Relaties
alle pijlers
Gescheiden en nieuwe relatie
dinsdag 14 februari 2023 om 11:13
Ik ben ongeveer 9 jaar geleden gescheiden. Dit was niet mijn keuze, ik vond dit heel erg omdat mijn gezin alles is en was. Ik schaam me er ook nog wel een soort van voor omdat ik dit niet voor ogen had, niet voor mijn kinderen en niet voor mezelf.
Maar het is zo en ik kan er niets aan doen uiteraard. Mijn ex en ik hebben een goed contact, dit wilde ik perse voor de kinderen maar ook voor mezelf.
We hebben beide een nieuwe relatie en wonen ook beide samen. En ondanks dat ik echt veel van mijn vriend hou en gelukkig ben, voel ik me ook nog vaak ongelukkig met de situatie. Misschien blijft dit wel zo en is dit 'normaal'.
Ik ken eigenlijk niemand van echt dichtbij die gescheiden is, niet iemand waarmee ik dit gevoel zou kunnen bespreken.
Ik heb echt soms moeite met het samengestelde gezin. En terwijl dit echt goed gaat. Mijn vriend heeft 1 kind en onderling met de kinderen gaat het heel goed. Mijn ex en mijn vriend kunnen het samen goed vinden.
Mijn vriend en zijn ex helaas niet en zij wil ook niet binnenkomen bij ons en het is helaas allemaal afstandelijk. (terwijl zij juist diegene was die wilde scheiden).
Dus eigenlijk zou je zeggen dat ik weinig reden heb tot klagen maar het gevoel van mislukking om mijn eerste huwelijk blijft. Het schuldgevoel richting mijn kinderen heb ik heel erg. Het samengestelde gezin vind ik (als enige volgens mij) erg lastig. Als mijn vriend iets heeft met zijn dochter (kinderfeest oid ) en ik 'mag' niet mee voelt dit gewoon rot.
Ik weet ook niet of ik het nu goed uit kan leggen. Ik mis nog altijd heel erg het gezin, hoe het was. Dat het niet mee is, samen. En niet mijn ex, die mis ik echt niet. Maar het altijd regelen met dingen, kinderen op en neer brengen. De stempel die je toch hebt.
Het overvalt me steeds vaker, als zo'n zware deken die op je ligt. Terwijl het toch makkelijker zou moeten worden, na zoveel jaren?
Herkent iemand dit?
Maar het is zo en ik kan er niets aan doen uiteraard. Mijn ex en ik hebben een goed contact, dit wilde ik perse voor de kinderen maar ook voor mezelf.
We hebben beide een nieuwe relatie en wonen ook beide samen. En ondanks dat ik echt veel van mijn vriend hou en gelukkig ben, voel ik me ook nog vaak ongelukkig met de situatie. Misschien blijft dit wel zo en is dit 'normaal'.
Ik ken eigenlijk niemand van echt dichtbij die gescheiden is, niet iemand waarmee ik dit gevoel zou kunnen bespreken.
Ik heb echt soms moeite met het samengestelde gezin. En terwijl dit echt goed gaat. Mijn vriend heeft 1 kind en onderling met de kinderen gaat het heel goed. Mijn ex en mijn vriend kunnen het samen goed vinden.
Mijn vriend en zijn ex helaas niet en zij wil ook niet binnenkomen bij ons en het is helaas allemaal afstandelijk. (terwijl zij juist diegene was die wilde scheiden).
Dus eigenlijk zou je zeggen dat ik weinig reden heb tot klagen maar het gevoel van mislukking om mijn eerste huwelijk blijft. Het schuldgevoel richting mijn kinderen heb ik heel erg. Het samengestelde gezin vind ik (als enige volgens mij) erg lastig. Als mijn vriend iets heeft met zijn dochter (kinderfeest oid ) en ik 'mag' niet mee voelt dit gewoon rot.
Ik weet ook niet of ik het nu goed uit kan leggen. Ik mis nog altijd heel erg het gezin, hoe het was. Dat het niet mee is, samen. En niet mijn ex, die mis ik echt niet. Maar het altijd regelen met dingen, kinderen op en neer brengen. De stempel die je toch hebt.
Het overvalt me steeds vaker, als zo'n zware deken die op je ligt. Terwijl het toch makkelijker zou moeten worden, na zoveel jaren?
Herkent iemand dit?
maandag 20 februari 2023 om 17:55
Het klinkt alsof er allerlei problemen door elkaar lopen, die je allemaal onder dezelfde papraplu schaart: gescheiden, nieuwe relatie. Probeer de boel te ontwarren. Het helpt je zoon ook niet als jij steeds maar thuis bij hem zit en hem in die zin dus ook niet laat zien hoe of dat je een eigen leven hebt, toch? Ik zeg niet dat je hem iedere dag alleen thuis moet laten, maar een 13-jarige kan echt wel af en toe alleen zijn.
maandag 20 februari 2023 om 19:11
Dat is op zich wel waar natuurlijk. Maar als je geen leuke/fijne/liefdevolle familie hebt dan kun je daar ook niks aan doen.Lila-Linda schreef: ↑14-02-2023 12:43ruzie met familie, ruzie met zijn ex
nooit een goed teken, als iemand ruzie met iedereen heeft
Misschien kan je vriend je niet het juiste gevoel van "erbij horen" geven
En is een breuk misschien de enige optie.
maandag 20 februari 2023 om 20:00
Mijn 13 jarige zit in de 2e heeft wel vrienden op school maar doet bijna nooit wat na school met ze. Hij is heel vaak alleen. Sws als ik op kantoor ben. Als ik ga sporten 1x in de week s avonds past hij op zijn jongere broertje. Als hij in het weekend niet mee wil ergens heen prima maar dan ben je alleen thuis. Ik ben alleen en heb de kinderen bijna altijd.Bee81 schreef: ↑20-02-2023 17:08Komt denk ik vooral vanwege mijn jongste. Die heeft een rottijd gehad op de basisschool en nu in de brugklas. Bij het niet echt een groepje vrienden. Ik heb het gevoel dat ik er moet zijn. Anders is hij alleen. Ik heb ook niets voor mezelf want ik werk of ik ben thuis met mijn kinderen.
Hoe doen jullie dat dan? Laten jullie je 13-jarige alleen terwijl die geen vrienden heeft?
maandag 20 februari 2023 om 20:02
Nou... ik ben geen animatieteam van mijn kinderen inderdaad. Als mijn 13 jarige zich alleen zou voelen dan zou ik in de buurt kijken waar hij leeftijdsgenootjes tegen kan komen en als hij daar allemaal geen zin in heeft, prima, dan vermaakt hij zich maar even alleen.
.
maandag 20 februari 2023 om 20:52
maandag 20 februari 2023 om 23:46
Het lijkt wel of je steeds een andere reden zoekt. In je OP ging het nog helemaal niet over je 13 jarige zoon maar over je onvrede met je relatie en hoe je je overal buiten voelt staan.
Nu kan je ineens niks door je zoon. Alsof je uitvluchten of redenen zoekt.
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
dinsdag 21 februari 2023 om 07:21
Dat moet zoon toch een beetje zelf doen, denk je niet?
Waarom voel JIJ je daar schuldig over??
Kun jij toch niks aan doen?
Zorgen maken helpt ook niks, dat komt allemaal vanzelf wel goed joh.
Als hij er last van heeft dan merk je dat wel, dus laat dat los. Je kunt hem natuurlijk wel stimuleren/meenemen/ideeën toewerpen maar verder.... Mijn dochter is ook een tijd rustig geweest zonder al te veel vriendinnen en opeens komt het dan wel hoor.
Ga gewoon eens doen wat JIJ echt leuk vindt en trek je eens wat minder aan van de rest. Hoe stom dat ook klinkt, je moet eerst goed voor jezelf zorgen en van jezelf houden voordat je dat kunt doen voor een ander.
Het gaat nu niet zo goed met jou, dus vraag of zij ook even extra lief voor jou willen zijn. Neem vrij, plan leuke dingen?
Misschien eens naar de film met je zoon?
woensdag 22 februari 2023 om 08:18
Het is alles bij elkaar. Ik heb veel last van schuldgevoel. Vooral tegenover mijn kinderen. Voel me ook schuldig over de relatie die ik heb. Over alles eigenlijk.Hexopbezemsteel schreef: ↑20-02-2023 23:46Het lijkt wel of je steeds een andere reden zoekt. In je OP ging het nog helemaal niet over je 13 jarige zoon maar over je onvrede met je relatie en hoe je je overal buiten voelt staan.
Nu kan je ineens niks door je zoon. Alsof je uitvluchten of redenen zoekt.
Ik weet het gewoon niet meer zo goed eerlijk gezegd.
Ik heb wel in het verleden hele fijne gesprekken gehad met een psycholoog maar die was zo duur en die kon weer niet op mijn vrije dag.
Daarom twijfel ik waar ik naar toe moet voor hulp.
woensdag 22 februari 2023 om 08:25
Nou Bee, ik denk dat je toch echt hulp voor jezelf moet gaan zoeken want zo te horen loop je op een aantal punten behoorlijk vast. Je kan vast wel een andere psycholoog of coach vinden die wel kan op jouw vrije dag. En dat is duur ja (of je moet via de huisarts de GGZ in maar daar kom je op een wachtlijst), maar je geestelijke gezondheid is wel het allerbelangrijkste dat je hebt. Ik zou dus zeker op zoek gaan naar iemand die je op weg kan helpen.
woensdag 22 februari 2023 om 08:31
Waarom schuldig dan? Schuldig waaraan?Bee81 schreef: ↑22-02-2023 08:18Het is alles bij elkaar. Ik heb veel last van schuldgevoel. Vooral tegenover mijn kinderen. Voel me ook schuldig over de relatie die ik heb. Over alles eigenlijk.
Ik weet het gewoon niet meer zo goed eerlijk gezegd.
Ik heb wel in het verleden hele fijne gesprekken gehad met een psycholoog maar die was zo duur en die kon weer niet op mijn vrije dag.
Daarom twijfel ik waar ik naar toe moet voor hulp.
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
woensdag 22 februari 2023 om 08:32
Ga naar de huisarts. Vraag hulp. Het gaat erom dat jij je al tijden niet fijn voelt en je niet van je schuldgevoelens afkomt; er niet mee kunt dealen. Dat heeft echt diepe impact op jou en je levensgeluk. En vanzelf gaat het niet voorbij, dat blijkt.Bee81 schreef: ↑22-02-2023 08:18Het is alles bij elkaar. Ik heb veel last van schuldgevoel. Vooral tegenover mijn kinderen. Voel me ook schuldig over de relatie die ik heb. Over alles eigenlijk.
Ik weet het gewoon niet meer zo goed eerlijk gezegd.
Ik heb wel in het verleden hele fijne gesprekken gehad met een psycholoog maar die was zo duur en die kon weer niet op mijn vrije dag.
Daarom twijfel ik waar ik naar toe moet voor hulp.
woensdag 22 februari 2023 om 08:33
Mijn ex voelt zich ook altijd schuldig. Knaldepressief is hij, al jaren.
Dat schuldgevoel is echt niet normaal hoor. Het is een soort verexcuzering voor jezelf omdat je niet aan je eigen (torenhoge) verwachtingen voldoet.
Mensen ploeteren zich gewoon door het leven heen en handelen met dat wat er op hun pad komt op de zo goed mogelijke manier. Het is ongelooflijk zonde van je energie om je daar constant schuldig over te voelen en je kinderen en partner hebben er ook helemaal niks aan.
Dat schuldgevoel is echt niet normaal hoor. Het is een soort verexcuzering voor jezelf omdat je niet aan je eigen (torenhoge) verwachtingen voldoet.
Mensen ploeteren zich gewoon door het leven heen en handelen met dat wat er op hun pad komt op de zo goed mogelijke manier. Het is ongelooflijk zonde van je energie om je daar constant schuldig over te voelen en je kinderen en partner hebben er ook helemaal niks aan.
.
woensdag 22 februari 2023 om 08:41
Nu ik wat dingen over je zoon lees, herken ik je pas van een ander topic. Dat ging over je zoon en dat hij geen “groepje” had. Dat vond ik toen ook al wat typisch. Zelf ben je ook erg bezig met er niet bij horen, of geen eigen groep hebben. Pas je op dat je dit niet over brengt op je zoon? Een mens hoeft niet persé een groepje te hebben. Ben je daar niet iets te gefixeerd op? Het is oké om wat meer op jezelf te zijn. Niet iedereen is comfortabel in groepssettings, hoe leuk de mensen ook zijn. Het heeft geen zin om dat voor jezelf of voor je zoon te forceren als je daar niet het type voor bent.
woensdag 22 februari 2023 om 08:44
Wij zijn het zelden zo ontzettend eens met elkaar als nu.Rooss4.0 schreef: ↑22-02-2023 08:33Mijn ex voelt zich ook altijd schuldig. Knaldepressief is hij, al jaren.
Dat schuldgevoel is echt niet normaal hoor. Het is een soort verexcuzering voor jezelf omdat je niet aan je eigen (torenhoge) verwachtingen voldoet.
Mensen ploeteren zich gewoon door het leven heen en handelen met dat wat er op hun pad komt op de zo goed mogelijke manier. Het is ongelooflijk zonde van je energie om je daar constant schuldig over te voelen en je kinderen en partner hebben er ook helemaal niks aan.
Het klinkt als allemaal rechtvaardiging achteraf voor een algemeen gevoel van ellende.
Wat overigens niet maakt dat je je dan ook minder rot voelt. Maar je gaat je ook niet beter voelen als alles wat je noemt is "opgelost". Dan komt er namelijk altijd wel iets nieuws om je rot of schuldig over te voelen.
Net als iedereen hier denk ik echt dat je hulp nodig hebt.
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
woensdag 22 februari 2023 om 09:33
Wat mij triggert is dat je aangeeft dat veel van je verhalen over je ex gaan? Waar je met hem bent geweest etc. Lijkt alsof je die periode nog niet hebt los gelaten. Ik zou zelf ook een beetje gek opkijken als een vriendin na 9 jaar nog steeds verhalen verteld over haar ex. Snap echt wel dat je door een periode van rouw moet, maar je zit al in een andere relatie, waarom heb je geen verhalen over je huidige vriend.
Ik snap je vriend wel. Mijn vriend heeft ook co ouderschap met zijn ex. Ik snap wel dat hij zijn kinderen mist dat hij deze niet meer elke dag ziet, maar als hij zou zeggen dat hij het kerngezin mist, zou ik echt niet blij zijn. Ik hoef met hem ook geen gesprek met hem hoe hij het kerngezin mist. Prima als hij dat met zijn vrienden bespreekt of wie dan ook. Maar met mij zou ik echt niet tof vinden. Als je het kerngezin mist, wat ben ik dan? Dan zou ik mij ook inderdaad tweede keus voelen.
Over dat tweede keus, mijn vriend is op dit moment eerste keus. Ik heb hiervoor ook relaties gehad maar dan zou dan betekenen dat hij 3 of 4de keus is. Maar mijn eerste relatie was eerste keus op dat moment. Maar nu zeker niet.
Ik snap je vriend wel. Mijn vriend heeft ook co ouderschap met zijn ex. Ik snap wel dat hij zijn kinderen mist dat hij deze niet meer elke dag ziet, maar als hij zou zeggen dat hij het kerngezin mist, zou ik echt niet blij zijn. Ik hoef met hem ook geen gesprek met hem hoe hij het kerngezin mist. Prima als hij dat met zijn vrienden bespreekt of wie dan ook. Maar met mij zou ik echt niet tof vinden. Als je het kerngezin mist, wat ben ik dan? Dan zou ik mij ook inderdaad tweede keus voelen.
Over dat tweede keus, mijn vriend is op dit moment eerste keus. Ik heb hiervoor ook relaties gehad maar dan zou dan betekenen dat hij 3 of 4de keus is. Maar mijn eerste relatie was eerste keus op dat moment. Maar nu zeker niet.
zondag 26 februari 2023 om 08:41
Ik vertel geen verhalen over mijn ex. Ik ben opgegroeid met hem. Ik heb letterlijk niets meegemaakt zonder hem.
Dus als er dingen verteld worden over vakanties kan ik nooit meepraten omdat ik het zelf ook vervelend vind om elke keer over de tijd met mijn ex te praten.
Maar ik heb zelf niets meegemaakt zonder hem of zijn vriendengroep.
Dus als er dingen verteld worden over vakanties kan ik nooit meepraten omdat ik het zelf ook vervelend vind om elke keer over de tijd met mijn ex te praten.
Maar ik heb zelf niets meegemaakt zonder hem of zijn vriendengroep.
zondag 26 februari 2023 om 08:48
Maar dan kun je daar (vind ik) toch wel over vertellen vanuit jouzelf...
Zonder ex te noemen of iets over hem te zeggen. Iedereen weet toch gewoon wel hoe dat zit.
Je hoeft je verleden niet uit te poetsen, te verzwijgen of voor te schamen maar het is wel het verleden.
Je hebt nu ook veel mooie dingen om dankbaar voor te zijn.
Zonder ex te noemen of iets over hem te zeggen. Iedereen weet toch gewoon wel hoe dat zit.
Je hoeft je verleden niet uit te poetsen, te verzwijgen of voor te schamen maar het is wel het verleden.
Je hebt nu ook veel mooie dingen om dankbaar voor te zijn.
zondag 26 februari 2023 om 09:41
Eens met justagirly, de ervaring ansich van die vakantie heb je toch wel. Maar ik heb het idee (maar ik kan het mis hebben) dat je uberhaupt niet over die periode wil praten omdat je ex erbij was.
Ik vind het ergens ook wel heftig aangezien jullie al 9 jaar uit elkaar zijn, lijkt alsof je nog helemaal niet over hem heen bent.
Ik vind het ergens ook wel heftig aangezien jullie al 9 jaar uit elkaar zijn, lijkt alsof je nog helemaal niet over hem heen bent.
zondag 26 februari 2023 om 09:52
Nee dat is het niet. Ik mis een eigen verleden en ik mis nu samen met mijn vriend iets.
Ik voel niets meer voor mijn ex. Ik vind het wel moeilijk dat we gescheiden zijn omdat ik me schuldig tov de kinderen. Als ik hun verhalen soms hoor waar ze het moeilijk mee hebben denk ik dat komt door mij.
En daar krijg ik het steeds moeilijker mee. Omdat mijn kinderen ook ouder worden denk ik. Hun “problemen” worden ook moeilijker.
Ik voel niets meer voor mijn ex. Ik vind het wel moeilijk dat we gescheiden zijn omdat ik me schuldig tov de kinderen. Als ik hun verhalen soms hoor waar ze het moeilijk mee hebben denk ik dat komt door mij.
En daar krijg ik het steeds moeilijker mee. Omdat mijn kinderen ook ouder worden denk ik. Hun “problemen” worden ook moeilijker.
zondag 26 februari 2023 om 10:22
Je hebt jezelf behoorlijk wat overtuigingen aangepraat. Je denkt dat je iets mist met je vriend, dat je een verleden mist.
Het leven nu gaat niet over wat je allemaal over vroeger kunt vertellen. Of je moet alleen maar in het verleden willen leven.
Voor mij gaat het leven over hier en nu. Wat ik nu leuk vind, wat ik nu minder leuk vind, waar ik me nu op verheug, wat mijn leven nu zinvol maakt. Dat zijn hele andere zaken dan dat ik me bezig hou met wat was en is geweest en niet meer terugkomt en dat dat nu iets heel naars is..
Het is een soort omslag van denken wat je nodig hebt denk ik. De focus ligt 'verkeerd'. In het verleden en bij zaken die je denkt die je mist en niet goed hebt gedaan. Je blijft daarin rondcirkelen.
Dus... doe daar wat aan, vraag daar hulp voor aan de huisarts. Alleen al voor al de schuldgevoelens. Want nogmaals, beter wordt het dus niet vanzelf.
Het leven nu gaat niet over wat je allemaal over vroeger kunt vertellen. Of je moet alleen maar in het verleden willen leven.
Voor mij gaat het leven over hier en nu. Wat ik nu leuk vind, wat ik nu minder leuk vind, waar ik me nu op verheug, wat mijn leven nu zinvol maakt. Dat zijn hele andere zaken dan dat ik me bezig hou met wat was en is geweest en niet meer terugkomt en dat dat nu iets heel naars is..
Het is een soort omslag van denken wat je nodig hebt denk ik. De focus ligt 'verkeerd'. In het verleden en bij zaken die je denkt die je mist en niet goed hebt gedaan. Je blijft daarin rondcirkelen.
Dus... doe daar wat aan, vraag daar hulp voor aan de huisarts. Alleen al voor al de schuldgevoelens. Want nogmaals, beter wordt het dus niet vanzelf.
zondag 26 februari 2023 om 10:34
Je vriend vertelt toch ook verhalen over dingen van voor jouw tijd?Bee81 schreef: ↑26-02-2023 08:41Ik vertel geen verhalen over mijn ex. Ik ben opgegroeid met hem. Ik heb letterlijk niets meegemaakt zonder hem.
Dus als er dingen verteld worden over vakanties kan ik nooit meepraten omdat ik het zelf ook vervelend vind om elke keer over de tijd met mijn ex te praten.
Maar ik heb zelf niets meegemaakt zonder hem of zijn vriendengroep.
Verder leef je nu. Je bent nú verhalen aan het maken. Sommige dingen zijn niet gelopen zoals gewenst, maar het is aan jou in het hier en nu om daar een positieve draai aan te geven. En je kinderen bij te staan in de situatie zoals die nu is, ongeacht hoe dat zo is gekomen.
Verder is het oprakelen van oude belevenissen toch niet altijd. Tenminste, ik zit nou niet de hele tijd ouwe koeien uit de sloot te halen. Ik heb het eerder over iemands vakantie van vorige maand, dan over die keer Terschelling toen ik 17 was.
zondag 26 februari 2023 om 11:04
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
