Relaties
alle pijlers
Het is uit vanwege de kinderen
zaterdag 28 december 2024 om 23:32
Ik ben zo verdrietig …
Mijn vriend en grote liefde vertelde me vanmorgen dat hij er klaar mee is. Hij is uitgecheckt en wil zich op zichzelf focussen in 2025 en niet meer verder met mij. Ik was zo uit het veld geslagen en verdrietig dat ik al mijn grenzen ben overgegaan en hem (echt heel zielig achteraf) heb gesmeekt bij me te blijven, maar dat had geen enkele invloed meer. Als reden geeft hij meningsverschillen over de opvoeding van mijn kinderen aan. Hij vindt me soft en niet consequent en ergert zich daaraan. De liefde voor mij zou er wel zijn, maar blijkbaar niet voldoende om zich over zijn ergenissen rondom de kinderen heen te zetten. We woonden gelukkig niet samen en ik zit nu alleen thuis en voel me zó verward. Enerzijds voel ik rust dat ik me nu op mijn kinderen kan focussen (ze zijn fulltime bij mij) en me niet meer hoef te verantwoorden voor m’n aanpak en anderzijds voel ik zoveel verdriet. Ik was nog zo gek op hem en kan het moeilijk verkroppen dat hij het zo makkelijk (althans zo ziet het er voor mij uit) achter zich laat. Ik hoop eigenlijk op een app van hem dat hij zich heeft bedacht… vast ijdele hoop. Pff… liefdesverdriet is zwaar. Ik weet ook niet goed is wat ik met dit topic wil… misschien een hart onder de riem, dat hij me niet waard is en dit rotgevoel ooit afzwakt en ik weer gelukkig kan zijn
Mijn vriend en grote liefde vertelde me vanmorgen dat hij er klaar mee is. Hij is uitgecheckt en wil zich op zichzelf focussen in 2025 en niet meer verder met mij. Ik was zo uit het veld geslagen en verdrietig dat ik al mijn grenzen ben overgegaan en hem (echt heel zielig achteraf) heb gesmeekt bij me te blijven, maar dat had geen enkele invloed meer. Als reden geeft hij meningsverschillen over de opvoeding van mijn kinderen aan. Hij vindt me soft en niet consequent en ergert zich daaraan. De liefde voor mij zou er wel zijn, maar blijkbaar niet voldoende om zich over zijn ergenissen rondom de kinderen heen te zetten. We woonden gelukkig niet samen en ik zit nu alleen thuis en voel me zó verward. Enerzijds voel ik rust dat ik me nu op mijn kinderen kan focussen (ze zijn fulltime bij mij) en me niet meer hoef te verantwoorden voor m’n aanpak en anderzijds voel ik zoveel verdriet. Ik was nog zo gek op hem en kan het moeilijk verkroppen dat hij het zo makkelijk (althans zo ziet het er voor mij uit) achter zich laat. Ik hoop eigenlijk op een app van hem dat hij zich heeft bedacht… vast ijdele hoop. Pff… liefdesverdriet is zwaar. Ik weet ook niet goed is wat ik met dit topic wil… misschien een hart onder de riem, dat hij me niet waard is en dit rotgevoel ooit afzwakt en ik weer gelukkig kan zijn
erietsmooisvanmaken wijzigde dit bericht op 28-12-2024 23:40
0.00% gewijzigd
zaterdag 28 december 2024 om 23:41
zaterdag 28 december 2024 om 23:43
zaterdag 28 december 2024 om 23:44
Dat zou ook kunnen Wikkydorp, dat het een excuus is. Ik vind het lastig, omdat ik 10 jaar jonger ben dan hij en de algemene opvoeding wel met de jaren telkens wat is veranderd en ook wat softer is geworden misschien. Hij heeft zelf kinderen die inmiddels volwassen zijn… het lijkt soms wel een generatiekloof waarin hij meer op mijn vader lijkt dan op mij.
zaterdag 28 december 2024 om 23:44
Een kat in het nauw maakt rare sprongen. Ik snap het wel, ook al is het misschien niet handig.
TO, liefdesverdriet is zo erg.
Maar het gaat echt over. Al doet het nu onwijs zeer.
zaterdag 28 december 2024 om 23:47
Ik schaam me er ook voor achteraf. Had dat niet moeten doen, want ik verdien ook veel meer dan dat. Gek is dat ik op alle gebieden best heel zelfverzekerd ben, maar de liefde blijft moeilijk. Maar moet zeggen dat ik echt wel mijn dieptepunt bij hem vanmorgen heb gehad. Toen ik mijn auto instapte naar huis, voelde ik me al sterker. Nog wel verdrietig, maar niet meer zo gebroken
zaterdag 28 december 2024 om 23:51
Nee klopt Hijodeluna, de kinderen hebben zeker geen schuld. Sterker nog, ze zijn eerder slachtoffer. Ze zijn gek op hem en verliezen hem als vaderfiguur in hun leven. Heb het nog niet aan ze verteld… ook de stomme reden dat er ergens hoop is dat hij zich bedenkt en ik ze niet wil meeslepen in mijn relatieproblemen. Ga het 2 dagen aanzien en het ze dan vertellen. Dan ben ik zelf rustiger en is het echt klaarHijodelaluna schreef: ↑28-12-2024 23:43Ik denk dat je titel niet helemaal klopt. Nu lijkt het of de kinderen schuld hebben hierin.
Dat gezegd hebbende: heel naar voor je. Veel sterkte met je verdriet. Je zult er doorheen moeten, hopelijk leiden de kinderen je wat af... heb je een netwerk dat je kan steunen?
erietsmooisvanmaken wijzigde dit bericht op 29-12-2024 00:04
1.26% gewijzigd
zaterdag 28 december 2024 om 23:52
Schaam je niet hoor. Het doet gewoon pijn en daar hoort deze reactie bij. Angst, verdriet, schaamte... ik heb ook wel eens gesmeekt. Het was een enorme sukkelErIetsMooisVanMaken schreef: ↑28-12-2024 23:47Ik schaam me er ook voor achteraf. Had dat niet moeten doen, want ik verdien ook veel meer dan dat. Gek is dat ik op alle gebieden best heel zelfverzekerd ben, maar de liefde blijft moeilijk. Maar moet zeggen dat ik echt wel mijn dieptepunt bij hem vanmorgen heb gehad. Toen ik mijn auto instapte naar huis, voelde ik me al sterker. Nog wel verdrietig, maar niet meer zo gebroken
. Maar schamen? Nee. Het toont de liefde die je voelt en dat je niet zonder WILT (dus niet kunnen, want dat kun jij wel en dat ga je ook weer voelen!).
zaterdag 28 december 2024 om 23:52
We waren 3 jaar samen in een LAT relatie
zaterdag 28 december 2024 om 23:54
Lief, dank je wel. Ik voel me echt een loser, maar het smeken geeft me naast schaamte ook het gevoel gegeven echt ALLES te hebben gedaan. Ik denk dat dat me wel helpt om los te laten en 2025 vol vertrouwen aan te gaan.Hijodelaluna schreef: ↑28-12-2024 23:52Schaam je niet hoor. Het doet gewoon pijn en daar hoort deze reactie bij. Angst, verdriet, schaamte... ik heb ook wel eens gesmeekt. Het was een enorme sukkel. Maar schamen? Nee. Het toont de liefde die je voelt en dat je niet zonder WILT (dus niet kunnen, want dat kun jij wel en dat ga je ook weer voelen!).
zaterdag 28 december 2024 om 23:57
Het is natuurlijk ook een zeer groot verschil in leeftijd. Daarnaast heeft hij alles al gehad met zijn kinderen. Jij moet die fases nog door. Ik kan mij voorstellen dat iemand dat niet nogmaals (met andermans kinderen) wil. Daarbij komt dat hij het wellicht een stuk makkelijker heeft gehad. En geen kinderen fulltime (bijvoorbeeld een ex of partner die er gewoon was).
Als jij de kinderen fulltime hebt zijn die bijna continu onderdeel van jullie relatie. Heel heftig als het niet je eigen kinderen zijn. Ze zijn er dan bijna altijd en je hebt weinig tot geen tijd samen.
Richt je in de toekomst op jezelf en de kinderen. En hou nieuwe partners buiten je gezinsleven. Nu kan jij je eigen opvoeding bepalen.
Als jij de kinderen fulltime hebt zijn die bijna continu onderdeel van jullie relatie. Heel heftig als het niet je eigen kinderen zijn. Ze zijn er dan bijna altijd en je hebt weinig tot geen tijd samen.
Richt je in de toekomst op jezelf en de kinderen. En hou nieuwe partners buiten je gezinsleven. Nu kan jij je eigen opvoeding bepalen.
zaterdag 28 december 2024 om 23:58
Het erge is dat ik de meeste dingen waar hij zich aan ergert niet eens zie. Vooral m’n zoon moet het ontgelden (niet naar hem trouwens, maar achteraf naar mij) en dat kan echt om het knoeien met eten of pesten van z’n zus gaan. Ik laat veel langs me heen gaan of los het op met een grapje. Boos worden en ruzie zit niet echt in mijn karakter
zondag 29 december 2024 om 00:01
Dat klopt Evelien. Zijn ex-vrouw werkte niet en nam de zorg voor de kinderen fulltime op zich. Toen hij ging scheiden waren ze al (bijna)volwassen, terwijl die van mij nog jong zijn (twee van de drie zitten nog op de basisschool). Hun vader is overleden, dus ze hebben alleen mijevelien2010 schreef: ↑28-12-2024 23:57Het is natuurlijk ook een zeer groot verschil in leeftijd. Daarnaast heeft hij alles al gehad met zijn kinderen. Jij moet die fases nog door. Ik kan mij voorstellen dat iemand dat niet nogmaals (met andermans kinderen) wil. Daarbij komt dat hij het wellicht een stuk makkelijker heeft gehad. En geen kinderen fulltime (bijvoorbeeld een ex of partner die er gewoon was).
zondag 29 december 2024 om 00:05
ErIetsMooisVanMaken schreef: ↑29-12-2024 00:01Dat klopt Evelien. Zijn ex-vrouw werkte niet en nam de zorg voor de kinderen fulltime op zich. Toen hij ging scheiden waren ze al (bijna)volwassen, terwijl die van mij nog jong zijn (twee van de drie zitten nog op de basisschool). Hun vader is overleden, dus ze hebben alleen mij
Hoe naar nu ook, goed dat je deze man kwijt bent. Dit had ook jouw contact met je kinderen echt beïnvloed en daar was niemand gelukkig van geworden vrees ik.
zondag 29 december 2024 om 00:05
ErIetsMooisVanMaken schreef: ↑29-12-2024 00:01Dat klopt Evelien. Zijn ex-vrouw werkte niet en nam de zorg voor de kinderen fulltime op zich. Toen hij ging scheiden waren ze al (bijna)volwassen, terwijl die van mij nog jong zijn (twee van de drie zitten nog op de basisschool). Hun vader is overleden, dus ze hebben alleen mij
Hoe naar nu ook, goed dat je deze man kwijt bent. Dit had ook jouw contact met je kinderen echt beïnvloed en daar was niemand gelukkig van geworden vrees ik.
zondag 29 december 2024 om 00:11
Mijn kinderen zijn het allerbelangrijkste voor me, maar je hebt gelijk Merys. Ik werd wel uit balans gebracht door zijn kritiek. Soms was ik ook iets anders, wat strenger als hij er was. Dat voelde ik zo, maar hij vond me nog steeds een softie
zondag 29 december 2024 om 00:12
ErIetsMooisVanMaken schreef: ↑29-12-2024 00:01Dat klopt Evelien. Zijn ex-vrouw werkte niet en nam de zorg voor de kinderen fulltime op zich. Toen hij ging scheiden waren ze al (bijna)volwassen, terwijl die van mij nog jong zijn (twee van de drie zitten nog op de basisschool). Hun vader is overleden, dus ze hebben alleen mij
Je verdient iemand die je omhoog tilt.. steunt.. vertouwen in je heeft.. deze man gaat en kan je niet geven wat je nodig hebt. Helaas is het dan maar beter 'not meant to be'. Maar natuurlijk doet dat zeer.
Mijn man is bijna 10jr ouder dan ik.. ik was jong toen onze relatie begon (net 20, inmiddels 41) en heeft me wanneer nodig spiegels voorgehouden maar wel voor mijn eigen bestwil. Hij heeft me ook zeker vaak genoeg losgelaten. Gaf me ruimte en vrijheid voor zelfontplooiing. Soms ging dat ten koste van hemzelf.
Hopelijk vindt je in de toekomst iemand die echt naast je blijft staan. Ook wanneer het moeilijk is.
zondag 29 december 2024 om 00:21
Lief Enigme, dank je wel! Deze man nam zijn extra jaren ervaring vooral op het gebied van kinderen meestal in om me te vertellen hoe het moest, omdat zijn kinderen immers goed terecht zijn gekomen. Hij gelooft ook erg in de maakbaarheid daarvan (juiste opvoeding= geslaagde kinderen), iets waar ik niet zo van ben. Ik weet dat het leven niet maakbaar is, anders was hun vader er nog wel voor ze geweest.
zondag 29 december 2024 om 00:38
ErIetsMooisVanMaken schreef: ↑29-12-2024 00:11Mijn kinderen zijn het allerbelangrijkste voor me, maar je hebt gelijk Merys. Ik werd wel uit balans gebracht door zijn kritiek. Soms was ik ook iets anders, wat strenger als hij er was. Dat voelde ik zo, maar hij vond me nog steeds een softie
Heel begrijpelijk, ongewild ga je toch proberen iedereen tevreden te houden.
Jouw kinderen hebben zo te lezen het al flink voor hun kiezen gehad, juist goed dat je mild voor ze bent.
En voor wat het waard is, mijn soft opgevoede blagen zijn prima terecht gekomen
zondag 29 december 2024 om 07:42
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
