdag 10 januari 2024 om 19:42
MrsMorrison schreef: ↑10-01-2024 19:29..
Het enige is ik vind je kijk op "Nederlanders" nogal generaliserend overkomen en dat doet geen recht aan het Nederlandschap in mijn ogen.
Het is andersom. Het betref nl. witte Nederlanders. Dat is specifiek. Jouw 'geen recht aan Nederlanderschap' is eerder generiek.
Bij de tegenpartij was zelfkritiek geen probleem. 'Voor Nederlanders die niet meer tegen Nederland kenne!'
It won't stop until you wise up
woensdag 10 januari 2024 om 19:44
Hoe dan ook generaliserend over witte Nederlanders. In mijn ogen niet terecht.
woensdag 10 januari 2024 om 19:46
Eigenlijk wilde ik hier niet op ingaan, want het heeft niets met dit onderwerp te maken. Maar ik heb nu al meerdere keren gelezen dat het vreemd wordt gevonden dat wij onszelf niet als Nederlanders zien en dat mijn ouders zich maar moeten aanpassen. Best grappig, deze reacties, vooral als je kijkt naar de uitslag van de afgelopen verkiezingen. De meerderheid heeft letterlijk gestemd op een man die tegen ons "Nederlanders" is. Daarbij komt nog dat deze man al meer dan 20 jaar in de Tweede Kamer zit, dit zegt toch al genoeg??? En wij moeten ons verantwoorden waarom we onszelf geen Nederlanders voelen
. De meerderheid heeft letterlijk gestemd op een man die tegen ons "Nederlanders" is. Daarbij komt nog dat deze man al meer dan 20 jaar in de Tweede Kamer zit, dit zegt toch al genoeg??? En wij moeten ons verantwoorden waarom we onszelf geen Nederlanders voelen
fashionvictim schreef: ↑10-01-2024 19:15Nee, ik voel me inderdaad geen Nederlander in de zin van dat ik elke dag van mijn leven merk dat ik duidelijk een andere culturele achtergrond heb dan Nederlanders zonder migratieachtergrond. Natuurlijk niet in alles, in bepaalde opzichten ben ik heel typisch Nederlands juist, maar als kind op de kleuterschool was ik me er al van bewust dat bij mij thuis dingen anders gingen en dat bij mij thuis andere dingen normaal waren dan bij hen. Dat is toch logisch? Als jij morgen naar Italië verhuist en daar kinderen krijgt ga je je kinderen toch niet ineens anders opvoeden omdat je in een ander land woont?
Dat wil verder niet zeggen dat Nederland mijn vaderland niet is. Ik hou van Nederland, Nederland is mijn thuis, ik ben een Nederlands staatsburger maar wel een met een andere culturele achtergrond dan witte Nederlanders zonder migratieachtergrond.
woensdag 10 januari 2024 om 19:46
woensdag 10 januari 2024 om 19:50
Het is idd lastig want je bent een vooroploper en baanbreker, realiseer dat dat idd ingewikkeld is maar je bent daarmee ook een voorbeeld voor andere biculturele koppels in jouw omgeving. Misschien helpt dat om de last te dragen.Melisssxx schreef: ↑10-01-2024 19:15Je hebt helemaal gelijk! Ik moet eerst even heel goed nadenken over wat ik zelf wil en dit onderwerp dan nogmaals goed met mijn vriend bespreken.
Stel ik kies voor samenwonen, dan gaat het natuurlijk vooral in het begin niet makkelijk zijn. Maar goed, mijn ouders moeten mijn keuze dan inderdaad maar accepteren. Uiteindelijk zullen ze, zoals je zegt, het ook echt wel omarmen. Maar het probleem ligt denk ik vooral bij mezelf; ik moet achterhalen wat ik zelf echt wil. Maar het is gewoon zo lastig omdat de rest van mijn vriendinnen/omgeving wel gewoon trouwt. Maar het komt hopelijk wel goed, bedankt!
Ik neem mijn petje voor jou af. Het geduld en begrip waarmee je opereert bewonder ik. Inderdaad neem nog even je tijd, laat je moeder wennen, laat zelf je gedachten nog eens gaan. Wat vind je echt echt belangrijk en wat is minder belangrijk waardoor je een ander tegemoet kunt komen. Het hele idee van uit huis trouwen, kopppelvorming, families die aan elkaar verbinden is een groot en belangrijk onderdeel van de cultuur. Ik begrijp ook dat je je ouders hierin tegemoet wil komen. En aan de andere kant je vriend.
Het eerste wat ik denk ik is zeggen dat jullie gaan trouwen maar bij de gemeente een samenlevingscontract afsluiten. Immers de trouw is : het voornemen, de hand vragen, de verloving, dan de aankondiging, het feest, het samenwonen en de juridische samenvorming. Na een jaar kun je dat omzetten in een trouwakte, dat hoeft verder niemand te weten behalve jij en je vriend. Ik heb niet alles gelezen maar ik hoop dat je vriend een goed besef en begrip heeft van waar jouw ouders instelling vandaan komt.
Heb jij nog turkse identiteitspapieren en wil je ook voor de turkse wet trouwen?
woensdag 10 januari 2024 om 19:51
Ik denk dat veel Nederlanders zonder migratieachtergrond een enorme blinde vlek hebben voor hoe zij tegen Nederlanders met een migratieachtergrond aankijken. Dat vind ik in dit topic ook weer stuitend duidelijk worden. Waar men van iemand van de bible belt het misschien hooguit truttig of ouderwets vindt als die wil trouwen, wordt er bij mensen mét een migratieachtergrond altijd direct van gemaakt dat je "dus" de Nederlandse normen en waarden niet onderschrijft, niet goed genoeg geïntegreerd bent, je ouders ouderwetse dommies zijn die waarschijnlijk je ook nog mishandelen en zelf gedwongen zijn te trouwen en noem maar op.MrsMorrison schreef: ↑10-01-2024 19:29Ik weet dat niet want ik heb er geen ervaring mee vandaar mijn vraag. Het klonk alsof je je geen Nederlandse voelde maar deze post maakt het wat duidelijker. Natuurlijk heb je een andere culturele achtergrond maar dat heeft iemand uit Volendam tov mij ook. Dat maakt iemand niet minder Nederlands in mijn ogen. Maar goed het gaat om houw gevoel hierin dus wie ben ik om daar iets van te vinden.
Het enige is ik vind je kijk op "Nederlanders" nogal generaliserend overkomen en dat doet geen recht aan het Nederlandschap in mijn ogen.
Terwijl het ook gewoon zo kan zijn dat je ouders al dat halfbakken niet aan elkaar willen committen wat inmiddels gemeengoed is, niet goed genoeg vinden voor hun kleine meid.
Am Yisrael Chai!
woensdag 10 januari 2024 om 19:52
maar niet jouw cultuur zoals je hierboven zelf zegt. En het is heel duidelijk in al die jaren dat ik je hier lees, dat je neerkijkt op de Nederlandse cultuur.fashionvictim schreef: ↑10-01-2024 19:16Tsssk, het zijn ook mijn landgenoten en het is ook mijn land dus ik mag daarover zeggen wat ik wil.
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
woensdag 10 januari 2024 om 19:56
Bij lange na niet de meerderheid en ik hou me verre van het gedachtegoed van die man.Melisssxx schreef: ↑10-01-2024 19:46Eigenlijk wilde ik hier niet op ingaan, want het heeft niets met dit onderwerp te maken. Maar ik heb nu al meerdere keren gelezen dat het vreemd wordt gevonden dat wij onszelf niet als Nederlanders zien en dat mijn ouders zich maar moeten aanpassen. Best grappig, deze reacties, vooral als je kijkt naar de uitslag van de afgelopen verkiezingen
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
woensdag 10 januari 2024 om 19:56
Op bepaalde aspecten van de Nederlandse cultuur. Dat doe jij ongetwijfeld zelf ook, maar jij mag het want geen migratieachtergrond. Precies die blinde vlek weer.
Am Yisrael Chai!
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
