Relaties
alle pijlers
Ernstige relatietwijfels, birdnesting, gevolgen kinderen etc
zaterdag 15 oktober 2022 om 19:58
anoniem account aangemaakt voor dit topic. Samenvatting: relatie zonder ruzie of groot gedoe, maar al lang gevoel niet gelukkig te zijn in relatie. Knaagt steeds meer. Bij elkaar blijven voor kinderen en partner of kiezen voor mezelf en uit elkaar.
Al een poos heb ik twijfels of ik verder wil met mijn man. We zijn een jaar of tien samen, hebben twee kinderen onder de zes jaar. Deze twijfels heb ik eerder gehad, voor we kinderen gehad (is weer over gegaan) en tussen de 1e en 2e in ook een tijd. Het heeft met name te maken met dat ik blijkbaar andere verwachtingen van hem heb, dan hoe hij is. Hij is minder ambitieus dan ik, snel tevreden met werk/ zijn leven en daar ook oprecht tevreden/ gelukkig in. Praat niet makkelijk, dus dat is niet een vorm waarop we makkelijk in verbinding staan. Ik erger me aan zijn passiviteit, gebrek aan dromen/ wensen/ ambities voor de toekomst. En ik zit soms in dubio of mijn onvrede met ons huidige leven bij mij ligt (los van onze relatie) of toch door de relatie komt en dat laatste lijkt steeds duidelijker te worden. Ik heb het idee dat hij merkt dat ik andere dingen van hem hoop/ wens dan hoe hij is. Ik merk op momenten dat ik niet prettig naar / met hem communiceer en ik ben bang dat hij door mij niet goed tot zijn recht komt. Dat iemand anders beter voor hem zou zijn, maar ik weet het niet natuurlijk, want ik ken hem alleen met mij. Hij wil niet uit elkaar, we praten hier wel eens over. Hij heeft niet het idee dat ik niet goed ben voor hem (en ik denk dan weer dat hij het niet merkt).
Twee dingen vind ik heel moeilijk hierin. Eerste is dat hij weinig contacten heeft buiten gezamenlijk contacten/ familie van mij. Ik ben bang dat hij als we uit elkaar zouden gaan nergens echt terecht kan waar iemand hem goed kent en weet hoe hem te ondersteunen/ troosten. Het tweede is onze kinderen. Wij hebben niet echt ruzies oid, onze kinderen groeien in een warm thuis op. We kunnen super goed samen ouders zijn en hierin samenwerken. Een scheiding is wat dat betreft niet goed voor de kinderen. Ik overweeg birdnesting, maar dat is financieel gezien wel lastig (drie huishoudens opeens ipv een).
Ik cijfer mezelf/ mijn gevoel weg voor de kinderen en de relatie. Als we geen kinderen hadden en/of mijn partner een sterk fijn netwerk had buiten mijn familie om had ik er denk ik een punt achter gezet. De andere kant is dat scheiden voor de kinderen niet goed is en het tot nog toe lukt mijn gevoel weg te cijferen. Aan de andere kant wil ik mijn kinderen niet het voorbeeld geven dat ik kreeg (bij je partner blijven, terwijl je echt ongelukkig bent in je relatie). Hoop hier wat inzichten te vinden. Ik durf er niet met mensen in mijn omgeving over te praten en voel me erg alleen met mijn gedachten/ gepieker.
Al een poos heb ik twijfels of ik verder wil met mijn man. We zijn een jaar of tien samen, hebben twee kinderen onder de zes jaar. Deze twijfels heb ik eerder gehad, voor we kinderen gehad (is weer over gegaan) en tussen de 1e en 2e in ook een tijd. Het heeft met name te maken met dat ik blijkbaar andere verwachtingen van hem heb, dan hoe hij is. Hij is minder ambitieus dan ik, snel tevreden met werk/ zijn leven en daar ook oprecht tevreden/ gelukkig in. Praat niet makkelijk, dus dat is niet een vorm waarop we makkelijk in verbinding staan. Ik erger me aan zijn passiviteit, gebrek aan dromen/ wensen/ ambities voor de toekomst. En ik zit soms in dubio of mijn onvrede met ons huidige leven bij mij ligt (los van onze relatie) of toch door de relatie komt en dat laatste lijkt steeds duidelijker te worden. Ik heb het idee dat hij merkt dat ik andere dingen van hem hoop/ wens dan hoe hij is. Ik merk op momenten dat ik niet prettig naar / met hem communiceer en ik ben bang dat hij door mij niet goed tot zijn recht komt. Dat iemand anders beter voor hem zou zijn, maar ik weet het niet natuurlijk, want ik ken hem alleen met mij. Hij wil niet uit elkaar, we praten hier wel eens over. Hij heeft niet het idee dat ik niet goed ben voor hem (en ik denk dan weer dat hij het niet merkt).
Twee dingen vind ik heel moeilijk hierin. Eerste is dat hij weinig contacten heeft buiten gezamenlijk contacten/ familie van mij. Ik ben bang dat hij als we uit elkaar zouden gaan nergens echt terecht kan waar iemand hem goed kent en weet hoe hem te ondersteunen/ troosten. Het tweede is onze kinderen. Wij hebben niet echt ruzies oid, onze kinderen groeien in een warm thuis op. We kunnen super goed samen ouders zijn en hierin samenwerken. Een scheiding is wat dat betreft niet goed voor de kinderen. Ik overweeg birdnesting, maar dat is financieel gezien wel lastig (drie huishoudens opeens ipv een).
Ik cijfer mezelf/ mijn gevoel weg voor de kinderen en de relatie. Als we geen kinderen hadden en/of mijn partner een sterk fijn netwerk had buiten mijn familie om had ik er denk ik een punt achter gezet. De andere kant is dat scheiden voor de kinderen niet goed is en het tot nog toe lukt mijn gevoel weg te cijferen. Aan de andere kant wil ik mijn kinderen niet het voorbeeld geven dat ik kreeg (bij je partner blijven, terwijl je echt ongelukkig bent in je relatie). Hoop hier wat inzichten te vinden. Ik durf er niet met mensen in mijn omgeving over te praten en voel me erg alleen met mijn gedachten/ gepieker.
zondag 16 oktober 2022 om 10:15
Dit ook. Er staat niet altijd een perfect passende geliefde klaar die ook nog eens goed met je kinderen overweg kan. Dan sta je daar met nog steeds geen diepe connectie en ook nog eens gezeik over tijdsinvulling waar de kinderen last van hebben.Pindakaasjes schreef: ↑16-10-2022 09:59Ik heb trouwens zelf, enkele jaren geleden, een enorme scheidings-golf meegemaakt bij familie en vrienden. Echt de een na de ander.
En bij de meeste,.. sorry dat ik het zeg.. benijd ik dat "voor mezelf gekozen" en "vrijgevochten zijn", geenszins.
Ontregelde kinderen, financiële zorgen, belabberd wonen voor teveel geld, spanningen vanwege een nieuwe relatie inclusief bonus kinderen/familie, omgangsregelingen etc..
Ik zie het alom om mee heen..
Ook verscheidene die ervan uitgingen dat die nieuwe grote liefde, inmiddels al lang een keer aan was komen galopperen.. maar na jaren lexa, tinder etc, nog altijd op zich laat wachten.
Echt, probeer je relatie te redden alvorens je denkt dat weggaan het pad naar een betere toekomst gaat zijn.
zondag 16 oktober 2022 om 10:32
https://www.eft.nl/houd-me-vast
Ik kan dit aanraden.
En ik wil je aanraden om meer op geven dan nemen te focussen. Wat wil hij graag, en kun je hem helpen. Meer focus op hem en minder op jezelf.
Misschien moeten jullie elkaar weer vinden in (nog) een gezamenlijke hobby of project. En als jij dan daar weer de kar voor moet trekken in het begin, dan is dat toch zo? Dat is dan jouw rol.
Maar onderschat zijn rol niet als stabiele factor, tevreden, brengt inkomen, goede vader, houdt van jou, trouw etc. Ik heb niet het hele topic gelezen dus het zijn voorbeelden en misschien kun je dit zelf beter invullen.
Ik zou bijvoorbeeld heel graag wat meer romantiek in onze relatie zien. Maar ik leg zelf de kamer ook niet vol met bloemblaadjes en kaarsjes. En ik schrijf ook geen lieve briefjes. Maar mijn man staat wel midden in de nacht op om te kijken of er een inbreker is. En zit nu met de kinderen te studeren omdat ze toetsen hebben. Zie het goede in elkaar en focus daar op. Niet op wat je mist.
Ps: mijn man is ook niet de snelste qua plannen maken maar als we het samen doen, gebeurt er wel van alles en raakt hij uiteindelijk ook wel enthousiast. Hij heeft mij nodig als aanjager. Maar ik heb hem nodig als stabiele factor.
Ik kan dit aanraden.
En ik wil je aanraden om meer op geven dan nemen te focussen. Wat wil hij graag, en kun je hem helpen. Meer focus op hem en minder op jezelf.
Misschien moeten jullie elkaar weer vinden in (nog) een gezamenlijke hobby of project. En als jij dan daar weer de kar voor moet trekken in het begin, dan is dat toch zo? Dat is dan jouw rol.
Maar onderschat zijn rol niet als stabiele factor, tevreden, brengt inkomen, goede vader, houdt van jou, trouw etc. Ik heb niet het hele topic gelezen dus het zijn voorbeelden en misschien kun je dit zelf beter invullen.
Ik zou bijvoorbeeld heel graag wat meer romantiek in onze relatie zien. Maar ik leg zelf de kamer ook niet vol met bloemblaadjes en kaarsjes. En ik schrijf ook geen lieve briefjes. Maar mijn man staat wel midden in de nacht op om te kijken of er een inbreker is. En zit nu met de kinderen te studeren omdat ze toetsen hebben. Zie het goede in elkaar en focus daar op. Niet op wat je mist.
Ps: mijn man is ook niet de snelste qua plannen maken maar als we het samen doen, gebeurt er wel van alles en raakt hij uiteindelijk ook wel enthousiast. Hij heeft mij nodig als aanjager. Maar ik heb hem nodig als stabiele factor.
lime222 wijzigde dit bericht op 16-10-2022 10:56
0.61% gewijzigd
zondag 16 oktober 2022 om 10:36
Ik vind dit altijd een beetje een dooddoener en altijd gesteld vanuit een soort neerbuigendheid naar de ander, ook al ga je dit nu glashard ontkennen.Phlox schreef: ↑15-10-2022 21:41het is natuurlijk niet zo dat dit tien jaar geleden al zo speelde. We hebben, ik denk zoals in elke relatie, momenten gehad met moeilijke gesprekken en ook momenten dat we heel gelukkig waren met elkaar. Ik ben in de afgelopen tien jaar veranderd, mijn partner minder. Misschien zit daar de crux? En ik hou ontzettend van hem en gun hem het beste, maar weet niet of dat met mij is.
(oh wacht, we zijn al 5 pagina's verder, ik ga even doorlezen.)
mevrouw75 wijzigde dit bericht op 16-10-2022 10:37
5.05% gewijzigd
zondag 16 oktober 2022 om 10:41
Ik geloof toch in bij elkaar blijven voor de kinderen, maar ik geloof ook dat dit je op langere termijn zélf ook meer oplevert.
Laatst zag ik een filmpje voorbij komen op YT: Marriage is not for the parents, i’s for the children. Grow up.
Maar ik geloof ook heel sterk in een gematigd leven, met hier en daar een uitspatting van geluk of de andere kant op. Tevreden zijn met wat je hebt. Compromissen, niet altijd je zin. Etc.
Saai als ik het zo opschrijf, maar zo denk ik er echt over. Al die ideeën over altijd maar gelukkig en blij zijn, een “insta” leven. Ik geloof daar niet echt in. Geluk vinden in wat je hebt is denk ik de sleutel.
Laatst zag ik een filmpje voorbij komen op YT: Marriage is not for the parents, i’s for the children. Grow up.
Maar ik geloof ook heel sterk in een gematigd leven, met hier en daar een uitspatting van geluk of de andere kant op. Tevreden zijn met wat je hebt. Compromissen, niet altijd je zin. Etc.
Saai als ik het zo opschrijf, maar zo denk ik er echt over. Al die ideeën over altijd maar gelukkig en blij zijn, een “insta” leven. Ik geloof daar niet echt in. Geluk vinden in wat je hebt is denk ik de sleutel.
zondag 16 oktober 2022 om 10:50
Eens!!!DrBrowns schreef: ↑16-10-2022 10:41Ik geloof toch in bij elkaar blijven voor de kinderen, maar ik geloof ook dat dit je op langere termijn zélf ook meer oplevert.
Laatst zag ik een filmpje voorbij komen op YT: Marriage is not for the parents, i’s for the children. Grow up.
Maar ik geloof ook heel sterk in een gematigd leven, met hier en daar een uitspatting van geluk of de andere kant op. Tevreden zijn met wat je hebt. Compromissen, niet altijd je zin. Etc.
Saai als ik het zo opschrijf, maar zo denk ik er echt over. Al die ideeën over altijd maar gelukkig en blij zijn, een “insta” leven. Ik geloof daar niet echt in. Geluk vinden in wat je hebt is denk ik de sleutel.
zondag 16 oktober 2022 om 11:04
Ik heb al heel vaak meegemaakt dat mensen die langdurig en/of intensief "aan zichzelf werken" dmv therapie, training, workshops etc gericht op "persoonlijke groei" op een bepaald moment hun relatie uitmaken. Logisch ook, want als je zelf sterk verandert en je partner niet, dan volgt een mismatch. Mensen die dat doen zijn niet tevreden met zichzelf (of "zoekende" naar meer geluk of voldoening), anders zouden ze niet investeren in verandering. Als hun partner wel tevreden is of ontevreden is maar geen actie onderneemt, dan irriteert dat logischerwijs. Die stellen groeien dus uit elkaar. En dat is zo te lezen hier aan de hand. Kortom, eenzijdige persoonlijke ontwikkeling is een gevaar voor relaties. Ik zie geen andere oplossing dan uit elkaar gaan, of op een of andere manier zorgen dat de partner een gelijke ontwikkeling doormaakt. Maar dat kun je niet afdwingen bij de ander en daarbij komt het risico dat de partner zich in een andere richting ontwikkelt.
zondag 16 oktober 2022 om 11:09
Kapt hij je af dan?Phlox schreef: ↑16-10-2022 09:40Lux, het is niet fraai hoe ik nu vaak naar m’n partner kijk, dat kan ik inderdaad veranderen/ zelf iets aan doen. Het is bij ons niet dat ik zelf vooral bij hem terecht wil kunnen. Ik heb altijd veel ruimte ook voor hem, dingen die bij hem spelen, waar hij mee zit of blij van wordt etc. Het is alleen niet zo wederkerig. Maar een deel van je verhaal herken ik wel dus ik neem het zeker mee.
Ik lees alleen in een eerdere post dat hij er een paar dagen later niet uit zichzelf nog een keer naar vraagt. Ik vind dat een beetje een onwerkelijke romantische eis eigenlijk.
zondag 16 oktober 2022 om 11:10
Mijn partner is ook gematigder en rustiger dan ik. Is ook snel tevreden en heeft ook geen grote wensen. Hij is gewoon heel tevreden met zijn werk, sport en gezin.
Ik heb daarentegen weinig rust in mijn hoofd. Soms vind ik zijn rust té rustig, en dan zoek ik mijn heil elders. Ga graag ook iets alleen doen of met vriendinnen.
We hebben verder samen dezelfde interesses qua muziek, TV, tripjes e.d. dus op dat gebied vervelen we ons niet snel.
We hebben in de coronatijd een dip gehad, teveel op elkaar aangewezen en ik kon mijn onrust nergens kwijt, maar ben hem in die tijd ook meer gaan waarderen wat hij wel biedt in plaats van niet. Ik kan ook echt baden in zijn rust, hij is mijn stabiele factor en een super vader voor de kinderen. Hij pakt op waar het voor mij niet gaat. En hij is daarnaast een aantrekkelijke man om te zien
Wat is hij wél voor jou in plaats van niet? En waar zit jouw onrust?
Ik heb daarentegen weinig rust in mijn hoofd. Soms vind ik zijn rust té rustig, en dan zoek ik mijn heil elders. Ga graag ook iets alleen doen of met vriendinnen.
We hebben verder samen dezelfde interesses qua muziek, TV, tripjes e.d. dus op dat gebied vervelen we ons niet snel.
We hebben in de coronatijd een dip gehad, teveel op elkaar aangewezen en ik kon mijn onrust nergens kwijt, maar ben hem in die tijd ook meer gaan waarderen wat hij wel biedt in plaats van niet. Ik kan ook echt baden in zijn rust, hij is mijn stabiele factor en een super vader voor de kinderen. Hij pakt op waar het voor mij niet gaat. En hij is daarnaast een aantrekkelijke man om te zien
Wat is hij wél voor jou in plaats van niet? En waar zit jouw onrust?
zondag 16 oktober 2022 om 11:20
zondag 16 oktober 2022 om 11:20
zondag 16 oktober 2022 om 11:21
Vindt je? Als mijn beste vriendin mij verteld dat ze zich rot voelt over het een of ander dan vraag ik daar wel even naar de volgende keer als ik haar spreek. Dat lijkt me vrij normaal sociaal gedrag? Ik vind dat je dat ook mag verwachten (en moet geven) in elke relatie die je wil onderhouden. Dus ook je partnerrelatie.
Althans, daar je best voor moet doen en je er bewust van moet zijn als dat even niet lukt door de drukt van alledag. Dan zeg je 2 weken later, goh ik ben er eigenlijk nooit op terug gekomen op wat je toen zei.
Alleen dat al zorgt voor verbinding.
Maar zo blind langs elkaar heen leven en geen aandacht meer hebben voor de ander is echt een recept voor relatieproblemen.
zondag 16 oktober 2022 om 11:34
TO, ik vindt dat je zeurt. Sorry.
Je man is wie hij is, en zoals jij hem beschrijft komt hij over als introvert. Je man is goed zoals hij is, wat is daar mis mee? Als hij tevreden is met wat hij heeft, het werk dat hij doet, als hij geen behoefte heeft aan het verplichte sociaal zijn maar zijn gezin en zijn en jouw familie voldoende vindt, wat is daar mis mee? Wel eens gehoord van huismussen? Wellicht is je man er ook een en huismussen kunnen niet gelukkiger zijn dan thuis.
Je geeft aan dat je in remissie bent nadat je depressief bent geweest. Maar als ik je reacties zo lees, dan denk ik bij mij zelf dat je (weer) op weg bent (weer) depressief te worden. Je vult voor anderen in, je denkt voor anderen, je bent zelf niet tevreden en het moet gaan / zijn zoals jij het allemaal wilt.
Als je de wereld wilt veranderen, dan moet je bij jezelf beginnen. Lees het boek "mannen komen van Mars, vrouwen komen van Venus", dan zal er een wereld voor je opengaan.
Je man is wie hij is, en zoals jij hem beschrijft komt hij over als introvert. Je man is goed zoals hij is, wat is daar mis mee? Als hij tevreden is met wat hij heeft, het werk dat hij doet, als hij geen behoefte heeft aan het verplichte sociaal zijn maar zijn gezin en zijn en jouw familie voldoende vindt, wat is daar mis mee? Wel eens gehoord van huismussen? Wellicht is je man er ook een en huismussen kunnen niet gelukkiger zijn dan thuis.
Je geeft aan dat je in remissie bent nadat je depressief bent geweest. Maar als ik je reacties zo lees, dan denk ik bij mij zelf dat je (weer) op weg bent (weer) depressief te worden. Je vult voor anderen in, je denkt voor anderen, je bent zelf niet tevreden en het moet gaan / zijn zoals jij het allemaal wilt.
Als je de wereld wilt veranderen, dan moet je bij jezelf beginnen. Lees het boek "mannen komen van Mars, vrouwen komen van Venus", dan zal er een wereld voor je opengaan.
zondag 16 oktober 2022 om 11:37
Ze schrijft: "Ik heb altijd veel ruimte ook voor hem, dingen die bij hem spelen, waar hij mee zit of blij van wordt etc. Het is alleen niet zo wederkerig."Parella schreef: ↑16-10-2022 11:21Vindt je? Als mijn beste vriendin mij verteld dat ze zich rot voelt over het een of ander dan vraag ik daar wel even naar de volgende keer als ik haar spreek. Dat lijkt me vrij normaal sociaal gedrag? Ik vind dat je dat ook mag verwachten (en moet geven) in elke relatie die je wil onderhouden. Dus ook je partnerrelatie.
Althans, daar je best voor moet doen en je er bewust van moet zijn als dat even niet lukt door de drukt van alledag. Dan zeg je 2 weken later, goh ik ben er eigenlijk nooit op terug gekomen op wat je toen zei.
Alleen dat al zorgt voor verbinding.
Maar zo blind langs elkaar heen leven en geen aandacht meer hebben voor de ander is echt een recept voor relatieproblemen.
Hoe weet ze dat hij die ruimte niet heeft, dat die ruimte niet wederkerig is? Kapt hij haar af dan?
Ga ook niet uit van jezelf en nivea enzo, wat jij doet, doet een ander niet automatisch zoals jij, dat scheelt een hoop aannames, teleurstellingen, verwachtingen en verlangens.
zondag 16 oktober 2022 om 11:39
Dit kan ook gescheiden.DrBrowns schreef: ↑16-10-2022 10:41Ik geloof toch in bij elkaar blijven voor de kinderen, maar ik geloof ook dat dit je op langere termijn zélf ook meer oplevert.
Laatst zag ik een filmpje voorbij komen op YT: Marriage is not for the parents, i’s for the children. Grow up.
Maar ik geloof ook heel sterk in een gematigd leven, met hier en daar een uitspatting van geluk of de andere kant op. Tevreden zijn met wat je hebt. Compromissen, niet altijd je zin. Etc.
Saai als ik het zo opschrijf, maar zo denk ik er echt over. Al die ideeën over altijd maar gelukkig en blij zijn, een “insta” leven. Ik geloof daar niet echt in. Geluk vinden in wat je hebt is denk ik de sleutel.
Ik geloof helemaal niet in bij elkaar blijven voor de kinderen.
Wel dat dat als 'smoes' gebruikt wordt om een ingrijpende beslissing vooruit te schuiven.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
zondag 16 oktober 2022 om 11:42
Mijn ex dacht ook dat ik als een plumpudding in elkaar zou zakken als hij bij me weg zou gaan, omdat veel van vriendschappelijk contact afkwam van vrienden die hij ooit in het begin gemaakt had en we die regelmatig samen zagen in de stelletjesvorm en ik zelf niet een erg druk sociaal leven had. En klopt, de stelletjesvrienden zijn bij mijn ex gebleven. Logisch, hij was de nr. 1.
Maar weet je, mensen kunnen best makkelijk veranderen als de nood aan de man is. Er was geen noodzaak toen voor mij om op eigen vriendenjacht te gaan, maar zodra ik er alleen voor kwam te staan, veranderde die noodzaak en heb ik er een aantal vrienden bijgemaakt. Desondanks heb ik nog steeds een stuk minder sociaal contact, maar weet je, dat hoort bij mij. Misschien is je man wel heel tevreden (met zijn leven). Ben alleen jij niet tevreden over je man.
Als jouw onvrede zo diep zit, kun je hem die idd beter besparen.
zondag 16 oktober 2022 om 11:43
Inderdaad, dat vind ik ook opvallend. Het is toch heerlijk als je gelukkig bent met wat je doet? En dat hij het ook wel eens heeft over iets anders doen... kennelijk heeft hij dan toch wel dromen, of ambities als je het zo wil noemen, maar hoeft het allemaal niet op stel en sprong.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
zondag 16 oktober 2022 om 11:43
Voor een partner is leven met iemand die depressief is of een historie heeft van depressies heel zwaar. Want wanneer komt er weer een depressie? Dat weet jij niet en hij ook niet. Waarom doe je alsof hij de oorzaak is van je ontevredenheid maar neem je zelf die verantwoordelijkheid om naar je eigen gedrag te kijken niet? Jij hebt twijfels gehad over jullie relatie en besloot toch te blijven. Jouw beslissing. Jij gaat mogelijk het leven van je man en jullie kinderen compleet op zijn kop zetten omdat jij (! ) niet tevreden bent met hem. Zie je niet in dat juist jij degene bent die moet veranderen? Hij redt zich wel zonder jou. De vraag is of jij jezelf gaat vinden en gelukkig gaat worden door weg te gaan. Je bent rupsje nooit genoeg. Niemand zal goed genoeg zijn voor je. En wat heb je zelf te bieden?
Gun je man iemand die oprecht en onvoorwaardelijk van hem houdt zoals hij is. Jij bent dat niet.
Als je minder wil moeten, moet je minder willen.
zondag 16 oktober 2022 om 11:47
Maar wat houdt je tegen om jouw (niet passieve) leven te leven en plezier te maken met vrienden en dat je man de dingen kan doen waar hij blij van wordt? Houdt hij je tegen in het plezier maken en het ondernemen? Stoor je je erg aan het feit dat jij initiator bent? Heeft hij andere kwaliteiten waar jij op jouw beurt weer op kunt leunen? Houdt hij misschien overzicht in jullie gezinsleven, weet hij wanneer de CV een beurt nodig heeft? Initieer jij de BBQ, maar kun je hem vervolgens met een gerust hart op pad sturen voor de boodschappen en is hij de ondersteunende rol? Kan jij plannen maken en hij blijft thuis bij de kinderen? Ik noem maar iets in het wildeweg.Phlox schreef: ↑15-10-2022 23:24Ja dat samen lukt dus niet! Ik
Kan best allemaal plannen maken en dingen organiseren en mijn partner wil ook graag samen. En een week na een gesprek samen hierover wil hij ook, maar dan raakt hij weer in zijn passiviteit en moet ik weer initiëren. Maar goed. Ik zal in ieder geval nog relatietherapie bij een psychotherapeut initiëren en dan verder kijken. Ik zie het ook niet als onwil van hem, maar meer als onkunde.
Waar is jouw man goed in waar ijj weer van kunt genieten, ook al zie je dat nu niet zo 123?
zondag 16 oktober 2022 om 12:24
Ik denk dat iedereen zijn eigen beleving/ ervaringen toepast op topics als deze.
Ik meen van jou te hebben gelezen dat je eindelijk bij "the Cool kids" hoorde, toen jouw ouders eenmaal gescheiden waren.
Iets wat Ik totaal niet herken.. ik heb eigenlijk alleen maar pijn, onzekerheid, stress en verdriet waargenomen bij kindjes die over mijn vloer kwamen, wiens ouders uit elkaar gingen.
Niet om daarmee jouw verhaal/ervaringen in twijfel te trekken. Wat ik eerder al schreef,, sommige mensen moeten echt níet bij elkaar blijven. Alleen richt ik me nu vooral op de situatie van TO. Als ik lees hoe ze over hem schrijft, proef Ik veel teleurstelling en verveling.. maar ook dat ze nog best wel héél dol op hem is. Ik zal toch niet de enige zijn die aanvoelt dat deze to écht nog wel véél van haar man houdt.
Dan zeg ik: "werk aan de winkel.. niet meteen de winkel failliet verklaren. Dat lijkt me echt zonde.
zondag 16 oktober 2022 om 12:40
Alsof die man wat fout doet?!
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
