Relaties
alle pijlers
Hoe kom ik hier doorheen?! Man ontrouw??
dinsdag 16 oktober 2007 om 20:58
Hallo allemaal,
Ik ben ervan overtuigd dat er tal van onderwerpen als deze zijn maar ik wil mijn verhaal ook ff kwijt...
Ben er vorige week achter gekomen dat man smst en afspreekt met de buurvrouw.
Kolere....wat er dan allemaal door je heengaat!!
We hebben sinds kort een eigen zaak en op een avond 2 weken geleden zat ik op kantoor offertes te maken terwijl ik hem een avondje kroeg gunde met een vriend...blijkt hij daar met haar te zijn geweest!! Terwijl ik zit te zwoegen en let op onze 3 kids zegt hij niet: kom schat ik heb oppas geregeld, we gaan een borrel drinken in de stad....neeee tuurlijk niet!
Het blijkt zo te zijn dat hij haar eens tegenkwam tijdens de hond uitlaten (zij loopt alleen, heeft geen hond) en zo kwamen ze aan de praat. Hij heeft dit niet aan mij verteld, ook niet toen ik vroeg waar hij helemaal heen was gelopen omdat ie zolang weg bleef. "oh ik heb een extra rondje gelopen"
En nu issie ook nog met haar de stad doodleuk ingeweest!
Ik kwam erachter door in zijn mobiel te snuffelen omdat hij zich erg raar gedroeg. Bewaakte de laatste paar weken zijn mobiel met zijn leven, normaal ligt ie gewoon op tafel.
Ik zag dat hij haar smste en heb hem geconfronteerd en gevraagd wat er aan de hand was met hun twee. Hij hield zich van de domme en zei dat er niks was. Ik ben toen weggegaan en heb haar gesmst en gevraagd wat er aan de hand was. Van haar kreeg ik wel antwoord: ze zijn vrienden en ze kan goed met hem praten, meer niet.....duh...het is net een soap...
Hem er weer mee geconfronteerd maar hij zag het probleem niet. Vond eigenlijk dat ik moeilijk deed! Ammehoela!!
Zeggen dat ze niks te verbergen hebben. Maar waarom dan stiekem?!?!
'omdat mensen het vreemd vinden dat mannen en vrouwen vrienden zijn' zei zij.
Hij zei: om gezeik te voorkomen.
Nee, gezeik heeft hij nu niet!
allemachtig....ik vertrouwde hem blind! Echt, 3 weken geleden zou ik mijn handen voor hem in het vuur hebben gestoken...maar nu...zou ik hem zelf in het vuur willen gooien en haar erbij.
Ik ben er eigenlijk wel van overtuigd dat er mer gebeurd is....waarom anders zo stiekem!? Ik ben echt niet zo bekrompen dat ik vind dat zo'n soort vriendschap niet kan!! En waarom s'avonds ook om een uur of 11 nog een uur weg? Hij dacht dat ik sliep maar ik heb precies gehoord wanneer hij weg ging en weer terug kwam.
Die vrijdagavond had ik heel sterk het gevoel om hem te controleren in de stad. Ik had de babyfoon al in de handen om naar de buren te brengen. Maar toen dacht ik: Kom op, niet zo paranoïde....
Nu denk ik....hád ik het maar gedaan!!! WHAAAAAAA Ik had ze keihard kunnen betrappen!!!!
Nu weet ik niet wat er gebeurd is, ze zeggen niks...maar in een sms naar hem staat wel: Die knuf hou ik tegoed....
Hij snapt er NIKS van waar dat vandaan komt...yeah right...
Ooooh mensen, hoe ga ik hier overheen komen.... Ze ontwijkt me en daar heb ik totaal geen problemen mee. hij doet op zich zijn best, eigenlijk doet hij nu, na een week, alsof er nooit iets aan de hand is!!! Maar dat kan ik niet hoor.
Sorry, misschien beetje warrig en als er ergens verduidelijking nodig is hoor ik het wel.
Ik ben kapot....mijn hart is kapot, mijn leven onderuit geschopt....
Liefs, Puck
Ik ben ervan overtuigd dat er tal van onderwerpen als deze zijn maar ik wil mijn verhaal ook ff kwijt...
Ben er vorige week achter gekomen dat man smst en afspreekt met de buurvrouw.
Kolere....wat er dan allemaal door je heengaat!!
We hebben sinds kort een eigen zaak en op een avond 2 weken geleden zat ik op kantoor offertes te maken terwijl ik hem een avondje kroeg gunde met een vriend...blijkt hij daar met haar te zijn geweest!! Terwijl ik zit te zwoegen en let op onze 3 kids zegt hij niet: kom schat ik heb oppas geregeld, we gaan een borrel drinken in de stad....neeee tuurlijk niet!
Het blijkt zo te zijn dat hij haar eens tegenkwam tijdens de hond uitlaten (zij loopt alleen, heeft geen hond) en zo kwamen ze aan de praat. Hij heeft dit niet aan mij verteld, ook niet toen ik vroeg waar hij helemaal heen was gelopen omdat ie zolang weg bleef. "oh ik heb een extra rondje gelopen"
En nu issie ook nog met haar de stad doodleuk ingeweest!
Ik kwam erachter door in zijn mobiel te snuffelen omdat hij zich erg raar gedroeg. Bewaakte de laatste paar weken zijn mobiel met zijn leven, normaal ligt ie gewoon op tafel.
Ik zag dat hij haar smste en heb hem geconfronteerd en gevraagd wat er aan de hand was met hun twee. Hij hield zich van de domme en zei dat er niks was. Ik ben toen weggegaan en heb haar gesmst en gevraagd wat er aan de hand was. Van haar kreeg ik wel antwoord: ze zijn vrienden en ze kan goed met hem praten, meer niet.....duh...het is net een soap...
Hem er weer mee geconfronteerd maar hij zag het probleem niet. Vond eigenlijk dat ik moeilijk deed! Ammehoela!!
Zeggen dat ze niks te verbergen hebben. Maar waarom dan stiekem?!?!
'omdat mensen het vreemd vinden dat mannen en vrouwen vrienden zijn' zei zij.
Hij zei: om gezeik te voorkomen.
Nee, gezeik heeft hij nu niet!
allemachtig....ik vertrouwde hem blind! Echt, 3 weken geleden zou ik mijn handen voor hem in het vuur hebben gestoken...maar nu...zou ik hem zelf in het vuur willen gooien en haar erbij.
Ik ben er eigenlijk wel van overtuigd dat er mer gebeurd is....waarom anders zo stiekem!? Ik ben echt niet zo bekrompen dat ik vind dat zo'n soort vriendschap niet kan!! En waarom s'avonds ook om een uur of 11 nog een uur weg? Hij dacht dat ik sliep maar ik heb precies gehoord wanneer hij weg ging en weer terug kwam.
Die vrijdagavond had ik heel sterk het gevoel om hem te controleren in de stad. Ik had de babyfoon al in de handen om naar de buren te brengen. Maar toen dacht ik: Kom op, niet zo paranoïde....
Nu denk ik....hád ik het maar gedaan!!! WHAAAAAAA Ik had ze keihard kunnen betrappen!!!!
Nu weet ik niet wat er gebeurd is, ze zeggen niks...maar in een sms naar hem staat wel: Die knuf hou ik tegoed....
Hij snapt er NIKS van waar dat vandaan komt...yeah right...
Ooooh mensen, hoe ga ik hier overheen komen.... Ze ontwijkt me en daar heb ik totaal geen problemen mee. hij doet op zich zijn best, eigenlijk doet hij nu, na een week, alsof er nooit iets aan de hand is!!! Maar dat kan ik niet hoor.
Sorry, misschien beetje warrig en als er ergens verduidelijking nodig is hoor ik het wel.
Ik ben kapot....mijn hart is kapot, mijn leven onderuit geschopt....
Liefs, Puck
zondag 21 oktober 2007 om 16:20
Puck , een gewetensvraag ..
heb jij nooit !!! tijdens je relatie iemand weleens ergg leuk gevoonden en daar mee geflirt , of dingen tegen gezegd waarvan je dacht ; "goh, dat moest ik maar niet tegen m'n vriend/man zeggen ; ook al is er niks gebeurt dat niet "mag ", daar zouden we best weleens flinke ruzie over krijgen en ik kan dat beter maar niet meer doen want voor je het weet loopt een en ander uit de hand en dat is het me helemaal niet waard " ???
Echt nog nooit ?
heb jij nooit !!! tijdens je relatie iemand weleens ergg leuk gevoonden en daar mee geflirt , of dingen tegen gezegd waarvan je dacht ; "goh, dat moest ik maar niet tegen m'n vriend/man zeggen ; ook al is er niks gebeurt dat niet "mag ", daar zouden we best weleens flinke ruzie over krijgen en ik kan dat beter maar niet meer doen want voor je het weet loopt een en ander uit de hand en dat is het me helemaal niet waard " ???
Echt nog nooit ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zondag 21 oktober 2007 om 16:26
Euh...Bianca...nee eigenlijk niet!! Als er een dergelijke situatie was zei ik het juist!! En hadden we daar samen lol om!!
Ik heb totaal geen geheimen voor hem die er toe zouden doen in onze relatie. Juist daarom dacht ik dat hij dat ook niet had en juist daarom ben ik zo gekwetst!!!
En ja, als de buurman-met-de-losse-handjes zich op hem wil uitleven...hij gaat zijn gang maar! Misschien toont ie dan berouw?? (ja klinkt klote maar op dat punt ben ik nu wel, hij rost m maar helemaal in elkaar. man heeft zelf vroeger ook wel geknokt en toen dacht ik er net zo over, ik hoopte dat hij eens iemand tegenkwam die hem eens even een lesje zou leren. Hij weet dat ik er zo over denk.)
Ik heb totaal geen geheimen voor hem die er toe zouden doen in onze relatie. Juist daarom dacht ik dat hij dat ook niet had en juist daarom ben ik zo gekwetst!!!
En ja, als de buurman-met-de-losse-handjes zich op hem wil uitleven...hij gaat zijn gang maar! Misschien toont ie dan berouw?? (ja klinkt klote maar op dat punt ben ik nu wel, hij rost m maar helemaal in elkaar. man heeft zelf vroeger ook wel geknokt en toen dacht ik er net zo over, ik hoopte dat hij eens iemand tegenkwam die hem eens even een lesje zou leren. Hij weet dat ik er zo over denk.)
zondag 21 oktober 2007 om 16:31
Godskolere , wat klinkt er ongelooflijk weinig liefde , inleving en vergevingsgezindheid uit al je postingen , pak zélf die deegroller/ klauwhamer om naar zijn kop te gooien ( mis, natuurlijk ) , pleurT hem vanavond nog bij het grofvuil en start opnieuw.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zondag 21 oktober 2007 om 19:49
Quote mabel
Kaboutertje,
je hebt op zich wel gelijk, maar het is wel erg theoretisch.
Als je een grens of een ultimatum wilt stellen, moet je wel zeker weten dat je je er zèlf aan kunt of wilt houden. In dit geval zou dat betekenen dat Pucky in het uiterste geval een eind aan haar relatie moet maken als haar relatiegrenzen niet gerespecteerd worden door haar man. En dat is nu precies wat ze niet kan of wil; dat is precies haar worsteling op dit moment
Het kan vrij eenvoudig in de praktijk gebracht worden. Wat van belang is dat je inderdaad aan de consequenties houdt. In dat geval zou het inderdaad betekenen dat Puck in het uiterste geval een eind aan haar relatie moet maken als haar relatiegrenzen niet gerespecteerd worden door haar man.
Wat heb je aan een man die daar geen respect voor heeft?!!
Ben je dan sowieso niet beter af zonder?
Of:
Je stelt een grens en hij respecteerd deze en ze gaan er beiden ECHT tegenaan en dan maken ze een kans op een gelijkwaardig gelukkig huwelijk
Of
Je stelt een grens en hij wil daar niets van weten, dan ben je eigenlijk beter af zonder hem
Of je gaat op dezelfde voet verder, veranderd niets, laat over je heen lopen. Dan moet je ook niet klagen want in dat geval LAAT je over zich heen lopen.
Ik stelde de vraag al eerder? Waarom zou hij stoppen? Hij heeft nu toch allebei? Af en toe lief doen en een beetje jokken, tijdje braaf zijn en ze trapt er wel weer in.
Kaboutertje,
je hebt op zich wel gelijk, maar het is wel erg theoretisch.
Als je een grens of een ultimatum wilt stellen, moet je wel zeker weten dat je je er zèlf aan kunt of wilt houden. In dit geval zou dat betekenen dat Pucky in het uiterste geval een eind aan haar relatie moet maken als haar relatiegrenzen niet gerespecteerd worden door haar man. En dat is nu precies wat ze niet kan of wil; dat is precies haar worsteling op dit moment
Het kan vrij eenvoudig in de praktijk gebracht worden. Wat van belang is dat je inderdaad aan de consequenties houdt. In dat geval zou het inderdaad betekenen dat Puck in het uiterste geval een eind aan haar relatie moet maken als haar relatiegrenzen niet gerespecteerd worden door haar man.
Wat heb je aan een man die daar geen respect voor heeft?!!
Ben je dan sowieso niet beter af zonder?
Of:
Je stelt een grens en hij respecteerd deze en ze gaan er beiden ECHT tegenaan en dan maken ze een kans op een gelijkwaardig gelukkig huwelijk
Of
Je stelt een grens en hij wil daar niets van weten, dan ben je eigenlijk beter af zonder hem
Of je gaat op dezelfde voet verder, veranderd niets, laat over je heen lopen. Dan moet je ook niet klagen want in dat geval LAAT je over zich heen lopen.
Ik stelde de vraag al eerder? Waarom zou hij stoppen? Hij heeft nu toch allebei? Af en toe lief doen en een beetje jokken, tijdje braaf zijn en ze trapt er wel weer in.
zondag 21 oktober 2007 om 20:07
Liefde is...
Op de eerste plaats van jezelf houden. Jezelf respecteren.
Daar vanuit is er plaats voor liefde voor anderen, zoals in een relatie.
Omdat je beiden verschillende personen bent kan het op sommige vlakken nog wel eens botsen. Er worden compromissen gesloten over grote en kleine dingen. Zo gaat dat.
In een relatie ben je in de eerste instantie verantwoordelijk voor jezelf, maar zeker ook verantwoordelijk voor je aandeel in je relatie. Omdat mensen mens zijn en mensen er verschillende normen en waarden kunnen hebben worden daarin afspraken gemaakt.
Stukje bij beetje worden de rollen bijna automatisch ingevuld. Achtergrond speelt daarbij een grote rol. Grenzen worden stukje bij beetje opgezocht en men heeft de neiging om deze maar naast zich neer te leggen voor de goede vrede.
Er kan een moment komen in ieders leven waarin je in verleiding komt. In dit geval de man van TO. Dit is niet erg. Dat kan iedereen overkomen. Het gevoel van flirten, het misschien wel weer verliefd voelen, of spanning, dat is lastig te onderdrukken (zie de vele topics hier) Het is maar net wat je ermee doet.
In een relatie waar op kleine schaal al vaker over grenzen heen is gegaan is de kans mijns inziens groter om net weer over een grens te gaan. Je hebt immers de ervaring dat je ermee weg komt. Ik geloof niet eens dat dit helemaal bewust gebeurt, of soms ook wel.
Oke, kan gebeuren. Op dat moment is het enorm van belang hoe je hier op reageert als bedrogen partner zijnde. Jij zal een keuze moeten maken hoe jij hier mee om wil gaan. Zie de verantwoordelijkheid voor jezelf en het aandeel in je relatie. Je bent te goed dat er zo met je omgesprongen wordt en als je een beetje om jezelf geeft kom je voor jezelf op!
Stel je voor, je kind heeft een vriendje waar je kind helemaal weg van is. Om dat vriendje te houden moet je kind op zijn tenen lopen om het dat andere kind tevreden te houden. Regelmatig nare dingen incasseren, maar joh, ze spelen ook vaak zo fijn samen. Wat adviseer je je kind? En waarom pas je dit niet toe op jezelf? Ben je minder belangrijk? Ik dacht het niet.
Je waarschuwd dat kind, nog 1 keer en dan is het afgelopen! Ik denk ook wel dat je je daar als moeder aan houdt.
Man kan 2 dingen doen. Schijt hebben aan jouw gevoelens, in dat geval sta je zelf voor je eigen verantwoordelijkheid voor je leven.
Of jou weer gaan respecteren en zich realiseren dat hij je helemaal niet kwijt wil.
Op de eerste plaats van jezelf houden. Jezelf respecteren.
Daar vanuit is er plaats voor liefde voor anderen, zoals in een relatie.
Omdat je beiden verschillende personen bent kan het op sommige vlakken nog wel eens botsen. Er worden compromissen gesloten over grote en kleine dingen. Zo gaat dat.
In een relatie ben je in de eerste instantie verantwoordelijk voor jezelf, maar zeker ook verantwoordelijk voor je aandeel in je relatie. Omdat mensen mens zijn en mensen er verschillende normen en waarden kunnen hebben worden daarin afspraken gemaakt.
Stukje bij beetje worden de rollen bijna automatisch ingevuld. Achtergrond speelt daarbij een grote rol. Grenzen worden stukje bij beetje opgezocht en men heeft de neiging om deze maar naast zich neer te leggen voor de goede vrede.
Er kan een moment komen in ieders leven waarin je in verleiding komt. In dit geval de man van TO. Dit is niet erg. Dat kan iedereen overkomen. Het gevoel van flirten, het misschien wel weer verliefd voelen, of spanning, dat is lastig te onderdrukken (zie de vele topics hier) Het is maar net wat je ermee doet.
In een relatie waar op kleine schaal al vaker over grenzen heen is gegaan is de kans mijns inziens groter om net weer over een grens te gaan. Je hebt immers de ervaring dat je ermee weg komt. Ik geloof niet eens dat dit helemaal bewust gebeurt, of soms ook wel.
Oke, kan gebeuren. Op dat moment is het enorm van belang hoe je hier op reageert als bedrogen partner zijnde. Jij zal een keuze moeten maken hoe jij hier mee om wil gaan. Zie de verantwoordelijkheid voor jezelf en het aandeel in je relatie. Je bent te goed dat er zo met je omgesprongen wordt en als je een beetje om jezelf geeft kom je voor jezelf op!
Stel je voor, je kind heeft een vriendje waar je kind helemaal weg van is. Om dat vriendje te houden moet je kind op zijn tenen lopen om het dat andere kind tevreden te houden. Regelmatig nare dingen incasseren, maar joh, ze spelen ook vaak zo fijn samen. Wat adviseer je je kind? En waarom pas je dit niet toe op jezelf? Ben je minder belangrijk? Ik dacht het niet.
Je waarschuwd dat kind, nog 1 keer en dan is het afgelopen! Ik denk ook wel dat je je daar als moeder aan houdt.
Man kan 2 dingen doen. Schijt hebben aan jouw gevoelens, in dat geval sta je zelf voor je eigen verantwoordelijkheid voor je leven.
Of jou weer gaan respecteren en zich realiseren dat hij je helemaal niet kwijt wil.
zondag 21 oktober 2007 om 20:15
Zo, dat is pas erg! Hard hoor! Vind het niet gek dat je nu heel boos bent. Weet even niet wat ik moet antwoorden, maar ik denk dat jouw gevoel klopt en dat je zelf heel goed weet wat er speelt. Wens je veel kracht en wijsheid toe in deze rot situatie. Ik weet uit ervaring dat hij niet toe zal geven, ook al staat het zwart op wit. Angst is dat, durft ie niet! Dus, vreselijk, maar ja.. als er genoeg liefde en grond is om voor te vechten dan moet dat toch ook van zijn kant komen, je merkt het wel.
xxx, mussk
maandag 22 oktober 2007 om 16:53
sorrie hoor maar ik denk persoonlijk dat je jezelf helemaal gek aan het maken bent. en mede door deze reactie heeft jouw man misschien wel gedacht "laat ik het maar niet vertellen" Mannen zijn nou eenmaal zo naief.
Door er maar over door te blijven zeiken (sorrie want zo zie ik het inmiddels) maak je je relatie juist kapot. Met name ook omdat je ook bij je buurvrouw blijft aankloppen en zelfs bij haar man in de gevangenis? sorrie hoor. Je moet er of over ophouden, of je relatie verbreken. Dat ie dingen verzwijgt is niet goed te praten, maar ik heb niet het idee dat er wat gebeurd is aan jouw verhalen te lezen.
Ik heb de mijne wel betrapt en hij heeft het ook toegegeven. Dan is je leven pas kapot. Ik heb er voor gekozen om hem nog een kans te geven ookal is het vertrouwen weg, en heeft ie me tot op het bot vernederd. Maar doorgaan met je relatie kan alleen maar als je er niet elke vrije seconde over gaat zeuren. Praten kan en moet in deze situaties maar je moet niet continu met een wijzend vingertje gaan staan. Misschien moet je hem eens vragen waarom hij behoefte heeft aan (vriendschappelijk) contact met een andere vrouw en dan niet gelijk weer beschuldigen van het lichamelijke.
Door er maar over door te blijven zeiken (sorrie want zo zie ik het inmiddels) maak je je relatie juist kapot. Met name ook omdat je ook bij je buurvrouw blijft aankloppen en zelfs bij haar man in de gevangenis? sorrie hoor. Je moet er of over ophouden, of je relatie verbreken. Dat ie dingen verzwijgt is niet goed te praten, maar ik heb niet het idee dat er wat gebeurd is aan jouw verhalen te lezen.
Ik heb de mijne wel betrapt en hij heeft het ook toegegeven. Dan is je leven pas kapot. Ik heb er voor gekozen om hem nog een kans te geven ookal is het vertrouwen weg, en heeft ie me tot op het bot vernederd. Maar doorgaan met je relatie kan alleen maar als je er niet elke vrije seconde over gaat zeuren. Praten kan en moet in deze situaties maar je moet niet continu met een wijzend vingertje gaan staan. Misschien moet je hem eens vragen waarom hij behoefte heeft aan (vriendschappelijk) contact met een andere vrouw en dan niet gelijk weer beschuldigen van het lichamelijke.
maandag 22 oktober 2007 om 22:33
Puck,
ik kan me voorstellen dat je nu helemaal gek wordt van de situatie waar je in zit.
Zie mijn topic, het was iets soortgelijks en ook ik had dat gemene stemmetje in mijn hoofd; hier klopt iets niet, wat is nu de echte waarheid. Geloof me, daar krijg je geen antwoord op.
Het enige wat je denk ik nog kunt doen, als je verder wil (kan) met je man, is stoppen met de gesprekken die toch elke keer dezelfde inhoud hebben. Je stelt elke keer dezelfde vragen, wrs in de hoop dat je een bevredigend antwoord krijgt.
Maar wat is dan een bevredigend antw.? Het antw. ; Ja idd er is meer gebeurd? en dan? Wat zijn dan jouw stappen?
Puck, blijf bij jezelf en luister naar jezelf. Laat je niet gek maken, jouw gevoel is belangrijk.
Als je diep bij jezelf naar binnen kijkt weet je wat de waarheid is.
Ik wens je heel veel sterkte en wijsheid toe.
Kus van Bali
ik kan me voorstellen dat je nu helemaal gek wordt van de situatie waar je in zit.
Zie mijn topic, het was iets soortgelijks en ook ik had dat gemene stemmetje in mijn hoofd; hier klopt iets niet, wat is nu de echte waarheid. Geloof me, daar krijg je geen antwoord op.
Het enige wat je denk ik nog kunt doen, als je verder wil (kan) met je man, is stoppen met de gesprekken die toch elke keer dezelfde inhoud hebben. Je stelt elke keer dezelfde vragen, wrs in de hoop dat je een bevredigend antwoord krijgt.
Maar wat is dan een bevredigend antw.? Het antw. ; Ja idd er is meer gebeurd? en dan? Wat zijn dan jouw stappen?
Puck, blijf bij jezelf en luister naar jezelf. Laat je niet gek maken, jouw gevoel is belangrijk.
Als je diep bij jezelf naar binnen kijkt weet je wat de waarheid is.
Ik wens je heel veel sterkte en wijsheid toe.
Kus van Bali
donderdag 25 oktober 2007 om 11:50
Ja dat zou kunnen, al beseft hij nu wel dat dit echt niet kon. Heb hem ook gevraagd hoe hij er over zou denken als het andersom was geweest.
Dan zou hij hetzelfde reageren als ik zei hij....
Had ie alleen eerder moeten bedenken.
We hebben weer veel gepraat, maandag nog een verhitte discussie gehad hierover. Op zich gaat het langzaam maar zeker ietsje beter. Ik hoop echt dat er geen 'geheimen' meer boven tafel komen hierover. Hij zegt dat alles nu gezegd is en blijft erbij dat er niets is gebeurd.
Een jaar geleden kreeg ik een smsje met de tekst: "in gedachten lig je in mijn armen" of iets degelijks.
Hij had m gelezen en gewist. Ik wist van niks en toen hij erover begon snapte ik er ook geen bal van. Er stond wel een naam bij die in mijn telefoonboek stond. Ik heb diegene gesmst wat dit was, bleek niet voor mij te zijn!!! Hihi ik vond het wel komisch, hij toen niet. Maar voor mij was het leuk omdat ik wist dat het niks was en niet voor mij bedoeld kon zijn. Ik ga ervanuit dat ik nu in zijn schoenen sta van toen....
woensdag 31 oktober 2007 om 21:44
woensdag 31 oktober 2007 om 22:02
He BgB,
Ja je hebt wel gelijk hoor! Er zijn momenten dat ik inderdaad maar bar weinig liefde voor hem kan opbrengen. Dus ja, wat dat betreft heb je wel gelijk dat er weinig liefde klinkt.
Momenteel ben ik onder behandeling bij een psycholoog en volgende week 'moet' hij mee.
Het ging de laatste week best goed maar maandag kreeg ik de gespecificeerde mobiele rekening onder ogen.....
323 smsjes alleen in september naar haar!!
Hallo....toch ff goed voor bijna 70 euri!
Ik was dus in 1 klap helemaal weer over de zeik en mijn gevoel ging weer van +30 naar -40.
Gelukkig stond ik op het punt naar de psych te gaan en die heeft me weer ff gekalmeerd.
Ik moest een ultimatum stellen (had ik al gedaan voor vandaag eigenlijk) voor die avond. Hem nog 1x de kans geven op dingen terug te komen waar hij aan twijfeld of ie dat gelogen heeft enzo en evt toch nog meer te vertellen. Ik moest het dus naar maandag schuiven omdat ik woensdag niet zou trekken.
Ook mocht ik niet met scheiden/uit elkaar gaan dreigen want ik ben psychisch niet in staat om dergelijke beslissingen te maken.
oke......
Maandag heeft hij dus de kans gehad iets te vertellen nog. Heeft dat niet nodig gehad, we hebben wel gepraat en ik heb veel gevraagd nog, oa over de rekening.
Er is niets gebeurd, daar blijft ie bij en ik begin er in te geloven...
Nu is het zaak volgens de psych om de beerput samen dicht te gooien. (eerst moest de hele beerput leeg).
We MOETEN op vakantie, we hebben al een weekendje Zandvoort geboekt. Het moet zonder kinderen (als we die mogelijkheid hadden). Nou die hebben we.
Het gaat redelijk, ik heb het er nog wel moeilijk mee.
Niet meer over de vraag of en wat er gebeurd is maar wel dat er een andere vrouw wekenlang in zijn hoofd heeft gezeten en ik even niet de belangrijkste was.
Als je de tijden ziet van sms-en dan snap je niet dat ie nog kan werken en slapen.
Tijden varieëren echt van 4:30u tot 12:00u, 12:04u (en rijtje van 4 ofzo) en dan smiddags nog een paar en dan weer vanaf een uur of 7 s'avonds tot 2:00u aan toe!
Gister heb ik de buurman even snel gesproken, je geloofd het niet! Ik kwam m tegen toen ik de hond uitliet!!
Maargoed, hij was op weg haar dochtertje op te halen van school dus het moest ff snel.
Ik vroeg of zij ook zo'n leuke mob.rekening had gehad. Hij snapte m niet maar ze heeft pre-paid....lekker handig, valt niks van te achterhalen.
Ik vertelde over de hoeveelheid smsjes van mijn vent naar haar.
'Alleen naar háár?!?!' was zijn 1e reactie en toen kwam er wat timide achteran: Dat is wel een béétje teveel van het goede...
hij vertelde dat ze had gezegd dat ze elkaar toevallig tegen waren gekomen in de stad, ik heb hem uit de droom geholpen en gezegd dat dat allemaal vooropgezet was. Ze zijn hier alleen niet samen weggefietst omdat dat was opgevallen in de buurt.
Hij begon het gesprek heel zelfverzekerd zo van, ze heeft me alles verteld, maar werd steeds nerveuzer.
Moest toen gauw weg, ik denk nog wel dat ie erop terugkomt. Heb hem ook gezegd dat ie de rekening mag zien als ie wil.
oooh al voelt ze zich nu maar HALF zo K*T als ik heb gedaan......
woensdag 31 oktober 2007 om 22:20
Echt klote voor je puck leef met je mee, maar ik denk als je er niet achter was gekomen dat er wel degelijk iets was gebeurd. Vandaar dat hij nu zegt er is " niks" gebeurd ! Neemt niet weg dat hij het wel van plan was. Ik kan je woede begrijpen, als je verder gaat met hem zal hij heel hard moeten werken om jullie relatie weer enigzins op orde te krijgen. In ieder geval leef ik met je mee ! Groet
woensdag 31 oktober 2007 om 22:46
Nou Male, dat denk ik dus ook! Ik ben ervan overtuigd dat ZIJ in ieder geval bezig was hem in een web te spinnen. Ze is zó onwijs uit op aandacht altijd, erg irri (vond ik altijd al hoor).
Ze is 40 maar draagt shirtjes die een 18 jarige nog niet van moeders aan zouden mogen, van die shirts waar een normaal mens een topje onder doet....doet zij zonder.
We hebben het daar gister ook wel over gehad, dat ze het heerlijk vind als ze alle aandacht krijgt. Doet ook alles om dat te krijgen.
De smsjes gingen eigenlijk nagenoeg van haar uit allemaal. Hij beantwoorde ze dan wel weer maar het ging over haar en van haar uit. Haar huwelijksproblemen en haar leven speelden de hoofdrol. Al haar andere 'vrienden' zijn al heel lang uitgekeken op haar verhalen dus ja...dan moet je een nieuw slachtoffer vinden.
Van mijn man uit was het goed bedoeld, zo is hij inderdaad ook, om er voor haar te zijn. Maar dat neemt niet weg dat hij hierover gelogen heeft en mij nooit iets verteld heeft. Dat is niet goed te praten, makkelijk zat! Hij zei ook dat hij het erg voor haar vond dat hij haar sloeg. Maar sinds 2 weken weet hij ook dat ZIJ begint met slaan om buurman uit te dagen terug te slaan. Als hij dat dan doet, heeft ie weer de politie op de stoep staan.
En ze gaan nu vrolijk samen verder.
Ik heb hem ook gezegd dat het haar niet om hem te doen is geweest, als het maar aandacht opleverde.
2 dagen nadat mijn man kapte stond er dag en nacht de auto van hun 'huisvriend' voor de deur (buurman zat nog in de bak).
woensdag 31 oktober 2007 om 23:03
Zoals ik het lees is dat wijf helemaal dol gedraait , en je man heeft zich mee laten slepen, ondanks zijn goedheid had hij het meer zakelijk moeten houden.
Denk dat hij in gevolg wel uitkijkt met wanhopige vrouwen , tenminste zou ik wel doen . Neemt niet weg dat hij gelogen heeft, als hij echt spijt betuigd zou ik hem zeker een tweede kans geven. Maar hij moet de schade herstellen niet jij ! Een enorme klus volgens mij ! Nogmaals ga je goed meid !
Denk dat hij in gevolg wel uitkijkt met wanhopige vrouwen , tenminste zou ik wel doen . Neemt niet weg dat hij gelogen heeft, als hij echt spijt betuigd zou ik hem zeker een tweede kans geven. Maar hij moet de schade herstellen niet jij ! Een enorme klus volgens mij ! Nogmaals ga je goed meid !