Relaties
alle pijlers
HELP! Mijn vader overweegt om te scheiden
vrijdag 10 januari 2025 om 00:24
Mijn ouders zijn 45 jaar samen waarvan 42 jaar getrouwd. Ik weet niet anders dan dat mijn ouders bij elkaar zijn. Vanochtend was mijn vader bij mij op bezoek en kwam hij met een boodschap: hij twijfelt of hij nog verder wil met mijn moeder...
Ik wist niet wat ik moest zeggen. Ik klapte dicht en wist niet goed hoe te reageren. Op het eerste oog kwam ik misschien zelfs heel rustig over, maar vlak nadat mijn vader de deur uit was was er vooral verdriet en héél veel verbazing. Dit was het allerlaatste wat ik verwacht had... Mijn broertje is vandaag ook op de hoogte gebracht.
Mijn vader is nu 3 jaar met pensioen en wil genieten van zijn oude dag, maar hij heeft het gevoel gevangen te zitten in zijn huwelijk. Mijn moeder is heel afhankelijk en heeft mijn vader bij alles nodig. Mijn moeder is heel beperkt in haar mobiliteit (geen rijbewijs, bang in het verkeer) waardoor ze altijd terugvalt op mijn vader. Ook digitaal is ze niet bekwaam waardoor ze altijd mijn vader nodig heeft. Mijn vader krijgt het idee altijd met haar bezig te zijn en niet te kunnen genieten van dingen die hij graag wil doen. Daarbij zitten mijn ouders op emotioneel niveau niet op dezelfde lijn waardoor mijn vader diepgang in het contact mist. Daarbij denkt mijn moeder altijd in problemen en nooit in oplossingen wat voor de nodige negativiteit zorgt.
Mijn broertje en ik hebben dit ook in bepaalde mate gemerkt. Het gevoel dat mijn vader heeft kan ik daardoor ook wel een beetje begrijpen. Anderzijds heeft hij sinds een jaar een vrouw leren kennen via vrijwilligerswerk waarmee hij af en toe vriendschappelijk afspreekt. Dit houdt hij voor niemand geheim, dus mijn moeder weet dit ook. Mijn moeder vind dit volgens mij wel moeilijk om te zien en dat snap ik van haar kant ook wel. Mijn broertje en ik vragen ons nu ook af of die nieuwe vriendschap wellicht meespeelt bij mijn vader. Is het alleen vriendschap of zijn hier ook gevoelens bij gekomen?
Mijn vader heeft altijd gewerkt, is goed bij de tijd en zou zich in zijn eentje wel redden. Mijn moeder daarentegen... Die zit helemaal aan de grond als zij het in haar eentje moet doen. Ze heeft nooit gewerkt en dus niks opgebouwd, ze heeft geen vervoer, ze is digitaal niet bekwaam, ze heeft buiten de 2 kinderen geen familie meer aan haar kant. Ik zie het niet voor me hoe zij in haar eentje voor zichzelf kan zorgen. Mijn broertje en ik hebben allebei een drukke baan en ook ons eigen leven, dus wij kunnen niet elke dag naast haar gaan zitten.
Het zijn mensen van 61 en 67, dus eigenlijk zou je hen vrij moeten laten in hun eigen keuzes, al is dit wel iets wat ons erg veel zorgen baart. Waarom nu nog, na 46 jaar? Waar gaat mijn moeder dan terechtkomen? Hoe gaat deze vrouw ooit aan een andere woning komen? Ze heeft nooit gewerkt, dus nu nog de arbeidsmarkt op is ook superlastig.
Wij zien al helemaal voor ons welke puinhoop er gaat ontstaan als mijn vader dit gaat doorzetten.
Wat zouden jullie in dit geval doen? Wij zouden natuurlijk het liefste hebben dat ze er samen uit kunnen komen middels relatietherapie of iets dergelijks. Maar je kunt ze ook niet tegenhouden in hun handelen. Hele lastige situatie dit.
Ik wist niet wat ik moest zeggen. Ik klapte dicht en wist niet goed hoe te reageren. Op het eerste oog kwam ik misschien zelfs heel rustig over, maar vlak nadat mijn vader de deur uit was was er vooral verdriet en héél veel verbazing. Dit was het allerlaatste wat ik verwacht had... Mijn broertje is vandaag ook op de hoogte gebracht.
Mijn vader is nu 3 jaar met pensioen en wil genieten van zijn oude dag, maar hij heeft het gevoel gevangen te zitten in zijn huwelijk. Mijn moeder is heel afhankelijk en heeft mijn vader bij alles nodig. Mijn moeder is heel beperkt in haar mobiliteit (geen rijbewijs, bang in het verkeer) waardoor ze altijd terugvalt op mijn vader. Ook digitaal is ze niet bekwaam waardoor ze altijd mijn vader nodig heeft. Mijn vader krijgt het idee altijd met haar bezig te zijn en niet te kunnen genieten van dingen die hij graag wil doen. Daarbij zitten mijn ouders op emotioneel niveau niet op dezelfde lijn waardoor mijn vader diepgang in het contact mist. Daarbij denkt mijn moeder altijd in problemen en nooit in oplossingen wat voor de nodige negativiteit zorgt.
Mijn broertje en ik hebben dit ook in bepaalde mate gemerkt. Het gevoel dat mijn vader heeft kan ik daardoor ook wel een beetje begrijpen. Anderzijds heeft hij sinds een jaar een vrouw leren kennen via vrijwilligerswerk waarmee hij af en toe vriendschappelijk afspreekt. Dit houdt hij voor niemand geheim, dus mijn moeder weet dit ook. Mijn moeder vind dit volgens mij wel moeilijk om te zien en dat snap ik van haar kant ook wel. Mijn broertje en ik vragen ons nu ook af of die nieuwe vriendschap wellicht meespeelt bij mijn vader. Is het alleen vriendschap of zijn hier ook gevoelens bij gekomen?
Mijn vader heeft altijd gewerkt, is goed bij de tijd en zou zich in zijn eentje wel redden. Mijn moeder daarentegen... Die zit helemaal aan de grond als zij het in haar eentje moet doen. Ze heeft nooit gewerkt en dus niks opgebouwd, ze heeft geen vervoer, ze is digitaal niet bekwaam, ze heeft buiten de 2 kinderen geen familie meer aan haar kant. Ik zie het niet voor me hoe zij in haar eentje voor zichzelf kan zorgen. Mijn broertje en ik hebben allebei een drukke baan en ook ons eigen leven, dus wij kunnen niet elke dag naast haar gaan zitten.
Het zijn mensen van 61 en 67, dus eigenlijk zou je hen vrij moeten laten in hun eigen keuzes, al is dit wel iets wat ons erg veel zorgen baart. Waarom nu nog, na 46 jaar? Waar gaat mijn moeder dan terechtkomen? Hoe gaat deze vrouw ooit aan een andere woning komen? Ze heeft nooit gewerkt, dus nu nog de arbeidsmarkt op is ook superlastig.
Wij zien al helemaal voor ons welke puinhoop er gaat ontstaan als mijn vader dit gaat doorzetten.
Wat zouden jullie in dit geval doen? Wij zouden natuurlijk het liefste hebben dat ze er samen uit kunnen komen middels relatietherapie of iets dergelijks. Maar je kunt ze ook niet tegenhouden in hun handelen. Hele lastige situatie dit.
vrijdag 10 januari 2025 om 07:45
Ik ben 60 en ben echt redelijk verbaasd over het feit dat het hier een vrouw van mijn leeftijd betreft. Het klinkt als mijn ooms en tantes, mijn eigen moeder was juist heel zelfstandig.Attraverso schreef: ↑10-01-2025 07:42Dit is een beetje gemeen hè . Er is een leven naast een huishouden en moeder zijn. Moeder is zelf helemaal niet ondernemend geweest en misschien kwam het moeder net goed uit om voor de rest heel passief te zijn. Zij is 61, komaan. Hoe lang zijn de kinderen al het huis uit? En ze moest niet werken, niet. En toch was zij voor zo veel afhankelijk van haar man.
Zorg voor de moeder? Van 61?? Als ik ga zeggen hoe mijn moeder haar leven er als 70+ uit ziet ga ik mezelf te herkenbaar maken maar voor een vrouw van 61 die voor de rest gezond is zou je niet moeten zorgen .
In mijn generatie zie ik dit nauwelijks nog.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
vrijdag 10 januari 2025 om 07:46
Dat weten we natuurlijk niet.Speculaastaart schreef: ↑10-01-2025 07:44Dat klopt, maar van een kale kip kun je niet plukken. Wat hij niet heeft, kan hij niet aan haar betalen.
Maar hebt houdt vooral in stand dat ze ook na een scheiding nog volledig afhankelijk is van die man.
vrijdag 10 januari 2025 om 07:48
Die moeder is inderdaad maar 9 jaar ouder dan ik dus ik theorie geef ik je gelijk.Attraverso schreef: ↑10-01-2025 07:42Dit is een beetje gemeen hè . Er is een leven naast een huishouden en moeder zijn. Moeder is zelf helemaal niet ondernemend geweest en misschien kwam het moeder net goed uit om voor de rest heel passief te zijn. Zij is 61, komaan. Hoe lang zijn de kinderen al het huis uit? En ze moest niet werken, niet. En toch was zij voor zo veel afhankelijk van haar man.
Zorg voor de moeder? Van 61?? Als ik ga zeggen hoe mijn moeder haar leven er als 70+ uit ziet ga ik mezelf te herkenbaar maken maar voor een vrouw van 61 die voor de rest gezond is zou je niet moeten zorgen .
Maar de dynamiek in dit gezin klinkt in mijn oren ongezond. Hoe er over moeder wordt gesproken door ieder gezinslid, al zou het ooit de meest iniatiefrijke vrouw ter wereld zijn geweest (en ik ben zelf nogal pittig al rij ik niet, en ben niet bijster digitaal savvy) als dit narratief al 45 jaar wordt gebracht kun je om minder doodslaan. Die vrouw is geïsoleerd, heeft niemand en haar gezin groeit en bloeit.
Ze heeft heus wel wat goed gedaan zo te lezen.
Firm believer in: you shouldn't have bothered me to begin with.
vrijdag 10 januari 2025 om 07:49
Maar je vader leeft dus met een vrouw die nogal aan hem kleeft en met wie hij niet naar zijn zin kan praten en je moeder leeft als een 85 plusser. En jij vindt het allemaal zo vreselijk dat je vader niet verder wil, dat je vindt dat ze maar in relatietherapie moeten gaan. Je vindt nogal veel. Ik denk niet dat je ouders daarmee geholpen zijn. Het klinkt meer alsof iedereen al jaren zat te kijken hoe deze trein langzaam op een muur aan het afrijden was.
vrijdag 10 januari 2025 om 07:49
Hier hetzelfde ik ben 59 ik ken niemand in mijn omgeving die niet werkt, digitaal of enigszins financieel onafhankelijk is .
Zelfs mijn moeder en schoonmoeder had/heeft een smartphone en tablet en regelen de hele boel zelf .
To er is natuurlijk wel (digitale) ondersteuning te vinden voor je moeder buiten jullie om .
vrijdag 10 januari 2025 om 07:49
Echt, waarom? Het zijn volwassen mensen die hun eigen beslissingen mogen nemen. Ze hoeven geem verantwoording af te leggen.zwembad84 schreef: ↑10-01-2025 07:20Ik zou de boel eend goed uitdragen bij je vader. Is hij verliefd? Is er een relatie? Hoe oud is die dame? Wat zijn de plannen met haar? Is het nodig om daarvoor uit elkaar te gaan of is een open relatie ook mogelijk bijv? Lijkt me ook niet dat al die andere dame rond dezelfde leeftijd is, dat er gelijk moet worden samengewoond bijv. Hoe ziet je vader het voor zich?
Verder ook met je moeder praten. Wat vindt zij er allemaal van? Hoe ziet ze dit voor zich? Wat is haar plan? Snap ze de impact? Weet ze het al?
Het is je vader zijn goed recht om te scheiden, maar hij heeft wel een zorgplicht naar je moeder afhankelijk van de reden waarom dit zo gelopen is met de afhankelijkheid van je moeder.
Mijn ouders gingen ook scheiden toen ik al volwassen was. Ja,, ik vond het verdrietig, maar er zo'n enorm drama van maken is nergens voor nodig.
Ik vind het nogal denigrerend hoe er over moeder geschreven wordt. Op je 61e kan je prima met een tablet en telefoon leren omgaan, cursussen genoeg. Ze heeft geen it-specialist te worden, ze moet leren hoe de app van de bank werkt. Ook fietsen of in de trein stappen is geen rocket science. Ik neem voor het gemak ook even aan dat moeder prima in haar eentje een huishouden kan runnen.
Bij mjjn eigen ouders is da nog het grootste probleem geworden, het huishouden van pa. Daar hoor ik to niet over.
vrijdag 10 januari 2025 om 07:50
Heb jij het hele boek gekregen van iets waarvan wij alleen de eerste pagina hebben?Valtifest schreef: ↑10-01-2025 07:48Die moeder is inderdaad maar 9 jaar ouder dan ik dus ik theorie geef ik je gelijk.
Maar de dynamiek in dit gezin klinkt in mijn oren ongezond. Hoe er over moeder wordt gesproken door ieder gezinslid, al zou het ooit de meest iniatiefrijke vrouw ter wereld zijn geweest (en ik ben zelf nogal pittig al rij ik niet, en ben niet bijster digitaal savvy) als dit narratief al 45 jaar wordt gebracht kun je om minder doodslaan. Die vrouw is geïsoleerd, heeft niemand en haar gezin groeit en bloeit.
Ze heeft heus wel wat goed gedaan zo te lezen.
vrijdag 10 januari 2025 om 07:51
Ik zou het je vader gunnen om zelf deze beslissing te mogen nemen, zonder weerstand van jullie. Als hij niet gelukkig is en het laatste deel van zijn leven met iemand anders door wil brengen dan moet hij dat doen.
Je moeder is 61, dat is in principe nog jong genoeg om zelfstandig te kunnen worden. Je vader kan ook overleiden en dan moet ze het ook zelf doen. Dat hebben wij hier gehad met mijn schoonvader. Schoonmoeder ging op vrij jonge leeftijd dood. Schoonvader kon niks. Hij was degene die het geld verdiende verder deed Schoonmoeder alles. Uiteindelijk heeft hij op late leeftijd nog zelf leren koken, het huishouden, sociale contacten onderhouden etc. Het ging niet vanzelf maar lukte wel. Dit kan bij jouw moeder ook het geval zijn. Je moeder is echt veel te jong om al afhankelijk te zijn.
Je moeder is 61, dat is in principe nog jong genoeg om zelfstandig te kunnen worden. Je vader kan ook overleiden en dan moet ze het ook zelf doen. Dat hebben wij hier gehad met mijn schoonvader. Schoonmoeder ging op vrij jonge leeftijd dood. Schoonvader kon niks. Hij was degene die het geld verdiende verder deed Schoonmoeder alles. Uiteindelijk heeft hij op late leeftijd nog zelf leren koken, het huishouden, sociale contacten onderhouden etc. Het ging niet vanzelf maar lukte wel. Dit kan bij jouw moeder ook het geval zijn. Je moeder is echt veel te jong om al afhankelijk te zijn.
vrijdag 10 januari 2025 om 07:53
Sterkte, dat je ouders samen niet gelukkig zijn is pijnlijk en werpt misschien ook een licht op hoe je je jeugd ervaren hebt.
Een vrouw van 61 is gewoon volwassen. Ik lees niet dat ze ziek is. Ze kan zelf dingen leren en ze kan zelf hulp vragen. Aan andere volwassenen in haar vrienden of volwassen familiekring, aan hulpinstanties indien nodig.
Je houd haar onnodig klein, alsof zij het kind is.
Blijf zelf haar kind en ga niet in rare dynamieken bewegen en redderen of kant kiezen. Als de relatie met je ouders goed is, steun beiden maar op de grens van wat als kind gezond is. Is je relatie met je ouders ingewikkeld, kijk dan naar een gezonde afstand tot hen. Dit kan heel moeilijk zijn als je onzeker bent en je wil 'bewijzen' voor goedkeuring of liefde.
Een vrouw van 61 is gewoon volwassen. Ik lees niet dat ze ziek is. Ze kan zelf dingen leren en ze kan zelf hulp vragen. Aan andere volwassenen in haar vrienden of volwassen familiekring, aan hulpinstanties indien nodig.
Je houd haar onnodig klein, alsof zij het kind is.
Blijf zelf haar kind en ga niet in rare dynamieken bewegen en redderen of kant kiezen. Als de relatie met je ouders goed is, steun beiden maar op de grens van wat als kind gezond is. Is je relatie met je ouders ingewikkeld, kijk dan naar een gezonde afstand tot hen. Dit kan heel moeilijk zijn als je onzeker bent en je wil 'bewijzen' voor goedkeuring of liefde.
vrijdag 10 januari 2025 om 08:13
Moeder heeft naast recht op alimentatie ook recht op de helft van het pensioen van vader (en wel direct, niet pas als ze zelf ook met pensioen gaat) . Aangezien je schrijft dat ze zelf niet zo vaardig is op dat gebied zou ik ervoor zorgen dat je haar daar bij helpt, zodat dat geld inderdaad bij haar terechtkomt.
https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpe ... -scheiding
Misschien moet je ook je vader even waarschuwen dat hij dan wel de helft van zijn pensioen moet inleveren als hij de scheiding doorzet.
https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpe ... -scheiding
Misschien moet je ook je vader even waarschuwen dat hij dan wel de helft van zijn pensioen moet inleveren als hij de scheiding doorzet.
vrijdag 10 januari 2025 om 08:13
Hoe vervelend en pijnlijk voor jullie, maar het is aan je vader om te beslissen. Ik kan best voorstellen dat er een moment komt dat het bij hem op is en hij echt niet verder meer wil.
Voor je moeder ook erg verdrietig. En dan is het maar net welke kant het uit gaat. Of ze blijft passief zitten en gaat op jullie leunen, of ze leert ineens dingen en wordt langzaamaan zelfstandiger.
Als jullie haar dingen gaan leren, zorg dat je het echt stap voor stap doet, en niet te snel wil. Dingen die voor ons normaal zijn, is voor iemand die onzelfstandig is, heel veel.
En je kan hulp gaan inschakelen voor haar, want zo passief als jij beschrijft, daar zal iets onder zitten en iemand die neutraal is en haar helpt kan een grote steun zijn.
Voor je moeder ook erg verdrietig. En dan is het maar net welke kant het uit gaat. Of ze blijft passief zitten en gaat op jullie leunen, of ze leert ineens dingen en wordt langzaamaan zelfstandiger.
Als jullie haar dingen gaan leren, zorg dat je het echt stap voor stap doet, en niet te snel wil. Dingen die voor ons normaal zijn, is voor iemand die onzelfstandig is, heel veel.
En je kan hulp gaan inschakelen voor haar, want zo passief als jij beschrijft, daar zal iets onder zitten en iemand die neutraal is en haar helpt kan een grote steun zijn.
vrijdag 10 januari 2025 om 08:16
Serieus?zwembad84 schreef: ↑10-01-2025 07:20Ik zou de boel eend goed uitdragen bij je vader. Is hij verliefd? Is er een relatie? Hoe oud is die dame? Wat zijn de plannen met haar? Is het nodig om daarvoor uit elkaar te gaan of is een open relatie ook mogelijk bijv? Lijkt me ook niet dat al die andere dame rond dezelfde leeftijd is, dat er gelijk moet worden samengewoond bijv. Hoe ziet je vader het voor zich?
Verder ook met je moeder praten. Wat vindt zij er allemaal van? Hoe ziet ze dit voor zich? Wat is haar plan? Snap ze de impact? Weet ze het al?
Het is je vader zijn goed recht om te scheiden, maar hij heeft wel een zorgplicht naar je moeder afhankelijk van de reden waarom dit zo gelopen is met de afhankelijkheid van je moeder.
Wauw, alsof die moeder verstandelijk beperkt is en vader zich moet verantwoorden dat hij zijn leven anders wil.
Ja wat!? Pannekoek! Doei! ©
vrijdag 10 januari 2025 om 08:18
Volgens mij heeft ze nu al recht op de helft het pensioen.Valtifest schreef: ↑10-01-2025 07:13Mijn advies aan moeder is: nog even zes jaar doorbijten, en dan go get your partnerpensioen girl.
Na 45 jaar als huissloof ingezet te zijn zodat meneer 'lekker middenin het leven' kan blijven staan is dat nog wel op te brengen, denk ik. Die man is toch uithuizig.
vrijdag 10 januari 2025 om 08:20
Ik zou liever vanaf het begin af aan zorgen dat ze hier een professional voor inhuurt, dat ze een externe vraagbaak krijgt.OgenvanTijgers schreef: ↑10-01-2025 08:13Moeder heeft naast recht op alimentatie ook recht op de helft van het pensioen van vader (en wel direct, niet pas als ze zelf ook met pensioen gaat) . Aangezien je schrijft dat ze zelf niet zo vaardig is op dat gebied zou ik ervoor zorgen dat je haar daar bij helpt, zodat dat geld inderdaad bij haar terechtkomt.
https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpe ... -scheiding
Misschien moet je ook je vader even waarschuwen dat hij dan wel de helft van zijn pensioen moet inleveren als hij de scheiding doorzet.
Anders nemen de kinderen de rol van pa 1 op 1 over.
Ze moet zelf haar netwerk opbouwen. Daar kun je bij helpen.
vrijdag 10 januari 2025 om 08:33
Als ze zijn getrouwd in gemeenschap van goederen is gewoon de helft van het opgebouwde vermogen haar eigendom. Daar hoef je hem niet van te overtuigen, dat is gewoon zo.NomenNesci0 schreef: ↑10-01-2025 00:48Je kúnt niks doen. Dit is het huwelijk van je ouders. Wat er ook besloten wordt, daar sta jij buiten. Je kunt hooguit het goede gesprek voeren met je vader om hem te bewegen je moeder nog te compenseren voor het feit dat zij (?aaname) al die jaren het gezin draaiende heeft gehouden, terwijl hij kon werken. Zodat ze iig recht heeft op een deel van wat er is opgebouwd. Dat is als ze een heel traditioneel huwelijk hadden.
Verder is 61 ook weer niet zo oud (neem aan dat dat de leeftijd van je moeder is) om nieuwe vaardigheden te leren. Ze zal niet de eerste vrouw zijn op aarde die digitale vaardigheden leert op latere leeftijd. En dat zou ik haar ook adviseren om te doen, ongeacht of het huwelijk standhoudt of niet.
Niemand wordt slechter van zelfstandigheid.
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
vrijdag 10 januari 2025 om 08:36
vrijdag 10 januari 2025 om 08:41
Zodra het pensioenfonds gaat uitbetalen aan hem, kan zij haar deel opeisen. Ook als ze zelf nog niet pensioengerechtigd is. De helft van zijn tijdens hun huwlijk opgebouwde pensioen is namelijk van haar. En gezien de leeftijd en de duur van het huwelijk zal dat ook echt (vrijwel) de helft zijn.Speculaastaart schreef: ↑10-01-2025 07:09Hij krijgt pensioen en aow. Zij is nog te jong voor aow. Kan dus heel krap worden. Ik ken twee vrouwen die samen zijn met hun partner. En met een vergelijkbaar leeftijdsverschil nu ook even niet zo goed rondkomen omdat zij zelf nog geen recht hebben op aow.
De helft van alles wat ze hebben opgebouwd is van haar. En waarschijnlijk heeft ze een aantal jaren recht op partner alimentatie (afhankelijk van zijn draagkracht). Ik vermoed dat die vader geen idee heeft wat scheiden financieel voor hem gaat betekenen.
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
vrijdag 10 januari 2025 om 08:44
+1
En tegelijkertijd had het wellicht wel op zijn weggelaten om zijn vrouw daarin te motiveren. Ik snap je vader wel overigens (en herken de situatie vanuit mijn man’s vorige relatie al was die veel jonger toen hij de scheiding uiteindelijk doorzette). Je moeder moet als de sodemieter zorgen (en dat is moeilijk) dat ze zelfredzaam wordt. Je vader kan haar daar wel bij helpen en ik vind ook, zo lezende, dat hij daartoe moreel verplicht is. En als kind kun je er zijn als luisterend oor zonder oordeel (zover dat lukt) en het je ouders ook laten uitzoeken. Sterkte.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
vrijdag 10 januari 2025 om 08:51
Dat dacht ik ook gelijk toen ik het las. Een vriendin van vrijwilligerswerk waarmee hij 'vriendschappelijk' omgaat. Jaja, daar begint het mee. Ik denk dat daar inderdaad meer speelt, tussen vader en deze nieuwe mevrouw. Daarnaast kan ik me goed voorstellen dat als je iemand ontmoet, die wat steviger en zelfstanddig in het leven staat, dat een contrast vormt met je huidige relatie en denkt: er is meer in de wereld dan dit huwelijl. Wel vedrietig dat moeder zo afhankelijk is voor zoveel praktische zaken.
vrijdag 10 januari 2025 om 08:57
Of vond hij het wel relaxed dat hij lekker kon werken, zijn prak en pantoffels klaarstonden als hij thuis kwam en hij zich nooit hoefde te bemoeien met de opvoeding van zijn kinderen.pompelmoentje schreef: ↑10-01-2025 08:4561.. mijn hemel. Ik begrijp je vader wel. Zijn hele leven fulltime gewerkt en nu zit hij alleen met iemand die niks kan/wil.
Is er nooit eerder wrijving geweest als ze samen iets ondernamen? Ging je moeder dan wel mee?
Hij heeft zich in ruim 40 blijkbaar nooit eerder drukgemaakt om de ontwikkeling van zijn vrouw. En nu hij een ander heeft ontmoet is het ineens een probleem.
vrijdag 10 januari 2025 om 09:00
Toen ik dit topic las, dacht ik dat het ging om bejaarde ouders van minstens 75+. Maar het gaat om mensen van in de 60, moeder is zelfs pas 61. Dat is echt nog jong in deze tijd toch? Het verbaast me dat iemand van die leeftijd nooit iets van een eigen leven heeft opgebouwd, maar zo te horen is ze ook al getrouwd op haar 18e, wat natuurlijk ook 43 jaar geleden uitzonderlijk jong was om te trouwen.
Ik zou als de wiedeweerga je moeder gaan stimuleren om zelfstandiger te worden. r zijn cursussen voor digitale vaardigheden. In de zorg zijn altijd handjes nodig, dus wellicht kan ze een korte opleiding gaan doen en daar in aan de slag? Dat zal geen dikbetaalde baan worden, maar dan staat ze in elk geval op eigen benen.
Ik zou als de wiedeweerga je moeder gaan stimuleren om zelfstandiger te worden. r zijn cursussen voor digitale vaardigheden. In de zorg zijn altijd handjes nodig, dus wellicht kan ze een korte opleiding gaan doen en daar in aan de slag? Dat zal geen dikbetaalde baan worden, maar dan staat ze in elk geval op eigen benen.
vrijdag 10 januari 2025 om 09:05
Wat een vervelende situatie, je vader heeft het ten minste wel aan jullie verteld en ook al half-om-half "eerlijk" de waarschijnlijke reden gegeven achter deze wens tot breuk. Maar kan het ook niet zijn dat hij door het contact met deze vriendin en het grote contrast en het nieuwe en verfrissende, alle "nadelen" van je moeder een beetje te erg aandikt of om zich te verantwoorden of omdat het zo verschillend is. Als je al zo lang bij elkaar bent is het toch raar dat je daar niet eerder over gevallen bent dus hij heeft het zich ook lekker laten aanleunen. Als jouw moeder thuismoeder is geweest en altijd het huishouden heeft kunnen draaien heeft ze best wel wat meer in haar mars dan jullie denken, soms is het gewoon makkelijk om zaken aan een ander over te laten en groeit dat zo, de een kookt, de ander klust of doet de administratie laat maar heel eenvoudig zeggen maar dat wil niet zeggen dat ze dat niet kan. Mijn ouders zijn eind tachtig en over de negentig en hebben ook op hele late leeftijd geleerd te computeren, facebooken en instagrammen omdat ze dan de kleinkinderen kunnen kunnen volgen en kunnen facetimen, niks moeilijks aan met een beetje geoefen en geduld. Heb je al met je moeder gesproken? Het zal een klap zijn maar wie weet ziet ze het helemaal niet zo somber is en pakt ze snel dingen op. Ik zou alleeen informatie over cursussen aanbieden of voorzichtig suggesties doen maar absoluut niet dwingen of alles voor haar gaan regelen, dan ontneem je haar ook de kans om het zelf uit te zoeken en op te pakken anders blijft zij ook nog na de scheiding "gevangen" in haar afhankelijkheid.
vrijdag 10 januari 2025 om 09:05
Dat zou ook mijn manier van helpen zijn. Zorg dat dit professioneel wordt aangepakt. Maar zoals je je moeder omschrijft denk ik dat ze voor het inschakelen van een advocaat wel hulp nodig heeft.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in