Relaties
alle pijlers
Gescheiden en nieuwe relatie
dinsdag 14 februari 2023 om 11:13
Ik ben ongeveer 9 jaar geleden gescheiden. Dit was niet mijn keuze, ik vond dit heel erg omdat mijn gezin alles is en was. Ik schaam me er ook nog wel een soort van voor omdat ik dit niet voor ogen had, niet voor mijn kinderen en niet voor mezelf.
Maar het is zo en ik kan er niets aan doen uiteraard. Mijn ex en ik hebben een goed contact, dit wilde ik perse voor de kinderen maar ook voor mezelf.
We hebben beide een nieuwe relatie en wonen ook beide samen. En ondanks dat ik echt veel van mijn vriend hou en gelukkig ben, voel ik me ook nog vaak ongelukkig met de situatie. Misschien blijft dit wel zo en is dit 'normaal'.
Ik ken eigenlijk niemand van echt dichtbij die gescheiden is, niet iemand waarmee ik dit gevoel zou kunnen bespreken.
Ik heb echt soms moeite met het samengestelde gezin. En terwijl dit echt goed gaat. Mijn vriend heeft 1 kind en onderling met de kinderen gaat het heel goed. Mijn ex en mijn vriend kunnen het samen goed vinden.
Mijn vriend en zijn ex helaas niet en zij wil ook niet binnenkomen bij ons en het is helaas allemaal afstandelijk. (terwijl zij juist diegene was die wilde scheiden).
Dus eigenlijk zou je zeggen dat ik weinig reden heb tot klagen maar het gevoel van mislukking om mijn eerste huwelijk blijft. Het schuldgevoel richting mijn kinderen heb ik heel erg. Het samengestelde gezin vind ik (als enige volgens mij) erg lastig. Als mijn vriend iets heeft met zijn dochter (kinderfeest oid ) en ik 'mag' niet mee voelt dit gewoon rot.
Ik weet ook niet of ik het nu goed uit kan leggen. Ik mis nog altijd heel erg het gezin, hoe het was. Dat het niet mee is, samen. En niet mijn ex, die mis ik echt niet. Maar het altijd regelen met dingen, kinderen op en neer brengen. De stempel die je toch hebt.
Het overvalt me steeds vaker, als zo'n zware deken die op je ligt. Terwijl het toch makkelijker zou moeten worden, na zoveel jaren?
Herkent iemand dit?
Maar het is zo en ik kan er niets aan doen uiteraard. Mijn ex en ik hebben een goed contact, dit wilde ik perse voor de kinderen maar ook voor mezelf.
We hebben beide een nieuwe relatie en wonen ook beide samen. En ondanks dat ik echt veel van mijn vriend hou en gelukkig ben, voel ik me ook nog vaak ongelukkig met de situatie. Misschien blijft dit wel zo en is dit 'normaal'.
Ik ken eigenlijk niemand van echt dichtbij die gescheiden is, niet iemand waarmee ik dit gevoel zou kunnen bespreken.
Ik heb echt soms moeite met het samengestelde gezin. En terwijl dit echt goed gaat. Mijn vriend heeft 1 kind en onderling met de kinderen gaat het heel goed. Mijn ex en mijn vriend kunnen het samen goed vinden.
Mijn vriend en zijn ex helaas niet en zij wil ook niet binnenkomen bij ons en het is helaas allemaal afstandelijk. (terwijl zij juist diegene was die wilde scheiden).
Dus eigenlijk zou je zeggen dat ik weinig reden heb tot klagen maar het gevoel van mislukking om mijn eerste huwelijk blijft. Het schuldgevoel richting mijn kinderen heb ik heel erg. Het samengestelde gezin vind ik (als enige volgens mij) erg lastig. Als mijn vriend iets heeft met zijn dochter (kinderfeest oid ) en ik 'mag' niet mee voelt dit gewoon rot.
Ik weet ook niet of ik het nu goed uit kan leggen. Ik mis nog altijd heel erg het gezin, hoe het was. Dat het niet mee is, samen. En niet mijn ex, die mis ik echt niet. Maar het altijd regelen met dingen, kinderen op en neer brengen. De stempel die je toch hebt.
Het overvalt me steeds vaker, als zo'n zware deken die op je ligt. Terwijl het toch makkelijker zou moeten worden, na zoveel jaren?
Herkent iemand dit?
dinsdag 14 februari 2023 om 16:30
maar jouw gevoel is ook belangrijkBee81 schreef: ↑14-02-2023 16:28Ik wil toch wel benadrukken dat we in overleg deze keuze gemaakt hebben. Mijn kinderen zijn wel eerlijk hierin en vonden en vinden het leuk dat we samenwonen. Mijn kinderen bellen ook vaak mijn vriend op bij nieuwtjes; bv na hun sportwedstrijd om hem ook de uitslag te vertellen.
Ook heeft mijn jongste stage gelopen bij hem. Dus ze zien hem niet als vader maar als er iets is gaan ze wel naar hem toe, met moeilijke dingen maar ook met leuke dingen.
Dus dit ligt bij mij en mijn kinderen hebben hier eigenlijk niets mee te maken. Met mijn gevoel dan. Zij zijn blij met de situatie nu. Dat weet ik zeker. Uiteraard hadden ze liever de scheiding niet gehad, dat begrijp ik ook.
dinsdag 14 februari 2023 om 16:34
dinsdag 14 februari 2023 om 16:34
je hoeft je niet te verdedigenBee81 schreef: ↑14-02-2023 16:28Ik wil toch wel benadrukken dat we in overleg deze keuze gemaakt hebben. Mijn kinderen zijn wel eerlijk hierin en vonden en vinden het leuk dat we samenwonen. Mijn kinderen bellen ook vaak mijn vriend op bij nieuwtjes; bv na hun sportwedstrijd om hem ook de uitslag te vertellen.
Ook heeft mijn jongste stage gelopen bij hem. Dus ze zien hem niet als vader maar als er iets is gaan ze wel naar hem toe, met moeilijke dingen maar ook met leuke dingen.
Dus dit ligt bij mij en mijn kinderen hebben hier eigenlijk niets mee te maken. Met mijn gevoel dan. Zij zijn blij met de situatie nu. Dat weet ik zeker. Uiteraard hadden ze liever de scheiding niet gehad, dat begrijp ik ook.
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
dinsdag 14 februari 2023 om 16:40
Maar is dat niet een beetje in dezelfde categorie als kinderen van getrouwde ouders die zeggen dat ze blij zijn dat hun ouders niet gescheiden zijn? Kinderen (mensen, eigenlijk) houden over het algemeen niet zo van verandering. Als het dan eenmaal toch gebeurt, wil het niet zeggen dat ze er niet ok mee zijn. Nu snap ik wel dat een scheiding in principe wat omvermijdelijker is dan samenwonen met een nieuwe partner, maar ik ben wel iets minder sterk van de school dat je dat laatste echt niet (nooit) zou moeten doen. Los daarvan: Bee heeft het gezin inmiddels al samengesteld. Dus dan is het sowieso roeien met de riemen die ze nu heeft.Ladylola2022 schreef: ↑14-02-2023 16:22Mijn kinderen zijn er ook heel blij mee dat zij, geen kinderen uit een samengesteld gezin zijn geworden.
Ze zijn wel heel blij dat ik nu een heel fijne relatie heb, ze mogen hem heel graag, maar hadden het ook echt niet leuk gevonden als we samen zouden zijn gaan wonen.
En eerlijk? ik denk ook dat het voor kinderen helemaal niet leuk is.
dinsdag 14 februari 2023 om 16:44
Jawel zeker wel! Misschien dat ik eerst met de praktijkondersteuner kan praten. Ik zou ook heel graag met mijn vriend willen praten zonder in een ruzie verzeild te raken.
Ik ga hier vanavond over nadenken, niet te veel
Bedankt voor jullie adviezen.
dinsdag 14 februari 2023 om 16:52
Zijn reactie komt ergens vandaan, kijk of hij hulp wil zoeken.
Het gaat jullie anders opbreken
dinsdag 14 februari 2023 om 17:58
Wonen jullie al lang samen? ( sorry als ik dat even gemist heb).
Misschien moeten jullie daarin nog even de juiste vorm vinden en komt jouw eenzaamheid hierdoor extra naar voren.
Ergens begrijp ik hem wel bij mij is het andersom. Mijn vriend neemt het zijn ex nog steeds kwalijk dat ze weg is gegaan hij wilde niet uit elkaar. Ik vind dat wel eens moeilijk om te horen en het maakt ook wel onzeker. Ik word er niet boos om probeer het te begrijpen maar echt erover praten vind ik lastig. Dus in dat opzicht snap ik het gevoel van jouw vriend wel een beetje denk alleen dat hij er anders mee om gaat.
Wel of geen samengesteld gezin is voor iedereen anders denk ik en je moet doen wat bij jullie past en waar je zelf gelukkig van wordt. Het is altijd lastig denk ik als je beide een verleden hebt en kinderen.
Misschien moeten jullie daarin nog even de juiste vorm vinden en komt jouw eenzaamheid hierdoor extra naar voren.
Ergens begrijp ik hem wel bij mij is het andersom. Mijn vriend neemt het zijn ex nog steeds kwalijk dat ze weg is gegaan hij wilde niet uit elkaar. Ik vind dat wel eens moeilijk om te horen en het maakt ook wel onzeker. Ik word er niet boos om probeer het te begrijpen maar echt erover praten vind ik lastig. Dus in dat opzicht snap ik het gevoel van jouw vriend wel een beetje denk alleen dat hij er anders mee om gaat.
Wel of geen samengesteld gezin is voor iedereen anders denk ik en je moet doen wat bij jullie past en waar je zelf gelukkig van wordt. Het is altijd lastig denk ik als je beide een verleden hebt en kinderen.
dinsdag 14 februari 2023 om 18:31
dinsdag 14 februari 2023 om 18:54
Ik vind het zo overdreven om te stellen dat TO’s vriend of geen fijne vent is, of hulp moet zoeken.Lila-Linda schreef: ↑14-02-2023 16:52Zijn reactie komt ergens vandaan, kijk of hij hulp wil zoeken.
Het gaat jullie anders opbreken
Denk je zijn positie eens in :
Hij woont bij andermans kinderen, die hij behandelt als zijn eigen. Ziet ze zelfs vaker als zijn eigen kinderen. Hij geeft om die kinderen en om hun moeder. Zij is opgenomen in zijn vriendenkring . In zijn ogen heeft zij niks te mopperen. En als ze dat dan soms wel doet ( dat het zo jammer is dat haar huwelijk het niet gered heeft ) vat hij dat persoonlijk op ; het is nu toch leuk, ze heeft het nu toch goed voor elkaar en hij houdt toch van haar en haar kinderen ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 14 februari 2023 om 19:10
Ik ben 7 jaar gescheiden en heb 4 en een half jaar een nieuwe vriend waarmee ik nu ook samenwoon. Ik herken het eigenlijk niet zo wat je zegt. Ik heb co ouderschap. Mijn dochter en ik hebben adhd dus het is best wel druk zo als ze hier zijn. Ik vind het dan best fijn dat ze de andere week bij hun vader zijn.
We hebben ook een goed contact met de vader van mijn kinderen. Mijn vriend zijn kinderen zijn al volwassen en wonen niet bij ons. Zijn ex heeft ook geen goed contact en doet overal moeilijk over dus daar hebben we het ook moeilijk mee gehad.
Ik denk dat ik het vooral fijn vindt dat mijn nieuwe vriend veel leuker is dan mijn ex man. Hij is alles wat ik altijd heb gewild in een man. Dus spijt dat ik uit elkaar ben met mijn ex man heb ik absoluut niet.
We hebben ook een goed contact met de vader van mijn kinderen. Mijn vriend zijn kinderen zijn al volwassen en wonen niet bij ons. Zijn ex heeft ook geen goed contact en doet overal moeilijk over dus daar hebben we het ook moeilijk mee gehad.
Ik denk dat ik het vooral fijn vindt dat mijn nieuwe vriend veel leuker is dan mijn ex man. Hij is alles wat ik altijd heb gewild in een man. Dus spijt dat ik uit elkaar ben met mijn ex man heb ik absoluut niet.
dinsdag 14 februari 2023 om 19:37
Eerder was er ook iemand met een soortgelijke reactie en nu deze. Maar daar reageert TO niet op? Terwijl het toch ook heel erg begrijpelijk zou zijn dat dit de reden is waarom vriend het lastig vindt dat jij zo blijft hangen? Het is ontzettend lang geleden die scheiding. Je hebt het nu prima voor elkaar, en hebt een leuke vent die geïnteresseerd is in je kinderen. Tel je zegeningen en blijf niet zo hangen in negativiteit.blijfgewoonbianca schreef: ↑14-02-2023 18:54Ik vind het zo overdreven om te stellen dat TO’s vriend of geen fijne vent is, of hulp moet zoeken.
Denk je zijn positie eens in :
Hij woont bij andermans kinderen, die hij behandelt als zijn eigen. Ziet ze zelfs vaker als zijn eigen kinderen. Hij geeft om die kinderen en om hun moeder. Zij is opgenomen in zijn vriendenkring . In zijn ogen heeft zij niks te mopperen. En als ze dat dan soms wel doet ( dat het zo jammer is dat haar huwelijk het niet gered heeft ) vat hij dat persoonlijk op ; het is nu toch leuk, ze heeft het nu toch goed voor elkaar en hij houdt toch van haar en haar kinderen ?
En je opmerking over dat je het heel iets anders vindt als hij iets met z’n vrienden gaat doen terwijl jij iets voor jezelf wilt doen. Wat is het verschil? Wil je dan dat hij ook alleen thuis blijft als jij tijd voor jezelf nodig hebt? Jij zoekt ontspanning. Zijn ontspanning is anders.
Klaar mee
dinsdag 14 februari 2023 om 19:56
Even tussendoor, maar toch wees eens eerlijk naar je vriendinnen. Ook al zijn ze weg van je vriend, er zijn gewoon wat haken en ogen. Dat moet je toch met je vriendinnen kunnen bespreken?Bee81 schreef: ↑14-02-2023 12:44Ik mis het trouwens ook wel om dit te zeggen tegen iemand. Wanneer ik dit aan mijn vriend vertel maakt hij het me wel duidelijk dat dit aan mij ligt en krijg ik nog meer schuldgevoel alsof ik niet gelukkig ben door hem.
Maar dat is het niet.
Met mijn ouders kan ik niet hierover praten en mijn vriendinnen zijn allemaal weg van mijn vriend. Hij is ook anders dan ik ben; altijd positief en spontaan. Ik ben meer rustig en kat uit de boom kijk.
dinsdag 14 februari 2023 om 20:08
Waarom denk jij voor hem?Bee81 schreef: ↑14-02-2023 13:26Op dit moment vind ik het lastig om dit zo te bespreken met mijn vriend.
Hij vat het denk ik heel persoonlijk op. Misschien is het ook lastig om dit niet persoonlijk op te vatten.
…
Soms wil ik inderdaad gewoon praten en het gewoon kwijt kunnen. Ik hoef ook geen oplossing want die is er niet direct denk ik.
Het lijkt mij veel logischer dat het vooral machteloos voelt, als iemand iets aangeeft waar echt helemaal niets aan te veranderen valt. Al zou jij de prins op het witte paard met een gouden *** én een bijbehorend paleis en hemelbed hebben, dan nóg blijft het niets veranderen aan jouw gevoel dat er iets misgelopen is in je leven. Het heeft toch juist niets met hem persoonlijk te maken?!?
Maar goed, dat machteloze gevoel lijkt mij logischer. En wat mij lijkt maakt niks uit. Wat jij denkt kleurt jou natuurlijk. Maar wat echt uitmaakt is wat jouw vriend denkt. Daar kom je maar op één manier achter, als je dat zou willen.
Verder denk ik dat jij je ‘gewoon’ neer moet leggen bij dat je leven niet perfect gelopen is, en is. Dat is niet makkelijk, maar volgens mij wel de beste, logische en meest realistische optie. Als je denk dat je daar hulp bij nodig hebt lijkt het mij handig die te zoeken.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
dinsdag 14 februari 2023 om 20:44
Ik denk eigenlijk ook dat het aan jou ligt... sorry als dat vervelend overkomt... maar het betekent ook dat de oplossing bij jou ligt. Stel jullie waren niet gescheiden, dan was er geen vuiltje aan de lucht geweest? Of was je dan ook wel ergens onzeker over, over zijn vrienden, zijn werk, de buren whatever. Dus misschien is je huidige situatie niet helemaal ideaal of niet helemaal je keuze, maar de oude situatie hoeft echt ook niet ideaal te zijn en daarbinnen had je waarschijnlijk ook niet altijd een keuze. Iemand schreef het al maar je idealiseert de situatie zoals die had moeten/kunnen zijn volgens jou. En de huidige situatie is niet altijd leuk maar hee, that is life. Je denkt dus vooral steeds maar dat je aan het kortste eind hebt getrokken en als je met die bril op blijft kijken naar je leven dan ga je weinig blij zijn.
Lorem Ipsum
dinsdag 14 februari 2023 om 21:08
Ja, je neemt altijd jezelf mee naar nieuwe situatie. Ik zou misschien eens door middel van therapie proberen uit te zoeken of er niet iets in jouzelf (of jouw verleden) zit waar je aan kunt werken. Dat je bijvoorbeeld altijd zo’n onbestemd gevoel hebt van er niet bij horen is toch opvallend.
Dat neemt niet weg dat vriend wel wat meer open zou kunnen staan en gewoon eens rustig zou kunnen luisteren naar wat er in je om gaat. Sta je niet te veel stil bij hoe hij dit op zou pakken? Hij staat ook niet stil bij hoe jij zijn reacties ervaart. Waarom ben je zo bang hem te ontstemmen?
Het komt op me over of je van nature een beetje zwaar op de hand bent en daar is op zich niets mis mee, iedereen is anders. Natuurlijk maak je dit topic aan op een minder moment, maar het lijkt of je vriend wel echt zo’n positivo is, maar er moet ook ruimte zijn voor jouw aard.
Dat neemt niet weg dat vriend wel wat meer open zou kunnen staan en gewoon eens rustig zou kunnen luisteren naar wat er in je om gaat. Sta je niet te veel stil bij hoe hij dit op zou pakken? Hij staat ook niet stil bij hoe jij zijn reacties ervaart. Waarom ben je zo bang hem te ontstemmen?
Het komt op me over of je van nature een beetje zwaar op de hand bent en daar is op zich niets mis mee, iedereen is anders. Natuurlijk maak je dit topic aan op een minder moment, maar het lijkt of je vriend wel echt zo’n positivo is, maar er moet ook ruimte zijn voor jouw aard.
dinsdag 14 februari 2023 om 21:25
Ik heb daar op gereageerd. Ik heb volgens mij ook gezegd dat het bij mij ligt. Ik ben nooit over mijn vriend begonnen dat hij iets verkeerd doet.Buffie schreef: ↑14-02-2023 19:37Eerder was er ook iemand met een soortgelijke reactie en nu deze. Maar daar reageert TO niet op? Terwijl het toch ook heel erg begrijpelijk zou zijn dat dit de reden is waarom vriend het lastig vindt dat jij zo blijft hangen? Het is ontzettend lang geleden die scheiding. Je hebt het nu prima voor elkaar, en hebt een leuke vent die geïnteresseerd is in je kinderen. Tel je zegeningen en blijf niet zo hangen in negativiteit.
En je opmerking over dat je het heel iets anders vindt als hij iets met z’n vrienden gaat doen terwijl jij iets voor jezelf wilt doen. Wat is het verschil? Wil je dan dat hij ook alleen thuis blijft als jij tijd voor jezelf nodig hebt? Jij zoekt ontspanning. Zijn ontspanning is anders.
Ik heb het altijd over mijn gevoel gehad en hoe mijn vriend daarop reageert. Dat hij ook denkt dat het aan hem ligt wat niet zo is.
Dus ik snap hem zeker. Neemt niet weg dat ik zelf ook heel graag gelukkig wil zijn. Ik wil zelf af van het schuldgevoel, het gevoel alsof ik iets fout doe en het gevoel alleen te zijn.
Ik weet dat het bij mij ligt. Dat heb ik op zich vaak genoeg gehoord. Dat is niet echt helpend ook om zo vaak te horen
Ik ben niet boos op hem of iets! Maar op dit moment snapt hij mij niet en ik snap mezelf ook niet. Maar het maakt wel dat ik op mijn tenen loop.
dinsdag 14 februari 2023 om 21:36
Even een totaaaaaaaaal ander perspectief: kan er iets veranderd zijn in je hormoonhuishouding? Nieuwe anticonceptie, iets medisch dat zijn weerslag heeft op je hormonen, beginnende overgang? Of juist al lang aan hormonale anticonceptie?
Ben je al weleens naar de huisarts geweest met deze gevoelens?
Ben je al weleens naar de huisarts geweest met deze gevoelens?
Am Yisrael Chai!
dinsdag 14 februari 2023 om 21:41
fashionvictim schreef: ↑14-02-2023 21:36Even een totaaaaaaaaal ander perspectief: kan er iets veranderd zijn in je hormoonhuishouding? Nieuwe anticonceptie, iets medisch dat zijn weerslag heeft op je hormonen, beginnende overgang? Of juist al lang aan hormonale anticonceptie?
Ben je al weleens naar de huisarts geweest met deze gevoelens?
ik dacht ook dat het hieraan lag hoor. Ik ben om die reden gestopt of ja gestopt...mijn spiraaltje heb ik laten verwijderen. Dat voelde wel als een opluchting. Maar ik heb niet het idee dat het daaraan ligt. Wel erop gelet overigens. Menstruatie is geweest, ervoor, tijdens en erna weinig verschil gemerkt. Misschien een 40-ers dip? (die al 10 jaar duurt 
dinsdag 14 februari 2023 om 21:49
Ik gooi het nog steeds op jullie communicatie, ik denk dat dat hetgeen is dat niet lekker zit. Hoe fijn is het om op je tenen te lopen in je relatie?
Echt, ga samen met een derde praten, ik denk dat jullie daar heel veel baat bij hebben. Jij kan dan volledig je ei kwijt en de therapeut (of coach) let erop dat hij niet al te emo reageert en hoe hij wél behulpzaam kan reageren naar jou toe.
.
woensdag 15 februari 2023 om 07:03
Rooss4.0 schreef: ↑14-02-2023 21:49Ik gooi het nog steeds op jullie communicatie, ik denk dat dat hetgeen is dat niet lekker zit. Hoe fijn is het om op je tenen te lopen in je relatie?
Echt, ga samen met een derde praten, ik denk dat jullie daar heel veel baat bij hebben. Jij kan dan volledig je ei kwijt en de therapeut (of coach) let erop dat hij niet al te emo reageert en hoe hij wél behulpzaam kan reageren naar jou toe.
+1
En als hij (nog) niet openstaat voor therapie, ga dan in je eentje. Echt, je hebt een hoop op te lossen als ik het zo lees, dus dat is helemaal niet raar!
woensdag 15 februari 2023 om 07:26
Ik ben zelf meer team: ga eerst eens alleen met iemand praten. Want het klinkt (leest ) alsof je eerst voor jezelf wat dingen meer helder zou kunnen krijgen, alvorens dat samen met hem te doen. Het eenzame gevoel staat in principe los van hem, toch? Je kent het al veel langer, ook in situaties die niet met hem te maken hebben. De vraag is bijvoorbeeld ook of dat 'op je tenen lopen' door hem komt, of omdat jij misschien altijd en overal (door bijvoorbeeld je onzekerheid of misschien je angst voor het eenzame gevoel) vindt dat jij het goed moet doen. Dat is wel iets waarvan je op je tenen gaat lopen. Als je in ieder geval wat meer helder hebt waar jouw gevoelens vandaan komen, wat het met jou doet en welke behoeften je daardoor hebt, dan weet je ook wat meer wat je van hem en jullie relatie kunt of mag verwachten. Het zou namelijk ook kunnen dat hij wat defensief reageert omdat je onbewust teveel van hem vraagt of een claim bij hem neerlegt. Gechargeerd hoort hij het misschien als: ik heb een probleem, los het op.
) alsof je eerst voor jezelf wat dingen meer helder zou kunnen krijgen, alvorens dat samen met hem te doen. Het eenzame gevoel staat in principe los van hem, toch? Je kent het al veel langer, ook in situaties die niet met hem te maken hebben. De vraag is bijvoorbeeld ook of dat 'op je tenen lopen' door hem komt, of omdat jij misschien altijd en overal (door bijvoorbeeld je onzekerheid of misschien je angst voor het eenzame gevoel) vindt dat jij het goed moet doen. Dat is wel iets waarvan je op je tenen gaat lopen. Als je in ieder geval wat meer helder hebt waar jouw gevoelens vandaan komen, wat het met jou doet en welke behoeften je daardoor hebt, dan weet je ook wat meer wat je van hem en jullie relatie kunt of mag verwachten. Het zou namelijk ook kunnen dat hij wat defensief reageert omdat je onbewust teveel van hem vraagt of een claim bij hem neerlegt. Gechargeerd hoort hij het misschien als: ik heb een probleem, los het op.
woensdag 15 februari 2023 om 08:47
Ik denk eerlijk gezegd niet dat dit in jullie communicatie zit. In ieder geval niet dat gevoel van eenzaamheid. Ik weet ook niet of dat beter wordt door het eindeloos te analyseren.
Het klinkt alsof je nog weinig hebt dat echt van jouzelf is. Eigen vriendschappen, eigen contacten, zonder je vriend. Gezien de reactie van die groep vrienden op jullie scheiding was dit al zo. Jij ging mee in zijn groep, zoals je dat nu bij je vriend doet.
Waar is jouw eigen ruimte? Jouw vrienden/ vriendinnen, waar je vriend helemaal niet altijd mee naartoe hoeft? Zelfs je dagje zonder kinderen in je eentje in bad is je niet gegund.
En dus ben je "de vriendin van", "de moeder van" en weet ik veel, maar niet gewoon Bee.
Heb je eigen hobby's? Dingen echt voor jezelf? Kan je tegen je vriend zeggen dat je een dagje voor jezelf wil zonder dat er ruzie komt?
Het klinkt alsof je nog weinig hebt dat echt van jouzelf is. Eigen vriendschappen, eigen contacten, zonder je vriend. Gezien de reactie van die groep vrienden op jullie scheiding was dit al zo. Jij ging mee in zijn groep, zoals je dat nu bij je vriend doet.
Waar is jouw eigen ruimte? Jouw vrienden/ vriendinnen, waar je vriend helemaal niet altijd mee naartoe hoeft? Zelfs je dagje zonder kinderen in je eentje in bad is je niet gegund.
En dus ben je "de vriendin van", "de moeder van" en weet ik veel, maar niet gewoon Bee.
Heb je eigen hobby's? Dingen echt voor jezelf? Kan je tegen je vriend zeggen dat je een dagje voor jezelf wil zonder dat er ruzie komt?
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
woensdag 15 februari 2023 om 09:10
Voor mij persoonlijk blijft dat gemis, ondanks leuk werk, vrienden en hobbies.
Regelmatig voel ik dat gemis, zeker als er iets met de kinderen speelt, trouwen, diploma, oma worden, ziekte , verhuizing, noem maar op.
In mijn situatie is vader van de kinderen al vele jaren uit beeld, mss dat ik het daarom zo voel.
Regelmatig voel ik dat gemis, zeker als er iets met de kinderen speelt, trouwen, diploma, oma worden, ziekte , verhuizing, noem maar op.
In mijn situatie is vader van de kinderen al vele jaren uit beeld, mss dat ik het daarom zo voel.
woensdag 15 februari 2023 om 09:38
Je voelt je onzeker, eenzaam, er niet bij horen. Je omschrijft het als een zware deken die op je ligt en je steeds vaker overvalt. En deze dip bestaat al 10 jaar.
En je zegt dat het niet helpend is om steeds te horen dat dit gevoel in jou zit.
Maar lieve Bee, wat is dan het moment waarop je je eigen geestelijke gezondheid serieus gaat nemen? Hup naar de huisarts, op z'n minst de POH en die verwijst je eventueel wel door als er sprake lijkt van een depressie o.i.d.
En je zegt dat het niet helpend is om steeds te horen dat dit gevoel in jou zit.
Maar lieve Bee, wat is dan het moment waarop je je eigen geestelijke gezondheid serieus gaat nemen? Hup naar de huisarts, op z'n minst de POH en die verwijst je eventueel wel door als er sprake lijkt van een depressie o.i.d.
woensdag 15 februari 2023 om 10:07
Ja ik wil ook zeker hieraan werken.
Ik mis ook iets van mezelf maar ik weet niet zo goed wat ik zelf leuk vind. Ik heb niet echt een hobby.
Ik vind het lekker om gewoon eens alleen te zijn, wijntje, in bad, filmpje.
Ondanks dat mijn ex en ik goed contact hebben zijn ze vaker bij mij. En ze gaan steeds minder graag naar mijn ex, niet om hem! Maar vanwege het verhuizen elke keer. Wat ik ook snap.
Ik ga de huisarts bellen, omdat ik gewoon gelukkig wil zijn en van het schuldgevoel af wil raken. Meer los kan laten.
Ik mis ook iets van mezelf maar ik weet niet zo goed wat ik zelf leuk vind. Ik heb niet echt een hobby.
Ik vind het lekker om gewoon eens alleen te zijn, wijntje, in bad, filmpje.
Ondanks dat mijn ex en ik goed contact hebben zijn ze vaker bij mij. En ze gaan steeds minder graag naar mijn ex, niet om hem! Maar vanwege het verhuizen elke keer. Wat ik ook snap.
Ik ga de huisarts bellen, omdat ik gewoon gelukkig wil zijn en van het schuldgevoel af wil raken. Meer los kan laten.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
