hoe ben jij gevraagd ?

Zucht... Heerlijk dit! Ik ben nog niet gevraagd, zou ook wel erg vroeg zijn in de relatie (net geen jaar..) maar weet wel dat ik uit volle overtuiging ja zou zeggen. Ik ben wel een beetje romantisch ingesteld, dus heb zo'n vermoeden dat het verhaal in de buurt komt van Prutteltje. En inderdaad eerst aan mijn vader vragen of het mag. Ergens heel ouderwets, alsof mijn vader nee zou zeggen, maar ik vind het gewoon een mooi gebaar. Slaat natuurlijk ook nergens op, want we wonen al samen dus de toestemming is er al Maar dromen mag altijd! Overigens hoef ik geen ring. Binnenkort doen we die al samen, dus dat symbool is al weg.

Wij waren bijna een jaar samen en hadden het zijdelings een keer over trouwen gehad, voor in de toekomst. Tijdens een wandeling in de regen wilde hij opeens perse langs het hunebed lopen (tja, we wonen in Drenthe ). Daar bleef hij staan, pakte mijn handen vast en vertelde me dat hij zo gelukkig met me was en dat hij de rest van zijn leven met me wilde delen. En of ik met hem wilde trouwen. Dat wilde ik maar al te graag.



Er kwam geen ring aan te pas en ook geen "op een knie-gedoe". Gelukkig niet, want het was er nat en modderig. Maar hij had wel die plek uitgekozen, omdat een hunbed voor hem "voor eeuwig" betekende. Na het aanzoek zijn we naar zijn ouders gegaan en hebben we verteld dat we gingen trouwen. Diezelfde dag zijn we trouwringen gaan uitzoeken. Vriend had zich trouwens niet gerealiseerd dat je, als je je vriendin vraagt en zij accepteert, verloofd bent. Aan een verlovingsring had hij dan ook helemaal niet gedacht!



Het uiteindelijke huwelijk was een klein half jaar later. We zijn op vakantie gegaan naar Malta en zijn daar getrouwd. Samen, met alleen 2 getuigen. En dat was precies zoals we het graag wilden.