Relaties
alle pijlers
help zoon wil naar oostblokland, graag mening
maandag 22 oktober 2007 om 11:57
Wat vinden jullie hiervan:
Mijn zoon, 23 jaar oud en woont nog bij mij, wil plotsklaps in een oostblokland gaan wonen. Hij denkt daar een bedrijf te beginnen, omdat de regels daar simpel zijn, je kan wit werken, kost 10% belasting, of zwart, kost niks. Aleen paspoort uit dat land nodig en boven de 18 zijn.
Zoon is 3 x anderhalve week vioor een baan in dat land geweest en heeft door dat werk een meisje ontmoet. Dat meisje kent hij dus ongeveer anderhalve maand, waarvan hij ook nog drie weken in Nederland is geweest. Hij heeft intussen zijn eigen vriendin, waar hij een jaar mee omgaat (lees half inwoont) vertelt dat hij in die paar weken, dat hij weg is geweest een leuker meije heeft gevonden, ze is dus bedankt.
Het oostblok meisje heeft zelf een computer reparatie bedrijf in dat land. Een bedrijfje daar is erg simpel, niet te vergelijken met nederlandse wetten, regels en vergunningen. Haar vader is hoofd politie. Een politie die corrupt is, volgens zoon, dus vaak geld geven garandeerd elke medewerking. De vader denkt zelfs mee wat mijn zoon daar kan gaan doen als bedrijf.
Ikzelf heb het meisje nog nooit gezien. Zoon zit op msn met haar en haar vader, maar contact met zijn moeder (vader is overleden) is blijkbaar onbelangrijk.
Mijn zoon schijnt zich niet te realiseren dat hij alle zekerheden opgeeft als hij daadwerkelijk daar gaat wonen. Hij is van plan om dat binnen een maand te gaan doe.
Ik vind het waanzin, omdat hij ten eerste het meisje amper kent, spreekt de taal niet, verbrand al zijn schepen achter zich zoals uitkeringen, pensioen, zorgverzekeringen etc.
Ik maak me dus echt zorgen, maar hij is volwassen en doet gewoon wat hij wil.
Buiten dat ik me dus grote zorgen maak dat mijn zoon iets heel doms gaat doen (enigste kind van mij), ben ik ook erg bedroefd dat ik zelf dus mijn zoon niet meer zie en geen kleinkinderen of zo meer zal krijgen. Ik had me wel verheugd op zoiets, oma zijn is toch een fase wat in je leven hoort, als je kinderen hebt.
Mijn zoon, 23 jaar oud en woont nog bij mij, wil plotsklaps in een oostblokland gaan wonen. Hij denkt daar een bedrijf te beginnen, omdat de regels daar simpel zijn, je kan wit werken, kost 10% belasting, of zwart, kost niks. Aleen paspoort uit dat land nodig en boven de 18 zijn.
Zoon is 3 x anderhalve week vioor een baan in dat land geweest en heeft door dat werk een meisje ontmoet. Dat meisje kent hij dus ongeveer anderhalve maand, waarvan hij ook nog drie weken in Nederland is geweest. Hij heeft intussen zijn eigen vriendin, waar hij een jaar mee omgaat (lees half inwoont) vertelt dat hij in die paar weken, dat hij weg is geweest een leuker meije heeft gevonden, ze is dus bedankt.
Het oostblok meisje heeft zelf een computer reparatie bedrijf in dat land. Een bedrijfje daar is erg simpel, niet te vergelijken met nederlandse wetten, regels en vergunningen. Haar vader is hoofd politie. Een politie die corrupt is, volgens zoon, dus vaak geld geven garandeerd elke medewerking. De vader denkt zelfs mee wat mijn zoon daar kan gaan doen als bedrijf.
Ikzelf heb het meisje nog nooit gezien. Zoon zit op msn met haar en haar vader, maar contact met zijn moeder (vader is overleden) is blijkbaar onbelangrijk.
Mijn zoon schijnt zich niet te realiseren dat hij alle zekerheden opgeeft als hij daadwerkelijk daar gaat wonen. Hij is van plan om dat binnen een maand te gaan doe.
Ik vind het waanzin, omdat hij ten eerste het meisje amper kent, spreekt de taal niet, verbrand al zijn schepen achter zich zoals uitkeringen, pensioen, zorgverzekeringen etc.
Ik maak me dus echt zorgen, maar hij is volwassen en doet gewoon wat hij wil.
Buiten dat ik me dus grote zorgen maak dat mijn zoon iets heel doms gaat doen (enigste kind van mij), ben ik ook erg bedroefd dat ik zelf dus mijn zoon niet meer zie en geen kleinkinderen of zo meer zal krijgen. Ik had me wel verheugd op zoiets, oma zijn is toch een fase wat in je leven hoort, als je kinderen hebt.
maandag 22 oktober 2007 om 12:18
Beste Zonnebloem, een hele zorg lijkt me zo...
Als je 23 bent denk je niet aan de toekomst, ( wel aan de liefde : ) dus over zijn pensioen zal hij zich ook in NL nog geen zorgen maken...Als hij hier een eigen bedrijf begint kan hij ook nergens op terug vallen.
Ik heb een eigen bedrijf en mijn ouders vonden dit aspect ook moelijk in het begin, maar de jongere generatie kijkt anders tegen dit soort zaken aan.
Ik snap wel je onzekerheden over het land e.d. en is er wel werk en zorg en verzekeringen? want waarom komen er anders zoveel Oostblokmensen naar NL?
Misschien zouden ze eerst kunnen kijken hoe hun relatie zich ontwikkeld?
Ik kan me wel voorstellen dat als hij gaat, dat het behoorlijk tegen kan vallen; want ook al zijn de regels voor het opzetten van een bedrijf simpel, hoe kom je aan je klanten, investeringen ed?
Ik begrijp dat het heel moeilijk is als hij zou gaan, vooral omdat hij je enig kind is, maar je raakt hem niet kwijt hoor! Tegenwoordig kun je zo makkelijk contact hebben via internet en gratis bellen. En je kan ze ook opzoeken natuuurlijk! Vooral als die kleinkinderen er zijn! : )))))
Als je 23 bent denk je niet aan de toekomst, ( wel aan de liefde : ) dus over zijn pensioen zal hij zich ook in NL nog geen zorgen maken...Als hij hier een eigen bedrijf begint kan hij ook nergens op terug vallen.
Ik heb een eigen bedrijf en mijn ouders vonden dit aspect ook moelijk in het begin, maar de jongere generatie kijkt anders tegen dit soort zaken aan.
Ik snap wel je onzekerheden over het land e.d. en is er wel werk en zorg en verzekeringen? want waarom komen er anders zoveel Oostblokmensen naar NL?
Misschien zouden ze eerst kunnen kijken hoe hun relatie zich ontwikkeld?
Ik kan me wel voorstellen dat als hij gaat, dat het behoorlijk tegen kan vallen; want ook al zijn de regels voor het opzetten van een bedrijf simpel, hoe kom je aan je klanten, investeringen ed?
Ik begrijp dat het heel moeilijk is als hij zou gaan, vooral omdat hij je enig kind is, maar je raakt hem niet kwijt hoor! Tegenwoordig kun je zo makkelijk contact hebben via internet en gratis bellen. En je kan ze ook opzoeken natuuurlijk! Vooral als die kleinkinderen er zijn! : )))))
maandag 22 oktober 2007 om 12:23
pfoe, lastige situatie hoor. Hoop voor jou dat je zoon er zelf achterkomt wat hij allemaal opgeeft als hij dit avontuur aangaat.
Maar ergens snap ik hem ook wel. Hij is jong en heeft zijn vader al verloren, weet niet hoe lang dit is geleden, maar misschien is dit voor hem een manier van verwerken. Even weg van het bekende, inderdaad alle schepen (tijdelijk ?) achter me verbranden, uitzoeken wie ik ben en dan hopelijk voor jou als hij echt gaat zich beseft wat hij in Nederland heeft, weer terug komt.
En over het feit dat je graag oma wilt worden, snap ik ook wel maar soms beslissen kinderen om zelf geen ouder te worden het is niet iets dat vanzelfsprekend is of hij nou hier woont of in het buitenland veranderd daar niks aan.
Maar ik wens je heel veel sterkte en hoop voor jou dat het allemaal goed komt
Maar ergens snap ik hem ook wel. Hij is jong en heeft zijn vader al verloren, weet niet hoe lang dit is geleden, maar misschien is dit voor hem een manier van verwerken. Even weg van het bekende, inderdaad alle schepen (tijdelijk ?) achter me verbranden, uitzoeken wie ik ben en dan hopelijk voor jou als hij echt gaat zich beseft wat hij in Nederland heeft, weer terug komt.
En over het feit dat je graag oma wilt worden, snap ik ook wel maar soms beslissen kinderen om zelf geen ouder te worden het is niet iets dat vanzelfsprekend is of hij nou hier woont of in het buitenland veranderd daar niks aan.
Maar ik wens je heel veel sterkte en hoop voor jou dat het allemaal goed komt
maandag 22 oktober 2007 om 12:34
Zorgverzekering hebben ze in dat land nog nooit van gehoord. Ik las zelfs dat de EU een soort ontwikkelingshulp aan dat land gaf, om de medische zorg enigszins op die van europa te laten lijken.
Wel is men blij met westeuropese investeeerders, maar daar hoort mijn zoon niet bij. Hij wil juist een bedrijf daar, omdat je dan geen cent hoeft te hebben, behalve om iets in te kopen voor je bedrijf.
En eerst elkaar langer leren kennen, mijn idee. Het meisje in kwestie wist zelfs dat hij al een vriendin had en dat schijnt dus niets uit te maken voor haar.
Dat meteen in het diepe springen na een paar weken contact, vind ik heel erg dom.
Klanten krijgt hij dus door zijn "connecties"in dat land. Dat zijn dus de vader, hoofd politie en het meisje zelf. Mijn zoon spreekt de taal niet en praat met het meisje en familie in Engels en handen en voeten en zo.
Hij maakt zich dus helemaal afhankelijk van deze mensen.
Zou het fout gaan met het meisje, dan is hij ook bedankt. Misschien nog erger, want in dat land mag de politie gewoon doen wat ie wil. Alleen omkoopbedragen schijnen uit te maken wie wel en niet gearresteerd worden, als ik de verhalen van mijn zoon moet geloven.
Dus alleen als je goed in de markt ligt, kun je daar iets regelen.
maandag 22 oktober 2007 om 12:36
Ik denk dat je voor jezelf eerst eens eerlijk moet bedenken waar precies voor jou het pijnpunt ligt. Maak je je meer zorgen over je zoon en zíjn toekomst, of ligt de nadruk op het gegeven dat jij denkt op deze manier nooit oma te worden.
Je gedachtengang daarover kan ik overigens niet echt volgen. allereerst heb je er natuurlijk helemaal geen recht op ofzo om oma te woren, alleen omdat je zelf een kind op de wereld hebt gezet. Misschien wil hij wel geen kinderen. Maar wat ik echt niet volg is dat je denkt geen kleinkinderen te zullen krijgen omdát hij naar het buitenland gaat.
Je gedachtengang daarover kan ik overigens niet echt volgen. allereerst heb je er natuurlijk helemaal geen recht op ofzo om oma te woren, alleen omdat je zelf een kind op de wereld hebt gezet. Misschien wil hij wel geen kinderen. Maar wat ik echt niet volg is dat je denkt geen kleinkinderen te zullen krijgen omdát hij naar het buitenland gaat.
maandag 22 oktober 2007 om 12:53
Het is niet dat ik geen kleinkinderen zal krijgen daarom, maar wel dat ik de rol van oma niet meer kan vervullen. Dat doen dan die andere mensen daar in dat land.
Mijn zoon is mijn enige kind ik vind zelf wel dat ik de normale verwachtingen op het gebied van kinderen best mag hebben. Ook al komen ze niet altijd uit.
Maar verder is het ook nog zo dat hij alle schepen achter zich verbrandt en risisco's neemt die zijn eige toekomst behoorlijk kunnen verprutsen.
Hij heeft al een periode achter de rug, waarin hij depressief was en zelfmoord wilde plegen.
Hij is erg impulsief en naif in zijn handelen meestal en dat heeft tot nu toe opgeleverd dat hij geen rooie cent heeft, alleen schulden . Gelukkig nog niet echt hoge schulden.
Hij wisselt om de paar maanden van baan omdat hij teleurgesteld is in het werk, de beloftes die werkgevers doen, de betaling enz. Hij heeft meermaals na een paar weken of maanden een studie afgebroken, die wel betaald was enz.
Hij is dus niet wat je noemt een stabiel persoon, en dat is dus ook een zorg die meespeelt.
Dus ik heb gewoon twee dingen die los van elkaar staan, waar ik me zorgen over maak.
maandag 22 oktober 2007 om 12:59
Laat hem gaan, laat hem die fout maar maken. Leert hij van.
Hij zal nu iets in zijn hoofd hebben en jij kunt hem daar hoogstwaarschijnlijk met geen enkele manier vanaf houden. Als het daar misloopt, komt hij vanzelf weer terug.
Wel mag je als eis stellen dat je vooraf contact hebt met de mensen waar hij naartoe gaat (meisje en haar vader), dat lijkt me toch wel noodzakelijk. En zorg ervoor dat hij kopieën van belangrijke papieren (paspoort, bankpassen, verzekeringspapieren, etc.) bij jou achterlaat.
Hij zal nu iets in zijn hoofd hebben en jij kunt hem daar hoogstwaarschijnlijk met geen enkele manier vanaf houden. Als het daar misloopt, komt hij vanzelf weer terug.
Wel mag je als eis stellen dat je vooraf contact hebt met de mensen waar hij naartoe gaat (meisje en haar vader), dat lijkt me toch wel noodzakelijk. En zorg ervoor dat hij kopieën van belangrijke papieren (paspoort, bankpassen, verzekeringspapieren, etc.) bij jou achterlaat.
anoniem_18275 wijzigde dit bericht op 22-10-2007 13:02
Reden: toevoeging
Reden: toevoeging
% gewijzigd
maandag 22 oktober 2007 om 13:19
maandag 22 oktober 2007 om 13:28
Tja, het klinkt niet echt als een weloverwogen keuze, maar of je daar veel aan kunt doen? Je kunt inderdaad waarschijnlijk het beste zorgen dat jij kopieen van belangrijke papieren hebt, en zelf zoveel mogelijk informate over dat land inwinnen. Het is trouwens niet zo dat je in Nederland veel geld nodig hebt om een bedrijf te beginnen hoor, hier hoef je ook alleen te betalen voor wat je bedrijf nodig heeft. Ik neem tenminste aan dat ie niet meteen een multinational wil beginnen. En inderdaad, er zijn hier wel veel regels, maar die staan tenminste wel vastgelegd. Daar zijn er veel meer ongeschreven regels die willekeurig worden toegepast (in het ene land meer dan het andere, ik weet niet waar hij heen wil). Maar goed, het heeft waarschijnlijk niet veel zin als je hem gaat vertellen dat hij dom bezig is, dat werkt alleen maar averechts. Je kunt het beste proberen om zoveel mogelijk bij de voorbereiding betrokken te worden, dan heb je nog de meeste invloed.
En wat betreft een oma-rol, dat snap ik best hoor. Natuurlijk heb je geen recht om oma te worden of zo, maar het was wel een deel van het toekomstbeeld dat je had. En je mag het best jammer vinden als dat niet doorgaat. Ik ga zelf waarschijnlijk ook emigreren (niet naar Oost-europa hoor), en hoewel mijn oueders me wel steunen, vinden ze het natuurlijk niet echt leuk. Dat snap ik ook heel goed, het lijkt me zelfs gezond als ouders het niet leuk vinden als hun kinderen en evt kleinkinderen ver weg gaan. Maar je weet nooit hoe dingen lopen, voor hetzelfde geld was hij hier met iemand getrouwd die geen kinderen wilde, of misschien is hij binnen drie maanden weer terug. Probeer het niet te negatief in te zien, en ook al vind je het moeilijk, probeer er zoveel mogelijk bij betrokken te worden.
En wat betreft een oma-rol, dat snap ik best hoor. Natuurlijk heb je geen recht om oma te worden of zo, maar het was wel een deel van het toekomstbeeld dat je had. En je mag het best jammer vinden als dat niet doorgaat. Ik ga zelf waarschijnlijk ook emigreren (niet naar Oost-europa hoor), en hoewel mijn oueders me wel steunen, vinden ze het natuurlijk niet echt leuk. Dat snap ik ook heel goed, het lijkt me zelfs gezond als ouders het niet leuk vinden als hun kinderen en evt kleinkinderen ver weg gaan. Maar je weet nooit hoe dingen lopen, voor hetzelfde geld was hij hier met iemand getrouwd die geen kinderen wilde, of misschien is hij binnen drie maanden weer terug. Probeer het niet te negatief in te zien, en ook al vind je het moeilijk, probeer er zoveel mogelijk bij betrokken te worden.
maandag 22 oktober 2007 om 13:32
Ah, Moldavie. Helaas ben ik niet erg bekend met dit land, alleen met de negatieve aspecten dan :( , waarschijnlijk meer te wijten aan mijn eigen onwetendheid.
Toen ik naar Oosteuropa verhuisden, waren er ook heel veel mensen die zeiden: "wat ga je daar in godsnaam zoeken, daar rijden ze nog met paard en wagen rond"!
Natuurlijk rijdt er hier nog wel eens een paard en wagen over straat maar ik zie toch veel vaker en superdeluxe auto rijden dan een paard en wagen
Ik kan me je bezorgdheid wel voorstellen, vooral gezien zijn "geestelijke conditie" als ik het zo mag noemen. Maar aan de andere kant, hij is 23 jaar oud en je kunt hem niet voor eeuwig aan het handje blijven houden en proberen te vermijden dat hij nog een keer zijn hoofd stoot tegen iets dat niks wordt.
Wie weet, misschien lukt het hem nu wel op iets op te bouwen, een andere omgeving, een andere cultuur - misschien werkt dat juist beter voor hem dan de Nederlandse omgeving waar het voor hem allemaal op niks is uitgelopen.
En een paspoort aanvragen in dat land, dat zal toch niet zomaar gaan? Daarover zou ik het dan wel nog eens met hem hebben, als hij ooit nog eens terug wil naar Nederland, dat het wel belangrijk is dat hij zijn NL paspoort houdt.
Misschien moet je maar eens een keertje met hem mee naar Moldavie en kijken hoe het er daar aan toe gaat, hoe het er is, waar hij terecht zou komen e.d. Misschien dat dat een beetje rust geeft. Dat de vader van het meisje hoofd van politie is............tja, dat hoeft nog niet te betekenen dat het een grote corrupte familie is?
En v.w.b. die kleinkinderen.....je kan natuurlijk niet van je kinderen verwachten dat ze je kleinkinderen geven - misschien wil hij ze wel helemaal niet.
Toen ik naar Oosteuropa verhuisden, waren er ook heel veel mensen die zeiden: "wat ga je daar in godsnaam zoeken, daar rijden ze nog met paard en wagen rond"!
Natuurlijk rijdt er hier nog wel eens een paard en wagen over straat maar ik zie toch veel vaker en superdeluxe auto rijden dan een paard en wagen
Ik kan me je bezorgdheid wel voorstellen, vooral gezien zijn "geestelijke conditie" als ik het zo mag noemen. Maar aan de andere kant, hij is 23 jaar oud en je kunt hem niet voor eeuwig aan het handje blijven houden en proberen te vermijden dat hij nog een keer zijn hoofd stoot tegen iets dat niks wordt.
Wie weet, misschien lukt het hem nu wel op iets op te bouwen, een andere omgeving, een andere cultuur - misschien werkt dat juist beter voor hem dan de Nederlandse omgeving waar het voor hem allemaal op niks is uitgelopen.
En een paspoort aanvragen in dat land, dat zal toch niet zomaar gaan? Daarover zou ik het dan wel nog eens met hem hebben, als hij ooit nog eens terug wil naar Nederland, dat het wel belangrijk is dat hij zijn NL paspoort houdt.
Misschien moet je maar eens een keertje met hem mee naar Moldavie en kijken hoe het er daar aan toe gaat, hoe het er is, waar hij terecht zou komen e.d. Misschien dat dat een beetje rust geeft. Dat de vader van het meisje hoofd van politie is............tja, dat hoeft nog niet te betekenen dat het een grote corrupte familie is?
En v.w.b. die kleinkinderen.....je kan natuurlijk niet van je kinderen verwachten dat ze je kleinkinderen geven - misschien wil hij ze wel helemaal niet.
maandag 22 oktober 2007 om 13:36
Ik vind dat je je zoon gewoon moet laten gaan. Zoals ook al eerder gezegd, als het niet goed gaat komt hij vanzelf weer terug. Hij moet het toch zelf ervaren en tegenhouden kun en mag je hem niet. Hij is 23 jaar en moet dit echt zelf beslissen. Jij hebt daar geen invloed meer op. Dit praat je hem zo te lezen ook echt niet meer uit zijn hoofd. Probeer het los te laten voor zover dat lukt! Niet meer protesteren of het hem uit zijn hoofd proberen te praten, dit werkt alleen maar averechts. Probeer liever het contact zo goed mogelijk te houden zodat je ook als hij daar is zo goed mogelijk op de hoogte blijft van wat daar gebeurt.
maandag 22 oktober 2007 om 13:37
Denk dat je in dit geval weinig meer kunt doen dan afwachten tot hij weer op zijn bek gaat en men hangende pootjes terugkomt. Ik weet niet hoe het in Moldavie is, maar in de eeste oostbloklanden is de bureaucratie en regelgeving alleen maar ingewikkelder en lastiger , en als de politie corrupt is dn merkt ie snel genoeg dat dat ook een hoop geld kost.
ook mbt dat meisje, dat is zijn eigen beslissing. Als hij haar zo leuk vind dat ie zijn voprige vriendin daarvoor dumpt, dan zat die relatie kenneljk tochal niet zo goed. en waarom zou dat meisje verantwoordelijkheid moeten nemen voor de (toen nog) relatie van jouw zoon als jouw zoon dat zelf niet doet.
Je kunt niet eeuwig je zoons handje blijven vasthouden. Hij zal zelf zijn keuzes moeten maken enzijn fouten en dat je hem wilt beschermen is lief en begrijpelijk, maar waarschijnlijk gaat ie zich allen maar meer tegen je afzetten e afstand nemen. ik zou zeggen moedig hem gewoon aan, geef hem geen enkel advies meer en laat t m lekker zelf uitzoeken. Dat zal moeilijk zijn, maar ik denk het meest effectief.
Miojn broer heeft ook een tijd in een oostblokland gewoond, maar is zeer recentelijk weer teruggekomen, omdat ie gek werd van de bureaucratie en al het geregel. Die heeft echten nooit ovewogen om nederlanderschap op te geven en dat zou ik ook niet zomaar doen.
ook mbt dat meisje, dat is zijn eigen beslissing. Als hij haar zo leuk vind dat ie zijn voprige vriendin daarvoor dumpt, dan zat die relatie kenneljk tochal niet zo goed. en waarom zou dat meisje verantwoordelijkheid moeten nemen voor de (toen nog) relatie van jouw zoon als jouw zoon dat zelf niet doet.
Je kunt niet eeuwig je zoons handje blijven vasthouden. Hij zal zelf zijn keuzes moeten maken enzijn fouten en dat je hem wilt beschermen is lief en begrijpelijk, maar waarschijnlijk gaat ie zich allen maar meer tegen je afzetten e afstand nemen. ik zou zeggen moedig hem gewoon aan, geef hem geen enkel advies meer en laat t m lekker zelf uitzoeken. Dat zal moeilijk zijn, maar ik denk het meest effectief.
Miojn broer heeft ook een tijd in een oostblokland gewoond, maar is zeer recentelijk weer teruggekomen, omdat ie gek werd van de bureaucratie en al het geregel. Die heeft echten nooit ovewogen om nederlanderschap op te geven en dat zou ik ook niet zomaar doen.
maandag 22 oktober 2007 om 13:46
Moldavie staat er dus om bekend dat het een van de meest corrupte landen is.
Dus dat verhaal van de vader zal wel kloppen.
Die corruptie is ook de basis waarop hij dus zijn bedrijf wil bouwen. Geen regels, gewoon de juiste mensen kennen en geld geven.
Volgens mijn zoon moet je dus moldaaf zijn om een bedrijf te beginnen, dus paspoort is nodig. En alweer, juiste mensen en geld geven
Een keertje meegaan naar moldavie, tja ik zit in een uitkering en zoon heeft ook geen geld.
zie ook http://cf.hum.uva.nl/oost...len2005/moldavie_apr.html
Verder blijft ook nog het feit dat hij wel op dit moment de juiste mensen zal kennen om te doen wat hij wil, maar alles is gebouwd op het meisje daar en haar familie. Wat als hij de relatie toch niet ziet zitten? De corruptie zal zich dan waarschijnlijk tegen hem keren.
En hij kent haar pas enige weken
maandag 22 oktober 2007 om 13:58
Als jouw zoon geen geld heeft, hoe gaat ie dan al die mensen omkopen? het gaat toch vaak om best behoorlijke bedragen.
En idd wat als juist zijn Nederlandse paspoort de reden is voor dat meisje om met hem om te gaan? het zou zomaar kunnen dat die dame hem juist ziet als ticket uit Moldavie. En idd de corruptie kan zich ook tegen hem keren, zeker als het geld een keer opraakt.
begrijp je zorgen, maar nogmaals denk dat je zon er vooral zelf achter zal moeten komen. Ik zou hem adviseren zijn nederlanderschap niet op te geven en hopen dat ie op tijd bij zinnen komt. Anders komt ie mss Nederland niet eens meer in.
En idd wat als juist zijn Nederlandse paspoort de reden is voor dat meisje om met hem om te gaan? het zou zomaar kunnen dat die dame hem juist ziet als ticket uit Moldavie. En idd de corruptie kan zich ook tegen hem keren, zeker als het geld een keer opraakt.
begrijp je zorgen, maar nogmaals denk dat je zon er vooral zelf achter zal moeten komen. Ik zou hem adviseren zijn nederlanderschap niet op te geven en hopen dat ie op tijd bij zinnen komt. Anders komt ie mss Nederland niet eens meer in.
maandag 22 oktober 2007 om 14:04
@ krengiserweer ; ja, al die dingen hebben mij dus ook al door het hoofd gespeeld.
Ik zou liever zien dat het meisje hier naartoe kwam. Als dat dus de bedoeling is, dan laat haar dat maar meteen zeggen.
Maar zoonlief ziet het meisje als een ticket naar een eigen bedrijf, zo komt het over bij mij. Misschien realiseren de mensen in moldavie zich dat weer niet.
Ik zou liever zien dat het meisje hier naartoe kwam. Als dat dus de bedoeling is, dan laat haar dat maar meteen zeggen.
Maar zoonlief ziet het meisje als een ticket naar een eigen bedrijf, zo komt het over bij mij. Misschien realiseren de mensen in moldavie zich dat weer niet.
maandag 22 oktober 2007 om 14:08
nou Zonnebloem, dit klinkt allemaal niet hoopgevend, ik hoop dat je zoon openstaat voor een aantal serieuze gesprekken.
Hij heeft er misschien niet bij nagedacht dat als hij zijn Nederlanderschap opgeeft, het problemen kan opleveren wanneer hij, of zij samen naar Nederland terug willen keren. Of kan hij zijn NL nationaliteit zo weer terugkrijgen?
Het moeilijkste van dit verhaal lijkt me de kant van de corruptie, dat je zoon zich in een lastig pakket brengt om op deze manier een bedrijf op te bouwen.
Hij heeft er misschien niet bij nagedacht dat als hij zijn Nederlanderschap opgeeft, het problemen kan opleveren wanneer hij, of zij samen naar Nederland terug willen keren. Of kan hij zijn NL nationaliteit zo weer terugkrijgen?
Het moeilijkste van dit verhaal lijkt me de kant van de corruptie, dat je zoon zich in een lastig pakket brengt om op deze manier een bedrijf op te bouwen.
maandag 22 oktober 2007 om 14:10
Oei, Moldavie... Armste land van Europa... Het zou mijn land niet zijn, maar ik kan het me wel voorstellen van je zoon. Live your life to the max, zoiets. Of het slim is? Ik weet het niet.
Zonnebloem, hoe had je gereageerd als ie thuis was gekomen met de mededeling dat ie voor onbepaalde tijd naar Australie vertrekt?
Hij is 23, zoals je zelf al zegt: volwassen. Eerlijk gezegd komt het allemaal een beetje op me over alsof je het eigenlijk alleen rot vindt voor jezelf. Dat ie naar een meisje kent dat hij niet kent (correctie: dat JIJ niet kent), corruptie, bureaucratie etc...Dat komt allemaal daarna. Lijkt wel.
Zonnebloem, hoe had je gereageerd als ie thuis was gekomen met de mededeling dat ie voor onbepaalde tijd naar Australie vertrekt?
Hij is 23, zoals je zelf al zegt: volwassen. Eerlijk gezegd komt het allemaal een beetje op me over alsof je het eigenlijk alleen rot vindt voor jezelf. Dat ie naar een meisje kent dat hij niet kent (correctie: dat JIJ niet kent), corruptie, bureaucratie etc...Dat komt allemaal daarna. Lijkt wel.
maandag 22 oktober 2007 om 14:21
@ fleurtje:
Australie zou ik niet leuk gevonden hebben, is heel ver weg. Maar de maatschappij daar is toch beter vergelijkbaar met hier en de taal is te verstaan. Australie lijkt me dus een betere keuze.
Maar als die keuze ook gebaseerd zou zijn op een meisje dat hij enige weken kent, dan heb ik natuurlijk ook bedenkingen bij australie.
En wat voor bedrijf...tja... dat is dus ook vaag.
Hij wil zover ik begrijp een soort bemiddeling worden tussen bedrijven die beveiliging aanbieden en klanten c.q. bedrijven die beveiligers zoeken.
Alhoewel ik zelf denk dat de beveiligingsbedrijven zelf ook wel van internte hebben gehoord en dus te vinden zijn.
Verder denkt de vader van hte meisje geloof ik mee in de bedrijfszaken, want die heeft nu blijkbaar voorgesteld om ook meteen navigatiesystemen aan rijke moldaviers te verkopen. Maar helaas, blijkbaar is er geen systeem met een kaart van moldavie erop
En een kaart van moldavie ontwikkelen voor een klein aantal navigatiesystemen, kost denk ik veel meer dan het opbrengt, anders hadden de navigatie producenten dat zelf toch al wel bedacht.
Het gaat dus lijkt mij meer om een bedrijf op zich, als om een goed bedacht inspringen op een gat in de markt.
Australie zou ik niet leuk gevonden hebben, is heel ver weg. Maar de maatschappij daar is toch beter vergelijkbaar met hier en de taal is te verstaan. Australie lijkt me dus een betere keuze.
Maar als die keuze ook gebaseerd zou zijn op een meisje dat hij enige weken kent, dan heb ik natuurlijk ook bedenkingen bij australie.
En wat voor bedrijf...tja... dat is dus ook vaag.
Hij wil zover ik begrijp een soort bemiddeling worden tussen bedrijven die beveiliging aanbieden en klanten c.q. bedrijven die beveiligers zoeken.
Alhoewel ik zelf denk dat de beveiligingsbedrijven zelf ook wel van internte hebben gehoord en dus te vinden zijn.
Verder denkt de vader van hte meisje geloof ik mee in de bedrijfszaken, want die heeft nu blijkbaar voorgesteld om ook meteen navigatiesystemen aan rijke moldaviers te verkopen. Maar helaas, blijkbaar is er geen systeem met een kaart van moldavie erop
En een kaart van moldavie ontwikkelen voor een klein aantal navigatiesystemen, kost denk ik veel meer dan het opbrengt, anders hadden de navigatie producenten dat zelf toch al wel bedacht.
Het gaat dus lijkt mij meer om een bedrijf op zich, als om een goed bedacht inspringen op een gat in de markt.
