Relaties
alle pijlers
De zoveelste bedrogen echtgenote.
donderdag 25 oktober 2007 om 13:38
Ook mijn man gaat vreemd.
Hij is naar bed geweest met een vrouw die hij op internet ontmoet heeft.
En zij is niet de enige, dat weet ik, maar dat kan ik niet bewijzen.
Ook hij heeft me heel lang voorgelogen en ontkent dat er iets aan de hand was.
Toen dit uitkwam heeft ie me gezworen dat het nooit meer zou gebeuren, dat hij geen sexuele contacten meer zou zoeken op internet.
Maar hij gaat gewoon door.
Hangt zielige verhalen op over ons huwelijk.
Het klassieke "mijn vrouw begrijpt me niet" enzo.
En die vrouwen trappen erin.
Tuurlijk, hij gaat scheiden, hij houdt van ze.
Maar als puntje bij paaltje komt en hij heeft zijn pleziertje gehad, dumpt hij ze en gaat op zoek naar de volgende.
Hij heeft een flinke voorraad, dus dat is niet zo moeilijk.
Tot overmaat van ramp komen die vrouwen dan ook nog bij mij uithuilen (via internet) over wat een eikel mijn man is.
Helaas ben ik niet sterk genoeg om hem de deur uit te trappen, wat ik eigenlijk wel zou moeten doen.
Dus eigenlijk moet ik gewoon niet zeuren.
Maar ik moest dit echt even van me afschrijven.
Sorry.
Hij is naar bed geweest met een vrouw die hij op internet ontmoet heeft.
En zij is niet de enige, dat weet ik, maar dat kan ik niet bewijzen.
Ook hij heeft me heel lang voorgelogen en ontkent dat er iets aan de hand was.
Toen dit uitkwam heeft ie me gezworen dat het nooit meer zou gebeuren, dat hij geen sexuele contacten meer zou zoeken op internet.
Maar hij gaat gewoon door.
Hangt zielige verhalen op over ons huwelijk.
Het klassieke "mijn vrouw begrijpt me niet" enzo.
En die vrouwen trappen erin.
Tuurlijk, hij gaat scheiden, hij houdt van ze.
Maar als puntje bij paaltje komt en hij heeft zijn pleziertje gehad, dumpt hij ze en gaat op zoek naar de volgende.
Hij heeft een flinke voorraad, dus dat is niet zo moeilijk.
Tot overmaat van ramp komen die vrouwen dan ook nog bij mij uithuilen (via internet) over wat een eikel mijn man is.
Helaas ben ik niet sterk genoeg om hem de deur uit te trappen, wat ik eigenlijk wel zou moeten doen.
Dus eigenlijk moet ik gewoon niet zeuren.
Maar ik moest dit echt even van me afschrijven.
Sorry.
donderdag 25 oktober 2007 om 14:51
Niet zeuren?!
Ik kan me echt niet voorstellen dat je dat onder zeuren vindt vallen!
Een van belangrijkste dingen binnen een relatie zijn voor mij eerlijkheid en trouw.
Hij belazert je en hangt ook nog vervelende verhalen op over jullie relatie tegen anderen! Waar is jullie relatie dan in vredesnaam nog op gebazeerd?
Ik kan me echt niet voorstellen dat je dat onder zeuren vindt vallen!
Een van belangrijkste dingen binnen een relatie zijn voor mij eerlijkheid en trouw.
Hij belazert je en hangt ook nog vervelende verhalen op over jullie relatie tegen anderen! Waar is jullie relatie dan in vredesnaam nog op gebazeerd?
donderdag 25 oktober 2007 om 14:56
Dat ligt niet aan jou. Sommige mannen heben altijd meer behoefte aan bevestiging en hebben nooit genoeg aan een vrouw. En daarnaast zelfs al kwam ie tekort bij jou, dan zou het wel zo eerlijk zijn om dat ook met jou te bespreken en samen naar een oplossing zoeken ipv zijn heil te zoeken op internet bij andere dames.
En die dames van die hetze, die lach je toch vierkant uit. Zeg maar tegen dioe dame dat ze kennelijk niet interessant genoeg was, anders ging ie niet terug naar jou ( ookal voel jij het mss heel anders, daarmee pak je haar wel op zere plek terug).
En grenzen stellen werkt allen als je je ook aan de consequenties houdt. Je man heeft dit al eens een keer eerder gedaan en toen heb je hem duidelijk gemaakt hoe dit voor jou was.
Jij hebt nu twee keuzes, of je accepteert dat je man af en toe vreemdgaat via internet, je controleert niet meer en je gaat verder alsof er niks aa de hand is.
Of je trekt je grens en flikkert hem er uit omdat ie er nu voor de tweede keer overheen gegaan is.
donderdag 25 oktober 2007 om 14:59
Nee je zeurt niet, het is ook jouw schuld niet, en jij bent niet diegene die je man in toom moet houden. Dat moet hij zelf doen. Hij heeft jouw die belofte gedaan. En hij is verantwoordelijk voor zijn gedrag. Het is gewoon mooi klote (sorry kan het niet netjes omschrijven voor je) Je hebt twee keuzes, pik je dit of pik je het niet. Wat je daarna doet hangt af van je keuze. En die meiden van hem? Laat ze het lekker zelf uitzoeken. Daar heb jij geen boodschap aan. Jij hebt al genoeg aan je hoofd. Sterkte!!!!
donderdag 25 oktober 2007 om 14:59
donderdag 25 oktober 2007 om 15:14
Je kunt niet in woede blijven hangen.
maar wuil je echt getrouwd blijven met iemand die zich 3 slagen in de rondte neukt met anderen? Mag jij dan ook op interet een neukertje erbij zoeken?
keuze is aan jou idd je besluit bij hem te blijven ondanks zijn vreemdgaan of niet. E als je besluit om te blijven, dan zou ik iet meer zijn internet controleren of zijjn gangen nagaan. Hij gaat heus wel weer veerder met vreemdgaan, maar als je toch niet bij m weggaat, waarom zou je dat da nog willen weten. Regelmatig een SOa-testje en verder vrolijk je kop in het zand.
maar wuil je echt getrouwd blijven met iemand die zich 3 slagen in de rondte neukt met anderen? Mag jij dan ook op interet een neukertje erbij zoeken?
keuze is aan jou idd je besluit bij hem te blijven ondanks zijn vreemdgaan of niet. E als je besluit om te blijven, dan zou ik iet meer zijn internet controleren of zijjn gangen nagaan. Hij gaat heus wel weer veerder met vreemdgaan, maar als je toch niet bij m weggaat, waarom zou je dat da nog willen weten. Regelmatig een SOa-testje en verder vrolijk je kop in het zand.
donderdag 25 oktober 2007 om 15:26
Lieve Zizizme,
Ik vind je erg lief weet je dat? Lief voor je man en trouw ook. Ik heb het idee dat je idealisme/geloofsovertuiging erg veel te maken heeft met de manier waarop je reageert. Dat vind ik stoer van je, dat je niet alles overboord gooit waar je voor staat nu je zo belazerd bent.
Ik hoop alleen dat je je afvraagt wat het waard is om zo trouw te zijn aan iemand die dat niet aan jou kan zijn, ook al zal hij dezelfde levensovertuiging hebben als jij. Hoe kan hij zijn gedrag rijmen met zijn geloofsbeleving? Weet je dat? Of is hij niet gelovig?
Je zegt dat je trouwde met in je achterhoofd dat dat niet alleen was voor zolang het leuk was. Maar wat nou als je daarin alleen staat? Nu zit je in je eentje trouw te wezen en hou jij je in je eentje aan die mooie gelofte van trouw en voor altijd. Wat nu als blijkt dat hij niet trouw kán zijn? Denk je dat je dan een manier zult vinden waarop je zijn vreemdgaan zult kunnen accepteren zonder daaraan zelf onderdoor te gaan? Dat vraagt dan namelijk een offer van jou, is dat een offer wat jij nog wil brengen voor je huwelijk?
Ik begrijp dat je man jou de schuld geeft van zijn gedrag, of zit ik er naast? Zo ja, dan is de aanval wel de beste verdediging he? Sjonge, jonge, je vrouw bedriegen en haar dan ook nog de schuld geven van je gedrag. Ik hoop dat je man zich feitelijk geen raad weet en daarom dat soort dingen zegt. Als dit gewoon de manier is waarop hij écht denkt dan wordt het heel lastig om je huwelijk weer leuk te maken hoor meid.
Ik vind je erg lief weet je dat? Lief voor je man en trouw ook. Ik heb het idee dat je idealisme/geloofsovertuiging erg veel te maken heeft met de manier waarop je reageert. Dat vind ik stoer van je, dat je niet alles overboord gooit waar je voor staat nu je zo belazerd bent.
Ik hoop alleen dat je je afvraagt wat het waard is om zo trouw te zijn aan iemand die dat niet aan jou kan zijn, ook al zal hij dezelfde levensovertuiging hebben als jij. Hoe kan hij zijn gedrag rijmen met zijn geloofsbeleving? Weet je dat? Of is hij niet gelovig?
Je zegt dat je trouwde met in je achterhoofd dat dat niet alleen was voor zolang het leuk was. Maar wat nou als je daarin alleen staat? Nu zit je in je eentje trouw te wezen en hou jij je in je eentje aan die mooie gelofte van trouw en voor altijd. Wat nu als blijkt dat hij niet trouw kán zijn? Denk je dat je dan een manier zult vinden waarop je zijn vreemdgaan zult kunnen accepteren zonder daaraan zelf onderdoor te gaan? Dat vraagt dan namelijk een offer van jou, is dat een offer wat jij nog wil brengen voor je huwelijk?
Ik begrijp dat je man jou de schuld geeft van zijn gedrag, of zit ik er naast? Zo ja, dan is de aanval wel de beste verdediging he? Sjonge, jonge, je vrouw bedriegen en haar dan ook nog de schuld geven van je gedrag. Ik hoop dat je man zich feitelijk geen raad weet en daarom dat soort dingen zegt. Als dit gewoon de manier is waarop hij écht denkt dan wordt het heel lastig om je huwelijk weer leuk te maken hoor meid.
donderdag 25 oktober 2007 om 15:32
Bedankt voor jullie reactie's.
Het is fijn te weten dat ik hierin niet alleen sta.
@ Eleonora Ik ben zelf ook niet perfect hoor en niet makkelijk om mee te leven.
Ik hoop dat ik in staat zal blijken te zijn om een manier te vinden om hier mee om te gaan.
En dat ik er iets van zal leren.
Dan is alle ellende niet voor niets geweest.
Het is fijn te weten dat ik hierin niet alleen sta.
@ Eleonora Ik ben zelf ook niet perfect hoor en niet makkelijk om mee te leven.
Ik hoop dat ik in staat zal blijken te zijn om een manier te vinden om hier mee om te gaan.
En dat ik er iets van zal leren.
Dan is alle ellende niet voor niets geweest.
donderdag 25 oktober 2007 om 15:37
Lieve Zizizme,
Ik vind je bewonderenswaardig kalm. Schroom niet om van je af te krijsen via je toetsenbord. Voor ons hier hoef je niet beheersd te blijven in ieder geval. Vele vrouwen hier hebben ook een situatie meegemaakt waarin ze bedrogen werden en vinden steun bij elkaar. Ik hoop dat jij die steun ook vindt.
PS Ik zou je wel even vast willen houden. Niet dat dat helpt maar ik moet zeggen dat de tranen in mijn ogen staan bij je verhaal en je lieve kalme manier van met de ellendige zaak omgaan. Je bent vast niet makkelijk om mee te leven, wie is dat wel? Ik niet in ieder geval. Dat wil niet zeggen dat je dan zo belazerd hoeft te worden en dat moet accepteren.
Ik vind je bewonderenswaardig kalm. Schroom niet om van je af te krijsen via je toetsenbord. Voor ons hier hoef je niet beheersd te blijven in ieder geval. Vele vrouwen hier hebben ook een situatie meegemaakt waarin ze bedrogen werden en vinden steun bij elkaar. Ik hoop dat jij die steun ook vindt.
PS Ik zou je wel even vast willen houden. Niet dat dat helpt maar ik moet zeggen dat de tranen in mijn ogen staan bij je verhaal en je lieve kalme manier van met de ellendige zaak omgaan. Je bent vast niet makkelijk om mee te leven, wie is dat wel? Ik niet in ieder geval. Dat wil niet zeggen dat je dan zo belazerd hoeft te worden en dat moet accepteren.
donderdag 25 oktober 2007 om 15:42
Een paar uur geleden zag ik het allemaal echt niet meer zitten en was ik bereid om de handdoek in de ring te gooien.
Maar ik wil geen overhaaste beslissingen nemen.
Ik ben van nature nogal impulsief en wil nu echt heel zeker van mijn zaak zijn voordat ik wat dan ook besluit.
De kalmte die je mij toedicht is voornamelijk schijn.
Al gaat het wel al een stuk beter dan vanmorgen.
Maar niemand wordt er beter van als ik hier mijn longen uit mijn lijf krijs of met servies ga smijten.
Alhoewel dat laatste wel heel aantrekkelijk klinkt.
Moet toch eens een servies aanschaffen voor dat doel.
Maar ik wil geen overhaaste beslissingen nemen.
Ik ben van nature nogal impulsief en wil nu echt heel zeker van mijn zaak zijn voordat ik wat dan ook besluit.
De kalmte die je mij toedicht is voornamelijk schijn.
Al gaat het wel al een stuk beter dan vanmorgen.
Maar niemand wordt er beter van als ik hier mijn longen uit mijn lijf krijs of met servies ga smijten.
Alhoewel dat laatste wel heel aantrekkelijk klinkt.
Moet toch eens een servies aanschaffen voor dat doel.
donderdag 25 oktober 2007 om 15:45
:
@ Krengiserweer: Tuurlijk, zo simpel als wat.
Ik weet uit ervaring hoe moeilijk het is om het onder ogen te zien Zizizme... maar weet je wat? Het IS zo simpel als krengiserweer het stelt.
Of je legt je er bij neer dat hij is zoals hij is, en dan laat je het nare gedeelte van jullie relatie gaan (niet meer controleren, niet meer stressen of ie nou weer wel of niet of wel of niet....) en je geniet van wat jullie nog steeds wel hebben als je zijn vreemdgaan accepteert.
Of je gaat bij hem weg.
Wat je van hem vraagt is dat hij voor jou verandert.
En dat gebeurt niet; mensen veranderen niet omdat een ander het van hen vraagt (harde, maar wel ware wijsheid).
Als je denkt dat jouw ongelukkig zijn, jouw pijn, redenen voor hem zullen zijn om in de toekomst te veranderen, weet dan dat ze dat in het verleden niet zijn geweest.
Dit is niet voor het eerst, dat hij je bedriegt.
En toen had je pijn, toen was je er diep ongelukkig van, en ondanks dat je dat toen duidelijk hebt gemaakt: hij doet het weer.
Erger nog: hij doet het nu, WETEND hoezeer het je krenkt, en WETEND dat hij toen gemaakte afspraken schendt.
Dus wanneer je hoopt dat jullie gesprek van vanavond hem zijn gedrag zal doen aanpassen, onthou dan dat het de vorige keer ook niet heeft gewerkt.
Mensen veranderen, daar geloof ik heilig in. Maar alleen als ze dat zelf willen, om hun eigen redenen.
Jij bent die reden niet geweest, de eerste keer, en het verleden is nog altijd de beste voorspeller van toekomstig gedrag.
Dit onder ogen zien doet enorm veel pijn. Je geeft iets op waar je al je kaarten op hebt gezet; je geeft een huwelijk op waar je in geloofde, toen je zei: in goede en slechte tijden.
Zoals oma al zei: de waarheid doet pijn.
Wat je op lange termijn nog veel meer pijn gaat doen, is blijven proberen een man te veranderen om jou gelukkig te maken.
Om die reden is nog nooit iemand veranderd; of beter gezegd: om die reden is jouw man de vorige keer dat zijn vreemdgaan uitkwam, niet veranderd.
Het opgeven van hoop en verwachtingen is een pijnlijk proces.
Maar blijven leven in een halve droom, gekleurd door verwachtingen die gedoemd zijn te mislukken, doet nog veel meer pijn, wanneer je uiteindelijk gedwongen wordt dit onder ogen te zien, en je je afvraagt waarom je in Godsnaam niet eerder bent gestopt.
Ik wens je alle sterkte; vanavond wanneer je hem confronteert, en wanneer je je keuze maakt.
Want je staat voor een keuze; en hij is echt zo "simpel" als krengiserweer het stelde.
donderdag 25 oktober 2007 om 15:46
In theorie idd zo simpel als wat.
Ik weet ook wel dat het in de praktijk moeilijk is om een relatie te beeindigen, maar ik eb inmiddels geleerd dat je partner kwijtraken altijd minder erg is dan jezelf kwijtraken.
En als ik lees hoe jij met de zaken omgaat denk ik "Waar is jouw eigenwaarde, waar ben jij?
Jouw man doet jou pijn en geeft jou dar ook nog eens de schuld van. vervolgens neem je die ook nog eens op je, want dat hij vreemd gaat moet wel komen doordat jij voor hem niet leuk genoeg bent.
Zou je dan geen man willen voor wie jij wel leuk genoeg bent? Die geen behoefte heeft om op internet naar lekkerder te speuren?
Je hoopt natuurlijk dat dat met je huidige man gaat lukken, maar die hoop is al twee keer een illusie gebleken. De kans dat je man gaat veranderen lijkt me bijzonder klein. Dan blijven er m.i. twee opties over, accepteren of weggaan. En beiden zullen in de praktijk niet makkelijk zijn, maar uiteindelijk wel beter voor je dan blijven zitten in een huwelijk waar de ander totaal geen respect voor jou of zijn huwelijksgelofte heeft.
Ik weet ook wel dat het in de praktijk moeilijk is om een relatie te beeindigen, maar ik eb inmiddels geleerd dat je partner kwijtraken altijd minder erg is dan jezelf kwijtraken.
En als ik lees hoe jij met de zaken omgaat denk ik "Waar is jouw eigenwaarde, waar ben jij?
Jouw man doet jou pijn en geeft jou dar ook nog eens de schuld van. vervolgens neem je die ook nog eens op je, want dat hij vreemd gaat moet wel komen doordat jij voor hem niet leuk genoeg bent.
Zou je dan geen man willen voor wie jij wel leuk genoeg bent? Die geen behoefte heeft om op internet naar lekkerder te speuren?
Je hoopt natuurlijk dat dat met je huidige man gaat lukken, maar die hoop is al twee keer een illusie gebleken. De kans dat je man gaat veranderen lijkt me bijzonder klein. Dan blijven er m.i. twee opties over, accepteren of weggaan. En beiden zullen in de praktijk niet makkelijk zijn, maar uiteindelijk wel beter voor je dan blijven zitten in een huwelijk waar de ander totaal geen respect voor jou of zijn huwelijksgelofte heeft.
vrijdag 26 oktober 2007 om 11:09
vrijdag 26 oktober 2007 om 18:46
Hoi Zizizme,
Ik herken een paar stukken uit je verhaal.
En nee ik ben een vrouw die bedrogen is door haar man, maar door haar vriend. Dwz belogen, verkeerd voorgelicht enz.
Ik zal het zo kort mogelijk beschrijven want dit is jouw thread.
En inmiddels ben ik een enorm stuk uit mijn gat gekomen, alleen zit
er nog woede. Woede dat iemand met een ander zo om kan gaan.
Ik ontmoette via een datingsite een man. Hij reageerde op mij.
In mijn profiel duidelijk omschreven wat ik wilde/zocht in een relatie en vooral dat ik een relatie wilde met een ONgebonden man.
Ik wil immers iets opbouwen in de toekomst.
Hij reageerde, vertelde ongebonden te zijn en alleen een dochter te hebben van 4 die bij zijn ex woonde. Eigen zaak blablabla bourgondier.
Ik ben er dus na 5 maanden achter gekomen door een telefoontje naar zijn vaste nummer dat hij een vriendin thuis had zitten al iets van 3 jaar toen. Zij nam op en ik vroeg wie zij was. Ik heb mezelf op dat moment niet bekend gemaakt.
Het voelde zo onwerkelijk en ik klapte dicht.Huh...samenwonend en al die tijd....
Daarna wel een enorm boos telefoontje naar hem gepleegd en een paar dagen later kwam hij praten.
Door zijn eigen bedrijf zag ik hem niet zo vaak, hij was enorm druk zei hij en had zijn dochter regelmatig. Er was geen vast schema volgens hem.
Ik had zijn adres en stuurde ook regelmatig post erheen en zo ook nog een valentijnskaart. Maarja altijd met envelop.
En ja een paar keer bij hem afgesproken, maar net op hte laatste moment had hij een afspraak bij mij in de buurt of bij mijn werk en ging het niet door.
Ook en weekendje weg enz.
Altijd ook zeer fijn via sms die afzeggingen.
Afijn ik kwam dus achter haar.
En toen inderdaad het verhaal. Er was bijna niets meer tussen hun. Alleen vriendschap. En vanwege de zaak/financiele bleef hij bij haar en ja hij was fout geweest, dubbel spel. Op zoek naar een relatie voor hij haar verliet.
Ik stelde hem voor de keuze en hij koos dus voor mij zei hij. Hij zou het haar gaan vertellen. Maar na een paar maanden had hij haar nog niets verteld.
En toen heb ik hem voor de keuze gesteld...of je verteld het haar of we zijn def voorbij.
Want ja ik voelde me totaal niet lekker in die situatie en toen helemaal wetende dat zij thuis was. Het gezin samen.
En ik die thuis alleen wakker werd, terwijl ik op zoek was naar iets met iemand op t bouwen.
Hij liet niks meer vanzichzelf horen dus. Ook niet dat hij niet kwam of toch voor haar koos.
Laf dus, enorm laf. Anders kan ik het niet stellen.
En ja hij was ook het type wat alles bij mij lag. Dat herkende ik ook in je verhaal. Ik was negatief en het glas was niet half leeg, maar half vol. Ik moest hem niet vergelijken met mijn verleden (vorige relatie ging vreemd en ik wist nog niks van hem dus). Toen ik wist van haar, was het regelmatig...zie je wel dat jij mij niet vertrouw. En ik was constant bezig hem te laten zien dat ik hem vertrouwde. Omgekeerde wereld dus.
Als ik jouw stuk lees zou ik haast denken. Hij is het.
Want tijdens onze "relatie" is er ook een tijdje minder contact geweest, want ik vroeg waar we heen gingen, ik wilde weten waar aan toe te zijn, hij bleef dan stil.
Alleen hij vertelde 2,5 jaar (in april was dat) samen te wonen met haar.
Hij is een gladde prater en wellicht praat hij glad richting zijn vriendin.
Ik kwam er pas via via achter dat zijn profiel nog op de datingssite stond en dat hij kort daarvoor ingelogd was. Ik heb het uitgeprint en naar haar opgestuurd.
Misschien bitcherig.
Maar hij gaat waarschijnlijk van de ene naar de andere. En ik wilde haar waarschuwen.
Ik heb mezelf de laatste weken veel verweten ook. Hoe dom ik kon zijn er in te trappen. In zijn verhalen. Maarja gladde prater die mij deed twijfelen soms aan mijn twijfels.
Maar ondertussen weet ik niet meer wat waar is en wat niet waar was aan zijn verhaal.
Ik heb me inmiddels laten testen en volgende week hoop ik te weten dat ik gelukkig niets heb opgelopen.
(ja ja hij was al 2,5 jaar relatieloos)
En hij zei later dat er buiten mij niemand is geweest.
Maarja wat moet ik nog geloven.
Een heel verhaal toch nog geworden. Sorrie voor het gebruik van je thread.
Maar ik herkende leek het wel zijn gedrag en ik wilde hierop reageren.
Voor jou kan ik alleen zeggen. Volg je gevoel en laat je niet vertellen wat je gevoel moet zijn volgens hem en dat jij er naast zit.
Je gevoel zegt je niet voor niets dingen.
Geef je grenzen aan. En verleg ze niet uit angst hem kwijt te raken.
Jij heb recht aan te geven wat jij wil in het leven en in een relatie en wat jou gelukkig maakt.
Die onzekerheid geeft je vast geen geluk toch?
Wat mezelf betreft zit er gewoon nu nog een stukje woede richting hem.
Het besef komt als meer dat alles een leugen was en dat ik goed voor de gek
ben gehouden.
En ik hoop dat er iemand op mijn pad komt die laat zien dat er ook nog andere mannen zijn die wel respect voor de ander hebben en die te vertrouwen zijn op hun woorden.
Datingssite doe ik niet meer aan.
Ik herken een paar stukken uit je verhaal.
En nee ik ben een vrouw die bedrogen is door haar man, maar door haar vriend. Dwz belogen, verkeerd voorgelicht enz.
Ik zal het zo kort mogelijk beschrijven want dit is jouw thread.
En inmiddels ben ik een enorm stuk uit mijn gat gekomen, alleen zit
er nog woede. Woede dat iemand met een ander zo om kan gaan.
Ik ontmoette via een datingsite een man. Hij reageerde op mij.
In mijn profiel duidelijk omschreven wat ik wilde/zocht in een relatie en vooral dat ik een relatie wilde met een ONgebonden man.
Ik wil immers iets opbouwen in de toekomst.
Hij reageerde, vertelde ongebonden te zijn en alleen een dochter te hebben van 4 die bij zijn ex woonde. Eigen zaak blablabla bourgondier.
Ik ben er dus na 5 maanden achter gekomen door een telefoontje naar zijn vaste nummer dat hij een vriendin thuis had zitten al iets van 3 jaar toen. Zij nam op en ik vroeg wie zij was. Ik heb mezelf op dat moment niet bekend gemaakt.
Het voelde zo onwerkelijk en ik klapte dicht.Huh...samenwonend en al die tijd....
Daarna wel een enorm boos telefoontje naar hem gepleegd en een paar dagen later kwam hij praten.
Door zijn eigen bedrijf zag ik hem niet zo vaak, hij was enorm druk zei hij en had zijn dochter regelmatig. Er was geen vast schema volgens hem.
Ik had zijn adres en stuurde ook regelmatig post erheen en zo ook nog een valentijnskaart. Maarja altijd met envelop.
En ja een paar keer bij hem afgesproken, maar net op hte laatste moment had hij een afspraak bij mij in de buurt of bij mijn werk en ging het niet door.
Ook en weekendje weg enz.
Altijd ook zeer fijn via sms die afzeggingen.
Afijn ik kwam dus achter haar.
En toen inderdaad het verhaal. Er was bijna niets meer tussen hun. Alleen vriendschap. En vanwege de zaak/financiele bleef hij bij haar en ja hij was fout geweest, dubbel spel. Op zoek naar een relatie voor hij haar verliet.
Ik stelde hem voor de keuze en hij koos dus voor mij zei hij. Hij zou het haar gaan vertellen. Maar na een paar maanden had hij haar nog niets verteld.
En toen heb ik hem voor de keuze gesteld...of je verteld het haar of we zijn def voorbij.
Want ja ik voelde me totaal niet lekker in die situatie en toen helemaal wetende dat zij thuis was. Het gezin samen.
En ik die thuis alleen wakker werd, terwijl ik op zoek was naar iets met iemand op t bouwen.
Hij liet niks meer vanzichzelf horen dus. Ook niet dat hij niet kwam of toch voor haar koos.
Laf dus, enorm laf. Anders kan ik het niet stellen.
En ja hij was ook het type wat alles bij mij lag. Dat herkende ik ook in je verhaal. Ik was negatief en het glas was niet half leeg, maar half vol. Ik moest hem niet vergelijken met mijn verleden (vorige relatie ging vreemd en ik wist nog niks van hem dus). Toen ik wist van haar, was het regelmatig...zie je wel dat jij mij niet vertrouw. En ik was constant bezig hem te laten zien dat ik hem vertrouwde. Omgekeerde wereld dus.
Als ik jouw stuk lees zou ik haast denken. Hij is het.
Want tijdens onze "relatie" is er ook een tijdje minder contact geweest, want ik vroeg waar we heen gingen, ik wilde weten waar aan toe te zijn, hij bleef dan stil.
Alleen hij vertelde 2,5 jaar (in april was dat) samen te wonen met haar.
Hij is een gladde prater en wellicht praat hij glad richting zijn vriendin.
Ik kwam er pas via via achter dat zijn profiel nog op de datingssite stond en dat hij kort daarvoor ingelogd was. Ik heb het uitgeprint en naar haar opgestuurd.
Misschien bitcherig.
Maar hij gaat waarschijnlijk van de ene naar de andere. En ik wilde haar waarschuwen.
Ik heb mezelf de laatste weken veel verweten ook. Hoe dom ik kon zijn er in te trappen. In zijn verhalen. Maarja gladde prater die mij deed twijfelen soms aan mijn twijfels.
Maar ondertussen weet ik niet meer wat waar is en wat niet waar was aan zijn verhaal.
Ik heb me inmiddels laten testen en volgende week hoop ik te weten dat ik gelukkig niets heb opgelopen.
(ja ja hij was al 2,5 jaar relatieloos)
En hij zei later dat er buiten mij niemand is geweest.
Maarja wat moet ik nog geloven.
Een heel verhaal toch nog geworden. Sorrie voor het gebruik van je thread.
Maar ik herkende leek het wel zijn gedrag en ik wilde hierop reageren.
Voor jou kan ik alleen zeggen. Volg je gevoel en laat je niet vertellen wat je gevoel moet zijn volgens hem en dat jij er naast zit.
Je gevoel zegt je niet voor niets dingen.
Geef je grenzen aan. En verleg ze niet uit angst hem kwijt te raken.
Jij heb recht aan te geven wat jij wil in het leven en in een relatie en wat jou gelukkig maakt.
Die onzekerheid geeft je vast geen geluk toch?
Wat mezelf betreft zit er gewoon nu nog een stukje woede richting hem.
Het besef komt als meer dat alles een leugen was en dat ik goed voor de gek
ben gehouden.
En ik hoop dat er iemand op mijn pad komt die laat zien dat er ook nog andere mannen zijn die wel respect voor de ander hebben en die te vertrouwen zijn op hun woorden.
Datingssite doe ik niet meer aan.
vrijdag 26 oktober 2007 om 22:16
De reden dat hij jou dit blijft aandoen is omdat hij er mee wegkomt. Zijn gedrag heeft geen consequenties. Hooguit een boze vrouw voor een paar weken. Lekker seksen met een ander, vrouwtje thuis draait wel weer bij...
Dus als jij niet verandert, zal hij het ook niet doen.
Bedenk eens waar je zit met Kerstmis. Thuis te wachten terwijl je vermoedt dat hij aan de rol is?
Als je meer verdriet dan vreugde van hem ondervindt is het misschien tijd om daarmee te stoppen. Ben je in ieder geval het verdriet kwijt...
Dus als jij niet verandert, zal hij het ook niet doen.
Bedenk eens waar je zit met Kerstmis. Thuis te wachten terwijl je vermoedt dat hij aan de rol is?
Als je meer verdriet dan vreugde van hem ondervindt is het misschien tijd om daarmee te stoppen. Ben je in ieder geval het verdriet kwijt...
vrijdag 26 oktober 2007 om 23:23
vrijdag 26 oktober 2007 om 23:35
Hoi, als ik jou verhaal zo lees lijkt het sterk op mijn verhaal.
Mijn partner heeft een (cyber)seksverslaving.
Heeft ook meerdere keren echt fysiek contact gehad met vrouwen. Het verschil met jou situatie is echter dat mijn man er inmiddels zelf achter is dat hij hier aan lijdt en er nu keihard aan werkt om er vanaf te komen. Hij (en ik ook) is nu in behandeling bij een seksuoloog. Die helpt hem te zien waar deze drang vandaan komt. Heel heftig. Wij gaan samen door, ik moet ook om leren gaan met hetgeen gebeurd is. Dat gaat niet in de koude kleren zitten namelijk. Een relatie van 10 jaar gooi je niet zomaar weg.
Je kunt er meer over lezen op www.seksverslaving.nl Al zijn dat weleen stel fanatiekelingen daar mbt hun 12 stappen programma enzo. Maar misschien vind je er wel herkenning in de dingen die erover geschreven worden.
veel sterkte! wat je ook gaat doen.
Mijn partner heeft een (cyber)seksverslaving.
Heeft ook meerdere keren echt fysiek contact gehad met vrouwen. Het verschil met jou situatie is echter dat mijn man er inmiddels zelf achter is dat hij hier aan lijdt en er nu keihard aan werkt om er vanaf te komen. Hij (en ik ook) is nu in behandeling bij een seksuoloog. Die helpt hem te zien waar deze drang vandaan komt. Heel heftig. Wij gaan samen door, ik moet ook om leren gaan met hetgeen gebeurd is. Dat gaat niet in de koude kleren zitten namelijk. Een relatie van 10 jaar gooi je niet zomaar weg.
Je kunt er meer over lezen op www.seksverslaving.nl Al zijn dat weleen stel fanatiekelingen daar mbt hun 12 stappen programma enzo. Maar misschien vind je er wel herkenning in de dingen die erover geschreven worden.
veel sterkte! wat je ook gaat doen.
vrijdag 26 oktober 2007 om 23:40
:
[...]
Off topic ik weet het
maar ik lach me rot om je avatar en die opmerking!!
Ga toch krassen, het beste wat ik in tijden heb gehoord
Haha :-D Dat dacht ik ook laatst toen ik dit plaatje zag!!!!!
Als ik weer eens te zweverig/ zwaar op de hand/ weemoedig word, denk ik altijd: Ga toch KRASSEN!!!
Helpt echt! :D
