Relaties
alle pijlers
Dingen laten gaan in relatie
zondag 5 januari 2025 om 20:57
Ik heb regelmatig ruzie met man. Te vaak, vinden we allebei zelf ook. We staan op de wachtlijst voor relatietherapie.
Ondertussen lees ik regelmatig op internet over soms ook dingen “laten gaan”. Het pick your battles idee. Ik vind dat heel moeilijk. Wat laten jullie gaan bij je partner?
Voorbeeld vanuit ons:
Vanmiddag bezoek over de vloer, we hebben appelflappen en wat chips op tafel. Bezoek gaat naar huis, ik overleg met man: ik ga koken, hij loopt snel met de hond voor het eten en neemt een kind mee. Zij maken zich klaar om naar buiten te gaan, ik begin aan het eten en zie man iets weggrissen van het aanrecht. Eten staat in de oven en ik ga alles opruimen en constateer dat man twee appelflappen heeft meegepakt.
Dit stoort mij enorm. Kind van 7 nog een hele appelflap op 20 minuten voor we gaan eten. Hij is zich van geen kwaad bewust en vind dat ik problemen maak over niks. Feitelijk heb ik gelijk, maar vind het onzin dat ik hem hier geïrriteerd op aanspreek.
Onze ruzies verlopen in de basis altijd op deze manier. Hij doet iets wat (“feitelijk”) niet goed is, ik reageer daarop en hij stoort zich aan mijn reactie. Mijn antwoord is dan: DOE het dan niet.
Nogmaals, meer in algemene zin bedoeld dan specifiek mijn voorbeeld hoor: laat je (gemakkelijk) dingen gaan?
Ik merk dat ik acties snel categoriseer in “juist” en “onjuist” en daar heel volhardend in ben. Ik kan daardoor moeilijk dingen laten gaan. Is dat herkenbaar voor mensen en hoe ga je hiermee om?
Ondertussen lees ik regelmatig op internet over soms ook dingen “laten gaan”. Het pick your battles idee. Ik vind dat heel moeilijk. Wat laten jullie gaan bij je partner?
Voorbeeld vanuit ons:
Vanmiddag bezoek over de vloer, we hebben appelflappen en wat chips op tafel. Bezoek gaat naar huis, ik overleg met man: ik ga koken, hij loopt snel met de hond voor het eten en neemt een kind mee. Zij maken zich klaar om naar buiten te gaan, ik begin aan het eten en zie man iets weggrissen van het aanrecht. Eten staat in de oven en ik ga alles opruimen en constateer dat man twee appelflappen heeft meegepakt.
Dit stoort mij enorm. Kind van 7 nog een hele appelflap op 20 minuten voor we gaan eten. Hij is zich van geen kwaad bewust en vind dat ik problemen maak over niks. Feitelijk heb ik gelijk, maar vind het onzin dat ik hem hier geïrriteerd op aanspreek.
Onze ruzies verlopen in de basis altijd op deze manier. Hij doet iets wat (“feitelijk”) niet goed is, ik reageer daarop en hij stoort zich aan mijn reactie. Mijn antwoord is dan: DOE het dan niet.
Nogmaals, meer in algemene zin bedoeld dan specifiek mijn voorbeeld hoor: laat je (gemakkelijk) dingen gaan?
Ik merk dat ik acties snel categoriseer in “juist” en “onjuist” en daar heel volhardend in ben. Ik kan daardoor moeilijk dingen laten gaan. Is dat herkenbaar voor mensen en hoe ga je hiermee om?
zondag 5 januari 2025 om 21:03
zondag 5 januari 2025 om 21:04
Hoezo feitelijk niet goed.
Jij vind het niet goed.
Hij had zin in 2 appelflappen, ook al gaat hij ook over 20 minuten avond eten.
Ik kan dat laten gaan.
ik zeg dan: we gaan zo eten he, maar als hij er dan voor kiest toch nog iets te eten; het is een volwassen vent.
Wie heeft bedacht dat net iets snacken voor het avondeten onjuist is dan?
Jij vind het niet goed.
Hij had zin in 2 appelflappen, ook al gaat hij ook over 20 minuten avond eten.
Ik kan dat laten gaan.
ik zeg dan: we gaan zo eten he, maar als hij er dan voor kiest toch nog iets te eten; het is een volwassen vent.
Wie heeft bedacht dat net iets snacken voor het avondeten onjuist is dan?
zondag 5 januari 2025 om 21:05
In dit geval, laat gaan.
Ze gaan een rondje lopen hé?
Onderzoek voor jezelf waarom je overal de controle op moet hebben.
Het is voor iedereen flink vermoeiend, en vooral voor jou, dat je als een havik alles in de gaten moet houden en overal een oordeel op moet hebben. En vervolgens dat ook nodig vindt om te melden.
Ze gaan een rondje lopen hé?
Onderzoek voor jezelf waarom je overal de controle op moet hebben.
Het is voor iedereen flink vermoeiend, en vooral voor jou, dat je als een havik alles in de gaten moet houden en overal een oordeel op moet hebben. En vervolgens dat ook nodig vindt om te melden.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
zondag 5 januari 2025 om 21:09
Ik laat dingen over het algemeen wel makkelijk gaan door me af te vragen of iets mij de strijd waard is en of die strijd iets gaat oplossen. Als het antwoord "nee" is, dan hou ik mijn irritatie even binnen en lost die zich vanzelf weer op.
Dat wordt wel lastiger als iemand al heel erg in je allergie zit, wat bij jullie waarschijnlijk het geval is.
Over jouw voorbeeld: je schrijft dat je feitelijk gelijk hebt, maar daar is natuurlijk niets feitelijks aan. Je kind eet gezellig met zijn/haar vader een appelflap tijdens het uitlaten van de hond, en daardoor misschien iets minder avondeten. Nou en? Zonde om daar ruzie over te gaan maken.
Dat wordt wel lastiger als iemand al heel erg in je allergie zit, wat bij jullie waarschijnlijk het geval is.
Over jouw voorbeeld: je schrijft dat je feitelijk gelijk hebt, maar daar is natuurlijk niets feitelijks aan. Je kind eet gezellig met zijn/haar vader een appelflap tijdens het uitlaten van de hond, en daardoor misschien iets minder avondeten. Nou en? Zonde om daar ruzie over te gaan maken.
zondag 5 januari 2025 om 21:09
Het ging me ook vooral om mijn dochter van 7 jaar, van hemzelf zou het me niet uitmaken, al at hij er 4.Felidaez schreef: ↑05-01-2025 21:04Hoezo feitelijk niet goed.
Jij vind het niet goed.
Hij had zin in 2 appelflappen, ook al gaat hij ook over 20 minuten avond eten.
Ik kan dat laten gaan.
ik zeg dan: we gaan zo eten he, maar als hij er dan voor kiest toch nog iets te eten; het is een volwassen vent.
Wie heeft bedacht dat net iets snacken voor het avondeten onjuist is dan?
Kun je een voorbeeld geven van andere dingen die je wel/niet laat gaan? Ik leer er graag van
zondag 5 januari 2025 om 21:10
Je zult daar een middenweg in moeten vinden. Communicatie is echt belangrijk. Jullie zijn twee verschillende mensen met andere behoeften. Dan moet je van elkaar kunnen accepteren. Kan dat niet is het eind zoek.
Bij ons ging het om allerlei kleine rotdingen. Wordt het niet gezelliger van.
Klinkt alsof relatietherapie een goede keuze is.
Bij ons ging het om allerlei kleine rotdingen. Wordt het niet gezelliger van.
Klinkt alsof relatietherapie een goede keuze is.
seesharp wijzigde dit bericht op 05-01-2025 21:12
7.96% gewijzigd
Decrypting life one day at the time
zondag 5 januari 2025 om 21:11
. Het raakt me gewoon.
zondag 5 januari 2025 om 21:12
Feitelijk niet goed? Dat is nogal vooringenomen. Ik zie het probleem hier totaal niet van in, mits dat niet dagelijks gebeurt. Het lijkt me zeker niet de moeite om boos over te worden, je kunt ze ook gewoon die appelflap gunnen.
'Doe het dan niet' klinkt eigenlijk als: 'doe gingen gewoon zoals ik wil dat ze gebeuren, zodat ik niet boos hoef te worden.' Natuurlijk kun je rekening met elkaar houden, maar zaken zoals dit zijn geen feiten. Jij ziet ze zo en voor hem is dat anders.
Voor mij is de kern dat ik me bij elke kleine irritatie voorhoud dat we van elkaar houden allebei niet de bedoeling hebben om elkaar te ergeren. Dus uitgaan van de positieve in mijn man. Het kan nog steeds gebeuren, maar als ik hier weer aan denk dan kan ik het makkelijke loslaten. Lukt dat niet, dan is er vaak onderliggend iets aan de hand. Jij ging in dit geval opruimen en koken, hij ging een rondje lopen met een appelflap in de hand. Misschien voel je je niets gezien/niet gewaardeerd? Als dat zo is dan kun je hier over praten, vaak is zo'n kleine irritatie niet écht wat je dwarszit.
'Doe het dan niet' klinkt eigenlijk als: 'doe gingen gewoon zoals ik wil dat ze gebeuren, zodat ik niet boos hoef te worden.' Natuurlijk kun je rekening met elkaar houden, maar zaken zoals dit zijn geen feiten. Jij ziet ze zo en voor hem is dat anders.
Voor mij is de kern dat ik me bij elke kleine irritatie voorhoud dat we van elkaar houden allebei niet de bedoeling hebben om elkaar te ergeren. Dus uitgaan van de positieve in mijn man. Het kan nog steeds gebeuren, maar als ik hier weer aan denk dan kan ik het makkelijke loslaten. Lukt dat niet, dan is er vaak onderliggend iets aan de hand. Jij ging in dit geval opruimen en koken, hij ging een rondje lopen met een appelflap in de hand. Misschien voel je je niets gezien/niet gewaardeerd? Als dat zo is dan kun je hier over praten, vaak is zo'n kleine irritatie niet écht wat je dwarszit.
waitingforthenight wijzigde dit bericht op 05-01-2025 21:14
3.04% gewijzigd
zondag 5 januari 2025 om 21:13
Doreia* schreef: ↑05-01-2025 21:05In dit geval, laat gaan.
Ze gaan een rondje lopen hé?
Onderzoek voor jezelf waarom je overal de controle op moet hebben.
Het is voor iedereen flink vermoeiend, en vooral voor jou, dat je als een havik alles in de gaten moet houden en overal een oordeel op moet hebben. En vervolgens dat ook nodig vindt om te melden.
Dit!
En aan de andere kant kun je afspraken maken over de kinderen. Niet over de appelflappen van vandaag maar meer een soort beleid maken op dingen eten voor het eten.
Of over andere dingen waar je tegenaan loopt.
zondag 5 januari 2025 om 21:15
Felidaez schreef: ↑05-01-2025 21:04Hoezo feitelijk niet goed.
Jij vind het niet goed.
Hij had zin in 2 appelflappen, ook al gaat hij ook over 20 minuten avond eten.
Ik kan dat laten gaan.
ik zeg dan: we gaan zo eten he, maar als hij er dan voor kiest toch nog iets te eten; het is een volwassen vent.
Wie heeft bedacht dat net iets snacken voor het avondeten onjuist is dan?
Ik denk dat hij er zelf een nam een de andere aan kind gaf.
zondag 5 januari 2025 om 21:15
Ja zo sta ik er ook in.Felidaez schreef: ↑05-01-2025 21:04Hoezo feitelijk niet goed.
Jij vind het niet goed.
Hij had zin in 2 appelflappen, ook al gaat hij ook over 20 minuten avond eten.
Ik kan dat laten gaan.
ik zeg dan: we gaan zo eten he, maar als hij er dan voor kiest toch nog iets te eten; het is een volwassen vent.
Wie heeft bedacht dat net iets snacken voor het avondeten onjuist is dan?
zondag 5 januari 2025 om 21:16
zondag 5 januari 2025 om 21:16
Dit is dus heel lastig met mijn partner, hij loopt hier in zijn werk ook vaak tegenaan. Afspraken worden gemaakt maar hij ziet dan op een bepaald moment gewoon niet de noodzaak om zich daaraan te houden. Bijvoorbeeld nu kan hij zeggen, ze wilde niet mee gaan wandelen en was bozig, door die appelflap hebben we er een leuk en gezellig momentje van gemaakt en dat weegt voor hem dan zwaarder dan een afspraak.Speculaastaart schreef: ↑05-01-2025 21:13Dit!
En aan de andere kant kun je afspraken maken over de kinderen. Niet over de appelflappen van vandaag maar meer een soort beleid maken op dingen eten voor het eten.
Of over andere dingen waar je tegenaan loopt.
zondag 5 januari 2025 om 21:17
Ik herken dat heel erg. Echt error over sommige dingen.
De deal is nu dat hij mijn error serieus neemt, dat scheelt bij mij al meer dan de helft.
Ik hoef geen 'wat is er nu weer' of gerol met de ogen.
Ik maak geen onzin over niks, jij ook niet, een kind van 7 vlak voor het eten een appelflap voeren en dat ook nog soort van stiekem mee.
A ik wil niet in die rol worden gezet tegenover kind
B in het hypothetische geval dat ik zou koken, ik kook niet voor de kat zijn kut. Mijn man kookt hier en hier zou dit ook niet op prijs gesteld worden door de kok. Mijn man staat daar een maaltijd te verzinnen, groentes te snijden om kind gezond te houden.
Man ziet gelukkig dat ik niet 'zeur' om mezelf, maar 9 van de 10 keer heb ik nou eenmaal een beter beeld van wat bepaalde acties in de gezinsdynamiek doen of wat het lange termijn effect is op meerdere gezinsleden. Ieder zijn talent, ik heb dat.
Hij zegt het ook rustig als ik hier te strak op zit en zo houden we het gezellig. Ik bied ook regelmatig mijn excuses aan.
Er is dus een soort vertrouwen naar mij toe, ik 'zeur' niet omdat ik een machtswellusteling ben, en vertrouwen naar hem dat hij niet zoals in dit voorbeeld kind nu dagelijks achter mijn rug om appelflappen voer als ik mijn mond eens hou.
Dus ik zou dat gesprek zo aangaan. Wat jouw beweegredenen zijn, en of hij dat herkend.
De deal is nu dat hij mijn error serieus neemt, dat scheelt bij mij al meer dan de helft.
Ik hoef geen 'wat is er nu weer' of gerol met de ogen.
Ik maak geen onzin over niks, jij ook niet, een kind van 7 vlak voor het eten een appelflap voeren en dat ook nog soort van stiekem mee.
A ik wil niet in die rol worden gezet tegenover kind
B in het hypothetische geval dat ik zou koken, ik kook niet voor de kat zijn kut. Mijn man kookt hier en hier zou dit ook niet op prijs gesteld worden door de kok. Mijn man staat daar een maaltijd te verzinnen, groentes te snijden om kind gezond te houden.
Man ziet gelukkig dat ik niet 'zeur' om mezelf, maar 9 van de 10 keer heb ik nou eenmaal een beter beeld van wat bepaalde acties in de gezinsdynamiek doen of wat het lange termijn effect is op meerdere gezinsleden. Ieder zijn talent, ik heb dat.
Hij zegt het ook rustig als ik hier te strak op zit en zo houden we het gezellig. Ik bied ook regelmatig mijn excuses aan.
Er is dus een soort vertrouwen naar mij toe, ik 'zeur' niet omdat ik een machtswellusteling ben, en vertrouwen naar hem dat hij niet zoals in dit voorbeeld kind nu dagelijks achter mijn rug om appelflappen voer als ik mijn mond eens hou.
Dus ik zou dat gesprek zo aangaan. Wat jouw beweegredenen zijn, en of hij dat herkend.
Firm believer in: you shouldn't have bothered me to begin with.
zondag 5 januari 2025 om 21:18
Maar ook je 7 jarige kan een keertje even voor het eten een snack nemen.Browniedoc schreef: ↑05-01-2025 21:09Het ging me ook vooral om mijn dochter van 7 jaar, van hemzelf zou het me niet uitmaken, al at hij er 4.
Kun je een voorbeeld geven van andere dingen die je wel/niet laat gaan? Ik leer er graag van
Vraag is meer waarom jij daar dus een enorm issue mee hebt, dat je daar ruzie over gaat maken.
Dan eet ze een keer wat minder?
Ik vind de energie en de tijd (ervoor, tijdens en erna) dat ik met een woordenwisseling bezig ben het waard moet zijn.
zondag 5 januari 2025 om 21:20
Ja het loopt echt de spuigaten uit, over het minste of geringste liggen we in de clinch. Ik vind het zelf enorm onprettig ook. Ik kan alleen niet goed bepalen wat het onderliggende pijnpunt voor mij is.Attraverso schreef: ↑05-01-2025 21:16Dat was quality time tussen die 2, leuk toch?
Waarschijnlijk ben je zo gefrustreerd over andere dingen dat je niet veel meer kan verdragen.
zondag 5 januari 2025 om 21:21
Ja, ik had gepost en toen dacht ik 'wacht'.Speculaastaart schreef: ↑05-01-2025 21:15Ik denk dat hij er zelf een nam een de andere aan kind gaf.
zondag 5 januari 2025 om 21:22
Ja dit doen wij ook! Als we teveel kleine irritatietjes hebben spreken we af om een keer s avonds met een lekker drankje erbij, als een soort date, een lijstje bij te houden en dit te bespreken zoals je het op je werk bespreekt.SunShine35 schreef: ↑05-01-2025 21:17Wat zonde om zo vaak ruzie te hebben over kleine dingetjes.
Jij gaat koken, man laat hond uit, neemt kind mee. Fijn toch?
Als je zo iets vervelend vind laat het dan even bezinken en kom er ‘‘s avonds op terug.
Dus ik boodschap over de issue, wat je zelf anders zou doen en wat je wens is.
In het begin was dat erg verbeten, inclusief foto's van misstanden, maar als het een beetje is bezonken denk je ook: ga ik nou serieus een foto van een vlek op het aanrecht laten zien?
En kom je sneller tot de kern en ben je allebei niet zo in de verdediging.
Werkt heel goed bij ons!
Firm believer in: you shouldn't have bothered me to begin with.
zondag 5 januari 2025 om 21:23
Heb je het gevoel dat hij je niet serieus neemt als je aangeeft dat je iets niet fijn vindt?Browniedoc schreef: ↑05-01-2025 21:20Ja het loopt echt de spuigaten uit, over het minste of geringste liggen we in de clinch. Ik vind het zelf enorm onprettig ook. Ik kan alleen niet goed bepalen wat het onderliggende pijnpunt voor mij is.
zondag 5 januari 2025 om 21:24
Je niet gehoord, gezien of voor vol aangezien voelen is hier meestal een thema.Browniedoc schreef: ↑05-01-2025 21:20Ja het loopt echt de spuigaten uit, over het minste of geringste liggen we in de clinch. Ik vind het zelf enorm onprettig ook. Ik kan alleen niet goed bepalen wat het onderliggende pijnpunt voor mij is.
Jij zei nee
Man deed ja.
Hij heeft 'gewonnen'.
Maar er is toch geen oorlog?
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
