Relaties
alle pijlers
Genegeerd worden
zondag 8 oktober 2023 om 08:26
Mijn partner is al aantal jaar depressief. Krijgt hulp van psychiater en psycholoog. Ik mocht in begin mee. Sinds een tijdje niet meer. Hij gaat nog wel.
Hij heeft een kort lontje en dat betekent dat hij snel boos wordt, vooral op mij. Na zijn ‘uitbarsting’ negeert hij mij. Zowel op de app als in real life. Dit kan dagen duren. Ik heb hem wel eens gevraagd waarom hij dat doet (antw: ik heb dan geen zin om met je te praten) ik heb ook aangegeven wat t met mij doet. Het verstikt me. Het maakt m niks uit.
Ene keer reageer ik nonchalant en dan wacht ik af totdat hij is afgekoeld. Andere moment raak ik er overstuur van.
Nu hebben we vanaf woensdag weer gedoe en negeert hij me weer… tot vandaag al. Mijn gevoel: ik voel me eenzaam..
We hebben kinderen en die knuffel ik maar extra hard..
Mijn vraag: meer mensen hier in een relatie met iemand die depressief is? Ik vind t zwaar
Hij heeft een kort lontje en dat betekent dat hij snel boos wordt, vooral op mij. Na zijn ‘uitbarsting’ negeert hij mij. Zowel op de app als in real life. Dit kan dagen duren. Ik heb hem wel eens gevraagd waarom hij dat doet (antw: ik heb dan geen zin om met je te praten) ik heb ook aangegeven wat t met mij doet. Het verstikt me. Het maakt m niks uit.
Ene keer reageer ik nonchalant en dan wacht ik af totdat hij is afgekoeld. Andere moment raak ik er overstuur van.
Nu hebben we vanaf woensdag weer gedoe en negeert hij me weer… tot vandaag al. Mijn gevoel: ik voel me eenzaam..
We hebben kinderen en die knuffel ik maar extra hard..
Mijn vraag: meer mensen hier in een relatie met iemand die depressief is? Ik vind t zwaar
zondag 8 oktober 2023 om 13:09
zondag 8 oktober 2023 om 13:18
Zo waar, dank voor deze beschrijving.
zondag 8 oktober 2023 om 13:20
Ik ben helaas zelf bekend met psychische problemen maar het is echt niet zo dat als je depressief bent je dan maar een vrijbrief hebt om je zo te gedragen. Doodzwijgen is gewoon niet oké en er is geen enkel excuus voor. Even een time-out om een half uurtje tot jezelf te komen prima maar dit is inderdaad een vorm van manipulatie.
zondag 8 oktober 2023 om 13:51
Ja, dit inderdaad.Frizz schreef: ↑08-10-2023 08:42Dus: pappa ontploft naar mamma, mamma is super verdrietig en wordt genegeerd door pappa, dan gaat pappa een paar dagen tegen iedereen zwijgen en mamma net doen alsof alles normaal is en extra knuffelen. Na een paar dagen is alles weer ‘normaal’.
Voor kinderen betekent dat: alert zijn, proberen ruzie te voorkomen (of juist uit te lokken, dan hoef je niet zo te wachten op iets wat in de lucht hangt), je zorgen maken om/zorgen voor mamma, niet leren hoe je ruzie maakt en oplost, niet leren hoe je grenzen stelt enz enz. En dat komt allemaal bovenop kind zijn van een ouder met psychische problematiek.
Wie van jullie gaat in het belang van de kinderen aan de bel trekken?
Je partner heeft hulp begrijp ik? Ik zou, zeker als dit zo frequent voorkomt, toch wel grenzen stellen en er heel hard lover nadenken of je op basis hiervan nog verder wil/kan, ook in het belang van de kinderen.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
zondag 8 oktober 2023 om 14:15
Je maakt een denkfout: het negeren komt niet door de depressie, het heeft niets met depressie te maken. Dat hij dat sinds zijn depressie doet is een toevallig verband.
Sterkte, je zit echt in een rotsituatie en je kinderen ook.
Dat je niks aan je kinderen merkt is simpel te verklaren: ze doen hun best om zelf niet de oorzaak van het negeren te zijn.
Maar denk niet dat het je kinderen niet ondermijnt. In je jonge jaren wordt de basis gelegd voor de rest van je leven. Die basis is bij jullie onveilig en dat heeft gevolgen.
Over 20-30-40 jaar valt daar best met therapie nog wat aan te repareren, maar leuk is anders.
Ik snap heel goed dat je extra met je kinderen knuffelt als je man niet thuis geeft, maar onderschat ook die gevolgen voor de kinderen niet.
Mijn moeder deed dat ook en het is niet goed voor je zelfbeeld zal ik maar zeggen.
Sterkte, je zit echt in een rotsituatie en je kinderen ook.
Dat je niks aan je kinderen merkt is simpel te verklaren: ze doen hun best om zelf niet de oorzaak van het negeren te zijn.
Maar denk niet dat het je kinderen niet ondermijnt. In je jonge jaren wordt de basis gelegd voor de rest van je leven. Die basis is bij jullie onveilig en dat heeft gevolgen.
Over 20-30-40 jaar valt daar best met therapie nog wat aan te repareren, maar leuk is anders.
Ik snap heel goed dat je extra met je kinderen knuffelt als je man niet thuis geeft, maar onderschat ook die gevolgen voor de kinderen niet.
Mijn moeder deed dat ook en het is niet goed voor je zelfbeeld zal ik maar zeggen.
zondag 8 oktober 2023 om 14:33
zondag 8 oktober 2023 om 14:45
Ik had een moeder die dit deed. Zowel naar mijn vader als richting mij. Ontzettend pijnlijk omdat je je inderdaad heel eenzaam voelt. Ik heb mezelf ook beloofd dit nooit meer te tolereren omdat het voor mij echt beschadigend gewerkt heeft. Nu was mijn moeder wel extreem. Ze heeft mij meermaals meerdere weken genegeerd als kind.
zondag 8 oktober 2023 om 15:22
Wat heftig voor jou...
Jonge kinderen, een depressieve man, een man die gedrag laat zien wat niet oké is en jou pijn doet en indirect de kinderen daar pijn mee doet.
Zoals al vaker hier gezegd: hij moet echt gaan veranderen of je stopt met deze relatie.
Dat laatste zal niet makkelijk zijn: scheiden met jonge kinderen van een man die destructief gedrag laat zien.
Maar juist je kinderen moeten zo snel mogelijk uit die ongezonde omgeving zijn, voordat ze dit alles als normaal gaan zien.
Jonge kinderen, een depressieve man, een man die gedrag laat zien wat niet oké is en jou pijn doet en indirect de kinderen daar pijn mee doet.
Zoals al vaker hier gezegd: hij moet echt gaan veranderen of je stopt met deze relatie.
Dat laatste zal niet makkelijk zijn: scheiden met jonge kinderen van een man die destructief gedrag laat zien.
Maar juist je kinderen moeten zo snel mogelijk uit die ongezonde omgeving zijn, voordat ze dit alles als normaal gaan zien.
zondag 8 oktober 2023 om 15:44
Gezellig hoor, vier dagen genegeerd worden met dit mooie najaarsweer.
Logisch dat je je eenzaam voelt.
Wat is de toegevoegde waarde van het negeren?
Heb je dat weleens gevraagd aan hem?
Hoe vaak per maand komt dit voor?
Geef je grenzen aan: als dit zo doorgaat ben ik weg, want ik heb ook maar 1 leven.
Logisch dat je je eenzaam voelt.
Wat is de toegevoegde waarde van het negeren?
Heb je dat weleens gevraagd aan hem?
Hoe vaak per maand komt dit voor?
Geef je grenzen aan: als dit zo doorgaat ben ik weg, want ik heb ook maar 1 leven.
zondag 8 oktober 2023 om 15:59
lonelycat schreef: ↑08-10-2023 14:45Ik had een moeder die dit deed. Zowel naar mijn vader als richting mij. Ontzettend pijnlijk omdat je je inderdaad heel eenzaam voelt. Ik heb mezelf ook beloofd dit nooit meer te tolereren omdat het voor mij echt beschadigend gewerkt heeft. Nu was mijn moeder wel extreem. Ze heeft mij meermaals meerdere weken genegeerd als kind.
zondag 8 oktober 2023 om 16:07
Ken je het boek “briefgeheim” van Jan Terlouw? Ik moet er aan denken, daar gaat het over ouders die elkaar negeren na ruzie. “Het grote zwijgen” noemt het kind het dan, ze voelt het al bij binnenkomst in huis.
Dat je kinderen hier niets van meekrijgen is een illusie. En je moet hier heel gauw mee stoppen voor het echt schade aanbrengt bij je kinderen. Zij voelen de spanning, mama die extra opgewekt doet, papa en mama die elkaar niet aankijken.
Kinderen gaan dan voorzichtig doen, jouw ongemerkt troosten door extra lief te doen en stout gedrag te mijden, papa proberen te paaien. Ze lopen dan op hun tenen.
Dat je kinderen hier niets van meekrijgen is een illusie. En je moet hier heel gauw mee stoppen voor het echt schade aanbrengt bij je kinderen. Zij voelen de spanning, mama die extra opgewekt doet, papa en mama die elkaar niet aankijken.
Kinderen gaan dan voorzichtig doen, jouw ongemerkt troosten door extra lief te doen en stout gedrag te mijden, papa proberen te paaien. Ze lopen dan op hun tenen.
zondag 8 oktober 2023 om 16:44
Zoals gezegd: dit beschadigt niet alleen jou, maar ook je kinderen. Als hij dat niet inziet, doe jij er dan alsjeblieft iets aan! Hier een kindje dat bij ons kwam met drie maanden oud, en heeft flinke trauma therapie nodig. Juist jonge kinderen staan volledig open voor sfeer en gevoelens, wees dus alsjeblieft zuinig op je kinderen....
Ik wens je veel sterkte. En bedenk: een depressie is geen vrijbrief voor hufterig, beschadigend gedrag.
Ik wens je veel sterkte. En bedenk: een depressie is geen vrijbrief voor hufterig, beschadigend gedrag.
zondag 8 oktober 2023 om 19:52
Wat lijkt me dit loodzwaar voor jou zeg!
Een depressieve partner lijkt me al heel veel energie en levensvreugde opslurpen.
Maar genegeerd worden met kleine kinderen in huis klinkt ontzettend verdrietig en alleen.
Heb je het al wel eens ter sprake gebracht bij hem?
En is het een optie om dit ter sprake te brengen als je mee mag naar zijn behandelaar? Zodat er misschien samen naar gekeken kan worden?
Want voor jou is dit niet vol te houden, en voor je kinderen vreselijk om mee te krijgen.
Ik kan me wel indenken dat je het moeilijker vindt om een grens te trekken omdat je man niet zichzelf is.
Alleen duurt dat al zo lang, te lang voor jullie.
Houdt je nog van je man, of heeft zijn gedrag (en de depressie) dat kapot gemaakt?
Jij hoeft niet eerst ook kapot he, voor je je grens aan mag geven.
In voor en tegenspoed niet ten koste van jezelf alsjeblieft.
Sterkte!
Een depressieve partner lijkt me al heel veel energie en levensvreugde opslurpen.
Maar genegeerd worden met kleine kinderen in huis klinkt ontzettend verdrietig en alleen.
Heb je het al wel eens ter sprake gebracht bij hem?
En is het een optie om dit ter sprake te brengen als je mee mag naar zijn behandelaar? Zodat er misschien samen naar gekeken kan worden?
Want voor jou is dit niet vol te houden, en voor je kinderen vreselijk om mee te krijgen.
Ik kan me wel indenken dat je het moeilijker vindt om een grens te trekken omdat je man niet zichzelf is.
Alleen duurt dat al zo lang, te lang voor jullie.
Houdt je nog van je man, of heeft zijn gedrag (en de depressie) dat kapot gemaakt?
Jij hoeft niet eerst ook kapot he, voor je je grens aan mag geven.
In voor en tegenspoed niet ten koste van jezelf alsjeblieft.
Sterkte!
zondag 8 oktober 2023 om 21:25
Iedereen loopt op kousenvoeten omdat je partner/papa anders depressief is of in de negeer modus gaat als hij boos is. Ongezonde situatie. Vooral voor de kinderen. Daar zijn hier al een aantal goede posts over geplaatst.
Kinderen passen zich aan en er lijkt dan niets aan de hand te zijn. Maar schijn bedriegt. Kinderen lopen de gaten dicht die ouders laten vallen. Dat is hun natuurlijke manier om de harmonie te herstellen in het gezin. Want zonder papa en mama kunnen ze niet overleven (extreem gesteld natuurijk)
Ze voelen het dat jullie boos, ongelukkig, verdrietig en dergelijke zijn. En ontwikkelen een sensor om alert te zijn zodat ze situaties proberen te voorkomen. Krijgen zo niet de ruimte om zichzelf te zijn of zich in hun eigen tempo kunnen ontwikkelen.
Waarom laat je je partner zo de situatie domineren. Waar is jouw ruimte en die van de kinderen?
Prima dat hij depressief is maar ook met depressieve mensen kan je afspraken maken in hoeverre ze participeren binnen het gezin. En negeren is een fatsoenskwestie. Dat is een keuze en jouw keuze of je dat accepteert of niet. Hierboven is al geschreven dat het een vorm van mentale en emotionele mishandeling is. Daar sluit ik me bij aan. Het is onacceptabel gedrag dat hij zelf kiest. En waar jij en de kinderen de dupe van zijn.
Kinderen passen zich aan en er lijkt dan niets aan de hand te zijn. Maar schijn bedriegt. Kinderen lopen de gaten dicht die ouders laten vallen. Dat is hun natuurlijke manier om de harmonie te herstellen in het gezin. Want zonder papa en mama kunnen ze niet overleven (extreem gesteld natuurijk)
Ze voelen het dat jullie boos, ongelukkig, verdrietig en dergelijke zijn. En ontwikkelen een sensor om alert te zijn zodat ze situaties proberen te voorkomen. Krijgen zo niet de ruimte om zichzelf te zijn of zich in hun eigen tempo kunnen ontwikkelen.
Waarom laat je je partner zo de situatie domineren. Waar is jouw ruimte en die van de kinderen?
Prima dat hij depressief is maar ook met depressieve mensen kan je afspraken maken in hoeverre ze participeren binnen het gezin. En negeren is een fatsoenskwestie. Dat is een keuze en jouw keuze of je dat accepteert of niet. Hierboven is al geschreven dat het een vorm van mentale en emotionele mishandeling is. Daar sluit ik me bij aan. Het is onacceptabel gedrag dat hij zelf kiest. En waar jij en de kinderen de dupe van zijn.
zondag 8 oktober 2023 om 21:31
Eens ik kan me het als klein kind nog goed herinneren en ook de spanning die er heerste. Sterker nog ik zag het als een soort van normaal op latere leeftijd en kreeg een partner die het ook deed.
zondag 8 oktober 2023 om 23:50
Dat is manipulatie.
Ik ben zelf bekend met sombere stemmingen en wat lastig is voor mij en mijn partner is dat ik soms dichtsla. Het heeft even geduurd voordat ik doorkreeg wat er was, maar als er iets is wat mij aangrijpt op welke manier dan ook dan val ik stil. Mute. Ik wil wel praten maar er komt geen geluid uit me. Hoe hard ik ook probeer te schreeuwen, het komt niet voorbij mijn stembanden ofzo. Dat is soms zelfs beangstigend, maar ik heb het van jongs af aan en heb er mee leren leven.
Wij hebben geleerd dat ik het dan kan opschrijven, zodat mijn partner betrokken blijft bij mij en ik bij hem.
Toen wij dit niet hadden uitgevonden sprak ik bij ernstige stresssituaties ongewenst soms 2 dagen niet met mijn partner. Dat kan gewoon echt niet !
Doordat je partner specifiek jou negeert denk ik niet dat het te vergelijken is met mijn situatie. En ik denk ook niet dat hij er veel problemen mee heeft dat jij hier problemen mee hebt. Ik zou hem vertellen/ schrijven dat jullie een volwassen relatie zouden moeten hebben en hij zich volwassen moet gedragen, wat betekent dat hij zich actief inzet voor een oplossing. Zo niet, dan win je met hem de oorlog niet en kun je beter alleen verder.
The saddest thing I've ever seen on my tv screen. Was a dying man who died for his dream.
maandag 9 oktober 2023 om 09:26
Heel goed! Alleen vrees ik dat tegenwoordig je niet zomaar aan de beurt bent. Hier in mijn omgeving is de wachttijd al richting de 20 jaar aan het gaan.. Heb je nog andere mogelijkheden?
Je kan in plaats van nonchalant reageren ook de waarheid zeggen en dat je bij de volgende keer de kinderen meeneemt omdat dit onhoudbaar is. Misschien dat hij het dan snapt?
maandag 9 oktober 2023 om 16:00
@TO: ik heb ervaring als partner.
Ik herken dit wel.
Maar ik heb heel snel grenzen gesteld.
Ik snap een kort lontje, heb ik ook weleens. Maar de strontkar trekken over je partner is niet oké. Negeren ook niet.
Aangeven dat je even weinig kan hebben, prima. Dan houd ik rekening met je.
En het trekken van mijn grens was: of we praten normaal met elkaar, of we stoppen ermee.
Niet dat ik dat wilde, maar ik wilde ook niet verder met iemand die me zo behandelt.
Sindsdien wordt er weer meer gepraat, en kan ik het zelf ook weer opbrengen om te luisteren. Want dat kon ik in die periode ook niet meer. Ik was op en continu bang dat ik iets verkeerd zei waardoor de boel weer escalewrde.
Depressie is geen vrijbrief om tegen je partner te schreeuwen.
Het is hier dus weer goedgekomen gelukkig. Daar is tijd overheen gegaan, maar wij vonden BEIDEN dat het de relatie waard was om voor te vechten.
Ik herken dit wel.
Maar ik heb heel snel grenzen gesteld.
Ik snap een kort lontje, heb ik ook weleens. Maar de strontkar trekken over je partner is niet oké. Negeren ook niet.
Aangeven dat je even weinig kan hebben, prima. Dan houd ik rekening met je.
En het trekken van mijn grens was: of we praten normaal met elkaar, of we stoppen ermee.
Niet dat ik dat wilde, maar ik wilde ook niet verder met iemand die me zo behandelt.
Sindsdien wordt er weer meer gepraat, en kan ik het zelf ook weer opbrengen om te luisteren. Want dat kon ik in die periode ook niet meer. Ik was op en continu bang dat ik iets verkeerd zei waardoor de boel weer escalewrde.
Depressie is geen vrijbrief om tegen je partner te schreeuwen.
Het is hier dus weer goedgekomen gelukkig. Daar is tijd overheen gegaan, maar wij vonden BEIDEN dat het de relatie waard was om voor te vechten.
She was brave and strong and broken, all at once.
woensdag 11 oktober 2023 om 22:42
Ik vind het ontzettend rot dat je zo behandeld wordt TO en al helemaal in het bijzijn van je kinderen. Waarschijnlijk heb je vaak het gevoel om op eieren te lopen en probeer je van alles om de lieve vrede te bewaren.
Hopelijk zie je in dat dit soort gedrag niks met zijn depressie te maken heeft. Google maar eens op stiltebehandeling/ silent treatment
Hopelijk zie je in dat dit soort gedrag niks met zijn depressie te maken heeft. Google maar eens op stiltebehandeling/ silent treatment
donderdag 12 oktober 2023 om 08:45
Is dat ook omdat hij zich schaamt over zijn uitbarsting? Bied hij daarna ook zijn excuses aan? Probeert het te voorkomen? Ik vraag mij namelijk af hoe zoiets werkt, maar je bent uiteraard niet verplicht te reageren.Joepiejoepie schreef: ↑08-10-2023 12:26Heel herkenbaar. Ook een man die al jaren depressief is. Op en af maar het is nooit over. Diverse behandelingen gehad.
De uitbarstingen herken ik en ik merk dat ik er klaar mee ben. We zitten nu ook in relatietherapie want ik trek het allemaal niet meer na zo’n 17 jaar. Dus ik sta op het punt weg te gaan.
Gelukkig word ik niet genegeerd maar hij kruipt wel heel erg in zijn schulp na een uitbarsting.
En absoluut dit TO. Kijk eens naar jouw leven. Je hebt werk, je zorgt voor de kinderen en het huis, je gaat op een normale manier met anderen om, jij hebt gewoon je zaakjes voor elkaar. En hij werkt en is depressief en vooral vervelend naar andere mensen toe.Susan schreef: ↑08-10-2023 10:54Ik denk dat hij jou harder nodig heeft dan jij hem en dat hij dat zelf ook wel aanvoelt, daarom doet hij dit. Het draait inderdaad om macht. Ik vind het echt onacceptabel en gemeen gedrag, depressief of niet, en ik zou hem vertellen dat hij je uiteindelijk alleen maar wegdrijft, wat ertoe kan leiden dat hij straks in zijn eentje zit, ook als hij klaar is met negeren.
Jij voegt heel veel toe aan zijn leven, maar hij voegt eigenlijk niet zoveel toe aan jouw leven... behalve eenzaamheid.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
donderdag 12 oktober 2023 om 09:44
Heb ook een beetje ervaring met depressie en mentale klachten. Terugtrekken en minder geduld of sneller boos zijn is herkenbaar.
Maar het is nog niet zo dat iemand dan ontoerekeningsvatbaar wordt en geen verantwoording kan nemen in hoe er met de klachten wordt omgegaan.
En daar mag je je partner echt wel op aanspreken.
Ik denk dat zo'n situatie gebaat kan zijn bij duidelijkheid en structuur en misschien kan een signaleringsplan voor jullie positief werken, elke hulpverlener weet wat dat is en kan jullie daarbij helpen.
Veel sterkte!
Maar het is nog niet zo dat iemand dan ontoerekeningsvatbaar wordt en geen verantwoording kan nemen in hoe er met de klachten wordt omgegaan.
En daar mag je je partner echt wel op aanspreken.
Ik denk dat zo'n situatie gebaat kan zijn bij duidelijkheid en structuur en misschien kan een signaleringsplan voor jullie positief werken, elke hulpverlener weet wat dat is en kan jullie daarbij helpen.
Veel sterkte!
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
