Genegeerd worden

08-10-2023 08:26 81 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn partner is al aantal jaar depressief. Krijgt hulp van psychiater en psycholoog. Ik mocht in begin mee. Sinds een tijdje niet meer. Hij gaat nog wel.

Hij heeft een kort lontje en dat betekent dat hij snel boos wordt, vooral op mij. Na zijn ‘uitbarsting’ negeert hij mij. Zowel op de app als in real life. Dit kan dagen duren. Ik heb hem wel eens gevraagd waarom hij dat doet (antw: ik heb dan geen zin om met je te praten) ik heb ook aangegeven wat t met mij doet. Het verstikt me. Het maakt m niks uit.

Ene keer reageer ik nonchalant en dan wacht ik af totdat hij is afgekoeld. Andere moment raak ik er overstuur van.

Nu hebben we vanaf woensdag weer gedoe en negeert hij me weer… tot vandaag al. Mijn gevoel: ik voel me eenzaam..

We hebben kinderen en die knuffel ik maar extra hard..

Mijn vraag: meer mensen hier in een relatie met iemand die depressief is? Ik vind t zwaar
Alle reacties Link kopieren Quote
Heftig.
Merken je kinderen ook zijn gedragingen? Zijn depressiviteit, boos worden, uitbarstingen, jou negeren? Het lijkt me van wel.

Is dat wat je de komende x-aantal jaren wil? Op je tenen moeten lopen omdat je nooit weet wanneer er weer een uitbarsting komt?

Kun je vragen of je wel weer een keer mee mag naar de psychiater om dit te bespreken?
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
Alle reacties Link kopieren Quote
Wonen jullie in hetzelfde huis? Lijkt me anders heel moeilijk om dit vol te houden, je moet toch ook praktische dingen regelen.
En dat hij depressief is, is geen reden om zo tegen jou te doen. Weet zijn psycholoog hiervan? Die kan helpen hiermee om te gaan.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zou gaan overwegen om jezelf en de kinderen uit deze leefsituatie te halen. Kutgedrag zit al in hem als door depressie zich zo gaat gedragen.
En ja, ik weet alles van depressies en hoe lang laat je je kinderen ook aangetast worden door gedrag van hun vader?
lucifee2023 wijzigde dit bericht op 08-10-2023 08:36
28.71% gewijzigd
Jaja.
Alle reacties Link kopieren Quote
Het leven is veel te kort om op die manier door je partner behandeld te worden. Heel naar dat hij depressief is, fijn dat ie hulp krijgt maar als ik jou was zou ik hem duidelijk maken dat je dit niet pikt. Hij zoekt ook maar hulp om op een normale manier met jou om te gaan. Wat een kleuterklas. Je bent de deurmat niet dus waarom pik je dit? Een geestesziekte is nooit een vrijbrief om anderen als oud vuil te behandelen. TO, stop met dit gedrag te tolereren en trek een grens. En anders is het maar einde huwelijk/relatie hoor. Jemig.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik weet t niet zo goed. Ik probeer hem dan echt links te laten liggen en t voor de kinderen zo gezellig mogelijk te maken.

Ja dat is een goede. Ga ik weer voorstellen als de lucht geklaard is..

Op mijn tenen loop ik niet. Heb geen blad voor mn mond. Probeer wel echt mezelf te blijven. Daar waak ik voor
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat houdt je tegen om een grens te stellen?
Alle reacties Link kopieren Quote
Is dit gedrag wel vanwege de depressie? Ik weet dat het bij iedereen anders is, ik ben zelf ook depressief geweest en mijn gedrag is toen ik verandert, ik werd stiller teruggetrokken enz. Misschien heeft hij nu ook een korter lontje maar dit egoïstisch gedrag en dat dagen lang vind ik bijzonder.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wow ik schrik ervan dat jullie wel kinderen hebben, dat had ik eigenlijk niet verwacht. Hoe kan hij jou dan negeren? Jullie hebben een gezinsleven! Dit moet vreselijk zijn voor jou maar ook voor de kinderen lijkt me dit schadelijk. En wat mij betreft staat dit compleet los van wel of niet depressie. Dit is echt abnormaal gedrag en jij hoeft dit niet te pikken. Ik zou echt bij mezelf nagaan of je dit nog wel wil….
Nee ik zit niet in een relatie maar ik vind dat je niet je kinderen mag gaan knuffelen als je je rot voelt. Dat klinkt heel hard, maar de balans tussen jou en je kinderen zou moeten zijn dat zij aandacht/liefde bij jou halen als zij daar behoefte aan hebben en niet andersom.

Ik denk dat je partner je helemaal leegtrekt met zijn woede uitbarstingen en genegeer. En ook al heeft dat een oorzaak en is hij ermee bezig, als jij het niet meer trekt, dan mag je er mee stoppen.
Het leven is maar kort, en hij is misschien gewoon een eikel die heus wel weer iemand anders vindt om te negeren.
Alle reacties Link kopieren Quote
Negeert hij de kinderen ook? Of alleen jou?

Mijn ouders konden elkaar ook negeren, tijdens of na een ruzie. Vreselijk naar vond ik dat. De enige les die ik uit hun relatie heb gehaald is dat ik nóóit zo wil eindigen. Dan liever arm en alleen ergens drie hoog in een appartement.
Alle reacties Link kopieren Quote
Annie8888 schreef:
08-10-2023 08:35
Ik weet t niet zo goed. Ik probeer hem dan echt links te laten liggen en t voor de kinderen zo gezellig mogelijk te maken.

Dus: pappa ontploft naar mamma, mamma is super verdrietig en wordt genegeerd door pappa, dan gaat pappa een paar dagen tegen iedereen zwijgen en mamma net doen alsof alles normaal is en extra knuffelen. Na een paar dagen is alles weer ‘normaal’.

Voor kinderen betekent dat: alert zijn, proberen ruzie te voorkomen (of juist uit te lokken, dan hoef je niet zo te wachten op iets wat in de lucht hangt), je zorgen maken om/zorgen voor mamma, niet leren hoe je ruzie maakt en oplost, niet leren hoe je grenzen stelt enz enz. En dat komt allemaal bovenop kind zijn van een ouder met psychische problematiek.

Wie van jullie gaat in het belang van de kinderen aan de bel trekken?
frizz wijzigde dit bericht op 08-10-2023 08:45
2.20% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vind negeren echt heel flauw en kinderachtig gedrag wat ik echt niet bij herhaling zou accepteren. Dat hij stiller is, misschien wat meer kortaf, dat is logisch. Maar echt negeren is heel naar. De gevallen waarin ik dat eerder gehoord heb waren met name situaties waarin het als een soort machtsmiddel werd gebruikt, vaak bij persoonlijkheidsissues.
Je man is gewoon een eikel hoor. Ik zou hier echt geen zin meer ik hebben.
Alle reacties Link kopieren Quote
Pinaco schreef:
08-10-2023 08:41
Negeert hij de kinderen ook? Of alleen jou?

Mijn ouders konden elkaar ook negeren, tijdens of na een ruzie. Vreselijk naar vond ik dat. De enige les die ik uit hun relatie heb gehaald is dat ik nóóit zo wil eindigen. Dan liever arm en alleen ergens drie hoog in een appartement.
Nee alleen mij
Frizz schreef:
08-10-2023 08:42
Dus: pappa ontploft naar mamma, mamma is super verdrietig en wordt genegeerd door pappa, dan gaat pappa een paar dagen tegen iedereen zwijgen en mamma net doen alsof alles normaal is en extra knuffelen. Na een paar dagen is alles weer ‘normaal’.

Voor kinderen betekent dat: alert zijn, proberen ruzie te voorkomen (of juist uit te lokken, dan hoef je niet zo te wachten op iets wat in de lucht hangt), je zorgen maken om/zorgen voor mamma, niet leren hoe je ruzie maakt en oplost, niet leren hoe je grenzen stelt enz enz. En dat komt allemaal bovenop kind zijn van een ouder met psychische problematiek.

Wie van jullie gaat in het belang van de kinderen aan de bel trekken?
Dit ja..
Alle reacties Link kopieren Quote
Charlie591 schreef:
08-10-2023 08:43
Ik vind negeren echt heel flauw en kinderachtig gedrag wat ik echt niet bij herhaling zou accepteren. Dat hij stiller is, misschien wat meer kortaf, dat is logisch. Maar echt negeren is heel naar. De gevallen waarin ik dat eerder gehoord heb waren met name situaties waarin het als een soort machtsmiddel werd gebruikt, vaak bij persoonlijkheidsissues.
Ik gok dat t hier ook om een machtsmiddel gaat
Alle reacties Link kopieren Quote
Jouw leven wordt zoveel beter en rustiger zonder die man. Regelmatige uitbarstingen en daarna genegeerd worden zijn namelijk niet normaal en dat hoef je niet te accepteren.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dank jullie wel voor jullie berichten. Weer stof om over na te denken
Alle reacties Link kopieren Quote
Annie8888 schreef:
08-10-2023 08:45
Nee alleen mij

Dat is bijna nog erger; de kinderen zien dus dat pappa mamma straft door haar te negeren. Want hij kán best normaal doen.

Hoe is het met de kinderen? Hebben jullie daar zicht op of draait alles om je man?
Alle reacties Link kopieren Quote
Met de kinderen gaat het goed. Tot nu toe geen alarmbellen. Papa is doordeweeks vroeg weg en pas thuis als de jongste slaapt. Het gaat dan voornamelijk alleen om de weekenden. Die zijn vaak wel oké. Behalve nu dan. Vaak zijn die ruzies/negeren doordeweeks
Alle reacties Link kopieren Quote
Annie8888 schreef:
08-10-2023 08:45
Nee alleen mij

En daar merken de kinderen verder niks van, gaan vrolijk door met hun leven ? :sarcastic:
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
Dus doordeweeks zie je je vent nauwelijks en in het weekend word je genegeerd? Is het niet 10x fijner om het dan écht alleen te doen i.p.v. met zo’n blok aan je been vent waar je toch niks aan hebt?
Alle reacties Link kopieren Quote
himalaya schreef:
08-10-2023 08:59
En daar merken de kinderen verder niks van, gaan vrolijk door met hun leven ? :sarcastic:
Ze zijn denk ik echt te jong… en ik zeg dan ook niet teveel tegen papa
Alle reacties Link kopieren Quote
Jij mag niet meer mee naar de psycholoog? Ik vermoed dat je daarmee begint omdat je dat wel zou willen?

Hoe zou je reageren als hij geen last had van depressie, maar wel zo reageerde op meningsverschillen?

Ik herken dit gedrag niet als onderdeel van depressie, ook op zijn dieptepunt bleef mijn partner respectvol naar mij. Het klinkt alsof jouw man dit gedrag acceptabel vindt en dat jij het pikt omdat hij worstelt met depressie. Maar dat is niet per se zo, hij kan anders leren omgaan met zijn emoties want hij domineert nu de sfeer in huis op een negatieve manier en dat is oneerlijk naar de kinderen en naar jou.
tyche wijzigde dit bericht op 08-10-2023 09:10
0.16% gewijzigd
What a nuanced anxiety

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven