Relaties
alle pijlers
Genegeerd worden
zondag 8 oktober 2023 om 08:26
Mijn partner is al aantal jaar depressief. Krijgt hulp van psychiater en psycholoog. Ik mocht in begin mee. Sinds een tijdje niet meer. Hij gaat nog wel.
Hij heeft een kort lontje en dat betekent dat hij snel boos wordt, vooral op mij. Na zijn ‘uitbarsting’ negeert hij mij. Zowel op de app als in real life. Dit kan dagen duren. Ik heb hem wel eens gevraagd waarom hij dat doet (antw: ik heb dan geen zin om met je te praten) ik heb ook aangegeven wat t met mij doet. Het verstikt me. Het maakt m niks uit.
Ene keer reageer ik nonchalant en dan wacht ik af totdat hij is afgekoeld. Andere moment raak ik er overstuur van.
Nu hebben we vanaf woensdag weer gedoe en negeert hij me weer… tot vandaag al. Mijn gevoel: ik voel me eenzaam..
We hebben kinderen en die knuffel ik maar extra hard..
Mijn vraag: meer mensen hier in een relatie met iemand die depressief is? Ik vind t zwaar
Hij heeft een kort lontje en dat betekent dat hij snel boos wordt, vooral op mij. Na zijn ‘uitbarsting’ negeert hij mij. Zowel op de app als in real life. Dit kan dagen duren. Ik heb hem wel eens gevraagd waarom hij dat doet (antw: ik heb dan geen zin om met je te praten) ik heb ook aangegeven wat t met mij doet. Het verstikt me. Het maakt m niks uit.
Ene keer reageer ik nonchalant en dan wacht ik af totdat hij is afgekoeld. Andere moment raak ik er overstuur van.
Nu hebben we vanaf woensdag weer gedoe en negeert hij me weer… tot vandaag al. Mijn gevoel: ik voel me eenzaam..
We hebben kinderen en die knuffel ik maar extra hard..
Mijn vraag: meer mensen hier in een relatie met iemand die depressief is? Ik vind t zwaar
zondag 8 oktober 2023 om 09:05
Ja klopt. Ik zou heel graag weer n keer mee willen.tyche schreef: ↑08-10-2023 09:02Jij mag niet meer mee naar de psycholoog? Ik vermoed dat je daarmee begint omdat je dat wel zou willen?
Hoe zou je reageren als hij geen last had van depressie, maar wel zo reageerde op meningsverschillen?
Ik herken dit gedrag niet als onderdeel van depressie, ook op zijn dieptepunt bleef mijn partner respectvol naar mij. Het klinkt alsof jouw man dit gedrag acceptabel vindt en dat jij het pikt omdat hij worstelt met depressie. Maar dat is niet per se so, hij kan anders leren omgaan met zijn emoties want hij domineert nu de sfeer in huis op een negatieve manier en dat is oneerlijk naar de kinderen en naar jou.
Voor zijn depressie negeerde hij me niet
zondag 8 oktober 2023 om 09:05
Ook of zelfs juist hele jonge kinderen voelen hartstikke goed aan als er spanning is, en hebben een grote behoefte aan emotioneel beschikbare ouders.
Dat je niks aan ze merkt zegt niet zoveel.
•
zondag 8 oktober 2023 om 09:05
Dat maakt het nog erger. Het is dus niet alleen onmacht of onkunde, maar een bewust ingezet middel om jou te raken. En het duurt dus al een paar jáár!
Begrijpelijk dat het zwaar is, ik zou zelf waarschijnlijk de grens bereikt hebben en de stekker eruit trekken.
Wat heftig.
Heel onveilig voor jou en de kinderen.
zondag 8 oktober 2023 om 09:10
Ik vind het ronduit agressief gedrag.Charlie591 schreef: ↑08-10-2023 08:43Ik vind negeren echt heel flauw en kinderachtig gedrag wat ik echt niet bij herhaling zou accepteren. Dat hij stiller is, misschien wat meer kortaf, dat is logisch. Maar echt negeren is heel naar. De gevallen waarin ik dat eerder gehoord heb waren met name situaties waarin het als een soort machtsmiddel werd gebruikt, vaak bij persoonlijkheidsissues.
zondag 8 oktober 2023 om 09:15
zondag 8 oktober 2023 om 09:25
Helaas maakt het niet uit dat de kinderen jong zijn en niet zelf genegeerd worden. Ze merken de spanning en het verdriet, en dat plaatst hen in een onmogelijke positie. Heb je wel eens wat over onveilige hechting gehoord? Dat treed waarschijnlijk op bij jullie kinderen nu. Weten dat de liefde van je ouders niet onvoorwaardelijk is, dat ruzie hebben genoeg is om genegeerd te worden of dagen verdrietig van te zijn, dat is echt niet goed voor ze en creërt geen stabiele basis. Ook als dat naar elkaar is. Het is wel hun thuis, waar ze niet weg kunnen en zich juist veilig zouden moeten voelen.
zondag 8 oktober 2023 om 09:52
Hij heeft een kort lontje en dat betekent dat hij snel boos wordt, vooral op mij. Na zijn ‘uitbarsting’ negeert hij mij. Zowel op de app als in real life. Dit kan dagen duren. Ik heb hem wel eens gevraagd waarom hij dat doet (antw: ik heb dan geen zin om met je te praten) ik heb ook aangegeven wat t met mij doet. Het verstikt me. Het maakt m niks uit.
Waarom accepteer jij dit? Is dat omdat je zijn depressie als excuus ziet? En omdat je denkt dat het ooit wel weer beter zal worden?
Dit is heel erg ongezond, voor jou en voor je kinderen. Ik zou een grens gaan stellen: ofwel hij gaat je respectvol en als een geliefde behandelen ofwel jullie gaan uit elkaar. Een tussenweg is dat hij het wel wil maar nog niet kan, dan gaan jullie dat samen in therapie bespreken en daar een traject voor aan, zo niet: uit elkaar.
Hoe zou je er financieel en qua woonruimte voor staan als je zou scheiden?
zondag 8 oktober 2023 om 10:04
Ik denk dat je er niets aan kan doen als iemand het gesprek niet met je aan wil en zijn emoties niet wil uiten (behalve boosheid dan). Kan hij zo depressief zijn als hij wil, maar als hij dat in zijn eentje wil verwerken dan heeft hij kennelijk geen partner nodig. Ik zou het nemen voor wat het is en hem in zijn sop gaar laten koken. Ga iets anders doen waarbij zijn gedrag geen rol meer speelt. Met vrienden uit. Een leuke vriendin nemen. Of het uitmaken.
Dan moet het maar zoals het kan
zondag 8 oktober 2023 om 10:13
Je neemt jezelf in de maling als je denkt dat je kinderen niks merken.
Honey, you should see me in a crown
zondag 8 oktober 2023 om 10:25
In de stilte van jouw zwijgen
raak ik telkenmale zoek”
Alles is te veel
niets is genoeg”
Goed stuk : https://www.mediationvisie.nl/verloren- ... treatment/
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zondag 8 oktober 2023 om 10:28
The silent treatment, het doodzwijgen of negeren in een relatie wordt gezien als één van de naarste dingen die je elkaar kunt aandoen. Het is een vorm van emotionele mishandeling die erg pijnlijk is en waar de partner die dit ondergaat met moeite van kan loskomen. Het is gemeen en wreed. Altijd. Het ondermijnt de fundamenten van je bestaansrecht.
Je bent onzichtbaar voor de partner waar je gevoelens voor koestert en waarvan je dacht dat je daar een connectie mee had. Het schuurt tegen jouw recht op een gelijkwaardige plaats in de relatie. Het schuurt tegen jouw gevoel van zijn. Het doodzwijgen raakt je in je existentie, in het geloof en vertrouwen in jezelf. Het erbij horen, onderdeel uitmaken van is belangrijk voor ons. Buitengesloten zijn doet pijn. Het raakt in onze basisbehoefte. Je waant je in een emotionele achtbaan in niemandsland waarbij jij stuurloos in het achterste karretje zit.
Overlevingsgedrag
In de periode van het negeren raak je in bijna permanente staat van overlevingsgedrag, het vechten, vluchten of verstijven.
De vecht – vlucht- of verstijvingsresponse is voor het eerst beschreven door Walter Bradford Cannon (1932) in The Wisdom of the Body . Hij zag het verband tussen de reactie van verschillende dieren op acuut gevaar gevolgd door een reeks van fysiologische reacties.
Cannon onderkende de hormonen adrenaline, noradrenaline en cortisol die tijdens een stresssituatie vrijkomen in het lichaam en die verantwoordelijk zijn voor een aantal automatische fysiologische reacties, waaronder de versnelling van ademhaling, verhoging van de hartslag, stijging van de bloeddruk en het vertragen van het spijsverteringstelsel. Je hebt er weinig controle op en dat maakt dat je zo lang een speelbal kunt zijn van jouw eigen emotie die getriggerd wordt door de stilte behandeling.
Cortisol is een stresshormoon en wordt via de hypothalamus-hypofyse-bijnier-as (HPA-as) gegenereerd. Cortisol is in een gezonde dosis altijd in het lichaam aanwezig. Cortisol blijft tijdens de langdurige stress die je nu ervaart veel langer in jouw lichaam actief. Zolang er balans is tussen stress en herstel krijgt de cortisol de gelegenheid om af te vloeien. Gebeurt dit niet dan ontstaat er chronische stress door de stapeling van cortisol in je lichaam en dat resulteert in allerlei lichamelijke en mentale klachten. Je immuunsysteem verzwakt. Je kunt niet meer goed nadenken. Je lontje wordt korter, je blaft je kinderen, vrienden en je huisdieren af. Kortom, van te veel cortisol in je lichaam wordt je geestelijk en lichamelijk ziek. Conclusie; van het ondergaan van een stilte behandeling word je ziek en soms zelfs een beetje gek! En het is niet eens die behandeling die dat doet. Het zijn jouw eigen hormonen die dat doen!
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zondag 8 oktober 2023 om 10:43
Zeg tegen hem dat hij moet kappen met die boosheid en dat genegeer. Depressie en je gedragen als een ontevreden löl is irrelevant. Zeg maar dat hij een heel slecht voorbeeld is voor zichzelf en zijn gezin.
En ik heb veel respect voor je TO.
En ik heb veel respect voor je TO.
campanula wijzigde dit bericht op 08-10-2023 10:45
10.28% gewijzigd
It won't stop until you wise up
zondag 8 oktober 2023 om 10:45
Ik heb dit trouwens in het verleden met mijn vriend ook weleens gedaan. Nu ik erop terugkijk zie ik pas hoe gemeen dat was.
Het voelde voor mij echt als de enige manier om macht te hebben.
We waren in een traditionele rolverdeling gegleden en ik deed dus alles in huis, met en rond kinderen en werkte parttime. Hij werkte alleen fulltime en verder weinig.
En als hij me dan niet begreep wat dat betrof, of hij hij ging me vertellen hoe ik de dingen aan moest pakken, dan werd ik zó boos, ook omdat hij verbaal ook nog eens een stuk sterker was en gewoon niet zag hoe slecht de rollen verdeeld waren.
Gelukkig zijn we beiden erg veranderd, we begrijpen elkaar nu.
Misschien kun je eens nagaan wat er precies gezegd is voorafgaand aan zo'n negeerreactie van hem.
Hij voelt zich inderdaad waarschijnlijk machteloos.
Het voelde voor mij echt als de enige manier om macht te hebben.
We waren in een traditionele rolverdeling gegleden en ik deed dus alles in huis, met en rond kinderen en werkte parttime. Hij werkte alleen fulltime en verder weinig.
En als hij me dan niet begreep wat dat betrof, of hij hij ging me vertellen hoe ik de dingen aan moest pakken, dan werd ik zó boos, ook omdat hij verbaal ook nog eens een stuk sterker was en gewoon niet zag hoe slecht de rollen verdeeld waren.
Gelukkig zijn we beiden erg veranderd, we begrijpen elkaar nu.
Misschien kun je eens nagaan wat er precies gezegd is voorafgaand aan zo'n negeerreactie van hem.
Hij voelt zich inderdaad waarschijnlijk machteloos.
zondag 8 oktober 2023 om 10:52
Ja geen idee. Ik werk parttime. Heb me paar maanden geleden al inschreven bij een woningbouwvereniging. Om te kunnen huren. Mijn familie woont op 45 min afstand. Oudste zit hier in t dorp op school. Spaargeld is er door domme pech niet. Veel pech gehad met ons huidige huis.S-Groot schreef: ↑08-10-2023 09:52Waarom accepteer jij dit? Is dat omdat je zijn depressie als excuus ziet? En omdat je denkt dat het ooit wel weer beter zal worden?
Dit is heel erg ongezond, voor jou en voor je kinderen. Ik zou een grens gaan stellen: ofwel hij gaat je respectvol en als een geliefde behandelen ofwel jullie gaan uit elkaar. Een tussenweg is dat hij het wel wil maar nog niet kan, dan gaan jullie dat samen in therapie bespreken en daar een traject voor aan, zo niet: uit elkaar.
Hoe zou je er financieel en qua woonruimte voor staan als je zou scheiden?
zondag 8 oktober 2023 om 10:54
zondag 8 oktober 2023 om 10:54
Ik denk dat hij jou harder nodig heeft dan jij hem en dat hij dat zelf ook wel aanvoelt, daarom doet hij dit. Het draait inderdaad om macht. Ik vind het echt onacceptabel en gemeen gedrag, depressief of niet, en ik zou hem vertellen dat hij je uiteindelijk alleen maar wegdrijft, wat ertoe kan leiden dat hij straks in zijn eentje zit, ook als hij klaar is met negeren.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
zondag 8 oktober 2023 om 10:55
Hij is door de weeks vroeg weg? Naar zijn werk? Dus daar functioneert hij wel ‘normaal’?
Met je kinderen gaat het goed zeg je. Ik denk, en dat zeg uit vanuit mijn rol als pleegmoeder die met veel beschadigde kinderen te maken heeft gehad; je kinderen reageren vanuit een patroon en gaan het gedrag van papa compenseren.
Jullie situatie is ongezond. Hij gaat het niet doorbreken, jij kan dat wel. Liefde van 1 kant is niet voldoende om een relatie stand te houden. Jullie kinderen en ook jij verdienen beter. Hak knopen door.
Als je minder wil moeten, moet je minder willen.
zondag 8 oktober 2023 om 11:04
zondag 8 oktober 2023 om 11:32
Dus kinderen zijn nog jong en partner is al een aantal jaar depressief?
Mag ik hier 1+1 bij elkaar optellen?
Wie draait er op voor het regelwerk rond de kinderen?
Vroeg de deur uit en laat terug?
In t weekend te moe voor t huishouden en alleen leuke papa spelen voor kinderen? Als het hem schikt en anders spelen op z'n depressie en dan is t jouw schuld.
#dat noemen wij niet raar, dat vinden wij alleen maar heel bijzonder
zondag 8 oktober 2023 om 12:26
Heel herkenbaar. Ook een man die al jaren depressief is. Op en af maar het is nooit over. Diverse behandelingen gehad.
De uitbarstingen herken ik en ik merk dat ik er klaar mee ben. We zitten nu ook in relatietherapie want ik trek het allemaal niet meer na zo’n 17 jaar. Dus ik sta op het punt weg te gaan.
Gelukkig word ik niet genegeerd maar hij kruipt wel heel erg in zijn schulp na een uitbarsting.
De uitbarstingen herken ik en ik merk dat ik er klaar mee ben. We zitten nu ook in relatietherapie want ik trek het allemaal niet meer na zo’n 17 jaar. Dus ik sta op het punt weg te gaan.
Gelukkig word ik niet genegeerd maar hij kruipt wel heel erg in zijn schulp na een uitbarsting.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
