Druk leven maar toch alleen

Ja, ik herken mezelf daar wel een beetje in. Ik merk (nu ik zelf wat meer tijd heb dan vroeger) dat iedereen het druk, druk, druk heeft. Soms wil je afspreken met mensen en dan zeggen ze "tja, ik kan eigenlijk pas over een maand...maar dan kan ik niet langer dan een paar uurtjes, anders wordt het over 2 a 3 maanden...". Ik denk niet dat mensen niet geinteresseerd in je zijn of geen leuke dingen met je willen doen. Ik denk dat ze er de tijd niet voor hebben/niet voor nemen. Ik denk niet dat het aan jou ligt, meer aan de huidige druk, druk, druk maatschappij. Kun je niet via de kinderen meer contacten opbouwen? Je kind gaat met een schoolvriendje naar de kinderboerderij en je vraagt of de moeder van het kind meegaat. Ik merk zelf dat je via de school van je kind e.d. best makkelijk contacten kunt leggen. Of doe mee met schoolactiviteiten (schoolreisje, kerst, e.d.) als hulpouder. Maar feit blijft dat het tegenwoordig gewoon heel moeilijk is om agenda's op elkaar af te stemmen. Wat ik vaak merk is dat je het meeste hebt aan de mensen die op het eerste oog saai lijken (geen druk, druk, druk leven). Beter een saaie piet die tijd voor je neemt, dan een "popijopi" die geen tijd voor je heeft...