Relaties
alle pijlers
Hij vindt je leuk, maar niet in moeilijke tijden..
donderdag 20 september 2007 om 14:22
Ik loop er steeds weer tegenaan. Ik ontmoet iemand waarmee het leuk is en die mij ook helemaal leuk vindt, me bijzonder, lief, lekker geweldig en weet ik allemaal niet wat vindt.. Iemand waarmee het fijn is, maar vooral wanneer het met mij allemaal goed gaat, wanneer ik straal en blij en gezond ben.. Maar op momenten dat het niet lekker gaat en ik behoefte heb aan een beetje steun/liefde, moet ik het zelf maar uitzoeken.
Ergens snap ik dit wel, aangezien ik verder een heel onafhankelijk type ben en mezelf wel red, ook in de minder goede tijden ben ik sterk. Maar op zulke momenten geeft de man in kwestie vaak niet thuis.. Ik weet niet of het toeval is dat het me al meerdere keren op die manier overkomen is.. Dat ik dan toch steeds meer het gevoel heb dat ik vooral maar leuk en blij moet zijn om goed genoeg te zijn voor zo iemand. Dat ie me niet hoeft als ik verdrietig ben, terwijl ik het nou juist in een relatie zo belangrijk vind dat er wederzijdse belangstelling is en dat je er voor elkaar bent, ook als het wat minder gaat.
Gister kreeg ik van hem (jongen waar ik al tijdje mee date en waarbij het leek alsof we iets aan het opbouwen waren) te horen dat ik niet zoveel moet verwachten, toen ik hem nadat ik al een hele dag ziek op bed had gelegen nog even belde om zijn stem te horen. Hij werd bijna kwaad toen ik zei dat ik het wel fijn zou vinden als ie bij me zou zijn maar dat ik begreep dat ie het druk had en vervolgens vond ie het allemaal een vervelend telefoongesprek. Daarna heb ik niks meer van hem gehoord.
In dit geval weet ik wel weer dat ik niet me hem verder wil, maar het levert gewoon steeds opnieuw teleurstellingen op voor mezelf.
Wanneer komt er nou es iemand die mij helemaal leuk vindt, OOK als ik niet helemaal shiny happy Uk ben ? Iemand die uiteindelijk mijn hele persoon wil, niet alleen mijn lekker lichaam ofzo... In dit geval ben ik ook niet hard van stapel gelopen, heb hem rustig beter leren kennen en had echt vertrouwen in hem..
Waarom word ik verliefd op mannen die op deze manier reageren, terwijl ik in mijn vriendenkring mannen heb die er wel altijd zijn.. maar daar voel ik dan weer niet die 'klik' mee?
donderdag 20 september 2007 om 14:35
Je kan overwegen om in het beginstadium als het allemaal nog leuk en happy is (en je denkt dat je wel verder wilt met zo'n man) hierover een gesprek met hem voeren. Kijken of jullie idee van wat een relatie is wel overeenkomt. Of zijn idee is dat je er ook voor elkaar bent in slechte tijden of dat het alleen maar voor de fun is. (wat ik dan eigenlijk geen relatie vind, maar goed.)
donderdag 20 september 2007 om 14:51
Ik moet denken aan dingen die ik eerder heb gelezen, en ik moet denken aan bepaalde dingen uit mijn eigen verleden en dan wil ik zeggen:"Je zegt dat je en onafhankelijke meid bent maar durf jij je ook weleens afhankelijk op te stellen en niet zo onafhankelijk."
Ik begrijp wel dat je dat in feite hebt gedaan toen je ziek was maar misschien is dat het enige moment waarop je dat doet, mijn ervaring is namelijk dat als je je vanaf het eerste moment niet kwetsbaar opstelt je later niet hoeft aan te kloppen omdat ze dan ervan uit gaan dat je wel zelfstandig genoeg bent om het zelf op te knappen.
Ik begrijp wel dat je dat in feite hebt gedaan toen je ziek was maar misschien is dat het enige moment waarop je dat doet, mijn ervaring is namelijk dat als je je vanaf het eerste moment niet kwetsbaar opstelt je later niet hoeft aan te kloppen omdat ze dan ervan uit gaan dat je wel zelfstandig genoeg bent om het zelf op te knappen.
donderdag 20 september 2007 om 14:52
Ik vind dit best moeilijk te beoordelen want haken de mannen echt af omdat je ziek bent, niet lekker in je vel zit etc, of haken ze af omdat de verliefdheid niet over is gegaan in houden van en ze gewoon beseffen dat jij het niet voor ze bent. Als het namelijk goed zit en je houd van elkaar dan zijn ze er ook voor je als het minder gaat namelijk. Hoe lang was je eigenlijk bij die mannen dan wanneer dit gebeurde?
donderdag 20 september 2007 om 15:08
Is iemand waar je een tijdje mee date hetzelfde als iemand waar je een relatie mee hebt eigenlijk ? Van de LAATSTE zou ik namelijk wél verwachten dat hij mijn kotsemmer leegt ,maar de eerste zou ik nog niet in mijn buurt willen hebben als ik een chronische snottebel aan mijn neus heb hangen.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 20 september 2007 om 15:13
Bedankt voor de reacties !
@Mabel, zeker een idee hier wat meer over te praten.. verwachtingen enzo.. in dit geval zaten we verder ook nog in het leren kennen stadium en was het idd mischien niet zo duidelijk of het voor de fun was. Hij was er erg dubbel in.. heb erg het gevoel dat het moet zoals het hem uitkomt.
@ Angelica, daar heb je zeker wel een punt. In eerste instantie bewonderen die mannen me denk ik ook omdat ik zo 'zelfstandig' met mijn leven omga en alles zo goed aan kan, ook zonder hun hulp. Misschien schrikken ze er dan van als er dan wel een moment/periode komt waarin het minder gaat en ik wel graag meer steun wil. Ik vind het best moeilijk om me voor die steun open te stellen, juist omdat het daarop ook vaak fout gaat.. en misschien ook omdat ik die steun ook vaak van mijn andere vrienden wel krijg.. (daar zie ik dan ook zo duidelijk het verschil: dat ik vrienden heb die mij door alles heen steunen maar dat hij dan uitgerekend weer niks laat horen ofzo)
@sienna, ben ik ook met je eens dat het best kan zijn dat ze gewoon niet genoeg voor me voelen. Met vorige relatie bleek dat zeker het geval te zijn, toen ging hij na een half jaar voor een ander meisje.
Maar ik merk ook in het algemeen dat ik het zelf zo 'toelaat' op deze manier.. Dat ik idd vooral vaak sterk ben en vaak 'bang' ben om teveel van iemand te vraag, hem dan juist vooral ruimte geven om zn eigen dingen te kunnen doen. In het geval van gister wilde ik echt niet meer dan een paar minuten nog ff zn stem horen voordat ik ging slapen, vervolgens werd hij daar onredelijk kwaad om. Is dat dan al teveel gevraagd? Lijkt me niet toch..
@Mabel, zeker een idee hier wat meer over te praten.. verwachtingen enzo.. in dit geval zaten we verder ook nog in het leren kennen stadium en was het idd mischien niet zo duidelijk of het voor de fun was. Hij was er erg dubbel in.. heb erg het gevoel dat het moet zoals het hem uitkomt.
@ Angelica, daar heb je zeker wel een punt. In eerste instantie bewonderen die mannen me denk ik ook omdat ik zo 'zelfstandig' met mijn leven omga en alles zo goed aan kan, ook zonder hun hulp. Misschien schrikken ze er dan van als er dan wel een moment/periode komt waarin het minder gaat en ik wel graag meer steun wil. Ik vind het best moeilijk om me voor die steun open te stellen, juist omdat het daarop ook vaak fout gaat.. en misschien ook omdat ik die steun ook vaak van mijn andere vrienden wel krijg.. (daar zie ik dan ook zo duidelijk het verschil: dat ik vrienden heb die mij door alles heen steunen maar dat hij dan uitgerekend weer niks laat horen ofzo)
@sienna, ben ik ook met je eens dat het best kan zijn dat ze gewoon niet genoeg voor me voelen. Met vorige relatie bleek dat zeker het geval te zijn, toen ging hij na een half jaar voor een ander meisje.
Maar ik merk ook in het algemeen dat ik het zelf zo 'toelaat' op deze manier.. Dat ik idd vooral vaak sterk ben en vaak 'bang' ben om teveel van iemand te vraag, hem dan juist vooral ruimte geven om zn eigen dingen te kunnen doen. In het geval van gister wilde ik echt niet meer dan een paar minuten nog ff zn stem horen voordat ik ging slapen, vervolgens werd hij daar onredelijk kwaad om. Is dat dan al teveel gevraagd? Lijkt me niet toch..
donderdag 20 september 2007 om 15:16
Nee, dat is niet hetzelfde, ben het met je eens hierin. Heb beide meegemaakt. De date, daar date ik nu ongeveer twee maanden mee en aangezien hij ook elke dag begon te bellen enzo, leek het me niet heel vreemd om hem op zo'n dag 's avonds even te bellen.. Ik verwacht niet dat hij mn kotsemmer komt legen hoor..
donderdag 20 september 2007 om 15:26
Ukkie, ik heb zelf zo'n ontzettende (jawel komtie weer) eikel van een broer die alleen maar een vriendinnetje wil die onafhankelijk is en die hem niet lastig valt, zeker geen type dat je komt helpen als je je ziek voelt want dat vind hij alleen maar 'zeuren'.
Hij zoekt dus een meisje wat 'onafhankelijk' is en die niet zeurt. Stel nou dat je op hem gevallen was en je niet kwetsbaar had opgesteld dan had hij gedacht:"Ha die is onafhankelijk die moet ik hebben." en dan had je dezelfde problemen later dus weer gehad.
Als je dus durft om je vanaf het begin je kwetsbaar op te stellen is de kans groot dat je iemand aantrekt die die kant in jou juist aantrekkelijk vind en dus een ander type man is. Misschien vind je dit wel niks hoor, maar omdat ik je topic las moest ik er zo aan denken.
Vroeger durfde ik ook niet zo goed en ik kwam de ene na de andere eikel tegen totdat ik dit opeens door had. Mijn huidige vriend zei vanaf het begin:"Als je me nodig hebt, om je waar dan ook naartoe te brengen of wat dan ook voor je te doen dan mag je me altijd vragen/bellen en waarschijnlijk doe ik het dan ook nog."
Dat heb ik dus vanaf het begin gedaan met als resultaat dat hij zich ook weer kwetsbaarder durfde op te stellen en hulp aan mij durfde te vragen wanneer dat nodig was. Hij zegt ook dat hij niet eerder iemand zo hielp in de huishouding, en niet eens omdat hij dat moet maar echt omdat hij het doet uit liefde en omdat hij vanzelf merkt/aanvoelt dat het mij niet altijd goed lukt. Dat vond ik toch wel erg bijzonder.
Hij zoekt dus een meisje wat 'onafhankelijk' is en die niet zeurt. Stel nou dat je op hem gevallen was en je niet kwetsbaar had opgesteld dan had hij gedacht:"Ha die is onafhankelijk die moet ik hebben." en dan had je dezelfde problemen later dus weer gehad.
Als je dus durft om je vanaf het begin je kwetsbaar op te stellen is de kans groot dat je iemand aantrekt die die kant in jou juist aantrekkelijk vind en dus een ander type man is. Misschien vind je dit wel niks hoor, maar omdat ik je topic las moest ik er zo aan denken.
Vroeger durfde ik ook niet zo goed en ik kwam de ene na de andere eikel tegen totdat ik dit opeens door had. Mijn huidige vriend zei vanaf het begin:"Als je me nodig hebt, om je waar dan ook naartoe te brengen of wat dan ook voor je te doen dan mag je me altijd vragen/bellen en waarschijnlijk doe ik het dan ook nog."
Dat heb ik dus vanaf het begin gedaan met als resultaat dat hij zich ook weer kwetsbaarder durfde op te stellen en hulp aan mij durfde te vragen wanneer dat nodig was. Hij zegt ook dat hij niet eerder iemand zo hielp in de huishouding, en niet eens omdat hij dat moet maar echt omdat hij het doet uit liefde en omdat hij vanzelf merkt/aanvoelt dat het mij niet altijd goed lukt. Dat vond ik toch wel erg bijzonder.
donderdag 20 september 2007 om 15:30
Ik ging er van uit dat het wel min of meer meer een relatie was, omdat je hem na een dag van ziekzijn belde om nog even zn stem te horen. Ik denk dan dat je dat niet doet als je nog in de datefase zit. Maar goed, mijn info daarover is erg gedateerd.
Verder maakt het ook nog wel een verschil hoe het gesprek ging. Als jij op dramatische, quasi opofferde toon hebt gezegd dat je het wel fijn vond als ie kwam, maar dat je bèst wel begreep dat ie te druk was .......... ondertussen bedoelend en suggererend: gooi nu onmiddellijk àlles aan de kant en kom hierheen........, kan ik me zn ergernis wel voorstellen.
Maar als je al 2mnd date vind ik wel dat hij erg weinig compassie toont. Zelfs als je enorm zielig had liggen zeuren.................. je was tenslotte ziek.
Verder maakt het ook nog wel een verschil hoe het gesprek ging. Als jij op dramatische, quasi opofferde toon hebt gezegd dat je het wel fijn vond als ie kwam, maar dat je bèst wel begreep dat ie te druk was .......... ondertussen bedoelend en suggererend: gooi nu onmiddellijk àlles aan de kant en kom hierheen........, kan ik me zn ergernis wel voorstellen.
Maar als je al 2mnd date vind ik wel dat hij erg weinig compassie toont. Zelfs als je enorm zielig had liggen zeuren.................. je was tenslotte ziek.
donderdag 20 september 2007 om 15:45
Angelica, bedankt voor je verhaal. Ik denk zeker dat het te maken heeft met de manier waarop ik me zelf opstel ja. Ik ben juist een beetje bang dus om me teveel in een relatie te storten/afhankelijk van iemand te zijn, misschien ook door de eerdere teleurstellingen (een soort van: als ik lekker alles zelf doe, doet het minder pijn als ie me straks niet meer hoeft.. --> tja, zo'n instelling werkt natuurlijk ook niet helemaal).. Ik ga het volgende keer proberen anders te doen.. (maar dat is toch lastig om opeens te veranderen he..)
Mabel, ja, twee maanden daten, ik verwachtte idd ook dat ie wel even een luisterend oor zou bieden. Ik heb voor mn gevoel niet lopen zeuren. Hoorde zelfs meteen toen ik belde al dat ie met iets anders druk was en zei dat ie later wel terug mocht bellen, maar hij hoorde dat het niet goed met me ging en vroeg dus verder aan mij.. waarna hij na mijn opmerking over dat ik heb wel graag even bij me had willen hebben (niet verwijtend ofzo, gewoon om aan te geven dat dat me goed doet) opeens begon over dat ik niet teveel aan hem moest denken en dat ik niet vanalles moest verwachten. Nou ja, duidelijk een moment waarbij je gewoon meer merkt wat je aan iemand hebt. Het gekke was dat hij juist de afgelopen weken mij dus wel belde en dingen zei als dat ie me miste en bij me wilde zijn. In dit geval begrijp ik er dus gewoon weinig meer van. De afgelopen weken dat hij belde, zat ik dus ook gewoon lekker in mn vel en waren het gezellige gesprekken. In die zin is dit dus ook de eerste keer dat ie geconfronteerd werd met een niet-blije zielige Uk.. Maar goed, heb hem gister zelf nog een sms gestuurd met dat ik echt alleen ff belde om zn stem te horen, meer niet. Verder niks meer van hem gehoord, ook geen vraag of ik nog ziek ben ofzo, terwilj we de overige dagen toch ook regelmatig overdag ff kort mailden. In die zin dus wel meer relatie dan daten voor de fun.. Ik snap het allemaal niet zo en ben momenteel gewoon een beetje teleurgesteld dat ik me voor hem heb opengesteld en dat dat blijkbaar toch weer niet werkt ofzo
donderdag 20 september 2007 om 15:56
Je hebt er werkelijk geen reet aan, maar ik kan je vertellen dat het ook goed kan komen. Ik heb een relatie gehad met een jongen waarmee het heel erg gezellig was. Bijna negen maanden leuke dingen gedaan, uit geweest, vrienden leren kennen en noem maar op. Twee dagen voordat we samen op vakantie zouden gaan, kreeg mijn broer een ongeluk, waardoor ik thuis wilde blijven en onze hele familie en ik dus ook, het heel zwaar kregen. Vriendlief vond er gelijk niks meer aan, liet niets van zich horen en 6 dagen later (na de nodige smsjes van mijn kant hoor) belde ik hem op om te vragen of hij het uit wilde maken. Ja, was het antwoord. Vervolgens heel lang vrijgezel geweest en toen mijn huidige vriend leren kennen. Natuurlijk ben je in eerste instantie alleen maar blij en vrolijk, maar omdat het thuis niet zo heel erg goed ging en ik daar nogal mee zat heb ik een verschrikkelijke paniek-/huilbui gehad. Ik was onwijs bang dat hij me zou laten zitten. Maar hij zei alleen maar: "het komt allemaal goed" en hij hield me vast enzo... Het was zijn vuurdoop. En hij heeft het doorstaan.
Je moet het inderdaad treffen, maar wilde even aangeven dat niet alle jongens / mannen zo zijn zoals onze exen.
Je moet het inderdaad treffen, maar wilde even aangeven dat niet alle jongens / mannen zo zijn zoals onze exen.
donderdag 20 september 2007 om 16:01
Nu ik zo lees hoe hij met je omgaat, snap ik er ook helemaal niks meer van. Je bent allebei nog een beetje aan het aftasten, maar het is wel al vrij serieus. En je bent gewoon niet lekker en geeft dat aan. Tja, dan weet ik het ook niet meer... Sommige mensen zijn ook gewoon niet te begrijpen. Want ik neem aan dat er ook wel vrouwen zijn die op deze manier met hun vriend omgaat.
Zouden we het weer kunnen schuiven op bindingsangst?
Zouden we het weer kunnen schuiven op bindingsangst?
donderdag 20 september 2007 om 16:13
Tja Ukkie,
ik weet natuurlijk niet hoe dol je op de man was en of je het/hem nog een kans wilt geven, maar voor 't geval dat ............ zal ik even advocaat van de duivel spelen. In aanmerking genomen dat jullie nog niet alles van elkaar weten en ws nog geen persoonlijke gevoelens e.d. hebben gedeeld:
Stel Stel Stel dat, toen jij belde dat je ziek was, hij meteen het verleden in werd geschoten, naar herinneringen aan een vervelende ex, die bij iedere dwarse scheet meteen de zielige dramaqueen ging uithangen.......... en hij in die splitsecond met jou aan de telefoon dacht "O nee, niet weer........."en daarop acteerde. En stel dat hij inmiddels wel inziet dat hij jou niet afrekenen op de daden van zn ex. En nu niet weet hoe hij het recht moet breien en zich nu bang in zn loopgraaf heeft teruggetrokken............ t zou kunnen ........ Als je denkt dat hij wel de moeite waard is, zou je er eens een gesprekje aan kunnen wijden. Op dit punt aangekomen heb je weinig te verliezen.
ik weet natuurlijk niet hoe dol je op de man was en of je het/hem nog een kans wilt geven, maar voor 't geval dat ............ zal ik even advocaat van de duivel spelen. In aanmerking genomen dat jullie nog niet alles van elkaar weten en ws nog geen persoonlijke gevoelens e.d. hebben gedeeld:
Stel Stel Stel dat, toen jij belde dat je ziek was, hij meteen het verleden in werd geschoten, naar herinneringen aan een vervelende ex, die bij iedere dwarse scheet meteen de zielige dramaqueen ging uithangen.......... en hij in die splitsecond met jou aan de telefoon dacht "O nee, niet weer........."en daarop acteerde. En stel dat hij inmiddels wel inziet dat hij jou niet afrekenen op de daden van zn ex. En nu niet weet hoe hij het recht moet breien en zich nu bang in zn loopgraaf heeft teruggetrokken............ t zou kunnen ........ Als je denkt dat hij wel de moeite waard is, zou je er eens een gesprekje aan kunnen wijden. Op dit punt aangekomen heb je weinig te verliezen.
donderdag 20 september 2007 om 16:24
Ja, dat is waar, ik heb niets te verliezen.. en het zou idd zomaar kunnen dat er iets in het verleden naar boven kwam. Maar goed, hij heeft dus na gister ook echt niks meer laten horen meteen. Ik heb nu het gevoel dat dan alle 'lijmpogingen' (van een ruzie-achtig gesprek waar ik nog steeds niet van sanp waar het over ging) van mij moeten komen.
En het nare is dat ik dus nog steeds ziek thuis ben en ook de hele dag over ditsoort dingen loop na te denken nu ..
Het woord bindingsangst nam ie zelf ook al eens in de mond.. maar wat kan ik daaraan doen, als zelfs een telefoontje van mij opeens te veel is, terwilj hij dat andersom vorige week de hele week deed. Ik snap die verandering gewoon niet.. :(
En het nare is dat ik dus nog steeds ziek thuis ben en ook de hele dag over ditsoort dingen loop na te denken nu ..
Het woord bindingsangst nam ie zelf ook al eens in de mond.. maar wat kan ik daaraan doen, als zelfs een telefoontje van mij opeens te veel is, terwilj hij dat andersom vorige week de hele week deed. Ik snap die verandering gewoon niet.. :(
donderdag 20 september 2007 om 16:42
Nou, ik geloof het allemaal direct hoor, maar sorry, als je twee maanden met een man omgaat en hij belt je zelf elke dag, dan vind ik het behoorlijk bot om te antwoorden dat jij teveel verwacht, zodra je hem ziek opbelt en alleen uitspreekt dat je het fijn zou vinden als hij er was!
Als je hem nou direct enorm ging claimen en zeuren dat ie beslist moest komen omdat je er anders een punt achter zet...Maar je spreekt verdorie alleen maar uit wat je fijn zou vinden! Kunnen die kerels dat nou ook niet eens meer hanteren??
Als iemand daar al niet tegen kan, ben je beter af zonder hem.
Een beetje vent die jou echt leuk vindt, denkt minimaal met je mee en biedt desnoods telefonisch wat steun, in plaats van je zo te behandelen. Ook al ben je heel zelfstandig, een man die om je geeft kapt je niet op die manier af als jij je ziek voelt. Ik vind het behoorlijk respectloos en ook heel normaal dat je je daardoor gekwetst voelt.
Zorg dat je de volgende keer een exemplaar MET een hart uitzoekt!
Als je hem nou direct enorm ging claimen en zeuren dat ie beslist moest komen omdat je er anders een punt achter zet...Maar je spreekt verdorie alleen maar uit wat je fijn zou vinden! Kunnen die kerels dat nou ook niet eens meer hanteren??
Als iemand daar al niet tegen kan, ben je beter af zonder hem.
Een beetje vent die jou echt leuk vindt, denkt minimaal met je mee en biedt desnoods telefonisch wat steun, in plaats van je zo te behandelen. Ook al ben je heel zelfstandig, een man die om je geeft kapt je niet op die manier af als jij je ziek voelt. Ik vind het behoorlijk respectloos en ook heel normaal dat je je daardoor gekwetst voelt.
Zorg dat je de volgende keer een exemplaar MET een hart uitzoekt!
donderdag 20 september 2007 om 21:12
Beste Ukkie,
Eerlijk gezegd kan ik me zijn reactie best voorstellen. Als je de weinige feiten die we kennen op een rijtje zet dan had hij het druk op het moment dat je belde, nam hij desondanks de tijd om met je te praten en was jouw boodschap naar hem "ik wil je zo graag bij me hebben maar ik begrijp dat je het druk hebt". Vervolgens ben je teleurgesteld dat hij er niet voor jou "was" toen je hem zo hard nodig had. Waarom ben je dan niet duidelijk geweest in wat je wél van hem wilde? Bovendien: een dag ziek in bed liggen is natuurlijk vervelend maar hij en jij weten dat je er doorgaans niet aan dood gaat. Een griepje is in mijn ogen niet iets waar je als partner alles voor uit je handen zou moeten laten valen. Zeker niet als je relatie zich nog in zo'n pril stadium bevindt.
Eerlijk gezegd kan ik me zijn reactie best voorstellen. Als je de weinige feiten die we kennen op een rijtje zet dan had hij het druk op het moment dat je belde, nam hij desondanks de tijd om met je te praten en was jouw boodschap naar hem "ik wil je zo graag bij me hebben maar ik begrijp dat je het druk hebt". Vervolgens ben je teleurgesteld dat hij er niet voor jou "was" toen je hem zo hard nodig had. Waarom ben je dan niet duidelijk geweest in wat je wél van hem wilde? Bovendien: een dag ziek in bed liggen is natuurlijk vervelend maar hij en jij weten dat je er doorgaans niet aan dood gaat. Een griepje is in mijn ogen niet iets waar je als partner alles voor uit je handen zou moeten laten valen. Zeker niet als je relatie zich nog in zo'n pril stadium bevindt.
donderdag 20 september 2007 om 23:40
Mijn uitleg over moeilijke tijden wijkt toch wel behoorlijk af van jouw uitleg over moeilijke tijden....
Wanneer ik ziek ben kruip ik in bed en ziek lekker uit. Het liefste alleen zonder al te veel aandacht van de buitenwereld.
Maar ja, ik ben jou niet en vv.
Wanneer ik jouw verhaal zo lees, dan komt het op mij over alsof je een enorme ophef maakt over iets wat feitelijk iets relatief klein is.
Jij belt hem op en hij zegt dat hij druk is met iets. Jij wilt toch doorpraten, vertelt dat je ziek thuis bent, zijn stem wil horen etc., wetende dat hij op dat moment druk is. Je had het ook direct even simpel af kunnen doen door te zeggen, wanneer kan ik je bellen, dat je wel in de gelegenheid bent even te praten? Dan was de irritatie van zijn kant waarschijnlijk totaal achterwege gebleven en hadden jullie gewoon doodnormaal kunnen praten over jouw ziekzijn en had hij in alle rust zijn stem kunnen laten horen aan je.
Alles wat daarna gebeurd is, ligt er m.i. toch aan dat jij geen aandacht had voor zijn druk zijn.
Wanneer ik ziek ben kruip ik in bed en ziek lekker uit. Het liefste alleen zonder al te veel aandacht van de buitenwereld.
Maar ja, ik ben jou niet en vv.
Wanneer ik jouw verhaal zo lees, dan komt het op mij over alsof je een enorme ophef maakt over iets wat feitelijk iets relatief klein is.
Jij belt hem op en hij zegt dat hij druk is met iets. Jij wilt toch doorpraten, vertelt dat je ziek thuis bent, zijn stem wil horen etc., wetende dat hij op dat moment druk is. Je had het ook direct even simpel af kunnen doen door te zeggen, wanneer kan ik je bellen, dat je wel in de gelegenheid bent even te praten? Dan was de irritatie van zijn kant waarschijnlijk totaal achterwege gebleven en hadden jullie gewoon doodnormaal kunnen praten over jouw ziekzijn en had hij in alle rust zijn stem kunnen laten horen aan je.
Alles wat daarna gebeurd is, ligt er m.i. toch aan dat jij geen aandacht had voor zijn druk zijn.
vrijdag 21 september 2007 om 07:57
TO heeft dus wel gezegd dat hij ook later terug mocht bellen.
Ik krijg toch het idee dat je vriend (date?) het wat benauwd kreeg van 'even zijn stem willen horen' en 'hem graag bij je willen hebben'. Dat was hem blijkbaar iets te 'relatie-achtig' (jou vaak bellen en aandacht geven hoort meer bij de versierfase). Hij heeft zelf al eens de term bindingsangst genoemd, nu vind ik dat ook weer te gemakkelijk, maar het lijkt me dat hij vooral op zichzelf gericht is en van jou inderdaad verwacht dat jij jezelf wel redt en niet 'overdreven' gaat doen als je een beetje ziek bent.
Wat niet werkt is nu achter hem aan bellen/mailen en proberen het uit te leggen of je zelfs verontschuldigen, wat misschien wel werkt is niets meer laten horen. En als hij nog eens contact opneemt kun je hem misschien face-to-face vragen waar hij nu eigenlijk precies zo boos om werd. (als je dat nog wilt weten)
vrijdag 21 september 2007 om 09:07
@wuiles en pom: misschien eerst lezen voor je reageert. Want nee, ik ben niet zwaar teleurgesteld omdat ie geen tijd had, wel om het feit dat hij kwaad werd omdat het geen 'gezellig' gesprek was.
@sunshine, ik heb hem 1 mail gestuurd, niet met uitleg, wel met dat ik het niet accepteer om zo behandeld te worden en dat ie als ie zin heeft dat maar es moet komen uitleggen. Idd, verder leek het me niet handig om teveel contact te zoeken. Ik ben absoluut niet het typje dat achter iemand aan gaat blijven bellen en mailen, ik weet ook dat ie het gewoon echt druk heeft en dat accepteer ik.
vrijdag 21 september 2007 om 12:28
Ik heb toch het idee dat het om een communicatie stoornis gaat en dat je vriend het gevoel had dat hij had moeten komen en dat je in hem teleurgesteld was. Als het iemand is die altijd zijn best voor je deed, vaak belde en zo, dan kan hij het misschien niet hebben als hij ook maar het kleinste beetje idee heeft dat hij iets verkeerds heeft gedaan.
Hij voelt zich misschien ook schuldig dat hij geen tijd voor je heeft en is bang dat hij niet kan voldoen aan het ideaalbeeld van een leuke vriend.
Aan de andere kant denk ik dat jij soms wel veel accepteert en meer dan je eigenlijk van binnen zou willen. Je neemt een houding aan alsof je heel zelfstandig en onafhankelijk bent, terwijl je ook wel eens klein en kwetsbaar wilt kunnen zijn bij iemand.
Het is dus inderdaad beter om vanaf het begin jezelf te zijn en niet te willen voldoen aan het ideaalbeeld dat iemand van je heeft, dan trek je uiteindelijk ook wel een ander type man aan.
Als je met deze man verder wilt, dan zul je goed moeten nadenken over die communicatie en hem duidelijk maken dat hij iets niet te snel als kritiek op moet vatten en dat je ook wel eens gewoon een dip hebt en dan tegen hem aan wilt kunnen zeuren. Betekent niet dat hij dan direct alles moet laten vallen, maar dan ben je het gewoon even kwijt.
Hij voelt zich misschien ook schuldig dat hij geen tijd voor je heeft en is bang dat hij niet kan voldoen aan het ideaalbeeld van een leuke vriend.
Aan de andere kant denk ik dat jij soms wel veel accepteert en meer dan je eigenlijk van binnen zou willen. Je neemt een houding aan alsof je heel zelfstandig en onafhankelijk bent, terwijl je ook wel eens klein en kwetsbaar wilt kunnen zijn bij iemand.
Het is dus inderdaad beter om vanaf het begin jezelf te zijn en niet te willen voldoen aan het ideaalbeeld dat iemand van je heeft, dan trek je uiteindelijk ook wel een ander type man aan.
Als je met deze man verder wilt, dan zul je goed moeten nadenken over die communicatie en hem duidelijk maken dat hij iets niet te snel als kritiek op moet vatten en dat je ook wel eens gewoon een dip hebt en dan tegen hem aan wilt kunnen zeuren. Betekent niet dat hij dan direct alles moet laten vallen, maar dan ben je het gewoon even kwijt.
vrijdag 21 september 2007 om 13:18
Thanks sunshine.. Hij heeft op mijn mail gereageerd en dat heeft wel geholpen.. Het was idd een stuk miscommunicatie.. Hij had idd het idee dat ie vanalles moest terwijl ie dat niet kon waarmaken. Ook heeft ie duidelijk gemaakt dat ie nog lang niet op me uitgekeken is en me dus graag weer wil zien.. Eigenlijk heeft het hele gebeuren me duidelijk gemaakt dat ik idd gewoon een vriend wil die er voor me is als het niet lekker gaat, die dan niet direct geirriteerd raakt als ik bel.
Ik heb niet het idee dat ik niet mezelf ben bij hem.. tis meer dat ik als ik ziek ben misschien wel opeens verander in afhankelijk typje :( :S.. Ik voel me eigenlijk vandaag een beetje een muts over alles. Het klopt wel dat ik vaak veel neem, aan de andere kant moet hij dat ook, want we hebben allebei een druk leven (ik geloof dat we het moeilijk vinden om onze eigen dingen los te laten om meer tijd voor elkaar te maken) en ik heb dus ook niet altijd tijd voor hem. Maar goed, nu dus wel een fijne en open mailcommunicatie, heb het gevoel dat we er verder mee komen. Geloof dat we elkaar leren kennen :D En dan zien we wel..
Ik heb niet het idee dat ik niet mezelf ben bij hem.. tis meer dat ik als ik ziek ben misschien wel opeens verander in afhankelijk typje :( :S.. Ik voel me eigenlijk vandaag een beetje een muts over alles. Het klopt wel dat ik vaak veel neem, aan de andere kant moet hij dat ook, want we hebben allebei een druk leven (ik geloof dat we het moeilijk vinden om onze eigen dingen los te laten om meer tijd voor elkaar te maken) en ik heb dus ook niet altijd tijd voor hem. Maar goed, nu dus wel een fijne en open mailcommunicatie, heb het gevoel dat we er verder mee komen. Geloof dat we elkaar leren kennen :D En dan zien we wel..
vrijdag 21 september 2007 om 14:41
Fijn dat jullie erover hebben kunnen communiceren. Inderdaad is er dan weer een opening om verder met hem te gaan, je hoeft natuurlijk ook niet direct na zoiets het uit te maken. Maar hij mag best weten dat je zijn reactie niet leuk vond. En het is helemaal niet raar dat je als je ziek bent je iets afhankelijker wordt, in principe ben je dat dan ook, want je kunt minder goed voor jezelf zorgen.
Is verder toch prima dat je ieder je eigen leven hebt? Jullie relatie is nog heel pril.
Is verder toch prima dat je ieder je eigen leven hebt? Jullie relatie is nog heel pril.
