Relaties
alle pijlers
Extreem jaloers en onzeker na vreemdgaan, wat doe ik eraan!!!!
maandag 14 mei 2007 om 10:08
Een half jaar geleden is mijn vriend vreemdgegaan met een collega. Dit is niet eenmalig geweest, maar heeft ongeveer 3 weken geduurd. Hij bleef dan bij haar slapen, terwijl hij zij dat hij bij een mannelijke collega bleef slapen, hij werkte buiten de plaats.
Ik ben er op een gegeven moment achter gekomen, en we hebben veel gepraat. we hebben besloten dat we bij elkaar bleven, en dat hij zou kappen met haar. Het ging toen niet goed met onze relatie, we zouden al apart gaan wonen, en de reden volgens hem dat hij vreemdging, is niet omdat hij verliefd was, maar omdat hij dacht dat het niet meer goed zou komen met ons, en hij is bang om alleen te zijn. Loze reden natuurlijk, maar so be it.
We zijn nu een half jaar verder, en het gaat beter dan ooit, we gaan zelfs binnenkort weer samenwonen. Ik word alleen verscheurd door jaloezie. Ik zoek overal wat achter, terwijl ik diep in mijn hart weet dat hij echt van me houdt. Hij zei laatst zelfs dat hij zeker weet dat we altijd bij elkaar blijven, en hij is niet het type dat dat zegt zonder het echt te menen. Maar ik blijf jaloers en ontzettend onzeker. Ik heb geleerd dat onze relatie niet vanzelfsprekend is, en dat het zo over kan zijn. We hebben een gezamelijke vriendin, waar hij ook wel eens heen gaat. Hij zal nooit met hem vreemdgaan, en zij ook niet met hem, maar toch voel ik me echt kut als hij erheen gaat. Als hij een bedrijfsfeestje heeft, hetzelfde. We praten er veel over, en hij heeft onwijs veel geduld met me, en beantwoord alle vragen die ik heb. Het gaat superlekker tussen ons verder, en hij is voor mij the one, en ik ook voor hem. Tegen onze vrienden zegt hij ook dat ik echt alles voor hem ben, en dat hij altijd bij me wil blijven.
Maar toch, die onzekerheid en jaloezie, dat steekt. Ik word ook echt gek van mezelf vanwege dit gedrag. Kortom, hebben jullie tips,en hoelang duurde het bij jullie voordat je over het vreemdgaan heen was? En wat heb je eraan gedaan?
Ik ben er op een gegeven moment achter gekomen, en we hebben veel gepraat. we hebben besloten dat we bij elkaar bleven, en dat hij zou kappen met haar. Het ging toen niet goed met onze relatie, we zouden al apart gaan wonen, en de reden volgens hem dat hij vreemdging, is niet omdat hij verliefd was, maar omdat hij dacht dat het niet meer goed zou komen met ons, en hij is bang om alleen te zijn. Loze reden natuurlijk, maar so be it.
We zijn nu een half jaar verder, en het gaat beter dan ooit, we gaan zelfs binnenkort weer samenwonen. Ik word alleen verscheurd door jaloezie. Ik zoek overal wat achter, terwijl ik diep in mijn hart weet dat hij echt van me houdt. Hij zei laatst zelfs dat hij zeker weet dat we altijd bij elkaar blijven, en hij is niet het type dat dat zegt zonder het echt te menen. Maar ik blijf jaloers en ontzettend onzeker. Ik heb geleerd dat onze relatie niet vanzelfsprekend is, en dat het zo over kan zijn. We hebben een gezamelijke vriendin, waar hij ook wel eens heen gaat. Hij zal nooit met hem vreemdgaan, en zij ook niet met hem, maar toch voel ik me echt kut als hij erheen gaat. Als hij een bedrijfsfeestje heeft, hetzelfde. We praten er veel over, en hij heeft onwijs veel geduld met me, en beantwoord alle vragen die ik heb. Het gaat superlekker tussen ons verder, en hij is voor mij the one, en ik ook voor hem. Tegen onze vrienden zegt hij ook dat ik echt alles voor hem ben, en dat hij altijd bij me wil blijven.
Maar toch, die onzekerheid en jaloezie, dat steekt. Ik word ook echt gek van mezelf vanwege dit gedrag. Kortom, hebben jullie tips,en hoelang duurde het bij jullie voordat je over het vreemdgaan heen was? En wat heb je eraan gedaan?
maandag 14 mei 2007 om 10:29
Hi Suuzzz8.
Echt advies kan ws niemand je geven. Dit is iets waar je grotendeels zelf ook mee in het reine moet komen. Als je partner vreemd gaat heeft dat een enorme impact. Niet alleen op je relatie, maar misschien ook op je gevoel van eigenwaarde, gevoel van veiligheid bij je partner etc. Als dat eenmaal is weggenomen, komt dat niet 1-2-3 weer terug. Als dat allemaal ooit echt helemaal terug komt.
Voordat hij vreemd ging, zei je vriend toen bijv. dat hij weleens vreemd zou kunnen gaan? Waarschijnlijk niet, toch? Je had het dan ook niet verwacht en dat maakt het ingewikkeld nu wel op mondeling beloftes af te gaan. Althans, zo werkte dat dus voor mij. Wat voor mij i.e.g. veel goed heeft gedaan, is de tijd. Er heeft wel veel langer dan 6 maanden overheen moeten gaan, met véél openheid van zijn kant, voordat ik hem weer in veel dingen vertrouwde. Helaas zal in mijn ogen hij nu eenmaal wel iemand blijven die, als het wat moeilijker" gaat, open staat voor een dergelijke "oplossing".
Wat ik eraan gedaan heb is i.e.g. totdat ik zekerder in mijn gevoelens voor hem (en zijn trouw naar mij) was, ik geen enkele zekerheid met hem ben aangegaan. Vooral omdat ik het gevoel had toen dat ik dat toen zou doen om mezelf én hem een vals gevoel van comfort / veiligheid in de relatie te geven. Hij heeft een behoorlijke tijd moeten "zweten", en daar is niets mis mee. Hij belde me vaak, eigenlijk wist ik elk moment van de dag waarmee hij bezig was, waar, en met wie. Alleen naar uitjes heeft hij een tijd niet gedaan, hij heeft al zijn energie in mij gestopt.
Het is niet niks, zomaar even vreemdgaan bestaat niet. Wij hebben dus een tijd lang een erg losse relatie gehad, zonder verplichtingen r. familie (niet meer mee naar verjaardagen etc) en al helemaal geen samenwonen. Eenvoudigweg omdat ik daartoe ook geen behoefte voelde, dus dat is heel persoonlijk.
Sterkte ermee!
Echt advies kan ws niemand je geven. Dit is iets waar je grotendeels zelf ook mee in het reine moet komen. Als je partner vreemd gaat heeft dat een enorme impact. Niet alleen op je relatie, maar misschien ook op je gevoel van eigenwaarde, gevoel van veiligheid bij je partner etc. Als dat eenmaal is weggenomen, komt dat niet 1-2-3 weer terug. Als dat allemaal ooit echt helemaal terug komt.
Voordat hij vreemd ging, zei je vriend toen bijv. dat hij weleens vreemd zou kunnen gaan? Waarschijnlijk niet, toch? Je had het dan ook niet verwacht en dat maakt het ingewikkeld nu wel op mondeling beloftes af te gaan. Althans, zo werkte dat dus voor mij. Wat voor mij i.e.g. veel goed heeft gedaan, is de tijd. Er heeft wel veel langer dan 6 maanden overheen moeten gaan, met véél openheid van zijn kant, voordat ik hem weer in veel dingen vertrouwde. Helaas zal in mijn ogen hij nu eenmaal wel iemand blijven die, als het wat moeilijker" gaat, open staat voor een dergelijke "oplossing".
Wat ik eraan gedaan heb is i.e.g. totdat ik zekerder in mijn gevoelens voor hem (en zijn trouw naar mij) was, ik geen enkele zekerheid met hem ben aangegaan. Vooral omdat ik het gevoel had toen dat ik dat toen zou doen om mezelf én hem een vals gevoel van comfort / veiligheid in de relatie te geven. Hij heeft een behoorlijke tijd moeten "zweten", en daar is niets mis mee. Hij belde me vaak, eigenlijk wist ik elk moment van de dag waarmee hij bezig was, waar, en met wie. Alleen naar uitjes heeft hij een tijd niet gedaan, hij heeft al zijn energie in mij gestopt.
Het is niet niks, zomaar even vreemdgaan bestaat niet. Wij hebben dus een tijd lang een erg losse relatie gehad, zonder verplichtingen r. familie (niet meer mee naar verjaardagen etc) en al helemaal geen samenwonen. Eenvoudigweg omdat ik daartoe ook geen behoefte voelde, dus dat is heel persoonlijk.
Sterkte ermee!
Computer says nooooo
maandag 14 mei 2007 om 10:40
Bij ons is het het geval dat de hele gebeurtenis onze relatie, hoe raar het ook klinkt, sterker gemaakt heeft. Omdat het op een dieptepunt geraakt is, beseffen we ons dat we elkaar niet kunnen missen, en dat we graag bij elkaar willen blijven. Het hele vreemdgaan is niet zozeer het grote probleem, maar het feit dat hij zo glashard tegen me heeft kunnen liegen. Ik had het ook gelijk in de gaten, achteraf gezien. Ik checkte nooit zijn email, maar op een gegeven moment, toen hij een nacht niet thuissliep(en achteraf dus bij haar was) heb ik zijn email gelezen. En daarin stond een email die niets te raden over liet. Ik heb hem toen gebeld, hij is naar huis gekomen, en ik ben zo kwaad geweest, dat ik niet hysterisch meer was, maar ijzig kalm. Daar is hij toen onwijs van geschrokken. We praten er regelmatig nog over, en inderdaad, hij ging in het begin uit eigen beweging niet meer naar feestjes en dergelijk.
Hij heeft wel ontzettend veel geduld met me, en dat ik met mijn vragen en frustraties bij hem terecht kan, helpt wel heel erg. Hij wordt nooit boos of geirriteerd als ik er over begin. Het gaat nu beter dan ooit tussen ons, we nemen de tijd voor elkaar en om leuke dingen samen te doen. er is ontzettend veel veranderd in positieve zin. We zijn nu gelukkig met elkaar, maar de angst dat hij als het wat minder gaat, wat ongetwijfeld een keer voorkomt als we bij elkaar blijven, die blijft.
Ik irriteer me ontzettend aan mijn onzekerheid, omdat hij zoveel geduld met me heeft, maar ik af en toe gewoon onmogelijk doe. En ik kan me best voorstellen dat hij daar op een gegeven moment wel gaar van wordt. Ik wil het gewoon graag veranderen.
Hij heeft wel ontzettend veel geduld met me, en dat ik met mijn vragen en frustraties bij hem terecht kan, helpt wel heel erg. Hij wordt nooit boos of geirriteerd als ik er over begin. Het gaat nu beter dan ooit tussen ons, we nemen de tijd voor elkaar en om leuke dingen samen te doen. er is ontzettend veel veranderd in positieve zin. We zijn nu gelukkig met elkaar, maar de angst dat hij als het wat minder gaat, wat ongetwijfeld een keer voorkomt als we bij elkaar blijven, die blijft.
Ik irriteer me ontzettend aan mijn onzekerheid, omdat hij zoveel geduld met me heeft, maar ik af en toe gewoon onmogelijk doe. En ik kan me best voorstellen dat hij daar op een gegeven moment wel gaar van wordt. Ik wil het gewoon graag veranderen.
maandag 14 mei 2007 om 11:02
Ik kan me voorstellen dat je het gevoel hebt dat het nu beter gaat dan ooit. Behalve dan dat je nog steeds extreem jaloers en achterdochtig bent, he...
Houdt toch in dat je hem (nog?) niet helemaal vertrouwt.
Wij hadden het ook supergezellig, was fantastisch. Maar totdat ik hem weer vertrouwde kon ik mi niet spreken van een fantastische relatie. Voor iemand veranderen die mij zo in de stront heeft laten zakken, zag ik geen heil in, vandaar dat het bij ons dus wel langer dan 6 maanden heeft geduurd...
Het is meestal het glasharde liegen waar je achteraf de meeste moeite mee hebt.
Hij mag god op zijn blote knietjes danken dat jij, ondanks dat hij je heeft voorgelogen en bedonderd, bij hem wil blijven!
Houdt toch in dat je hem (nog?) niet helemaal vertrouwt.
Wij hadden het ook supergezellig, was fantastisch. Maar totdat ik hem weer vertrouwde kon ik mi niet spreken van een fantastische relatie. Voor iemand veranderen die mij zo in de stront heeft laten zakken, zag ik geen heil in, vandaar dat het bij ons dus wel langer dan 6 maanden heeft geduurd...
Het is meestal het glasharde liegen waar je achteraf de meeste moeite mee hebt.
Hij mag god op zijn blote knietjes danken dat jij, ondanks dat hij je heeft voorgelogen en bedonderd, bij hem wil blijven!
Computer says nooooo
maandag 14 mei 2007 om 12:11
Voor alle duidelijk ga ik volledig mee met Krengiserweer. Het valt me alleen zo vaak hier op dat vrouwen zo vanuit hun vriend/man redeneren... Maar als de 'verwerking' over is, en je gaat door, dan moet je ook doorgaan. Een 2de kans is dan ook niet "kans 1b onder voorbehoud-van" oid... Maar je mag jezelf best wat tijd geven.
Computer says nooooo
maandag 14 mei 2007 om 12:18
Oh, maar ik ga ook absoluut niet uit van de instelling: hij mag zn handen dichtknijpen, meer van: we mogen samen onze handen dichtknijpen dat het toch nog goedgekomen is!
Ik gooi in ruzies ook niet achter hem aan dat hij vreemdgegaan is. Dat is iets waar niets tegenin te brengen is, en dan stopt de discussie ook gelijk.
Kortom, ik probeer er volwassen mee om te gaan, en meer vooruit te kijken dan terug te kijken.
Ik gooi in ruzies ook niet achter hem aan dat hij vreemdgegaan is. Dat is iets waar niets tegenin te brengen is, en dan stopt de discussie ook gelijk.
Kortom, ik probeer er volwassen mee om te gaan, en meer vooruit te kijken dan terug te kijken.
maandag 14 mei 2007 om 12:31
maandag 14 mei 2007 om 12:39
Hallo Suuzz, afgezien van het feit of je hem echt vertrouwt (volgens mij niet, kan ook moeilijk zo kort na 3 weken lang bedonderd te zijn) lijkt het mij niet handig om nu te gaan samenwonen. Is er een reden waarom je dit wil, om hem beter te kunnen controleren bv? Een jaar verder heb je wellicht meer vertrouwen opgebouwd en dan kun je met een gerust hart ervoor kiezen om weer samen te wonen. Zelf heb ik geprobeerd mijn relatie met ex terug leven in te blazen na zijn vreemdgaan maar ik vond dit erg moeilijk. Het is me niet gelukt om het volledig naast me neer te leggen en we zijn alsnog uit elkaar gegaan, definitief. Moet zeggen dat ik dat op de lange termijn een van de beste beslissingen vind die ik ooit genomen heb. Veel sterkte en denk goed na over wat je ECHT wilt.
maandag 14 mei 2007 om 13:11
waarom ik nog bij hem ben, is vanwege het feit dat we echte soulmates zijn.
Dat slippertje is een eenmalige fout geweest, dat gamen is helaas wel een issue. Maar de tijd dat we een relatie hebben is en blijft de beste tijd van mijn leven. Hij is er voor me wanneer ik hem nodig heb, we voelen elkaar aan, en we vullen elkaar aan. Het gamen is het enige dat vervelend is in onze relatie, verder gaat het super tussen ons.
Dat vreemdgaan is iets wat ik me misschien kan voorstellen, je gaat namelijk niet vreemd als je relatie op dat moment fantastisch is, hoewel het natuurlijkniet mijn schuld, maar ik begrijp het ergens wel. Tot nu toe is het zo dat alle onenigheid/prblemen waar we mee te maken hebben gekregen, opgelost zijn. Ik hou van hem, omdat hij lief voor me is, we een gelijkwaardige relatie hebben, en omdat ik het leuk met hem heb.
Dat online gamen is inderdaad een probleem, maar zoals jullie in dat topic kunnen lezen, is dat uitvoerig tussen ons besproken, en ook dit zullen we op kunnen lossen. Het is natuurlijk ook zo dat je niet zozeer een topic start over dingen die goed gaan in je relatie, maar over de dingen waar je mee zit. Dat geeft een vertekend beeld natuurlijk.
Dat slippertje is een eenmalige fout geweest, dat gamen is helaas wel een issue. Maar de tijd dat we een relatie hebben is en blijft de beste tijd van mijn leven. Hij is er voor me wanneer ik hem nodig heb, we voelen elkaar aan, en we vullen elkaar aan. Het gamen is het enige dat vervelend is in onze relatie, verder gaat het super tussen ons.
Dat vreemdgaan is iets wat ik me misschien kan voorstellen, je gaat namelijk niet vreemd als je relatie op dat moment fantastisch is, hoewel het natuurlijkniet mijn schuld, maar ik begrijp het ergens wel. Tot nu toe is het zo dat alle onenigheid/prblemen waar we mee te maken hebben gekregen, opgelost zijn. Ik hou van hem, omdat hij lief voor me is, we een gelijkwaardige relatie hebben, en omdat ik het leuk met hem heb.
Dat online gamen is inderdaad een probleem, maar zoals jullie in dat topic kunnen lezen, is dat uitvoerig tussen ons besproken, en ook dit zullen we op kunnen lossen. Het is natuurlijk ook zo dat je niet zozeer een topic start over dingen die goed gaan in je relatie, maar over de dingen waar je mee zit. Dat geeft een vertekend beeld natuurlijk.
maandag 14 mei 2007 om 13:22
Een half jaar is zeker kort om er al overheen te zijn.
Het is echter wel zo dat wanneer je het een 2e kans gaat geven (zoals je al hebt gedaan) en jullie hebben het tot op de bodem uitgepraat. Dus al jouw vragen zijn (zover mogelijk) naar jouw tevredenheid beantwoordt.
Dan ga je een nieuw hoofdstuk in, hij doet zijn best om weer betrouwbaar voor jou te zijn en jij doet je best om hem te vertrouwen. Het is dus wel een wissel werking en niet alleen hij moet zijn best doen maar jij ook.
Hoe moeilijk het ook is, je maakt alleen jezelf er gek mee en je steekt energie ergens in waar je werkelijk geen vat op heb.
Dat het moeilijk is snap ik maar al te goed maar op een dag merk je dat het steeds minder wordt, totdat je er ineens achter komt dat je hem weer vertrouwt.
Het is echter wel zo dat wanneer je het een 2e kans gaat geven (zoals je al hebt gedaan) en jullie hebben het tot op de bodem uitgepraat. Dus al jouw vragen zijn (zover mogelijk) naar jouw tevredenheid beantwoordt.
Dan ga je een nieuw hoofdstuk in, hij doet zijn best om weer betrouwbaar voor jou te zijn en jij doet je best om hem te vertrouwen. Het is dus wel een wissel werking en niet alleen hij moet zijn best doen maar jij ook.
Hoe moeilijk het ook is, je maakt alleen jezelf er gek mee en je steekt energie ergens in waar je werkelijk geen vat op heb.
Dat het moeilijk is snap ik maar al te goed maar op een dag merk je dat het steeds minder wordt, totdat je er ineens achter komt dat je hem weer vertrouwt.
maandag 14 mei 2007 om 13:28
Het is inderdaad zo dat het slijt. Ik vertrouw hem al meer dan ik eerst deed, en dat zal steeds beter worden.
Ik maak mezelf af en toe mijn kop helemaal gek door het achterdochtig zijn, en ik denk dan ook dat ik af en toe mezelf een spreekwoordelijke schop onder mijn kont moet geven.
Het zijn mijn hersenspinsels die in mijn hoofd zitten, en ik ben degene die ze er dan ook uit moet zien te krijgen..
Hoelang duurde het bij jullie voordat zoiets slijt?
Ik maak mezelf af en toe mijn kop helemaal gek door het achterdochtig zijn, en ik denk dan ook dat ik af en toe mezelf een spreekwoordelijke schop onder mijn kont moet geven.
Het zijn mijn hersenspinsels die in mijn hoofd zitten, en ik ben degene die ze er dan ook uit moet zien te krijgen..
Hoelang duurde het bij jullie voordat zoiets slijt?
maandag 14 mei 2007 om 13:38
Klein jaartje.
Ik weet nog dat toen wij verder gingen ik mezelf een jaar had gegeven en dan zou kijken hoe het zou gaan tussen ons.
Wanneer ik nog steeds zo 'wanhopig wantrouwig' en jaloers en weet ik het wat zou zijn dat zou ik er mee kappen. Maar na een klein jaartje was het stukken minder. Kwam ook mede hoe hij naar mij toe deed natuurlijk. Je moet er samen weer voor gaan en je bouwt gewoon een nieuw verleden op.
Ik heb ook periodes gehad dat hij een avond weg was en ik mezelf gek zat te maken, terwijl ik dondersgoed wist dat het niet zou gebeuren. Ik heb ook avonden gehad dat ik relaxed op de bank zat tv te kijken en er niet aan dacht. Zo wisselvallig als ik weet niet wat.
Ik weet nog dat toen wij verder gingen ik mezelf een jaar had gegeven en dan zou kijken hoe het zou gaan tussen ons.
Wanneer ik nog steeds zo 'wanhopig wantrouwig' en jaloers en weet ik het wat zou zijn dat zou ik er mee kappen. Maar na een klein jaartje was het stukken minder. Kwam ook mede hoe hij naar mij toe deed natuurlijk. Je moet er samen weer voor gaan en je bouwt gewoon een nieuw verleden op.
Ik heb ook periodes gehad dat hij een avond weg was en ik mezelf gek zat te maken, terwijl ik dondersgoed wist dat het niet zou gebeuren. Ik heb ook avonden gehad dat ik relaxed op de bank zat tv te kijken en er niet aan dacht. Zo wisselvallig als ik weet niet wat.
maandag 14 mei 2007 om 16:39
Hallo,
Ik zit een beetje met hetzelfde. Mijn vriend is vreemdgegaan met een collega waar hij nu nog steeds mee werkt. Dit is voor mij heel moeilijk. Het is een tijd uit geweest omdat ik zijn ontrouw vermoedde en niet gelukkig van hem werd. Hij heeft toen alles uit de kast getrokken om mij weer terug te krijgen. Uiteindelijk was hij zo overtuigd gek op me en koos hij echt voor me dat ik er ook voor ben gegaan. In die tijd heeft hij ook alles opgebiegd maar toen raakte het me niet echt. Dat kwam pas later en daardoor heb ik het soms zo moeilijk. We praten er ook veel over alleen begint vooral hij zich nu af te vragen wanneer het nou eens klaar is en wanneer we verder kunnen gaan.
Hoe zorgen jullie vriendjes ervoor om aan het vertrouwen te werken? Gisteren verkondigde mijn vriend dat hij naar een ex porn star feest wil uit respect naar zijn broertje omdat hij daar werkt. Ik mag niet mee want hij wil dit samen met zijn broertje doen. Ik ben nogal onzeker geworden door zijn vreemdgaan, vandaar ook dat ik hem heb gevraagd om VOOR MIJ niet te gaan. Mijn maag draait zich om als ik hieraan denk. Hij heeft dit beloofd alleen was zijn eerste reactie dat ik hem beperk en dat hij nooit meer naar feestjes mag. Zijn jullie het met me eens dat dit GEEN goede zet is tijdens een wederopbouwproces van je relatie of ligt dit aan mij? Ik vind een normaal feestje nogal een verschil met een feestje waar honderden (half)naakte mensen rondlopen/strippen/sexen. Doordat hij dit wil, begin ik echt serieus te twijfelen aan zijn begrip en meedeleven in deze situatie.
Groetjes,
Knuffel
Ik zit een beetje met hetzelfde. Mijn vriend is vreemdgegaan met een collega waar hij nu nog steeds mee werkt. Dit is voor mij heel moeilijk. Het is een tijd uit geweest omdat ik zijn ontrouw vermoedde en niet gelukkig van hem werd. Hij heeft toen alles uit de kast getrokken om mij weer terug te krijgen. Uiteindelijk was hij zo overtuigd gek op me en koos hij echt voor me dat ik er ook voor ben gegaan. In die tijd heeft hij ook alles opgebiegd maar toen raakte het me niet echt. Dat kwam pas later en daardoor heb ik het soms zo moeilijk. We praten er ook veel over alleen begint vooral hij zich nu af te vragen wanneer het nou eens klaar is en wanneer we verder kunnen gaan.
Hoe zorgen jullie vriendjes ervoor om aan het vertrouwen te werken? Gisteren verkondigde mijn vriend dat hij naar een ex porn star feest wil uit respect naar zijn broertje omdat hij daar werkt. Ik mag niet mee want hij wil dit samen met zijn broertje doen. Ik ben nogal onzeker geworden door zijn vreemdgaan, vandaar ook dat ik hem heb gevraagd om VOOR MIJ niet te gaan. Mijn maag draait zich om als ik hieraan denk. Hij heeft dit beloofd alleen was zijn eerste reactie dat ik hem beperk en dat hij nooit meer naar feestjes mag. Zijn jullie het met me eens dat dit GEEN goede zet is tijdens een wederopbouwproces van je relatie of ligt dit aan mij? Ik vind een normaal feestje nogal een verschil met een feestje waar honderden (half)naakte mensen rondlopen/strippen/sexen. Doordat hij dit wil, begin ik echt serieus te twijfelen aan zijn begrip en meedeleven in deze situatie.
Groetjes,
Knuffel
maandag 14 mei 2007 om 16:45
... en dat kan ik me goed voorstellen!
Voor mij persoonlijk zou dit er eigenlijk al helemaal niet meer mee te maken hebben hoe lang het geleden is, oid. Een dergelijk feest zou ik sowieso liever niet hebben dat hij daar alleen naar toe gaat. Maargoed, dat natuurlijk ook 'ieder zijn ding'.
Hij voelt zich door jou ingeperkt en vraagt zich hoe lang dat nog door gaat? Intussen werkt hij nog steeds met degene met wie hij vreemd ging én wil zonder jou naar e.o.a. sexueel getint feestje?
Mwa...
Computer says nooooo
maandag 14 mei 2007 om 17:15
Nou ehm sowieso zeggen dat je niet mee mag vind ik al fout. En dan een expornstar feest ook nog eens. Zijn argument dat hij nu dus niet meer alleen uit mag vind ik een beeetje kort door de bocht. Ik neem aan als ie met zijn broer gezellig naar de kroeg wil, jij een stuk minder gaat steigeren.
Ja hij kan in de kroeg ook een ander tegenkomen... maar hem naar een hoeren en sloeren feest laten gaan vind ik erg de kat op het spek binden en getuigen van totaaal geen inlevingsvermogen naar jou.
Ja hij kan in de kroeg ook een ander tegenkomen... maar hem naar een hoeren en sloeren feest laten gaan vind ik erg de kat op het spek binden en getuigen van totaaal geen inlevingsvermogen naar jou.
maandag 14 mei 2007 om 18:09
Hee meiden,
Bedankt voor jullie reacties, doet me wel goed, ben hier letterlijk ziek van, misselijk en huilerig! Ben blij te horen dat jullie er ook zo over denken. Hij kan zo 'krachtig' reageren dat ik hem bijna geloof en denk dat er iets mis met mij is dat ik het niet trek. Ik zei ook tegen hem dat ik denk dat er heel veel vriendinnen zijn die dit van hun al dan niet of wel vreemdgaande partner zullen pikken.
Als hij met vrienden wil stappen in onze eigen woonplaats is dat ook nog wel even moeilijk (in verband met het verleden en mijn onzekerheid) maar dit zal ik hem niet verbieden. We hebben af en toe discussies over borrels van zijn werk. Ik vind het moeilijk als hij daar heen gaat omdat hij daar ook is vreemdgegaan en de desbetreffende collega er ook bij is. Het lijkt mij gewoon dat hij me de tijd geeft om aan dit soort dingen te wennen, en me af en toe meeneemt om te zien dat er niets is om me druk over te maken. Hij is nogal een womanizer geweest dus ik moet ook vertrouwen krijgen in de nieuwe situatie. Maar door meteen naar zo'n feest te gaan en nog wel zonder mij......dan zoek je het toch op??!! Zelfs als ik een partner had die ik volledig vertrouw, zou ik er twee keer over na moeten denken als mijn vriend met een dergelijk voorstel kwam. Misschien in een open relatie na jarenlang wederzijds vertrouwen oke, maar nu het nog zo pril en gevoelig is, ik ben niet preuts maar dit gaat mij wel iets te ver....
Dit heeft me toch wel aan het denken gezet, hij denkt dat het nu opgelost is omdat hij per slot van rekening niet gaat maar op de een of andere manier raakt dit me echt heel erg.....snik snik.
Bedankt voor jullie reacties, doet me wel goed, ben hier letterlijk ziek van, misselijk en huilerig! Ben blij te horen dat jullie er ook zo over denken. Hij kan zo 'krachtig' reageren dat ik hem bijna geloof en denk dat er iets mis met mij is dat ik het niet trek. Ik zei ook tegen hem dat ik denk dat er heel veel vriendinnen zijn die dit van hun al dan niet of wel vreemdgaande partner zullen pikken.
Als hij met vrienden wil stappen in onze eigen woonplaats is dat ook nog wel even moeilijk (in verband met het verleden en mijn onzekerheid) maar dit zal ik hem niet verbieden. We hebben af en toe discussies over borrels van zijn werk. Ik vind het moeilijk als hij daar heen gaat omdat hij daar ook is vreemdgegaan en de desbetreffende collega er ook bij is. Het lijkt mij gewoon dat hij me de tijd geeft om aan dit soort dingen te wennen, en me af en toe meeneemt om te zien dat er niets is om me druk over te maken. Hij is nogal een womanizer geweest dus ik moet ook vertrouwen krijgen in de nieuwe situatie. Maar door meteen naar zo'n feest te gaan en nog wel zonder mij......dan zoek je het toch op??!! Zelfs als ik een partner had die ik volledig vertrouw, zou ik er twee keer over na moeten denken als mijn vriend met een dergelijk voorstel kwam. Misschien in een open relatie na jarenlang wederzijds vertrouwen oke, maar nu het nog zo pril en gevoelig is, ik ben niet preuts maar dit gaat mij wel iets te ver....
Dit heeft me toch wel aan het denken gezet, hij denkt dat het nu opgelost is omdat hij per slot van rekening niet gaat maar op de een of andere manier raakt dit me echt heel erg.....snik snik.
maandag 14 mei 2007 om 22:53
Ook mijn vriend heeft nog een tijdje met die collega gewerkt. Ze werkte op een andere afdeling, maar toch, je loopt elkaar tegen het lijf.
Wat ik me afvraag,moet ik me richten op het verwerken, dus veel erop terugkijken, oorzaak achterhalen, etc, of moet ik het achter me laten, er niet meer aan denken, envooruit kijken?
Ik ben bang dat als ik het probeer te verdringen, dat het later dan weer de kop op gaat steken... Wat hebben jullie gedaan?
Wat ik me afvraag,moet ik me richten op het verwerken, dus veel erop terugkijken, oorzaak achterhalen, etc, of moet ik het achter me laten, er niet meer aan denken, envooruit kijken?
Ik ben bang dat als ik het probeer te verdringen, dat het later dan weer de kop op gaat steken... Wat hebben jullie gedaan?
dinsdag 15 mei 2007 om 05:55
Goedemorgen Suuz,
Je kunt jezelf eigenlijk niet veel opleggen. Je voelt wat je voelt en er valt weinig aan te sturen. Wel aan je uitingen van jaloezie, want die uitingen vinden plaats aan de oppervlakte van je bewustzijn, ze zijn voor je partner merkbaar bedoel ik. In je onderbewuste is een enorme strijd aan de gang. Dat is niet (en dus ook voor je partner niet) zichtbaar maar jij levert een gevecht waarin je onderbewuste met je ratio en hart aan het knokken is.
Jouw innerlijke stem vertelt je dat je vertrouwen kapot is en dat je je vriend moet controleren in alles wat hij doet, dat je hem in de gaten moet houden en moet zorgen dat je een volgende keer vreemdgaan koste wat het kost moet zien te voorkomen. Je verstand vertelt je dat dat niet kan, dat je het allemaal achter je moet laten en in het hier en nu en voor de toekomst moet leven.
Het vertrouwen verliezen in iemand die je zo na staat is een van de meest traumatische dingen die een mens kan gebeuren. Het kan dus een hele tijd duren voor je er overheen bent en je relatie is in ieder geval voor altijd anders vanaf nu want opnieuw beginnen kan niet. Je sleept de bagage van de afgelopen tijd altijd met je mee, al zal die bagage best wat minder zwaar worden na verloop van tijd.
Blijven nadat je bedrogen bent is moeilijker dan weggaan. Mensen zijn geneigd om te denken dat ze door te blijven de makkelijkste weg hebben gekozen. Het tegenovergestelde is waar. Je blijft vrijwillig in een situatie waarvan je innerlijke stem (je geweten zeg maar) je zegt dat dat pijn doet, niet goed voelt en je onzeker maakt. In feite ga je dus volkomen in tegen je natuur die vindt dat je weg moet wezen. Dat zit gewoon in je instinct hoor, je doet het niet eens bewust. De evolutie heeft ons dit meegegeven; wordt je besodemietert? Wegwezen! Het is je ingebakken alarm zeg maar.
Jij gaat daar (en dat is je goed recht) tegenin en ondervindt verzet van je geweten en dus ga je controleren, checken, uitzoeken, vragen stellen want je bent op zoek naar veiligheid om dat verdomde alarm uit te schakelen. Heel vermoeiend allemaal en hopelijk zal het ooit helemaal verdwijnen maar een klein beetje achterdocht zul je wel houden, ook al kun je dat na verloop van tijd sneller wegdrukken dan nu.
Je zegt gelukkiger te zijn met elkaar dan ooit. Dat straal je niet uit Suuz, het spijt me dat ik het zeg. Jullie praten meer dan ooit met elkaar, heel mooi maar als ik lees waar jullie over praten dan is dat over zijn vreemdgaan en het feit dat jij daar over mag beginnen en dat hij daar dan niet boos om wordt. Intussen gamed hij lekker door.
Je online gamen topic heb ik in het begin ook gevolgd. De combinatie van een online gamen verslaving en daarbij een vertrouwensbreuk lijkt me geen ideale combinatie. Als ik je postings lees valt me op hoe vaak je benadrukt dat het nu allemaal zo leuk is tussen jullie. Je zegt een paar keer dat hij gezegd heeft dat jullie altijd bij elkaar zullen blijven. Daar put jij kracht uit, steun en bevestiging en ik geloof ook echt dat je van hem houdt maar ben je ook niet eigenlijk heel bang om hem te verliezen? Of bang om alleen te zijn?
Helemaal begrijpelijk trouwens, niemand wil alleen zijn en in de steek gelaten worden maar jouw verhalen lezende krijg ik niet echt de indruk van een heel gelukkige relatie. Eerder van de wéns om een heel gelukkige relatie te hebben en lange termijn afspraken om die relatie een basis te geven, plus de verzekering dat je niet alleen zult blijven.
Zou je daar, zonder je aangevallen te voelen, eens over na durven/kunnen denken?
Je kunt jezelf eigenlijk niet veel opleggen. Je voelt wat je voelt en er valt weinig aan te sturen. Wel aan je uitingen van jaloezie, want die uitingen vinden plaats aan de oppervlakte van je bewustzijn, ze zijn voor je partner merkbaar bedoel ik. In je onderbewuste is een enorme strijd aan de gang. Dat is niet (en dus ook voor je partner niet) zichtbaar maar jij levert een gevecht waarin je onderbewuste met je ratio en hart aan het knokken is.
Jouw innerlijke stem vertelt je dat je vertrouwen kapot is en dat je je vriend moet controleren in alles wat hij doet, dat je hem in de gaten moet houden en moet zorgen dat je een volgende keer vreemdgaan koste wat het kost moet zien te voorkomen. Je verstand vertelt je dat dat niet kan, dat je het allemaal achter je moet laten en in het hier en nu en voor de toekomst moet leven.
Het vertrouwen verliezen in iemand die je zo na staat is een van de meest traumatische dingen die een mens kan gebeuren. Het kan dus een hele tijd duren voor je er overheen bent en je relatie is in ieder geval voor altijd anders vanaf nu want opnieuw beginnen kan niet. Je sleept de bagage van de afgelopen tijd altijd met je mee, al zal die bagage best wat minder zwaar worden na verloop van tijd.
Blijven nadat je bedrogen bent is moeilijker dan weggaan. Mensen zijn geneigd om te denken dat ze door te blijven de makkelijkste weg hebben gekozen. Het tegenovergestelde is waar. Je blijft vrijwillig in een situatie waarvan je innerlijke stem (je geweten zeg maar) je zegt dat dat pijn doet, niet goed voelt en je onzeker maakt. In feite ga je dus volkomen in tegen je natuur die vindt dat je weg moet wezen. Dat zit gewoon in je instinct hoor, je doet het niet eens bewust. De evolutie heeft ons dit meegegeven; wordt je besodemietert? Wegwezen! Het is je ingebakken alarm zeg maar.
Jij gaat daar (en dat is je goed recht) tegenin en ondervindt verzet van je geweten en dus ga je controleren, checken, uitzoeken, vragen stellen want je bent op zoek naar veiligheid om dat verdomde alarm uit te schakelen. Heel vermoeiend allemaal en hopelijk zal het ooit helemaal verdwijnen maar een klein beetje achterdocht zul je wel houden, ook al kun je dat na verloop van tijd sneller wegdrukken dan nu.
Je zegt gelukkiger te zijn met elkaar dan ooit. Dat straal je niet uit Suuz, het spijt me dat ik het zeg. Jullie praten meer dan ooit met elkaar, heel mooi maar als ik lees waar jullie over praten dan is dat over zijn vreemdgaan en het feit dat jij daar over mag beginnen en dat hij daar dan niet boos om wordt. Intussen gamed hij lekker door.
Je online gamen topic heb ik in het begin ook gevolgd. De combinatie van een online gamen verslaving en daarbij een vertrouwensbreuk lijkt me geen ideale combinatie. Als ik je postings lees valt me op hoe vaak je benadrukt dat het nu allemaal zo leuk is tussen jullie. Je zegt een paar keer dat hij gezegd heeft dat jullie altijd bij elkaar zullen blijven. Daar put jij kracht uit, steun en bevestiging en ik geloof ook echt dat je van hem houdt maar ben je ook niet eigenlijk heel bang om hem te verliezen? Of bang om alleen te zijn?
Helemaal begrijpelijk trouwens, niemand wil alleen zijn en in de steek gelaten worden maar jouw verhalen lezende krijg ik niet echt de indruk van een heel gelukkige relatie. Eerder van de wéns om een heel gelukkige relatie te hebben en lange termijn afspraken om die relatie een basis te geven, plus de verzekering dat je niet alleen zult blijven.
Zou je daar, zonder je aangevallen te voelen, eens over na durven/kunnen denken?
dinsdag 15 mei 2007 om 07:01
Beste Suuz,
Je zegt dat hij je de tijd moet gunnen om eraan te wennen. Nee, het is juist andersom! Hij moet er alles aan doen om jouw vertrouwen weer terug te winnen, niet jij. Jij gunt hém die tijd. Jij bent niet diegene hier die fout is gegaan. Jij wringt je nu in alle bochten om het hem naar zijn zin te maken en er alles aan te doen om hem weer te vertrouwen, terwijl hij juist fout is geweest. Zie je niet hoe krom dat is?
Nogmaals, hij moet nu maar laten zien dat hij wel te vertrouwen is. Jij cijfert jezelf weg hier. Niet doen! Hij is aan zet en moet het nu zien waar te maken, niet jij.
Je zegt dat hij je de tijd moet gunnen om eraan te wennen. Nee, het is juist andersom! Hij moet er alles aan doen om jouw vertrouwen weer terug te winnen, niet jij. Jij gunt hém die tijd. Jij bent niet diegene hier die fout is gegaan. Jij wringt je nu in alle bochten om het hem naar zijn zin te maken en er alles aan te doen om hem weer te vertrouwen, terwijl hij juist fout is geweest. Zie je niet hoe krom dat is?
Nogmaals, hij moet nu maar laten zien dat hij wel te vertrouwen is. Jij cijfert jezelf weg hier. Niet doen! Hij is aan zet en moet het nu zien waar te maken, niet jij.
dinsdag 15 mei 2007 om 10:11
@ eleonora, je hebt heel goed verwoord wat ik voel.
Zoals ik al eerder in dit topic aangaf, je start op het forum vaak alleen een topic over een probleem waar je tegenaan loopt, niet over de positieve dingen.
We praten inderdaad wel over het vreemdgaan, maar het meest nog over andere dingen. Het laatste gesprek over vreemdgaan is 3 weken geleden, hij heeft toen alle vragen die ik nog had beantwoordt, en daarna hebben we het er niet meer over gehad. Ik heb naar mijn mening alle vragen beantwoord gekregen, en ben nu in het stadium dat ik moet gaan kijken wat ik met die antwoorden doe. Het online gamen was een probleem toen we samenwoonden, dat doen we momenteel niet, dus ik heb er nu geen last van. Het gaat mij erom dat het niet meer zo word als we weer samenwonen, en het leek me handig dat voor het samenwonen op te lossen. Er staat bij mij geen pc waarop hij kan wowen, en als hij bij mij is kijken we een filmpje, of zitten lekker te kletsen over van alles en nog wat wat ons dwarszit. Ik snap dat aan de hand van deze topics een vertekend beeld van mijn relatie ontstaat, maar geloof me, als ik het idee heb dat het me meer pijn dan goed doet, ben ik weg. Ik heb in mijn leven genoeg shit over me heen gehad om te weten wanneer ik moet wegwezen of niet.
Toch vond ik het fijn dat je zo goed weet te verwoorden hoe ik me inderdaad voel, maar als ik niet het idee had gehad dat de relatie nog goed kwam, was ik weggeweest.
Zoals ik al eerder in dit topic aangaf, je start op het forum vaak alleen een topic over een probleem waar je tegenaan loopt, niet over de positieve dingen.
We praten inderdaad wel over het vreemdgaan, maar het meest nog over andere dingen. Het laatste gesprek over vreemdgaan is 3 weken geleden, hij heeft toen alle vragen die ik nog had beantwoordt, en daarna hebben we het er niet meer over gehad. Ik heb naar mijn mening alle vragen beantwoord gekregen, en ben nu in het stadium dat ik moet gaan kijken wat ik met die antwoorden doe. Het online gamen was een probleem toen we samenwoonden, dat doen we momenteel niet, dus ik heb er nu geen last van. Het gaat mij erom dat het niet meer zo word als we weer samenwonen, en het leek me handig dat voor het samenwonen op te lossen. Er staat bij mij geen pc waarop hij kan wowen, en als hij bij mij is kijken we een filmpje, of zitten lekker te kletsen over van alles en nog wat wat ons dwarszit. Ik snap dat aan de hand van deze topics een vertekend beeld van mijn relatie ontstaat, maar geloof me, als ik het idee heb dat het me meer pijn dan goed doet, ben ik weg. Ik heb in mijn leven genoeg shit over me heen gehad om te weten wanneer ik moet wegwezen of niet.
Toch vond ik het fijn dat je zo goed weet te verwoorden hoe ik me inderdaad voel, maar als ik niet het idee had gehad dat de relatie nog goed kwam, was ik weggeweest.
