Relaties
alle pijlers
** Deel 9 NL vrouwen met Marokkaanse liefde! **
maandag 22 oktober 2007 om 22:23
hoi Senna,
lijkt me ook wel eens lekker zo'n middagje hammam. in marokko ga ik wel af en toe maar in NL ben ik nog nooit gegaan.
ben je er heel de middag zoet mee? hoe duur is het? moet je vantevoren reserveren? en heb je het adres?
lijkt me echt lekker om een keer te gaan doen met een vriendin ofzo!
alvast bedankt!
X mellebel.
lijkt me ook wel eens lekker zo'n middagje hammam. in marokko ga ik wel af en toe maar in NL ben ik nog nooit gegaan.
ben je er heel de middag zoet mee? hoe duur is het? moet je vantevoren reserveren? en heb je het adres?
lijkt me echt lekker om een keer te gaan doen met een vriendin ofzo!
alvast bedankt!
X mellebel.
maandag 22 oktober 2007 om 22:42
Hee Mellebel, neem hier eens een kijkje!
http://www.hammam.nl
@ Aly:
Ow meis wat vervelend! Maar kun je er ook niet een weekendje heen?? Er moet toch wel iets te regelen zijn? Hij is nu zo "dichtbij"!
En waarom met andere mannen afspreken? Het lijkt mij echt ook heel zwaar (ik "zeur" alweer als ik hem gezien heb en ik ben weer thuis, en hem dan weer 3/4 dg niet zie ofzo ) maar je weet waar je het voor doet toch. Je houdt van hem, en hij van jou! En voor je het weet zijn jullie voor altijd samen insha'Allah!
Goed weekend gehad?
http://www.hammam.nl
@ Aly:
Ow meis wat vervelend! Maar kun je er ook niet een weekendje heen?? Er moet toch wel iets te regelen zijn? Hij is nu zo "dichtbij"!
En waarom met andere mannen afspreken? Het lijkt mij echt ook heel zwaar (ik "zeur" alweer als ik hem gezien heb en ik ben weer thuis, en hem dan weer 3/4 dg niet zie ofzo ) maar je weet waar je het voor doet toch. Je houdt van hem, en hij van jou! En voor je het weet zijn jullie voor altijd samen insha'Allah!
Goed weekend gehad?
woensdag 24 oktober 2007 om 00:13
Mystique, thanx voor de tip! die hammam ziet er goed uit!
Bij mij alles rustig. Heb nu mijn huwelijk 6 weken geleden ingediend en nog steeds niets van gehoord of het al ingeschreven is terwijl het 6 weken maximaal zou duren. morgen maar even aan de bel trekken en rond gaan bellen over hoe het nou zit. ~zucht~ het kan nooit een keertje soepeltjes gaan maar ja...
Y is ondertussen NL aan het leren en het gaat al aardig goed. Waarschijnlijk gaat hij begin december de test afleggen in Rabat. hij heeft dus nog een dikke maand om te leren dus dat komt goed, inshallah.
Bij mij alles rustig. Heb nu mijn huwelijk 6 weken geleden ingediend en nog steeds niets van gehoord of het al ingeschreven is terwijl het 6 weken maximaal zou duren. morgen maar even aan de bel trekken en rond gaan bellen over hoe het nou zit. ~zucht~ het kan nooit een keertje soepeltjes gaan maar ja...
Y is ondertussen NL aan het leren en het gaat al aardig goed. Waarschijnlijk gaat hij begin december de test afleggen in Rabat. hij heeft dus nog een dikke maand om te leren dus dat komt goed, inshallah.
woensdag 24 oktober 2007 om 13:43
@mystique:; Mijn weekend was wel leuk,, Ben sinds jaren weer een keer naar de kerk geweest, het was wel leuk maar anders dan vroeger. Toen was het zo groots en mooi, maar nu denk ik hoelang nog?? haha.. Nee het was best mooi alleen ken ik de liedjes die ze zingen ook niet meer.
Ik denk dat het echt niet gaat lukken wat betreft een weekendje naar mijn vriend. Ik ben nl bezig met afstuderen en ja ik wacht al 5 mnd dus 1 mndje kan er nog wel bij.. Je hebt ook gelijk voor wat betreft andere mannen maar ik vaak mijn hoofd nogal snel op hol van andere mannen die me aandacht geven. Maar als ik dan weer even met beide benen op de grond sta, denk ik van maar die van mij is VEEEEEEEEEEl Leuker en liever. Het heeft denk ik ook te maken omdat we elkaar zooo weinig zien, dan ga je die aandacht gewoon missen.
@mellebel: wat spannend allemaal voor je.. Ow ik wilde zo graag dat ik al in die fase zat, maar helaas bij ons zit het gewoon nog een beetje anders. Hij heeft het gewoon goed in Marokko en we weten niet wat voor ons het beste is, ik hoop dat we daar snel achterkomen.. Leert je vriend snel nederlands?? Hoe lang is hij al bezig?? Zijn jullie ook al voor de Nederlandse wet getrouwd of is die marokkaanse ook gewoon hier geldig?? En hoe lang kan het ongeveer duren voordat hij hier kan komen??
Oja over die hamam, hoe vond je dit in Marokko. Ik ben er zelf 1 keer geweest en heb toen zoooo gelachen. Ik ging samen met mijn vriendin en het zusje van een vriend van mijn vriend ging ook mee. We kwamen binnen, allemaal blote vrouwen aan het lachen en hard aan het praten. Zooo open allemaal. Ik had gewoon een broekje aan maar dat hoefde helemaal niet. En toen ging een marokkaanse vrouw ons scrubben nou de vellen hingen er bij. Zo wreed echt pijnlijk.. Maar wel een leuke ervaring, en trouwens dat zusje was echt zo'n leuk meisje echt iemand die het goed voor elkaar heeft. Ze zat in het nationale athelehtiek team en ze studeerde voor architectuur. Echt een schat!! Maar je maakt wat mee in marokko.. Vond jij dat niet?? Het verkeer alleen al van dure auto's tot aan kamelen.. echt heel apart..
Sterkte met je lieverd!
Groetjes Aly
Ik denk dat het echt niet gaat lukken wat betreft een weekendje naar mijn vriend. Ik ben nl bezig met afstuderen en ja ik wacht al 5 mnd dus 1 mndje kan er nog wel bij.. Je hebt ook gelijk voor wat betreft andere mannen maar ik vaak mijn hoofd nogal snel op hol van andere mannen die me aandacht geven. Maar als ik dan weer even met beide benen op de grond sta, denk ik van maar die van mij is VEEEEEEEEEEl Leuker en liever. Het heeft denk ik ook te maken omdat we elkaar zooo weinig zien, dan ga je die aandacht gewoon missen.
@mellebel: wat spannend allemaal voor je.. Ow ik wilde zo graag dat ik al in die fase zat, maar helaas bij ons zit het gewoon nog een beetje anders. Hij heeft het gewoon goed in Marokko en we weten niet wat voor ons het beste is, ik hoop dat we daar snel achterkomen.. Leert je vriend snel nederlands?? Hoe lang is hij al bezig?? Zijn jullie ook al voor de Nederlandse wet getrouwd of is die marokkaanse ook gewoon hier geldig?? En hoe lang kan het ongeveer duren voordat hij hier kan komen??
Oja over die hamam, hoe vond je dit in Marokko. Ik ben er zelf 1 keer geweest en heb toen zoooo gelachen. Ik ging samen met mijn vriendin en het zusje van een vriend van mijn vriend ging ook mee. We kwamen binnen, allemaal blote vrouwen aan het lachen en hard aan het praten. Zooo open allemaal. Ik had gewoon een broekje aan maar dat hoefde helemaal niet. En toen ging een marokkaanse vrouw ons scrubben nou de vellen hingen er bij. Zo wreed echt pijnlijk.. Maar wel een leuke ervaring, en trouwens dat zusje was echt zo'n leuk meisje echt iemand die het goed voor elkaar heeft. Ze zat in het nationale athelehtiek team en ze studeerde voor architectuur. Echt een schat!! Maar je maakt wat mee in marokko.. Vond jij dat niet?? Het verkeer alleen al van dure auto's tot aan kamelen.. echt heel apart..
Sterkte met je lieverd!
Groetjes Aly
woensdag 24 oktober 2007 om 17:35
Kan het me goed voorstellen hoor. Vooral omdat je vriend natuurlijk ook nog eens een paar duizend KM bij je vandaan zit. Het zal allemaal wel goedkomen. Nog "maar" 4 wk en dan zijn jullie weer bij elkaar! Echt heerlijk!
Ik mag mezelf stiekem toch wel gelukkig prijzen dat mijn vriend hier woont.
Sterkte iig, ik ga met je mee smachten tot die 4 wk om zijn! haha
Ik mag mezelf stiekem toch wel gelukkig prijzen dat mijn vriend hier woont.
Sterkte iig, ik ga met je mee smachten tot die 4 wk om zijn! haha
woensdag 24 oktober 2007 om 23:02
@ taromit: ik vlieg morgen voor 3,5 week naar m'n vriend toe.
@ alydientje: Ik kan jouw gevoel heel goed voorstellen, worstel er zelf ook mee, ook omdat ik vriend al 6 mnd niet gezien heb, en hij 2 weken geleden doodleuk vertelde dat het te koud voor hem in NL zal zijn en dat het veel te veel is om Nederlands te leren. Sinds dat moment, ben ik in een dip gekomen. Hoop dat we het kunnen uitpraten in die 3,5 week. Zo niet, dan zie ik wel wat er gaat gebeuren. Maar t is allemaal wel verdomd moeilijk. Ben benieuwd hoe het weerzien morgen is na 6 mnd.
Ik ben misschien op internet in die 3,5 week, maar na m'n vakantie zal ik alles bijlezen + reactie schrijven.
Nemo: hoe is t? Heb je blog gelezen, zal na m'n vakantie reactie geven op je blog.
Ga nu m'n bedje opzoeken, morgen vroeg op en een lange dag voor de boeg.
Doeiiiiiii
@ alydientje: Ik kan jouw gevoel heel goed voorstellen, worstel er zelf ook mee, ook omdat ik vriend al 6 mnd niet gezien heb, en hij 2 weken geleden doodleuk vertelde dat het te koud voor hem in NL zal zijn en dat het veel te veel is om Nederlands te leren. Sinds dat moment, ben ik in een dip gekomen. Hoop dat we het kunnen uitpraten in die 3,5 week. Zo niet, dan zie ik wel wat er gaat gebeuren. Maar t is allemaal wel verdomd moeilijk. Ben benieuwd hoe het weerzien morgen is na 6 mnd.
Ik ben misschien op internet in die 3,5 week, maar na m'n vakantie zal ik alles bijlezen + reactie schrijven.
Nemo: hoe is t? Heb je blog gelezen, zal na m'n vakantie reactie geven op je blog.
Ga nu m'n bedje opzoeken, morgen vroeg op en een lange dag voor de boeg.
Doeiiiiiii
woensdag 24 oktober 2007 om 23:15
@ Aly: het marokkaanse huwelijk is in NL geldig, alleen moet die ingeschreven worden, via de gemeente, IND en vreemdelingenpolitie. en dat duurt nu dus al 6 weken...
het NL leren gaat goed, maar een voordeel is wel dat hij ook engels heeft gestudeerd dus dan pak je NL ook veel sneller op. het word moeilijker denk ik als hij alleen maar marokkaans zou praten.
ik denk, aangezien alles zo supersloom gaat bij de IND dat hij in het voorjaar van 2008 hier kan zijn. misschien wel beter ook, dan is het al wat warmer hier en kan hij beter aklimatiseren, haha!
de hammam in marokko was inderdaad wel een hele belevenis. al die kwebbelde vrouwen, ja! ik werd de 1e keer ook gescrubt door zo'n vrouw die daar werkt. die scrubte zonder blikken of blozen mijn hele lijf, zelfs de binnenkant van mijn dijen. vond ik toch een beetje genant... lig je daar met zo'n vrouw tussen je benen.
andere keren heeft mijn schoonzusje mij gescrubt en die deed het wat zachter. de 1e keer was ik helemaal rood en had ik zelfs een wondje zo hard ging het eraan toe. maar soms lag ik echt in een rare positie dat de borsten van mijn schoonzusje voor mijn neus bungelen terwijl ze bezig is. maak je in NL niet zo snel mee! ach ja, ik liet het allemaal maar over me heen komen, (letterlijk en figuurlijk). ik moest er eerst wel aan wennen maar na een tijdje lijkt het heel gewoon.
@ Baloo: goede reis en veel plezier!!!!
het NL leren gaat goed, maar een voordeel is wel dat hij ook engels heeft gestudeerd dus dan pak je NL ook veel sneller op. het word moeilijker denk ik als hij alleen maar marokkaans zou praten.
ik denk, aangezien alles zo supersloom gaat bij de IND dat hij in het voorjaar van 2008 hier kan zijn. misschien wel beter ook, dan is het al wat warmer hier en kan hij beter aklimatiseren, haha!
de hammam in marokko was inderdaad wel een hele belevenis. al die kwebbelde vrouwen, ja! ik werd de 1e keer ook gescrubt door zo'n vrouw die daar werkt. die scrubte zonder blikken of blozen mijn hele lijf, zelfs de binnenkant van mijn dijen. vond ik toch een beetje genant... lig je daar met zo'n vrouw tussen je benen.
andere keren heeft mijn schoonzusje mij gescrubt en die deed het wat zachter. de 1e keer was ik helemaal rood en had ik zelfs een wondje zo hard ging het eraan toe. maar soms lag ik echt in een rare positie dat de borsten van mijn schoonzusje voor mijn neus bungelen terwijl ze bezig is. maak je in NL niet zo snel mee! ach ja, ik liet het allemaal maar over me heen komen, (letterlijk en figuurlijk). ik moest er eerst wel aan wennen maar na een tijdje lijkt het heel gewoon.
@ Baloo: goede reis en veel plezier!!!!
zondag 28 oktober 2007 om 10:30
Hoi meiden, hier alles goed. Ben beetje busy daarom dat ik niet vaak hier langskom. En natuurlijk Heimwee...
Ik denk dat ik in 2 weken tijd voor meer dan ¤100 al heb gebeld, dus nu worden de telefoons verstopt, op mijn aanvraag en vindt het best zo. Telkens ik m'n mannetje zie op MSN maken we een afspraak voor de volgende keer, zo moet er niet gebeld worden enzo...
Verder is het eerste papier dat ik nodig heb voor m'n huwelijk deze week in de bus gevallen... Nu heb ik nog 3 papiertjes nodig... 2 ervan verwacht ik deze week in de bus en 1 moet ik deze week ophalen... Daarna nog 1 papiertje, maar dat is maar vanaf januari beschikbaar, dat kan m'n moeder eventueel opsturen...
Morgen dient m'n advocaat de scheiding in. Als alles goed gaat, moet ik binnen een 3tal weken verschijnen op de rechtbank. Dan wordt de echtscheidig uitgesproken. Dan heeft m'n ex 1 maand de tijd om in beroep te gaan... Dit is normale procedure, maar omdat m'n bewijzen zwart op wit staan kan hij niet in beroep;... En eens die maand om is, ben ik gescheiden... Waarschijnlijk ergens in december.
Nou ik ga nog een beetje verder werken aan m'n site. Prettige zondag voor iedereen!!!
Ik denk dat ik in 2 weken tijd voor meer dan ¤100 al heb gebeld, dus nu worden de telefoons verstopt, op mijn aanvraag en vindt het best zo. Telkens ik m'n mannetje zie op MSN maken we een afspraak voor de volgende keer, zo moet er niet gebeld worden enzo...
Verder is het eerste papier dat ik nodig heb voor m'n huwelijk deze week in de bus gevallen... Nu heb ik nog 3 papiertjes nodig... 2 ervan verwacht ik deze week in de bus en 1 moet ik deze week ophalen... Daarna nog 1 papiertje, maar dat is maar vanaf januari beschikbaar, dat kan m'n moeder eventueel opsturen...
Morgen dient m'n advocaat de scheiding in. Als alles goed gaat, moet ik binnen een 3tal weken verschijnen op de rechtbank. Dan wordt de echtscheidig uitgesproken. Dan heeft m'n ex 1 maand de tijd om in beroep te gaan... Dit is normale procedure, maar omdat m'n bewijzen zwart op wit staan kan hij niet in beroep;... En eens die maand om is, ben ik gescheiden... Waarschijnlijk ergens in december.
Nou ik ga nog een beetje verder werken aan m'n site. Prettige zondag voor iedereen!!!
zondag 28 oktober 2007 om 20:09
toch een berichtje van mij uit usa. we hebben waar we verblijven gratis internet. is wel handig als M. aan t werk is. T is super om weer samen te zijn. Alleen is er een klein probleempje: dat is dat ik niet gelovig ben opgegroeid en hij verder wil met iemand die een geloof heeft en het liefst moslim. Alleen ik heb erg veel moeite met bidden en ramadan en weet ook niet of het in mij zit. als je al een geloof hebt en dan gaat bekeren is volgens mij makkelijker dan als je geen geloof hebt. Weet wel dat als ik geen geloof heb, dat er uiteindelijk geen toekomst in relatie zit en dat geeft mij zoveel verdriet. Heb het hier ontzettend moeilijk mee.
Ondanks dit genieten we van onze tijd hier saampjes, maar af en toe moet hij ook werken. Wilde dit eventjes kwijt, misschien hebben jullie tips/advies. Endlessluv: jouw verhaal had mij een duwtje in de rug gegeven, maar weet niet of ik dat gevoel ook heb om echt mosima te worden. Ook omdat ik al 28 jaar niet weet hoe het is om te geloven in een God/Allah.
Ondanks dit genieten we van onze tijd hier saampjes, maar af en toe moet hij ook werken. Wilde dit eventjes kwijt, misschien hebben jullie tips/advies. Endlessluv: jouw verhaal had mij een duwtje in de rug gegeven, maar weet niet of ik dat gevoel ook heb om echt mosima te worden. Ook omdat ik al 28 jaar niet weet hoe het is om te geloven in een God/Allah.
zondag 28 oktober 2007 om 20:34
Hai Baloo,
Wat ontzettend naar om te horen
Maar wist je dit al toen jullie samen wat kregen of is dit pas naar voren gekomen?
Ik kan je helaas geen tips geven...Met betrekking tot het bidden;Ik ken veel Moslima's (al dan niet bekeerd) die zelf ook niet bidden. In mijn ogen zie ik het zo: Je geloofd zoals je wilt. Mijn vriend is dan ook niet enorm praktiserend. Hij bidt geen 5 keer per dag, en hij gaat amper naar de moskee. Volgens mij alleen tijdens ramadan. Dat is natuurlijk weer een heel andere situatie...
Weet niet hoe het met jouw vriend zit, maar ik wens jullie in ieder geval al het geluk van de wereld toe, en ik hoop dat jullie eruit zullen komen
Groetjes
Wat ontzettend naar om te horen
Maar wist je dit al toen jullie samen wat kregen of is dit pas naar voren gekomen? Ik kan je helaas geen tips geven...Met betrekking tot het bidden;Ik ken veel Moslima's (al dan niet bekeerd) die zelf ook niet bidden. In mijn ogen zie ik het zo: Je geloofd zoals je wilt. Mijn vriend is dan ook niet enorm praktiserend. Hij bidt geen 5 keer per dag, en hij gaat amper naar de moskee. Volgens mij alleen tijdens ramadan. Dat is natuurlijk weer een heel andere situatie...
Weet niet hoe het met jouw vriend zit, maar ik wens jullie in ieder geval al het geluk van de wereld toe, en ik hoop dat jullie eruit zullen komen
Groetjes
zondag 28 oktober 2007 om 20:52
Hoi Mystique,
Mijn vriend dacht toen we elkaar leerden kennen dat ik christen was, wat ik dus niet ben. Dat hebben we in het begin van onze relatie ook besproken. Toen ik in Marokko was in 2004 is mijn interesse wel gewekt in de islam. Toen was ik nog niet met mijn vriend samen. Mijn vriend hoopt nog steeds dat ik moslima zal worden of op z'n minst christen.
Ik heb veel gelezen over islam, de laatste weken een stuk minder. Misschien komt het ook wel doordat ik weer in NL ben, veel vooroordelen, veel mensen die mijn relatie met mijn vriend niet zien zitten. Vriendinnen die zeggen dat ik mezelf moet zijn en niet veranderen vanwege hem. Mijn vriend is wel heel erg praktiserend, bid 5 keer per dag, doet bijna alles wat in de Koran staat.
Ik begrijp zijn hoop wel, maar vind het oneerlijk om hem te laten wachten totdat ik misschien ooit of niet moslima wordt. Heb net de site bekeken/gelezen die Endlessluv eerder in dit topic heeft vermeld. Veel verhalen doen mij wat van bekeerde moslima's. Maar het hoofddoek verhaal doet mij niets. En heb gisteren ook aan mijn vriend gevraagd of hij het kan accepteren dat ik moslima wordt zonder dat ik ga bidden. En dat kan hij niet accepteren. Ik vind dit echt zo ontzettend moeilijk!!! Ik hou echt zo veel van hem, het enige wat tussen ons in staat is het geloof. En als ik dan terug denk aan de uitzending van Memories, die Nemo op dit of het andere topic heeft vermeld. Een prachtige uitzending van een vrouw met een israelische ma, die ook niet samen bleven vanwege geloof en dat ze na al die jaren nog steeds die gevoelens hebben. Dan vraag ik me vaak af, wat is nu goed voor mij.
Het leven is soms niet makkelijk. Ik hoop echt dat ik eruit ga komen. En alle verhalen/tips/adviezen zijn altijd welkom.
Mijn vriend dacht toen we elkaar leerden kennen dat ik christen was, wat ik dus niet ben. Dat hebben we in het begin van onze relatie ook besproken. Toen ik in Marokko was in 2004 is mijn interesse wel gewekt in de islam. Toen was ik nog niet met mijn vriend samen. Mijn vriend hoopt nog steeds dat ik moslima zal worden of op z'n minst christen.
Ik heb veel gelezen over islam, de laatste weken een stuk minder. Misschien komt het ook wel doordat ik weer in NL ben, veel vooroordelen, veel mensen die mijn relatie met mijn vriend niet zien zitten. Vriendinnen die zeggen dat ik mezelf moet zijn en niet veranderen vanwege hem. Mijn vriend is wel heel erg praktiserend, bid 5 keer per dag, doet bijna alles wat in de Koran staat.
Ik begrijp zijn hoop wel, maar vind het oneerlijk om hem te laten wachten totdat ik misschien ooit of niet moslima wordt. Heb net de site bekeken/gelezen die Endlessluv eerder in dit topic heeft vermeld. Veel verhalen doen mij wat van bekeerde moslima's. Maar het hoofddoek verhaal doet mij niets. En heb gisteren ook aan mijn vriend gevraagd of hij het kan accepteren dat ik moslima wordt zonder dat ik ga bidden. En dat kan hij niet accepteren. Ik vind dit echt zo ontzettend moeilijk!!! Ik hou echt zo veel van hem, het enige wat tussen ons in staat is het geloof. En als ik dan terug denk aan de uitzending van Memories, die Nemo op dit of het andere topic heeft vermeld. Een prachtige uitzending van een vrouw met een israelische ma, die ook niet samen bleven vanwege geloof en dat ze na al die jaren nog steeds die gevoelens hebben. Dan vraag ik me vaak af, wat is nu goed voor mij.
Het leven is soms niet makkelijk. Ik hoop echt dat ik eruit ga komen. En alle verhalen/tips/adviezen zijn altijd welkom.
zondag 28 oktober 2007 om 21:16
quote:baloo3 schreef op 28 oktober 2007 @ 20:52:
Hoi Mystique,
Mijn vriend dacht toen we elkaar leerden kennen dat ik christen was, wat ik dus niet ben. Dat hebben we in het begin van onze relatie ook besproken. Toen ik in Marokko was in 2004 is mijn interesse wel gewekt in de islam. Toen was ik nog niet met mijn vriend samen. Mijn vriend hoopt nog steeds dat ik moslima zal worden of op z'n minst christen.
Ik heb veel gelezen over islam, de laatste weken een stuk minder. Misschien komt het ook wel doordat ik weer in NL ben, veel vooroordelen, veel mensen die mijn relatie met mijn vriend niet zien zitten. Vriendinnen die zeggen dat ik mezelf moet zijn en niet veranderen vanwege hem. Mijn vriend is wel heel erg praktiserend, bid 5 keer per dag, doet bijna alles wat in de Koran staat.
Ik begrijp zijn hoop wel, maar vind het oneerlijk om hem te laten wachten totdat ik misschien ooit of niet moslima wordt. Heb net de site bekeken/gelezen die Endlessluv eerder in dit topic heeft vermeld. Veel verhalen doen mij wat van bekeerde moslima's. Maar het hoofddoek verhaal doet mij niets. En heb gisteren ook aan mijn vriend gevraagd of hij het kan accepteren dat ik moslima wordt zonder dat ik ga bidden. En dat kan hij niet accepteren. Ik vind dit echt zo ontzettend moeilijk!!! Ik hou echt zo veel van hem, het enige wat tussen ons in staat is het geloof. En als ik dan terug denk aan de uitzending van Memories, die Nemo op dit of het andere topic heeft vermeld. Een prachtige uitzending van een vrouw met een israelische ma, die ook niet samen bleven vanwege geloof en dat ze na al die jaren nog steeds die gevoelens hebben. Dan vraag ik me vaak af, wat is nu goed voor mij.
Het leven is soms niet makkelijk. Ik hoop echt dat ik eruit ga komen. En alle verhalen/tips/adviezen zijn altijd welkom.
Dat is echt heel heftig dat hij het niet zou kunnen accepteren dat je niet zou bidden. Ik snap het aan de ene kant wel, maar het zou dan idd zo zijn dat vooral JIJ je moet aanpassen en hij niet... Maar ookal wil jij je later gaan bekeren voor jezelf omdat je het graag wilt, dan wordt er niet van je verwacht dat je binnen een week/maand kunt en moet bidden hoor. Je moet er langzaam in rollen
En wat betreft je omgeving...JIJ bent degene die met hem wil leven. En misschien zelfs wel oud worden. Zij hebben niets over jouw geluk te zeggen, ik snap heel goed dat dit erg demotiverend kan werken hoor, dat zou ik ook hebben. Maar uiteindelijk gaat het om jouw geluk... Dit is natuurlijk makkelijker gezegd dan gedaan, ik weet het..
Misschien een idee om je eerst in het Christendom te verdiepen en misschien zelfs wel christen te worden? Je moet natuurlijk niets toen wat je zelf niet wilt..
Maar misschien is voor jullie zo een oplossing te vinden? Zo ben je in ieder geval geen ongelovige..Ik hoop dat je hier veel tips en adviezen zult krijgen
Hoi Mystique,
Mijn vriend dacht toen we elkaar leerden kennen dat ik christen was, wat ik dus niet ben. Dat hebben we in het begin van onze relatie ook besproken. Toen ik in Marokko was in 2004 is mijn interesse wel gewekt in de islam. Toen was ik nog niet met mijn vriend samen. Mijn vriend hoopt nog steeds dat ik moslima zal worden of op z'n minst christen.
Ik heb veel gelezen over islam, de laatste weken een stuk minder. Misschien komt het ook wel doordat ik weer in NL ben, veel vooroordelen, veel mensen die mijn relatie met mijn vriend niet zien zitten. Vriendinnen die zeggen dat ik mezelf moet zijn en niet veranderen vanwege hem. Mijn vriend is wel heel erg praktiserend, bid 5 keer per dag, doet bijna alles wat in de Koran staat.
Ik begrijp zijn hoop wel, maar vind het oneerlijk om hem te laten wachten totdat ik misschien ooit of niet moslima wordt. Heb net de site bekeken/gelezen die Endlessluv eerder in dit topic heeft vermeld. Veel verhalen doen mij wat van bekeerde moslima's. Maar het hoofddoek verhaal doet mij niets. En heb gisteren ook aan mijn vriend gevraagd of hij het kan accepteren dat ik moslima wordt zonder dat ik ga bidden. En dat kan hij niet accepteren. Ik vind dit echt zo ontzettend moeilijk!!! Ik hou echt zo veel van hem, het enige wat tussen ons in staat is het geloof. En als ik dan terug denk aan de uitzending van Memories, die Nemo op dit of het andere topic heeft vermeld. Een prachtige uitzending van een vrouw met een israelische ma, die ook niet samen bleven vanwege geloof en dat ze na al die jaren nog steeds die gevoelens hebben. Dan vraag ik me vaak af, wat is nu goed voor mij.
Het leven is soms niet makkelijk. Ik hoop echt dat ik eruit ga komen. En alle verhalen/tips/adviezen zijn altijd welkom.
Dat is echt heel heftig dat hij het niet zou kunnen accepteren dat je niet zou bidden. Ik snap het aan de ene kant wel, maar het zou dan idd zo zijn dat vooral JIJ je moet aanpassen en hij niet... Maar ookal wil jij je later gaan bekeren voor jezelf omdat je het graag wilt, dan wordt er niet van je verwacht dat je binnen een week/maand kunt en moet bidden hoor. Je moet er langzaam in rollen
En wat betreft je omgeving...JIJ bent degene die met hem wil leven. En misschien zelfs wel oud worden. Zij hebben niets over jouw geluk te zeggen, ik snap heel goed dat dit erg demotiverend kan werken hoor, dat zou ik ook hebben. Maar uiteindelijk gaat het om jouw geluk... Dit is natuurlijk makkelijker gezegd dan gedaan, ik weet het..
Misschien een idee om je eerst in het Christendom te verdiepen en misschien zelfs wel christen te worden? Je moet natuurlijk niets toen wat je zelf niet wilt..
Maar misschien is voor jullie zo een oplossing te vinden? Zo ben je in ieder geval geen ongelovige..Ik hoop dat je hier veel tips en adviezen zult krijgen
maandag 29 oktober 2007 om 16:49
Hoi Baloo,
Poe, heb net je verhaal gelezen... En ik zou oh zo graag iets positiefs willen zeggen! Ik weet dat je Marokko hebt opgegeven alleen maar om te zorgen dat je hem naar Nederland kan halen. Alles wat je nu doet doe je voor jullie relatie dus ik kan me zo goed voorstellen dat je er niet zomaar een punt achter zet!
Maar zoals ik de Islam geleerd heb is het iets tussen jou en Allah. Allah is de enige die weet wat er met jou gebeurd in het hiernamaals en niemand hier op aarde kan jou zeggen wat je moet doen en hoe je het moet doen. Alleen aan Allah leg je verantwoording af. En niet aan je vriend.
Dit is mijn reactie naar aanleiding van de Islam zoals ik hem interpreteer.
Daarnaast, mijn reactie als persoon, vind ik dat je iemand niet kan of moet willen veranderen. En hoe erg ik het ook vind, als hij dat van jou eist zou ik heel zwart wit zeggen dat er geen toekomst in zit voor jullie. Hij moet je nemen zoals je bent. Je kan niet 5x per dag bidden terwijl het je niets doet, je kan geen Ramadan doen als je dat eigenlijk niet wilt, en je kan al helemaal geen kinderen opvoeden met een geloof waar je zelf niet 100% achter staat! De Islam is niet alleen een geloof, maar een manier van leven!
Ik snap dat je met alles in je lijf graag wilt dat je voelt dat de Islam het juiste pad is, maar dat kan je niet foceren en dat kan hij al helemaal niet van je eisen!
Ik wou dat ik je tips kon geven, maar hij is degene die moet nadenken en niet jij....
Heel veel succes! Ik weet dat het moeilijk is!
Poe, heb net je verhaal gelezen... En ik zou oh zo graag iets positiefs willen zeggen! Ik weet dat je Marokko hebt opgegeven alleen maar om te zorgen dat je hem naar Nederland kan halen. Alles wat je nu doet doe je voor jullie relatie dus ik kan me zo goed voorstellen dat je er niet zomaar een punt achter zet!
Maar zoals ik de Islam geleerd heb is het iets tussen jou en Allah. Allah is de enige die weet wat er met jou gebeurd in het hiernamaals en niemand hier op aarde kan jou zeggen wat je moet doen en hoe je het moet doen. Alleen aan Allah leg je verantwoording af. En niet aan je vriend.
Dit is mijn reactie naar aanleiding van de Islam zoals ik hem interpreteer.
Daarnaast, mijn reactie als persoon, vind ik dat je iemand niet kan of moet willen veranderen. En hoe erg ik het ook vind, als hij dat van jou eist zou ik heel zwart wit zeggen dat er geen toekomst in zit voor jullie. Hij moet je nemen zoals je bent. Je kan niet 5x per dag bidden terwijl het je niets doet, je kan geen Ramadan doen als je dat eigenlijk niet wilt, en je kan al helemaal geen kinderen opvoeden met een geloof waar je zelf niet 100% achter staat! De Islam is niet alleen een geloof, maar een manier van leven!
Ik snap dat je met alles in je lijf graag wilt dat je voelt dat de Islam het juiste pad is, maar dat kan je niet foceren en dat kan hij al helemaal niet van je eisen!
Ik wou dat ik je tips kon geven, maar hij is degene die moet nadenken en niet jij....
Heel veel succes! Ik weet dat het moeilijk is!
maandag 29 oktober 2007 om 19:49
Hoi Nemo,
Dank je wel voor jouw lieve eerlijke reactie.
ik heb eigenlijk wel een persoonlijke vraag. Ik weet dat jij ook veel ingelezen hebt in de islam, maar heb jij een geloof of heb je net als ik geen geloof en is dat een belemmering in jullie relatie?
Ik ben zo ontzettend blij dat ik hier internet heb, dat ik met jullie hier op het forum, maar ook met een andere vriendin die zich bekeerd heeft tot islam (had voorheen ander geloof) kan praten. Zij zei me dat ik mijn doen en laten en in hoe ik leef al half moslima ben. Maar nemo net wat jij zegt bidden en ramadan moet ook van mezelf komen. En ben bang dat het nu niet uit mezelf zal komen, maar eerder omdat ik met M. verder wil. En dat is idd geen goede reden.
Om eerlijk te zijn ben ik bang dat de relatie over zal zijn als ik in dat vliegtuig terug naar NL stap. Ik weet dat iedereen van elke stap die ze zetten leert, van elke ervaring pak je weer een stukje mee en soms verandert dat je bewust of onbewust. Ben wel erg blij dat ik met M er gewoon normaal over kan praten. Gewoon heerlijk face to face. Misschien hebben we meer tijd nodig, misschien is het toch beter om na deze 3 weken een knoop door te hakken, maar in mijn hart wil ik hem niet kwijt, houd te veel van deze man.
Het is gewoon zo moeilijk. Maar soms moet het gewoon zo zijn. Als ik dan denk aan de mooie aflevering van Memories.
Het is gewoon zo moeilijk! Dank je wel dat jullie mijn verhaal willen lezen en mij adviezen/raad geven. Doet me goed.
Dank je wel voor jouw lieve eerlijke reactie.
ik heb eigenlijk wel een persoonlijke vraag. Ik weet dat jij ook veel ingelezen hebt in de islam, maar heb jij een geloof of heb je net als ik geen geloof en is dat een belemmering in jullie relatie?
Ik ben zo ontzettend blij dat ik hier internet heb, dat ik met jullie hier op het forum, maar ook met een andere vriendin die zich bekeerd heeft tot islam (had voorheen ander geloof) kan praten. Zij zei me dat ik mijn doen en laten en in hoe ik leef al half moslima ben. Maar nemo net wat jij zegt bidden en ramadan moet ook van mezelf komen. En ben bang dat het nu niet uit mezelf zal komen, maar eerder omdat ik met M. verder wil. En dat is idd geen goede reden.
Om eerlijk te zijn ben ik bang dat de relatie over zal zijn als ik in dat vliegtuig terug naar NL stap. Ik weet dat iedereen van elke stap die ze zetten leert, van elke ervaring pak je weer een stukje mee en soms verandert dat je bewust of onbewust. Ben wel erg blij dat ik met M er gewoon normaal over kan praten. Gewoon heerlijk face to face. Misschien hebben we meer tijd nodig, misschien is het toch beter om na deze 3 weken een knoop door te hakken, maar in mijn hart wil ik hem niet kwijt, houd te veel van deze man.
Het is gewoon zo moeilijk. Maar soms moet het gewoon zo zijn. Als ik dan denk aan de mooie aflevering van Memories.
Het is gewoon zo moeilijk! Dank je wel dat jullie mijn verhaal willen lezen en mij adviezen/raad geven. Doet me goed.
maandag 29 oktober 2007 om 21:24
@baloo: Ik wens je veel sterkte toe. Ik denk niet dat ik nog iets kan toevoegen bij wat al gezegd is. Jouw vriend, als praktiserende moslim, zou zeker moeten weten dat in religie geen dwang is, en in islam zeker niet. Kan hij leven met iemand die zo hypocriet is om een religie aan te hangen gewoon om hem te plezieren?? Zou hij niet liever hebben dat alles zachtjes aan en ongedwongen gebeurt (of niet gebeurt)?? Ik stel er zo vragen bij... Gelukkig zijn jullie nu samen en voeren jullie die discussie niet met duizenden kilometers afstand tussen jullie in. Nogmaals veel sterkte... Hopelijk geraken jullie eruit!!!!
@allen:
Niks speciaals te melden, alleen zoals gewoonlijk tijdens LDR heimwee, maar verder voel ik me best wel goed. Met vriendlief gaat ook alles goed, alleen heeft hij natuurlijk het lef niet gehad om naar de tandarts te gaan, koppige ezel. Stoere bek, maar schrik voor de tandarts. Typisch!!!
Ik ben druk in de weer met m'n onlinewinkel af te werken. Denk dat hij tegen het einde van de week toonbaar is. Heeft bloed zweet en tranen gekost, dus hopelijk was het dat allemaal waard.
Verder heb ik vorige week enkele dagen in een evenementenbureau gewerkt (met interim) en het was echt super. Zeker voor herhaling vatbaar, en dat vonden ze ook, want ze hebben heel enthousiast gebeld met de dame van het interimkantoor. Vrijdag moet ik voor de eerste keer werken in het casino. Daarna volgen nog 4 vrijstaande dagen daar...
Toen ik vroeg aan m'n mannetje of ie wist wat een casino was, zei hij: Ja hoor, een plaats met veel "tabaslit"... Euh... hoe zou je het zeggen in het nederlands: "dingen die niet deugen" zeg maar... Ik moest inwendig ff lachen... Hij is toch wel een beetje jaloers dus, gelukkig weet ie wel dat ie me kan vertrouwen...
Verder niks te melden... Koud, kouder, koudst... Brrrrr, hopelijk blijft de winter uit...
@allen:
Niks speciaals te melden, alleen zoals gewoonlijk tijdens LDR heimwee, maar verder voel ik me best wel goed. Met vriendlief gaat ook alles goed, alleen heeft hij natuurlijk het lef niet gehad om naar de tandarts te gaan, koppige ezel. Stoere bek, maar schrik voor de tandarts. Typisch!!!
Ik ben druk in de weer met m'n onlinewinkel af te werken. Denk dat hij tegen het einde van de week toonbaar is. Heeft bloed zweet en tranen gekost, dus hopelijk was het dat allemaal waard.
Verder heb ik vorige week enkele dagen in een evenementenbureau gewerkt (met interim) en het was echt super. Zeker voor herhaling vatbaar, en dat vonden ze ook, want ze hebben heel enthousiast gebeld met de dame van het interimkantoor. Vrijdag moet ik voor de eerste keer werken in het casino. Daarna volgen nog 4 vrijstaande dagen daar...
Toen ik vroeg aan m'n mannetje of ie wist wat een casino was, zei hij: Ja hoor, een plaats met veel "tabaslit"... Euh... hoe zou je het zeggen in het nederlands: "dingen die niet deugen" zeg maar... Ik moest inwendig ff lachen... Hij is toch wel een beetje jaloers dus, gelukkig weet ie wel dat ie me kan vertrouwen...
Verder niks te melden... Koud, kouder, koudst... Brrrrr, hopelijk blijft de winter uit...
maandag 29 oktober 2007 om 23:10
Hoi Baloo,
heb ook net je verhaal gelezen. wat een moeilijke situatie. ik sluit me aan bij wat de eerdere dames geantwoord hebben. ik heb zelf eigenlijk geen tips of adviesen wat je in zo'n situatie kan doen. uitmaken is ook weer zo drastisch...
maar je wilt ook jezelf zijn en blijven in een relatie...
ik vroeg me af of je vriend het liefste wil dat je moslim word, of dat hij het echt van je verlangt en je pusht. daar zit natuurlijk ook nog een verschil in.
Y zou het liefste willen, als hij het voor het zeggen heeft, dat ik echt moslim wordt (ben nu moslim geworden om te kunnen trouwen, maar ik gedraag me niet zo aangezien ik nog steeds alcohol drink, varkensvlees eet en niet bid, enzovoort) maar hij weet ook dat hij het niet voor het zeggen heeft, dat we samen in deze relatie zitten en we ieder onszelf willen blijven, en elkaar ook accpeteren. en hij is dan liever met mij en ik ben geen moslim als met een ander meisje die wel moslim is. (dit had hij allemaal verteld nadat ik hem er naar had gevraagd). en in het begin van onze relatie begon hij nog wel eens over de islam enzo, maar nu niet meer.
( klinkt wel erg rozengeur en manenschijn, maar nu gaat dat allemaal prima, misschien zal hij ooit weldingen van me gaan eisen, je weet het maar nooit en je hoort van die rare dingen soms, dus ik kan nooit garanderen dan alles goed blijft gaan, maar zoals ik hem nu ken zal hij dat nooit doen, hij laat me in mijn waarde)
dus ik dacht, misschien bedoeld jouw vriend het ook wel op die manier. verteld hij gewoon zijn wens aan jou, hoe hij, als hij het allemaal voor het zeggen had, het ideale plaatje zou zien. maar misschien wil hij jou helemaal niet veranderen. of heb je het idee dat hij toch wel wat pusherig is en echt van je verlangt om moslim te worden?
sterkte!!
heb ook net je verhaal gelezen. wat een moeilijke situatie. ik sluit me aan bij wat de eerdere dames geantwoord hebben. ik heb zelf eigenlijk geen tips of adviesen wat je in zo'n situatie kan doen. uitmaken is ook weer zo drastisch...
maar je wilt ook jezelf zijn en blijven in een relatie...
ik vroeg me af of je vriend het liefste wil dat je moslim word, of dat hij het echt van je verlangt en je pusht. daar zit natuurlijk ook nog een verschil in.
Y zou het liefste willen, als hij het voor het zeggen heeft, dat ik echt moslim wordt (ben nu moslim geworden om te kunnen trouwen, maar ik gedraag me niet zo aangezien ik nog steeds alcohol drink, varkensvlees eet en niet bid, enzovoort) maar hij weet ook dat hij het niet voor het zeggen heeft, dat we samen in deze relatie zitten en we ieder onszelf willen blijven, en elkaar ook accpeteren. en hij is dan liever met mij en ik ben geen moslim als met een ander meisje die wel moslim is. (dit had hij allemaal verteld nadat ik hem er naar had gevraagd). en in het begin van onze relatie begon hij nog wel eens over de islam enzo, maar nu niet meer.
( klinkt wel erg rozengeur en manenschijn, maar nu gaat dat allemaal prima, misschien zal hij ooit weldingen van me gaan eisen, je weet het maar nooit en je hoort van die rare dingen soms, dus ik kan nooit garanderen dan alles goed blijft gaan, maar zoals ik hem nu ken zal hij dat nooit doen, hij laat me in mijn waarde)
dus ik dacht, misschien bedoeld jouw vriend het ook wel op die manier. verteld hij gewoon zijn wens aan jou, hoe hij, als hij het allemaal voor het zeggen had, het ideale plaatje zou zien. maar misschien wil hij jou helemaal niet veranderen. of heb je het idee dat hij toch wel wat pusherig is en echt van je verlangt om moslim te worden?
sterkte!!
dinsdag 30 oktober 2007 om 13:15
Baloo,
Fijn dat je in elk geval het idee hebt dat je hier je ei kwijt kan. Pas alleen op dat je niet zoekt naar mensen die je vertellen wat je wílt horen.... Want ook al zijn vriendinnen soms keihard, ze hebben ook het beste met je voor!
Wbt je vraag. Ik ben officieel gedoopt. Dus officieel gezien ben ik christen en officieel gezien kan ik dus met hem trouwen. Maar goed, dat is allemaal officieel
(heb even geen smileys nu). Ik ben thuis niet echt gelovig opgevoed, wel als ik bij mijn opa en oma was, maar heb er nooit veel mee gehad. Door mijn ex en Habibi ben ik wel in God gaan geloven, hoewel ik vaak genoeg twijfel of ik wel geloof "zoals het hoort". Natuurlijk weet ik dat er geen regels voor zijn, maar heb toch vaak het idee dat ik het op mijn eigen manier doe.
Ik leef ook als een halve moslima. Ik drink geen alcohol, ik eet geen varkensvlees en ik geloof in God. Maar.. ik geloof niet in een hemel en een hel. ALthans, niet zo sterk. Habibi gelooft dus echt als hij nu dood gaat dat hij naar de hel gaat omdat hij niet volledig leeft volgens de Koran. Dat vind ik dus onzin! En als ik dat zeg dan zegt hij dat ik niet kan praten voor Allah.. tsja.. Ik ben ook geen voorstander van de hoofddoek en over de Ramadan heb ik mijn twijfels. Daarnaast heb ik ook moeite met mij officieel bekeren, want wat heeft dat voor meerwaarde?
In onze relatie zorgt dat nu heel af en toe voor spanningen, want natuurlijk zou hij het het fijnst vinden als ik me wél bekeer en wel wil openstaan voor bidden, hoofddoek en de Ramadan. Maar voordat ik naar Marokko kwam hebben wij een hele moeilijk periode gehad (dat vind je nog wel terug op het vorige forum). Toen heb ik tegen hem gezegd: dit is wie ik ben, ik ga nooit bidden, nooit een hoofddoek dragen en nooit de Ramadan doen. Ik word NOOIT moslim! Dat waren harde woorden voor hem en ook niet de waarheid, want ik weet niet of ik dat nooit ga doen, maar ik wou dat hij dat wel dacht. Ik vond dat we alleen verder konden gaan als hij me zou nemen zoals ik ben. Hij heeft er toen over nagedacht en besloten dat hij met mij verder wil, molsima of niet... En dat is nu onze basis. Ik denk dat je dat ook echt moet hebben anders gaat het vroeg of laat fout.
Ik weet niet of dat bij ons genoeg gaat zijn, want nog steeds zou hij graag willen dat ik me toch bekeer, al zegt hij dat nooit, maar dat weet ik gewoon. Dus ook al neemt hij me zoals ik nu ben, het zal altijd wel een gevoelig punt blijven, zeker later met kinderen.
Daarom hou ik mijn hart ook vast voor jou en jouw Habibi. Als hij nu al die dingen van je "eist"... dat mag gewoon niet.
Mijn Habibi blijft zeggen: het is tussen jou en Allah, alleen aan hem moet je verantwoording afleggen. Als hij wilt dan zien we elkaar in het hiernamaals, als hij dat niet wilt, dan niet. En dát is belangrijk! Zo moet in mijn ogen het geloof uitgevoerd worden. Als een persoonlijk band met Allah. En ik denk dat je alleen op die manier ook een relatie met een gelovig persoon kan hebben. Hij mag je niks opdringen!
Pff, het is een heel verhaal. Hoop dat het een beetje overkomt zoals ik bedoel!
Ik ben momenteel in NL dus heb genoeg tijd om hier te zijn. Dus als je nog vragen hebt, of wat dan ook, dan hoor ik het wel!
Fijn dat je in elk geval het idee hebt dat je hier je ei kwijt kan. Pas alleen op dat je niet zoekt naar mensen die je vertellen wat je wílt horen.... Want ook al zijn vriendinnen soms keihard, ze hebben ook het beste met je voor!
Wbt je vraag. Ik ben officieel gedoopt. Dus officieel gezien ben ik christen en officieel gezien kan ik dus met hem trouwen. Maar goed, dat is allemaal officieel
(heb even geen smileys nu). Ik ben thuis niet echt gelovig opgevoed, wel als ik bij mijn opa en oma was, maar heb er nooit veel mee gehad. Door mijn ex en Habibi ben ik wel in God gaan geloven, hoewel ik vaak genoeg twijfel of ik wel geloof "zoals het hoort". Natuurlijk weet ik dat er geen regels voor zijn, maar heb toch vaak het idee dat ik het op mijn eigen manier doe.Ik leef ook als een halve moslima. Ik drink geen alcohol, ik eet geen varkensvlees en ik geloof in God. Maar.. ik geloof niet in een hemel en een hel. ALthans, niet zo sterk. Habibi gelooft dus echt als hij nu dood gaat dat hij naar de hel gaat omdat hij niet volledig leeft volgens de Koran. Dat vind ik dus onzin! En als ik dat zeg dan zegt hij dat ik niet kan praten voor Allah.. tsja.. Ik ben ook geen voorstander van de hoofddoek en over de Ramadan heb ik mijn twijfels. Daarnaast heb ik ook moeite met mij officieel bekeren, want wat heeft dat voor meerwaarde?
In onze relatie zorgt dat nu heel af en toe voor spanningen, want natuurlijk zou hij het het fijnst vinden als ik me wél bekeer en wel wil openstaan voor bidden, hoofddoek en de Ramadan. Maar voordat ik naar Marokko kwam hebben wij een hele moeilijk periode gehad (dat vind je nog wel terug op het vorige forum). Toen heb ik tegen hem gezegd: dit is wie ik ben, ik ga nooit bidden, nooit een hoofddoek dragen en nooit de Ramadan doen. Ik word NOOIT moslim! Dat waren harde woorden voor hem en ook niet de waarheid, want ik weet niet of ik dat nooit ga doen, maar ik wou dat hij dat wel dacht. Ik vond dat we alleen verder konden gaan als hij me zou nemen zoals ik ben. Hij heeft er toen over nagedacht en besloten dat hij met mij verder wil, molsima of niet... En dat is nu onze basis. Ik denk dat je dat ook echt moet hebben anders gaat het vroeg of laat fout.
Ik weet niet of dat bij ons genoeg gaat zijn, want nog steeds zou hij graag willen dat ik me toch bekeer, al zegt hij dat nooit, maar dat weet ik gewoon. Dus ook al neemt hij me zoals ik nu ben, het zal altijd wel een gevoelig punt blijven, zeker later met kinderen.
Daarom hou ik mijn hart ook vast voor jou en jouw Habibi. Als hij nu al die dingen van je "eist"... dat mag gewoon niet.
Mijn Habibi blijft zeggen: het is tussen jou en Allah, alleen aan hem moet je verantwoording afleggen. Als hij wilt dan zien we elkaar in het hiernamaals, als hij dat niet wilt, dan niet. En dát is belangrijk! Zo moet in mijn ogen het geloof uitgevoerd worden. Als een persoonlijk band met Allah. En ik denk dat je alleen op die manier ook een relatie met een gelovig persoon kan hebben. Hij mag je niks opdringen!
Pff, het is een heel verhaal. Hoop dat het een beetje overkomt zoals ik bedoel!
Ik ben momenteel in NL dus heb genoeg tijd om hier te zijn. Dus als je nog vragen hebt, of wat dan ook, dan hoor ik het wel!
dinsdag 30 oktober 2007 om 16:41
Mijn man heeft nog nooit gezegd dat hij wil dat ik moslima wordt. Ik eet geen varkenvlees, een hoofdoek zou ik nooit dragen en ik doe niet mee aan de ramadan. Alcohol hou ik niet van.
Zondag jl. hadden we een erg mooie dienst over de moslims in onze kerk.
Persoonlijk vind ik dat een moslim zoveel moet: 5x keer dag bidden, geen varkensvlees, 1x in zijn leven naar Mekka. Prima allemaal en veroordeel niemand. Ik, als christen, ben dit niet gewend.
Jesus de zoon van God is gestorven voor ons zonde. Dit betekend niet dat wij zondig mogen leven. Nee, wij moeten ons ook houden aan bepaalde regels.
Ik geloof zeker in Hemel en Hel, maar niet WIJ bepalen of wij naar de hemel of hel gaan, maar God!!!
Groetjes, Wilma
Zondag jl. hadden we een erg mooie dienst over de moslims in onze kerk.
Persoonlijk vind ik dat een moslim zoveel moet: 5x keer dag bidden, geen varkensvlees, 1x in zijn leven naar Mekka. Prima allemaal en veroordeel niemand. Ik, als christen, ben dit niet gewend.
Jesus de zoon van God is gestorven voor ons zonde. Dit betekend niet dat wij zondig mogen leven. Nee, wij moeten ons ook houden aan bepaalde regels.
Ik geloof zeker in Hemel en Hel, maar niet WIJ bepalen of wij naar de hemel of hel gaan, maar God!!!
Groetjes, Wilma
dinsdag 30 oktober 2007 om 17:35
@ Baloo:
Het komt allemaal wel goed. Of dat nu met, of zonder hem is. God zal voor jullie een weg uitstippelen. Voor jullie hoop ik dat dit gezamelijk zal zijn. Zolang hij maar niet aandringt op wat jij zou moeten doen. Ook zou hij niet zijn gedachten keer op keer kenbaar moeten maken mbt bekeren etc etc. Dit zou pusherig over kunnen komen Weet niet of dit bij jou ook aan de orde is?
Ik merk het ook. Mijn vriend en ik hebben er maar een paar keer over gepraat en dan heel diepgaand, maar daar is het bij gebleven. Hij zei tegen me dat het iets tussen Allah en mij is of ik zou willen bekeren of niet, en dat ik zelf moet weten wat ik doe, en als ik iets doe dat ik het dan doe uit pure intentie voor mezelf en Allah en voor niemand anders Maar ja wij zijn nog maar kort samen natuurlijk, en niet jaren zoals bij de meesten hier. Het kan nog alle kanten op maar zoals het nu gaat, gaat het goed.
En doordat er absoluut geen druk op ligt, en hij met mij een toekomst ziet (zijn zus vroeg me al wat voor soort henna ik mooi vond voor op onze bruiloft haha) ook als Christen, heb ik ook zoveel meer zin en interesse om me erin te verdiepen! Ik heb Marokkaanse vriendinnetjes, en die leggen ook heel veel uit, en ik leer echt iedere dag weer een beetje bij
Misschien zal dit bij jou ook wel zo gaan op den duur. Hoe minder je het gevoel krijgt dat je zou "moeten" (ookal is er helemaal geen moeten naar een geloof toe) hoe meer jij er misschien uit jezelf voor open staat!
Verder kan ik je helaas geen raad geven, niemand kan dit denk ik behalve jij en misschien wel je partner....
Het komt allemaal wel goed. Of dat nu met, of zonder hem is. God zal voor jullie een weg uitstippelen. Voor jullie hoop ik dat dit gezamelijk zal zijn. Zolang hij maar niet aandringt op wat jij zou moeten doen. Ook zou hij niet zijn gedachten keer op keer kenbaar moeten maken mbt bekeren etc etc. Dit zou pusherig over kunnen komen Weet niet of dit bij jou ook aan de orde is?
Ik merk het ook. Mijn vriend en ik hebben er maar een paar keer over gepraat en dan heel diepgaand, maar daar is het bij gebleven. Hij zei tegen me dat het iets tussen Allah en mij is of ik zou willen bekeren of niet, en dat ik zelf moet weten wat ik doe, en als ik iets doe dat ik het dan doe uit pure intentie voor mezelf en Allah en voor niemand anders Maar ja wij zijn nog maar kort samen natuurlijk, en niet jaren zoals bij de meesten hier. Het kan nog alle kanten op maar zoals het nu gaat, gaat het goed.
En doordat er absoluut geen druk op ligt, en hij met mij een toekomst ziet (zijn zus vroeg me al wat voor soort henna ik mooi vond voor op onze bruiloft haha) ook als Christen, heb ik ook zoveel meer zin en interesse om me erin te verdiepen! Ik heb Marokkaanse vriendinnetjes, en die leggen ook heel veel uit, en ik leer echt iedere dag weer een beetje bij
Misschien zal dit bij jou ook wel zo gaan op den duur. Hoe minder je het gevoel krijgt dat je zou "moeten" (ookal is er helemaal geen moeten naar een geloof toe) hoe meer jij er misschien uit jezelf voor open staat!
Verder kan ik je helaas geen raad geven, niemand kan dit denk ik behalve jij en misschien wel je partner....
dinsdag 30 oktober 2007 om 18:39
hoi baloo,
ik ben nu 14 jaar met mijn man samen, maar in onze begintijd heeft mijn man eens gezegd " als ik ga trouwen is dat zeker met een moslima " dat geeft ook een bepaalde achterliggende gedachte. Toen wij net samen waren was ik net 18 dus was ik daar helemaal niet mee bezig, maar later houdt het je wel bezig. Net zoals bij jou nu. Ik heb wel gezegd toen dat ik daar helemaal niet over nadacht. ( ik ben niet gelovig opgevoed ) Door mij later toch te gaan verdiepen in het moslim geloof ( en andere geloven ) ging ik er meer voor voelen. Zou ik zo kunnen leven ? ik ben behoorlijk eigenwijs en werd benauwd over het bidden en alle andere ( verpichte) dingen. Door een vriendin ben ik me meer en meer erin gaan verdiepen en het voelde goed ( vriend wist daar niets vanaf, ik wil geen verwachtingen scheppen ) Ik ben moslima geworden door alleen de geloofsovertuiging voor mijn man te zeggen ( 5 jaar later ) . Ik beleef mijn leven als moslima iets als voor mijzelf ( ik en alleen ik leg later verantwoording hiervoor af ) . het bidden en al het andere is in de loop van 14 jaar gegroeid. Ik ben voor iedereen in mijn omgeving nog steeds hetzelfde, al denk ik milder. Ik draag geen hoofddoek ( zal ik ook niet zo snel voor kiezen ) doe wel aan de ramadan, en bid ( maar dat is pas de laatste jaren, echt voor 5 x per dag ).
Als je me nu vraagt of ik toen door dat ene zinnetje ben beinvloed, zeg ik nu van wel. Als hij dat toen niet had gezegd, was ik mij nooit in de islam gaan verdiepen. Ik ben wel blij dat hij toen duidelijk was ( al heeft hij toen dat niet zo bedoeld we waren net 2 weken samen, en zeker niet bezig als toekomst samen )
je vriend zal het niet zo hard bedoeld hebben. Maar waarschijnlijk vindt hij dat je geen moslima kunt zijn, als je niet voor 100% daarvoor gaat. Maar zoiets heeft zoveel tijd nodig om te groeien. Ikzelf ben hier dus bijna 8 a 10 jaar mee bezig geweest. sommige meiden bekeren radicaal, helemaal in kledingstijl, gedrag. Ik niet.
Ik hoop dat je wat aan mijn verhaal hebt, als je vragen hebt stel ze maar.
Fijne tijd samen en geniet ervan. En laat soms gewoon de tijd het leren. ( je moet ook niet altijd discuseren en afvragen wat als? .
groet babouche
ik ben nu 14 jaar met mijn man samen, maar in onze begintijd heeft mijn man eens gezegd " als ik ga trouwen is dat zeker met een moslima " dat geeft ook een bepaalde achterliggende gedachte. Toen wij net samen waren was ik net 18 dus was ik daar helemaal niet mee bezig, maar later houdt het je wel bezig. Net zoals bij jou nu. Ik heb wel gezegd toen dat ik daar helemaal niet over nadacht. ( ik ben niet gelovig opgevoed ) Door mij later toch te gaan verdiepen in het moslim geloof ( en andere geloven ) ging ik er meer voor voelen. Zou ik zo kunnen leven ? ik ben behoorlijk eigenwijs en werd benauwd over het bidden en alle andere ( verpichte) dingen. Door een vriendin ben ik me meer en meer erin gaan verdiepen en het voelde goed ( vriend wist daar niets vanaf, ik wil geen verwachtingen scheppen ) Ik ben moslima geworden door alleen de geloofsovertuiging voor mijn man te zeggen ( 5 jaar later ) . Ik beleef mijn leven als moslima iets als voor mijzelf ( ik en alleen ik leg later verantwoording hiervoor af ) . het bidden en al het andere is in de loop van 14 jaar gegroeid. Ik ben voor iedereen in mijn omgeving nog steeds hetzelfde, al denk ik milder. Ik draag geen hoofddoek ( zal ik ook niet zo snel voor kiezen ) doe wel aan de ramadan, en bid ( maar dat is pas de laatste jaren, echt voor 5 x per dag ).
Als je me nu vraagt of ik toen door dat ene zinnetje ben beinvloed, zeg ik nu van wel. Als hij dat toen niet had gezegd, was ik mij nooit in de islam gaan verdiepen. Ik ben wel blij dat hij toen duidelijk was ( al heeft hij toen dat niet zo bedoeld we waren net 2 weken samen, en zeker niet bezig als toekomst samen )
je vriend zal het niet zo hard bedoeld hebben. Maar waarschijnlijk vindt hij dat je geen moslima kunt zijn, als je niet voor 100% daarvoor gaat. Maar zoiets heeft zoveel tijd nodig om te groeien. Ikzelf ben hier dus bijna 8 a 10 jaar mee bezig geweest. sommige meiden bekeren radicaal, helemaal in kledingstijl, gedrag. Ik niet.
Ik hoop dat je wat aan mijn verhaal hebt, als je vragen hebt stel ze maar.
Fijne tijd samen en geniet ervan. En laat soms gewoon de tijd het leren. ( je moet ook niet altijd discuseren en afvragen wat als? .
groet babouche
dinsdag 30 oktober 2007 om 22:17
daar ben ik weer. Dank jullie wel voor jullie verhalen/adviezen/tips.
@ taromit: hij wil niet dat ik het voor hem doe. Maar het is min of meer wel een "eis" om verder te gaan met de relatie.
@ mellebel: hij wil echt dat ik een geloof heb, dan het liefste moslim en dat betekent bij het samenwonen/trouwen geen alcohol meer en geen varkensvlees meer. Met alcohol heb ik geen moeite. Met varkensvlees heb ik wel wat meer moeite. Vind dat nu toch wel lekker bij bepaalde gerechten in NL. We zijn bijna 1,5 jaar samen en regelmatig begint hij over het geloof en of ik wel moslim wordt en dat hij dat graag wil. Soms voel ik me daarin gepusht in, omdat ik weet dat zonder geloof de relatie voorbij is. Maar zijn hoop blijft altijd dat ik moslima zal worden. Dat krijg je niet uit hem. En het is belangrijk voor hem.
@ nemo: dank je wel voor je tips/verhaal. Ik heb van M. van jouw agentschap in Agadir ook een mail gehad met tips/adviezen. Ik heb tegen mijn vriend ook vaak gezegd, ik wordt geen moslima, ook al vinden veel mensen incl mijn vriend dat ik al als een halve moslima leef. ik heb heel veel moeite met bidden en ramadan, zeker doordat ik niet gelovig ben opgevoed. Daarnaast heb ik veel mensen in Marokko leren kennen, die alleen ramadan doen en verder helemaal niets, en toch zeggen dat ze moslim zijn. Mijn vriend is wat dat betreft vrij strict in zijn geloof. En dat heeft al vaak gebotst tussen ons, dat we echt heftige discussies hadden, en dat we beiden dachten, nu is het genoeg. En je hebt zoals je al zegt een basis nodig om verder te gaan. En als ik verder met hem ga, dan weet ik dat hij altijd zal willen dat ik moslima wordt.
@ mystique: dank je wel voor je advies. Ben op veel punten hierboven in deze post ingegaan.
@ babaouche: dank je wel voor je verhaal. voor mij ben je de eerste die ik 'spreek' die voorheen ook niet gelovig was. Ik begrijp heel goed dat het heel veel tijd nodig heeft. En als ik moslima zou worden dan is het alleen doordat mijn vriend dat wil. en dat is geen goede reden, het moet toch echt uit mijn gevoel/hart komen. En dat is er niet. En voor mij is interesse niet hetzelfde als intens beleven. Misschien komt dit wel zodra ik er meer verdiept in heb.
@ allen: daarnaast is er nog een ander punt. Mijn vriend heeft te kennen geven dat hij absoluut twijfelt om naar NL te komen en dat hij het liefste in Marokko woont en daar oud wordt. En mocht ik me bekeren dat we dan in Marokko gaan wonen binnen niet al te lange tijd. Aangezien ik dan stil blijf staan, omdat er voor mij dan niets anders op zit om weer terug te gaan in het toerisme. Lijkt me dat geen goed plan (ook qua gezondheid niet) Als ik zie hoe ik leefde en hoeveel lichamelijke klachten ik had toen ik in toerisme werkte en dat de meeste van die klachten verdwenen zijn nu in een andere baan heb. Wil dat natuurlijk ook wel zeggen. Zouden vriend en ik het over het geloofskwestie eens worden, dan zal hij niet gelukkig worden in Europa en ik niet voor de volle 100% in Marokko. Zoals het er nu uit ziet zullen we elk onze eigen wegen inslaan na de vakantie. Nu gaan we nog gewoon genieten en veel plaatsen bekijken als echte toeristen, omdat dit allemaal al geboekt en gepland is. Misschien krijgt hij spijt, misschien krijg ik spijt. C'est la vie. Dat is echt wat ik vaak zeg.
Ik wil jullie echt zo super bedanken voor al jullie mooie verhalen. En ik blijf gewoon hier mee schrijven, zeker tot na mijn vakantie.
@ taromit: hij wil niet dat ik het voor hem doe. Maar het is min of meer wel een "eis" om verder te gaan met de relatie.
@ mellebel: hij wil echt dat ik een geloof heb, dan het liefste moslim en dat betekent bij het samenwonen/trouwen geen alcohol meer en geen varkensvlees meer. Met alcohol heb ik geen moeite. Met varkensvlees heb ik wel wat meer moeite. Vind dat nu toch wel lekker bij bepaalde gerechten in NL. We zijn bijna 1,5 jaar samen en regelmatig begint hij over het geloof en of ik wel moslim wordt en dat hij dat graag wil. Soms voel ik me daarin gepusht in, omdat ik weet dat zonder geloof de relatie voorbij is. Maar zijn hoop blijft altijd dat ik moslima zal worden. Dat krijg je niet uit hem. En het is belangrijk voor hem.
@ nemo: dank je wel voor je tips/verhaal. Ik heb van M. van jouw agentschap in Agadir ook een mail gehad met tips/adviezen. Ik heb tegen mijn vriend ook vaak gezegd, ik wordt geen moslima, ook al vinden veel mensen incl mijn vriend dat ik al als een halve moslima leef. ik heb heel veel moeite met bidden en ramadan, zeker doordat ik niet gelovig ben opgevoed. Daarnaast heb ik veel mensen in Marokko leren kennen, die alleen ramadan doen en verder helemaal niets, en toch zeggen dat ze moslim zijn. Mijn vriend is wat dat betreft vrij strict in zijn geloof. En dat heeft al vaak gebotst tussen ons, dat we echt heftige discussies hadden, en dat we beiden dachten, nu is het genoeg. En je hebt zoals je al zegt een basis nodig om verder te gaan. En als ik verder met hem ga, dan weet ik dat hij altijd zal willen dat ik moslima wordt.
@ mystique: dank je wel voor je advies. Ben op veel punten hierboven in deze post ingegaan.
@ babaouche: dank je wel voor je verhaal. voor mij ben je de eerste die ik 'spreek' die voorheen ook niet gelovig was. Ik begrijp heel goed dat het heel veel tijd nodig heeft. En als ik moslima zou worden dan is het alleen doordat mijn vriend dat wil. en dat is geen goede reden, het moet toch echt uit mijn gevoel/hart komen. En dat is er niet. En voor mij is interesse niet hetzelfde als intens beleven. Misschien komt dit wel zodra ik er meer verdiept in heb.
@ allen: daarnaast is er nog een ander punt. Mijn vriend heeft te kennen geven dat hij absoluut twijfelt om naar NL te komen en dat hij het liefste in Marokko woont en daar oud wordt. En mocht ik me bekeren dat we dan in Marokko gaan wonen binnen niet al te lange tijd. Aangezien ik dan stil blijf staan, omdat er voor mij dan niets anders op zit om weer terug te gaan in het toerisme. Lijkt me dat geen goed plan (ook qua gezondheid niet) Als ik zie hoe ik leefde en hoeveel lichamelijke klachten ik had toen ik in toerisme werkte en dat de meeste van die klachten verdwenen zijn nu in een andere baan heb. Wil dat natuurlijk ook wel zeggen. Zouden vriend en ik het over het geloofskwestie eens worden, dan zal hij niet gelukkig worden in Europa en ik niet voor de volle 100% in Marokko. Zoals het er nu uit ziet zullen we elk onze eigen wegen inslaan na de vakantie. Nu gaan we nog gewoon genieten en veel plaatsen bekijken als echte toeristen, omdat dit allemaal al geboekt en gepland is. Misschien krijgt hij spijt, misschien krijg ik spijt. C'est la vie. Dat is echt wat ik vaak zeg.
Ik wil jullie echt zo super bedanken voor al jullie mooie verhalen. En ik blijf gewoon hier mee schrijven, zeker tot na mijn vakantie.
woensdag 31 oktober 2007 om 02:23
Lieve Baloo,
Ik vind het een heel dappere beslissing en ik wens jullie toch nog heel veel plezier samen, het zal absoluut niet makkelijk zijn om afscheid te nemen, maar als hij toch zijn leven ziet in Marokko.. lijkt het me een goede beslissing (boven op ook nog eens alle andere dinge). Hier in Marokko zijn zo weinig doorgroei mogelijkheden qua werk. Er is zo weinig op cultureel gebied enz enz, maar dat weet je allemaal...
Dapper vind ik het van je.
Hopelijk vind je het niet erg dat ik het er met M over heb gehad. Ik was op kantoor met haar aan het lunchen en toen vroeg ze zich af hoe het met je zou zijn. Vlak daarna checkte ik de forum en toen zag ik een bericht van jou. Zodoende hebben we het over je gehad. Over jou, over ons, en onze relaties. Nou ja, we snappen allebei hoe het is en wilde je steunen. Hoop niet dat je het idee kreeg dat we over je zaten te roddelen. M. is daar trouwens toch heel discreet mee Maar dat weet jij beter dan ik.
Sterkte!
Ik vind het een heel dappere beslissing en ik wens jullie toch nog heel veel plezier samen, het zal absoluut niet makkelijk zijn om afscheid te nemen, maar als hij toch zijn leven ziet in Marokko.. lijkt het me een goede beslissing (boven op ook nog eens alle andere dinge). Hier in Marokko zijn zo weinig doorgroei mogelijkheden qua werk. Er is zo weinig op cultureel gebied enz enz, maar dat weet je allemaal...
Dapper vind ik het van je.
Hopelijk vind je het niet erg dat ik het er met M over heb gehad. Ik was op kantoor met haar aan het lunchen en toen vroeg ze zich af hoe het met je zou zijn. Vlak daarna checkte ik de forum en toen zag ik een bericht van jou. Zodoende hebben we het over je gehad. Over jou, over ons, en onze relaties. Nou ja, we snappen allebei hoe het is en wilde je steunen. Hoop niet dat je het idee kreeg dat we over je zaten te roddelen. M. is daar trouwens toch heel discreet mee Maar dat weet jij beter dan ik.
Sterkte!
woensdag 31 oktober 2007 om 07:22
goeiemorgen Baloo,
Je kan alleen maar moslim worden als het echt puur van uit jezelf/hart komt. niet omdat een ander dat van je verlangt. Ik zelf zou obsoluut geen moslim zijn geworden als ik niet met de volle 200% erachter stond.
Moslim worden voor de buitenwereld ( of je vriend ) hou je echt niet vol.
Mijn vriend heeft toendertijd het eenmaal gezegd en we hebben het er daarna nooit echt meer over gehad. We hebben het de tijd laten leren. Wel vindt ik het belangrijk dat je weet wat je doet voordat je kinderen krijgt. Ik zelf heb eerst heel veel gelezen, met anderen gesproken ( wat jij hier nu ook doet ) Ik ben nu van mening dat als ik niet voor het geloof had gekozen onze relatie mischien wel over was gegaan. ( dit omdat mijn vriend echt praktiserend is )
alleen ikzelf bid niet altijd. Manlief vindt dit absoluut niet goed, maar ik moet mezelf verantwoorden later.
Over het eten van varkensvlees, je kan ontzettend veel vervangende produkten vinden. Ik eet bevoorbeeld nog altijd tosti ham/kaas ( maar dan is het halal kalkoenham van de AH, echt lekker ) Rookworst is ook halal te krijgen. Aleen kan je geen uitgebakken spekkies meer doen.
Groetjes , ik hoop dat je eruit gaat komen, geef het tijd. Niet pushen, dat is zeker niet goed. Dat geeft jou niet het gevoel dat je de keuze zelf maakt, en dan loop je het risico dat wat je keuze ook is geworden je hem niet zelf hebt kunnen maken. Als je vriend met jou verder wil moet hij je de rust en de ruimte hiervoor geven. Het is echt niet zomaar iets. ( maar voor hem is dat vanzelf sprekend geworden. )
Je kan alleen maar moslim worden als het echt puur van uit jezelf/hart komt. niet omdat een ander dat van je verlangt. Ik zelf zou obsoluut geen moslim zijn geworden als ik niet met de volle 200% erachter stond.
Moslim worden voor de buitenwereld ( of je vriend ) hou je echt niet vol.
Mijn vriend heeft toendertijd het eenmaal gezegd en we hebben het er daarna nooit echt meer over gehad. We hebben het de tijd laten leren. Wel vindt ik het belangrijk dat je weet wat je doet voordat je kinderen krijgt. Ik zelf heb eerst heel veel gelezen, met anderen gesproken ( wat jij hier nu ook doet ) Ik ben nu van mening dat als ik niet voor het geloof had gekozen onze relatie mischien wel over was gegaan. ( dit omdat mijn vriend echt praktiserend is )
alleen ikzelf bid niet altijd. Manlief vindt dit absoluut niet goed, maar ik moet mezelf verantwoorden later.
Over het eten van varkensvlees, je kan ontzettend veel vervangende produkten vinden. Ik eet bevoorbeeld nog altijd tosti ham/kaas ( maar dan is het halal kalkoenham van de AH, echt lekker ) Rookworst is ook halal te krijgen. Aleen kan je geen uitgebakken spekkies meer doen.
Groetjes , ik hoop dat je eruit gaat komen, geef het tijd. Niet pushen, dat is zeker niet goed. Dat geeft jou niet het gevoel dat je de keuze zelf maakt, en dan loop je het risico dat wat je keuze ook is geworden je hem niet zelf hebt kunnen maken. Als je vriend met jou verder wil moet hij je de rust en de ruimte hiervoor geven. Het is echt niet zomaar iets. ( maar voor hem is dat vanzelf sprekend geworden. )
woensdag 31 oktober 2007 om 10:22
Lieve Baloo,
Wat een ontzettend moedige (mag ik het zo noemen?) beslissing! Iemand toch proberen los te laten ondanks dat je zoveel
van hem houdt! Ik ken de meesten hier dan wel niet zoals jullie elkaar hier " kennen ", maar ik leef wel met je mee. Het lijkt mij zo ontzettend moeilijk om de man waar je zo gek op bent, en waar je echt een toekomst mee zou willen opbouwen los te laten.
Natuurlijk zul je je zonder hem ook gaan redden, en lach je er misschien na een jaar weer om. Maar voor nu is het gewoon lastig.
Onbewust blijf jij je gepusht voelen door hem denk ik, ookal zegt hij niet iedere dag tegen je dat hij wil dat je moslima wordt.
Net als bij Babouche heeft mijn vriend 1 keer echt gezegd dat hij het altijd een beetje "jammer" zou vinden als ik mijn liefde voor Allah niet
zou kunnen opbrengen. Maar dit was voor hem geen reden om niet met mij aan een toekomst te bouwen omdat ik dus Christelijk ben opgevoed
alleen niet praktiserend Misschien zit ik over een jaar wel in dezelfde situatie als jou, maar daar ga ik nu niet aan denken. Ik geniet met alles wat in me zit van onze relatie, en als we gaan trouwen dan is het zo, en zo niet, dan heeft het niet zo mogen zijn.
Alleen nu ben ik van mening dat het gewoon goed zal gaan. Wat heb je eraan om je druk te blijven maken met: ' misschien is het na 4 mnd wel over.'
Etc etc. Daar zou ik mezelf alleen maar ongelukkig mee maken
Heb je zijn ouders en alles al ontmoet en zijn familie? Sorry als dit een domme vraag is, maar er zijn zoveel pagina's beschreven hier, die ga ik niet
allemaal terug lezen Ik hoop in ieder geval dat het voor jullie zal gaan lukken op den duur. En als je hem echt los moet laten, dan heeft het zo moeten zijn. Ik zou ook echt niet in Marokko willen wonen…JIj hebt hier jouw dingen, en hij natuurlijk in Marokko. Dat lijkt me wel een nadeel als iemand hier gewoon niet heeft gewoond (of heeft hij dit wel?). Spreekt hij eigenlijk wel NL of niet?
Nogmaals heel veel sterkte. Welke keuze je ook maakt, uiteindelijk zul je zien dat het de juiste is geweest
Wat een ontzettend moedige (mag ik het zo noemen?) beslissing! Iemand toch proberen los te laten ondanks dat je zoveel
van hem houdt! Ik ken de meesten hier dan wel niet zoals jullie elkaar hier " kennen ", maar ik leef wel met je mee. Het lijkt mij zo ontzettend moeilijk om de man waar je zo gek op bent, en waar je echt een toekomst mee zou willen opbouwen los te laten.
Natuurlijk zul je je zonder hem ook gaan redden, en lach je er misschien na een jaar weer om. Maar voor nu is het gewoon lastig.
Onbewust blijf jij je gepusht voelen door hem denk ik, ookal zegt hij niet iedere dag tegen je dat hij wil dat je moslima wordt.
Net als bij Babouche heeft mijn vriend 1 keer echt gezegd dat hij het altijd een beetje "jammer" zou vinden als ik mijn liefde voor Allah niet
zou kunnen opbrengen. Maar dit was voor hem geen reden om niet met mij aan een toekomst te bouwen omdat ik dus Christelijk ben opgevoed
alleen niet praktiserend Misschien zit ik over een jaar wel in dezelfde situatie als jou, maar daar ga ik nu niet aan denken. Ik geniet met alles wat in me zit van onze relatie, en als we gaan trouwen dan is het zo, en zo niet, dan heeft het niet zo mogen zijn.
Alleen nu ben ik van mening dat het gewoon goed zal gaan. Wat heb je eraan om je druk te blijven maken met: ' misschien is het na 4 mnd wel over.'
Etc etc. Daar zou ik mezelf alleen maar ongelukkig mee maken
Heb je zijn ouders en alles al ontmoet en zijn familie? Sorry als dit een domme vraag is, maar er zijn zoveel pagina's beschreven hier, die ga ik niet
allemaal terug lezen Ik hoop in ieder geval dat het voor jullie zal gaan lukken op den duur. En als je hem echt los moet laten, dan heeft het zo moeten zijn. Ik zou ook echt niet in Marokko willen wonen…JIj hebt hier jouw dingen, en hij natuurlijk in Marokko. Dat lijkt me wel een nadeel als iemand hier gewoon niet heeft gewoond (of heeft hij dit wel?). Spreekt hij eigenlijk wel NL of niet?
Nogmaals heel veel sterkte. Welke keuze je ook maakt, uiteindelijk zul je zien dat het de juiste is geweest
