Relaties
alle pijlers
hoe ben jij gevraagd ?
woensdag 23 januari 2008 om 18:13
Eerst naar chique concert. Vervolgens naar Italiaans restaurantje. Speech, aanzoek op de knieen, ring, champagne, lekker etentje.
Dat was de aanzoeksring.
Toen moesten er verlovingsringen komen. Die hebben we een hele tijd rechts gedragen.
Voor het huwelijk hebben we ze laten graveren en nu dragen we ze als trouwring links.
Dat was de aanzoeksring.
Toen moesten er verlovingsringen komen. Die hebben we een hele tijd rechts gedragen.
Voor het huwelijk hebben we ze laten graveren en nu dragen we ze als trouwring links.
woensdag 23 januari 2008 om 18:44
quote:Mooncatcher schreef op 23 januari 2008 @ 18:09:
Niet, we hebben gewoon gezegd, laten we gaan trouwen. 1,5 jaar later zijn we getrouwd en hebben vlak daarvoor de ringen gehaald.
Dat moet mijn vriend dus echt niet proberen! Dat zou ik echt helemaal niet leuk vinden
Ik ben nog niet getrouwd, en ga voorlopig ook nog niet trouwen (ben 22) maar ik weet wel dat ik gevraagd wil worden. Dat is iets waar je (ik in elk geval) als klein meisje al van droomt, het is iets romantisch en heeft een betekenis dat je de rest van je leven met iemand wil delen (voor mij althans). Dus ja, dan mag hij het toch op zn minst wel lief vragen .
Ook al is het nog niet gebeurd, heb ik natuulijk wel mijn eigen fantasietje over hoe ik het zou willen
Dan zouden we ergens lekker samen hand in hand aan het wandelen zijn. Het liefst in de sneeuw als alles mooi wit is. En dan uit het niets zouden we stoppen, draait hij zich naar me om, pakt allebei mijn handen vast, en vraagt me heel lief of ik met hem wil trouwen .
Hij moet niet op zijn knieen gaan vind ik. Ik weet niet wat dat is, maar dat voelt gewoon niet goed. Alsof hij zich dan minder voelt dan mij en ik op hem neer kijk ofzo, dat vind ik niets. Ik heb liever dat ie voor me staat en me recht in mijn ogen kan kijken en dat ik hem daarna flink kan knuffelen en zoenen
Niet, we hebben gewoon gezegd, laten we gaan trouwen. 1,5 jaar later zijn we getrouwd en hebben vlak daarvoor de ringen gehaald.
Dat moet mijn vriend dus echt niet proberen! Dat zou ik echt helemaal niet leuk vinden
Ik ben nog niet getrouwd, en ga voorlopig ook nog niet trouwen (ben 22) maar ik weet wel dat ik gevraagd wil worden. Dat is iets waar je (ik in elk geval) als klein meisje al van droomt, het is iets romantisch en heeft een betekenis dat je de rest van je leven met iemand wil delen (voor mij althans). Dus ja, dan mag hij het toch op zn minst wel lief vragen .
Ook al is het nog niet gebeurd, heb ik natuulijk wel mijn eigen fantasietje over hoe ik het zou willen
Dan zouden we ergens lekker samen hand in hand aan het wandelen zijn. Het liefst in de sneeuw als alles mooi wit is. En dan uit het niets zouden we stoppen, draait hij zich naar me om, pakt allebei mijn handen vast, en vraagt me heel lief of ik met hem wil trouwen .
Hij moet niet op zijn knieen gaan vind ik. Ik weet niet wat dat is, maar dat voelt gewoon niet goed. Alsof hij zich dan minder voelt dan mij en ik op hem neer kijk ofzo, dat vind ik niets. Ik heb liever dat ie voor me staat en me recht in mijn ogen kan kijken en dat ik hem daarna flink kan knuffelen en zoenen
woensdag 23 januari 2008 om 18:50
We gingen een weekendje naar Rome, een paar weken na Valentijnsdag. In de maanden daarvoor hadden we het al over trouwen gehad en ik had zelfs al de verlovingsring gevonden die ik graag wilde hebben mooi vond. Ik begon rond die tijd wel een beetje mijn vriend te pushen, want ik wilde echt duidelijkheid over of hij ook al zover was. Vlak voor Rome begint hij opeens heel koel te doen in de trant van 'laten we nou eerst gezellig een weekend weggaan, praten we daarna er weer over'. Ik behoorlijk teleurgesteld, want ik dacht dat hij er ook aan toe was.
Maar jawel hoor, voila.... tijdens een etentje naast de Trevi fontein gaf hij mee een blauw doosje (waar ik overigens eerst van dacht dat het een gedeelte van een wijnfles was - de wijn vloeide rijkelijk en ik gaf het terug!!). Hij doosje opengemaakt, en daar was de ring die ik weken daarvoor een keer gepast had!! Hij ging niet echt op 1 knie, maar het idee was duidelijk!! Meneer had sneaky achter mijn rug om de juwelier opgebeld en was op een zaterdag als een speer daarnaartoe gereden (2 uur heen en terug)...... de juwelier wist overigens meteen wie hij was, toen hij belde, dus blijkbaar was ik behoorlijk aan het stralen toen ik de ring probeerde.
Hij wilde eerst het aanzoek doen in het Colosseum, maar ik was daar veel te druk bezig met een meisje te ontwijken die exact dezelfde jas aan had als ik... nogal opvallende jas - dus ik voelde me een beetje opgelaten.
Supertraditioneel had hij ook mijn vader opgebeld om om mijn hand te vragen. Eerst in gebroken Nederlands (hij is Engels), maar hij ging al snel over in het Engels! Dus mijn ouders zaten natuurlijk te wachten op een telefoontje van mij vanuit Rome, maar ik heb ze lekker een dagje laten wachten.....
Maar jawel hoor, voila.... tijdens een etentje naast de Trevi fontein gaf hij mee een blauw doosje (waar ik overigens eerst van dacht dat het een gedeelte van een wijnfles was - de wijn vloeide rijkelijk en ik gaf het terug!!). Hij doosje opengemaakt, en daar was de ring die ik weken daarvoor een keer gepast had!! Hij ging niet echt op 1 knie, maar het idee was duidelijk!! Meneer had sneaky achter mijn rug om de juwelier opgebeld en was op een zaterdag als een speer daarnaartoe gereden (2 uur heen en terug)...... de juwelier wist overigens meteen wie hij was, toen hij belde, dus blijkbaar was ik behoorlijk aan het stralen toen ik de ring probeerde.
Hij wilde eerst het aanzoek doen in het Colosseum, maar ik was daar veel te druk bezig met een meisje te ontwijken die exact dezelfde jas aan had als ik... nogal opvallende jas - dus ik voelde me een beetje opgelaten.
Supertraditioneel had hij ook mijn vader opgebeld om om mijn hand te vragen. Eerst in gebroken Nederlands (hij is Engels), maar hij ging al snel over in het Engels! Dus mijn ouders zaten natuurlijk te wachten op een telefoontje van mij vanuit Rome, maar ik heb ze lekker een dagje laten wachten.....
woensdag 23 januari 2008 om 18:51
Op een winderige parkeerplaats langs de A4 vroeg ik mijn man. Of nee, in de auto had ik hem gevraagd, op de winderige parkeerplaats trokken we onze agenda's om een datum te prikken.
Heerlijk nuchter en niet emotioneel. Pas 's avonds toen we mensen gebeld hadden en we steeds enthousiaster werden, was er pas romantiek.
Heerlijk, ik ben er nog iedere dag gelukkig mee, met die beslissing!
Heerlijk nuchter en niet emotioneel. Pas 's avonds toen we mensen gebeld hadden en we steeds enthousiaster werden, was er pas romantiek.
Heerlijk, ik ben er nog iedere dag gelukkig mee, met die beslissing!
woensdag 23 januari 2008 om 19:03
woensdag 23 januari 2008 om 19:38
quote:Mooncatcher schreef op 23 januari 2008 @ 18:09:
Niet, we hebben gewoon gezegd, laten we gaan trouwen. 1,5 jaar later zijn we getrouwd en hebben vlak daarvoor de ringen gehaald.Bij ons ging het hetzelfde alleen had mijn man alleen de ringen gekocht want hij vond ze wel mooi. Ik vond de ring ook wel mooi maar heb hem toch een paar dagen na de bruiloft af gedaan en nooit meer omgedaan. Was meer voor het "ringen om elkaars vinger doen momentje"
Niet, we hebben gewoon gezegd, laten we gaan trouwen. 1,5 jaar later zijn we getrouwd en hebben vlak daarvoor de ringen gehaald.Bij ons ging het hetzelfde alleen had mijn man alleen de ringen gekocht want hij vond ze wel mooi. Ik vond de ring ook wel mooi maar heb hem toch een paar dagen na de bruiloft af gedaan en nooit meer omgedaan. Was meer voor het "ringen om elkaars vinger doen momentje"
woensdag 23 januari 2008 om 19:42
Haha, zo te zien ben ik niet de enige die een romantisch aanzoek heeft moeten ontberen.
Ik heb mijn vriend meerdere hints gegeven over wat ook mijn "meisjesdroom" was, er is helaas echter weinig van overgekomen.
Toen ik eenmaal zwanger was, begreep ik dat ik zelf het initiatief zou moeten nemen, want als ik om hem moest wachten.....
Ik heb eigenlijk gewoon gezegd dat ik graag getrouwd wou zijn als het kindje kwam. Hij ging accoord (zo zakelijk als dit klinkt was het ongeveer ook). 5 November vorig jaar zijn we getrouwd.
Uiteindelijk weinig romantiek dus, maarja ben wel getrouwd met de man van mijn dromen, daar gaat het immers om.....
Ik heb mijn vriend meerdere hints gegeven over wat ook mijn "meisjesdroom" was, er is helaas echter weinig van overgekomen.
Toen ik eenmaal zwanger was, begreep ik dat ik zelf het initiatief zou moeten nemen, want als ik om hem moest wachten.....
Ik heb eigenlijk gewoon gezegd dat ik graag getrouwd wou zijn als het kindje kwam. Hij ging accoord (zo zakelijk als dit klinkt was het ongeveer ook). 5 November vorig jaar zijn we getrouwd.
Uiteindelijk weinig romantiek dus, maarja ben wel getrouwd met de man van mijn dromen, daar gaat het immers om.....
woensdag 23 januari 2008 om 19:45
De mijne was een combi van de aanzoeken van Mooncatcher, Eleonore en Lavenderleo.
We hebben eerst samen besloten om te gaan trouwen. Toen liepen we eens langs een juwelier, tijdens een weekendje weg, waar ik een mooie ring zag. Die ring heeft hij later na laten maken, maar ik was er achter gekomen dat hij een ring had besteld en dat hij die op ging halen (op 1,5 uur rijden). Ik heb toen heel treiterig gezegd dat ik het sneu vond als hij zo'n stuk alleen moest rijden en dat ik wel mee ging. Wilde hij eigenlijk niet, maar ik ging toch mee. Op de terugweg heeft hij de auto langs de kant gezet op een parkeerplaats langs de snelweg en daar heeft hij mij toen gevraagd. (Want de ring brandde in zijn broekzak!)
We hebben eerst samen besloten om te gaan trouwen. Toen liepen we eens langs een juwelier, tijdens een weekendje weg, waar ik een mooie ring zag. Die ring heeft hij later na laten maken, maar ik was er achter gekomen dat hij een ring had besteld en dat hij die op ging halen (op 1,5 uur rijden). Ik heb toen heel treiterig gezegd dat ik het sneu vond als hij zo'n stuk alleen moest rijden en dat ik wel mee ging. Wilde hij eigenlijk niet, maar ik ging toch mee. Op de terugweg heeft hij de auto langs de kant gezet op een parkeerplaats langs de snelweg en daar heeft hij mij toen gevraagd. (Want de ring brandde in zijn broekzak!)
woensdag 23 januari 2008 om 19:51
Ik ben ook nog niet ten huwelijk gevraagd... ben inmiddels bijna acht jaar bij mijn vriend en heb al behoorlijk lopen hinten. Maar helaas... hij zegt dat ie het wil vragen wanneer ik t niet verwacht. En zolang ik er dus over praat wordt dr ook niks gevraagd > Ik ben dus al een tijdje heel gehoorzaam stil.
Ik ben echt te romantisch aangelegd om het zelf te gaan vragen dus.... dat is voorlopig ff geduldig wachten. Maar zodra hij me heeft gevraagd zal ik het hier neerzetten.
Ik ben echt te romantisch aangelegd om het zelf te gaan vragen dus.... dat is voorlopig ff geduldig wachten. Maar zodra hij me heeft gevraagd zal ik het hier neerzetten.
woensdag 23 januari 2008 om 20:02
Mijn man heeft mij niet gevraagd, ik heb hem gevraagd. Zonder ring, die hebben we later uitgezocht, hij heeft 'm een dag of 3 om gehad, ik draag 'm wel elke dag.
Ik vroeg hem tijdens een etentje thuis, ik had een Chinese rijsttafel gehad, omdat we plannen hadden naar China op vakantie te gaan en het mij erg leuk leek om daar onze huwelijksreis van te maken. En dat hebben we gedaan, trouwdag was geweldig en huwelijksreis ook!
Ik vroeg hem tijdens een etentje thuis, ik had een Chinese rijsttafel gehad, omdat we plannen hadden naar China op vakantie te gaan en het mij erg leuk leek om daar onze huwelijksreis van te maken. En dat hebben we gedaan, trouwdag was geweldig en huwelijksreis ook!
'Geniet van elke dag, want er komt geen dag terug'
woensdag 23 januari 2008 om 20:13
Toen we een paar weken een relatie hadden, zei mijn man dat hij zeker wist dat hij voor altijd bij me wilde blijven, als ik dat ook wilde. Ik vond dat hetzelfde als een huwelijksaanzoek en was er heel blij mee.
Een half jaar later heb ik hem op een terrasje bij een drankje zomaar gevraagd of hij met me wilde trouwen en hij zei gelijk ja (daar had ik overigens geen moment aan getwijfeld ).
Ik heb zelf een behoorlijke hekel aan officiële huwelijksaanzoeken met ring, bloemen, champagne en zo, ik vind dat een beetje nep-romantiek. Ik moet het meer hebben van de blik in de ogen dan van dure dingen of theatrale gebaren.
Maar dat is dus mijn smaak, en smaken verschillen uiteraard.
Een half jaar later heb ik hem op een terrasje bij een drankje zomaar gevraagd of hij met me wilde trouwen en hij zei gelijk ja (daar had ik overigens geen moment aan getwijfeld ).
Ik heb zelf een behoorlijke hekel aan officiële huwelijksaanzoeken met ring, bloemen, champagne en zo, ik vind dat een beetje nep-romantiek. Ik moet het meer hebben van de blik in de ogen dan van dure dingen of theatrale gebaren.
Maar dat is dus mijn smaak, en smaken verschillen uiteraard.
woensdag 23 januari 2008 om 20:22
quote:Marieke1981 schreef op 23 januari 2008 @ 19:42:
Haha, zo te zien ben ik niet de enige die een romantisch aanzoek heeft moeten ontberen.
[...]
5 November vorig jaar zijn we getrouwd.
Uiteindelijk weinig romantiek dus, maarja ben wel getrouwd met de man van mijn dromen, daar gaat het immers om.....Hahaha Marieke, wij ook op 5 november, maar wel wat jaartjes eerder (15, dit jaar). Goede dag hoor om te trouwen!
Haha, zo te zien ben ik niet de enige die een romantisch aanzoek heeft moeten ontberen.
[...]
5 November vorig jaar zijn we getrouwd.
Uiteindelijk weinig romantiek dus, maarja ben wel getrouwd met de man van mijn dromen, daar gaat het immers om.....Hahaha Marieke, wij ook op 5 november, maar wel wat jaartjes eerder (15, dit jaar). Goede dag hoor om te trouwen!
Wees blij!
woensdag 23 januari 2008 om 21:30
Via internet! Hij zat in Texas en had weer eens geen geduld dus toen we zaten te chatten vroeg hij of ik wilde trouwen.
Een neef van m'n man heeft het ook leuk aangepakt. Z'n vriendin is gek op computerspelletjes en dook altijd op zijn computer als ze bij hem was dus heeft hij een computerspelletje voor haar geschreven en toen ze dat had uitgespeelt stond er een aanzoek op het scherm. Duurde wel een paar momenten voor ze het doorhad!
Een neef van m'n man heeft het ook leuk aangepakt. Z'n vriendin is gek op computerspelletjes en dook altijd op zijn computer als ze bij hem was dus heeft hij een computerspelletje voor haar geschreven en toen ze dat had uitgespeelt stond er een aanzoek op het scherm. Duurde wel een paar momenten voor ze het doorhad!
donderdag 24 januari 2008 om 09:18
Tijdens mijn verjaardagsontbijt in een luxe suite van een prachtig hotel in Florence.
Ik had eerst mijn cadeautjes uitgepakt en we wilden toen lekker aan het ontbijtje beginnen toen manlief een beetje begon te rommelen en er plotseling een glas champagne tevoorschijn getoverd werd. Het glas had hij beplakt met hartjes en de tekst "will you marry me" (het is een Brit
Er zat geen verlovingsring in het glas, was oorspronkelijk wel zijn bedoeling maar hij wist niet wat ik mooi vond, welke maat ik had e.d. dus hij heeft toen beloofd dat ik een verlovingsring later mocht uitzoeken. We zijn overigens 3,5 jaar getrouwd maar de verlovingsring heb ik nog steeds niet
Het aanzoek kwam bij mij als donderslag bij heldere hemel want we hadden het er wel vaker over gehad, dat we trouwen eigenlijk niet echt nodig vonden en zo dus ik dacht dat we het erover eens waren dat we geen boterbriefje nodig hadden, ik was dus heel erg verbaasd en mijn reactie op zijn aanzoek was niet helemaal wat hij ervan verwachtte maar het is later helemaal goed gekomen
Ik had eerst mijn cadeautjes uitgepakt en we wilden toen lekker aan het ontbijtje beginnen toen manlief een beetje begon te rommelen en er plotseling een glas champagne tevoorschijn getoverd werd. Het glas had hij beplakt met hartjes en de tekst "will you marry me" (het is een Brit
Er zat geen verlovingsring in het glas, was oorspronkelijk wel zijn bedoeling maar hij wist niet wat ik mooi vond, welke maat ik had e.d. dus hij heeft toen beloofd dat ik een verlovingsring later mocht uitzoeken. We zijn overigens 3,5 jaar getrouwd maar de verlovingsring heb ik nog steeds niet
Het aanzoek kwam bij mij als donderslag bij heldere hemel want we hadden het er wel vaker over gehad, dat we trouwen eigenlijk niet echt nodig vonden en zo dus ik dacht dat we het erover eens waren dat we geen boterbriefje nodig hadden, ik was dus heel erg verbaasd en mijn reactie op zijn aanzoek was niet helemaal wat hij ervan verwachtte maar het is later helemaal goed gekomen
donderdag 24 januari 2008 om 09:26
Ik dacht dat mijn man niet wilde trouwen, gewoon uberhaupt niet. En in ons favoriete restaurant kwam het erop, en zei hij ineens, ja maar met jou wil ik wel trouwen, heel erg graag zelfs. En toen was t janken.
Dus we hebben eigenlijk besloten om te gaan trouwen. Zo ongeveer. Heel nuchter, maar toch ook wel heel erg emotioneel.
Bruiloft was een sprookje met kasteel en alles, dus dat was dan wel weer heel romantisch.
Dus we hebben eigenlijk besloten om te gaan trouwen. Zo ongeveer. Heel nuchter, maar toch ook wel heel erg emotioneel.
Bruiloft was een sprookje met kasteel en alles, dus dat was dan wel weer heel romantisch.
donderdag 24 januari 2008 om 09:42
Ik ben niet zo romantisch aangelegd en heb nooit zo die 'meisjesdroom' gehad van trouwen in een witte jurk en alles daar omheen. Mijn man is veel romantischer en traditioneler dan ik ben, en had mij al vaak gezegd dat hij met mij wilde trouwen, maar ik vond dat niet zo nodig. Toen hij het mij op een dag weer eens vroeg, heb ik toch maar ja gezegd. En wat ik van hem kreeg? Een baby.
Uiteindelijk hebben we een superleuke dag gehad, zijn we getrouwd zonder ringen, witte jurk en net pak, maar met volle overtuiging, en daarna zijn we gezellig uit eten gegaan met onze getuigen (onze ouders) en onze twee kinderen. En de derde erbij in mijn buik.
Uiteindelijk hebben we een superleuke dag gehad, zijn we getrouwd zonder ringen, witte jurk en net pak, maar met volle overtuiging, en daarna zijn we gezellig uit eten gegaan met onze getuigen (onze ouders) en onze twee kinderen. En de derde erbij in mijn buik.
donderdag 24 januari 2008 om 10:05
quote:prulletje schreef op 23 januari 2008 @ 21:56:
Je moet ook geen hints geven, je moet je man gewoon duidelijk laten weten dat hij het romantisch moet vragen Ik heb m een paar maanden geleden verteld , als hij me nog niet gevraagd heeft voor we tien jaar verkering hebben, dat ik dan iemand ga zoeken die wel wil . Gewoon chanteren.... of is dat geen goede basis voor een lang en gelukkig huwelijk Ach ik denk dat ie het wel vraagt hoor, over niet al te lange tijd... maar mij zul je dr tot die tijd niet over hoor. Niet tegen hem iig.
Je moet ook geen hints geven, je moet je man gewoon duidelijk laten weten dat hij het romantisch moet vragen Ik heb m een paar maanden geleden verteld , als hij me nog niet gevraagd heeft voor we tien jaar verkering hebben, dat ik dan iemand ga zoeken die wel wil . Gewoon chanteren.... of is dat geen goede basis voor een lang en gelukkig huwelijk Ach ik denk dat ie het wel vraagt hoor, over niet al te lange tijd... maar mij zul je dr tot die tijd niet over hoor. Niet tegen hem iig.
donderdag 24 januari 2008 om 10:13
