Relaties
alle pijlers
Gedoe om financiele verdeling
maandag 29 januari 2024 om 10:40
Hoi allemaal,
Mijn vriend en ik wonen samen en hebben een gezamenlijke rekening waar onze vaste lasten vanaf gaan. Onze salarissen worden daar opgestort, daarnaast hebben we allebei nog onze eigen (spaar)rekeningen (vanuit het verleden) en 1 gezamenlijke spaarrekening. Het streven is om onze eigen rekeningen niet meer te gebruiken en alles van de gezamenlijke te laten gaan. Hij heeft 1 oudere zoon uit een eerdere relatie, ik 1 dochtertje.
We hebben allebei ongeveer de helft van ons spaargeld in ons nieuwe huis gestopt. Mijn vriend had meer spaargeld, dus dat bedrag is hoger dan het bedrag wat ik in kon leggen. Laten we zeggen; hij had 20.000 en heeft 10.000 ingelegd, ik had 10.000 en had 5.000 ingelegd. Vanwege anonimiteit kloppen de bedragen en verhoudingen niet precies maar dit maakt het wat duidelijker. In verhouding dus allebei even veel. We verdienen allebei evenveel per maand, maar ik heb nog een leninkje bij een famielid staan waar 30eu per maand heen gaat, ik spaar nog voor mijn kind (100eu) en heb een betalingsregeling met de belastingdienst voor een toeslag die ik terug moet betalen (50eu). Mijn vriend betaalt voor zijn zoon en alles wat hoj bv nodig heeft zo'n 150eu pm.
Gisteren hadden we het over onze financien om te kijken of we goed rondkwamen etc.
Op vrij onnavolgbare wijze kwam mijn vriend erop uit dat, omdat ik bovenstaande kosten a 180eu heb, MIJN 'uitgaven' van 'onze' rekening groter zijn en het dus eerlijk zou zijn als we ter compensatie per maand 200eu naar ZIJN spaarrekening overzetten (niet onze, maar ZIJN). Ook omdat hij in absolute zin, meer betaalt heeft aan het huis (terwijl we allebei ongeveer de helft van ons spaargeld hebben ingelegd). Ligt het aan mij of is dit raar en erg berekenend? Ik zei dat ik hem niet helemaal begreep, dat ik zijn voorstel een beetje vond klinken als mierenneukerij omdat hij misschien elke maand juist wel 180eu extra aan kleren of spullen voor zijn kind of weet-ik-veel-wat wil besteden, en toen zei hij dat ik dan blijkbaar geen eerlijke verdeling wil en deed onaardig en kortaf.
Ligt het aan mij dat ik dit een rare gang van zaken vindt? Zo doe je toch niet als je samenwoont?
Mijn vriend en ik wonen samen en hebben een gezamenlijke rekening waar onze vaste lasten vanaf gaan. Onze salarissen worden daar opgestort, daarnaast hebben we allebei nog onze eigen (spaar)rekeningen (vanuit het verleden) en 1 gezamenlijke spaarrekening. Het streven is om onze eigen rekeningen niet meer te gebruiken en alles van de gezamenlijke te laten gaan. Hij heeft 1 oudere zoon uit een eerdere relatie, ik 1 dochtertje.
We hebben allebei ongeveer de helft van ons spaargeld in ons nieuwe huis gestopt. Mijn vriend had meer spaargeld, dus dat bedrag is hoger dan het bedrag wat ik in kon leggen. Laten we zeggen; hij had 20.000 en heeft 10.000 ingelegd, ik had 10.000 en had 5.000 ingelegd. Vanwege anonimiteit kloppen de bedragen en verhoudingen niet precies maar dit maakt het wat duidelijker. In verhouding dus allebei even veel. We verdienen allebei evenveel per maand, maar ik heb nog een leninkje bij een famielid staan waar 30eu per maand heen gaat, ik spaar nog voor mijn kind (100eu) en heb een betalingsregeling met de belastingdienst voor een toeslag die ik terug moet betalen (50eu). Mijn vriend betaalt voor zijn zoon en alles wat hoj bv nodig heeft zo'n 150eu pm.
Gisteren hadden we het over onze financien om te kijken of we goed rondkwamen etc.
Op vrij onnavolgbare wijze kwam mijn vriend erop uit dat, omdat ik bovenstaande kosten a 180eu heb, MIJN 'uitgaven' van 'onze' rekening groter zijn en het dus eerlijk zou zijn als we ter compensatie per maand 200eu naar ZIJN spaarrekening overzetten (niet onze, maar ZIJN). Ook omdat hij in absolute zin, meer betaalt heeft aan het huis (terwijl we allebei ongeveer de helft van ons spaargeld hebben ingelegd). Ligt het aan mij of is dit raar en erg berekenend? Ik zei dat ik hem niet helemaal begreep, dat ik zijn voorstel een beetje vond klinken als mierenneukerij omdat hij misschien elke maand juist wel 180eu extra aan kleren of spullen voor zijn kind of weet-ik-veel-wat wil besteden, en toen zei hij dat ik dan blijkbaar geen eerlijke verdeling wil en deed onaardig en kortaf.
Ligt het aan mij dat ik dit een rare gang van zaken vindt? Zo doe je toch niet als je samenwoont?
toileteer wijzigde dit bericht op 29-01-2024 10:45
8.90% gewijzigd
dinsdag 30 januari 2024 om 18:51
Toen ik een blauwe maandag samenwoonden telden we de alimentatie mee als inkomen. Bij mij kwam er 350 bij, bij mijn partner ging er 2000 euro af. Het gezamenlijke inkomen werkt op veel meer vlakken door als je samenwoont. Mijn kinderopvangtoeslag daalde enorm waardoor ik aan zelf te dragen kosten van ca 200 naar 900 ging. Alleen al daarom zou ik het nooit meer doen, samenwonen met kinderen. Je krijgt hoe dan ook te maken met overblijfsels uit het verleden van je partner.Kleinezon schreef: ↑30-01-2024 18:25Nee, alleen dat de kosten voor t kind gezamenlijk zijn. Die alimentatie beschouw je dan ook als gezamenlijk, net al bijvoorbeeld kinderbijslag.
De wet rekent het hebben van nieuwe partners ook mee in de draagkracht van beide partijen volgens mij, dus zo gek is dat niet.
dinsdag 30 januari 2024 om 19:01
Lol, dat laatste vragen wel meer mensen zich in dit topic af. Al denk ik dat het in sommige gevallen wel gaat, mits er goede afspraken zijn. En die zijn er hier niet (plus nog een shitload aan overige problemen).Rabarber schreef: ↑30-01-2024 18:13Ik snap wel wat je zegt. Ieder zijn deel verzorgen. Mee eens.
Maar ik kan me toch echt niet aan het idee onttrekken dat wanneer de kinderen wél deel zijn van het gezamenlijke gezin, intussen toch als aparte posten worden gezien. Dat voelt voor mij toch echt als 'er niet bijhoren'.
Als je twee eigen kinderen hebt en bent nog samen met hun vader, dan is er toch ook geen verschil tussen de kinderen als eentje beduidend meer eet dan de ander?
Je kunt m.i. geen nieuw gezin vormen met gelijke rechten en plichten, ajs die rechten niet gelijk zijn.
Mijn gedachten samengevat: wie haalt het toch in zijn hoofd om met een nieuwe partner samen te gaan wonen als er nog kinderen thuis wonen?!
In het geval van TO en haar partner lijkt me dat beide kinderen deel uitmaken van het nieuwe gezin, niet alleen de dochter van TO omdat zij er vaker, of fulltime, verblijft. Nu gaat er een beduidend hoger bedrag van de gezamenlijke rekening naar haar kind dan naar het kind van haar vriend. Als ik hem was, zou ik dat ook gelijk willen trekken.
dinsdag 30 januari 2024 om 22:01
Wij hebben die situatie hier.KamilleT schreef: ↑30-01-2024 17:20Hoe ga je met het zakgeldsysteem er dan mee om dat een partner bijv veel duurdere kleding draagt of een dure hobby heeft? Dan krijgt de ander een hogere spaarrekening als je dat gelijk wilt houden, maar dat komt dan wellicht bij degene vandaan met het hoogste inkomen. Tenminste, ik denk niet dat mensen met een laag inkomen er heel dure hobby’s op na houden. Andersom zou ik me niet door afspraken willen laten beperken als ik een fors salaris heb en ik wil dat uitgeven.
Maar de dure hobby is grappig genoeg bij degene met het laagste inkomen.
Mijn man verdient veel minder dan ik maar vindt het fijn om zijn hobby te doen en accepteert dat een groot deel van zn salaris daarheen gaat. Overigens deed hij dat al voor we samen waren en betaalde eerst z’n vaste lasten. Dus dat ging altijd prima.
Ik heb een veel hoger inkomen en heb geen dure hobby’s.
Situatie: ik hou veel meer over en man heeft minder geld voor gezamenlijke dingen dan zonder zijn dure hobby.
Houdt in dat ik het grootste deel betaal. Ik weet niet hoe groot dat percentage is
Maar ik vind t geen probleem. We leven samen.
Wij hebben letterlijk al onze uitgaven onder “vaste lasten” gegooid, inclusief een vast bedrag voor gezamenlijke uitjes en kleding. We hebben onze salarissen op een hoop gegooid en betalen al deze kosten daarvan.
En dan blijft er een klein bedrag over dat we door 2 delen en dat is ons maandelijkse “zakgeld”
dinsdag 30 januari 2024 om 22:48
Vraag me dan wel af in zo'n situatie: wat nou als jij ook een dure hobby wilt gaan doen? Red je het dan nog steeds wie inkomen? Zo niet, wie kan dan de hobby doorzetten?-April- schreef: ↑30-01-2024 22:01Wij hebben die situatie hier.
Maar de dure hobby is grappig genoeg bij degene met het laagste inkomen.
Mijn man verdient veel minder dan ik maar vindt het fijn om zijn hobby te doen en accepteert dat een groot deel van zn salaris daarheen gaat. Overigens deed hij dat al voor we samen waren en betaalde eerst z’n vaste lasten. Dus dat ging altijd prima.
Ik heb een veel hoger inkomen en heb geen dure hobby’s.
Situatie: ik hou veel meer over en man heeft minder geld voor gezamenlijke dingen dan zonder zijn dure hobby.
Houdt in dat ik het grootste deel betaal. Ik weet niet hoe groot dat percentage is
Maar ik vind t geen probleem. We leven samen.
Wij hebben letterlijk al onze uitgaven onder “vaste lasten” gegooid, inclusief een vast bedrag voor gezamenlijke uitjes en kleding. We hebben onze salarissen op een hoop gegooid en betalen al deze kosten daarvan.
En dan blijft er een klein bedrag over dat we door 2 delen en dat is ons maandelijkse “zakgeld”
Alleen al vanwege dit soort dingen wil ik niet alles op 1 hoop. Als je dingen wilt, betaal je dat lekker zelf.
dinsdag 30 januari 2024 om 22:51
In dat geval wordt er gesneden in het vakantiegeld of de gezamenlijke uitjes. En als dat niet meer voldoende is, dan moeten we de dure hobby’s gaan inperken. Dat zou ik dan met man moeten bespreken. Je moet dan gewoon een redelijke vent hebben, anders is dat al een reden om de financiën gescheiden te houdenTinyTiny schreef: ↑30-01-2024 22:48Vraag me dan wel af in zo'n situatie: wat nou als jij ook een dure hobby wilt gaan doen? Red je het dan nog steeds wie inkomen? Zo niet, wie kan dan de hobby doorzetten?
Alleen al vanwege dit soort dingen wil ik niet alles op 1 hoop. Als je dingen wilt, betaal je dat lekker zelf.
dinsdag 30 januari 2024 om 22:54
Uit de relatie te stappen.-April- schreef: ↑30-01-2024 22:51In dat geval wordt er gesneden in het vakantiegeld of de gezamenlijke uitjes. En als dat niet meer voldoende is, dan moeten we de dure hobby’s gaan inperken. Dat zou ik dan met man moeten bespreken. Je moet dan gewoon een redelijke vent hebben, anders is dat al een reden om de financiën gescheiden te houden
Look at the stars, look how they shine for you
And everything you do; Yeah, they were all yellow
And everything you do; Yeah, they were all yellow
dinsdag 30 januari 2024 om 22:57
Van alles apart wordt het totale budget niet groter. Dus dan kan die nieuwe extra dure hobby ook niet zonder uitgaven te schrappen.TinyTiny schreef: ↑30-01-2024 22:48Vraag me dan wel af in zo'n situatie: wat nou als jij ook een dure hobby wilt gaan doen? Red je het dan nog steeds wie inkomen? Zo niet, wie kan dan de hobby doorzetten?
Alleen al vanwege dit soort dingen wil ik niet alles op 1 hoop. Als je dingen wilt, betaal je dat lekker zelf.
Look at the stars, look how they shine for you
And everything you do; Yeah, they were all yellow
And everything you do; Yeah, they were all yellow
dinsdag 30 januari 2024 om 23:22
Maargoed, dan is het dus beide niet of ga jij toch voor de ander blijven betalen, terwijl je zelf ook heel graag een dure hobby wilt doen?
Maargoed, vandaar dus dat wij gewoon eigen dingen doen met ons eigen geld, dan hoeven we dat soort overleg ook niet te doen. Gezamenlijke lasten storten we beiden evenveel op een rekening.
woensdag 31 januari 2024 om 08:20
Die schulden betaald ze zelf. Toch?Marianneke schreef: ↑30-01-2024 09:42Nee, 30 euro voor de ene schuld en 50 euro voor de andere (toeslag terugbetalen). Dat is al 80. Plus ze spaart 100 voor haar kind, naast het levensonderhoud dat van de gezamenlijke rekening gaat. Dochter is veel vaker bij hen dan zijn zoon. Dus TO geeft aanmerkelijk meer uit voor haar kind dan hij voor het zijne, naast 80 euro aan het terugbetalen van schulden.
Zij heeft 180 nodig van het geld (schulden, sparen o.i.d. voor mij part gaat ze van dat geld elke maand naar de kapper). Hij heeft 150 nodig (wat hij spendeerd aan zijn zoon. Dat moet hij helemaal zelf weten, al gaat hij elke dag naar de mc donalds)
Dat levensonderhoud voor haar kind, daar zou ik als vrouw bij afhaken.
Hij is met haar gaan samen wonen en wist dat haar kindje mee zou gaan.
En ja, dat kost geld.
Hoe on-welkom moet een 5 jarig kind zich voelen als er wordt gezegd dat ze onder mama's kosten valt?
"Jij wil een ijsje als desert? Ik geloof niet dat mama daar genoeg voor heeft bijgelegd".
"Heb jij van de hema een nieuw etui nodig? Nee van míj krijg je dat niet".
Hou op zeg. Als je daar over gaat zitten zeiken dan ga uit elkaar. Nog beter: was er nooit aan begonnen.
*en als je zo wel door gaat staat er over een x-aantal jaar een topic; de dochter van mijn vriendin accepteerd mij niet.
*stel ze krijgen ook nog een kindje samen.... krijgt die dan wel alles?
Ik ken zo'n schrijnend voorbeeld. Je hart brak als je het zag.
Het ene kind kreeg alles, het andere niets.
de wereld wacht om ontdekt te worden
woensdag 31 januari 2024 om 08:24
In sommige gevallen zeker wel.TinyTiny schreef: ↑30-01-2024 23:22Maargoed, dan is het dus beide niet of ga jij toch voor de ander blijven betalen, terwijl je zelf ook heel graag een dure hobby wilt doen?
Maargoed, vandaar dus dat wij gewoon eigen dingen doen met ons eigen geld, dan hoeven we dat soort overleg ook niet te doen. Gezamenlijke lasten storten we beiden evenveel op een rekening.
Als iemand een hobby al had voor wij samen kwamen en dat kon betalen, ga ik iemand van wie ik hou niet die hobby afpakken. Gaan we daarna duurder wonen of een ander kostenverhogend iets en wil ik toch ook zo'n dure hobby beginnen, maar past dat op het moment niet, heb ik op dat moment even pech tot er meer financiële ruimte is.
Ik zie dat ook helemaal niet als 'ik betaal voor partner'. Zoals ik het zie; partner betaald het zelf en de gezamenlijke keuzes hebben er voor gezorgd dat ik het niet ook kan, op dat moment. En door de jaren heen wisselt die balans.
Ook met gescheiden rekeningen moet je dat soort overleg doen, zeker als er minder geld beschikbaar is dan wensen (deels gezamenlijk, deel per partner).
Voorbeeld de andere kant op: Als je allebei evenveel op de gezamenlijke rekening stort of maar rato en de een verdient significant minder dan de ander. Kan dan de minst verdienende nog mee op vakantie? Uit eten? Of moet die dan de meer verdienende op blote knietjes danken dat die 'voor hen betaald'? Nee toch?
En als de minst verdienende een dure hobby had + klein huis kon betalen en samen het besluit valt dat een groter huis gewenst is. Moet dan de minst verdienende de hobby maar opgeven ook al is er in totaal geld zat? Dat overleg blijft dus.
Look at the stars, look how they shine for you
And everything you do; Yeah, they were all yellow
And everything you do; Yeah, they were all yellow
woensdag 31 januari 2024 om 08:32
Zakgeldsysteem? Wat is dat voor geks. Nooit van gehoord en ken ook geen mensen die dat doen.
Klinkt als iets voor huismoeders, die geen eigen geld hebben en dan zakgeld krijgen. .
Nee zoals wij het nu doen werkt perfect voor ons. Ik werk gewoon zelf voor mijn geld en kan daarmee doen wat ik wil, nadat een bepaald gedeelte op de gezamenlijke rekening staat.
woensdag 31 januari 2024 om 08:41
Ik sta daar inderdaad anders in. Als ik ineens minder geld zou verdienen, ga ik die dure hobby opgeven. Ik verlang dan ook niet dat de ander voor mij dure vakanties gaat betalen of uit eten. Als de ander uit eigen beweging dat wil betalen, dan is dat fijn. En nee, ik hoef niet op m'n blote knietjes de ander bedanken, maar bedanken doe ik zeker wel.Kleinezon schreef: ↑31-01-2024 08:24In sommige gevallen zeker wel.
Als iemand een hobby al had voor wij samen kwamen en dat kon betalen, ga ik iemand van wie ik hou niet die hobby afpakken. Gaan we daarna duurder wonen of een ander kostenverhogend iets en wil ik toch ook zo'n dure hobby beginnen, maar past dat op het moment niet, heb ik op dat moment even pech tot er meer financiële ruimte is.
Ik zie dat ook helemaal niet als 'ik betaal voor partner'. Zoals ik het zie; partner betaald het zelf en de gezamenlijke keuzes hebben er voor gezorgd dat ik het niet ook kan, op dat moment. En door de jaren heen wisselt die balans.
Ook met gescheiden rekeningen moet je dat soort overleg doen, zeker als er minder geld beschikbaar is dan wensen (deels gezamenlijk, deel per partner).
Voorbeeld de andere kant op: Als je allebei evenveel op de gezamenlijke rekening stort of maar rato en de een verdient significant minder dan de ander. Kan dan de minst verdienende nog mee op vakantie? Uit eten? Of moet die dan de meer verdienende op blote knietjes danken dat die 'voor hen betaald'? Nee toch?
En als de minst verdienende een dure hobby had + klein huis kon betalen en samen het besluit valt dat een groter huis gewenst is. Moet dan de minst verdienende de hobby maar opgeven ook al is er in totaal geld zat? Dat overleg blijft dus.
En een duurder huis zou ik dan bijvoorbeeld ook splitten in een andere eigendomsverhouding tot het bedrag dat ik wel kan betalen.
Enige uitzondering zou bij mij zijn als 1 van de 2 (bijna) niet meer in staat is om te werken. Dan zal de invulling sowieso heel anders worden, maar dan ga ik er ook vanuit dat een heleboel dingen niet meer zomaar kunnen.
woensdag 31 januari 2024 om 08:51
Ik zou het dan weer heel naar vinden dat als je samen een gezin vormt één partner alles kan doen en de ander een stuk minder. Dat lijkt mij op de lange termijn ook niet werken. Vooral als de minst verdienende partner bijvoorbeeld minder werkt maar meer in het huishouden doet. Is het dan eerlijk dat diegene minder geld voor zichzelf overhoudt?TinyTiny schreef: ↑30-01-2024 23:22Maargoed, dan is het dus beide niet of ga jij toch voor de ander blijven betalen, terwijl je zelf ook heel graag een dure hobby wilt doen?
Maargoed, vandaar dus dat wij gewoon eigen dingen doen met ons eigen geld, dan hoeven we dat soort overleg ook niet te doen. Gezamenlijke lasten storten we beiden evenveel op een rekening.
Ik vind het ook zo individualistisch gedacht. Terwijl je voor de belasting toeslagpartners bent en dit ook invloed heeft op de hoogte van toeslagen etc.
Maar ik beredeneer dit vanuit mijn eigen perspectief waarbij mijn partner en ik al tig jaren samen zijn, we beide met evenveel geld begonnen zijn en we alleen kinderen van ons samen hebben.
woensdag 31 januari 2024 om 08:55
https://debudgetman.nl/de-zakgeldmethod ... ten-thuis/Amarilis schreef: ↑31-01-2024 08:32Zakgeldsysteem? Wat is dat voor geks. Nooit van gehoord en ken ook geen mensen die dat doen.
Klinkt als iets voor huismoeders, die geen eigen geld hebben en dan zakgeld krijgen. .
Nee zoals wij het nu doen werkt perfect voor ons. Ik werk gewoon zelf voor mijn geld en kan daarmee doen wat ik wil, nadat een bepaald gedeelte op de gezamenlijke rekening staat.
Dat wat jullie doen voor jullie werkt, wil nog niet zeggen dat er geen andere goede ideeën bestaan.
Ik ken er in mijn omgeving een aantal die het zo doen en wij dus ook. Van allerlei inkomstenverdelingen tussen partners en bij geen van de stellen gezeur over geld voor zover ik weet.
kleinezon wijzigde dit bericht op 31-01-2024 09:03
21.89% gewijzigd
Look at the stars, look how they shine for you
And everything you do; Yeah, they were all yellow
And everything you do; Yeah, they were all yellow
woensdag 31 januari 2024 om 09:02
Waarom zou de ene partner minder werken dan de ander? Ik vind dat nog steeds zo achterhaald. In Nederland blijven vrouwen kampioen deeltijd werken, ten koste van hun eigen financiële positie. Leuk, totdat het mis gaat... zorg moet van beide partners uit komen, inkomen ook. Ga dan dus beide parttime werken, 4 dagen ofzo.Hannelore_ schreef: ↑31-01-2024 08:51Ik zou het dan weer heel naar vinden dat als je samen een gezin vormt één partner alles kan doen en de ander een stuk minder. Dat lijkt mij op de lange termijn ook niet werken. Vooral als de minst verdienende partner bijvoorbeeld minder werkt maar meer in het huishouden doet. Is het dan eerlijk dat diegene minder geld voor zichzelf overhoudt?
Ik vind het ook zo individualistisch gedacht. Terwijl je voor de belasting toeslagpartners bent en dit ook invloed heeft op de hoogte van toeslagen etc.
Maar ik beredeneer dit vanuit mijn eigen perspectief waarbij mijn partner en ik al tig jaren samen zijn, we beide met evenveel geld begonnen zijn en we alleen kinderen van ons samen hebben.
Partner en ik zijn ook met 0 begonnen, dik 20 jaar bij elkaar. En geen van beide moet er ook maar aan denken dat de ander zich laat onderhouden. En ja we gunnen elkaar de wereld, maar juist daarom doen we evenveel, zowel qua werk als huishouden.
woensdag 31 januari 2024 om 09:07
Wij doen ook beiden evenveel en verdienen beide genoeg om onszelf te kunnen onderhouden als het moet. Het zakgeldsysteem sluit dat niet uit ofzo.TinyTiny schreef: ↑31-01-2024 09:02Waarom zou de ene partner minder werken dan de ander? Ik vind dat nog steeds zo achterhaald. In Nederland blijven vrouwen kampioen deeltijd werken, ten koste van hun eigen financiële positie. Leuk, totdat het mis gaat... zorg moet van beide partners uit komen, inkomen ook. Ga dan dus beide parttime werken, 4 dagen ofzo.
Partner en ik zijn ook met 0 begonnen, dik 20 jaar bij elkaar. En geen van beide moet er ook maar aan denken dat de ander zich laat onderhouden. En ja we gunnen elkaar de wereld, maar juist daarom doen we evenveel, zowel qua werk als huishouden.
Look at the stars, look how they shine for you
And everything you do; Yeah, they were all yellow
And everything you do; Yeah, they were all yellow
woensdag 31 januari 2024 om 09:12
Klopt inderdaad. En zakgeld idee, vind ik al beter dan alles op 1 hoop. Bij het zakgeld idee moet je dan wel overleggen wat je wel uit de pot betaalt en wat je dus verder van het zakgeld bekostigd. Dan kan bijvoorbeeld dure hobby deels van zakgeld bekostigd worden.
woensdag 31 januari 2024 om 09:18
thanx schreef: ↑31-01-2024 08:20Die schulden betaald ze zelf. Toch?
Zij heeft 180 nodig van het geld (schulden, sparen o.i.d. voor mij part gaat ze van dat geld elke maand naar de kapper). Hij heeft 150 nodig (wat hij spendeerd aan zijn zoon. Dat moet hij helemaal zelf weten, al gaat hij elke dag naar de mc donalds)
Dat levensonderhoud voor haar kind, daar zou ik als vrouw bij afhaken.
Hij is met haar gaan samen wonen en wist dat haar kindje mee zou gaan.
En ja, dat kost geld.
Hoe on-welkom moet een 5 jarig kind zich voelen als er wordt gezegd dat ze onder mama's kosten valt?
"Jij wil een ijsje als desert? Ik geloof niet dat mama daar genoeg voor heeft bijgelegd".
"Heb jij van de hema een nieuw etui nodig? Nee van míj krijg je dat niet".
Hou op zeg. Als je daar over gaat zitten zeiken dan ga uit elkaar. Nog beter: was er nooit aan begonnen.
*en als je zo wel door gaat staat er over een x-aantal jaar een topic; de dochter van mijn vriendin accepteerd mij niet.
*stel ze krijgen ook nog een kindje samen.... krijgt die dan wel alles?
Ik ken zo'n schrijnend voorbeeld. Je hart brak als je het zag.
Het ene kind kreeg alles, het andere niets.
Ja, zo bedoelde ik het inderdaad.
woensdag 31 januari 2024 om 09:20
Ik zou zelf nooit samen gaan wonen als je nog thuiswonende kinderen hebt.
Maar nu to dat toch gedaan heeft zou ik wel kijken hoe je de kinderen dezelde uitgangspositie geeft. Niet dat hij voor zijn kind met ex veel kan sparen en studie en rijbewijs gaat betalen en to die wellicht geen ex heeft die in beeld is of niet in staat is tot bijdragen straks niks heeft voor haar kind.
Maar nu to dat toch gedaan heeft zou ik wel kijken hoe je de kinderen dezelde uitgangspositie geeft. Niet dat hij voor zijn kind met ex veel kan sparen en studie en rijbewijs gaat betalen en to die wellicht geen ex heeft die in beeld is of niet in staat is tot bijdragen straks niks heeft voor haar kind.
anything that is unrelated to elephants = Irrelephant
woensdag 31 januari 2024 om 09:31
Maar de vraag is of dat nou zo erg is. Je kan mijn kinderen zijn als overblijfselen uit mijn verleden (vind het ook niet zo leuk klinken) maar zo ziet mijn partner ze niet. Ze zijn gewoon mijn kinderen en zijn stiefkinderen waar hij dol op is. Hij is meestal de eerste die toegeeft als.ze om geld zeuren of iets voor ze regelt dat geld kost. Al hun kosten gaan bij ons gewoon van gezamenlijke geld want al het geld is gezamenlijk.KamilleT schreef: ↑30-01-2024 18:51Toen ik een blauwe maandag samenwoonden telden we de alimentatie mee als inkomen. Bij mij kwam er 350 bij, bij mijn partner ging er 2000 euro af. Het gezamenlijke inkomen werkt op veel meer vlakken door als je samenwoont. Mijn kinderopvangtoeslag daalde enorm waardoor ik aan zelf te dragen kosten van ca 200 naar 900 ging. Alleen al daarom zou ik het nooit meer doen, samenwonen met kinderen. Je krijgt hoe dan ook te maken met overblijfsels uit het verleden van je partner.
Toevallig verdien ik een stuk meer dan hij maar als dat andersom zou zijn zou het niet bij hem opkomen om te zeuren over kosten voor de kids omdat het mijn "overblijfsels uit mijn verleden" zijn. Het zijn kinderen. Ze horen bij ons gezin. En hij voelt zich net zo goed financieel verantwoordelijk voor ze. Want we houden toch voor elkaar?
Andersom heb ik laatst van mijn spaargeld wat we ieder nog voor de vorm apart hebben staan omdat we er eigenlijk nooit aan komen een klein goedkoop autootje voor zijn volwassen dochter gekocht omdat ik vond dat ze die moest hebben. Dan loop ik ook niet te miepen dat het mijn geld is.
Iedereen is natuurlijk anders en iedereen meer doen waar ie zich prettig bij voelt maar op mik komt "jouw geld/mijn geld" / "jouw kinderen/mijn kinderen" zo koud over als je samen een gezin bent. Maar misschien zijn we daar gewoon ouderwets in.
woensdag 31 januari 2024 om 09:33
coderood schreef: ↑31-01-2024 09:31Maar de vraag is of dat nou zo erg is. Je kan mijn kinderen zijn als overblijfselen uit mijn verleden (vind het ook niet zo leuk klinken) maar zo ziet mijn partner ze niet. Ze zijn gewoon mijn kinderen en zijn stiefkinderen waar hij dol op is. Hij is meestal de eerste die toegeeft als.ze om geld zeuren of iets voor ze regelt dat geld kost. Al hun kosten gaan bij ons gewoon van gezamenlijke geld want al het geld is gezamenlijk.
Toevallig verdien ik een stuk meer dan hij maar als dat andersom zou zijn zou het niet bij hem opkomen om te zeuren over kosten voor de kids omdat het mijn "overblijfsels uit mijn verleden" zijn. Het zijn kinderen. Ze horen bij ons gezin. En hij voelt zich net zo goed financieel verantwoordelijk voor ze. Want we houden toch voor elkaar?
Andersom heb ik laatst van mijn spaargeld wat we ieder nog voor de vorm apart hebben staan omdat we er eigenlijk nooit aan komen een klein goedkoop autootje voor zijn volwassen dochter gekocht omdat ik vond dat ze die moest hebben. Dan loop ik ook niet te miepen dat het mijn geld is.
Iedereen is natuurlijk anders en iedereen meer doen waar ie zich prettig bij voelt maar op mik komt "jouw geld/mijn geld" / "jouw kinderen/mijn kinderen" zo koud over als je samen een gezin bent. Maar misschien zijn we daar gewoon ouderwets in.
Fijn om dit te lezen tussen veel andere reacties.
woensdag 31 januari 2024 om 09:37
TinyTiny schreef: ↑31-01-2024 09:02Waarom zou de ene partner minder werken dan de ander? Ik vind dat nog steeds zo achterhaald. In Nederland blijven vrouwen kampioen deeltijd werken, ten koste van hun eigen financiële positie. Leuk, totdat het mis gaat... zorg moet van beide partners uit komen, inkomen ook. Ga dan dus beide parttime werken, 4 dagen ofzo.
Partner en ik zijn ook met 0 begonnen, dik 20 jaar bij elkaar. En geen van beide moet er ook maar aan denken dat de ander zich laat onderhouden. En ja we gunnen elkaar de wereld, maar juist daarom doen we evenveel, zowel qua werk als huishouden.
Omdat twee mensen dit onderling afgesproken hebben.
Dat kan zijn omdat de één graag alles in het huishouden doet en daarom minder buiten de deur kan werken. Of iemand heeft minder draagkracht en voelt zich fijner als hij meer thuis is. Of er kunnen niet meer uren gemaakt worden binnen de functie die er is. Of het is een beter betaalde baan, waardoor er minder uren gemaakt hoeven worden.
Wat een benauwd leven als je altijd alles precies evenredig moet doen, zonder te kijken wat nou werkelijk bij jou/jullie past.
woensdag 31 januari 2024 om 10:34
Jij houdt ook elke maand wat zakgeld over op je eigen rekening, net als iemand die vanuit de gemeenschappelijke rekening geld op haar rekening overmaakt.Amarilis schreef: ↑31-01-2024 08:32Zakgeldsysteem? Wat is dat voor geks. Nooit van gehoord en ken ook geen mensen die dat doen.
Klinkt als iets voor huismoeders, die geen eigen geld hebben en dan zakgeld krijgen. .
Nee zoals wij het nu doen werkt perfect voor ons. Ik werk gewoon zelf voor mijn geld en kan daarmee doen wat ik wil, nadat een bepaald gedeelte op de gezamenlijke rekening staat.
Allebei 1 transactie alleen jij noemt het geen zakgeld.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
