Relaties
alle pijlers
hoe help ik mijn vriendin zonder irritaties te voelen?
woensdag 8 augustus 2007 om 17:28
Hoi meiden,
ik zit met een probleem en zou graag jullie mening hierover willen horen of evt ervaringen.
Mijn vriendin heeft sinds een week te horen gekregen dat ze een burnout heeft.
Op zich verbaasd het me niets om dat er het afgelopen jaar veel is gebeurd en ze al jaren er alleen voor staat met haar zoon die voor de nodige gedragsproblemen zorgt. Dus naast een baan van 4 dagen, ongelukkig in de liefde en de opvoeding van haar zoon is het haar nu teveel geworden.
Logisch maar waar ik problemen mee heb is dat ze nu ze weet dat ze een burnout heeft alleen maar negatief kan doen en in haar bed gaat liggen. Iedereen heeft het in haar ogen gedaan of heeft het makkelijker. De gedragsproblemen bij haar kind komen deels ook voort uit haar inconsequente gedrag maar volgens haar ligt het aan school, vriendjes, omgeving en zijn onvermogen om te leren....ik zet daar mijn vraagtekens bij neer want een jongen die zijn moeder 24 uur per dag verrot scheld lijkt me niet normaal!
Ik vind het moeilijk om haar tot steun te zijn op dit moment. Ze gaat bv wel uit of ze is druk in de weer met de mannen die haar afgelopen jaar zo hebben gekwetst. Als een van hun weer iets laat horen dan hangt ze daar alles weer aan op terwijl ik denk( en zeg!) dat het gewoon players zijn. Ze bellen 1 keer om langs te komen voor sex en laten daarna 3 weken niets van zich horen! Ze laat haar kind aan haar lot over en er komt absoluut geen initiatief om er echt iets aan te doen....
Daarnaast en dat kwetst me misschien nog het meest is dat ze enorm negatief doet over mijn relatie. En dan gaat het over hoe hij eruit ziet, hoe hij doet etc....
Ook over mijn werk heeft ze alleen maar iets negatiefs te zeggen. Maar voor de makkelijkheid vergeet ze wel even dat als zij financieel in de put zit ik haar wel 100 euro geef of mee uit neem naar de sauna. Ik verwacht daarvoor heus geen dankbaarheid maar een beetje aardigheid lijkt me wel fijn.
Het zit me nu eigenlijk zo hoog dat ik het liefst alles wat me dwars zit zou willen zeggen tegen haar maar in deze emotionele toestand van haar lijkt het me geen goed idee.
Wat zou ik kunnen doen om haar wel tot steun te zijn??
ik zit met een probleem en zou graag jullie mening hierover willen horen of evt ervaringen.
Mijn vriendin heeft sinds een week te horen gekregen dat ze een burnout heeft.
Op zich verbaasd het me niets om dat er het afgelopen jaar veel is gebeurd en ze al jaren er alleen voor staat met haar zoon die voor de nodige gedragsproblemen zorgt. Dus naast een baan van 4 dagen, ongelukkig in de liefde en de opvoeding van haar zoon is het haar nu teveel geworden.
Logisch maar waar ik problemen mee heb is dat ze nu ze weet dat ze een burnout heeft alleen maar negatief kan doen en in haar bed gaat liggen. Iedereen heeft het in haar ogen gedaan of heeft het makkelijker. De gedragsproblemen bij haar kind komen deels ook voort uit haar inconsequente gedrag maar volgens haar ligt het aan school, vriendjes, omgeving en zijn onvermogen om te leren....ik zet daar mijn vraagtekens bij neer want een jongen die zijn moeder 24 uur per dag verrot scheld lijkt me niet normaal!
Ik vind het moeilijk om haar tot steun te zijn op dit moment. Ze gaat bv wel uit of ze is druk in de weer met de mannen die haar afgelopen jaar zo hebben gekwetst. Als een van hun weer iets laat horen dan hangt ze daar alles weer aan op terwijl ik denk( en zeg!) dat het gewoon players zijn. Ze bellen 1 keer om langs te komen voor sex en laten daarna 3 weken niets van zich horen! Ze laat haar kind aan haar lot over en er komt absoluut geen initiatief om er echt iets aan te doen....
Daarnaast en dat kwetst me misschien nog het meest is dat ze enorm negatief doet over mijn relatie. En dan gaat het over hoe hij eruit ziet, hoe hij doet etc....
Ook over mijn werk heeft ze alleen maar iets negatiefs te zeggen. Maar voor de makkelijkheid vergeet ze wel even dat als zij financieel in de put zit ik haar wel 100 euro geef of mee uit neem naar de sauna. Ik verwacht daarvoor heus geen dankbaarheid maar een beetje aardigheid lijkt me wel fijn.
Het zit me nu eigenlijk zo hoog dat ik het liefst alles wat me dwars zit zou willen zeggen tegen haar maar in deze emotionele toestand van haar lijkt het me geen goed idee.
Wat zou ik kunnen doen om haar wel tot steun te zijn??
woensdag 8 augustus 2007 om 17:59
Als je vriendin pas een week weet dat ze een burnout heeft, moet ze dit nieuws nog verwerken en is het logisch dat ze overal over gaat piekeren en andere dingen de schuld geeft...Geef haar de tijd om het even te beseffen...om uit de "ontkenningsfase" te komen. Als je nu direct tegen haar in gaat en vertelt dat ze het bij het verkeerde eind heeft en uit haar nest moet komen, is de kans groot dat je haar daarmee tegen je in het harnas jaagt. Laat het even bezinken bij haar, al betekent dat voor jou dan even dat je overal ja en amen op moet zeggen. Gedurende het proces zal ze vanzelf hopelijk inzien dat veel dingen bij haarzelf liggen.
succes!
succes!
donderdag 9 augustus 2007 om 13:07
Hey Karin,
Vervelend voor je dat je vriendin zo rot doet! Ik ben het met Lalein eens dat het een periode is waar je doorheen moet, maar om je vriendin te laten inzien dat ze verkeerd zit, is het handig om haar af en toe een hint te geven. Bijvoorbeeld als je haar geld leent of jullie naar de sauna gaan, kun je op een niet-serieuze toen zeggen dat dat toch maar dankzij die ¨superslechte¨ baan van jou kan.
Succes ermee!
Vervelend voor je dat je vriendin zo rot doet! Ik ben het met Lalein eens dat het een periode is waar je doorheen moet, maar om je vriendin te laten inzien dat ze verkeerd zit, is het handig om haar af en toe een hint te geven. Bijvoorbeeld als je haar geld leent of jullie naar de sauna gaan, kun je op een niet-serieuze toen zeggen dat dat toch maar dankzij die ¨superslechte¨ baan van jou kan.
Succes ermee!
