Depressief door zinloze vechtscheiding

09-06-2024 19:52 53 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Twee jaar geleden ben ik weggegaan bij mijn ex, die daarop de juridische strijd heeft aangebonden rondom onze kinderen. Al mijn voorstellen wees hij af en nu ben ik helemaal moedeloos en gedeprimeerd van de gedachte dat we beiden daarom zoveel geld hieraan hebben besteed welke we ook direct aan onze kinderen hadden kunnen besteden. Zij hebben hier werkelijk helemaal niets aan. Ik voel me erg schuldig naar hen toe en ook boos omdat het allemaal zo zinloos was en ik het niet heb weten te voorkomen.

Hoe kom ik nu uit deze negatieve denkstroom en leer ik het te accepteren?
deadpoetssociety wijzigde dit bericht op 21-06-2024 08:25
20.11% gewijzigd
Zijn ze ernstig ondervoed en hebben ze geen kleding meer anders dan de maat van 2 jaar geleden?

Dan zal je schuldig voelen niet nodig. Zoek hulp voor je depressie. Dat is veel belastender voor je kinderen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Selene schreef:
09-06-2024 19:54
Zijn ze ernstig ondervoed en hebben ze geen kleding meer anders dan de maat van 2 jaar geleden?

Dan zal je schuldig voelen niet nodig. Zoek hulp voor je depressie. Dat is veel belastender voor je kinderen.
Precies dit.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ze hebben daar inderdaad te kleine kleding. Ze krijgen wel gewoon te eten.

Ook psychisch is het daar niet veilig.
deadpoetssociety wijzigde dit bericht op 09-06-2024 19:59
21.28% gewijzigd
deadpoetssociety schreef:
09-06-2024 19:58
Ze hebben daar inderdaad te kleine kleding. Ze krijgen wel gewoon te eten.
Wat is daar?
Alle reacties Link kopieren Quote
Daar is bij hem.
Alle reacties Link kopieren Quote
Het grootste cadeau dat je je kinderen hebt gegeven is door weg te gaan. Een narcistische ouder is zo ontzettend schadelijk om bij op te groeien. Het blijft verdrietig, maar je hebt de juiste keuze gemaakt. Probeer uit te vinden op welke manier je het beste kunt omgaan iemand die dit heeft. Dat scheelt een hoop ellende en frustratie.
Alle reacties Link kopieren Quote
Je hebt je kinderen uit een situatie gehaald die heel erg slecht voor ze was. Daarmee heb je in ieder geval een hoop toekomstige schade voorkomen. Enorm balen dat het prijskaartje zo pittig was. Des te knapper van jou dat je niet halverwege de moed hebt opgegeven.

Rust lang en intens uit (echt een jaar ofzo, niet twee keer uitslapen en dan vinden dat je alweer stralend door het leven moet) en geniet van jullie herwonnen vrijheid en rust.
deadpoetssociety schreef:
09-06-2024 20:00
Daar is bij hem.
Dat is zijn keuze. Als je het vervelend vind geef je ze kleding mee.

Ga je hulp zoeken voor je depressie?
hvm schreef:
09-06-2024 20:01
Het grootste cadeau dat je je kinderen hebt gegeven is door weg te gaan. Een narcistische ouder is zo ontzettend schadelijk om bij op te groeien. Het blijft verdrietig, maar je hebt de juiste keuze gemaakt. Probeer uit te vinden op welke manier je het beste kunt omgaan iemand die dit heeft. Dat scheelt een hoop ellende en frustratie.
De kinderen gaan gewoon nog naar vader zoals ik het lees. Zoals meestal in dit soort situaties.
Alle reacties Link kopieren Quote
Selene schreef:
09-06-2024 20:02
De kinderen gaan gewoon nog naar vader zoals ik het lees. Zoals meestal in dit soort situaties.
Ja dat had ik nog niet gelezen toen ik aan het typen was.
Alle reacties Link kopieren Quote
Selene schreef:
09-06-2024 20:02
De kinderen gaan gewoon nog naar vader zoals ik het lees. Zoals meestal in dit soort situaties.
Ja, de helft van de tijd zitten ze er nog middenin helaas.

Ik heb geen financiële middelen dit aan te vechten. Ook geen financiële middelen meer om te compenseren wat ze nu allemaal tekort komen.
Alle reacties Link kopieren Quote
sprankelend schreef:
09-06-2024 20:01


Rust lang en intens uit (echt een jaar ofzo, niet twee keer uitslapen en dan vinden dat je alweer stralend door het leven moet) en geniet van jullie herwonnen vrijheid en rust.
Dit is wel een goed advies inderdaad. Zo voel ik me ook.

Ik kan nog niet echt van de herwonnen vrijheid genieten. Het voelt zo egoïstisch dat ik weg ben gegaan terwijl zij er middenin zitten. Ik ben vrij maar toch ook weer niet vrij.
sprankelend schreef:
09-06-2024 20:01
Je hebt je kinderen uit een situatie gehaald die heel erg slecht voor ze was. Daarmee heb je in ieder geval een hoop toekomstige schade voorkomen. Enorm balen dat het prijskaartje zo pittig was. Des te knapper van jou dat je niet halverwege de moed hebt opgegeven.

Rust lang en intens uit (echt een jaar ofzo, niet twee keer uitslapen en dan vinden dat je alweer stralend door het leven moet) en geniet van jullie herwonnen vrijheid en rust.
Wat mooi gezegd, lees dit enkele keren per dag door to.
Alle reacties Link kopieren Quote
Eerst zaten ze 100% van de tijd in deze slechte situatie, nu niet meer. Dat is, objectief gezien, dus winst. Jij hebt geen invloed op de tijd dat ze niet bij jou zijn, maar kunt het stabiele baken zijn wanneer ze wel bij je zijn.
Dat gezegd hebbende, ik zou alles wel documenteren, alles vastleggen, zodat je eventueel hulp kunt zoeken voor je kinderen. Dat is sowieso geen overbodige luxe na een vechtscheiding. Ik weet niet hoe oud ze zijn?
Alle reacties Link kopieren Quote
deadpoetssociety schreef:
09-06-2024 20:05
Ja, de helft van de tijd zitten ze er nog middenin helaas.

Ik heb geen financiële middelen dit aan te vechten. Ook geen financiële middelen meer om te compenseren wat ze nu allemaal tekort komen.
En de andere helft zitten ze bij een depressieve moeder. Tja
Alle reacties Link kopieren Quote
deadpoetssociety schreef:
09-06-2024 20:16
Dit is wel een goed advies inderdaad. Zo voel ik me ook.

Ik kan nog niet echt van de herwonnen vrijheid genieten. Het voelt zo egoïstisch dat ik weg ben gegaan terwijl zij er middenin zitten. Ik ben vrij maar toch ook weer niet vrij.

Zij zitten er door jouw volharding al 50% minder in. Dat is tegenwoordig volgens mij het hoogst haalbare.

In dit scenario is het beste dat je voor je kinderen kan doen toevallig ook het beste dat je voor jezelf kunt doen. Rust uit, en ga zodra je bent uitgerust bouwen aan jullie nieuwe bestaan. Zoals ik je lees ben je uit plichtsbesef nu al heel hard aan het proberen te bouwen. Maar met een brein dat zo lang onder hoogspanning heeft gestaan is bouwen heel erg hoog gegrepen omdat één van de eerste dingen die je verliest je creativiteit is. En die heb je het hardste nodig, zeker als je van weinig een paradijs wil maken.

Heb je geld voor de kringloop? Het maakt voor een kind niet veel uit wat er van de grote stapel strijk in zijn of haar kast terechtkomt. Heb je in je netwerk mensen met nèt even grotere kinderen die je niet dagelijks tegenkomt? Zorg dat ze weten dat je openstaat voor dingen die nog goed een ronde meekunnen. Heb je Facebook? Ik weet, het is horror, maar sluit je aan bij iedere weggeef-, recycle- en gratis-op-te-halen groep in je omgeving. Gratis tip daarbij: geef zo ook de dingen weg die je zelf los kan laten. Geef-energie geeft een rijk gevoel, de blijdschap van een ophaler geeft een fijn gevoel en het is heerlijk als je een ding uit de categorie "dan toen ik nog getrouwd was" om kan ruilen voor dit gevoel.

Dat je bent waar je nu bent laat zien dat je een flinke stoot kunt hebben en niet bang bent om hard te werken. Dat zijn karaktereigenschappen. Die zijn er straks dus nog steeds, ook als je nu gaat rusten.
Alle reacties Link kopieren Quote
Goeie genade Paska, wat haal je er nou precies uit voor jezelf om zoiets de wereld in te slingeren? Ik kan me er geen gelukkige ziel met enige zelfliefde bij voorstellen. Ik hoop dat je heel erg snel gelukkiger wordt.
sprankelend schreef:
09-06-2024 22:01
Goeie genade Paska, wat haal je er nou precies uit voor jezelf om zoiets de wereld in te slingeren? Ik kan me er geen gelukkige ziel met enige zelfliefde bij voorstellen. Ik hoop dat je heel erg snel gelukkiger wordt.
Paska stelt het erg kort door de bocht inderdaad, maar er zit wel een kern van waarheid in. TO, heb je al hulp gezocht voor je depressieve gevoelens? Want als je echt een depressie hebt, dan heb je hulp nodig om dat het hoofd te bieden, anders kan het van kwaad tot erger gaan. Depressie is wat meer dan je alleen gedeprimeerd voelen, hoe naar dat ook is.

Doe het voor je kinderen, maar vooral voor jezelf. Je hebt al je kracht nodig om deze situatie het hoofd te kunnen bieden. En vraag hulp aan je omgeving. Het is gewoon een rotsituatie.
Alle reacties Link kopieren Quote
Paska schreef:
09-06-2024 21:56
En de andere helft zitten ze bij een depressieve moeder. Tja
Daarom vroeg ik hier om advies.
Alle reacties Link kopieren Quote
sprankelend schreef:
09-06-2024 20:01
Je hebt je kinderen uit een situatie gehaald die heel erg slecht voor ze was. Daarmee heb je in ieder geval een hoop toekomstige schade voorkomen. Enorm balen dat het prijskaartje zo pittig was. Des te knapper van jou dat je niet halverwege de moed hebt opgegeven.

Rust lang en intens uit (echt een jaar ofzo, niet twee keer uitslapen en dan vinden dat je alweer stralend door het leven moet) en geniet van jullie herwonnen vrijheid en rust.
Mooi advies. TS, je hebt de laatste jaren behoorlijk veel voor je kiezen gehad. Agressie, stalking, een vechtscheiding. Probeer te accepteren dat dar niet niks is en dat je tijd nodig hebt om te helen.
Het lijkt alsof je het liefst wilt dat je alles achter je kunt laten, alsof je baalt dat je er "nog" mee zit en gewoon verder wilt.
Dat is niet reëel.
Ik lees bijvoorbeeld dat je vrij intensief aan het daten bent (geweest). Is je helemaal goed recht natuurlijk maar wellicht ook een teken dat je het liefst zo snel mogelijk door wilt. Je bent pas een jaar bij hem weg en hebt eigenlijk amper rust gehad als ik het zo lees, omdat hij jou dat niet gunde.

Naast de acceptatie zou ik maar de huisarts gaan voor je depressieve klachten.
Alle reacties Link kopieren Quote
Sterkte TO :rose: zo te lezen kun je dat wel gebruiken.
Ik hoop dat je wat fijne mensen om je heen hebt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Paska schreef:
09-06-2024 21:56
En de andere helft zitten ze bij een depressieve moeder. Tja
Kan dit nou niet wat vriendelijker?
Alle reacties Link kopieren Quote
Te kleine kleding: op vinted vind je voor een schijntje kledingpakketten per maat. Zorgt hij verder echt slecht voor ze? Trek aan de bel bij de juiste instanties.
Alle reacties Link kopieren Quote
Sterkte TO! Wat een rotsituatie.
Zoek echt hulp, voor jezelf en ook voor je kinderen. Zodat ze 1 stabiele ouder hebben waar ze veilig zijn. Ik wil je niet meteen anti depressiva aanpraten maar ik heb er zelf veel baat bij dus houd het in je achterhoofd.

Ik wilde net de kleding van mijn kinderen uitzoeken om op vinted te zetten. Weet niet wat voor maat je zoekt maar je mag ze hebben. Jongen maat 134/140. Meisje 146/152. Stuur maar pb als het overeen komt.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven