Relaties
alle pijlers
doorgaan of stoppen?
vrijdag 10 augustus 2007 om 14:48
Ik vraag me af of ik moet doorgaan of moet stoppen met m'n relatie.
Natuurlijk kan niemand dat voor mij beslissen, maar ik probeer een korte schets te geven:
vriend en ik hebben een jaar - anderhalf jaar een relatie, wonen sinds een maand of 3 samen.
Vanaf het moment dat we de sleutel kregen van dit huis (bijna 4 maanden geleden) is er nog maar een enkele dag geweest zonder ruzie.
Inmiddels kan ik van alles een gigantisch probleem maken, maar daar ben ik ook niet de enige in.
Ik heb vaak het gevoel dat m'n vriend mij bij wijze van spreke als huishoudster en als hoer ziet in plaats van als de persoon die ik ben (die ik voor hem was voor we gingen samenwonen).
Hij neemt te weinig verantwoordelijkheid voor z'n acties (laat mij veel dingen beslissen, en wanneer hij zelf iets gedaan heeft kan ik vaak bijsturen of het probleem oplossen)
Vroeger heeft zijn moeder veel dingen voor hem beslist en had zij altijd zijn mening klaar. Inmiddels probeert hij soms ook dingen zelf te beslissen, tot ergernis van zijn ouders, want 'zo is hij niet' (het is mijn schuld dat hij nu gaat nadenken in hun ogen)
Inmiddels ben ik zo ver dat ik er vaak over denk om te stoppen met onze relatie. De druk en spanningen kan ik gewoon niet meer aan.
Vriend zegt wel te begrijpen wat ik voel (maar toch blijf ik het gevoel hebben dat er niet naar me geluisterd wordt en dat hij - lijkt het wel - in z'n eigen wereldje leeft)
Zo af en toe lijkt het alsof er een verbetering is, maar de volgende dag is het weer het oude liedje.
Ook lijkt het haast wel of hij (door een 'goede' dag of door een cadeautje, lief kaartje, enz.) credits opbouwt, die hij dan weer opneemt op een ander moment.
Ik krijg dan bijvoorbeeld op maandag een beetje hoop dat het de goede kant op zal gaan, maar op dinsdag stort alles weer in elkaar als het ware...
Ik hoop dat m'n verhaal niet te lang is om te lezen en te begrijpen.
-xxx- schatje84
Natuurlijk kan niemand dat voor mij beslissen, maar ik probeer een korte schets te geven:
vriend en ik hebben een jaar - anderhalf jaar een relatie, wonen sinds een maand of 3 samen.
Vanaf het moment dat we de sleutel kregen van dit huis (bijna 4 maanden geleden) is er nog maar een enkele dag geweest zonder ruzie.
Inmiddels kan ik van alles een gigantisch probleem maken, maar daar ben ik ook niet de enige in.
Ik heb vaak het gevoel dat m'n vriend mij bij wijze van spreke als huishoudster en als hoer ziet in plaats van als de persoon die ik ben (die ik voor hem was voor we gingen samenwonen).
Hij neemt te weinig verantwoordelijkheid voor z'n acties (laat mij veel dingen beslissen, en wanneer hij zelf iets gedaan heeft kan ik vaak bijsturen of het probleem oplossen)
Vroeger heeft zijn moeder veel dingen voor hem beslist en had zij altijd zijn mening klaar. Inmiddels probeert hij soms ook dingen zelf te beslissen, tot ergernis van zijn ouders, want 'zo is hij niet' (het is mijn schuld dat hij nu gaat nadenken in hun ogen)
Inmiddels ben ik zo ver dat ik er vaak over denk om te stoppen met onze relatie. De druk en spanningen kan ik gewoon niet meer aan.
Vriend zegt wel te begrijpen wat ik voel (maar toch blijf ik het gevoel hebben dat er niet naar me geluisterd wordt en dat hij - lijkt het wel - in z'n eigen wereldje leeft)
Zo af en toe lijkt het alsof er een verbetering is, maar de volgende dag is het weer het oude liedje.
Ook lijkt het haast wel of hij (door een 'goede' dag of door een cadeautje, lief kaartje, enz.) credits opbouwt, die hij dan weer opneemt op een ander moment.
Ik krijg dan bijvoorbeeld op maandag een beetje hoop dat het de goede kant op zal gaan, maar op dinsdag stort alles weer in elkaar als het ware...
Ik hoop dat m'n verhaal niet te lang is om te lezen en te begrijpen.
-xxx- schatje84
vrijdag 10 augustus 2007 om 15:09
Schatje84, ik begrijp je verhaal en je twijfels.
Is je vriend sind jullie samenwonen zo of zat dat al in zijn aard en heb je dit nooit zo gemerkt? Wanneer jij nu al (na 3 mnd) het gevoel hebt niet meer dan een huishoudster en hoer te zijn lijkt me dat geen goede basis. Helemaal wanneer je zegt dat hij je wel begrijpt maar er blijkbaar niets mee doet. Dan heb ik het idee dat hij het of wel goed vindt, of hij niet echt begrijpt hoe het voelt voor jou.
Misschien nog eens goed gesprek en je grenzen stellen!
sterkte!
Is je vriend sind jullie samenwonen zo of zat dat al in zijn aard en heb je dit nooit zo gemerkt? Wanneer jij nu al (na 3 mnd) het gevoel hebt niet meer dan een huishoudster en hoer te zijn lijkt me dat geen goede basis. Helemaal wanneer je zegt dat hij je wel begrijpt maar er blijkbaar niets mee doet. Dan heb ik het idee dat hij het of wel goed vindt, of hij niet echt begrijpt hoe het voelt voor jou.
Misschien nog eens goed gesprek en je grenzen stellen!
sterkte!
vrijdag 10 augustus 2007 om 16:31
Hoi schatje84
Het klinkt wel alsof je er erg mee zit, wat ik me ook goed kan voorstellen! Je woont pas 3 maanden samen, en ik begrijp dat het erg vervelend is om elke dag ruzie te hebben. Dat is natuurlijk niet wat je je ervan voor hebt gesteld. Uit je verhaal begrijp ik dat je het er wel me je vriend over hebt gehad, maar blijkbaar begrijpt hij de serieusheid niet zo goed? Zoals Teka al zegt: misschien nog een x een gesprek proberen? Grenzen stellen inderdaad.
Het zou natuurlijk ook kunnen dat je nu pas de ware ik van je vriend leert kennen en dat het een beetje tegenvalt. Laten we hopen dat dit niet het geval is, dat jullie er wel samen uit kunnen komen... Maar je hebt 1,5 jaar een relatie, en misschien ken je je vriend toch niet goed genoeg... In ieder geval wens ik je veel sterkte ermee en ik zou zeggen; probeer nog s met m te praten!
Het klinkt wel alsof je er erg mee zit, wat ik me ook goed kan voorstellen! Je woont pas 3 maanden samen, en ik begrijp dat het erg vervelend is om elke dag ruzie te hebben. Dat is natuurlijk niet wat je je ervan voor hebt gesteld. Uit je verhaal begrijp ik dat je het er wel me je vriend over hebt gehad, maar blijkbaar begrijpt hij de serieusheid niet zo goed? Zoals Teka al zegt: misschien nog een x een gesprek proberen? Grenzen stellen inderdaad.
Het zou natuurlijk ook kunnen dat je nu pas de ware ik van je vriend leert kennen en dat het een beetje tegenvalt. Laten we hopen dat dit niet het geval is, dat jullie er wel samen uit kunnen komen... Maar je hebt 1,5 jaar een relatie, en misschien ken je je vriend toch niet goed genoeg... In ieder geval wens ik je veel sterkte ermee en ik zou zeggen; probeer nog s met m te praten!
zaterdag 11 augustus 2007 om 20:01
Hoi TeKa en Akkies
Hij zegt dat hij het wel probeert, en er zijn ook dingen die beter gaan, maar juist de dingen die niet enorm belangrijk zijn.
Vandaag ook weer een uitbarsting gehad, terwijl we in de auto op de snelweg zaten :-S :'(
Het lijkt alsof hij het allemaal wel best vindt zo, maar toch heb ik ergens het idee dat hij het niet wil zo.
Nog een keer een gesprek voeren (en grenzen nog duidelijker stellen) is denk ik de volgende optie.
In ieder geval bedankt voor de reacties!
-xx- schatje84
Hij zegt dat hij het wel probeert, en er zijn ook dingen die beter gaan, maar juist de dingen die niet enorm belangrijk zijn.
Vandaag ook weer een uitbarsting gehad, terwijl we in de auto op de snelweg zaten :-S :'(
Het lijkt alsof hij het allemaal wel best vindt zo, maar toch heb ik ergens het idee dat hij het niet wil zo.
Nog een keer een gesprek voeren (en grenzen nog duidelijker stellen) is denk ik de volgende optie.
In ieder geval bedankt voor de reacties!
-xx- schatje84
