Relaties
alle pijlers
Het is uit vanwege de kinderen
zaterdag 28 december 2024 om 23:32
Ik ben zo verdrietig …
Mijn vriend en grote liefde vertelde me vanmorgen dat hij er klaar mee is. Hij is uitgecheckt en wil zich op zichzelf focussen in 2025 en niet meer verder met mij. Ik was zo uit het veld geslagen en verdrietig dat ik al mijn grenzen ben overgegaan en hem (echt heel zielig achteraf) heb gesmeekt bij me te blijven, maar dat had geen enkele invloed meer. Als reden geeft hij meningsverschillen over de opvoeding van mijn kinderen aan. Hij vindt me soft en niet consequent en ergert zich daaraan. De liefde voor mij zou er wel zijn, maar blijkbaar niet voldoende om zich over zijn ergenissen rondom de kinderen heen te zetten. We woonden gelukkig niet samen en ik zit nu alleen thuis en voel me zó verward. Enerzijds voel ik rust dat ik me nu op mijn kinderen kan focussen (ze zijn fulltime bij mij) en me niet meer hoef te verantwoorden voor m’n aanpak en anderzijds voel ik zoveel verdriet. Ik was nog zo gek op hem en kan het moeilijk verkroppen dat hij het zo makkelijk (althans zo ziet het er voor mij uit) achter zich laat. Ik hoop eigenlijk op een app van hem dat hij zich heeft bedacht… vast ijdele hoop. Pff… liefdesverdriet is zwaar. Ik weet ook niet goed is wat ik met dit topic wil… misschien een hart onder de riem, dat hij me niet waard is en dit rotgevoel ooit afzwakt en ik weer gelukkig kan zijn
Mijn vriend en grote liefde vertelde me vanmorgen dat hij er klaar mee is. Hij is uitgecheckt en wil zich op zichzelf focussen in 2025 en niet meer verder met mij. Ik was zo uit het veld geslagen en verdrietig dat ik al mijn grenzen ben overgegaan en hem (echt heel zielig achteraf) heb gesmeekt bij me te blijven, maar dat had geen enkele invloed meer. Als reden geeft hij meningsverschillen over de opvoeding van mijn kinderen aan. Hij vindt me soft en niet consequent en ergert zich daaraan. De liefde voor mij zou er wel zijn, maar blijkbaar niet voldoende om zich over zijn ergenissen rondom de kinderen heen te zetten. We woonden gelukkig niet samen en ik zit nu alleen thuis en voel me zó verward. Enerzijds voel ik rust dat ik me nu op mijn kinderen kan focussen (ze zijn fulltime bij mij) en me niet meer hoef te verantwoorden voor m’n aanpak en anderzijds voel ik zoveel verdriet. Ik was nog zo gek op hem en kan het moeilijk verkroppen dat hij het zo makkelijk (althans zo ziet het er voor mij uit) achter zich laat. Ik hoop eigenlijk op een app van hem dat hij zich heeft bedacht… vast ijdele hoop. Pff… liefdesverdriet is zwaar. Ik weet ook niet goed is wat ik met dit topic wil… misschien een hart onder de riem, dat hij me niet waard is en dit rotgevoel ooit afzwakt en ik weer gelukkig kan zijn
erietsmooisvanmaken wijzigde dit bericht op 28-12-2024 23:40
0.00% gewijzigd
zondag 29 december 2024 om 14:01
Nergens lees ik dat de kinderen dreigen te ontsporen of compleet losgeslagen zijn dus zijn kritiek dient geen enkel doel. En wie bepaalt dat zijn opvoedstijl 'beter' is?Harderwijk2021 schreef: ↑29-12-2024 13:34Eerlijk gezegd snap ik deze veroordeling van hem als vader niet helemaal. Hoe weet je nou hoe hij was als vader, ookal was hij misschien veel afwezig, dat maakt hem geen slechte vader toch?
Dat hij to wijst op bepaalde dingen, niet in het bijzijn van haar kinderen, maakt hem ook geen monster in mijn ogen.
Uiteraard voedt iedereen zn kinderen op een bepaalde eigen manier op, maar ik weet uit ervaring óók dat als je als moeder alleen met kinderen bent, er heel makkelijk bepaalde dingen in kunnen slijten , die óók niet perse altijd goed zijn .
Wat is er mis mee om iemand daarop te wijzen? Ik kan me niet voorstellen dat de inmiddels ex daar enorm slechte bedoelingen mee had.
Hij woont daar niet eens en het zijn zijn kinderen niet. Dus hij had ook gewoon kunnen accepteren dat to andere ideeën over opvoeden heeft dan hij.
zondag 29 december 2024 om 14:03
Mette schreef: ↑29-12-2024 14:01Nergens lees ik dat de kinderen dreigen te ontsporen of compleet losgeslagen zijn dus zijn kritiek dient geen enkel doel. En wie bepaalt dat zijn opvoedstijl 'beter' is?
Hij woont daar niet eens en het zijn zijn kinderen niet. Dus hij had ook gewoon kunnen accepteren dat to andere ideeën over opvoeden heeft dan hij.
Oke
zondag 29 december 2024 om 14:03
venessa schreef: ↑29-12-2024 08:10Dat is naar voor je, sterkte alvast.
Dat gezegd hebbende wil ik toch vragen: kan het zijn dat zijn kritiek (deels) terecht is? Niemand vindt het leuk om kritiek te krijgen, vooral in relatie tot de kinderen maar aan de andere kant misschien klopt het wat hij zegt? Opvoeden is wel optreden. Ik werk zelf met kinderen en sorry, ik vind er (al) wat van als ouders slap optreden. Je helpt kinderen daar niet mee.
Gewoon een vraag waar je over kan nadenken.
Dar kan je vinden, dat sommige ouders re slap zijn naar hun kinderen , maar misschien vinden andere ouders jou juist wel veel te streng.
Jouw manier is niet de algemene waarheid.
zondag 29 december 2024 om 14:44
Harderwijk2021 schreef: ↑29-12-2024 13:53Dat zeg ik toch helemaal niet? Ik weet alleen uit ervaring toen ik alleen kwam te staan met mn kinderen, dat er patronen insleten, die ik pas zag toen iemand anders me er op wees.
Die patronen ontstonden bij mij ongemerkt, uit vermoeidheid of omdat ik het soms heel moeilijk vond om consequent te blijven met beginnende pubers.
Tja, en ik vind consequent zijn dan weer zwaar overschat. In gesprek blijven met pubers vond ik dan weer wèl heel belangrijk.
En ieder het zijne hoor, maar ik bepaal als alleenstaande moeder de koers, daar mag evt aanhang het mee doen.
zondag 29 december 2024 om 14:48
Waarom? Dit topic gaat nota bene over iemand die zelf kinderen heeft die commentaar heeft. In bijvoorbeeld het stieftopic zie ik dat ook voorbijkomen. Ik denk vooral dat veel mensen moeite hebben om hun ongemak of ongenoegen over een andere dan hun ideale visie of aanpak bij zichzelf te houden. Dat heeft weinig te maken met zelf wel of geen kinderen hebben.
Ik kan me voorstellen dat het voor de partner van TO pittig was. Een LAT-relatie met iemand die fulltime de kinderen heeft is wezenlijk anders dan met iemand met co-ouderschap. Dat kan hij hebben onderschat. Ik heb volgens mij geen wezenlijk andere visie op opvoeding dan mijn partner, maar het zou misschien toch best kunnen gaan wringen als hij fulltime de kinderen had. Maar dat zou dan aan de situatie liggen (niet aan de kinderen), dus dat zou dan mijn insteek zijn om na te denken over de relatie.
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
zondag 29 december 2024 om 15:08
Want dat volwassen kinderen niet dreigen te ontsporen is een verdienste van de ouders? wat een onzinMette schreef: ↑29-12-2024 14:01Nergens lees ik dat de kinderen dreigen te ontsporen of compleet losgeslagen zijn dus zijn kritiek dient geen enkel doel. En wie bepaalt dat zijn opvoedstijl 'beter' is?
Hij woont daar niet eens en het zijn zijn kinderen niet. Dus hij had ook gewoon kunnen accepteren dat to andere ideeën over opvoeden heeft dan hij.
zondag 29 december 2024 om 15:28
Maar ik reageerde op iemand die denkt dat ze de wijsheid in pacht heeft, omdat ze met kinderen werkt.canis-felis schreef: ↑29-12-2024 14:48Waarom? Dit topic gaat nota bene over iemand die zelf kinderen heeft die commentaar heeft. In bijvoorbeeld het stieftopic zie ik dat ook voorbijkomen. Ik denk vooral dat veel mensen moeite hebben om hun ongemak of ongenoegen over een andere dan hun ideale visie of aanpak bij zichzelf te houden. Dat heeft weinig te maken met zelf wel of geen kinderen hebben.
Ik kan me voorstellen dat het voor de partner van TO pittig was. Een LAT-relatie met iemand die fulltime de kinderen heeft is wezenlijk anders dan met iemand met co-ouderschap. Dat kan hij hebben onderschat. Ik heb volgens mij geen wezenlijk andere visie op opvoeding dan mijn partner, maar het zou misschien toch best kunnen gaan wringen als hij fulltime de kinderen had. Maar dat zou dan aan de situatie liggen (niet aan de kinderen), dus dat zou dan mijn insteek zijn om na te denken over de relatie.
Ik heb een zoon die vroeger heel verlegen en gevoelig was. De ene kleuterjuf begreep dat niet alle kinderen hetzelfde zijn en dat er geen standaard aanpak is die voor alle kinderen het beste werkt. En een andere kleuterjuf dacht dat er wel 1 beste aanpak was. Hij deed het beter bij juf 1.
Ik kan me ook voorstellen dat het voor partner van TO pittig was. Maar inderdaad door de situatie en niet door de opvoedstijl van TO. En partner is dan weliswaar ervaringsdeskundige, maar a) andere kinderen en b) andere situatie.
zondag 29 december 2024 om 15:39
Heel herkenbaar en helemaal mee eens. Mijn kinderen zijn al iets ouder dan die van TO (tussen de 15 en 19) maar ook hier een vrij softe opvoedstijl altijd gehad. Niet bewust, maar gewoon omdat ik zo ben. Ik ben niet van de harde regels en confrontaties. Kinderen zijn (tot nu) goed terecht gekomen en ik ben dicht bij mezelf gebleven.Nana_Mouskouri schreef: ↑29-12-2024 09:18Ik ben heel blij dat er tegenwoordig veel meer aandacht is voor het opgroeien met een dode ouder. Dit topic gaat niet over mij (maar het onderwerp raakt me natuurlijk) , maar de "kinderen hebben nergens last van, niet over praten, is nou eenmaal zo"-houding die in de jaren tachtig prevaleerde bij halfwezen was echt niet zo best. Voor de omgeving natuurlijk wel, want waar je niet over praat hoef je niet over na te denken. Maar ik had het liever wat "slapper" gehad.
Ik denk dat er op zich niet zo heel veel mis is met de man an sich, maar dat dit gewoon niet het moment is voor een relatie met hem. Het komt vast allemaal goed met jullie, je klinkt heel fijn voor de kinderen.
zondag 29 december 2024 om 15:41
zondag 29 december 2024 om 15:42
Pelle schreef: ↑29-12-2024 15:28Maar ik reageerde op iemand die denkt dat ze de wijsheid in pacht heeft, omdat ze met kinderen werkt.
Ik heb een zoon die vroeger heel verlegen en gevoelig was. De ene kleuterjuf begreep dat niet alle kinderen hetzelfde zijn en dat er geen standaard aanpak is die voor alle kinderen het beste werkt. En een andere kleuterjuf dacht dat er wel 1 beste aanpak was. Hij deed het beter bij juf 1.
Ik kan me ook voorstellen dat het voor partner van TO pittig was. Maar inderdaad door de situatie en niet door de opvoedstijl van TO. En partner is dan weliswaar ervaringsdeskundige, maar a) andere kinderen en b) andere situatie.
Maar je generaliseerde in je reactie naar mensen zonder kinderen.
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
zondag 29 december 2024 om 16:24
Bedankt voor de lieve reacties! Ze nemen mijn verdriet niet weg, maar geven me zeker steun. De realisatie daalt toch wel steeds meer in dat de situatie hartstikke complex was en voor niemand makkelijk. Hij heeft zeker z’n best gedaan binnen zijn gedachtengoed en mogelijkheden. Wat ik ook wel herken is patronen die inslijten. Ik weet dat ik meestal bewust, maar soms ook onbewust voor de softere aanpak kies. Na een lange werkdag, huishouden, huiswerk met de kids etc ontbreekt me soms de puf om op dat moment een heel issue van te maken als kind met z’n handen ipv bestek zit te eten. Niet consequent, want ik zou er op een rustigere dag wel wat van zeggen.
Maar goed… vooralsnog nog niets gehoord van ex en verwacht dat ook niet meer. Het enige waar ik dus over twijfel is of ik de kinderen bewust afscheid moet laten nemen nog van hem of juist niet. Ik wil ze eigenlijk beschermen voor afscheid. Misschien moet ik het met ze bespreken. Vind het gewoon zo moeilijk, veel meer nog voor hen dan voor mezelf
Maar goed… vooralsnog nog niets gehoord van ex en verwacht dat ook niet meer. Het enige waar ik dus over twijfel is of ik de kinderen bewust afscheid moet laten nemen nog van hem of juist niet. Ik wil ze eigenlijk beschermen voor afscheid. Misschien moet ik het met ze bespreken. Vind het gewoon zo moeilijk, veel meer nog voor hen dan voor mezelf
zondag 29 december 2024 om 16:31
ErIetsMooisVanMaken schreef: ↑29-12-2024 16:24Bedankt voor de lieve reacties! Ze nemen mijn verdriet niet weg, maar geven me zeker steun. De realisatie daalt toch wel steeds meer in dat de situatie hartstikke complex was en voor niemand makkelijk. Hij heeft zeker z’n best gedaan binnen zijn gedachtengoed en mogelijkheden. Wat ik ook wel herken is patronen die inslijten. Ik weet dat ik meestal bewust, maar soms ook onbewust voor de softere aanpak kies. Na een lange werkdag, huishouden, huiswerk met de kids etc ontbreekt me soms de puf om op dat moment een heel issue van te maken als kind met z’n handen ipv bestek zit te eten. Niet consequent, want ik zou er op een rustigere dag wel wat van zeggen.
Maar goed… vooralsnog nog niets gehoord van ex en verwacht dat ook niet meer. Het enige waar ik dus over twijfel is of ik de kinderen bewust afscheid moet laten nemen nog van hem of juist niet. Ik wil ze eigenlijk beschermen voor afscheid. Misschien moet ik het met ze bespreken. Vind het gewoon zo moeilijk, veel meer nog voor hen dan voor mezelf
Bespreek het met ze, zou ik zeggen.
En bedenk daarvoor even of de mogelijkheid erin zit dat hij dat niet wil.
Misschien hebben de kinderen wel geen behoefte aan afscheid, dat kan ook nog.
zondag 29 december 2024 om 16:46
ErIetsMooisVanMaken schreef: ↑29-12-2024 16:34Ik verwacht dat hij zal meegaan in wat ik daarin voorstel Merys of hij moet nóg verder zijn uitgecheckt inmiddels
Dan zou ik het ze gewoon vragen (en proberen te checken of ze niet sociaal wenselijk zitten te doen).
zondag 29 december 2024 om 17:55
En dit was eigenlijk precies wat ik bedoelde. Omdat ik dat namelijk zélf ook heb gehad. Mn oudste was toen nog net 10 en er waren patronen ingesleten om de door jouw genoemde redenen die er uiteindelijk voor zorgden dat mn oudste de rol van de man in huis op zich ging nemen en aangezien hij iets later een zeer mondige tiener werd, leverde me die positie waar ik hem zelf ingezet had, veel struggles op.ErIetsMooisVanMaken schreef: ↑29-12-2024 16:24Wat ik ook wel herken is patronen die inslijten. Ik weet dat ik meestal bewust, maar soms ook onbewust voor de softere aanpak kies. Na een lange werkdag, huishouden, huiswerk met de kids etc ontbreekt me soms de puf om op dat moment een heel issue van te maken als kind met z’n handen ipv bestek zit te eten. Niet consequent, want ik zou er op een rustigere dag wel wat van zeggen.
Ik was achteraf blij dat iemand me op de een beetje scheve verhoudingen wees, met de beste bedoelingen overigens.
Begrijp dat anderen dat hier interpreteren als bemoeien met en zo voelde het in eerste instantie ook. Maar achteraf heb ik veel baat gehad bij die tips.
Ik vind dat er echt een heel groot verschil is tussen bemoeien met de opvoeding of iemand proberen te helpen met bepaalde tips. Ookal voelde dat op dat moment wèl als commentaar.
zondag 29 december 2024 om 20:38
Dit is natuurlijk nonsens, wie heeft niet minstens 1 ex die een enorme teleurstelling bleek te zijn? Ik heb er zelfs 3 maar toch al 30 jaar gelukkig met, toen, een nieuwe liefde. Je hebt geen vergissing gemaakt, je kon niet weten dat hij zich veel leuker opstelde naar je kinderen dan hij uiteindelijk is. Hem terugnemen zal betekenen dat je liever je kinderen beperkt dan dat je even door je verdriet heen bijt. Het voelt allemaal oneerlijk, dat snap ik wel, maar dat is als je eenmaal besluit om een kind te krijgen (laat staan meerdere), jouw behoeften komen dan altijd na je kinderen.ErIetsMooisVanMaken schreef: ↑29-12-2024 12:09Ondanks dat ik niet insta voor mezelf als deze man zich op korte termijn zou bedenken. Als dat niet zo is, zal een andere man hier echt niet meer binnenkomen. Ben er goed klaar mee en kan me niet voorstellen dat ik het ooit weer zou aandurven om me open te stellen en iemand in ons leven toe te laten.
zondag 29 december 2024 om 22:00
Ik denk niet dat hij een slechte vader is. Maar iemand die de opvoeding overlaat aan zijn partner (binnen de traditionele rolverdeling als huisvrouw) heeft gewoon een andere rol. Die is niet in de positie om to als noodgedwongen alleenstaande moeder terecht te wijzen. Zeker niet aangezien hier ook nog eens sprake is van het trauma van een overleden ouder. Dat altijd een rol blijft spelen binnen de opvoeding. To kan op niemand terug vallen. En heeft het extra zwaar door haar eigen verlies. Naast het missen van een medeopvoeder. Dat heeft een invloed die een veel oudere man met traditionele waarden zich niet kan indenken.Harderwijk2021 schreef: ↑29-12-2024 13:34Eerlijk gezegd snap ik deze veroordeling van hem als vader niet helemaal. Hoe weet je nou hoe hij was als vader, ookal was hij misschien veel afwezig, dat maakt hem geen slechte vader toch?
Dat hij to wijst op bepaalde dingen, niet in het bijzijn van haar kinderen, maakt hem ook geen monster in mijn ogen.
Uiteraard voedt iedereen zn kinderen op een bepaalde eigen manier op, maar ik weet uit ervaring óók dat als je als moeder alleen met kinderen bent, er heel makkelijk bepaalde dingen in kunnen slijten , die óók niet perse altijd goed zijn .
Wat is er mis mee om iemand daarop te wijzen? Ik kan me niet voorstellen dat de inmiddels ex daar enorm slechte bedoelingen mee had.
zondag 29 december 2024 om 22:12
Inmiddels langzaam wat mensen ingelicht. Iedereen is hartstikke steunend en lief voor me. Hoewel ik nog steeds hoop op een appje of iets (hoe onverstandig ook) helpt het me wel om me wat lichter te voelen. Voordeel is ook dat er in praktische zin niets verandert in mijn leven. Ik mis alleen af en toe die man op de bank erbij.
zondag 29 december 2024 om 22:18
Misschien moet je niet langer uitgaan van de traditionele relatievormen. Zoek iets wat bij jouw situatie past. Dat kan bijvoorbeeld ook een partner zijn die geen onderdeel is van jouw gezin. Een friends with benefits of meerdere losse of vaste contacten. Wat dan ook. Veel mensen zien toch weer dat plaatje van het gezin. Maar dat hoeft natuurlijk helemaal niet. Je hoeft jezelf echt niet alles te ontzeggen tot de jongste 25 is en uit huis. Maar iemand hoeft geen onderdeel te worden van jouw gezin. Gezien jouw zeer beperkte tijd is dat wellicht veel prettiger. Want dan hoef jij je ook niet volledig aan te passen aan het leven van een ander.ErIetsMooisVanMaken schreef: ↑29-12-2024 12:09Ondanks dat ik niet insta voor mezelf als deze man zich op korte termijn zou bedenken. Als dat niet zo is, zal een andere man hier echt niet meer binnenkomen. Ben er goed klaar mee en kan me niet voorstellen dat ik het ooit weer zou aandurven om me open te stellen en iemand in ons leven toe te laten.
zondag 29 december 2024 om 22:55
Dat is zeker iets om mee te nemen Evelien. Ik ben best heel traditioneel ingesteld en heb totaal geen ervaring met losse contacten of iets anders dan een serieuze relatie. Maar de gedachte in mijn hoofd over een nieuw gezin met een vaderfiguur voor de kinderen is veel romantischer dan de werkelijkheid. En waarschijnlijk zijn de kinderen beter af met alleen mij bij ze in huis.evelien2010 schreef: ↑29-12-2024 22:18Misschien moet je niet langer uitgaan van de traditionele relatievormen. Zoek iets wat bij jouw situatie past. Dat kan bijvoorbeeld ook een partner zijn die geen onderdeel is van jouw gezin. Een friends with benefits of meerdere losse of vaste contacten. Wat dan ook. Veel mensen zien toch weer dat plaatje van het gezin. Maar dat hoeft natuurlijk helemaal niet. Je hoeft jezelf echt niet alles te ontzeggen tot de jongste 25 is en uit huis. Maar iemand hoeft geen onderdeel te worden van jouw gezin. Gezien jouw zeer beperkte tijd is dat wellicht veel prettiger. Want dan hoef jij je ook niet volledig aan te passen aan het leven van een ander.
zondag 29 december 2024 om 23:04
Ik zou "de liefde" dan weer écht niet helemaal opgeven.ErIetsMooisVanMaken schreef: ↑29-12-2024 22:55Dat is zeker iets om mee te nemen Evelien. Ik ben best heel traditioneel ingesteld en heb totaal geen ervaring met losse contacten of iets anders dan een serieuze relatie. Maar de gedachte in mijn hoofd over een nieuw gezin met een vaderfiguur voor de kinderen is veel romantischer dan de werkelijkheid. En waarschijnlijk zijn de kinderen beter af met alleen mij bij ze in huis.
De komende 15 jaar sowieso liefdeloos doorgaan of sowieso alleen met one night stands zou mijn ding niet helemaal zijn.
Maar tegelijk zou ik wel voorzichtig zijn met wie je voorstelt aan de kinderen.
Een man die duidelijk nooit zijn eigen kinderen heeft opgevoed of heel andere ideeën heeft ... dat wordt hem dus niet meer.
wissewis wijzigde dit bericht op 29-12-2024 23:05
0.95% gewijzigd
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
zondag 29 december 2024 om 23:04
Dat eerste ben ik niet met je eens. Toen ik jong was, werkte mn vader veel en was mn moeder de huisvrouw. Zo ging dat in de jaren 70/80. Maar mijn vader had, ondanks zn veelal afwezigheid, net zoveel te zeggen binnen de opvoeding als mn moeder. Het is niet zo dat, omdat mn moeder de grootste zorgtaak op zich nam, dat ze ook gelijk een alwetende feilloze opvoeder was, die helemaal precies wist hoe ze het goed deed. Nee hoor, daar kon ze af en toe de kijk van mn vader best bij gebruiken.evelien2010 schreef: ↑29-12-2024 22:00Ik denk niet dat hij een slechte vader is. Maar iemand die de opvoeding overlaat aan zijn partner (binnen de traditionele rolverdeling als huisvrouw) heeft gewoon een andere rol. Die is niet in de positie om to als noodgedwongen alleenstaande moeder terecht te wijzen. Zeker niet aangezien hier ook nog eens sprake is van het trauma van een overleden ouder. Dat altijd een rol blijft spelen binnen de opvoeding. To kan op niemand terug vallen. En heeft het extra zwaar door haar eigen verlies. Naast het missen van een medeopvoeder. Dat heeft een invloed die een veel oudere man met traditionele waarden zich niet kan indenken.
Ik zelf het ook door de ogen van een ander naar mn eigen gezin gekeken toen ik een nieuwe relatie kreeg en dat vond ik op sommige punten best verfrissend.
Stond ervan te kijken in wat voor valkuilen ik soms ongemerkt stapte en wat me dan een boel onnodig gediscussieer opleverde met een opgroeiend kind.
En natúúrlijk botste het ook wel eens en zei ik wel s "bemoei je er niet mee". Maar nu achteraf, heel erg veel jaren verder, ben ik wel blij met de input die ik als alleenstaande moeder heb gekregen hoor.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
