Relaties
alle pijlers
hoe om te gaan met dat zekerheden in relaties niet bestaan?
woensdag 19 september 2007 om 10:24
Ik voel me vandaag een beetje labiel en daar heb ik wel vaker last van. Ik heb nu ruim een half jaar een vriend en ik ben erg gek op hem. De liefde wordt alleen maar groter. In plaats van dat ik daar blij mee ben, voel ik me er vaak angstig door, omdat ik maar al te goed besef hoe betrekkelijk de liefde is en dat je het zo kwijt kan raken! Hij bevestigt me genoeg, zegt vaak dat hij van me houdt, etc. Maar er blijft een stem door mijn hoofd malen die zegt dat het zo over kan zijn en dat ik me daarvoor moet indekken of zo. Als hij bv zijn ex spreekt aan de telefoon, zie ik direct voor me dat hij het met haar weer wil proberen. Hij zegt dat dat niet zo is en er is verder ook geen aanleiding voor dat de denken, maar ik trek alles steeds in twijfel (ben van nature een echte twijfelaar). Het is dus naar mijn idee niet zo dat hij iets in de relatie doet waar ik onzeker door wordt, mijn onzekerheid en angst komt van binnenuit (heb daar al lang last van).
Ik weet het maar al te goed: garanties bestaan niet, ik moet dus geen zekerheid nastreven. Maar het feit dat alles zo maar een keer afgelopen kan zijn maakt dat ik niet goed kan genieten van het hier en nu. Ik ben bang me nog meer te gaan hechten om het straks weer los te moeten laten. Soms denk ik zelfs dat ik nog beter af ben zonder vriend, want dan heb ik wel de zekerheid dat ik alleen ben en hoef ik niet meer bang te zijn te verliezen.
Herkent iemand dit? En hoe gaan jullie om met dit soort onzekerheid?
Ik weet het maar al te goed: garanties bestaan niet, ik moet dus geen zekerheid nastreven. Maar het feit dat alles zo maar een keer afgelopen kan zijn maakt dat ik niet goed kan genieten van het hier en nu. Ik ben bang me nog meer te gaan hechten om het straks weer los te moeten laten. Soms denk ik zelfs dat ik nog beter af ben zonder vriend, want dan heb ik wel de zekerheid dat ik alleen ben en hoef ik niet meer bang te zijn te verliezen.
Herkent iemand dit? En hoe gaan jullie om met dit soort onzekerheid?
woensdag 19 september 2007 om 11:07
beseffen dat je inderdaad een keuze hebt. Je kunt alleen zijn en dat is veilig, maar dan ben je wel alleen. Je kunt er ook voor kiezen om wel het risico te nemen en in een relatie te stappen, en alle leuke extra dingen te hebben met de kand dat je die weer kwijtraakt. alleen jij kunt bepalen wat vor jou het ergst is. Iets te hebben en weer te verliezen of iets nooit gehad te hebben.
Een goede vriend van me is in januari overleden, binnen een jaar nadat ie getrouwd was. Op de begrafeins zei zijn vrouw "Ik ben zo blij dat we alles wat we gedaan hebben gedaan hebben, die herinneringen pakt niemand meer af... mss heb je daar iets aan.
Een goede vriend van me is in januari overleden, binnen een jaar nadat ie getrouwd was. Op de begrafeins zei zijn vrouw "Ik ben zo blij dat we alles wat we gedaan hebben gedaan hebben, die herinneringen pakt niemand meer af... mss heb je daar iets aan.
woensdag 19 september 2007 om 11:36
Beste Feverine,
Je kunt er ook zo tegenaan kijken:
Je bent er eigenlijk wel van overtuigd dat dit niet kan duren. Tenslotte ben jij maar zo'n heel gewoon onzeker meisje en hij is superfantastische man. Het moet gewoon wel een keer fout gaan. Dus kun je er beter maar van genieten zolang het duurt. Als de bijl valt, heb je alle tijd om te treuren!!
En verder zou ik de laatste alinea van KIW goed tot me door laten dringen. Het is zo zonde om tijd te verprutsen uit angst voor wat ms nooit zal gebeuren, maar ook morgen al kan gebeuren.
Je kunt er ook zo tegenaan kijken:
Je bent er eigenlijk wel van overtuigd dat dit niet kan duren. Tenslotte ben jij maar zo'n heel gewoon onzeker meisje en hij is superfantastische man. Het moet gewoon wel een keer fout gaan. Dus kun je er beter maar van genieten zolang het duurt. Als de bijl valt, heb je alle tijd om te treuren!!
En verder zou ik de laatste alinea van KIW goed tot me door laten dringen. Het is zo zonde om tijd te verprutsen uit angst voor wat ms nooit zal gebeuren, maar ook morgen al kan gebeuren.
woensdag 19 september 2007 om 11:52
@Krengiserweer: dank je wel voor je reactie. Dat wat je beschrijft over die begrafenis (gecondoleerd trouwens. Wat naar...) vond ik erg mooi en wel iets om in mijn hoofd te prenten. Inderdaad, herinneringen nemen ze me niet meer af. Het nare ervan is wel dat je door herinneringen soms ook extra verdriet hebt wanneer je die personen moet missen, maar het is net wat je zegt: je kunt ook kiezen voor het niet aangaan van relaties waardoor je minder pijn hebt maar ook minder ervaringen opdoet. Ik kies dan toch voor risico op pijn, ik zou alleen willen dat ik de angst voor de pijn wat meer los kon laten.
@Mabel007: confronterend om te lezen wat je schrijft, want zo zie ik het wel: de relatie zal niet duren want ik ben maar te gewoon en te onzeker en hij is wel ok. Maar wat je dan schrijft: dan maar beter genieten van het nu, treuren kan altijd nog-dat kan ik niet goed! Genieten lukt me niet met een zwaard van Damocles boven mijn hoofd..als ik zeker weet dat hij me straks toch niet meer moet bespaar ik mezelf liever het nog erger moeten rouwen straks omdat mijn liefde groeit. Zo denk ik dan ook weer, maar zo wil ik niet denken..Bovendien is ook juist dat ondergschikte gevoel een reden dat ik minder geniet.
@Mabel007: confronterend om te lezen wat je schrijft, want zo zie ik het wel: de relatie zal niet duren want ik ben maar te gewoon en te onzeker en hij is wel ok. Maar wat je dan schrijft: dan maar beter genieten van het nu, treuren kan altijd nog-dat kan ik niet goed! Genieten lukt me niet met een zwaard van Damocles boven mijn hoofd..als ik zeker weet dat hij me straks toch niet meer moet bespaar ik mezelf liever het nog erger moeten rouwen straks omdat mijn liefde groeit. Zo denk ik dan ook weer, maar zo wil ik niet denken..Bovendien is ook juist dat ondergschikte gevoel een reden dat ik minder geniet.
woensdag 19 september 2007 om 12:34
Garanties in een relatie bestaan nou eenmaal niet. Je geeft aan dat het misschien wel beter is om alleen verder te gaan. Dat betekent dat je dus niet bang bent om alleen verder te gaan. Geniet van de relatie zolang het leuk is! Dan heb je dat alvast in de pocket! Klinkt misschien wat zwart-wit maar soms helpt het om even lekker te relativeren om te beseffen wat je eigenlijk allemaal hebt. Het zou jammer zijn dat je nu niet kan genieten omdat dat wordt overschaduwd door de angst om het kwijt te raken.
woensdag 19 september 2007 om 12:46
Jouw moeilijkheid is dat je je gevoelens teveel de overhand laat nemen over je gezonde verstand. Het lijkt me heel logisch dat als je gek bent op je vriend, dat je hem gevoelsmatig bijna tot een halfgod verklaart. Vervolgens steek je daar zelf natuurlijk maar bleekjes bij af en dat leidt tot je gevoel van onzekerheid.
Als je dat fenomeen in jezelf herkent, kun je ms ook zeggen: Oke dat is mijn gevoel, maar miin gevoel geeft niet de zuivere werkelijkheid weer. Want de werkelijkheid is, dat ik ook een prima mens ben, ik heb een goeie baan, zie er leuk uit, ben aardig voor oude mensen en dieren enz enz , en bovendien de leukste persoon ter wereld vind mij leuk, dus ms ben ik wel leuker dan ik zelf denk.
En dan kijk je nog met je verstand naar je vriend; en zie je dat hij in werkelijkheid geen halfgod is, maar gewoon een hele leuke man, die ook weleens een scheet laat. En die toevallig van jou houdt.
En daarmee zijn je onzekere gevoelens niet (meteen of misschien wel nooit) weg, maar dan kun je ze accepteren als een deel van je aard, waaraan je niet je hele doen en laten hoeft op te hangen. Je mag ze best hebben, je mag er best met je vriend over praten; ik vindt het zelfs heel zinnig om er met hem over te praten. Maar verwacht en vraag niet van hem dat hij dat bij je wegneemt. Dat kan hij nl niet. Hoe meer hij je probeert te bevestigen, hoe meer je gevoelens legitiem worden en hoe meer bevestiging je nodig zult hebben. Want iedere bevestiging van hem geeft maar een korte kick.
Houdt het bij jezelf. Als iets wat je nu eenmaal hebt, maar waar je best mee kunt dealen, door naar de feiten te kijken (b.v. een ex is een ex; hij heeft nog nooit laten blijken dat hij niet van je houdt, integendeel, enz enz).
Oefening baart kunst; schrijf zonodig alle positieve punten van jezelf, je vriend en je relatie op; dan kun je ze nog even nalezen als je een onzekere bui hebt.
woensdag 19 september 2007 om 12:55
Feverine, ik herken wel wat je schrijft, misschien vind je herkenning op mijn topic 'Irreele angsten'.
Net liep ik er ook nog over na te denken, mijn vriend heeft best veel vrouwen gehad en veel meegemaakt. Ook wil hij graag in het buitenland gaan wonen en dan kan ik (voorlopig) nog niet mee.
Ik denk soms dat ik het maar beter uit kan maken voordat het 'misgaat'. Terwijl het nu wel goed gaat. We hebben het wel wat moeilijker door dingen buiten onze relatie die zijn gebeurd, maar de band is goed.
Mijn vriend is ook nog eens iemand die erg veel ruimte nodig heeft en daar word ik soms ook onzeker van.
Ik denk toch dat het een kwestie is van zelfvertrouwen en kunnen/durven loslaten. Je denkt blijkbaar dat je niet goed genoeg bent voor hem. Dat het ook nog zou kunnen dat je op hem uitgekeken kan raken, komt misschien niet eens in je op.
Liefdesverdriet is inderdaad erg, maar ik heb het eerder gehad en ben er toen ook overheen gekomen en heb een nieuwe liefde gevonden. Misschien helpt het jou ook om zo te denken.
Is er een reden dat je onzeker over jezelf bent, ben je eerder in de steek gelaten of zoiets?
Net liep ik er ook nog over na te denken, mijn vriend heeft best veel vrouwen gehad en veel meegemaakt. Ook wil hij graag in het buitenland gaan wonen en dan kan ik (voorlopig) nog niet mee.
Ik denk soms dat ik het maar beter uit kan maken voordat het 'misgaat'. Terwijl het nu wel goed gaat. We hebben het wel wat moeilijker door dingen buiten onze relatie die zijn gebeurd, maar de band is goed.
Mijn vriend is ook nog eens iemand die erg veel ruimte nodig heeft en daar word ik soms ook onzeker van.
Ik denk toch dat het een kwestie is van zelfvertrouwen en kunnen/durven loslaten. Je denkt blijkbaar dat je niet goed genoeg bent voor hem. Dat het ook nog zou kunnen dat je op hem uitgekeken kan raken, komt misschien niet eens in je op.
Liefdesverdriet is inderdaad erg, maar ik heb het eerder gehad en ben er toen ook overheen gekomen en heb een nieuwe liefde gevonden. Misschien helpt het jou ook om zo te denken.
Is er een reden dat je onzeker over jezelf bent, ben je eerder in de steek gelaten of zoiets?
anoniem_25751 wijzigde dit bericht op 19-09-2007 12:56
Reden: spellingsfout
Reden: spellingsfout
% gewijzigd
woensdag 19 september 2007 om 13:02
Ik denk dat je een stop moet zetten op je eigen negatieve gedachten spiraal. Het is een keuze om positief of negatief door het leven te gaan.
Zeg tegen jezelf: Ik kies ervoor om vanaf nu die negatieve en onzekere gedachten niet meer toe te laten. Geniet van het hier en nu samen met je vriend.
Je creert nu een soort zwarte wolk boven je leven en relatie en door dat gepieker en onzekere gedrag jaag je eigenlijk alleen maar mensen weg. Spoken zien die er niet zijn en je vriend daar eigenlijk mee belasten is voor hem natuurlijk ook niet leuk. In eerste instantie zal hij geduldig zijn en proberen je zorgen en onzekerheden weg te nemen maar ik denk dat veel mensen uiteindelijk dat gedrag wel een beetje zat worden. En begrijpelijk.
Dus roep jezelf een halt toe, want dat is echt een keuze.
Je merkt het vanzelf wanneer het over is, hij vreemdgaat of dood gaat. Je kan niet op voor hand jezelf daar tegen beschermen, en dat weet je zelf ook wel. Bovendien ben je echt een leuker persoon als je die spoken gedag zegt.
Succes ermee. Er zijn hier trouwens ook wel zelfhulpboeken over. Ik weet er zo geen een op te noemen maar ze zijn er zeker.
Zeg tegen jezelf: Ik kies ervoor om vanaf nu die negatieve en onzekere gedachten niet meer toe te laten. Geniet van het hier en nu samen met je vriend.
Je creert nu een soort zwarte wolk boven je leven en relatie en door dat gepieker en onzekere gedrag jaag je eigenlijk alleen maar mensen weg. Spoken zien die er niet zijn en je vriend daar eigenlijk mee belasten is voor hem natuurlijk ook niet leuk. In eerste instantie zal hij geduldig zijn en proberen je zorgen en onzekerheden weg te nemen maar ik denk dat veel mensen uiteindelijk dat gedrag wel een beetje zat worden. En begrijpelijk.
Dus roep jezelf een halt toe, want dat is echt een keuze.
Je merkt het vanzelf wanneer het over is, hij vreemdgaat of dood gaat. Je kan niet op voor hand jezelf daar tegen beschermen, en dat weet je zelf ook wel. Bovendien ben je echt een leuker persoon als je die spoken gedag zegt.
Succes ermee. Er zijn hier trouwens ook wel zelfhulpboeken over. Ik weet er zo geen een op te noemen maar ze zijn er zeker.
woensdag 19 september 2007 om 13:06
Niemand krijgt garanties in het leven, dus ook niet in relaties. Waarom zorgen maken als het goed gaat. Als het fout wil gaan doet dit het toch wel.
Communicatie is de sleutel tot succes, ook in je relatie. Praat over je onzekerheden met je vriend en wat dit met je doet. Als het goed zitten tussen jullie zal hij dit ook bevestigen. Heb een beetje vertrouwen in jezelf
Communicatie is de sleutel tot succes, ook in je relatie. Praat over je onzekerheden met je vriend en wat dit met je doet. Als het goed zitten tussen jullie zal hij dit ook bevestigen. Heb een beetje vertrouwen in jezelf
Een keer trek je de conclusie, vriendschap is een illusie
woensdag 19 september 2007 om 13:59
bedankt voor jullie reacties! ik kan met allemaal wat!
Het is idd kwestie van oefenen en de dingen die ik lees ga ik gewoon vaker proberen toe te passen,dat geeft ook een krachtiger gevoel.
Mabel007: jij ook bedankt, je hebt hele rake dingen gezegd. Het is ook zeker waar dat het krijgen van bevestiging van hem bijna verslavend werkt, maar niet helpt en hem ook zeker begint te irriteren. Ik ga maar eens voor mezelf opschrijven wat ik leuk vind aan mezelf en mezelf zo nu en dan een halt toeroepen zodat mijn negatieve emoties en gedachten niet de overhand krijgen.
Zoals iemand anders beschreef is het idd een keuze waar je je door laat leiden. Soms vind ik het alleen zo verdomde moeilijk in praktijk te brengen en zou ik willen dat iemand me zei dat het zeker is dat alles goed zal blijven gaan en ik niet meer verlaten zal worden. Niet volwassen van me, maar heb het wel.
Sunshine, jij begrijpt dit soort buien volgens mij erg goed. Ik ga jouw topic eens bijhouden. Ik ben idd vaak teleurgesteld geweest in de liefde (eigenlijk altijd omdat ik viel op mannen die mij al vanaf begin niet voor een relatie wilden-veilig dus), waardoor ik nu ook bang ben (en verbaasd dat ik nu val op een man die wel iets met me wil). Het helpt idd te horen dat jij ook liefdesverdriet gehad hebt maar daar overheen bent gekomen en nu weer een nieuwe liefde hebt. Ik realiseer me weer dat de angst voor dingen vaak erger is dan het meemaken van die dingen zelf. Vandaar ook dat ik soms erover denk 'af te haken'-maar ik vind dat zeker ook zonde!
Iemand anders vroeg mij of ik zo onzeker was al voor de relatie of sinds. Ik moet zeggen dat ik altijd al onzeker ben geweest en ook bij mijn vriendinnen vaak bang was dat vriendschap over zou gaan (terwijl ik vriendschappen heb die al 10 jaar duren), maar dat ik nu ik in een relatie zit me even minder sterk voel dan alleen. Ik denk dat dat vooral is omdat ik nu meer met mezelf geconfronteerd word en mezelf niet steeds kan terugtrekken als ik mijn 'buien' heb-de ander ziet mij dan.
Het is idd kwestie van oefenen en de dingen die ik lees ga ik gewoon vaker proberen toe te passen,dat geeft ook een krachtiger gevoel.
Mabel007: jij ook bedankt, je hebt hele rake dingen gezegd. Het is ook zeker waar dat het krijgen van bevestiging van hem bijna verslavend werkt, maar niet helpt en hem ook zeker begint te irriteren. Ik ga maar eens voor mezelf opschrijven wat ik leuk vind aan mezelf en mezelf zo nu en dan een halt toeroepen zodat mijn negatieve emoties en gedachten niet de overhand krijgen.
Zoals iemand anders beschreef is het idd een keuze waar je je door laat leiden. Soms vind ik het alleen zo verdomde moeilijk in praktijk te brengen en zou ik willen dat iemand me zei dat het zeker is dat alles goed zal blijven gaan en ik niet meer verlaten zal worden. Niet volwassen van me, maar heb het wel.
Sunshine, jij begrijpt dit soort buien volgens mij erg goed. Ik ga jouw topic eens bijhouden. Ik ben idd vaak teleurgesteld geweest in de liefde (eigenlijk altijd omdat ik viel op mannen die mij al vanaf begin niet voor een relatie wilden-veilig dus), waardoor ik nu ook bang ben (en verbaasd dat ik nu val op een man die wel iets met me wil). Het helpt idd te horen dat jij ook liefdesverdriet gehad hebt maar daar overheen bent gekomen en nu weer een nieuwe liefde hebt. Ik realiseer me weer dat de angst voor dingen vaak erger is dan het meemaken van die dingen zelf. Vandaar ook dat ik soms erover denk 'af te haken'-maar ik vind dat zeker ook zonde!
Iemand anders vroeg mij of ik zo onzeker was al voor de relatie of sinds. Ik moet zeggen dat ik altijd al onzeker ben geweest en ook bij mijn vriendinnen vaak bang was dat vriendschap over zou gaan (terwijl ik vriendschappen heb die al 10 jaar duren), maar dat ik nu ik in een relatie zit me even minder sterk voel dan alleen. Ik denk dat dat vooral is omdat ik nu meer met mezelf geconfronteerd word en mezelf niet steeds kan terugtrekken als ik mijn 'buien' heb-de ander ziet mij dan.
woensdag 19 september 2007 om 15:30
Je schrijft dat je niet volwassen reageert. Wat mij helpt is me voor te stellen hoe een volwassen, evenwichtige, zelfverzekerde vrouw zou reageren en die houding dan over te nemen.
Ook stel ik me voor hoe het voor hem is als ik hem zou vragen 'hou je nog van me', 'vind je me nog aantrekkelijk?'. Mijn vriend wordt zelfs een beetje boos van dit soort vragen, hij ziet het als een motie van wantrouwen en begrijpt niet dat ik eraan twijfel. Ik ben hier dus al een hele tijd geleden mee gestopt. Ik zou het denk ik ook vervelend vinden als hij dit steeds zou vragen en hem misschien zelfs een beetje een watje vinden.
Het kan ook helpen om dat onzekere, angstige deel van jezelf toe te spreken, alsof jij de volwassene bent en je tegen een kind praat. Klinkt een beetje schizofreen, maar zo is het niet helemaal, want je doet het natuurlijk bewust.
Zeg dan iets als 'je ziet er hartstikke leuk uit en hij is echt stapel op je'. Dan ga je dat uiteindelijk ook wat meer geloven.
Ook stel ik me voor hoe het voor hem is als ik hem zou vragen 'hou je nog van me', 'vind je me nog aantrekkelijk?'. Mijn vriend wordt zelfs een beetje boos van dit soort vragen, hij ziet het als een motie van wantrouwen en begrijpt niet dat ik eraan twijfel. Ik ben hier dus al een hele tijd geleden mee gestopt. Ik zou het denk ik ook vervelend vinden als hij dit steeds zou vragen en hem misschien zelfs een beetje een watje vinden.
Het kan ook helpen om dat onzekere, angstige deel van jezelf toe te spreken, alsof jij de volwassene bent en je tegen een kind praat. Klinkt een beetje schizofreen, maar zo is het niet helemaal, want je doet het natuurlijk bewust.
Zeg dan iets als 'je ziet er hartstikke leuk uit en hij is echt stapel op je'. Dan ga je dat uiteindelijk ook wat meer geloven.
woensdag 19 september 2007 om 16:37
Ha Feverine,
Ik herken veel van de dingen die je schrijft. Ben zelf op internet info tegengekomen waar ik heel veel aan heb, misschien jij ook. Ik vond dit op de Robin Norwood site . Het zijn vooral de stukken van Anna Schmitz waar ik heeeeel veel aan heb. Onder andere dit stuk: http://www.norwoodgroep.n...g%20Love%20Addiction.doc. Ben benieuwd wat jij ervan vindt!
groetje
Ik herken veel van de dingen die je schrijft. Ben zelf op internet info tegengekomen waar ik heel veel aan heb, misschien jij ook. Ik vond dit op de Robin Norwood site . Het zijn vooral de stukken van Anna Schmitz waar ik heeeeel veel aan heb. Onder andere dit stuk: http://www.norwoodgroep.n...g%20Love%20Addiction.doc. Ben benieuwd wat jij ervan vindt!
groetje
woensdag 19 september 2007 om 17:03
Tja, je loopt natuurlijk wel het risico dat er van een ws normale (relatie- of algemene) onzekerheid een serieus probleem gemaakt wordt. Waardoor je nog verder van huis raakt, want je gaat heel serieus met dit gevoel (probleem) aan de slag, je leest links en rechts boeken, je herkent overal wel iets, je gaat in jezelf op zoek naar wat je niet herkent, want wie weet ..... je bent er zo druk mee, dat er nog minder ruimte is om de werkelijkheid te zien, enz enz .........
En zo bereik je precies waar je eigenlijk vanaf wilde, nl dat deze gevoelens je hele relatie en leven gaan bepalen.
Ik ben (in ieder geval voorlopig) voor het gebruiken van je gezond verstand als je emoties je al te veel parten spelen.
En zo bereik je precies waar je eigenlijk vanaf wilde, nl dat deze gevoelens je hele relatie en leven gaan bepalen.
Ik ben (in ieder geval voorlopig) voor het gebruiken van je gezond verstand als je emoties je al te veel parten spelen.
woensdag 19 september 2007 om 17:29
Mabel, dat klopt, maar het maakt natuurlijk ook uit hoe je het vraagt. Als je het op een verongelijkte manier doet, dan kan het wel overkomen alsof je eraan twijfelt of hij nog wel van je houdt.
Het gezond verstand gebruiken is inderdaad beter, maar dat lukt dus niet altijd, de angst overheerst.
Het helpt wel om negatieve gedachten om te zetten naar positieve en jezelf toe te spreken met positieve woorden.
Ik denk dat relatieverslaving ook een beetje ver gezocht is, dan gaat het toch met name om relaties met 'foute mannen', en dat is nu niet zo voor zover ik begrijp. Inderdaad, ook weer niet teveel over lezen, uiteindelijk gaat het toch om zelfvertrouwen en positief denken. Aardig zijn voor jezelf, doen wat goed voor je is. Het zal best wat energie kosten, maar uiteindelijk kom je wel verder. De eerste stap is al dat je het erkent en hier bespreekt.
Het gezond verstand gebruiken is inderdaad beter, maar dat lukt dus niet altijd, de angst overheerst.
Het helpt wel om negatieve gedachten om te zetten naar positieve en jezelf toe te spreken met positieve woorden.
Ik denk dat relatieverslaving ook een beetje ver gezocht is, dan gaat het toch met name om relaties met 'foute mannen', en dat is nu niet zo voor zover ik begrijp. Inderdaad, ook weer niet teveel over lezen, uiteindelijk gaat het toch om zelfvertrouwen en positief denken. Aardig zijn voor jezelf, doen wat goed voor je is. Het zal best wat energie kosten, maar uiteindelijk kom je wel verder. De eerste stap is al dat je het erkent en hier bespreekt.
woensdag 19 september 2007 om 18:45
Hoi Sun,
natuurlijk, c'est le ton que fait la musique (in de beste restanten van mn schoolfrans).
Overigens was mijn laatste posting eigenlijk bestemd voor TO, ik weet van een ander topic dat er bij jou en je partner meer dingen spelen of in t verleden hebben gespeeld; de details zijn me even ontschoten.
Ik vind nl dat wat TO beschrijft niet zo heel zwaar; een stukje aangeboren onzekerheid, misschien versterkt door wat nare ervaringen. En in deze relatie de kop opstekend vanwege het "halfgod-gevoel", zoals ik in mn eerste posting omschreef. Wat je zegt over negatieve gedachten ombuigen naar positieve, ben ik met je eens, zoals je ws ook wel begrepen had uit mn eerdere posting.
Ik vind het dan ook zonde om de gevoelens van TO nu al te stigmatiseren als "relatieverslaving" o.i.d. Dat haal ik nergens uit.
natuurlijk, c'est le ton que fait la musique (in de beste restanten van mn schoolfrans).
Overigens was mijn laatste posting eigenlijk bestemd voor TO, ik weet van een ander topic dat er bij jou en je partner meer dingen spelen of in t verleden hebben gespeeld; de details zijn me even ontschoten.
Ik vind nl dat wat TO beschrijft niet zo heel zwaar; een stukje aangeboren onzekerheid, misschien versterkt door wat nare ervaringen. En in deze relatie de kop opstekend vanwege het "halfgod-gevoel", zoals ik in mn eerste posting omschreef. Wat je zegt over negatieve gedachten ombuigen naar positieve, ben ik met je eens, zoals je ws ook wel begrepen had uit mn eerdere posting.
Ik vind het dan ook zonde om de gevoelens van TO nu al te stigmatiseren als "relatieverslaving" o.i.d. Dat haal ik nergens uit.
woensdag 19 september 2007 om 20:28
Hoi hoi,
Ik maak zomaar even de aanname, dat je een erg negatief zelfbeeld hebt. Klopt dat? Ik haal dat uit wat opmerkingen van je. Hiervoor verliefd geweest op onbereikbare (en dus veilige) mannen en nu iemand die ook gek op jou is. Net alsof dat raar is en niet kan! Ik denk, dat als je gaat werken aan je zelfvertrouwen, dat je veel van deze gedachten kwijt raakt.
Waarom zou jij het niet waard zijn om een leuke vriend te hebben, die van je houdt? Je vriendschappen lopen ook al een hele tijd, dus je zult echt wel iets te bieden hebben. ;-0
Probeer elke ochtend als je opstaat de keuze te maken om positief te denken in plaats van negatief. Je kunt beginnen met 1 'iets' per dag. Iets wat speelt en waar je onzeker of negatief over bent en dit dan eens anders aanpakken dan anders. Het is voor iedereen anders hoe je zelfverzekerder kunt worden, dus zoek iets wat voor jou van toepassing is. Zelf informatie zoeken op internet, eens praten met een psycholoog, een cursus assertiviteit, een zelfverdedigingscursus, ik noem maar wat.
Let er op, dat je door je eigen onzekerheid/negativiteit je vriend juist weg kunt jagen. Door constante bevestiging te vragen of negatieve benaderingen kun je juist bewerkstelligen waar je bang voor bent. En dan is je cirkel rond, omdat dan precies gebeurt waar je zo bang voor bent.
Iedereen heeft in het leven mensen die weggaan, je oneerlijk behandelen, ziek worden, sterven en ga maar door. Het hoort er bij en het is zwaar kut. Maar als je er zoveel mee bezig bent, mis je zoveel leuke dingen. Dan ben je straks vergeten om je eigen leven leuk te leven.
Succes meid!
Ik maak zomaar even de aanname, dat je een erg negatief zelfbeeld hebt. Klopt dat? Ik haal dat uit wat opmerkingen van je. Hiervoor verliefd geweest op onbereikbare (en dus veilige) mannen en nu iemand die ook gek op jou is. Net alsof dat raar is en niet kan! Ik denk, dat als je gaat werken aan je zelfvertrouwen, dat je veel van deze gedachten kwijt raakt.
Waarom zou jij het niet waard zijn om een leuke vriend te hebben, die van je houdt? Je vriendschappen lopen ook al een hele tijd, dus je zult echt wel iets te bieden hebben. ;-0
Probeer elke ochtend als je opstaat de keuze te maken om positief te denken in plaats van negatief. Je kunt beginnen met 1 'iets' per dag. Iets wat speelt en waar je onzeker of negatief over bent en dit dan eens anders aanpakken dan anders. Het is voor iedereen anders hoe je zelfverzekerder kunt worden, dus zoek iets wat voor jou van toepassing is. Zelf informatie zoeken op internet, eens praten met een psycholoog, een cursus assertiviteit, een zelfverdedigingscursus, ik noem maar wat.
Let er op, dat je door je eigen onzekerheid/negativiteit je vriend juist weg kunt jagen. Door constante bevestiging te vragen of negatieve benaderingen kun je juist bewerkstelligen waar je bang voor bent. En dan is je cirkel rond, omdat dan precies gebeurt waar je zo bang voor bent.
Iedereen heeft in het leven mensen die weggaan, je oneerlijk behandelen, ziek worden, sterven en ga maar door. Het hoort er bij en het is zwaar kut. Maar als je er zoveel mee bezig bent, mis je zoveel leuke dingen. Dan ben je straks vergeten om je eigen leven leuk te leven.
Succes meid!
donderdag 20 september 2007 om 09:28
@mamani: dank je voor je reactie. Ik had idd wel eens van Norwood gehoord en herken er zeker wel dingen in, maar niet in die mate. In ieder geval speelt het nu dus niet bij deze jongen, maar hiervoor was ik wel een langere tijd bezig met een man die mij gewoon niet voor serieus zag zitten. Ik moest en zou hem veroveren, wat natuurlijk niet lukt want liefde valt niet af te dwingen. Ik trok me in ieder geval erg persoonlijk aan dat hij niet verliefd op me werd (ik zal wel niet goed genoeg zijn) en had ook het idee dat ik in een patroon zat waar ik de rest voor mijn leven aan vast zat. Vandaar dat ik nu zo verbaasd ben dat ik verliefd ben geworden op een lieve jongen die wel een serieuze relatie wil. Maar de onzekerheden spelen af en toe gruwelijk op!
Heb jij dat soort dingen ook? Ga jij wel eens naar die vrouwengroepen of lees je alleen info op internet?
@Mabel007: ik ervaar jouw nuchtere en positieve reacties als heel prettig. Het is idd het gevaar dat je jezelf als probleemgeval gaat zien en je daardoor te veel gaat focussen op het negatieve, dat geldt zeker voor mij (ik had mezelf al afgeschreven op liefdesgebied gezien mijn hevige problemen ;)). Denk ook dat je gelijk hebt, je herkent altijd wel iets ergens in. Ben nu van plan constructief met mezelf aan de slag te gaan en wat lichter om te gaan met het feit dat ik dit soort onzekerheden nu eenmaal heb.
@CL2: het klopt dat ik een laag zelfbeeld heb. Het wisselt wel, moet ik zeggen, maar er zijn buien waarin mijn onzekerheden zo vreselijk sterk naar voren komen en dan voel ik me dus zo zoals ik omschreef en raak ik bang iedereen kwijt te raken! Bedankt voor je adviezen! Ik ga veel meer doen om mijn zelfvertrouwen te vergroten. Nu schrijf ik wel eens op als ik complimenten krijg, zodat ik die terug kan lezen. Dat helpt al wat. Ik ga ze nu maar als een soort mantra in mijn hoofd herhalen. Moet wel op tijd stoppen voor ik in een arrogante bitch verander natuurlijk ;).
@Sunshine: het komt idd allemaal neer op vergroten zelfvertrouwen en lief zijn voor jezelf. Hoe doe jij dat als ik vragen mag? Of staat dat allemaal in je eigen topic?
Heb jij dat soort dingen ook? Ga jij wel eens naar die vrouwengroepen of lees je alleen info op internet?
@Mabel007: ik ervaar jouw nuchtere en positieve reacties als heel prettig. Het is idd het gevaar dat je jezelf als probleemgeval gaat zien en je daardoor te veel gaat focussen op het negatieve, dat geldt zeker voor mij (ik had mezelf al afgeschreven op liefdesgebied gezien mijn hevige problemen ;)). Denk ook dat je gelijk hebt, je herkent altijd wel iets ergens in. Ben nu van plan constructief met mezelf aan de slag te gaan en wat lichter om te gaan met het feit dat ik dit soort onzekerheden nu eenmaal heb.
@CL2: het klopt dat ik een laag zelfbeeld heb. Het wisselt wel, moet ik zeggen, maar er zijn buien waarin mijn onzekerheden zo vreselijk sterk naar voren komen en dan voel ik me dus zo zoals ik omschreef en raak ik bang iedereen kwijt te raken! Bedankt voor je adviezen! Ik ga veel meer doen om mijn zelfvertrouwen te vergroten. Nu schrijf ik wel eens op als ik complimenten krijg, zodat ik die terug kan lezen. Dat helpt al wat. Ik ga ze nu maar als een soort mantra in mijn hoofd herhalen. Moet wel op tijd stoppen voor ik in een arrogante bitch verander natuurlijk ;).
@Sunshine: het komt idd allemaal neer op vergroten zelfvertrouwen en lief zijn voor jezelf. Hoe doe jij dat als ik vragen mag? Of staat dat allemaal in je eigen topic?
vrijdag 21 september 2007 om 00:22
Het staat voor een deel in mijn topic, maar je ziet dat ik er ook nog wel mee worstel. Het gaat wel steeds beter.
Het is bij mij eigenlijk meer een algehele ontwikkeling die ik door maak, met behulp van therapie. Ik leer beter voor mezelf op te komen, niet alleen bij m'n vriend, maar ook andere mensen. Dit helpt al enorm en geeft je ook minder het gevoel dat je dingen zelf niet in de hand hebt. Verder doe ik dingen die ik leuk vind en trek me minder aan wat anderen ervan denken. Is gewoon een kwestie van doen, maar het is wel even wennen. En anderen zullen er misschien ook aan moeten wennen dat je je wat anders opstelt.
Het is bij mij eigenlijk meer een algehele ontwikkeling die ik door maak, met behulp van therapie. Ik leer beter voor mezelf op te komen, niet alleen bij m'n vriend, maar ook andere mensen. Dit helpt al enorm en geeft je ook minder het gevoel dat je dingen zelf niet in de hand hebt. Verder doe ik dingen die ik leuk vind en trek me minder aan wat anderen ervan denken. Is gewoon een kwestie van doen, maar het is wel even wennen. En anderen zullen er misschien ook aan moeten wennen dat je je wat anders opstelt.
