Relaties
alle pijlers
het: "is dit alles gevoel", iemand tips?
donderdag 26 april 2007 om 17:42
Ik zei gisteren ook tegen mijn vriend (ex lukt nog steeds niet! ;) ), dat wij niet het beste in elkaar naar boven halen en elkaar niet positief stimuleren.
Deze woorden heb ik bijna letterlijk ook tegen mijn ex gezegd. We remden elkaar in plaats van dat we het beste in elkaar naar boven haalden. Ik had het gevoel alsof ik stil stond, terwijl ik juist altijd met van alles bezig was, nieuwe dingen verzinnen, nieuwe mensen ontmoeten. Ik deed het allemaal niet meer. Niet omdat hij me tegenhield hoor, maar ik hield onbewust veels te veel rekening met hem. Die fout zal ik (hopelijk) niet meer maken. We waren teveel voor elkaar gaan denken en te weinig voor onszelf.
Dat is ook mijn angst, dat we nooit de ingesleten gedragspatronen hadden gekregen als we al wat meer levenservaring hadden. Maar het is me nu wel duidelijk dat we niet in staat zijn die gedragspatronen te veranderen. Misschien over een heeeeeele lange tijd, maar dan moeten we ons eerst echt los van elkaar gemaakt hebben en daar probeer ik nu dus aan te denken.
Hier ben ik het helemaal mee eens. Ook wij zijn op heel jonge leeftijd bij elkaar gekomen, en ik denk dat als we ons wat meer zelf hadden ontwikkkeld (in plaats van samen) dat onze relatie er heel anders uit had gezien. Maar aan de andere kant hadden we dan wel misschien helemaal niet bij elkaar gepast. Het voelt voor mij nu dus een beetje als een tweede puberteit, moet voor sommige dingen echt het wiel weer uitvinden (met name met jongens!) en voel me daar dan ook ontzettend naief in, terwijl ik op andere dingen natuurlijk weer voorloop op anderen. Ik wil nu eerst mezelf weer helemaal terugvinden en pas dan kan ik weer een nieuwe relatie aan. En misschien is dat wel weer met mijn ex, maar daar ga ik voor nu maar niet vanuit. Dat werkt niet voor mezelf (in het loslaten) en ook niet voor hem (in het afsluiten).
wat betreft de praktische dingen... we hadden een huurhuis, hij is daar gebleven omdat de meeste meubelen van mij waren. Ik heb heel snel na de breuk wat gekocht maar het duurde een tijdje voordat dat opgeleverd werd. Tot die tijd heb ik bij een vriendin gewoond. De verdeling van de spullen hebben we heel redelijk gedaan: we hadden gelukkig niet veel gezamelijke aankopen dus we hebben gewoon gekeken wat oorspronkelijk van wie was en wie wat graag wilde hebben en dat getracht een beetje eerlijk te doen.
gezamelijke vrienden enzo was echt een beetje zoeken in het begin. Ik zie zijn vrienden eigenlijk helemaal niet meer, maar daar heb ik ook niet zo'n behoefte aan, hij ziet nog wel wat vrienden van mijn vriendinnen. Tot nu toe hebben we wel het samen op feestjes van gezamelijke vrienden komen vermeden, dat voelt gewoon nog heel raar, omdat zij ons echt alleen maar samen kennen. Maar er zal wel een moment komend at dat ook gewoon weer kan. Ik heb ook nog geen afscheid genomen van zijn familie, ik wil eerst dat alles een beetje bezonken is. Ook omdat hij het moeilijk had met de breuk zijn zulke situaties gewoon lastig. Ik volg hierin gewoon voor mezelf mijn gevoel en heb hem ook gevraagd om gewoon aan te geven wat hij hierin prettig vindt en niet en zo houden we een beetje rekening met elkaar.
Overigens hebben wij in het begin ook een tijd helemaal geen contact gehad. Nu sms-en we nog steeds eerst voordat we bellen, en zo af en toe spreken we af en dat is fijn. Hoe mijn ex er nu precies in staat weet ik eigenlijk niet. De ene keer denk ik 'hij is een stap verder', de andere keer denk ik 'hij heeft nog steeds hoop'. Ik probeer zo duidelijk mogelijk naar hem te zijn omdat hij anders niet verder kan, maar soms blijven er gewoon verwarrende momenten. Maar ik denk dat dat bij het proces van loslaten hoort!
Liefs,
appelflapper
vrijdag 27 april 2007 om 02:49
vrijdag 27 april 2007 om 09:32
Kreeft, bedankt voor je lieve woorden en knuffels! Op zich gaat het nu wel goed hoor! Ben niet heel erg verdrietig en er relatief weinig mee bezig. Jij een hele fijne vakantie als je dit nog leest voor vertrek! Geniet er met volle teugen van en het weer werkt sowieso goed mee!
Appelflapper, bedankt weer voor je bericht! Ik denk dat het je het goed aanpakt met het afsluiten van je relatie. Je houdt daarmee ook goed rekening met je ex en wat ik vooral heel knap vindt, is dat je zo duidelijk tegen hem bent! Hoe makkelijk is het niet, zo'n half- half relatie te hebben, waarbij je je oude rol van partners nog teveel vasthoud en daardoor te lang in het verleden blijft hangen. Zeker voor degene die niet voor de breuk gekozen heeft is dit heel moeilijk!
Op dit moment houd ik zelf voor mijn vriend (ex wil nog steeds niet lukken! :P) nog een beetje de optie's open, wat ik dus best wel slecht vind van mezelf. Ik heb nog steeds niet het gevoel dat ik 100% zeker weet dat dit de juiste beslissing is. Eigenlijk denk ik dat afstand nemen daarvoor de beste optie zou zijn.
Op dit moment mis ik hem eigenlijk niet. Ik zit eigenlijk ook niet meer zo diep in zak en as. Vind het eigenlijk wel gezellig bij mijn ouders thuis! Heb best veel energie en heb ook eigenlijk wel zin om voor mezelf te beginnen (huis kopen en inrichten, lange reis maken (als dit financieel te combineren is met mijn eerste plannetje), nieuwe hobbies en mensen ontmoeten enzo).
Ik herken het wel, dat je je in je relatie toch anders ontwikkeld hebt. Ik ben altijd van de 1000 ideeen en plannen maken. Dat vind ik opzichzelf al leuk! Voor mijn relatie voerde ik wel meer van de plannen uit dan tijdens mijn relatie. Plannen werden allemaal eerst de grond ingeboord, met praktische bezwaren en met argumenten als dat ik eerst maar eens even mijn normale leven op orde moest hebben en dat het volwassen leven nou eenmaal niet bestaat uit alleen maar leuke dingen.... Als ik er zo eens over nadenk dan ontnam me dat eigenlijk best veel energie.
Bij mijn ouders doe ik ook veel zelfkennis op. Ik lijk ontzettend op mijn moeder (en zal me op de langere termijn ook bij haar gaan ergeren aan dingen die ik zelf ook doe, juist omdat ik zelf OOK doe!). Mijn vriend lijkt in zekere zin ook op mijn vader. Met dat verschil dat mijn ouders beter met elkaar communiceren. Zij uiten geen verwijten, geven elkaar complimenten, ondernemen dingen samen, bekritiseren gedrag (en niet karakter), tonen affectie en bewondering voor elkaar. Precies zoals volgens het boekje en ik denk ook dat vooral mijn vader dat van nature doet. Beetje zoals ook de man van Reiger het doet vlgs mij!
Mijn moeder is echt blij met deze breuk. Mijn vader zoekt heel erg naar mijn aandeel in het geheel en is een beetje advocaat van de duivel. Het is wel fijn om beide kanten zo te hebben als feedback, maar ik zal het toch echt zelf moeten beslissen. Ik laat het maar betijen nu. Ben er niet heel veel mee bezig. Volgende week nog even bij mijn ouders, daarna is vriend twee weken op reis voor zijn werk. Ik zie het allemaal wel.
Ik ben nu echt egoistisch en ik denk dat dat ook het beste is! Appelflapper, ik denk dat jij ook goed bezig bent, met voor jezelf bedenken wat je nou precies wilt! Eerst jezelf leren kennen en goed tevreden zijn met jezelf. Dan weet je ook precies wat je van een partner verwacht en je hebt dan zelf het meest te bieden aan een ander!
Ik kan me voorstellen dat het voelt als een tweede pubertijd! Ja, dat flirten en gedoe met jongens... Daar zou ik ook weer aan moeten wennen! Weet ook echt niet meer hoe het moet! Ik weet ook echt niet hoe ik in de makrt lig. Wel reuze spannend enzo allemaal! Voorlopig sta ik daar nog niet voor open. Moet natuurlijk ook eerst de deur echt dichtdoen voor mijn vriend voordat ik daar aan begin.
Zo... en nu moet ik echt weer aan het werk!
Appelflapper, bedankt weer voor je bericht! Ik denk dat het je het goed aanpakt met het afsluiten van je relatie. Je houdt daarmee ook goed rekening met je ex en wat ik vooral heel knap vindt, is dat je zo duidelijk tegen hem bent! Hoe makkelijk is het niet, zo'n half- half relatie te hebben, waarbij je je oude rol van partners nog teveel vasthoud en daardoor te lang in het verleden blijft hangen. Zeker voor degene die niet voor de breuk gekozen heeft is dit heel moeilijk!
Op dit moment houd ik zelf voor mijn vriend (ex wil nog steeds niet lukken! :P) nog een beetje de optie's open, wat ik dus best wel slecht vind van mezelf. Ik heb nog steeds niet het gevoel dat ik 100% zeker weet dat dit de juiste beslissing is. Eigenlijk denk ik dat afstand nemen daarvoor de beste optie zou zijn.
Op dit moment mis ik hem eigenlijk niet. Ik zit eigenlijk ook niet meer zo diep in zak en as. Vind het eigenlijk wel gezellig bij mijn ouders thuis! Heb best veel energie en heb ook eigenlijk wel zin om voor mezelf te beginnen (huis kopen en inrichten, lange reis maken (als dit financieel te combineren is met mijn eerste plannetje), nieuwe hobbies en mensen ontmoeten enzo).
Ik herken het wel, dat je je in je relatie toch anders ontwikkeld hebt. Ik ben altijd van de 1000 ideeen en plannen maken. Dat vind ik opzichzelf al leuk! Voor mijn relatie voerde ik wel meer van de plannen uit dan tijdens mijn relatie. Plannen werden allemaal eerst de grond ingeboord, met praktische bezwaren en met argumenten als dat ik eerst maar eens even mijn normale leven op orde moest hebben en dat het volwassen leven nou eenmaal niet bestaat uit alleen maar leuke dingen.... Als ik er zo eens over nadenk dan ontnam me dat eigenlijk best veel energie.
Bij mijn ouders doe ik ook veel zelfkennis op. Ik lijk ontzettend op mijn moeder (en zal me op de langere termijn ook bij haar gaan ergeren aan dingen die ik zelf ook doe, juist omdat ik zelf OOK doe!). Mijn vriend lijkt in zekere zin ook op mijn vader. Met dat verschil dat mijn ouders beter met elkaar communiceren. Zij uiten geen verwijten, geven elkaar complimenten, ondernemen dingen samen, bekritiseren gedrag (en niet karakter), tonen affectie en bewondering voor elkaar. Precies zoals volgens het boekje en ik denk ook dat vooral mijn vader dat van nature doet. Beetje zoals ook de man van Reiger het doet vlgs mij!
Mijn moeder is echt blij met deze breuk. Mijn vader zoekt heel erg naar mijn aandeel in het geheel en is een beetje advocaat van de duivel. Het is wel fijn om beide kanten zo te hebben als feedback, maar ik zal het toch echt zelf moeten beslissen. Ik laat het maar betijen nu. Ben er niet heel veel mee bezig. Volgende week nog even bij mijn ouders, daarna is vriend twee weken op reis voor zijn werk. Ik zie het allemaal wel.
Ik ben nu echt egoistisch en ik denk dat dat ook het beste is! Appelflapper, ik denk dat jij ook goed bezig bent, met voor jezelf bedenken wat je nou precies wilt! Eerst jezelf leren kennen en goed tevreden zijn met jezelf. Dan weet je ook precies wat je van een partner verwacht en je hebt dan zelf het meest te bieden aan een ander!
Ik kan me voorstellen dat het voelt als een tweede pubertijd! Ja, dat flirten en gedoe met jongens... Daar zou ik ook weer aan moeten wennen! Weet ook echt niet meer hoe het moet! Ik weet ook echt niet hoe ik in de makrt lig. Wel reuze spannend enzo allemaal! Voorlopig sta ik daar nog niet voor open. Moet natuurlijk ook eerst de deur echt dichtdoen voor mijn vriend voordat ik daar aan begin.
Zo... en nu moet ik echt weer aan het werk!
vrijdag 27 april 2007 om 23:53
Sorry, mijn vorige post was wat lang...
Ik heb zojuist dit topic nog eens doorgelezen. Het drukt me weer eens met de neus op de feiten.
Kreeft (als je dit volgende week leest), je hebt gelijk dat mijn vriend nog een kans wil. Ik heb hem nog gesproken en we hebben echt goede gesprekken. Hij ziet het licht, geeft nu honderduit toe dat hij echt goed heeft gemerkt dat ik het de afgelopen maand echt goed heb geprobeerd. Hij ziet zelf heel goed in wat hij zelf fout heeft gedaan en is vol goede voornemens.
En het ging ook echt wel beter de laatste tijd... maar ik zie ook een patroon. Als ik mijn best voor hem doe, dan vind ik hem niet thuis. Moet ook zeggen dat ik dit niet altijd volgens het boekje doe, omdat ik soms niet anders meer kon door frustratie en wanhoop.Als het voor mij niet hoeft en hij voor me moet vechten dan doet hij wel moeite voor me en waardeert hij me wel. Hij zag ook wel wat in de theorie.
Als dat inderdaad zo is, dan hoeft het voor mij niet meer. Ik wil gewoon graag lief voor mijn partner zijn, hem tot steun zijn, mezelf kwetsbaar opstellen en steun van hem ontvangen. Dan ben ik gewoon niet sterk genoeg voor hem (en dan vraag ik me serieus af wie dat wel is!).
Hij vroeg of ik zondag nog langs zou komen, maar ik heb dit afgekaatst. Ik wil echt afstand nemen. Dat hij nu nog niet weet waar hij aantoe is, daar heeft hij mooi pech mee! Ik ben nu gewoon lekker egoistisch bezig en dat voelt wel goed eigenlijk!
Ik heb zojuist dit topic nog eens doorgelezen. Het drukt me weer eens met de neus op de feiten.
Kreeft (als je dit volgende week leest), je hebt gelijk dat mijn vriend nog een kans wil. Ik heb hem nog gesproken en we hebben echt goede gesprekken. Hij ziet het licht, geeft nu honderduit toe dat hij echt goed heeft gemerkt dat ik het de afgelopen maand echt goed heb geprobeerd. Hij ziet zelf heel goed in wat hij zelf fout heeft gedaan en is vol goede voornemens.
En het ging ook echt wel beter de laatste tijd... maar ik zie ook een patroon. Als ik mijn best voor hem doe, dan vind ik hem niet thuis. Moet ook zeggen dat ik dit niet altijd volgens het boekje doe, omdat ik soms niet anders meer kon door frustratie en wanhoop.Als het voor mij niet hoeft en hij voor me moet vechten dan doet hij wel moeite voor me en waardeert hij me wel. Hij zag ook wel wat in de theorie.
Als dat inderdaad zo is, dan hoeft het voor mij niet meer. Ik wil gewoon graag lief voor mijn partner zijn, hem tot steun zijn, mezelf kwetsbaar opstellen en steun van hem ontvangen. Dan ben ik gewoon niet sterk genoeg voor hem (en dan vraag ik me serieus af wie dat wel is!).
Hij vroeg of ik zondag nog langs zou komen, maar ik heb dit afgekaatst. Ik wil echt afstand nemen. Dat hij nu nog niet weet waar hij aantoe is, daar heeft hij mooi pech mee! Ik ben nu gewoon lekker egoistisch bezig en dat voelt wel goed eigenlijk!
zaterdag 28 april 2007 om 10:42
Hey meiden,
ook al ben ik zelf een hele tijd niet meer geweest na het openen van dit topic, ik zie dat jullie er veel aan gehad hebben...mooi! Mijn relatie is inmiddels beindigd en ik woon weer alleen...da's behoorlijk slikken. We zien elkaar wel nog met regelmaat en op dit moment kan ik ook nog niet zeggen dat het voor altijd over is. Maar ik hoor vaak van mensen dat dat zowieso tijd nodig heeft. Aan de andere kant zie ik nu ook beter al het mooie wat we hadden, want dat was er zeker. Alleen is het op dit moment goed zo, ik heb tijd en ruimte nodig om uit te vinden wat ik nou echt wil. En we moesten iets ondernemen want de manier waarop het ging was ook niet goed. Anyway Duploo, ik wens je heel veel sterkte, zeker de eerste tijd is vaak goed k*t, maar aan de andere kant moet je gewoon trots op je zelf zijn dat je de knoop hebt doorgehakt, hoeveel mensen blijven niet hangen omdat het wel ok is? Zo wil ik niet leven, ook al is het heel moeilijk...je hebt het lef getoond om er zelf iets van te maken en om niet in een situatie te blijven hangen waarin je niet gelukkig bent, daar mag je trots op zijn!
Liefs Laaraa!
ook al ben ik zelf een hele tijd niet meer geweest na het openen van dit topic, ik zie dat jullie er veel aan gehad hebben...mooi! Mijn relatie is inmiddels beindigd en ik woon weer alleen...da's behoorlijk slikken. We zien elkaar wel nog met regelmaat en op dit moment kan ik ook nog niet zeggen dat het voor altijd over is. Maar ik hoor vaak van mensen dat dat zowieso tijd nodig heeft. Aan de andere kant zie ik nu ook beter al het mooie wat we hadden, want dat was er zeker. Alleen is het op dit moment goed zo, ik heb tijd en ruimte nodig om uit te vinden wat ik nou echt wil. En we moesten iets ondernemen want de manier waarop het ging was ook niet goed. Anyway Duploo, ik wens je heel veel sterkte, zeker de eerste tijd is vaak goed k*t, maar aan de andere kant moet je gewoon trots op je zelf zijn dat je de knoop hebt doorgehakt, hoeveel mensen blijven niet hangen omdat het wel ok is? Zo wil ik niet leven, ook al is het heel moeilijk...je hebt het lef getoond om er zelf iets van te maken en om niet in een situatie te blijven hangen waarin je niet gelukkig bent, daar mag je trots op zijn!
Liefs Laaraa!
zaterdag 28 april 2007 om 12:23
Laaraa,
Wat goed om weer van je te horen, ook al is het dan niet zo'n goed nieuws, dat je brengt. Wat je zegt over dat het dapper is dat de knoop is doorgehakt, dat zeg ik zelf ook altijd tegen anderen, maar zelf voel ik het nu nog niet zo.
Ik denk ook inderdaad dat het afsluiten in fases gaat. Dus dat het nog wel even duurt, voordat je er echt objectief als een buitenstaander naar kan kijken en kan zeggen "Er waren ook heel veel leuke tijden, maar wij pasten toch eigenlijk echt niet (meer) bij elkaar, en ik heb er ervan geleerd wat ik zelf verwacht van een partner en hoe ik zelf een goede partner kan zijn ".
Het lijkt trouwens wel een epidemie! Zoveel relaties als stranden in mijn omgeving! Maar dat zal ook wel perceptie zijn, als je een nieuwe auto koopt zie je dat model ineens ook veel meer op de weg.
Nou ja, eigenlijk ook wel goed! Zo weet ik ook dat er weer op de langere termijn ook wat vrije mannen rondlopen en dan hoop ik dat iedereen er uiteindelijk op vooruit gaat!
Niet dat ik daar nu meteen op uit ben. Ik ga eerst eens flink genieten van het vrijgezellenbestaan. Stiekem kijk ik daar best wel naar uit! Mijn eerste ambitie is het worden van de standaard "happy single'!
Vanavond ga ik stappen met wat studiemaatjes (afspraak stond al, dus is geen wanhoopsdaad ofzo). Ik ben dan tot morgenmiddag niet meer online. Ik heb er zin in!
Laaraa en Appelflapper, geniet van je weekend!
Wat goed om weer van je te horen, ook al is het dan niet zo'n goed nieuws, dat je brengt. Wat je zegt over dat het dapper is dat de knoop is doorgehakt, dat zeg ik zelf ook altijd tegen anderen, maar zelf voel ik het nu nog niet zo.
Ik denk ook inderdaad dat het afsluiten in fases gaat. Dus dat het nog wel even duurt, voordat je er echt objectief als een buitenstaander naar kan kijken en kan zeggen "Er waren ook heel veel leuke tijden, maar wij pasten toch eigenlijk echt niet (meer) bij elkaar, en ik heb er ervan geleerd wat ik zelf verwacht van een partner en hoe ik zelf een goede partner kan zijn ".
Het lijkt trouwens wel een epidemie! Zoveel relaties als stranden in mijn omgeving! Maar dat zal ook wel perceptie zijn, als je een nieuwe auto koopt zie je dat model ineens ook veel meer op de weg.
Nou ja, eigenlijk ook wel goed! Zo weet ik ook dat er weer op de langere termijn ook wat vrije mannen rondlopen en dan hoop ik dat iedereen er uiteindelijk op vooruit gaat!
Niet dat ik daar nu meteen op uit ben. Ik ga eerst eens flink genieten van het vrijgezellenbestaan. Stiekem kijk ik daar best wel naar uit! Mijn eerste ambitie is het worden van de standaard "happy single'!
Vanavond ga ik stappen met wat studiemaatjes (afspraak stond al, dus is geen wanhoopsdaad ofzo). Ik ben dan tot morgenmiddag niet meer online. Ik heb er zin in!
Laaraa en Appelflapper, geniet van je weekend!
zondag 6 mei 2007 om 22:46
duploo en laaraa, veel sterke met het happy single bestaan, jammer dat het niet heeft mogen lukken.
Maar goed, als je geknokt hebt voor je relatie, geeft het ook meer gemoedsrust, als het over is, want dan weet je dat je het toch geprobeerd hebt. Ik denk dat je dan ook niet teveel moet gaan twijfelen, en gewoon je eigen beslissing met 100% accepteren.
Trouwens duploo, ik vind dat jouw ouders toch wel een goed voorbeeld geven lijkt me zo. Het lijkt me een warm nest waar je uit vandaan komt.
De vakantie was trouwens super. En het weer fenomenaal. Wat kun je je nog meer wensen? (Nog een week vakantie?)
Maar goed, als je geknokt hebt voor je relatie, geeft het ook meer gemoedsrust, als het over is, want dan weet je dat je het toch geprobeerd hebt. Ik denk dat je dan ook niet teveel moet gaan twijfelen, en gewoon je eigen beslissing met 100% accepteren.
Trouwens duploo, ik vind dat jouw ouders toch wel een goed voorbeeld geven lijkt me zo. Het lijkt me een warm nest waar je uit vandaan komt.
De vakantie was trouwens super. En het weer fenomenaal. Wat kun je je nog meer wensen? (Nog een week vakantie?)
maandag 7 mei 2007 om 12:56
Ha Kreeft,
Blij te horen dat je vakantie geslaagd is geweest! Het weer zat ook mee, dus dat heeft vast bijgedragen aan het plezier.
Hier gaat alles goed! Ik ben nog niet echt de happy single. Er is namelijk veel gebeurd de afgelopen week.
Ik wilde contact met vriend afkappen en echt voor mezelf kiezen. Ik ben toch weer in gesprek gekomen met vriend. Hij had al veel dingen uitgewerkt op papier. We hebben een open en eerlijk gesprek gehad. Hij erkende heel erg zijn eigen gebreken in de relatie, maar had ook een aantal dingen voor mij. Dingen waarin ik mij in een volgende relatie ook weer voor het hoofd zou kunnen stoten. Onder andere mijn neiging om weg te lopen ipv op een later rustig moment te zeggen wat er aan scheelt.
Ik heb veel nagedacht. Ik voelde in ieder geval dat ik de relatie niet meer wilde zoals hij op het einde was. Ik voelde ook dat ik nog heel veel van hem houd en dat we eigenlijk een hele goede relatie zouden moeten kunnen hebben, omdat we dus op zoveel dingen wel heel goed matchen.
Feit is dat we erg langs elkaar heen leefden, niet echt praatten en niet echt geinteresseerd waren in elkaars leven. Ook steun, aandacht en liefde zochten/ gaven we niet genoeg aan elkaar. Ik weet wel waar de oorsprong van dit is en toen hebben we beiden dingen gedaan die niet door de beugel kunnen en waarbij we elkaar gekwetst hebben. DIt is echter niet iets onoverkomelijks wat we niet kunnen vergeven ofzo, en dus moeten we dat achter ons laten en moeten we het patroon doorbreken.
Conclusie van dit relaas is, dat ik het nog een keer een kans wil geven! We hebben duidelijke afspraken gemaakt en we gaan over een paar weken ook in relatietherapie (ben nu aan het uitzoeken bij wie), om niet weer te vervallen in het oude. Ik probeer een dagboek bij te houden (is lastig, want ik neem er de tijd niet voor), zodat ik mezelf bewust blijf van hoe het gaat en eerder op de juiste manier aan de bel trek als het mis blijft te gaan. Blijven praten en tijd samen (en dan ook echt samen!) doorbrengen is toch wel het allerbelangrijkste!
Kreeft, ik hoop in dit topic alsnog op een lang en gelukkig einde!
Blij te horen dat je vakantie geslaagd is geweest! Het weer zat ook mee, dus dat heeft vast bijgedragen aan het plezier.
Hier gaat alles goed! Ik ben nog niet echt de happy single. Er is namelijk veel gebeurd de afgelopen week.
Ik wilde contact met vriend afkappen en echt voor mezelf kiezen. Ik ben toch weer in gesprek gekomen met vriend. Hij had al veel dingen uitgewerkt op papier. We hebben een open en eerlijk gesprek gehad. Hij erkende heel erg zijn eigen gebreken in de relatie, maar had ook een aantal dingen voor mij. Dingen waarin ik mij in een volgende relatie ook weer voor het hoofd zou kunnen stoten. Onder andere mijn neiging om weg te lopen ipv op een later rustig moment te zeggen wat er aan scheelt.
Ik heb veel nagedacht. Ik voelde in ieder geval dat ik de relatie niet meer wilde zoals hij op het einde was. Ik voelde ook dat ik nog heel veel van hem houd en dat we eigenlijk een hele goede relatie zouden moeten kunnen hebben, omdat we dus op zoveel dingen wel heel goed matchen.
Feit is dat we erg langs elkaar heen leefden, niet echt praatten en niet echt geinteresseerd waren in elkaars leven. Ook steun, aandacht en liefde zochten/ gaven we niet genoeg aan elkaar. Ik weet wel waar de oorsprong van dit is en toen hebben we beiden dingen gedaan die niet door de beugel kunnen en waarbij we elkaar gekwetst hebben. DIt is echter niet iets onoverkomelijks wat we niet kunnen vergeven ofzo, en dus moeten we dat achter ons laten en moeten we het patroon doorbreken.
Conclusie van dit relaas is, dat ik het nog een keer een kans wil geven! We hebben duidelijke afspraken gemaakt en we gaan over een paar weken ook in relatietherapie (ben nu aan het uitzoeken bij wie), om niet weer te vervallen in het oude. Ik probeer een dagboek bij te houden (is lastig, want ik neem er de tijd niet voor), zodat ik mezelf bewust blijf van hoe het gaat en eerder op de juiste manier aan de bel trek als het mis blijft te gaan. Blijven praten en tijd samen (en dan ook echt samen!) doorbrengen is toch wel het allerbelangrijkste!
Kreeft, ik hoop in dit topic alsnog op een lang en gelukkig einde!
maandag 7 mei 2007 om 14:01
duploo, ik vind dat je het heel goed aanpakt. En misschien is de bijna breuk, wel het omslagpunt wat jullie nodig hebben. Als je vriend heel dicht in de buurt komt van wat je zoekt in een man, dan is het zonde, als je weer helemaal overnieuw zou moeten beginnen met zoeken naar een andere man. Want je kan hier vast wel lezen, dat dat ook niet altijd simpel is. En ik ben een liefhebber van happy ends, dus mij zou het alleen maar plezieren als het weer goed komt, maar dan zonder de problemen die je nu hebt.
Ik denk wel dat je nu wat makkelijker kunt praten, want je kunt de huidige problemen projecteren op een toekomstige relatie. En vaak is het begrip van het probleem al de halve oplossing. Het klinkt dat jullie beiden ervoor willen vechten, en dan kan relatie therapie ook wel werken denk ik. (P.S. zou het duimen dan toch gaan helpen?)
Ik denk wel dat je nu wat makkelijker kunt praten, want je kunt de huidige problemen projecteren op een toekomstige relatie. En vaak is het begrip van het probleem al de halve oplossing. Het klinkt dat jullie beiden ervoor willen vechten, en dan kan relatie therapie ook wel werken denk ik. (P.S. zou het duimen dan toch gaan helpen?)
maandag 7 mei 2007 om 14:02
Hey Duploo (en Kreeft natuurlijk ook),
verrassende wending lijkt me. Maar als jullie inderdaad allebei heel duidelijk de vinger kunnen leggen op wat de problemen zijn en jullie beide erg gemotiveerd zijn om het te proberen...why not? Je hebt er dan in ieder geval alles voor gedaan (ook al loopt het alsnog mis(al ga je daar natuurlijk niet van uit)). Dat was voor mij ook een punt, ik wilde niet later terug kijken en denken als we nou dit of dat, dan was het misschien wel gelukt. Daarnaast is communiceren en elkaar aandacht geven idd. heel belangrijk. Bij ons was het zo dat we elkaar erg vrij lieten, wat ik altijd als een groot voordeel beschouwde, we waren tenminste niet zo'n stel dat aanelkaar 'vastgeplakt' zat. Wij zijn allleen een beetje doorgeslgen hier in met als gevolg dat je op een gegeven moment bijna niets meer deelt (behalve het huishouden), dus ook dat is een les voor de toekomst.
Ik ga op dit moment nog redelijk veel om met mijn ex en dat voelt wel goed, maar niet goed genoeg om te zeggen: we proberen het weer. Wat ik ook een fijne(misschien wel geruststellende) gedachte vind is dat al het echt 'meant to be is'we ooit wel weer bij elkaar belanden, en anders niet, maar dat is dan ook niet erg. Ik wens je in ieder geval heel veel succes bij jullie relatietherapie, ben benieuwd hoe het je bevalt.
nog bedankt
maandag 7 mei 2007 om 14:39
Ha,
Ja we willen er beiden voor vechten. Nu op dit moment voelt het niet als vechten.
Ik voel me meer een verliefde puber. We doen alleen maar leuke dingen (maar ja, zelfs het huishouden is nu leuk met zijn tweeen), nemen echt de tijd voor elkaar, kunnen niet van elkaar afblijven en kletsen wat af. Dat komt natuurlijk ook omdat ik tot gisteren nog gewoon bij mijn ouders geslapen heb. We hebben dus telkens dates en echt tijd voor elkaar. Dit wil ik graag zo vasthouden, dus dat we echte afspraken maken van die avond gaan we samen wat leuks doen en het dan ook echt doen al is het maar een rondje fietsen, uitgebreid eten, een gezelschapspelletje ofzo!
Dat was ik helemaal niet meer gewend. Ik kan moeilijk "nee" zeggen tegen leuke dingen en ben altijd overal van de partij. En mijn vriend nam ik maar een beetje voor lief.
De weinige tijd die overbleef was ik dan wel thuis, vaak samen met vriend, maar we deden dan niet echt iets samen. Dan was ik blij dat ik een keer op de bank kon hangen of het huishouden moest gedaan worden of ik had wat tijd nodig voor mezelf.
Wij zijn dus ook zeker geen klef stel, maar het is toch wel nodig om ook in je relatie te blijven investeren en je relatie mag ook best wel eens voorrang hebben op iets anders!
Laraa, dat jullie weer bij elkaar komen als het "meant to be" is, dat vind ik ook een geruststellende gedachte. Je hebt die breuk niet voor niks en de tijd zal leren of je ook op de langere termijn hier happy mee bent. Of dat jullie op wat voor manier dan ook elkaar weer vinden. Vooralsnog lijkt het me dan toch verstandig je te focussen op jezelf.
Ja we willen er beiden voor vechten. Nu op dit moment voelt het niet als vechten.
Ik voel me meer een verliefde puber. We doen alleen maar leuke dingen (maar ja, zelfs het huishouden is nu leuk met zijn tweeen), nemen echt de tijd voor elkaar, kunnen niet van elkaar afblijven en kletsen wat af. Dat komt natuurlijk ook omdat ik tot gisteren nog gewoon bij mijn ouders geslapen heb. We hebben dus telkens dates en echt tijd voor elkaar. Dit wil ik graag zo vasthouden, dus dat we echte afspraken maken van die avond gaan we samen wat leuks doen en het dan ook echt doen al is het maar een rondje fietsen, uitgebreid eten, een gezelschapspelletje ofzo!
Dat was ik helemaal niet meer gewend. Ik kan moeilijk "nee" zeggen tegen leuke dingen en ben altijd overal van de partij. En mijn vriend nam ik maar een beetje voor lief.
De weinige tijd die overbleef was ik dan wel thuis, vaak samen met vriend, maar we deden dan niet echt iets samen. Dan was ik blij dat ik een keer op de bank kon hangen of het huishouden moest gedaan worden of ik had wat tijd nodig voor mezelf.
Wij zijn dus ook zeker geen klef stel, maar het is toch wel nodig om ook in je relatie te blijven investeren en je relatie mag ook best wel eens voorrang hebben op iets anders!
Laraa, dat jullie weer bij elkaar komen als het "meant to be" is, dat vind ik ook een geruststellende gedachte. Je hebt die breuk niet voor niks en de tijd zal leren of je ook op de langere termijn hier happy mee bent. Of dat jullie op wat voor manier dan ook elkaar weer vinden. Vooralsnog lijkt het me dan toch verstandig je te focussen op jezelf.
