Heb ik geroddeld? Hoe beste oplossen?

04-04-2023 20:40 144 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zou jullie willen vragen onderstaand verhaal te lezen en aan te geven of jullie vinden of ik fout heb gehandeld en zo ja of jullie mij kunnen adviseren hoe ik dit het beste op kan lossen? Ik heb in het verleden ook al eens een account gehad op het forum maar daar kan ik niet meer bij dus vandaar even een nieuwe.

Het gaat over een situatie op het werk. Ik heb op het werk al zo’n jaar of 8 een man (laten we hem Bob noemen) waar ik heel goed mee om ga, we vertellen elkaar veel en spreken elkaar ook wel privé. Sinds kort heb ik ook een goede vriendschappelijke band opgebouwd met een andere mannelijke collega (laten we hem David noemen), onze kindjes zijn van ongeveer dezelfde leeftijd en we kwamen erachter dat we allebei bezig waren met de vraag ‘nog een kindje erbij of niet’.

Van David is bekend dat hij erg sociaal is en vaak contact zoekt met vrouwelijke collega’s. Dat verhaal gaat al langer rond en interesseerde me eigenlijk niet echt omdat ik niet veel met hem omging. Recent vertelde Bob mij dat hij op een borrel was (samen met 2 andere collega’s) en 2 stagiaires daar verhalen vertelden over David, dat hij hun vaak berichtjes stuurde, met ze uit wilde gaan en aan 1 zelfs gevraagd zou hebben of ze het weekend naar hem toe wilde komen omdat hij alleen thuis zou zijn. Een van de 2 andere collega’s die daarbij was zou de verhalen zo vergaand hebben gevonden dat ze geroepen zou hebben dat ze ermee naar HR zou gaan. Door de mate van details en het feit dat ik Bob nog nooit heb betrapt op het verzinnen van verhalen oid ben ik er direct vanuit gegaan dat het verhaal klopt. Daar komt bij dat ik weet dat David dat weekend inderdaad alleen was omdat hij aan mij verteld had wat z’n vriendin ging doen.

En nu komt het, ik vond het ergens sneu voor David dat er kennelijk op een dergelijke manier over hem wordt gepraat en heb hem een seintje gegeven dat dit soort verhalen over hem worden verspreid. Ik heb erbij verteld dat ik ze niet zelf heb gehoord maar wel van iemand die erbij was. Ook heb ik aangegeven verder geen context te kunnen geven en dus ook niet weet hoe de setting etc was. Hij was blij dat ik het vertelde en gaf aan het contact met de stagiaires af te kappen. Ook ging hij zich verdedigen tegenover mij, het zou niet waar zijn en verdraaid zijn. Ik heb toen meteen aangegeven dat hij zich niet hoeft te verdedigen omdat het mij verder niet aangaat en ik hem alleen op de hoogte wilde brengen.

Ik heb het tot op de dag van vandaag verder niet met David hierover gehad (ook niet met iemand anders overigens). Kennelijk is hij er zelf wel nog erg mee bezig want Bob is bij mij komen informeren of ik David had ingelicht. Ik schrok een beetje van die vraag en heb snel ‘nee’ geroepen. David zou lucht van het verhaal hebben gekregen waarna hij naar de stagiaires is gegaan om verhaal te halen. Dat weet ik omdat één van de stagiaires vervolgens weer naar Bob is gegaan om aan hem te vragen aan wie hij het verhaal door had verteld. David had haar namelijk gezegd dat hij het van iemand had gehoord die het van Bob had (wilde mijn naam kennelijk niet noemen) en dat hij een klacht wil gaan indienen tegen Bob bij HR.

Nu ik dit zo typ is het te kinderachtig voor woorden. Ik heb natuurlijk spijt dat ik me hier überhaupt mee heb bemoeid, maar daar is het te laat voor. Vinden jullie dat ik de schuldige in deze ben? En wat zouden jullie mij adviseren om te doen? Ik denk dat David morgen naar mij toe komt over deze kwestie want hij stuurde me vandaag een berichtje met de vraag of ik op kantoor was omdat hij langs wilde komen.
Dat hele roddelcircuit en wie wat tegen wie gezegd heeft en wie boos is op wie, is niet relevant.

Waar het om gaat is dat iemand moet zorgen dat de stagiairs actie ondernemen tegen deze gast. En nog mooier zou het zijn als iemand de ballen had om deze sukkel aan te pakken.

Maar als ik het zo lees dan zit dat vooral dat aanpakken van die gast zodat ie het nooit meer in zijn hoofd haalt er niet in, want oh jee, carrières en bedrijfscultuur enzo. Maakt dat je niet nog veel kwader to? Dat je blijkbaar ergens werkt waar mensen met dit gedrag wegkomen?
Alle reacties Link kopieren Quote
Fairway schreef:
05-04-2023 21:54
Maar is dat laatste niet juist de overweging die het voorgaande zo moeilijk maakt? Als Anita en Shery zélf niet aan de bel trekken, moet ik me er dan echt mee bemoeien? Moet ik dan echt in actie komen op basis van roddels? Het antwoord op die vraag hangt dan toch echt van de omstandigheden af.

In mijn concrete situatie had ik niet het idee dat de vrouwen om wie het zou gaan onmondig waren of niet voor zichzelf op zouden kunnen komen. Natuurlijk voelde ik een algemene plaatsvervangende schaamte voor de manier waarop die vent zich zou gedragen, maar ik had niet het idee dat ík, als man die alleen maar wat roddels heeft gehoord, direct in actie zou moeten komen. Die bal ligt dan toch ook bij de vrouwen in kwestie?

Terug naar Anita en Shery. Mochten dat kwetsbare figuren zijn dan liggen de kaarten natuurlijk anders. Als ik dan een luisterend oor kan zijn dan ga ik dat niet uit de weg. Zoals gezegd is zo’n Shery uiteindelijk naar mij toegekomen met een concreet verhaal en ik heb daarnaar gehandeld zo goed ik kon. Luisterend oor, dringend advies om het hoger op te melden etc. Moest ik meer doen? Moest ik die vent persoonlijk aanspreken?
Ik zou het wel melden als het je aannemelijk lijkt. Kan HR het verder uitzoeken met de betrokkene. Want prima dat Anita en Shery het het melden niet waard vinden, een volgende die het overkomt durft het misschien niet te melden en zo kan er doorgegaan worden.
Alle reacties Link kopieren Quote
Suniva schreef:
06-04-2023 08:37
Dat hele roddelcircuit en wie wat tegen wie gezegd heeft en wie boos is op wie, is niet relevant.

Waar het om gaat is dat iemand moet zorgen dat de stagiairs actie ondernemen tegen deze gast. En nog mooier zou het zijn als iemand de ballen had om deze sukkel aan te pakken.

Maar als ik het zo lees dan zit dat vooral dat aanpakken van die gast zodat ie het nooit meer in zijn hoofd haalt er niet in, want oh jee, carrières en bedrijfscultuur enzo. Maakt dat je niet nog veel kwader to? Dat je blijkbaar ergens werkt waar mensen met dit gedrag wegkomen?
Daar doet TO zelf aan mee, dus vermoed niet dat ze al te kwaad is.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dat laatste klopt, het is niet dat ik dagelijks woest op kantoor zit. Zoals ik al eerder schreef ben ik dit gewend, als gevolg waarvan ik eea kennelijk ook niet meer helemaal scherp zie/zag. Door dit topic en jullie reacties ben ik tot nieuwe inzichten gekomen.

Ik wil hier uiteindelijk weg, maar niet nu (en ook niet enkel en alleen vanwege de bedrijfscultuur). We hebben nu 2 huizen, 2 hypotheken en 2 hele kleine kindjes dus ik blijf nog even zitten waar ik zit, maar dat is een hele andere discussie :-)
Alle reacties Link kopieren Quote
aliva schreef:
06-04-2023 08:37

Ik denk dat we er ondertussen wel uit zijn dat alle verantwoordelijkheid om in te grijpen bij het slachtoffer leggen, niet werkt
Misschien beschouw jij ze als mondig maar zijn ze dat ook echt?
Misschien denken ze ´och het gaat hier nu eenmaal zo´ en hebben ze iemand nodig die hen er op wijst dat dit echt niet kan.
Of zitten ze er toch meer over te piekeren dan je denkt.
Ik beschouw mijn collega's als gelijken, niet meer of minder mondig dan ik. Tegelijkertijd heb je een punt, soms hebben mensen iemand nodig die hen er op wijst dat een bepaald gedrag echt niet door de beugel kan. Dat was ook wat het slachtoffer aan mij vroeg: 'is dit gedrag normaal?' Blijkbaar twijfelen veel mensen toch over dit soort onaangepast gedrag.

Toch heb ik er moeite mee om dan maar zelf, als buitenstaander, een melding te maken. Ik zag het slachtoffer in ieder geval niet als onmondig. We waren gewoon collega's, ik ben niet veel wijzer of slimmer of wat dan ook. Bovendien zijn er zoveel kanalen waar ze met een klacht of melding terecht kon, de baas, HR, vertrouwenspersonen op het werk, vertrouwenspersonen van de vakbond. Als er voor het slachtoffer dan nog steeds een reden is om het niet te melden, moet ík het dan echt doen? Het is haast alsof men van een buitenstaander meer verwacht dan de direct betrokkene terwijl je als buitenstaander ook worstelt met dilemma's.
Alle reacties Link kopieren Quote
Star⁴ schreef:
06-04-2023 08:42
Ik zou het wel melden als het je aannemelijk lijkt. Kan HR het verder uitzoeken met de betrokkene. Want prima dat Anita en Shery het het melden niet waard vinden, een volgende die het overkomt durft het misschien niet te melden en zo kan er doorgegaan worden.
Dat is een probleem en dat was voor mij ook het dilemma, zeker op een moment dat je in vertrouwen wordt genomen door het slachtoffer.
Alle reacties Link kopieren Quote
c-meermin schreef:
05-04-2023 19:50
Ik snap niet heel goed waarom je zo’n aanvallende houding aanneemt. Ik begrijp (zeker nu) heel goed waar dit over gaat. Ik heb er nu alleen voor gekozen mij er verder niet mee te bemoeien en niet verder te verifiëren wat wel/niet waar is en wat de gevoelens/ervaringen van de stagiaires hierbij waren. Dat lijkt mij het beste, de bedrijfscultuur en alles eromheen in ogenschouw nemende. Daar mag je van vinden wat je wil.

Mijn vriendschap met Bob bleek gelukkig wel bestand tegen dit ‘stootje’.

En zo ben je net zo goed een schakel in het in stand houden van die verziekte bedrijfscultuur.
Star⁴ schreef:
06-04-2023 08:44
Daar doet TO zelf aan mee, dus vermoed niet dat ze al te kwaad is.
Ik hoop dat het gebeurde ergens toch iets doet. Ik snap heel goed dat je aan je hypotheek denkt (natuurlijk, dat doet iedereen, ik ook) maar er zit heel veel tussen ontslagen worden/ weg carrière en wegkijken.
Alle reacties Link kopieren Quote
c-meermin schreef:
06-04-2023 09:00
Dat laatste klopt, het is niet dat ik dagelijks woest op kantoor zit. Zoals ik al eerder schreef ben ik dit gewend, als gevolg waarvan ik eea kennelijk ook niet meer helemaal scherp zie/zag. Door dit topic en jullie reacties ben ik tot nieuwe inzichten gekomen.

Ik herken dit wel. Ik was zo gehersenspoeld door de dagelijkse gang van zaken. Ik zat ook in een gouden kooi, dus ook ik kon voor mijn gevoel nog niet weg en het deed me allemaal niet zoveel. Ik was gehard. Dacht ik.

Uiteindelijk was ik overspannen geraakt. Elke keer als ik op mijn werk kwam zat ik binnen 20 minuten te huilen en ik had geen idee waarom.

Daar kwam ik pas in therapie achter. Zo'n verziekte bedrijfscultuur vreet heel langzaam aan je ziel. Je raakt je eigenwaarde kwijt. Wie je bent en waar je voor staat.
Alle reacties Link kopieren Quote
S-Groot schreef:
05-04-2023 13:25
Dit helemaal! Ik vind het heel erg dat er nog steeds door heel veel mensen (en helaas daaronder ook veel vrouwen) naar wordt gekeken als 'ach, ik zou daar geen moeite mee hebben dus waarom zou die man zich aan moeten passen'. Nee, het is gewoon horkengedrag. Kappen daarmee.
Dat bepaalt iedere vrouw toch zeker voor haarzelf?
Ben je er niet van gediend, trek je je scheur maar open
Frankly my dear, I don"t give a damn
Alle reacties Link kopieren Quote
calvijn1 schreef:
06-04-2023 15:17
Dat bepaalt iedere vrouw toch zeker voor haarzelf?
Ben je er niet van gediend, trek je je scheur maar open
Ja de afgelopen jaren hebben inderdaad wel duidelijk gemaakt dat het inderdaad zo makkelijk is en dat iedereen dan kan/durft/doet :facepalm:
Alle reacties Link kopieren Quote
calvijn1 schreef:
06-04-2023 15:17
Dat bepaalt iedere vrouw toch zeker voor haarzelf?
Ben je er niet van gediend, trek je je scheur maar open
is het nou zo moeilijk te begrijpen dat niet iedereen dat ook durft? Of dat iemand dat wel gedaan heeft in een andere situatie en toen te horen kreeg dat ze niet zo moest zeiken? Dat jij nou een grote bek hebt, wil niet zeggen dat dat voor iedereen geldt.
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
Alle reacties Link kopieren Quote
Star⁴ schreef:
06-04-2023 15:27
Ja de afgelopen jaren hebben inderdaad wel duidelijk gemaakt dat het inderdaad zo makkelijk is en dat iedereen dan kan/durft/doet :facepalm:
en dit idd , het is blijkbaar heel moeilijk te begrijpen voor een heel aantal mensen
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
Alle reacties Link kopieren Quote
Fairway schreef:
06-04-2023 10:19


Als er voor het slachtoffer dan nog steeds een reden is om het niet te melden, moet ík het dan echt doen? Het is haast alsof men van een buitenstaander meer verwacht dan de direct betrokkene terwijl je als buitenstaander ook worstelt met dilemma's.
Je zou kunnen vragen hoe je haar daarin kan steunen / mee kan helpen.
Aanbieden om mee te gaan.

Ik denk dat veel slachtoffers een enorme berg over moeten om dit te durven melden: twijfel, schuldgevoel, angst... En dat hen gewoon de nodige info geven waar ze het kunnen melden, niet genoeg is.

Ik vind dit echt een interessant topic.

Ik heb het zelf nog niet meegemaakt (ook niet als getuige of vertrouweling) maar door het hier te bespreken krijg ik het wel helder hoe ik het dan zou willen aanpakken en wat er allemaal speelt in zo´n situatie.
Alle reacties Link kopieren Quote
WeBey schreef:
06-04-2023 07:24
Goede en genuanceerde mening. Dat de betrokkenen dit licht gezegd niet handig hebben aangepakt, dat beseft TO nu ook wel.

Maar het is wel erg veel gevraagd om als 'gewone' werknemer op basis van roddels actie te ondernemen en aan de bel te trekken.

Lijkt me trouwens ook niet erg bevorderlijk voor de werksfeer, als mensen op basis van roddels (dus geen bewijs of getuigen) een melding maken bij leiding/HR.
Precies. Je kan hooguit aangeven aan diegene dat, als ze het vervelend vindt, ze er natuurlijk altijd wat mee moet doen door naar (bijv) HR te gaan.
Alle reacties Link kopieren Quote
Star⁴ schreef:
06-04-2023 15:27
Ja de afgelopen jaren hebben inderdaad wel duidelijk gemaakt dat het inderdaad zo makkelijk is en dat iedereen dan kan/durft/doet :facepalm:
...en dat als je het eindelijk wèl durft, je boodschap met liefde en mededogen ontvangen wordt :nope:
Alle reacties Link kopieren Quote
calvijn1 schreef:
06-04-2023 15:17
Dat bepaalt iedere vrouw toch zeker voor haarzelf?
Ben je er niet van gediend, trek je je scheur maar open
Als to in zo'n cultuur werkt als ik waar ik werkte, word je jaar in en jaar uit, vaak letterlijk, verteld dat je je aanstelt. Door de mannen en de vrouwen. Moet allemaal kunnen. Niets van aantrekken. Of zoals mijn directe collega zei: vrouwen kan ik niet serieus nemen, die zijn veel te gevoelig. En hij werkt er nog.

En iedereen wist het. En toen ik tegen de vrouwelijke leidinggevende zei dat mijn mannelijke collega's grappen maakten dat ze haar om beurten op haar bureau van achter gingen neuken, zei ze zelfs tegen me: 'ik weet het, als je hier niet mee kunt leven, moet je een andere baan zoeken'

En dat heb ik gedaan.
Alle reacties Link kopieren Quote
Want in zulke culturen word je als vrouw juist geprezen als je je gedraagt als 'one of the boys' en dus je muil houdt of meelacht.

'Ah, jij kan ten minste tegen een grapje, jij bent tenminste een tof wijf'

En ook je vrouwelijke collega's vertellen je het allemaal niet zo serieus te nemen. Het is een machocultuur, daar moet je wel tegen kunnen hoor.

En je verdient goed geld, leert veel en het staat prachtig op je cv, dus je denkt 'ok, nog maar even volhouden dan'

Maar het is zo verschrikkelijk toxic.
Alle reacties Link kopieren Quote
Helemaal waar en eens Dropdrop. Ik ga ook hoor, nog 1 jaartje.. Echt, heb het mezelf beloofd en kijk er enorm naar uit :-)

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven