Relaties
alle pijlers
Familie geeft altijd het gevoel dat ik niet goed genoeg ben.
zondag 2 december 2007 om 17:54
Het begint steeds meer tot me door te dringen dat mijn broers/zussen en moeder mij alijtd het gevoel geven dat ik niet goed genoeg ben. Verjaardagen worden altijd aangegrepen om mij erop te wijzen dat "de pondjes er wel aan vliegen" of wanneer ik mijn nieuwe tuniek draag men begint te zingen over een bloemetjesgordijn en nog meer van dat soort opmerkingen. Ook tijdens telefoongesprekken moet ik me verantwoorden over mijn relatie "hij is altijd wel erg stil he" of "hij is laatst wel erg uitgevallen tegen A (nichtje wat kwam logeren en uitermate brutaal was), is hij ook zo agressief tegen jou?" of over mijn baan.
Kortom,op alles wat met mij te maken heeft word altijd commentaar geleverd. Tuurlijk is het goed om elkaar af en toe te wijzen op dingen die niet goed gaan. Maar juist van je familie wil je juist ook horen dat ze trots op je zijn.
Jullie zullen begrijpen dat ik steeds meer tegen verjaardagen op ga zien. Ik heb al een aantal keren gevraagd of ze ermee wilden ophouden om mij telkens zo negatief te benaderen, omdat dit mij het gevoel geeft dat ik in hun ogen niet goed genoeg ben. Dit wordt dan lachend afgedaan met:"Haha.. bewaar je psychologisch/pedagogische praatjes maar voor je clienten".
Ik vind het gewoon niet meer leuk. Ze maken me onzeker. En ik kan me gewoon niet voorstellen dat dit goed bedoeld is. Want dat zeggen ze altijd. "Ja, maar we hebben het beste met je voor". Na zo'n verjaardag ben ik altijd heel onzeker over mezelf.
Wat kan ik hier nu mee?
Kortom,op alles wat met mij te maken heeft word altijd commentaar geleverd. Tuurlijk is het goed om elkaar af en toe te wijzen op dingen die niet goed gaan. Maar juist van je familie wil je juist ook horen dat ze trots op je zijn.
Jullie zullen begrijpen dat ik steeds meer tegen verjaardagen op ga zien. Ik heb al een aantal keren gevraagd of ze ermee wilden ophouden om mij telkens zo negatief te benaderen, omdat dit mij het gevoel geeft dat ik in hun ogen niet goed genoeg ben. Dit wordt dan lachend afgedaan met:"Haha.. bewaar je psychologisch/pedagogische praatjes maar voor je clienten".
Ik vind het gewoon niet meer leuk. Ze maken me onzeker. En ik kan me gewoon niet voorstellen dat dit goed bedoeld is. Want dat zeggen ze altijd. "Ja, maar we hebben het beste met je voor". Na zo'n verjaardag ben ik altijd heel onzeker over mezelf.
Wat kan ik hier nu mee?
zondag 2 december 2007 om 18:01
Hoi,
Besef dat het een bepaalde houding van hun is.Soort van masker?En ze beseffen wrsch. niet eens dat ze jouw kwetsen daarmee.
Ik herken wel iets in je verhaal.Niet in die mate van jou,maar iets.
Niet op ingaan of niet meer heengaan.Eens goed de waarheid zeggen/je hart luchten en mss. is het dan klaar?
Met gelijke munt terug betalen?Kan me voorstellen dat dat niet in je aard ligt.Maar...
Het is wel heel vervelend.
Besef dat het een bepaalde houding van hun is.Soort van masker?En ze beseffen wrsch. niet eens dat ze jouw kwetsen daarmee.
Ik herken wel iets in je verhaal.Niet in die mate van jou,maar iets.
Niet op ingaan of niet meer heengaan.Eens goed de waarheid zeggen/je hart luchten en mss. is het dan klaar?
Met gelijke munt terug betalen?Kan me voorstellen dat dat niet in je aard ligt.Maar...
Het is wel heel vervelend.
zondag 2 december 2007 om 18:10
Met gelijke munt terugbetalen... dat kan ik op de een of andere manier niet. Ik denk dat het komt omdat ik weet hoeveel het mij kwetst.
Ik werk al een tijdje in de hulpverlening. 2 jaar en heb net een overstap gemaakt naar een nog heftigere doelgroep. Ik ben overigens de enige van mijn familie die een HBO studie doet. Vanwaar de vraag?
Ik werk al een tijdje in de hulpverlening. 2 jaar en heb net een overstap gemaakt naar een nog heftigere doelgroep. Ik ben overigens de enige van mijn familie die een HBO studie doet. Vanwaar de vraag?
zondag 2 december 2007 om 18:16
Ha suikervrij
vervelende situatie! Ik heb iets dergelijks meegemaakt met de beste vriendin en huisgenoot van een goede vriendin. Als ik daar kwam was zij er ook altijd en ik voelde me dan altijd zo inferieur. Ik heb dat destijds niet bespreekbaar gemaakt bij mijn vriendin en mede daarom is die vriendschap een beetje doodgebloed. Heel jammer.
Jij hebt het al wel bespreekbaar gemaakt bij je familie, dat vind ik al heel dapper! Misschien zou je het nog een keer kunnen proberen duidelijk te maken wat het met je doet, en dat je dus op gaat zien tegen verjaardagen enzo? Als daar verder niets mee gedaan wordt, dan denk ik niet dat jij nog iets kunt doen om het wél duidelijk te maken.
Ik denk dat het trouwens wel heel belangrijk is dat je je realiseert dat die opmerkingen meer over hen zeggen dan over jou! Als jij trots bent op je tuniek/vriend/wat dan ook, ga er dan niet negatief over denken of je verdedigen tegenover je familie. Het is jouw keuze en als zij je geen waardering geven, dan haal je die bij jezelf! (makkelijk gezegd natuurlijk)
Sterkte in ieder geval!
vervelende situatie! Ik heb iets dergelijks meegemaakt met de beste vriendin en huisgenoot van een goede vriendin. Als ik daar kwam was zij er ook altijd en ik voelde me dan altijd zo inferieur. Ik heb dat destijds niet bespreekbaar gemaakt bij mijn vriendin en mede daarom is die vriendschap een beetje doodgebloed. Heel jammer.
Jij hebt het al wel bespreekbaar gemaakt bij je familie, dat vind ik al heel dapper! Misschien zou je het nog een keer kunnen proberen duidelijk te maken wat het met je doet, en dat je dus op gaat zien tegen verjaardagen enzo? Als daar verder niets mee gedaan wordt, dan denk ik niet dat jij nog iets kunt doen om het wél duidelijk te maken.
Ik denk dat het trouwens wel heel belangrijk is dat je je realiseert dat die opmerkingen meer over hen zeggen dan over jou! Als jij trots bent op je tuniek/vriend/wat dan ook, ga er dan niet negatief over denken of je verdedigen tegenover je familie. Het is jouw keuze en als zij je geen waardering geven, dan haal je die bij jezelf! (makkelijk gezegd natuurlijk)
Sterkte in ieder geval!
zondag 2 december 2007 om 18:20
Ik realiseer me eigenlijk ook wel dat het meer over hun zegt dan over mij. Als ik zelfs heel realistisch kijk is bijv degene die zegt dat ik dikker ben geworden zo dik dat hij een maagband heeft. En degene die de vraag over mijn relatie stelde vroeger door haar eigen man mishandeld. Maar toch. Ik wil zo graag dat ze trots op me zijn. En dan is misschien niet haalbaar, omdat ik die bevestiging beter in mezelf kan zoeken.
zondag 2 december 2007 om 18:21
Dat bedoelde ik dus dat het niet in je aard ligt want je weet hoe pijnlijk het is.Tóch denk ik dat het niet verkeerd is eens heftig te reageren.Want zo ik al zei ze hebben geen benul wat het met jouw dus doet.
Ik heb zo'n zus die heeft het allemaal mooi voor elkaar.Ik volgens haar niet (want dat laat ze heel goed merken nl.) en dat heb ik aan mezelf te danken etc.Ook over de kinderen heeft ze wel eens terloops gezegt het zal ook niet de 3de op rij met moeilijkheden.Om een voorbeeld te noemen.
Ik laat haar maar nu,als zij zo wil doen tegen een ander die het niet zo ver heeft geschopt en on of bewust een trap nageeft.Niet zo moeilijk doen principe.Beste met je voor etc etc.
Beetje het typ in de luwte en alles gaat goed.Maar red ze het wanneer er eens storm komt?Echt flinke storm?
Ik dus wel.
Ik heb zo'n zus die heeft het allemaal mooi voor elkaar.Ik volgens haar niet (want dat laat ze heel goed merken nl.) en dat heb ik aan mezelf te danken etc.Ook over de kinderen heeft ze wel eens terloops gezegt het zal ook niet de 3de op rij met moeilijkheden.Om een voorbeeld te noemen.
Ik laat haar maar nu,als zij zo wil doen tegen een ander die het niet zo ver heeft geschopt en on of bewust een trap nageeft.Niet zo moeilijk doen principe.Beste met je voor etc etc.
Beetje het typ in de luwte en alles gaat goed.Maar red ze het wanneer er eens storm komt?Echt flinke storm?
Ik dus wel.
zondag 2 december 2007 om 18:25
Wel goed dat je weet dat het niet aan jou ligt, maar ik kan me voorstellen dat het moeilijk is als je niet voelt dat je familie trots op je is.
Een boekentip: 'En dat is dan je familie' van Ed Nissink. Geeft tips hoe om te gaan met lastige familiebanden en je eigen aandeel daarin, ik vond het wel nuttig om te lezen!
Een boekentip: 'En dat is dan je familie' van Ed Nissink. Geeft tips hoe om te gaan met lastige familiebanden en je eigen aandeel daarin, ik vond het wel nuttig om te lezen!
zondag 2 december 2007 om 18:32
Jij bent de enige met een HBO-opleiding? Klinkt alsof ze vinden dat je daar vooral geen pretenties van zou moeten krijgen en ze je op je plaats proberen te wijzen. En dat ligt niet aan jou! Blijkbaar maak jij je familie onzeker door je goede opleiding en je goede baan, en proberen ze je op deze manier terug te trekken naar hun belevingsniveau. Je bent niet niet goed genoeg in hun ogen, ze zien dat jij het beter hebt gedaan dan zij en waarschijnlijk praat je vaak 'te moeilijk' in hun ogen. Pijnlijk!
Je mag best laten weten dat ze je kwetsen met hun opmerkingen. Niet door het terug te doen, maar wel door te spiegelen. "Wat jij nu zegt over die pondjes vind ik niet leuk. Hoe zou jij het vinden als ik tegen jou zou zeggen: Wat jammer dat die maagband nog niet echt resultaat heeft? Nou, zo voel ik me ook als jij dat zegt."
Dat jij niet aan moet komen met psychologisch/pedagogisch gepraat is een zwaktebod. Je mag gerust zeggen dat mensen met een dergelijke opleiding ook nog gewoon menselijke gevoelens hebben. Het wijst er wel op dat je misschien je bezwaren in te moeilijke taal brengt. Misschien moet je gewoon zeggen "Wat een kutopmerking, dat vind ik echt niet leuk!". Dan begrijpen ze je vast....
Je mag best laten weten dat ze je kwetsen met hun opmerkingen. Niet door het terug te doen, maar wel door te spiegelen. "Wat jij nu zegt over die pondjes vind ik niet leuk. Hoe zou jij het vinden als ik tegen jou zou zeggen: Wat jammer dat die maagband nog niet echt resultaat heeft? Nou, zo voel ik me ook als jij dat zegt."
Dat jij niet aan moet komen met psychologisch/pedagogisch gepraat is een zwaktebod. Je mag gerust zeggen dat mensen met een dergelijke opleiding ook nog gewoon menselijke gevoelens hebben. Het wijst er wel op dat je misschien je bezwaren in te moeilijke taal brengt. Misschien moet je gewoon zeggen "Wat een kutopmerking, dat vind ik echt niet leuk!". Dan begrijpen ze je vast....
oh that purrrrrrrrrfect feeling
zondag 2 december 2007 om 19:00
hoe herkenbaar, tenminste dat 'niet goed genoeg gevoel'.
bij mij kwam dat om bepaalde redenen.
maar goed, ik was het behoorlijk zat en heb op een verjaardag gezegd dat ik vind dat respect van 2 kanten moet komen, gebeurd dat niet dan is het jammer maar kom ik niet meer op verjaardagen enz...
dat heeft er behoorlijk ingehakt en het heeft gewerkt!
bij mij kwam dat om bepaalde redenen.
maar goed, ik was het behoorlijk zat en heb op een verjaardag gezegd dat ik vind dat respect van 2 kanten moet komen, gebeurd dat niet dan is het jammer maar kom ik niet meer op verjaardagen enz...
dat heeft er behoorlijk ingehakt en het heeft gewerkt!
zondag 2 december 2007 om 19:19
hoi Suikervrij,
ik weet precies wat je bedoelt. ik herken het hele plaatje echt voor de volle 100%.
Mijn moeder en zus zijn 2 handen op 1 buik, en mijn moeder doet dus ook echt alles voor haar....
afgelopen week was ik jarig, en mijn moeder heeft me zelfs niet gebeld. Mijn zus zou vandaag langs komen voor mijn verjaardag, maar het regende dus ze is niet geweest.
Toen mijn man ( toen vriend) en ik gingen samenwonen kreeg ik de opmerking: je doet dat alleen maar om je zus d`r ogen uit te steken, en m`n moeder heeft zelfs een keer gezegd dat ze kwam omdat ze dacht dat ze m`n zus aan de telefoon had, en toen ze door had dat ik het was, zei ze: oh nee ik kan niet, ik moet nog van alles doen vanmiddag.
Het blijft pijn doen, en hoe er mee om te gaan weet ik ook niet, maar 1 ding weet ik inmiddels wel, het ligt echt niet aan jou.... het is vaak jaloezie en onmacht, want jij hebt het waarschijnlijk op bepaalde vlakken ( of alle vlakken hoop ik voor jou) veel beter en dat steekt. mensen zijn rare wezens, helaas.....
liefs Biol
ik weet precies wat je bedoelt. ik herken het hele plaatje echt voor de volle 100%.
Mijn moeder en zus zijn 2 handen op 1 buik, en mijn moeder doet dus ook echt alles voor haar....
afgelopen week was ik jarig, en mijn moeder heeft me zelfs niet gebeld. Mijn zus zou vandaag langs komen voor mijn verjaardag, maar het regende dus ze is niet geweest.
Toen mijn man ( toen vriend) en ik gingen samenwonen kreeg ik de opmerking: je doet dat alleen maar om je zus d`r ogen uit te steken, en m`n moeder heeft zelfs een keer gezegd dat ze kwam omdat ze dacht dat ze m`n zus aan de telefoon had, en toen ze door had dat ik het was, zei ze: oh nee ik kan niet, ik moet nog van alles doen vanmiddag.
Het blijft pijn doen, en hoe er mee om te gaan weet ik ook niet, maar 1 ding weet ik inmiddels wel, het ligt echt niet aan jou.... het is vaak jaloezie en onmacht, want jij hebt het waarschijnlijk op bepaalde vlakken ( of alle vlakken hoop ik voor jou) veel beter en dat steekt. mensen zijn rare wezens, helaas.....
liefs Biol
Sometimes I question my sanity, but the unicorn and gummy bears tell me I’m fine!
zondag 2 december 2007 om 20:16
Sommige mensen voelen zichzelf goed als ze iemand anders kunnen kleineren. Ik weet ook geen oplossing hiervoor. Als weer eens iemand wat lulligs zegt, kun je dan misschien iets zeggen als "Dat vind ik niet zo'n leuke opmerking van je. Vind je dat nou echt nodig?" Of wat feller", bv tegen de dikke persoon: Ja, jij hebt het goed voor elkaar zie ik. Heb je geen dieettips voor me?" Misschien dat de ironie niet direct overkomt maar dan laat je in elk geval niet over jezelf heen lopen. Als dit echt niet overkomt zou je kunnen overwegen zelf 'de aanval' te openen, dus meteen als je iemand ziet wat lulligs over hem/haar zeggen. Als ze je verbijsterd aankijken kun je ter sprake brengen dat jij het ook niet leuk vind om zo behandeld te worden en of dat voortaan niet anders kan? Heel vervelend in elk geval, succes ermee en laat je niet als een voetveeg gebruiken....
zondag 2 december 2007 om 20:34
Wat ook kan helpen is een vraag stellen: 'waarom zeg je dat?'. Dan moeten mensen altijd even nadenken en dan merk je eigenlijk dat ze zelf niet eens weten waarom ze zeggen wat ze zeggen. Zwakt meteen de aanval af.
Ik kan me voorstellen dat je al moe wordt bij het idee om er weer wat van te zeggen maar ik kan uit eigen ervaring zeggen: probeer alles en als je jezelf in de spiegel kunt aankijken omdat je je best hebt gedaan dan rest je niets anders dan ze te negeren. Heel veel liefs!
Ik kan me voorstellen dat je al moe wordt bij het idee om er weer wat van te zeggen maar ik kan uit eigen ervaring zeggen: probeer alles en als je jezelf in de spiegel kunt aankijken omdat je je best hebt gedaan dan rest je niets anders dan ze te negeren. Heel veel liefs!
zondag 2 december 2007 om 20:34
"We hebben het beste met je voor?"....wat een bullshit. Dat zeggen ze dus alleen maar om jou de wind uit de zeilen te nemen. Ze vernederen je, zetten je voor schut en hebben onzinnige op- en aanmerkingen en dan nog durven ze te beweren dat ze het beste met je voor hebben? Goh? Trap jij daar in dan?
Ik vraag me af wat ze doen als ze je niet aardig zouden vinden....wat ik overigens betwijfel. Wat een stelletje horken zeg!
Weet je, ik heb zo'n moeder, en van haar wou ik ook altijd zo graag goedkeuring. Ik deed van kleins af aan altijd alles voor haar, wrong me in allerlei bochten om haar maar te plezieren, en zelfs als ik 5 wassen opgevouwen had, de bedden verschoond had en de ramen gelapt, had ze nog commentaar. Ik wou heel graag dat ze trots was op mij, maar ik ben me op een gegeven moment gaan realiseren dat hoe harder ik mijn best deed voor die goedkeuring, hoe harder zij haar best deed om mij de grond in te trappen, te vernederen, te minachten en te beschimpen.
Voor dat soort gedrag is een woord: afgunst. De nog groenere vorm van jaloezie.
Ik vraag me af wat ze doen als ze je niet aardig zouden vinden....wat ik overigens betwijfel. Wat een stelletje horken zeg!
Weet je, ik heb zo'n moeder, en van haar wou ik ook altijd zo graag goedkeuring. Ik deed van kleins af aan altijd alles voor haar, wrong me in allerlei bochten om haar maar te plezieren, en zelfs als ik 5 wassen opgevouwen had, de bedden verschoond had en de ramen gelapt, had ze nog commentaar. Ik wou heel graag dat ze trots was op mij, maar ik ben me op een gegeven moment gaan realiseren dat hoe harder ik mijn best deed voor die goedkeuring, hoe harder zij haar best deed om mij de grond in te trappen, te vernederen, te minachten en te beschimpen.
Voor dat soort gedrag is een woord: afgunst. De nog groenere vorm van jaloezie.
Laat het los, heb vertrouwen, het komt goed.....
zondag 2 december 2007 om 20:40
Schorpioen, anderen kleineren om je zelf goed te voelen heeft meestal te maken met dat deze mensen zich minder voelen dan degene die ze kleineren. Het kleineren heeft als doel mensen naar hun eigen belevingswereld terug te trekken. Als mensen in een groep ergens in uitblinken, zijn er altijd mensen die die uitblinkers even moeten wijzen op de dingen die minder goed gaan. Je mag vooral niet de indruk krijgen dat je iets presteert.
Volgens mij is dat haske hollands. In de US, of Frankrijk, zullen je collega's je feliciteren als je medewerker van de maand bent geworden, hier lachen ze je uit. En noemen je een uitslover.
Volgens mij is dat haske hollands. In de US, of Frankrijk, zullen je collega's je feliciteren als je medewerker van de maand bent geworden, hier lachen ze je uit. En noemen je een uitslover.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
zondag 2 december 2007 om 20:46
Waarom zou je hier nog langer mee om willen gaan, als ik vragen mag? Niet sarcastisch bedoeld hoor, maar gewoon een serieuze vraag. Een moeder die zo ontzettend partij kiest voor één kind en door wie jij zo behandeld wordt, waarom zou je daar in hemelsnaam nog moeite voor doen? Of is het bij jou ook een kwestie van 'goedkeuring willen'? Geloof me, ik heb ditzelfde 35 jaar lang gedaan, dus ik weet er alles van, maar ik vraag me oprecht af wat jou nog beweegt om met haar om te blijven gaan.
Zolang jij goedkeuring zoekt heeft zij macht....
Sterkte!
Setter
Laat het los, heb vertrouwen, het komt goed.....
zondag 2 december 2007 om 21:35
Biol, ik ben het eens met Setter. Waarom nog zoveel energie steken in je moeder en zus, als dat je niets oplevert en alleen maar verdriet doet? Je kunt nog een keer proberen om het te bespreken met je moeder, maar als dat niet helpt, moet je misschien wat meer afstand nemen. Sterkte!
TO: Biol schrijft dat ze jou verhaal herkent maar ik denk dat jou situatie anders is. Het lijkt of er wel genegenheid is tussen jou en je familie maar dat er meer sprake is van onbegrip en misschien jalouzie.
TO: Biol schrijft dat ze jou verhaal herkent maar ik denk dat jou situatie anders is. Het lijkt of er wel genegenheid is tussen jou en je familie maar dat er meer sprake is van onbegrip en misschien jalouzie.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
zondag 2 december 2007 om 22:08
Jammer genoeg krijg ik ook vervelende opmerkingen van mijn moeder en zus. Ik zeg dan ook weleens: als het mijn vrienden zouden zijn, had ik ze allang een 'schop' gegeven. Helaas gaat dat met familie emotioneel gezien niet zo makkelijk, breken met je familie, hoe vervelend ze ook zijn, is heel makkelijk gezegd en heel moeilijk gedaan!!!
Ik probeer mezelf altijd te troosten met de gedachten dat hun rotopmerkingen vaak jaloezie is. Als mijn zus en ik bijvoorbeeld door de stad liepen en ik kreeg sjans van een man dan was de man in kwestie altijd lelijk/te dik/te dun/te groot/te klein. Maar zij kreeg nooit sjans!!!
Ik heb ook al heel wat geprobeerd, van een rotopmerking terug maken (dan kwam er ruzie) tot een: ik vind het niet leuk als je dat zegt (dan was het ineens een grapje) tot compleet negeren van het gedrag (maar dan gaan ze door totdat je ongeveer tegen het plafond zit van woede)
"De peugeot dealer zegt ook over de ford dealer dat een peugeot een slechte auto is, om zijn eigen auto mooier te maken!!!"
Ik probeer mezelf altijd te troosten met de gedachten dat hun rotopmerkingen vaak jaloezie is. Als mijn zus en ik bijvoorbeeld door de stad liepen en ik kreeg sjans van een man dan was de man in kwestie altijd lelijk/te dik/te dun/te groot/te klein. Maar zij kreeg nooit sjans!!!
Ik heb ook al heel wat geprobeerd, van een rotopmerking terug maken (dan kwam er ruzie) tot een: ik vind het niet leuk als je dat zegt (dan was het ineens een grapje) tot compleet negeren van het gedrag (maar dan gaan ze door totdat je ongeveer tegen het plafond zit van woede)
"De peugeot dealer zegt ook over de ford dealer dat een peugeot een slechte auto is, om zijn eigen auto mooier te maken!!!"
zondag 2 december 2007 om 22:24
Allereerst bedankt voor al jullie reacties. Fijn om te lezen. Super!
Mamazelle: Ze behandelen alleen mij zo. Daarom voelt het ook zo rot.
Biol: Vooral dat stuk waarin je schrijft dat je moeder dacht dat ze je zus aan de lijn had en wilde langskomen, en uiteindelijk zei dat ze niet kwam omdat bleek dat jij het was. Echt heel erg (})
Heel soms denk ik dat er wroeging is ontstaan na het overlijden van mijn vader. Ik was 11, en hij heeft heel lang niet "willen" sterven omdat hij mij niet achter wilde laten. We hadden echt een hele goede band. Misschien hebben ze een hekel aan me omdat ze veel van hem in mij herkennen? En jaloers zijn omdat ik zijn oogappel was?
De uitnodigingen voor de feestdagen stromen weer binnen. Aangezien ik 6 broers en zussen heb + aanhang is het altijd erg druk. Eigenlijk heb ik net besloten dat ik alle uitnodigingen afsla en lekker voor mezelf kies. Dit vind ik erg moeilijk, omdat ik me soms Moeder Gans voel en het liefst iedereen bij elkaar wil hebben. Zoals in alle cliche familiefilms of de Nutella reclames :P
En uiteraard zal het Kerstdiner niet goed genoeg zijn. Of de wijn te goedkoop.
Ik merk dat ik veel te veel schrijf trouwens...
nog een ding moet me van het hart. Als we bijv uit eten gaan, of ik met 1 van mijn broers/zussen naar een concert ga, gaan ze ervan uit dat ik betaal. "Jullie hebben het toch zo goed samen?, allebei een dikke baan en geen kinderen" En ze menen het ook nog. Echt belachelijk.
Mamazelle: Ze behandelen alleen mij zo. Daarom voelt het ook zo rot.
Biol: Vooral dat stuk waarin je schrijft dat je moeder dacht dat ze je zus aan de lijn had en wilde langskomen, en uiteindelijk zei dat ze niet kwam omdat bleek dat jij het was. Echt heel erg (})
Heel soms denk ik dat er wroeging is ontstaan na het overlijden van mijn vader. Ik was 11, en hij heeft heel lang niet "willen" sterven omdat hij mij niet achter wilde laten. We hadden echt een hele goede band. Misschien hebben ze een hekel aan me omdat ze veel van hem in mij herkennen? En jaloers zijn omdat ik zijn oogappel was?
De uitnodigingen voor de feestdagen stromen weer binnen. Aangezien ik 6 broers en zussen heb + aanhang is het altijd erg druk. Eigenlijk heb ik net besloten dat ik alle uitnodigingen afsla en lekker voor mezelf kies. Dit vind ik erg moeilijk, omdat ik me soms Moeder Gans voel en het liefst iedereen bij elkaar wil hebben. Zoals in alle cliche familiefilms of de Nutella reclames :P
En uiteraard zal het Kerstdiner niet goed genoeg zijn. Of de wijn te goedkoop.
Ik merk dat ik veel te veel schrijf trouwens...
nog een ding moet me van het hart. Als we bijv uit eten gaan, of ik met 1 van mijn broers/zussen naar een concert ga, gaan ze ervan uit dat ik betaal. "Jullie hebben het toch zo goed samen?, allebei een dikke baan en geen kinderen" En ze menen het ook nog. Echt belachelijk.
zondag 2 december 2007 om 22:58
ik begrijp het wle hoor. Zelf wanneer je doorhebt dat het jaloezie is, doet dat nog pijn. Want je wilt niet dat ze jaloers zijn, maar dat ze blij voor je zijn.
Mijn zus had er vroeger ook een handje van, met als gevolg dat ik toen we nog thuis woonden ik afstand van haar nam, niet meer nieuwe kleren liet zien als ik die had gekocht, want het was toch altijd stom of niet leuk. Nu zijn we een stuk beter hoor, maar ik merk dat ik af en toe nog wel een beetje boos kan worden om die tijd (vooral ook omdat ik vond dat dat zij als oudste de meest volwassene hoorde te zijn). Ik deed het nooit terug in ieder geval , omdat ik zelf niet zo wil zijn
.
Ik had ook een collega die zo deed. Ik deed altijd maar alsof ik heel naief was en niet door had dat het een grapje was, of ik lachte mee. Nu was het ook wel zo dat dit dus in Engeland was en ik dus kon doen alsof ik even de taal niet begreep. De lol was er dan meteen af omdat hij zijn afzijkerij moest uitleggen
. Maar goed, de vraag "Waarom zeg je dat?" 'Ik snap niet wat je bedoelt" vind ik wel een goeie. Wantr dan vraag je mensen om het te herhalen en dan schamen ze zich (soms). Met meelachen bedoelde ik als ik een opmerking kreeg over kleren (die kreeg ik dus ook) ik gewoon meelachte en zei (met een grote glimlach, vooral niet kattig): Oh, dus je vind het niet mooi? Nou jammer dan voor jou, want je moet er nog de hele dag tegenaan kijken 
Maar ja, over het algemeen willen we natuurlijk meer goedkeuring van onze familie dan van onze collega's. Ik deed het nooit terug in ieder geval en probeerde hem nooit te 'outsmarten' of in de hoek te drukken, omdat ik zelf niet zo wil zijn en niet houd van een negatieve houding. Ik maak er meestal maar een grapje van om te laten zien dat het me niet stoort (ook al doet dat het dan soms weer wel, dus dat klinkt een beetje tegenstrijdig, maar ik bedoel ik hou het luchtig mogelijk) Wat ik soms wel deed was de omgekeerde tegenaanval, dus alleen maar aardige dingen zeggen, complimenten geven etc. Voelde ik me in ieder geval wel goed over mezelf en misschien voelde hij zich dan wel lullig (misschien ook niet hoor)Dat van dat betalen vind ik wel onzin hoor. Kom op zeg, het zijn toch volwassen mensen. Ik zou zeggen, nodig ze gewoon niet meer uit. Kopo lekker alleen je eigen concertkaartjes, of als ze vragen om uit eten te gaan atwoorden, Oh wat leuk dat jullie ons willen trakteren, dat waardeer ik echt! Mijn ouders kregen ook wel eens opmerkingen van een tante van me "Je kan wel zien wie er hier het meest verdiend" (viel ook reuze mee hoor). Uiteindelijk zetten ze zichzelf er alleen maar mee voor lul.
enneh, maak je vooral geen zorgen over of je teveel schrijft of niet, want goed- of afkeuring van ons, vreemden op het internet, heb je natuurlijk helemaal niet nodig, als jij hier lekker wil schrijven, ga dan vooral zo door!!!
zondag 2 december 2007 om 23:11
Goed zeg dat je besloten hebt om kerst met je partner te vieren.
Ik kan me voorstellen dat het moeilijk is om tegen je familie in te gaan, daarom zou ik ook meer afstand nemen. En nooit meer betalen voor de bioscoop of wat dan ook omdat ze het verwachten omdat jullie het zo goed hebben, zij hebben hun eigen keuzes gemaakt, ze hadden ook zo kunnen leven als jij. Kom nou zeg, je laat je gebruiken als pispaal en als spaarvarken. Dat zij zo zijn dat kun je niet veranderen, maar wel je eigen houding.
Ik kan me voorstellen dat het moeilijk is om tegen je familie in te gaan, daarom zou ik ook meer afstand nemen. En nooit meer betalen voor de bioscoop of wat dan ook omdat ze het verwachten omdat jullie het zo goed hebben, zij hebben hun eigen keuzes gemaakt, ze hadden ook zo kunnen leven als jij. Kom nou zeg, je laat je gebruiken als pispaal en als spaarvarken. Dat zij zo zijn dat kun je niet veranderen, maar wel je eigen houding.
Cum non tum age
zondag 2 december 2007 om 23:22
Eigenlijk als ik het zo lees vind ik je familie vooral echt zielig, want ze kunnen niet eens een leuke relatie met hus zus of dochter onderhouden! Wees trots op jezelf en blij dat jij in ieder geval niet mee wil doen in deze dingen.
Met bovenstaande ('zielig') bedoel ik dus niet dat je medelijden met ze hoeft te hebben ofzo, zij zijn volwassen mensen en kiezen ervoor om zo te reageren. Maar ze missen toch maar mooi een hele leuke gast zometeen op hun feestjes, namelijk jou! Lijkt me mooi klote dat door je eigen gedrag mensen niet meer bij je op bezoek willen komen! Echt ,wees maar blij dat je dus zelf niet zo bent!
Maar goed, het zal niet makkelijk zijn om niet meer naar ze toe te gaan, dus daar wil ik je wel veel succes bij wensen!
Met bovenstaande ('zielig') bedoel ik dus niet dat je medelijden met ze hoeft te hebben ofzo, zij zijn volwassen mensen en kiezen ervoor om zo te reageren. Maar ze missen toch maar mooi een hele leuke gast zometeen op hun feestjes, namelijk jou! Lijkt me mooi klote dat door je eigen gedrag mensen niet meer bij je op bezoek willen komen! Echt ,wees maar blij dat je dus zelf niet zo bent!
Maar goed, het zal niet makkelijk zijn om niet meer naar ze toe te gaan, dus daar wil ik je wel veel succes bij wensen!
