HELP! Mijn vader overweegt om te scheiden

CLA vrijdag 10 januari 2025 om 00:24

Mijn ouders zijn 45 jaar samen waarvan 42 jaar getrouwd. Ik weet niet anders dan dat mijn ouders bij elkaar zijn. Vanochtend was mijn vader bij mij op bezoek en kwam hij met een boodschap: hij twijfelt of hij nog verder wil met mijn moeder...

Ik wist niet wat ik moest zeggen. Ik klapte dicht en wist niet goed hoe te reageren. Op het eerste oog kwam ik misschien zelfs heel rustig over, maar vlak nadat mijn vader de deur uit was was er vooral verdriet en héél veel verbazing. Dit was het allerlaatste wat ik verwacht had... Mijn broertje is vandaag ook op de hoogte gebracht.

Mijn vader is nu 3 jaar met pensioen en wil genieten van zijn oude dag, maar hij heeft het gevoel gevangen te zitten in zijn huwelijk. Mijn moeder is heel afhankelijk en heeft mijn vader bij alles nodig. Mijn moeder is heel beperkt in haar mobiliteit (geen rijbewijs, bang in het verkeer) waardoor ze altijd terugvalt op mijn vader. Ook digitaal is ze niet bekwaam waardoor ze altijd mijn vader nodig heeft. Mijn vader krijgt het idee altijd met haar bezig te zijn en niet te kunnen genieten van dingen die hij graag wil doen. Daarbij zitten mijn ouders op emotioneel niveau niet op dezelfde lijn waardoor mijn vader diepgang in het contact mist. Daarbij denkt mijn moeder altijd in problemen en nooit in oplossingen wat voor de nodige negativiteit zorgt.

Mijn broertje en ik hebben dit ook in bepaalde mate gemerkt. Het gevoel dat mijn vader heeft kan ik daardoor ook wel een beetje begrijpen. Anderzijds heeft hij sinds een jaar een vrouw leren kennen via vrijwilligerswerk waarmee hij af en toe vriendschappelijk afspreekt. Dit houdt hij voor niemand geheim, dus mijn moeder weet dit ook. Mijn moeder vind dit volgens mij wel moeilijk om te zien en dat snap ik van haar kant ook wel. Mijn broertje en ik vragen ons nu ook af of die nieuwe vriendschap wellicht meespeelt bij mijn vader. Is het alleen vriendschap of zijn hier ook gevoelens bij gekomen?

Mijn vader heeft altijd gewerkt, is goed bij de tijd en zou zich in zijn eentje wel redden. Mijn moeder daarentegen... Die zit helemaal aan de grond als zij het in haar eentje moet doen. Ze heeft nooit gewerkt en dus niks opgebouwd, ze heeft geen vervoer, ze is digitaal niet bekwaam, ze heeft buiten de 2 kinderen geen familie meer aan haar kant. Ik zie het niet voor me hoe zij in haar eentje voor zichzelf kan zorgen. Mijn broertje en ik hebben allebei een drukke baan en ook ons eigen leven, dus wij kunnen niet elke dag naast haar gaan zitten.

Het zijn mensen van 61 en 67, dus eigenlijk zou je hen vrij moeten laten in hun eigen keuzes, al is dit wel iets wat ons erg veel zorgen baart. Waarom nu nog, na 46 jaar? Waar gaat mijn moeder dan terechtkomen? Hoe gaat deze vrouw ooit aan een andere woning komen? Ze heeft nooit gewerkt, dus nu nog de arbeidsmarkt op is ook superlastig.
Wij zien al helemaal voor ons welke puinhoop er gaat ontstaan als mijn vader dit gaat doorzetten.

Wat zouden jullie in dit geval doen? Wij zouden natuurlijk het liefste hebben dat ze er samen uit kunnen komen middels relatietherapie of iets dergelijks. Maar je kunt ze ook niet tegenhouden in hun handelen. Hele lastige situatie dit.

Charlotta vrijdag 10 januari 2025 om 09:48

Ik vind het echt niet relevant voor het verhaal of vader misschien een ander heeft, en het lijkt me beter hem gewoon het voordeel van de twijfel te geven tot het tegendeel bewezen is. Feit is dat hij erachter is gekomen dat hij niet meer gelukkig is in de relatie met zijn vrouw, en dat mag gewoon.

Ik moet eerlijk zeggen dat als ik de OP lees, dat ik me afvraag of er bij moeder niet iets speelt zoals laagbegaafdheid. Het gebrek aan diepgang, niets zelf kunnen, etc. Het verbaast me dan ook wel dat TO zegt dat broertje en zij 'daar in beperkte mate iets van gemerkt hebben'. Dat er een enorme ongelijkheid is tussen vader en moeder, dat merk je als kind toch ook wel?

charlotta wijzigde dit bericht op 10-01-2025 09:51

38.49% gewijzigd

bijtie vrijdag 10 januari 2025 om 09:49

zwembad84 schreef: ↑
10-01-2025 09:38
Mijn moeder en haar man praten gewoon met ons over hun relatieproblemen. We hebben ze net door een crisis heen gesleept als volwassen kinderen.
Je kan wel lachend gaan doen om een open relatie, maar dat kan prima een mogelijkheid zijn om toch ergens te komen met elkaar en vanuit daar verder. Je moet alle wegen openhouden. Uit elkaar is niet de enige weg.

Wat, ik vind dat je er dan echt veel te diep in zit. Als kind is dat echt niet je taak hoor.

Kan zijn dat het in gezinnen zo gegroeid is, maar dat maakt het niet de norm.

Je ouders een open relatie adviseren, serieus?

Zie je je eigen kinderen al een gesprek met jou voeren over het huwelijk en seksleven van jou en je partner en je erover adviseren?

bijtie wijzigde dit bericht op 10-01-2025 09:50

9.22% gewijzigd

zwembad84 vrijdag 10 januari 2025 om 09:49

ldp schreef: ↑
10-01-2025 09:46
Ik zeg toch niet dat je als kinderen niets te maken hebt met de situatie?
Je hebt te maken met het feit dat je vader aangeeft dat hij niet met je moeder verder wil.l en wat daar uit voort komt.

Hoe oud die andere vrouw is, of hij met haar naar bed gaat en of je moeder het ook met een ander mag doen vanaf nu hoort daar m.i. niet bij.

Ook als de vader helemaal niets heeft met een ander staat het hem vrij een einde te maken aan de relatie met de moeder.

Ja oke, de vraag kan ook beperkt worden tot 1 vraag: pa, wat zijn je plannen en hoe zie je dat voor je met mam?

zwembad84 vrijdag 10 januari 2025 om 09:53

bijtie schreef: ↑
10-01-2025 09:49
Wat, ik vind dat je er dan echt veel te diep in zit. Als kind is dat echt niet je taak hoor.

Kan zijn dat het in gezinnen zo gegroeid is, maar dat maakt het niet de norm.

Je ouders een open relatie adviseren, serieus?

Zie je je eigen kinderen al een gesprek met jou voeren over het huwelijk en seksleven van jou en je partner en je erover adviseren?

Ik zeg niet dat ze een open relatie moet adviseren. Ik roep het als optie die ook, als de situatie zich daar voor leent volgens TO, overwogen kan worden. Ik snap dat deze nuance ontbreekt in mn eerder post. Maar het wordt hier ook altijd wel weer zeer snel in allerlei extremen getrokken op het forum. Gezond verstand is natuurlijk bij alles de basis en dat kan TO zelf inschatten.

Mangogo vrijdag 10 januari 2025 om 09:54

Ik vind de opmerking ze zijn 61 en 67, waarom nu nog best tekenend. Ze hebben misschien nog wel 20 jaar of meer te gaan. Erg lang voor een huwelijk waar je niet meer in wilt zitten.

Het enige wat ik hierin als kind zou doen is zeggen dat je niet gaat kiezen of mensen apart uitnodigen op verjaardagen etc. Bij een vriendin gingen de ouder uit elkaar toen ze beiden tussen 65 en 70 waren maar moeder wil niet met vader in 1 ruimte zijn. Ik zou dus passen om daarin te bemiddelen of me aan te passen.

Voornu vrijdag 10 januari 2025 om 09:54

zwembad84 schreef: ↑
10-01-2025 09:49
Ja oke, de vraag kan ook beperkt worden tot 1 vraag: pa, wat zijn je plannen en hoe zie je dat voor je met mam?

"Wat doen we met moeder", is meteen de vinger op de zere plek en geeft goed het/zijn probleem weer.
Ik ben heel benieuwd of moeder zelf nu ook probleemoplossende vaardigheden laat zien (vermoed van niet).

Ik herken mezelf niet eens

Mette vrijdag 10 januari 2025 om 09:54

pompelmoentje schreef: ↑
10-01-2025 09:12
Dit vul je zelf in. Je weet niet of hij zich wel of niet heeft bemoeid met de opvoeding.
Je weet ook niet of het oorzaak of gevolg is dat hij wil scheiden nu hij een ander heeft ontmoet.
Of ze echt een relatie hebben weten we niet eens.
Ik ga ook wel eens fietsen met de buurman maar heb er geen relatie mee.

De feiten zijn dat pa, nu er een vrouw met onbekende status is verschenen pas wil scheiden en niet 20 of 30 jaar geleden. Toen was de stilstaande ontwikkeling van ma blijkbaar geen reden om te scheiden.

En noem het levenservaring of net te veel soortgelijke verhalen meegemaakt hebben maar iets zegt me dat als de 'vriendschap' met een man was opgebloeid dat er dan geen scheiding was aangekondigd.

bijtie vrijdag 10 januari 2025 om 09:56

zwembad84 schreef: ↑
10-01-2025 09:53
Ik zeg niet dat ze een open relatie moet adviseren. Ik roep het als optie die ook, als de situatie zich daar voor leent volgens TO, overwogen kan worden. Ik snap dat deze nuance ontbreekt in mn eerder post.

Maar waarom moet dat "overwogen worden" door ons of door TO? Het zijn twee volwassen zestigers. Ze zijn verantwoordelijk voor zichzelf.

TO hoeft zich hier helemaal niet mee bezig te houden. Ze voelt zichzelf niet eens gezien in dit gezin.

Als kind mag je gewoon voor jezelf kiezen, je hebt er meestal al genoeg werk aan om de gevolgen van je jeugd zelf te verwerken. Met een moeder met zo'n persoonlijkheid waarschijnlijk al helemaal.

bijtie vrijdag 10 januari 2025 om 09:58

Misschien is de scheiding een uitstekende wake up call voor moeder om in therapie te gaan en zichzelf verder te gaan ontwikkelen.

Murgatroyd vrijdag 10 januari 2025 om 09:58

Mette schreef: ↑
10-01-2025 09:54
De feiten zijn dat pa, nu er een vrouw met onbekende status is verschenen pas wil scheiden en niet 20 of 30 jaar geleden. Toen was de stilstaande ontwikkeling van ma blijkbaar geen reden om te scheiden.

En noem het levenservaring of net te veel soortgelijke verhalen meegemaakt hebben maar iets zegt me dat als de 'vriendschap' met een man was opgebloeid dat er dan geen scheiding was aangekondigd.

En ook dat is heel menselijk he, dat ie dan denkt "wacht eens, ik ben ook nog een man en er is meer uit het leven te halen dan zorgen".

Je vraagt je wel eens af: 'Waar hebben wij het aan verdiend?

Charlotta vrijdag 10 januari 2025 om 09:58

bijtie schreef: ↑
10-01-2025 09:56
Maar waarom moet dat "overwogen worden" door ons of door TO? Het zijn twee volwassen zestigers. Ze zijn verantwoordelijk voor zichzelf.

TO hoeft zich hier helemaal niet mee bezig te houden. Ze voelt zichzelf niet eens gezien in dit gezin.

Als kind mag je gewoon voor jezelf kiezen, je hebt er meestal al genoeg werk aan om de gevolgen van je jeugd zelf te verwerken. Met een moeder met zo'n persoonlijkheid waarschijnlijk al helemaal.

Eens. TO heeft 2 andere topics geopend over haar ouders en de band is behoorlijk ingewikkeld, dus het lijkt me echt absurd dat ze zich ermee gaat bemoeien. Moeder adviseren over hoe ze zelfstandiger kan worden: prima. Maar meepraten over de vorm van hun relatie lijkt me echt een bijzonder slecht idee.

zwembad84 vrijdag 10 januari 2025 om 10:00

bijtie schreef: ↑
10-01-2025 09:56
Maar waarom moet dat "overwogen worden" door ons of door TO? Het zijn twee volwassen zestigers. Ze zijn verantwoordelijk voor zichzelf.

TO hoeft zich hier helemaal niet mee bezig te houden. Ze voelt zichzelf niet eens gezien in dit gezin.

Als kind mag je gewoon voor jezelf kiezen, je hebt er meestal al genoeg werk aan om de gevolgen van je jeugd zelf te verwerken. Met een moeder met zo'n persoonlijkheid waarschijnlijk al helemaal.

Dat ben ik met je eens. Ik wist ook niet van TO haar eerdere topic. Het is dan sowieso geen gezonde gezinsverhouding en dan is alles sowieso anders.

bijtie vrijdag 10 januari 2025 om 10:01

Murgatroyd schreef: ↑
10-01-2025 09:58
En ook dat is heel menselijk he, dat ie dan denkt "wacht eens, ik ben ook nog een man en er is meer uit het leven te halen dan zorgen".

Als het een ongezonde relatie was alleen maar logisch dat het een keer ophoudt.

En wie weet wat er nog meer gespeeld heeft wat TO niet weet, ouders/pa zullen vast niet alles openlijk bespreken met de kinderen.

Baggal vrijdag 10 januari 2025 om 10:04

Charlotta schreef: ↑
10-01-2025 09:24
Ja dit. De schuldvraag is echt niet relevant. Feit is dat vader een ontwikkeling heeft doorgemaakt en moeder niet, en dat kan allerlei oorzaken hebben.

Dit. En het ligt ook veel genuanceerder dan “wie de schuld heeft aan.” Scheiden is een proces en waarschijnlijk zijn er ook gewoon bepaalde patronen in het huwelijk van die ouders geslopen. Dingen waar de vader van TO al lang tegenaan liep. Voor de moeder stort haar wereld in, want haar steunpilaar gaat mogelijk weg. Dat die niet meteen in oplossingen denkt is logisch. Daarom ook mijn eerdere opmerking dat pa wel moreel verplicht is, haar met zaken te helpen. Zo helpt mijn man zijn ex nog altijd met de administratie, belastingen, etc. domweg omdat zij daar heel veel moeite mee heeft daar tijdens het huwelijk geen omkijken naar had. Voorwaarde is wel dat je met elkaar kunt blijven praten.

A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.

merano vrijdag 10 januari 2025 om 10:08

Woont broer nog thuis of is die nu al het huis uit gegaan? Dat zal dan misschien ook een belangrijk moment zijn geweest voor je vader. Pensioen en laatste kind de deur uit, dus niet meer verantwoordelijk voor het gezin.

Overigens is dit een omslagpunt, denk ik, waarin jij van kind dat door de ouders geholpen wordt, zal gaan veranderen in kind dat de ouders helpt.

In bijna iedere ouder-kind relatie komt dat omslagpunt een keer. Het is niet heel zwart-wit maar gaat meestal geleidelijk over van het een in het ander zonder dat je het zelf in de gaten hebt. Maar het wegvallen van het ouderlijk huis en je ouders als basisgezin zoals je dat gewend was versnelt het proces wel.

Je hebt het zelf goed op de rit schrijf je elders, dus je kunt je permitteren om wat tijd en energie in hen te investeren. En het is niet alleen maar narigheid. Vaak leer je elkaar anders en beter kennen als de rollen omgedraaid worden.

If none of us is prepared to die for freedom, then all of us will die under tyranny.

Mette vrijdag 10 januari 2025 om 10:12

Voornu schreef: ↑
10-01-2025 09:22
TO schrijft dat vader de kar moest trekken. Administratie, autorijden (dus ook de grote zaken halen, grotere afstanden moeten halen en brengen) werken lag/ligt allemaal bij vader. En ik weet niet hoe oud de kinderen zijn, maar veel gaat al zo'n 20 jaar via mail ed, dus misschien moest hij ook school-zaken regelen omdat hiervoor een pc nodig was.
Dat betekent dus dat hij naast werk nog heel veel op moest pakken omdat moeder dit niet kan. Dat je dan, eenmaal met pensioen, nog wat meer uit het leven wil halen en je dan pas realiseert hoe het leven met vrouw eruit ziet (want daarvoor druk met werk en regelzaken) vind ik niet gek.
Wat moet je dan met een vrouw die het vertikt heeft om bij te blijven al die jaren? Lekker makkelijk voor haar, kinderen het huis uit of al een zelfstandig leven en dan nog man alles laten doen. Hoe heeft zij haar dagen in vredesnaam gevuld? Huishouden kost op een gegeven moment niet meer dan een paar uur per dag, ik vind het onbegrijpelijk. Tenzij er bij moeder sprake is van een verstandelijke of lichamelijke beperking of een psychiatrische aandoening ofzo.

Pa mag gewoon scheiden he, eigen beslissing.

Maar moeder wegzetten als een onderontwikkelde luie kleuter terwijl ze een gezin gerund heeft (in ieder geval in de uren dat pa aan het werk was) is gewoon denigrerend.

Al die jaren was ze goed genoeg.

zwembad84 vrijdag 10 januari 2025 om 10:13

merano schreef: ↑
10-01-2025 10:08
Woont broer nog thuis of is die nu al het huis uit gegaan? Dat zal dan misschien ook een belangrijk moment zijn geweest voor je vader. Pensioen en laatste kind de deur uit, dus niet meer verantwoordelijk voor het gezin.

Overigens is dit een omslagpunt, denk ik, waarin jij van kind dat door de ouders geholpen wordt, zal gaan veranderen in kind dat de ouders helpt.

In bijna iedere ouder-kind relatie komt dat omslagpunt een keer. Het is niet heel zwart-wit maar gaat meestal geleidelijk over van het een in het ander zonder dat je het zelf in de gaten hebt. Maar het wegvallen van het ouderlijk huis en je ouders als basisgezin zoals je dat gewend was versnelt het proces wel.

Je hebt het zelf goed op de rit schrijf je elders, dus je kunt je permitteren om wat tijd en energie in hen te investeren. En het is niet alleen maar narigheid. Vaak leer je elkaar anders en beter kennen als de rollen omgedraaid worden.

Interessant wat jij schrijft. Is dat een theorie? Ik vind het voor mezelf herkenbaar, dat omslagpunt.

Baggal vrijdag 10 januari 2025 om 10:15

Charlotta schreef: ↑
10-01-2025 09:48
Ik vind het echt niet relevant voor het verhaal of vader misschien een ander heeft, en het lijkt me beter hem gewoon het voordeel van de twijfel te geven tot het tegendeel bewezen is. Feit is dat hij erachter is gekomen dat hij niet meer gelukkig is in de relatie met zijn vrouw, en dat mag gewoon.

Ik moet eerlijk zeggen dat als ik de OP lees, dat ik me afvraag of er bij moeder niet iets speelt zoals laagbegaafdheid. Het gebrek aan diepgang, niets zelf kunnen, etc. Het verbaast me dan ook wel dat TO zegt dat broertje en zij 'daar in beperkte mate iets van gemerkt hebben'. Dat er een enorme ongelijkheid is tussen vader en moeder, dat merk je als kind toch ook wel?

Vergeet niet die mensen zijn heel jong getrouwd en moeder heeft zo lezende geen eigen, zelfstandig leven opgebouwd naast het huishouden en de kinderen, terwijl de man zich verder heeft ontwikkeld en kunnen ontwikkelen. Zo’n patroon zie je wel vaker bij mensen uit bouwjaren tussen de ‘50 - ‘60 van de vorige eeuw. Dat die man denkt: ik word gek van haar afhankelijkheid en zie dat niet gedurende mijn pensioen snap ik, al geldt dat hij daar waarschijnlijk zelf ook aan heeft bijgedragen. Vandaar dat als hij daadwerkelijk weggaat, hij haar wel netjes moet achterlaten en dat gaat in mijn optiek verder dan alleen de financieel/juridische verplichtingen. Ze is immers niet zelfredzaam volgens TO.

A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.

Solomio vrijdag 10 januari 2025 om 10:17

Murgatroyd schreef: ↑
10-01-2025 09:58
En ook dat is heel menselijk he, dat ie dan denkt "wacht eens, ik ben ook nog een man en er is meer uit het leven te halen dan zorgen".

Dit idd.

Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt

poldervrouw vrijdag 10 januari 2025 om 10:17

Wat ik zou doen ? Niets. Je gaat je niet mengen in het huwelijk van je ouders. Je weet domweg niet wat er allemaal speelt en kan onmogelijk objectief zijn. Laat ze het zelf uitzoeken en kies geen partij.

Back off.

Baggal vrijdag 10 januari 2025 om 10:19

Mette schreef: ↑
10-01-2025 10:12
Pa mag gewoon scheiden he, eigen beslissing.

Maar moeder wegzetten als een onderontwikkelde luie kleuter terwijl ze een gezin gerund heeft (in ieder geval in de uren dat pa aan het werk was) is gewoon denigrerend.

Al die jaren was ze goed genoeg.

Al die jaren heeft hij het gelaten voor wat het was. En dat begrijp ik ook. Misschien was die man wel 20 jaar niet gelukkig, maar wilde hij ook niet dealen met de gevolgen van een scheiding op dat moment. Of heeft hij het wel besproken, maar was er geen verandering. Vaak is scheiden echt een proces van jaren. Maar goed, dit is mijn ervaring vanaf de zijlijn.

A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.

Baggal vrijdag 10 januari 2025 om 10:20

Murgatroyd schreef: ↑
10-01-2025 09:58
En ook dat is heel menselijk he, dat ie dan denkt "wacht eens, ik ben ook nog een man en er is meer uit het leven te halen dan zorgen".

Volledig mee eens.

A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.

Mette vrijdag 10 januari 2025 om 10:23

zwembad84 schreef: ↑
10-01-2025 09:38
Ik vind dat je als kinderen wel degelijk wat te maken hebt met deze situatie. Het is nog steeds je gezin en die moeder is kwetsbaar. Daar moet je een gesprek over kunnen voeren als volwassen kinderen. Ik zou niet weten waarom dat allemaal oppervlakkig moet blijven en je er niks mee te maken zou hebben. Iig is dat niet de relatie die ik met mijn ouders hebben. Mijn moeder en haar man praten gewoon met ons over hun relatieproblemen. We hebben ze net door een crisis heen gesleept als volwassen kinderen.
Je kan wel lachend gaan doen om een open relatie, maar dat kan prima een mogelijkheid zijn om toch ergens te komen met elkaar en vanuit daar verder. Je moet alle wegen openhouden. Uit elkaar is niet de enige weg.

Kinderen die hun (stief)ouder door een relatiecrisis heen moeten praten en met hun ouders de optie open relatie moeten bespreken? Ik moet er niet aan denken.

Je moet alle wegen openhouden? Waarom moet dat? Volwassen mensen kunnen toch prima zelf beslissen om te scheiden of niet.

bijtie vrijdag 10 januari 2025 om 10:24

Het schijnt wel veel met een mens te doen als je ouders uit elkaar gaan op latere leeftijd.

Vooral als je het niet zag aankomen. Je gaat je jeugd, je ouders in een ander licht zien en alles wat vanzelfsprekend was, je overtuigingen over hoe de wereld werkt, komt op losse schroeven te staan.

Andre vrijdag 10 januari 2025 om 10:26

Er zijn genoeg vrouwen en waarschijnlijk ook mannen die niet in de digitale tijdperk zijn gestapt.
Oke in de scheidingsperiode zal je er wat tijd in moeten steken om je moeder te helpen om alles te regelen.
Ik doe dit voor mijn schoonmoeder en echt ik ben er per maand nog geen 10 minuten mee bezig, lijkt me toch geen ramp?

andre wijzigde dit bericht op 10-01-2025 10:37

0.46% gewijzigd

Actieve topics