Relaties
alle pijlers
Dat demonstratieve ziekzijn, hoe kom ik van die ergernis af!
zondag 9 december 2007 om 18:22
Manlief en ik al jaren getrouwd, geen kinderen. We hebben het prima met elkaar, met natuurlijk de normale strubbelingen.
Maar waar ik me zo aan erger is dat demonstratieve ziekzijn als-ie iets heeft! Sowieso is het een beetje een hypochonder (hebben wel meer mannen last van geloof ik
) dus altijd veel aandacht voor pijntjes en kwaaltjes en bultjes en vlekjes.
Maar los daarvan: als er iets is dan meet ie dat ook zo breed uit! Heel veel zuchten en kreunen, op visite bij m'n moeder middenin de kamer oefeningen gaan liggen doen voor z'n rug, of demonstratief met sjaals of pijnstillers in de weer, of het eindeloos hebben over z'n klachten. Nou heeft-ie op het moment wel een échte blessure, maar vooral dat gekreun de hele dag en nacht maakt me onderhand stikchagrijnig van ergernis. Bij elke stap een kreun, bij elke beweging een kreun, als hij z'n koffie optilt al een zucht
Hij zegt wel dat ik me er niks van aan moet trekken, dat het voor hem gewoon maar een uiting is, maar het voelt voor mij als een voortdurende vraag om erkenning "kijk eens hoe zielig ik ben".
Dus tsja, hij weet wel dat het een beetje wonderlijk gedrag is, maar niet dat het me écht zo irriteert. Ik zou er ook liever goedmoedig glimlachend mijn schouders over ophalen, zo van "erger u niet verwonder u slechts". Maar ik vrees dat ik niet zo tolerant ben, ik ben zelf ook een heel stuk minder pieperig. Hoe kom ik van die ergernis af, zonder er nou ook weer een groot issue van te maken? (ha, erover schrijven, dat helpt al een heel stuk!)
Maar waar ik me zo aan erger is dat demonstratieve ziekzijn als-ie iets heeft! Sowieso is het een beetje een hypochonder (hebben wel meer mannen last van geloof ik
) dus altijd veel aandacht voor pijntjes en kwaaltjes en bultjes en vlekjes. Maar los daarvan: als er iets is dan meet ie dat ook zo breed uit! Heel veel zuchten en kreunen, op visite bij m'n moeder middenin de kamer oefeningen gaan liggen doen voor z'n rug, of demonstratief met sjaals of pijnstillers in de weer, of het eindeloos hebben over z'n klachten. Nou heeft-ie op het moment wel een échte blessure, maar vooral dat gekreun de hele dag en nacht maakt me onderhand stikchagrijnig van ergernis. Bij elke stap een kreun, bij elke beweging een kreun, als hij z'n koffie optilt al een zucht
Hij zegt wel dat ik me er niks van aan moet trekken, dat het voor hem gewoon maar een uiting is, maar het voelt voor mij als een voortdurende vraag om erkenning "kijk eens hoe zielig ik ben". Dus tsja, hij weet wel dat het een beetje wonderlijk gedrag is, maar niet dat het me écht zo irriteert. Ik zou er ook liever goedmoedig glimlachend mijn schouders over ophalen, zo van "erger u niet verwonder u slechts". Maar ik vrees dat ik niet zo tolerant ben, ik ben zelf ook een heel stuk minder pieperig. Hoe kom ik van die ergernis af, zonder er nou ook weer een groot issue van te maken? (ha, erover schrijven, dat helpt al een heel stuk!)
zondag 9 december 2007 om 18:46
Klinkt als een typische man 
Alle gekheid op een stokje, het is mij al lang opgevallen dat de heren als ze iets hebben dit kennelijk op een luidruchtige manier moeten blijven uiten... ook als mijn lieve man de griep heeft bijvoorbeeld gaat hij op de bank zielig zitten doen. Ik heb zoiets van "kruip dan lekker in bed, deken over je kop en slapen!" maar het lijkt erop dat mannen dit toch anders ervaren
Ik heb hierover al diverse theorieen gehoord (dat mannen gewend zijn dat er met veel aandacht en uitingen van ongerustheid voor ze gezorgd wordt omdat zij onmisbaar waren als jager etc) en ook meen ik dat ik een tijdje terug heb gelezen dat het wetenschappelijk aangetoond is dat de pijngrens van mannen lager is dan die van vrouwen, dus dat mannen echt meer last hebben van bepaalde zaken!
Alle gekheid op een stokje, het is mij al lang opgevallen dat de heren als ze iets hebben dit kennelijk op een luidruchtige manier moeten blijven uiten... ook als mijn lieve man de griep heeft bijvoorbeeld gaat hij op de bank zielig zitten doen. Ik heb zoiets van "kruip dan lekker in bed, deken over je kop en slapen!" maar het lijkt erop dat mannen dit toch anders ervaren
Ik heb hierover al diverse theorieen gehoord (dat mannen gewend zijn dat er met veel aandacht en uitingen van ongerustheid voor ze gezorgd wordt omdat zij onmisbaar waren als jager etc) en ook meen ik dat ik een tijdje terug heb gelezen dat het wetenschappelijk aangetoond is dat de pijngrens van mannen lager is dan die van vrouwen, dus dat mannen echt meer last hebben van bepaalde zaken!
zondag 9 december 2007 om 18:47
haha (sorry) heel herkenbaar! Mijn vriend heeft gelukkig niet vaak iets, maar áls er iets is, moet ik ook constant aanhoren hoe zielig hij is, inderdaad ook door middel van zuchtjes, kreuntjes etc. Ik erger me daar ook ma-te-loos aan!!
Meestal zeg ik na de 5e keer: JAAAAAHHHAAAAAA IK WEET HET NU WEL!!!! Je kan er constant over zuchten en kreunen, maar daar worden de klachten niet minder van, onze relatie wel
Meestal laat ik wel merken dat ik het echt heel vervelend voor hem vindt, en ik geef hem ook wel aandacht (kopjes thee zetten enzo) maar ik geef wel aan dat ik wel weet dat hij er last van heeft, dus dat dat ALSJEBLIEFT NIET steeds herhaald hoeft te worden.
Het kan toch niet zoveel moeite zijn om dat gekreun te minderen / in te slikken???
Meestal zeg ik na de 5e keer: JAAAAAHHHAAAAAA IK WEET HET NU WEL!!!! Je kan er constant over zuchten en kreunen, maar daar worden de klachten niet minder van, onze relatie wel
Meestal laat ik wel merken dat ik het echt heel vervelend voor hem vindt, en ik geef hem ook wel aandacht (kopjes thee zetten enzo) maar ik geef wel aan dat ik wel weet dat hij er last van heeft, dus dat dat ALSJEBLIEFT NIET steeds herhaald hoeft te worden.
Het kan toch niet zoveel moeite zijn om dat gekreun te minderen / in te slikken???
anoniem_6720 wijzigde dit bericht op 09-12-2007 18:49
Reden: toevoeging
Reden: toevoeging
% gewijzigd
zondag 9 december 2007 om 18:59
Hahahahaha ja heeeel herkenbaar! Dat hij gewoon die oefeningen voor zijn rug gaat doen bij je moeder! Sorry maar ik moet er heel erg om lachen.
Maar goed mijn tactiek: (ingehouden) ergeren, gewoon zeggen of negeren heeft bij mij geen zin. Dus doe ik precies het tegenovergestelde: ik vertroetel hem, bevestig hem en verwen hem. Gepaard met troostende opmerkingen:"ja schat het is ook niet leuk als je verhoging hebt" of "ach wat rot voor je dat je je zo ziek voelt/ zo ziek bent, "nou ga maar lekker naar bed hoor neem maar je rust je hebt het nodig" , "ik ga nu naar de winkel zal ik nog iets lekkers voor je meenemen?" (ja cola M&M's en chips graag). Nou ja dat soort dimgen dus. En ik moet zeggen het werkt voor ons/mij wel. Het scheelt mij een hoop ergernis en mijn man voelt zich na twee dagen zo schuldig dat hij ineens wonderbaarlijk snel genezen is.
En bij een blessure neeem ik dezelfde houding aan: ik masseer hem een beetje en ga mee in zijn pijntjes hahaha. En dan neemt het zeurgehalte vanzelf wel af!
Maar goed mijn tactiek: (ingehouden) ergeren, gewoon zeggen of negeren heeft bij mij geen zin. Dus doe ik precies het tegenovergestelde: ik vertroetel hem, bevestig hem en verwen hem. Gepaard met troostende opmerkingen:"ja schat het is ook niet leuk als je verhoging hebt" of "ach wat rot voor je dat je je zo ziek voelt/ zo ziek bent, "nou ga maar lekker naar bed hoor neem maar je rust je hebt het nodig" , "ik ga nu naar de winkel zal ik nog iets lekkers voor je meenemen?" (ja cola M&M's en chips graag). Nou ja dat soort dimgen dus. En ik moet zeggen het werkt voor ons/mij wel. Het scheelt mij een hoop ergernis en mijn man voelt zich na twee dagen zo schuldig dat hij ineens wonderbaarlijk snel genezen is.
En bij een blessure neeem ik dezelfde houding aan: ik masseer hem een beetje en ga mee in zijn pijntjes hahaha. En dan neemt het zeurgehalte vanzelf wel af!
zondag 9 december 2007 om 19:00
Kan je niet een keer 'terug kreunen'? Lekker een dag lang bij elk pijntje wat je voelt een enorm drama schoppen. Sjaal om, kruikje, fleece trui, om de 5 minuten oefeningen gaan doen...
Misschien komt de hint dan over?
(ik heb dit overigens een keer bij een goeie vriend gedaan. Die kwam langs en was alleen maar aan het klagen over de kleinste dingetjes. De keer daarna heb ik bij hem hetzelfde gedaan. Practisch nooit meer last van gehad
)
Misschien komt de hint dan over?
(ik heb dit overigens een keer bij een goeie vriend gedaan. Die kwam langs en was alleen maar aan het klagen over de kleinste dingetjes. De keer daarna heb ik bij hem hetzelfde gedaan. Practisch nooit meer last van gehad
)
zondag 9 december 2007 om 19:02
zondag 9 december 2007 om 20:13
Krokusje...hahahahaha! Op zijn ik-ben-een-stoere-vent-gevoel inwerken. Dat was mijn eerste ingeving ook. Dat durf ik alleen niet goed om zijn gevoelens niet te kwetsen.
Toen mijn vriend een vreselijk ski ongeluk kreeg, raakte hij verslaafd aan dat ik hem zo verzorgde, vertroetelde, streelde, steeds vroeg hoe het ging..He sucked the living daylights out of me. Na 3 weken had IK verzorging nodig
Toen mijn vriend een vreselijk ski ongeluk kreeg, raakte hij verslaafd aan dat ik hem zo verzorgde, vertroetelde, streelde, steeds vroeg hoe het ging..He sucked the living daylights out of me. Na 3 weken had IK verzorging nodig
zondag 9 december 2007 om 22:14
Wel grappig dat dat soort dingen ons van mannen opvallen, maar van andere vrouwen ook, die ken ik ook hoor, van die aanstelsters, maar aan de andere kant ook weer hele sterke vrouwen, de een beleeft een bevalling weer anders dan de ander, de een ligt te schreeuwen (zou ze daarom een aanstelster zijn?), de ander ligt onderdrukt te kreunen. Pijnbeleving van anderen is erg subjectief. Maar de reden dat ik eigenlijk reageer is het broodje aapverhaal over verschil van pijnbeleving tussen mannen en vrouwen. Mannen kunnen beter tegen pijn, is ooit ontzenuwd door Brainiac. De TO zou haar partner op een rustig moment kunnen uitleggen dat ze door sommige reacties in verlegenheid gebracht wordt.
die ik wilde bestaat al...
zondag 9 december 2007 om 22:26
Een tijdje geleden was er bij Talpa (ok, iets langer geleden ![;-]](https://forum.viva.nl/smilies/79_wink.gif)
) een programma over de verschillen tussen mannen en vrouwen, en daar kwam dit onderwerp ook aan bod. Volgens de psycholoog die er als gast was, voelen mannen juist minder pijn dan vrouwen maar uiten ze het theatraler waardoor het lijkt of ze meer pijn hebben. Het heeft allemaal te maken met de werking van de hersenen en evolutie, dus ze kunnen er niets aan doen dat ze aanstellers zijn .
Ik las ooit een anekdote over een man die zijn omgeving veelvuldig lastig viel met zijn kwaaltjes en pijntjes. Bij ieder pijntje dacht hij meteen dat hij iets ergs had. Een vriend (of familielid, weet ik niet meer) was het zo zat, dat hij de bewuste man opbelde om hem te vertellen dat hij dacht te weten wat hij zou kunnen mankeren. Hij had namelijk een medische encyclopedie op schoot en herkende een aantal symptomen waar de man vaak over klaagde. Hierop noemde hij de symptomen op, die uiteraard allemaal herkend werden.
"Het klopt precies!" zei de man. "Wat heb ik?"
"Een gekantelde baarmoeder", antwoordde de vriend.
Het hielp .
) een programma over de verschillen tussen mannen en vrouwen, en daar kwam dit onderwerp ook aan bod. Volgens de psycholoog die er als gast was, voelen mannen juist minder pijn dan vrouwen maar uiten ze het theatraler waardoor het lijkt of ze meer pijn hebben. Het heeft allemaal te maken met de werking van de hersenen en evolutie, dus ze kunnen er niets aan doen dat ze aanstellers zijn .Ik las ooit een anekdote over een man die zijn omgeving veelvuldig lastig viel met zijn kwaaltjes en pijntjes. Bij ieder pijntje dacht hij meteen dat hij iets ergs had. Een vriend (of familielid, weet ik niet meer) was het zo zat, dat hij de bewuste man opbelde om hem te vertellen dat hij dacht te weten wat hij zou kunnen mankeren. Hij had namelijk een medische encyclopedie op schoot en herkende een aantal symptomen waar de man vaak over klaagde. Hierop noemde hij de symptomen op, die uiteraard allemaal herkend werden.
"Het klopt precies!" zei de man. "Wat heb ik?"
"Een gekantelde baarmoeder", antwoordde de vriend.
Het hielp
.
Ik vind hier dingen van.
zondag 9 december 2007 om 22:28
Haha, ik moet zeggen, het scheelt al een heel stuk om het even op te schrijven en te zien dat ik niet de enige ben met zo'n man.
Dat terug-aanstellen zie ik niet zo zitten, hij vat dat eerder als een fantastisch excuus op om voortaan nóg harder te miepen, want ik doe het immers ook.....
Naar de dokter gaat-ie al, want hij hééft dit keer echt iets. Sucht. Dat dan weer wel.
Dat extra vertroetelen kon wel eens de goeie insteek wezen. Vurige kolen op iemands hoofd stapelen noem je dat geloof ik, en daar is ie wel gevoelig voor. En 'sissy' ga ik ook onthouden, dat gaat net iets minder een rel opleveren dan aansteller
Maar het helpt al enorm om even die ergernis kwijt te zijn.
Toen ie overigens bij mijn moeder thuis z'n rug ging liggen rekken en strekken ergerde zij zich ook dood, want mijn vader is precies zo
. Help! Ik had het kunnen weten dus, dat mannen zo zijn.
maandag 10 december 2007 om 01:07
maandag 10 december 2007 om 06:06
Ik heb helaas geen tips voor je maar moet vreselijk lachen om je post. Een feest van herkenning. Mijn echtgenoot heeft dat ook: alleen al zijn neus snuiten bij een kleine verkoudheid is al een toneelstukje op zich.
Ik kan er wel om lachen maar als het te gek wordt, vraag ik hem lekker boven uit te zieken. Ik loop wel mee hoor, met wat te drinken, een voordeelverpakking zakdoekjes en een DVD-box.
(Moet nog steeds lachen: oefeningen doen als je op bezoek bent!
:-)
Het heeft volgens mij niet met pijn te maken, wel met aandacht willen krijgen. Veel aandacht dan he...
Ik kan er wel om lachen maar als het te gek wordt, vraag ik hem lekker boven uit te zieken. Ik loop wel mee hoor, met wat te drinken, een voordeelverpakking zakdoekjes en een DVD-box.
(Moet nog steeds lachen: oefeningen doen als je op bezoek bent!
:-)
Het heeft volgens mij niet met pijn te maken, wel met aandacht willen krijgen. Veel aandacht dan he...
anoniem_637796e9dc1aa wijzigde dit bericht op 10-12-2007 06:09
Reden: Aanvulling
Reden: Aanvulling
% gewijzigd
maandag 10 december 2007 om 13:52
maandag 10 december 2007 om 15:02
die van mij heeft zich 1 keer aangesteld.. nooit meer.
ik maakte overal zulke erge ziektes van dat ie niet meer durft te klagen...
(ow, mijn hoofd doet zooooooooo'n pijn. ik droog: nou is vast een hersenbloeding. hij weer: kijk dan, wordt he-le-maal blauw hier -ziet natuurlijk helemaal niks-. ik droog: ja dan heb je vast een bloedprop daar zitten waardoor je bloed niet meer kan rondpompen, zal nu niet lang meer duren voordat je het loodje legt)
nou het was zo over..
ik maakte overal zulke erge ziektes van dat ie niet meer durft te klagen...
(ow, mijn hoofd doet zooooooooo'n pijn. ik droog: nou is vast een hersenbloeding. hij weer: kijk dan, wordt he-le-maal blauw hier -ziet natuurlijk helemaal niks-. ik droog: ja dan heb je vast een bloedprop daar zitten waardoor je bloed niet meer kan rondpompen, zal nu niet lang meer duren voordat je het loodje legt)
nou het was zo over..
maandag 10 december 2007 om 15:05
ow enne, dat begint namelijk al erg vroeg. want mijn zoontje had er ook een houtje van om overal pijn te hebben. zelfs een keer zo goed dat we ervoor onderzoeken in het ziekenhuis hebben gehad. (rotjong kan me echt goed voor paal overal zetten )
de keren daarna heb ik op elke klacht een flinke pleister geplakt. die moeten er natuurlijk ooit een keer weer af (auw) die hoor ik ook alleen nog maar als het voor het echie is.
)de keren daarna heb ik op elke klacht een flinke pleister geplakt. die moeten er natuurlijk ooit een keer weer af (auw) die hoor ik ook alleen nog maar als het voor het echie is.
maandag 10 december 2007 om 15:13
Oh hoe herkenbaar!! Ja schat ik weet dat je last heb van je rug, jaha ik weet dat het pijn doet, ja ik geef je kopje thee wel even aan. Ik verander in een monster als hij langer dan 3 dagen ziek is! Dat gekreun, dat gezucht dat overdreven lijdende gezicht erbij, pffff. MANNEN! Als ik ziek ben duik ik m'n bed in en na een dag of wat is het gewoon over. Ik zeg 1 keer dat ik me niet goed voel en verder niet. Waar hebben ze het idee vandaan dat je graag elke 5 minuten een update wil hebben van hoe het nu voelt? Ik ben hartstikke lief als hij een keer ziek is maar dat aanstellerige gedoe daar kan ik echt niet tegen.
maandag 10 december 2007 om 15:14
maandag 10 december 2007 om 16:50
Hem extra verwennen en bevestigen als hij ziek is lijkt me niet slim; misschien dat je dan tijdelijk van het gezeur af bent, maar op de lange termijn versterk je het gepiep alleen maar. Op die manier gaat hij ziek zijn associeren met die aandacht en stopt hij er dus nooit van z'n leven meer mee. Waarschijnlijk heeft z'n moeder hem vroeger ook altijd verteld dattie zo zielig is, vandaar dat hij dat gedrag nu (nog) vertoont. Hoe je het gedrag doorbreekt, daar heb ik geen idee van iemand psycholoog hier?
iemand psycholoog hier?
