Relaties
alle pijlers
Ernstige relatietwijfels, birdnesting, gevolgen kinderen etc
zaterdag 15 oktober 2022 om 19:58
anoniem account aangemaakt voor dit topic. Samenvatting: relatie zonder ruzie of groot gedoe, maar al lang gevoel niet gelukkig te zijn in relatie. Knaagt steeds meer. Bij elkaar blijven voor kinderen en partner of kiezen voor mezelf en uit elkaar.
Al een poos heb ik twijfels of ik verder wil met mijn man. We zijn een jaar of tien samen, hebben twee kinderen onder de zes jaar. Deze twijfels heb ik eerder gehad, voor we kinderen gehad (is weer over gegaan) en tussen de 1e en 2e in ook een tijd. Het heeft met name te maken met dat ik blijkbaar andere verwachtingen van hem heb, dan hoe hij is. Hij is minder ambitieus dan ik, snel tevreden met werk/ zijn leven en daar ook oprecht tevreden/ gelukkig in. Praat niet makkelijk, dus dat is niet een vorm waarop we makkelijk in verbinding staan. Ik erger me aan zijn passiviteit, gebrek aan dromen/ wensen/ ambities voor de toekomst. En ik zit soms in dubio of mijn onvrede met ons huidige leven bij mij ligt (los van onze relatie) of toch door de relatie komt en dat laatste lijkt steeds duidelijker te worden. Ik heb het idee dat hij merkt dat ik andere dingen van hem hoop/ wens dan hoe hij is. Ik merk op momenten dat ik niet prettig naar / met hem communiceer en ik ben bang dat hij door mij niet goed tot zijn recht komt. Dat iemand anders beter voor hem zou zijn, maar ik weet het niet natuurlijk, want ik ken hem alleen met mij. Hij wil niet uit elkaar, we praten hier wel eens over. Hij heeft niet het idee dat ik niet goed ben voor hem (en ik denk dan weer dat hij het niet merkt).
Twee dingen vind ik heel moeilijk hierin. Eerste is dat hij weinig contacten heeft buiten gezamenlijk contacten/ familie van mij. Ik ben bang dat hij als we uit elkaar zouden gaan nergens echt terecht kan waar iemand hem goed kent en weet hoe hem te ondersteunen/ troosten. Het tweede is onze kinderen. Wij hebben niet echt ruzies oid, onze kinderen groeien in een warm thuis op. We kunnen super goed samen ouders zijn en hierin samenwerken. Een scheiding is wat dat betreft niet goed voor de kinderen. Ik overweeg birdnesting, maar dat is financieel gezien wel lastig (drie huishoudens opeens ipv een).
Ik cijfer mezelf/ mijn gevoel weg voor de kinderen en de relatie. Als we geen kinderen hadden en/of mijn partner een sterk fijn netwerk had buiten mijn familie om had ik er denk ik een punt achter gezet. De andere kant is dat scheiden voor de kinderen niet goed is en het tot nog toe lukt mijn gevoel weg te cijferen. Aan de andere kant wil ik mijn kinderen niet het voorbeeld geven dat ik kreeg (bij je partner blijven, terwijl je echt ongelukkig bent in je relatie). Hoop hier wat inzichten te vinden. Ik durf er niet met mensen in mijn omgeving over te praten en voel me erg alleen met mijn gedachten/ gepieker.
Al een poos heb ik twijfels of ik verder wil met mijn man. We zijn een jaar of tien samen, hebben twee kinderen onder de zes jaar. Deze twijfels heb ik eerder gehad, voor we kinderen gehad (is weer over gegaan) en tussen de 1e en 2e in ook een tijd. Het heeft met name te maken met dat ik blijkbaar andere verwachtingen van hem heb, dan hoe hij is. Hij is minder ambitieus dan ik, snel tevreden met werk/ zijn leven en daar ook oprecht tevreden/ gelukkig in. Praat niet makkelijk, dus dat is niet een vorm waarop we makkelijk in verbinding staan. Ik erger me aan zijn passiviteit, gebrek aan dromen/ wensen/ ambities voor de toekomst. En ik zit soms in dubio of mijn onvrede met ons huidige leven bij mij ligt (los van onze relatie) of toch door de relatie komt en dat laatste lijkt steeds duidelijker te worden. Ik heb het idee dat hij merkt dat ik andere dingen van hem hoop/ wens dan hoe hij is. Ik merk op momenten dat ik niet prettig naar / met hem communiceer en ik ben bang dat hij door mij niet goed tot zijn recht komt. Dat iemand anders beter voor hem zou zijn, maar ik weet het niet natuurlijk, want ik ken hem alleen met mij. Hij wil niet uit elkaar, we praten hier wel eens over. Hij heeft niet het idee dat ik niet goed ben voor hem (en ik denk dan weer dat hij het niet merkt).
Twee dingen vind ik heel moeilijk hierin. Eerste is dat hij weinig contacten heeft buiten gezamenlijk contacten/ familie van mij. Ik ben bang dat hij als we uit elkaar zouden gaan nergens echt terecht kan waar iemand hem goed kent en weet hoe hem te ondersteunen/ troosten. Het tweede is onze kinderen. Wij hebben niet echt ruzies oid, onze kinderen groeien in een warm thuis op. We kunnen super goed samen ouders zijn en hierin samenwerken. Een scheiding is wat dat betreft niet goed voor de kinderen. Ik overweeg birdnesting, maar dat is financieel gezien wel lastig (drie huishoudens opeens ipv een).
Ik cijfer mezelf/ mijn gevoel weg voor de kinderen en de relatie. Als we geen kinderen hadden en/of mijn partner een sterk fijn netwerk had buiten mijn familie om had ik er denk ik een punt achter gezet. De andere kant is dat scheiden voor de kinderen niet goed is en het tot nog toe lukt mijn gevoel weg te cijferen. Aan de andere kant wil ik mijn kinderen niet het voorbeeld geven dat ik kreeg (bij je partner blijven, terwijl je echt ongelukkig bent in je relatie). Hoop hier wat inzichten te vinden. Ik durf er niet met mensen in mijn omgeving over te praten en voel me erg alleen met mijn gedachten/ gepieker.
zondag 16 oktober 2022 om 19:50
O ja, die lees ik ook. Vind ik ook wat van.andnowwedance schreef: ↑16-10-2022 19:37Geinig, ik lees juist ook vaak het tegengestelde. Namelijk ouders die allerlei egoïstische keuzes met nieuwe partners/neukertjes goedpraten onder het mom van "kinderen worden gelukkig van een gelukkige ouder".
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
zondag 16 oktober 2022 om 21:03
Sorry maar dit vind ik echt een kul argument. Omdat anderen dat zeggen is mijn inhoudelijke antwoord onzin?Solomio schreef: ↑16-10-2022 15:19Maar waarom toch die nadruk op hoe erg het voor kinderen is?
Ik lees hier op het forum schokkend vaak echt keiharde opvoedadviezen, want ze moeten vooral goed voorbereid de maatschappij in en als je later een baan hebt is het allemaal afzien (jaja, ik chargeer).
En bij een mogelijke scheiding zijn die kinderen ineens kwetsbare poppetjes die beschermd moeten worden.
Ik verbaas me erover dat iedereen elkaar daarin zo makkelijk napraat.
Maar ja, die hoeksteen van de samenleving zit hardnekkig ingebakken in onze maatschappij.
Je haalt zelf wetenschappelijk onderzoek aan: er blijkt wel degelijk schade. Misschien niet onherstelbaar (hoewel voor sommigen wél), maar wel aanwezig. Dat onderzoekt wijst dus wel degelijk aan dat het daar aan lag. En weet je, anders kom je eens een jaartje met me meelopen op de basisschool, dan zie je de problematiek die kinderen die eerste twee jaar ervaren, die volgens jou niet geen factor is om mee te nemen in de besluitvorming omdat het na 2 jaar (!!!) weer redelijk gaat. Ze heeft het over kinderen jonger dan 6, dat is meer dan 25% van hun leven man! Kan me hier erg boos om maken, sorry daarvoor.
Dat je die keuze maakt moet je zelf weten, maar bagatelliseer niet de gevolgen voor de kinderen.
zondag 16 oktober 2022 om 21:31
andnowwedance schreef: ↑16-10-2022 19:37Geinig, ik lees juist ook vaak het tegengestelde. Namelijk ouders die allerlei egoïstische keuzes met nieuwe partners/neukertjes goedpraten onder het mom van "kinderen worden gelukkig van een gelukkige ouder".
Krijg ik ook stekels van.
Of dat ze zichzelf niet meer 24/7 een ouder voelen, dat zijn ze dan enkel nog op de vastgelegde dagen. "Mij niet bellen hoor!, op mijn kindvrije dagen, dan is het me time.
Pappa/mamma heeft ook een eigen leven hé! Dat gun je pappa/mamma toch wel?"
Triest.
zondag 16 oktober 2022 om 21:42
Klopt, en twee keer zo veel problemen vind ik ook geen sinecure.DrBrowns schreef: ↑16-10-2022 21:03Sorry maar dit vind ik echt een kul argument. Omdat anderen dat zeggen is mijn inhoudelijke antwoord onzin?
Je haalt zelf wetenschappelijk onderzoek aan: er blijkt wel degelijk schade. Misschien niet onherstelbaar (hoewel voor sommigen wél), maar wel aanwezig. Dat onderzoekt wijst dus wel degelijk aan dat het daar aan lag. En weet je, anders kom je eens een jaartje met me meelopen op de basisschool, dan zie je de problematiek die kinderen die eerste twee jaar ervaren, die volgens jou niet geen factor is om mee te nemen in de besluitvorming omdat het na 2 jaar (!!!) weer redelijk gaat. Ze heeft het over kinderen jonger dan 6, dat is meer dan 25% van hun leven man! Kan me hier erg boos om maken, sorry daarvoor.
Dat je die keuze maakt moet je zelf weten, maar bagatelliseer niet de gevolgen voor de kinderen.
zondag 16 oktober 2022 om 22:24
Ja, er is schade, maar nee, je kunt nu eenmaal niet simpelweg concluderen dat dat het gevolg is van een scheiding.DrBrowns schreef: ↑16-10-2022 21:03Sorry maar dit vind ik echt een kul argument. Omdat anderen dat zeggen is mijn inhoudelijke antwoord onzin?
Je haalt zelf wetenschappelijk onderzoek aan: er blijkt wel degelijk schade. Misschien niet onherstelbaar (hoewel voor sommigen wél), maar wel aanwezig. Dat onderzoekt wijst dus wel degelijk aan dat het daar aan lag. En weet je, anders kom je eens een jaartje met me meelopen op de basisschool, dan zie je de problematiek die kinderen die eerste twee jaar ervaren, die volgens jou niet geen factor is om mee te nemen in de besluitvorming omdat het na 2 jaar (!!!) weer redelijk gaat. Ze heeft het over kinderen jonger dan 6, dat is meer dan 25% van hun leven man! Kan me hier erg boos om maken, sorry daarvoor.
Dat je die keuze maakt moet je zelf weten, maar bagatelliseer niet de gevolgen voor de kinderen.
Aan een scheiding gaat altijd van alles vooraf en er volgt van alles op en er wordt gedaan alsof dat allemaal geen rol speelt, terwijl ik denk (mening dus) dat het te simpel is om alleen die scheiding als oorzaak aan te wijzen.
Het blijkt de laatste jaren zelfs slechter geworden te zijn, wat mij niet verbaast, omdat door dit soort reacties en onderzoeken de druk op ouders enorm groot wordt om eerst nog van alles te proberen om de relatie te redden.
En dat zal in sommige gevallen lukken, maar vaak ook niet.
En dan is het risico inmiddels levensgroot dat de ouders het stadium van 'we zijn op elkaar uitgekeken maar we gunnen elkaar het beste' al ver voorbij zijn en het op een vechtscheiding uitdraait.
Mijn uiteraard 'controversiële' mening is dan ook dat ouders sneller moeten gaan scheiden.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
zondag 16 oktober 2022 om 22:24
Dat is niet noodzakelijkerwijs elkaar napraten hoor.Solomio schreef: ↑16-10-2022 15:19Maar waarom toch die nadruk op hoe erg het voor kinderen is?
Ik lees hier op het forum schokkend vaak echt keiharde opvoedadviezen, want ze moeten vooral goed voorbereid de maatschappij in en als je later een baan hebt is het allemaal afzien (jaja, ik chargeer).
En bij een mogelijke scheiding zijn die kinderen ineens kwetsbare poppetjes die beschermd moeten worden.
Ik verbaas me erover dat iedereen elkaar daarin zo makkelijk napraat.
Maar ja, die hoeksteen van de samenleving zit hardnekkig ingebakken in onze maatschappij.
zondag 16 oktober 2022 om 23:40
Idd vreselijk... net of je kinderen niet meer van jou zijn de helft van de week. Vreselijk.Pindakaasjes schreef: ↑16-10-2022 21:31Krijg ik ook stekels van.
Of dat ze zichzelf niet meer 24/7 een ouder voelen, dat zijn ze dan enkel nog op de vastgelegde dagen. "Mij niet bellen hoor!, op mijn kindvrije dagen, dan is het me time.
Pappa/mamma heeft ook een eigen leven hé! Dat gun je pappa/mamma toch wel?"
Triest.
maandag 17 oktober 2022 om 07:09
Maar ook dat is natuurlijk een tricky vergelijking.andnowwedance schreef: ↑16-10-2022 21:42Klopt, en twee keer zo veel problemen vind ik ook geen sinecure.
Want dan worden kinderen van gescheiden ouders vergeleken met kinderen van niet gescheiden ouders.
Maar van die niet gescheiden ouders heeft een deel een goed huwelijk.
En ik kan me voorstellen dat dat gunstig is voor kinderen.
Maar als je wilt weten of scheiden nu echt de problemen veroorzaakt, moet je de kinderen van gescheiden ouders vergelijken met kinderen van ouders met een slecht huwelijk die bij elkaar blijven voor de kinderen.
Dan krijg je natuurlijk heel andere getallen.
En dan betwijfel ik of bij elkaar blijven voor de kinderen beter is dan scheiden.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
maandag 17 oktober 2022 om 07:33
Klopt zeker. Ook is me niet helemaal duidelijk of het nou per definitie een causaal verband is.Solomio schreef: ↑17-10-2022 07:09Maar ook dat is natuurlijk een tricky vergelijking.
Want dan worden kinderen van gescheiden ouders vergeleken met kinderen van niet gescheiden ouders.
Maar van die niet gescheiden ouders heeft een deel een goed huwelijk.
En ik kan me voorstellen dat dat gunstig is voor kinderen.
Maar als je wilt weten of scheiden nu echt de problemen veroorzaakt, moet je de kinderen van gescheiden ouders vergelijken met kinderen van ouders met een slecht huwelijk die bij elkaar blijven voor de kinderen.
Dan krijg je natuurlijk heel andere getallen.
En dan betwijfel ik of bij elkaar blijven voor de kinderen beter is dan scheiden.
Maar er werd zo selectief gequote uit het onderzoek en daarbij gezegd dat 20 procent erg meeviel, dat ik me daarop afvroeg of twee keer zoveel kans ook meevalt.
Want die 20 procent zegt dan natuurlijk net zoveel, of weinig.
maandag 17 oktober 2022 om 07:46
Precies.andnowwedance schreef: ↑17-10-2022 07:33Klopt zeker. Ook is me niet helemaal duidelijk of het nou per definitie een causaal verband is.
Maar er werd zo selectief gequote uit het onderzoek en daarbij gezegd dat 20 procent erg meeviel, dat ik me daarop afvroeg of twee keer zoveel kans ook meevalt.
Want die 20 procent zegt dan natuurlijk net zoveel, of weinig.
Er wordt uit wetenschappelijk onderzoek sowieso selectief gequoot, uiteraard ook door mij.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
maandag 17 oktober 2022 om 08:13
En dan moet je vooral de vraag stellen wat een slecht huwelijk eigenlijk is.Solomio schreef: ↑17-10-2022 07:09Maar ook dat is natuurlijk een tricky vergelijking.
Want dan worden kinderen van gescheiden ouders vergeleken met kinderen van niet gescheiden ouders.
Maar van die niet gescheiden ouders heeft een deel een goed huwelijk.
En ik kan me voorstellen dat dat gunstig is voor kinderen.
Maar als je wilt weten of scheiden nu echt de problemen veroorzaakt, moet je de kinderen van gescheiden ouders vergelijken met kinderen van ouders met een slecht huwelijk die bij elkaar blijven voor de kinderen.
Dan krijg je natuurlijk heel andere getallen.
En dan betwijfel ik of bij elkaar blijven voor de kinderen beter is dan scheiden.
maandag 17 oktober 2022 om 08:20
Uiteraard.
En zo valt er op al die onderzoeken, en vooral de conclusies, nog enorm veel af te dingen.
Daarom zal ik me ook blijven verzetten tegen de druk die op mensen gelegd wordt om vooral niet te gaan scheiden 'in het belang van de kinderen'.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
maandag 17 oktober 2022 om 08:21
Vooropgesteld dat ik deze onderzoeken helemaal niet ken dus er zelf niet zoveel zinnigs over kan zeggen: iemand schreef toch dat het voor de kinderen niet zo belangrijk is of zij een gelukkige relatie hebben of niet, dat dat uit onderzoek bleek? Dus dan zou je zeggen dat dit wel is onderzocht?Solomio schreef: ↑17-10-2022 07:09Maar ook dat is natuurlijk een tricky vergelijking.
Want dan worden kinderen van gescheiden ouders vergeleken met kinderen van niet gescheiden ouders.
Maar van die niet gescheiden ouders heeft een deel een goed huwelijk.
En ik kan me voorstellen dat dat gunstig is voor kinderen.
Maar als je wilt weten of scheiden nu echt de problemen veroorzaakt, moet je de kinderen van gescheiden ouders vergelijken met kinderen van ouders met een slecht huwelijk die bij elkaar blijven voor de kinderen.
Dan krijg je natuurlijk heel andere getallen.
En dan betwijfel ik of bij elkaar blijven voor de kinderen beter is dan scheiden.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
maandag 17 oktober 2022 om 08:25
Kinderen zijn niet zo bezig met het geluk van hun ouders, zoiets las ik.lux- schreef: ↑17-10-2022 08:21Vooropgesteld dat ik deze onderzoeken helemaal niet ken dus er zelf niet zoveel zinnigs over kan zeggen: iemand schreef toch dat het voor de kinderen niet zo belangrijk is of zij een gelukkige relatie hebben of niet, dat dat uit onderzoek bleek? Dus dan zou je zeggen dat dit wel is onderzocht?
Maar of dat dan vervolgens ook geen invloed heeft op hun ontwikkeling? Op de sfeer in huis?
Ik denk iig dat de huidige conclusies enorm eenzijdig gekleurd zijn.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
maandag 17 oktober 2022 om 08:50
Dat zou kunnen. Of dat de evidence verouderd is. Maar er is dus kennelijk wel gekeken naar dat onderscheid en wat er tot nu toe is onderzocht lijkt kennelijk wel die richting uit te wijzen. Het is natuurlijk goed om kritisch te zijn. Maar er is dus wél onderzoek gedaan. Jij vindt dat alleen geen goed onderzoek (en misschien heb je gelijk, ik bedoel dit niet vervelend, ik heb gewoon zelf geen onderzoek hiernaar gelezen dus ik kan er zelf niks over zeggen).
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
maandag 17 oktober 2022 om 09:10
Volgens mij niet.lux- schreef: ↑17-10-2022 08:50Dat zou kunnen. Of dat de evidence verouderd is. Maar er is dus kennelijk wel gekeken naar dat onderscheid en wat er tot nu toe is onderzocht lijkt kennelijk wel die richting uit te wijzen. Het is natuurlijk goed om kritisch te zijn. Maar er is dus wél onderzoek gedaan. Jij vindt dat alleen geen goed onderzoek (en misschien heb je gelijk, ik bedoel dit niet vervelend, ik heb gewoon zelf geen onderzoek hiernaar gelezen dus ik kan er zelf niks over zeggen).
Volgens mij was dat n.a.v. het idee dat het voor kinderen meespeelt of hun ouders gelukkig zijn en dat (b)lijkt ze nauwelijks te interesseren.
Dat is dus echt een heel ander onderzoek dan kijken of het geluk van de ouders invloed heeft op de kinderen.
Ik heb in mijn omgeving 3 stellen die hun leven rigoureus hebben omgegooid toen de kinderen de basisschoolleeftijd hadden: 1 stel is geëmigreerd, 2 zijn naar een heel ander deel van Nederland verhuisd.
In alle 3 de gevallen hebben de kinderen moeite gehad met de verandering, het achterlaten van hun vriendjes, het opbouwen van een nieuwe vriendenkring.
Dat duurt best een poosje, maar lukt uiteindelijk best wel.
De algemene teneur daarin is 'dat kinderen zich makkelijker aanpassen'.
Ik gok dat er nauwelijks onderzoek is naar de mogelijk negatieve gevolgen van dit soort grote veranderingen.
Als wij massaal tegen kinderen van gescheiden ouders zouden zeggen: 'wauw, wat gaaf, nu heb je twee huizen', i.p.v.: 'goh, wat naar hè, dat je papa/mama nu maar zo weinig ziet' dat de uitkomsten van deze onderzoeken ineens heel anders worden.
Dan nog zullen er kinderen lijden onder een scheiding, zoals er ook kinderen lijden zonder scheiding. Een deel van de nadelige gevolgen van een scheiding is bijv te verklaren vanuit de achteruitgang van het inkomen. Dus zou je ook kunnen pleiten voor een andere inkomenspolitiek.
Ik verbaas me ook hier weer over het feit dat mensen zo weinig belang hechten aan allerlei onderhuidse maatschappelijke mores die meespeelt bij dit soort zaken.
Een beetje vergelijkbaar met de vroegere onderzoeken naar de gevolgen voor kinderen als ze naar de crèche gaan.
De eerste onderzoeken lieten vrijwel unaniem nadelige gevolgen zien, terwijl die onderzoeken inmiddels wel achterhaald zijn.
Maar voor sommige kinderen zal een crèche nog steeds slecht uitpakken.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
maandag 17 oktober 2022 om 09:36
Wat een rare kant gaat dit topic op!
Scheiden komt veel vaker voor dat een aantal jaar geleden.
In elke klas meerdere kinderen met gescheiden ouders is vanzelfsprekend, terwijl je vroeger dan echt een uitzondering was.
En zijn heel veel ervaringsverhalen (erg verschillende) en erg veel aanpassingen in de ‘normale’ situatie. Bijvoorbeeld dat de kinderen niet automatisch 80% van de tijd naar de moeder gaan na een scheiding.
Dat je veel oog moet hebben en houden voor het belang van je kinderen, zonder daarmee jezelf voor eeuwig en altijd op te offeren aan een onbevredigend huwelijk, lijkt mij een heel prettige vanzelfsprekendheid die is ontstaan na veel maatschappelijke ervaring met scheidingen.
Scheiden komt veel vaker voor dat een aantal jaar geleden.
In elke klas meerdere kinderen met gescheiden ouders is vanzelfsprekend, terwijl je vroeger dan echt een uitzondering was.
En zijn heel veel ervaringsverhalen (erg verschillende) en erg veel aanpassingen in de ‘normale’ situatie. Bijvoorbeeld dat de kinderen niet automatisch 80% van de tijd naar de moeder gaan na een scheiding.
Dat je veel oog moet hebben en houden voor het belang van je kinderen, zonder daarmee jezelf voor eeuwig en altijd op te offeren aan een onbevredigend huwelijk, lijkt mij een heel prettige vanzelfsprekendheid die is ontstaan na veel maatschappelijke ervaring met scheidingen.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
maandag 17 oktober 2022 om 09:59
Ah zo, ja ik snap wat je bedoelt. Opzich denk ik wel redelijk eens, al vond ik (persoonlijk) de effecten van de scheiding aanhoudender. Elke week al je bezittingen verhuizen (en ja in theorie had ik alles dubbel maar ja dan wilde ik in mijn moeders week het shirtje aan dat bij mijn vader lag, etc., dus ik sleepte toch alles meeSolomio schreef: ↑17-10-2022 09:10Volgens mij niet.
Volgens mij was dat n.a.v. het idee dat het voor kinderen meespeelt of hun ouders gelukkig zijn en dat (b)lijkt ze nauwelijks te interesseren.
Dat is dus echt een heel ander onderzoek dan kijken of het geluk van de ouders invloed heeft op de kinderen.
Ik heb in mijn omgeving 3 stellen die hun leven rigoureus hebben omgegooid toen de kinderen de basisschoolleeftijd hadden: 1 stel is geëmigreerd, 2 zijn naar een heel ander deel van Nederland verhuisd.
In alle 3 de gevallen hebben de kinderen moeite gehad met de verandering, het achterlaten van hun vriendjes, het opbouwen van een nieuwe vriendenkring.
Dat duurt best een poosje, maar lukt uiteindelijk best wel.
De algemene teneur daarin is 'dat kinderen zich makkelijker aanpassen'.
Ik gok dat er nauwelijks onderzoek is naar de mogelijk negatieve gevolgen van dit soort grote veranderingen.
Als wij massaal tegen kinderen van gescheiden ouders zouden zeggen: 'wauw, wat gaaf, nu heb je twee huizen', i.p.v.: 'goh, wat naar hè, dat je papa/mama nu maar zo weinig ziet' dat de uitkomsten van deze onderzoeken ineens heel anders worden.
Dan nog zullen er kinderen lijden onder een scheiding, zoals er ook kinderen lijden zonder scheiding. Een deel van de nadelige gevolgen van een scheiding is bijv te verklaren vanuit de achteruitgang van het inkomen. Dus zou je ook kunnen pleiten voor een andere inkomenspolitiek.
Ik verbaas me ook hier weer over het feit dat mensen zo weinig belang hechten aan allerlei onderhuidse maatschappelijke mores die meespeelt bij dit soort zaken.
Een beetje vergelijkbaar met de vroegere onderzoeken naar de gevolgen voor kinderen als ze naar de crèche gaan.
De eerste onderzoeken lieten vrijwel unaniem nadelige gevolgen zien, terwijl die onderzoeken inmiddels wel achterhaald zijn.
Maar voor sommige kinderen zal een crèche nog steeds slecht uitpakken.
), leren functioneren in 2 gezinnen waar het er anders aan toe gaat, ouders die nieuwe relaties hebben die komen en gaan, stief- en halfsiblings. Je moet wel redelijk veel incasseringsvermogen hebben de rest van je jeugd (vond ik iig).
Dat hoeft natuurlijk niet zo te zijn, maar in de praktijk zie ik toch meer samengestelde gezinnen dan ouders die tot hun 18de wachten met hun eigen leven oppakken zodat de kinderen los van de scheiding het stabiel en rustig hebben. En als je dat wel gaat doen, had je misschien zelfs net zo goed in een relatie kunnen blijven die niet meer spetterde, maar waar het ook geen ruzie en kilte was.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
maandag 17 oktober 2022 om 10:08
Mij lijkt het ook vreselijk om min of meer in twee huizen te leven hoor, en ik zou dat ook zeker meenemen in mijn overwegingen in geval van TO.lux- schreef: ↑17-10-2022 09:59Ah zo, ja ik snap wat je bedoelt. Opzich denk ik wel redelijk eens, al vond ik (persoonlijk) de effecten van de scheiding aanhoudender. Elke week al je bezittingen verhuizen (en ja in theorie had ik alles dubbel maar ja dan wilde ik in mijn moeders week het shirtje aan dat bij mijn vader lag, etc., dus ik sleepte toch alles mee
Je moet wel redelijk veel incasseringsvermogen hebben de rest van je jeugd (vond ik iig).
Dat hoeft natuurlijk niet zo te zijn, maar in de praktijk zie ik toch meer samengestelde gezinnen dan ouders die tot hun 18de wachten met hun eigen leven oppakken zodat de kinderen los van de scheiding het stabiel en rustig hebben. En als je dat wel gaat doen, had je misschien zelfs net zo goed in een relatie kunnen blijven die niet meer spetterde, maar waar het ook geen ruzie en kilte was.
Ik beweer ook echt niet dat scheiden appeltje eitje is.
Maar ik denk wel dat de mogelijke problemen niet per se voorkomen worden door dan maar bij elkaar te blijven.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
maandag 17 oktober 2022 om 10:22
De vraag is natuurlijk wat een slecht huwelijk is en welk effect dit heeft op de kinderen.
Mijn ouders hadden veel eerder moeten scheiden, sterker nog ze hadden nooit moeten trouwen.
Hun huwelijk had wel zeker heel veel effect op de kinderen en een scheiding was voor de kinderen echt beter.
Er was alcohol en mishandeling in het spel.
Mijn ouders hadden veel eerder moeten scheiden, sterker nog ze hadden nooit moeten trouwen.
Hun huwelijk had wel zeker heel veel effect op de kinderen en een scheiding was voor de kinderen echt beter.
Er was alcohol en mishandeling in het spel.
maandag 17 oktober 2022 om 10:27
Zelfde met mijn ouders. In het geval van TS is dit echter totaal niet aan de orde. Het is volgens mij eerder voortkabbelend. Ik gok dat kinderen er niet zoveel last van hebben als moeders door cursussen en therapieën het idee heeft dat ze vader voorbij loopt, om maar een aspect te noemen.Saelle1 schreef: ↑17-10-2022 10:22De vraag is natuurlijk wat een slecht huwelijk is en welk effect dit heeft op de kinderen.
Mijn ouders hadden veel eerder moeten scheiden, sterker nog ze hadden nooit moeten trouwen.
Hun huwelijk had wel zeker heel veel effect op de kinderen en een scheiding was voor de kinderen echt beter.
Er was alcohol en mishandeling in het spel.
Kinderen willen duidelijkheid, veiligheid, geen spanningen.
maandag 17 oktober 2022 om 10:32
Bij ons geen mishandeling, matig alcohol.Saelle1 schreef: ↑17-10-2022 10:22De vraag is natuurlijk wat een slecht huwelijk is en welk effect dit heeft op de kinderen.
Mijn ouders hadden veel eerder moeten scheiden, sterker nog ze hadden nooit moeten trouwen.
Hun huwelijk had wel zeker heel veel effect op de kinderen en een scheiding was voor de kinderen echt beter.
Er was alcohol en mishandeling in het spel.
Maar na 8 jaar 'bij elkaar blijven voor de kinderen' werd de scheiding een vies spelletje, wat mss voorkomen had kunnen worden als ze die 8 jaar niet hadden gehad.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
maandag 17 oktober 2022 om 10:48
Nee snap ik hoor. Het waren meer mijn gedachten over de (verdere) verschillen die daarin een rol spelen die maken dat we mogelijk meer moeite hebben met een scheiding dan een verhuizing (behalve dat we geïndoctrineerd zijn wb het huwelijk).Solomio schreef: ↑17-10-2022 10:08Mij lijkt het ook vreselijk om min of meer in twee huizen te leven hoor, en ik zou dat ook zeker meenemen in mijn overwegingen in geval van TO.
Ik beweer ook echt niet dat scheiden appeltje eitje is.
Maar ik denk wel dat de mogelijke problemen niet per se voorkomen worden door dan maar bij elkaar te blijven.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
maandag 17 oktober 2022 om 12:15
Ja, dat ben ik helemaal met je eens. De vraag is natuurlijk of die spanningen in de toekomst zouden gaan komen. Ik zou met zulke jonge kinderen zeker proberen om te kijken of het toch niet kan werken. Therapie proberen bijvoorbeeld. Ik zou het niet gelijk opgeven. Maar als je echt ongelukkig wordt dan zal dat uiteindelijk toch spanningen veroorzaken waarschijnlijk. De vraag is dan niet meer of je gaat scheiden maar wanneer.andnowwedance schreef: ↑17-10-2022 10:27Zelfde met mijn ouders. In het geval van TS is dit echter totaal niet aan de orde. Het is volgens mij eerder voortkabbelend. Ik gok dat kinderen er niet zoveel last van hebben als moeders door cursussen en therapieën het idee heeft dat ze vader voorbij loopt, om maar een aspect te noemen.
Kinderen willen duidelijkheid, veiligheid, geen spanningen.
maar in TO's geval zou ik zeker proberen om er iets van te maken voordat ik de beslissing zou nemen.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
