gaat vader vreemd?!

16-01-2008 11:12 299 berichten
Alle reacties Link kopieren
hey,



Ik weet niet precies waarom ik dit schrijf, maar wilde gewoon graag eens de mening van andere horen of wat jullie zouden doen in deze situatie.

het zo zo: ik was net de rekeningen van mijn ouders aan het opruimen en toen kwam ik een gespecificeerde rekening tegen van mijn vaders mobiele telefoon...daarop stonden enkele gesprekken (savonds laat of snachts) en een heeeeleeeboel smsjes op..(wederom savonds laat of snachts), en maar enkele gesrpekken overdag naar een bepaald nummer. nu heb ik dit nummer gebeld maar daar neemt niemand op....weet even niet wat ik hiermee aanmoet... hem vragen van wie het nummer is? het tegen mijn moeder zeggen? of gewoon nix doen?? ik weet het niet meer....



groetjes...
quote:D_G schreef op 16 januari 2008 @ 13:01:

@mikoshin: zo denk ik er dus ook over.



@krengiserweer: ik vind absoluut niet dat hij verantwoording hoeft af te leggen over wie hij belt....als hij echter midden in de nacht gaat liggen smsen en bellen op ee ntijdstip dat zoiets niet hoort, dan vind ik dat hij daar wel degelijk verantwoording over kan afleggen.



En waarom moet ie daarvoor verantwoording aan jou afleggen? Wil je ook weten hoevaak ie masturbeert, welke internertsites hij bezoekt, hoe vaak ie pint en waar ie dan dat geld aan uitgeeft?



Je bent zijn dochter, al die dingen gaan jou geen klap aan. dat is zijn prive, en mss dat je moeer er nog iets mee te maken heeft, maar jij in ieder geval niet. Vraag jij ook toestemming aan je vader wanneer je na 21 uur een telefoontje pleegt of een smsje stuurt?





En als je later zelf kinderen hebt, ben je dan van plan om die op de hoogte te stellen van elk telefoontje dat je pleegt en elk smsje dat je verstuurt. En als jouw dochter later tegen je zegt "Goh, ma, je belt wel erg vaak met die-en-die, weet pappa dat, wat zou je dan zeggen....
quote:Krengiserweer schreef op 16 januari 2008 @ 13:08:

[...]





En als je later zelf kinderen hebt, ben je dan van plan om die op de hoogte te stellen van elk telefoontje dat je pleegt en elk smsje dat je verstuurt. En als jouw dochter later tegen je zegt "Goh, ma, je belt wel erg vaak met die-en-die, weet pappa dat, wat zou je dan zeggen....





Dan zou ik tegen mn kind zeggen:



En..... Wilde jij je kleedgeld deze maand nog?





Alle reacties Link kopieren
[quote]Astair schreef op 16 januari 2008 @ 13:02:

[...]





Met wat voor dingen?

/quote]



Dingen waarvan iedereen die niet helemaal onnozel is denkt, wat raar!



Dingen die je misschien liever zelf ook even uit zou leggen, omdat er voor je het weet de naarste misverstanden ontstaan.



Dat soort dingen dus.
Ik denk niet dat ik ooit de behoefte zou voelen om mijn telefoonrekening uit te leggen aan mijn dochter. Aan mijn partner misschien, al zou ik daar ook eerst de vraag stellen waarom ie mijn telefoonrekenigen napluist, maar als mijn dochter zich dingen in haar hoofd haalt en zelfs nummers gaat nabellen zou ik me echt afvragen waar ze zich mee bemoeit.



En als je het echt wilt weten, dan moet je toch maar gewoon aan je vader vragen van wie dat nummer is een een ruzie riskeren. als je dan weer lekker slaapt.
Trouwens, aangezien jij precies ales WEET van de elatie tussen je ouders, waar was je moeder dan op de tijdstippen van die telefoontjes en smsjes?

Kan het zijn dat je vader iemand belt omdat ie zich verveelt als je moeder er niet is? En als ze er wel is, dan zou ze toch wel moeten weten dat ie de hele tijd aan het smssen is.
Je zou ze de kost moeten geven, al die kinderen die alles van hun ouders dénken te weten...
Alle reacties Link kopieren
Djiez, Kreng, wat een woede! Wat een aannames.



Dat het recht op privacy voor jou boven alles gaat, dat is nu wel duidelijk. Voor anderen spelen ook de gevoelens van eventuele andere betrokkenen mee (waaronder TO).



Een klein beetje begrip voor het feit dat kinderen geneigd zijn zich zorgen te maken over (het huwelijk) van hun ouders is hier wel op zijn plaats, vooral omdat haar vader haar zelf heeft gevraagd om die papieren op te ruimen.
Precies, de gevoelens van andere betrokkenen. Waarom zou ze dan over de eventuele gevoelens van moeders heen walsen?
Helemaal geen woede hoor. en aanames ook niet, TO zegt zelf dat ze precies weet wat haar ouders wel en niet doen, dus dan weet ze vast ook wel waar haar moeder was.



Maar idd mijn privacy is me redelijk heilig. heb 3 jaar samengewoond met een partner die alles controleerde en overal ruzie om maakte, dus ben daar wel en beetje gevoelig voor, dat is wel zo.



Enne haar vader heeft haar gevraagd papieren op te ruimen. haar vader heeft haar niet gevraagd zijn telefoonrekening uit te spitten en uit te zoeken wie hij allemaal gebeld heeft en haar vader vraagt haar al helemaal niet om dat ene nummer net zolang te bellen to ze iemand heeft.



Als ze haar vader verdenkt, moet ze met m gaan praten, Als ze zich zorgen aakt om het huwelijk van haar ouders, kan ze daar ook best met har ouders over praten, vragen stellen, haar gevoelens kenbaar maken. Als ze zo'n goede band heeft met haar vader als ze beweert, moet er toch ok ruimte zijn voor een eerlijk gesprek.



Echter van je vader verwachten dat hij verantwoording aan jou aflegt voor in jouw ogen rare telefoontjes vind ik een veel te ver gaande bemoienis met zijn privacy, ongepast in een vader-dochter-relatie.
quote:Krengiserweer schreef op 16 januari 2008 @ 13:42:

Als ze haar vader verdenkt, moet ze met m gaan praten, Als ze zich zorgen aakt om het huwelijk van haar ouders, kan ze daar ook best met haar ouders over praten, vragen stellen, haar gevoelens kenbaar maken. Als ze zo'n goede band heeft met haar vader als ze beweert, moet er toch ook ruimte zijn voor een eerlijk gesprek.



Echter van je vader verwachten dat hij verantwoording aan jou aflegt voor in jouw ogen rare telefoontjes vind ik een veel te ver gaande bemoienis met zijn privacy, ongepast in een vader-dochter-relatie.



Hear, hear!



D_G, het is wel duidelijk wat we vinden dat je moet doen ;) ,

veel succes met het gesprek, hopelijk is er niets aan de hand.
Alle reacties Link kopieren
Volgens mij (sorry, TD komt zich er mee bemoeien) werd er ook wel degelijk al 4 pagina's lang begrip getoond voor haar onrust en gevoelens als dochter. (ik heb het net voor het eerst en dus achter elkaar zitten lezen). Waar TO in haar OP een boel vraagtekens zette achter de frase 'mama vertellen' was haar eerste reactie op de suggestie dat zij dat inderdaad overwoog (niet gek, met vraagtekens erachter) een bijzonder verdedigende. Op alle tegengas reageert ze behoorlijk defensief (en een enkele keer agressief, vloeken op internet is net zo onbeleefd als elders).



Ik denk dat het Fleur en Kreng groot gelijk hebben dat kinderen vaak dénken dat ze alles van hun ouders weten. Niets is minder waar. En zelfs al zijn de kinderen volwassen, dan nog hebben ze niets in te brengen in de relatie van hun ouders. Als TO om haar moverende redenen toch haar vader wil confronteren, moet ze rekening houden met een aantal zaken:

- ze kan een boze reactie van haar vader krijgen; de relatie ouder-kind verzacht niet de omstandigheid dat ze zich in zijn privézaken actief mengt met die vraag;

- ze kan dingen te horen gaan krijgen die ze niet wil weten als kind zijnde (als je klein bent houden pappa en mamma altijd van elkaar, in je pubertijd hebben ouders écht geen sex en als je ouder bent, gaan zij in ieder geval níet vreemd)

- ze onbedoeld het kind van de rekening kan worden als pappa en mamma het haar gaan verwijten dat ze een heleboel overhoop heeft getrokken.



Kortom, mijn conclusie: TO heeft alle recht om haar eigen plan te trekken, maar moet zich vooraf heel erg bewust zijn van de mogelijke gevolgen voor haar ouders, hun huwelijk, hun relatie met haar en voor haar eigen gemoedsrust en wereldbeeld.



TD heeft gesproken en gaat nu weer verder touwtjespringen
Alle reacties Link kopieren
@fleurtje: ze heeft al 3 keer geschreven dat ze helemaal niet van plan is om met haar moeder wil gaan praten.



@kreng: projectie van je eigen situatie is nooit verstandig. TO vraagt om (vrijblijvend) advies, en uit niets blijkt dat ze net als jouw voormalige partner haar vader als sinds ze uit de luiers is loopt te controleren. Je kunt haar gedrag ook uitleggen als bezorgdheid, i.p.v. bemoeizucht.



DG kan de meningen op een rijtje zetten, en omdat ze haar eigen situatie nu eenmaal beter kent dan wij, daar haar voordeel mee doen. Of niet. Daar hebben wij ons dan weer niet mee te bemoeien, want wij hoeven niet te (blijven) reageren.
klopt, wij hoeven niet te blijven reageren.

Projectie is niet verstandig, maar iemand de andere kant van zijn gedrag te late zien kan heel nuttig zijn. Mijn mening is dat iemands nummer achternabellen dat jevan een telefoonrekening geplukt hebt zonder overleg met degene van wie die telefoonrekening is, een grove schending is van diens privacy en dat doe je niet. Bezorgdheid of niet, dat vind ik achterbaks.



Als je bezorgd bent kun je met iemand gaan praten en je zorgen neerleggen.

dan kun je ook luisteren naar diegene en uitleggen waarom je bezorgd bent en wat dat met je doet.



To zegt echter dat ze vind dat ze er recht op heeft om te weten wie haar vader midden in de nacht belt, en dat hij daarvoor verantwoording aan haar moet afleggen en dat vind ik persoonlijk de groots mogelijke onzin en bezorgdheid ver voorbij gaan. Dat zijn gewoon haar zaken niet.

Dus mijn vrijblijvend advies, denk eerst na in hoeverre je bij de hle zaak betrokken wilt zijn en ga dan eens met je vader praten. Wat ze daarmee doet moet ze helemaal zelf weten.
Alle reacties Link kopieren
Volgens mij geeft echt iedereen ook al vijf pagina's lang datzelfde advies : )
Alle reacties Link kopieren
Hoi D_G,



Ik heb niet alle reacties gelezen, maar heb zelf in een soortgelijke situatie gezeten. Mijn ouders zijn sinds 4 jaar gescheiden, omdat mijn vader vreemdging. Mijn zusje heeft op een bepaald per ongeluk een mailtje op mijn vader z'n pc gevonden met daar in een tekst waar op leek alsof iemand een relatie met hem had en dat het niet goed ging. Het was een heel vaag onduidelijk mailtje. Mijn zusje heeft er destijds met niemand over durven praten, maar zat er ondertussen enorm mee en daardoor keek ze opeens heel anders naar mijn vader, ze had heel veel moeite om gezellig met zn alleen in de woonkamer te zitten bijvoorbeeld.



Een paar maanden later kwam, door een voicemailbericht, uit dat mijn vader inderdaad vreemdging. Mijn moeder was helemaal kapot natuurlijk. En mijn zusje vertelde toen dat ze dat mailtje had gelezen en toen niet iets durfde te zeggen. Ze durfde het ook niet tegen mij te zeggen, omdat ze bang was dat ik het aan mn vader zou laten lezen en dat dan hun huwelijk voorbij was. Ze heeft door de hele situatie best wel in de put gezeten en nog steeds wil ze mijn vader niet zien, omdat ze hem het niet kan vergeven dat hij niet eerder iets tegen mn moeder heeft gezegd. Als ik in haar situatie had gezeten had ik mn vader wel met die mail geconfronteerd, ik kan zo iets niet voor me houden, ik moet weten hoe het zit. Zo'n 'geheim' beinvloed zo je privé- en gezinsleven dat ik me het lastig kan voor stellen dat je het voor je kan houden. Ik vind het een ander verhaal als je een (vage) bekende ziet die je vreemd ziet gaan. Zo heb ik de vader van een vriendin van me een keer 'betrapt' op vreemdgaan, maar ik heb het nooit aan mijn vriendin verteld, omdat het niet mijn zaken zijn. Maar in het geval van je vader vind ik het anders, dat heeft ook enorme invloed op jouw leven.
quote:Jenalief schreef op 16 januari 2008 @ 14:41:

Mijn zusje heeft op een bepaald per ongeluk een mailtje op mijn vader z'n pc gevonden



?????



En natuurlijk heeft het invloed op het leven van TO, maar dat vind ik absoluut geen reden om je er zo mee te bemoeien. Het blijft het leven van haar ouders die, sorry sorry sorry.... óók nog een eigen leven hebben. Een leven waarin ze geen verantwoording aan hun kinderen hoeven af te leggen. Moet niet gekker worden.
Alle reacties Link kopieren
quote:?????



En natuurlijk heeft het invloed op het leven van TO, maar dat vind ik absoluut geen reden om je er zo mee te bemoeien. Het blijft het leven van haar ouders die, sorry sorry sorry.... óók nog een eigen leven hebben. Een leven waarin ze geen verantwoording aan hun kinderen hoeven af te leggen. Moet niet gekker worden.Ik hecht zelf ook enorme waarde hecht aan mijn privacy. En ik zou het ook heel vervelend vinden als iemand in mijn spullen loopt te snuffelen. Maar op het moment dat zo iets voor doet als bij de TO vraag ik me af hoeveel mensen 'wijselijk' hun mond dicht kunnen houden en het niet mee laten spelen in de relatie met hun ouders. Zo iets is heel lastig vol te houden als er zoveel gevoelens mee spelen. En ik vind dat je daar op zo'n moment echt met je vader over moet kunnen praten. Dat hoeft niet meteen verwijtend te zijn, maar ze heeft het nu gezien en ze krijgt er een slecht gevoel bij. Dat moet je toch met elkaar kunnen bespreken?
Alle reacties Link kopieren
wat dacht je van omgekeerdzoeken.nl
Je kunt het bespreken, dat is waar. Maar ik vind bespreken niet hetzelfde als ter verantwoording roepen.
Hoewel ik het bespreken ws ook nooit zou doen.
Alle reacties Link kopieren
quote:fleurtje schreef op 16 januari 2008 @ 15:07:

Hoewel ik het bespreken ws ook nooit zou doen.Waarom niet? Op het moment dat je een goede relatie hebt met je ouders en op de een of andere manier is er iets wat je niet lekker zit (bijvoorbeeld verhaal van TO), dan moet je daar toch over kunnen praten? En wat als je op een gegeven moment nog meer onbewuste aanwijzingen krijgt dat er misschien iets aan de hand is? Kan jij dan nog vrolijk op de bank zitten met je ouders, kletsen over koetjes en kalfjes alsof het je niets doet?
Tuurlijk zou het me iets doen, maar ik vind dat dat mijn zaken niet zijn.



Misschien dat ik het er uiteindelijk wel met hem over zal hebben, maar ik zal bv never nooit zeggen dat als hij het niet vertelt, ík het aan mama ga vertellen. No way.



Maar toch, als ik er zo over na denk.... Ik kan me echt niet voorstellen dat ik er iets over zou zeggen.
Alle reacties Link kopieren
Stel, je man of vriend gaat vreemd en (één van) je ouders weten dat al een hele tijd, maar durven er niet over te beginnen tegen jou of tegen je man of vriend omdat het hun zaken niet zijn. Hoe sta je daar tegenover dan?
Ik zou dat zéker niet van mijn ouders willen horen.



Ik vind dat trouwens niet helemaal met elkaar te vergelijken, maar goed. Ik zou dat dus niet van ze willen weten.
Alle reacties Link kopieren
Toch zou ik (heel persoonlijk):

- Blij zijn met slimme kinderen die 1 en 1 bij elkaar op kunnen tellen

- Blij zijn met sociale kinderen, die niet alleen maar met zichzelf en hun eigen zaken bezig zijn

- Niet willen dat ze met zo iets rond bleven lopen, want dit knaagt aan de fundamenten van je wereld

- Hopen dat ze mijn relatie met mijn kinderen goed genoeg was dat er gepraat kon worden over wat ze dwars zit, ook al komt dat mij niet zo goed uit.

- Liever niet de enige in mijn gezin zijn die niet weet dat mijn man mij bedriegt.



Ik laat zo vaak mijn mail openstaan. Dan word ik dus ook niet boos als ze zien wat ik voor sinterklaas bij bol heb besteld. Als je niets te verbergen hebt hoef je ook niet te miepen over je privacy. Dan kunnen alle vragen ook gewoon gesteld worden.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven