Relaties
alle pijlers
Hij durft zijn ex niet aan
zondag 10 juni 2007 om 20:25
Hallo allemaal,
ik ben nieuw hier, en steek maar gelijk van wal:
Sinds een paar maanden heb ik een heel leuke relatie met een erg lieve man. Zoals iedereen een verleden heeft, heeft hij dat ook. Hij is 13 jaar getrouwd, en heeft een tweeling van 3 jaar. Hij is leeft sinds een jaar apart van zijn gezin, maar is officieel nog getrouwd. Hij durft namelijk niet een scheiding aan te vragen, omdat hij bang is dat zij de kinderen bij hem weg zal houden. Ze is behoorlijk depressief en onzeker.
Dat op zich is natuurlijk een heel moeilijke situatie, maar wat mijzelf eigenlijk best bezig houdt, is dat ik zo geen idee hoe de toekomst er voor ons uit kan zien. Ik zou graag een familie vormen met hem en zijn dochters, maar hij wil ze niet op laten groeien zonder hun moeder. Mijns inziens hoeft dat ook niet.
Kan iemand mij helpen of raad geven??????
Groetjes Femfreggel
ik ben nieuw hier, en steek maar gelijk van wal:
Sinds een paar maanden heb ik een heel leuke relatie met een erg lieve man. Zoals iedereen een verleden heeft, heeft hij dat ook. Hij is 13 jaar getrouwd, en heeft een tweeling van 3 jaar. Hij is leeft sinds een jaar apart van zijn gezin, maar is officieel nog getrouwd. Hij durft namelijk niet een scheiding aan te vragen, omdat hij bang is dat zij de kinderen bij hem weg zal houden. Ze is behoorlijk depressief en onzeker.
Dat op zich is natuurlijk een heel moeilijke situatie, maar wat mijzelf eigenlijk best bezig houdt, is dat ik zo geen idee hoe de toekomst er voor ons uit kan zien. Ik zou graag een familie vormen met hem en zijn dochters, maar hij wil ze niet op laten groeien zonder hun moeder. Mijns inziens hoeft dat ook niet.
Kan iemand mij helpen of raad geven??????
Groetjes Femfreggel
zondag 10 juni 2007 om 20:27
Ehm...sorry...jij zou graag een familie vormen met hem en zijn dochters?! Eh...zullen we het gewoon zo doen dat jij de vriendin van hun vader bent, zij de ouders en dat jij langzaam een plekje krijgt in het geheel?
Overigens, waarom trekt hij meteen de conclusie dat ze dan zouden opgroeien zonder moeder?
Overigens, waarom trekt hij meteen de conclusie dat ze dan zouden opgroeien zonder moeder?
zondag 10 juni 2007 om 20:36
En wie zegt dat de vader de kinderen toegewezen krijgt? Als vrouwlief achter jou komt kan ze misschien nog rare sprongen maken. Of weet ze van jouw bestaan af? Ook een vaag verhaal dat hij nog geen scheiding in gang heeft gezet. Zou dat wel begrijpen als zij nog niet van jou af weet, dan zou ik nog maar een keer achter je oren krabben en wat topics op deze pijler lezen. Wat is zijn visie? Wanneer wilt hij scheiden? Wil hij met jou een "gezinnetje"? Sterkte.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
zondag 10 juni 2007 om 21:10
Gheghe... een paar maanden samen en dan een familie willen vormen met twee kindertjes van drie jaar die jou nu nog niet eens kennen... ;)
Meid, wees blij dat dat gewoon never nooit niet gaat gebeuren. Je hebt geen idéé wat je zegt namelijk :D
*krijgt opeens een idee waarom de meneer in kwestie binnenkort ex man is met àl die ruggengraat...*
Meid, wees blij dat dat gewoon never nooit niet gaat gebeuren. Je hebt geen idéé wat je zegt namelijk :D
*krijgt opeens een idee waarom de meneer in kwestie binnenkort ex man is met àl die ruggengraat...*
zondag 10 juni 2007 om 21:17
HUH? De kinderen wonen bij hun moeder, maak ik op uit je verhaal. HIJ is daar weggegaan, heeft zijn kinderen achtergelaten...
Je wilt een gezinnetje gaan vormen? Hoe wil je dat doen? De kinderen weghalen bij hun mama? Wat is dat voor raar idee? Het is maar een geluk dat er nog rechters bestaan in dit land.
Je wilt een gezinnetje gaan vormen? Hoe wil je dat doen? De kinderen weghalen bij hun mama? Wat is dat voor raar idee? Het is maar een geluk dat er nog rechters bestaan in dit land.
zondag 10 juni 2007 om 23:56
Sorry meiden, zoals ik het nu terug lees komt het inderdaat wel erg vreemd over. Het is niet de bedoeling dat ik morgen bij hem intrek, maar ik dacht even over de langere termijn. Ik maak me zorgen om zijn kinderen.
De moeder is zeer depressief, drinkt vrij veel en dreigt een einde aan haar leven te maken. Ik wil me niet voorstellen wat een invloed dat op de kids moet hebben. Hij probeert er zoveel mogelijk voor ze te zijn, past minstens twee dagen per week op en is iedere vrije minuut bij ze.
Voor de duidelijkheid; ik zou de kinderen echt niet zomaar van hun moeder af willen pakken.
De moeder is zeer depressief, drinkt vrij veel en dreigt een einde aan haar leven te maken. Ik wil me niet voorstellen wat een invloed dat op de kids moet hebben. Hij probeert er zoveel mogelijk voor ze te zijn, past minstens twee dagen per week op en is iedere vrije minuut bij ze.
Voor de duidelijkheid; ik zou de kinderen echt niet zomaar van hun moeder af willen pakken.
maandag 11 juni 2007 om 00:00
Even goed lezen voordat jullie weer gaan oordelen dames!!!!!
Ze geeft aan dat hij AL EEN JAAR apart woont maar nog niet officieel gescheiden is. Zij heeft nog maar EEN PAAR MAANDEN een relatie met deze man. Ze heeft hem dus NIET van die vrouw afgetroggeld maar heeft hem leren kennen toen hij al bij zijn vrouw weg was.
Het enige wat ze volgens mij wil is dat de man officieel gaat scheiden en met haar mettertijd gaat samenwonen!!!! De man is waarschijnlijk bang dat als hij officieel gaat scheiden, de ex vrouw hier heel spastisch over gaat doen en dat hij zijn kinderen dan niet meer ziet. Ik ga ervanuit dat ze nu een soort bezoekregeling hebben.
De TO zegt nergens dat die kinderen dan niet meer bij hun moeder mogen komen.
Dit is waarschijnlijk een typisch geval van een vrouw die niet kan accepteren dat haar man niet meer met haar verder wil en wellicht (LET OP IK ZEG WELLICHT) over de rug van haar kinderen de man toch nog aan haar wil binden en geen eigen leven gunt. De TO geeft al aan dat de vrouw erg labiel is. Die heb je en zie dan als vader maar eens voorelkaar te krijgen dat je je kinderen nog mag zien als de moeder dat om, welke reden dan ook, niet meer wil.
Maar dat zijn aannames dus ga ik de volgende vragen stellen in de hoop dat de TO nog durft te reageren na een aantal "fijne" reacties hier:
Weet je zeker dat ie apart woont?
Weet zijn ex vrouw van jouw bestaan?
Is het haar wens dat ze getrouwd blijven?
Hebben ze nu een omgangsregeling voor de kinderen?
Ze geeft aan dat hij AL EEN JAAR apart woont maar nog niet officieel gescheiden is. Zij heeft nog maar EEN PAAR MAANDEN een relatie met deze man. Ze heeft hem dus NIET van die vrouw afgetroggeld maar heeft hem leren kennen toen hij al bij zijn vrouw weg was.
Het enige wat ze volgens mij wil is dat de man officieel gaat scheiden en met haar mettertijd gaat samenwonen!!!! De man is waarschijnlijk bang dat als hij officieel gaat scheiden, de ex vrouw hier heel spastisch over gaat doen en dat hij zijn kinderen dan niet meer ziet. Ik ga ervanuit dat ze nu een soort bezoekregeling hebben.
De TO zegt nergens dat die kinderen dan niet meer bij hun moeder mogen komen.
Dit is waarschijnlijk een typisch geval van een vrouw die niet kan accepteren dat haar man niet meer met haar verder wil en wellicht (LET OP IK ZEG WELLICHT) over de rug van haar kinderen de man toch nog aan haar wil binden en geen eigen leven gunt. De TO geeft al aan dat de vrouw erg labiel is. Die heb je en zie dan als vader maar eens voorelkaar te krijgen dat je je kinderen nog mag zien als de moeder dat om, welke reden dan ook, niet meer wil.
Maar dat zijn aannames dus ga ik de volgende vragen stellen in de hoop dat de TO nog durft te reageren na een aantal "fijne" reacties hier:
Weet je zeker dat ie apart woont?
Weet zijn ex vrouw van jouw bestaan?
Is het haar wens dat ze getrouwd blijven?
Hebben ze nu een omgangsregeling voor de kinderen?
maandag 11 juni 2007 om 00:15
Nee hoor, helemaal niet vreemd. Snapte het gelijk. Als je verliefd bent op een man is het nou niet echt leuk om te horen dat ie nog getrouwd is. En als je van zo'n man houdt, ga je ook van zijn kinderen houden. Mijn ex man heeft een hele leuke partner die stapelgek is op hem en ook op zijn (en dus ook mijn) kinderen. En dat is wederzijds. Moet er niet aan denken dat hij een partner zou hebben die niets van onze kinderen zou willen weten. Ik vind het dan ook prima dat ze "meemoedert" en deels voor onze kinderen zorgt. Ik neem aan dat dat ook jouw ideale beeld van de toekomst is toch?
maandag 11 juni 2007 om 00:43
Oké. Aangezien je het concept niet helemaal schijnt te begrijpen: een vader kan niet op zijn eigen kinderen passen. Oppassen doen schattige meisjes van 15 tot een jaar of twintig in ruil voor een vergoeding. Een vader kan ZORGEN voor zijn kinderen. Dat is hem geraden, aangezien hij zelf voor die verantwoordelijkheid heeft gekozen. Dus niks haleluja, hoog hosanna dat hij zich zo ui-ter-ma-te hard inzet voor zijn kinderen.
Verder zijn kinderen gebaat bij een stabiele moeder en een stabiele vader, niet bij een omweg om de labiele moeder heen.
Probeer het eens vanuit het perspectief van de moeder te bekijken. Zij zit alleen, en diep, diep, diep in de put, met 5 dagen in de week de zorg voor twee kindertjes die van de hele situatie geen bal begrijpen. De man met wie ze ooit dit zo veelbelovende leven begon is bij haar weg. En hoewel ze ooit lief en leed deelden en er niets tussen hen kon komen heeft hij nu niet eens het respect om haar te vertellen dat hij van haar wil scheiden. In plaats daarvan zegt hij dat hij errug veel voor de kinderen zorgt en leeft hij alvast het leven van een vrijgezel.
De kans is groot dat zijn vrouw voor haar gevoel nog wèl getrouwd is. En dan heeft ze los van de ellende van een uit elkaar vallend huwelijk en gezin óók nogeens te leren omgaan met het feit dat haar man een buitenechtelijke relatie heeft. Iets waar ze het dus nooit van zal kunnen winnen. Want hey, het ging al niet goed en moet je haar nu zien zitten, helemaal verlept en met twee kleine kinderen die ze ook nog op moet vangen.
Het is allemaal heel leuk wat je zegt over lange termijn, en zoals Brig (briga... sorry...) het omschrijft snijdt het ook zeker hout natuurlijk dat een leuke, betrokken, liefdevolle nieuwe partner heel erg gunstig is. Maar dat is alleen het geval als er sprake is van lange termijn. Bij jullie is er niet eens sprake van korte termijn, want je minnaar DOET HELEMAAL NIKS.
Pas als je weet welke kant het opgaat, kun je kijken hoe die route er op de lange termijn uitziet. Zolang hij blijft zitten waar hij zit is het verspilde energie om je daar over te bekommeren.
Verder zijn kinderen gebaat bij een stabiele moeder en een stabiele vader, niet bij een omweg om de labiele moeder heen.
Probeer het eens vanuit het perspectief van de moeder te bekijken. Zij zit alleen, en diep, diep, diep in de put, met 5 dagen in de week de zorg voor twee kindertjes die van de hele situatie geen bal begrijpen. De man met wie ze ooit dit zo veelbelovende leven begon is bij haar weg. En hoewel ze ooit lief en leed deelden en er niets tussen hen kon komen heeft hij nu niet eens het respect om haar te vertellen dat hij van haar wil scheiden. In plaats daarvan zegt hij dat hij errug veel voor de kinderen zorgt en leeft hij alvast het leven van een vrijgezel.
De kans is groot dat zijn vrouw voor haar gevoel nog wèl getrouwd is. En dan heeft ze los van de ellende van een uit elkaar vallend huwelijk en gezin óók nogeens te leren omgaan met het feit dat haar man een buitenechtelijke relatie heeft. Iets waar ze het dus nooit van zal kunnen winnen. Want hey, het ging al niet goed en moet je haar nu zien zitten, helemaal verlept en met twee kleine kinderen die ze ook nog op moet vangen.
Het is allemaal heel leuk wat je zegt over lange termijn, en zoals Brig (briga... sorry...) het omschrijft snijdt het ook zeker hout natuurlijk dat een leuke, betrokken, liefdevolle nieuwe partner heel erg gunstig is. Maar dat is alleen het geval als er sprake is van lange termijn. Bij jullie is er niet eens sprake van korte termijn, want je minnaar DOET HELEMAAL NIKS.
Pas als je weet welke kant het opgaat, kun je kijken hoe die route er op de lange termijn uitziet. Zolang hij blijft zitten waar hij zit is het verspilde energie om je daar over te bekommeren.
maandag 11 juni 2007 om 00:51
Sprankelend,
Voordat we zeggen dat hij niet eerlijk genoeg is om te zeggen dat ie wil scheiden moeten we eerst van TO horen of dat werkelijk zo is. Misschien heeft ie een aantal keer aangegeven dat het tijd wordt om de scheiding officieel te maken maar ging de ex vrouw daar zo van uit haar dak en heeft ze hem zo gedreigd dat ie denkt: uhhhhh.....laat maar even!
En waarom zou hij niet het leven van een vrijgezel mogen leiden? Hij woont verdorie al een jaar alleen? En je weet ook niet de reden waarom hij gescheiden is gaan leven van zijn vrouw. Waarom zou de man geen goede reden hebben?
Ik vind het een hoop negatieve aannames richting die man en TO. Dus moeten we eerst wat meer informatie hebben voor ze neergesabeld worden.
Waar je weer wel gelijk in hebt: de man past inderdaad NIET op en het is niet extra goed van hem omdat hij de vader is! Daar ben ik ook allergisch voor.
Voordat we zeggen dat hij niet eerlijk genoeg is om te zeggen dat ie wil scheiden moeten we eerst van TO horen of dat werkelijk zo is. Misschien heeft ie een aantal keer aangegeven dat het tijd wordt om de scheiding officieel te maken maar ging de ex vrouw daar zo van uit haar dak en heeft ze hem zo gedreigd dat ie denkt: uhhhhh.....laat maar even!
En waarom zou hij niet het leven van een vrijgezel mogen leiden? Hij woont verdorie al een jaar alleen? En je weet ook niet de reden waarom hij gescheiden is gaan leven van zijn vrouw. Waarom zou de man geen goede reden hebben?
Ik vind het een hoop negatieve aannames richting die man en TO. Dus moeten we eerst wat meer informatie hebben voor ze neergesabeld worden.
Waar je weer wel gelijk in hebt: de man past inderdaad NIET op en het is niet extra goed van hem omdat hij de vader is! Daar ben ik ook allergisch voor.
maandag 11 juni 2007 om 01:00
Biga,
De ellende is dat TO óók alleen maar met aannames kan komen. Want zij krijgt de informatie van haar minnaar. Dus sowieso maar één kant van het verhaal, en ook nogeens geen objectieve kant.
Ik ga dus af op wat TO schrijft, en die schrijft dat hij zijn ex niet aandurft.
Over of hij al dan niet het leven van een vrijgezel 'mag' leven daar kun je over twisten. In mijn versie van het huwelijk ben je met elkaar getrouwd totdat je van elkaar bent gescheiden. Ergo in mijn optiek is hij geen vrijgezel en heeft hij dus geen mogelijkheid om een volwaardig vrijgezellenbestaan te hebben. Een geval van can't have your cake and eat it too. Ik kan me goed voorstellen dat er mensen zijn die hier anders tegenaan kijken hoor. Maar die mogen dat dan fijn zelf komen typen :D.
De ellende is dat TO óók alleen maar met aannames kan komen. Want zij krijgt de informatie van haar minnaar. Dus sowieso maar één kant van het verhaal, en ook nogeens geen objectieve kant.
Ik ga dus af op wat TO schrijft, en die schrijft dat hij zijn ex niet aandurft.
Over of hij al dan niet het leven van een vrijgezel 'mag' leven daar kun je over twisten. In mijn versie van het huwelijk ben je met elkaar getrouwd totdat je van elkaar bent gescheiden. Ergo in mijn optiek is hij geen vrijgezel en heeft hij dus geen mogelijkheid om een volwaardig vrijgezellenbestaan te hebben. Een geval van can't have your cake and eat it too. Ik kan me goed voorstellen dat er mensen zijn die hier anders tegenaan kijken hoor. Maar die mogen dat dan fijn zelf komen typen :D.
maandag 11 juni 2007 om 08:03
Je hebt het verhaal maar van een kant gehoord. Eigenlijk zou je vriend zijn verantwoordelijkheid moeten nemen en een gesprek aangaan met zijn vrouw wat betreft hun beider toekomst. Hij vermoedt dat ze de kinderen gaat weghouden, maar dat is geen zekerheid. Op deze manier verder gaan is oneerlijk naar zijn vrouw toe, maar ook naar jou. Als vriendin moet je ook maar afwachten hoe het gaat lopen, voor hetzelfde geld gaat hij toch weer met zijn gezin verder en is er helemaal geen sprake van uit elkaar gaan. Het idee dat jij met hem en de tweeling een gezin zou kunnen vormen lijkt allemaal heel idyllisch, maar je kunt de moeder van de kinderen niet op een zijspoor zetten! Ik weet dat ik in ieder geval voor mijn kinderen zou vechten als mijn man's vriendin dergelijke plannen had.
maandag 11 juni 2007 om 09:45
Mijn ouders zijn ook een hele tijd van tafel en bed gescheiden voordat ze daadwerkelijk voor de wet gingen scheiden. En in die tijd gingen ze nog wel met elkaar naar bed, samen op vakantie en waren ze op menig feestje gewoon het stelletje. En natuurlijk hadden ze mij als lijm. Dit heeft nog jaren geduurd. Ze konden alleen niet samen in huis wonen. Dus dat zij niet in één huis wonen maar wel getrouwd zijn....hoeft niet bepaald goed nieuws te zijn voor TO!
