Relaties
alle pijlers
houden van is ook loslaten?????
dinsdag 8 april 2008 om 13:54
Heb een relatie van 10 jaar en in die tijd is er veel gebeurd en hebben we ook de nodige ups en downs gehad.. maar wie niet na zo'n lange tijd..
Mijn vriend reist veel naar het buitenland voor zijn werk en is sinds 4 weken terug uit Amerika..en ik bemerkte dat hij anders was, afstandelijker.. na lang trekken heb ik eruit gekregen dat hij dingen miste in onze relatie en dat hij een vrouw tegen was gekomen die dat gevoel voor hem versterkt had en dat hij nu in de war is (hij heeft overigens ook met haar gezoend).
Hij weet dat hij van me houdt en dat hij tien jaar niet zomaar opgeeft maar hij vindt t gevoel dat hij van die andere vrouw kreeg ook belangrijk..
Ik heb hem verteld dat hij de banden met die andere vrouw moet breken en dat wij samen aan onze relatie moeten werken want dit soort dingen gebeuren niet zomaar!! Wel weet ik dat hij op dit moment over alles in de war is, over zijn werk, zichzelf relatie noem het maar op, als of hij in een soort midlife crisis zit en alles wil veranderen!!
We zijn 4 weken later en ik voel nog steeds de afstand en de verwarring bij hem! Hij vraagt van mij of ik hem wat ruimte wil geven zodat hij dat gevoel een plekje kan geven.. maar hoe kan ik dat nu doen als ik weet dat hij nog steeds contact met haar heeft!!
Moet ik dan echt hem die ruimte geven om uit te zoeken wat hij wil? Bedoelen ze dit dan met houden van is ook loslaten.. als hij van jou is komt hij vanzelf terug of hou ik mezelf voor de gek en wil hij gewoon iets goeds niet opgeven maar wel kijken of hij iets beters kan krijgen!!
Voel me radeloos en machteloos, wie herkent dit en kan mij advies geven??
Mijn vriend reist veel naar het buitenland voor zijn werk en is sinds 4 weken terug uit Amerika..en ik bemerkte dat hij anders was, afstandelijker.. na lang trekken heb ik eruit gekregen dat hij dingen miste in onze relatie en dat hij een vrouw tegen was gekomen die dat gevoel voor hem versterkt had en dat hij nu in de war is (hij heeft overigens ook met haar gezoend).
Hij weet dat hij van me houdt en dat hij tien jaar niet zomaar opgeeft maar hij vindt t gevoel dat hij van die andere vrouw kreeg ook belangrijk..
Ik heb hem verteld dat hij de banden met die andere vrouw moet breken en dat wij samen aan onze relatie moeten werken want dit soort dingen gebeuren niet zomaar!! Wel weet ik dat hij op dit moment over alles in de war is, over zijn werk, zichzelf relatie noem het maar op, als of hij in een soort midlife crisis zit en alles wil veranderen!!
We zijn 4 weken later en ik voel nog steeds de afstand en de verwarring bij hem! Hij vraagt van mij of ik hem wat ruimte wil geven zodat hij dat gevoel een plekje kan geven.. maar hoe kan ik dat nu doen als ik weet dat hij nog steeds contact met haar heeft!!
Moet ik dan echt hem die ruimte geven om uit te zoeken wat hij wil? Bedoelen ze dit dan met houden van is ook loslaten.. als hij van jou is komt hij vanzelf terug of hou ik mezelf voor de gek en wil hij gewoon iets goeds niet opgeven maar wel kijken of hij iets beters kan krijgen!!
Voel me radeloos en machteloos, wie herkent dit en kan mij advies geven??
woensdag 9 april 2008 om 09:48
Lieve Moeki, dat zegt hij "vanuit zijn ratio". Wat hij wil zeggen is dat hij voor jou blijft, zelf zou hij liever opstappen. Dat is natuurlijk vreselijk gemeen, want hij zou moeten zeggen dat hij blijft omdat hij van je houdt en je terug wil verdienen.
Ik zou direct duidelijk maken dat hij voor jou niet hoeft te blijven en dat jij ook nog eens hard en goed gaat nadenken of je door wilt gaan met deze relatie. Dat werkt ook als een soort test, want je ontneemt hem daarmee een van de twee gespreide bedjes waartussen hij nu meent te kunnen kiezen. Het kan dus goed zijn dat hij bij deze keuze met lege handen komt te staan. Als hij echt voor jóu gaat (en niet het gespreide bedje) dan zal hij moeten tonen dat hij er echt aan gaat trekken.
Heb je al nagedacht over wat je zelf wilt?
Ik denk dat je topictitel niet zo goed gekozen is. Natuurlijk is liefde loslaten, iemand de ruimte geven om zich te ontwikkelen en buiten jou om plezier te maken. Vreemdgaan is een heel ander verhaal hoor. Dat past alleen binnen 'loslaten' als je daar echt geen moeite mee hebt, in een open relatie dus. Je moet het samen min of meer eens zijn over de ruimte die je elkaar gunt. Die ruimte is per definitie begrensd en juist die grenzen zijn zo belangrijk. Als je over die grenzen heen laat gaan, dan is het geen loslaten meer, maar juist krampachtig vasthouden. De gelijkwaardigheid is dan zoek en dat gaat uiteindelijk de nekslag voor je relatie zijn.
liefs
dubio
Ik zou direct duidelijk maken dat hij voor jou niet hoeft te blijven en dat jij ook nog eens hard en goed gaat nadenken of je door wilt gaan met deze relatie. Dat werkt ook als een soort test, want je ontneemt hem daarmee een van de twee gespreide bedjes waartussen hij nu meent te kunnen kiezen. Het kan dus goed zijn dat hij bij deze keuze met lege handen komt te staan. Als hij echt voor jóu gaat (en niet het gespreide bedje) dan zal hij moeten tonen dat hij er echt aan gaat trekken.
Heb je al nagedacht over wat je zelf wilt?
Ik denk dat je topictitel niet zo goed gekozen is. Natuurlijk is liefde loslaten, iemand de ruimte geven om zich te ontwikkelen en buiten jou om plezier te maken. Vreemdgaan is een heel ander verhaal hoor. Dat past alleen binnen 'loslaten' als je daar echt geen moeite mee hebt, in een open relatie dus. Je moet het samen min of meer eens zijn over de ruimte die je elkaar gunt. Die ruimte is per definitie begrensd en juist die grenzen zijn zo belangrijk. Als je over die grenzen heen laat gaan, dan is het geen loslaten meer, maar juist krampachtig vasthouden. De gelijkwaardigheid is dan zoek en dat gaat uiteindelijk de nekslag voor je relatie zijn.
liefs
dubio
Ga in therapie!
woensdag 9 april 2008 om 10:01
quote:moeki schreef op 09 april 2008 @ 09:19:
Hij heeft beloofd het contact te verbreken en hij wil naar relatietherapie..
Positief dus, maar hij zegt dingen waar ik helemaal niet weet wat ik ermee moet.. zoals: ik heb moeite om jou alleen te laten, voel me verantwoordelijk voor je!! Nou als je daarom een relatie voort moet zetten?? Maar goed stapje voor stapje..
Vooropgesteld dat ik er geen enkele ervaring mee heb........ Ik denk dat relatietherapie alleen zinvol is als je beiden zeker weet dat je de relatie niet wilt beëindigen.
Is er met jou iets bijzonders (ziekte, handicap) aan de hand dat hij zich verantwoordelijk voelt voor jou?
En als er zoiets aan de hand is, moet je je eens afvragen of je zn vriendin wilt zijn of zn persoonlijke liefdadigheidsproject.
Hij heeft beloofd het contact te verbreken en hij wil naar relatietherapie..
Positief dus, maar hij zegt dingen waar ik helemaal niet weet wat ik ermee moet.. zoals: ik heb moeite om jou alleen te laten, voel me verantwoordelijk voor je!! Nou als je daarom een relatie voort moet zetten?? Maar goed stapje voor stapje..
Vooropgesteld dat ik er geen enkele ervaring mee heb........ Ik denk dat relatietherapie alleen zinvol is als je beiden zeker weet dat je de relatie niet wilt beëindigen.
Is er met jou iets bijzonders (ziekte, handicap) aan de hand dat hij zich verantwoordelijk voelt voor jou?
En als er zoiets aan de hand is, moet je je eens afvragen of je zn vriendin wilt zijn of zn persoonlijke liefdadigheidsproject.
woensdag 9 april 2008 om 10:19
quote:moeki schreef op 09 april 2008 @ 09:19:
Hij heeft beloofd het contact te verbreken en hij wil naar relatietherapie..
Positief dus, maar hij zegt dingen waar ik helemaal niet weet wat ik ermee moet.. zoals: ik heb moeite om jou alleen te laten, voel me verantwoordelijk voor je!! Nou als je daarom een relatie voort moet zetten?? Maar goed stapje voor stapje..
Zijn schuldgevoel spreekt meid. Hij voelt zich natuurlijk een enorme kwal dat hij je dit aandoet. Dat geeft aan dat het een beste man is verder, hij heeft zijn hart op de goede plek zitten maar of jij er echt gelukkiger van gaat worden vraag ik me af. Als iemand bij je blijft uit medelijden of uit verantwoordelijkheidsgevoel ga je dat toch merken vroeg of laat.
Ik zou me trouwens dondersgoed voor kunnen stellen dat je het toch een kans wil geven. Volg daarin je gevoel Moek, wij kunnen niet voor je voelen.
Hij heeft beloofd het contact te verbreken en hij wil naar relatietherapie..
Positief dus, maar hij zegt dingen waar ik helemaal niet weet wat ik ermee moet.. zoals: ik heb moeite om jou alleen te laten, voel me verantwoordelijk voor je!! Nou als je daarom een relatie voort moet zetten?? Maar goed stapje voor stapje..
Zijn schuldgevoel spreekt meid. Hij voelt zich natuurlijk een enorme kwal dat hij je dit aandoet. Dat geeft aan dat het een beste man is verder, hij heeft zijn hart op de goede plek zitten maar of jij er echt gelukkiger van gaat worden vraag ik me af. Als iemand bij je blijft uit medelijden of uit verantwoordelijkheidsgevoel ga je dat toch merken vroeg of laat.
Ik zou me trouwens dondersgoed voor kunnen stellen dat je het toch een kans wil geven. Volg daarin je gevoel Moek, wij kunnen niet voor je voelen.
woensdag 9 april 2008 om 10:35
Ik las de titel en kreeg al kriebels...
Ik dacht ook elkaar loslaten is goed... zo was het in mijn ex-relatie.
Meneer had 'alle vrijheid', was veel weg en wij hadden toch wat we hadden.
Nou, hij bleek het totaal anders te zien en was dus al andere dingen aan het opbouwen.... wat ik hoop dat bij jou niet het geval is.
Hier was wel een kindje in het spel.
En dat hij jou niet alleen zou willen laten... misschien omdat je geen familie hebt?
Ik weet dat je ook zonder hem mocht het zo zijn jezelf kunt redden.
Je vriendinnen kunnen ook wat voor je betekenen.
En wat ook belangrijk is: voor jezelf denken en niet voor hem... ik maakte die fout ook.
Geef het een kans, maar vaag jezelf niet weg...
Ik dacht ook elkaar loslaten is goed... zo was het in mijn ex-relatie.
Meneer had 'alle vrijheid', was veel weg en wij hadden toch wat we hadden.
Nou, hij bleek het totaal anders te zien en was dus al andere dingen aan het opbouwen.... wat ik hoop dat bij jou niet het geval is.
Hier was wel een kindje in het spel.
En dat hij jou niet alleen zou willen laten... misschien omdat je geen familie hebt?
Ik weet dat je ook zonder hem mocht het zo zijn jezelf kunt redden.
Je vriendinnen kunnen ook wat voor je betekenen.
En wat ook belangrijk is: voor jezelf denken en niet voor hem... ik maakte die fout ook.
Geef het een kans, maar vaag jezelf niet weg...
woensdag 9 april 2008 om 10:50
Wat een moeilijke situatie voor je zeg. Eerst even een dikke knuffel.
Verder ben ik het volledig eens met de reacties waarin wordt aangegeven dat je moet gaan nadenken over wat JIJ wilt. Wat HIJ wilt is hier even voor jou niet belangrijk in.
Wel wil ik ook nog zeggen dat je hem eigenlijk toestemming/een vrijbrief geeft om aan te rommelen met een ander zolang je dit blijft accepteren (zolang je hem laat terugkeren naar zijn gespreidde bed). Zelf zou ik hem eruit gezet hebben, omdat ik niet door zou kunnen gaan met een relatie als het vertrouwen zo geschaadt is. Maar misschien kun jij dat wel. Daar wil ik verder ook niet over oordelen.
Dan het feit dat hij die relatie gaat verbreken en dat hij daaraan wil werken? Als hij wil werken, moet dat ook meteen en zichtbaar gebeuren. Had ik hem aan de telefoon gehad terwijl hij zou zeggen; 'Ik WIL het contact verbreken', had ik meteen de hoorn neergelegd en was dat het laatste contact geweest. Dat was dan dus te laat, het had dan al verbroken moeten zijn. Ik bedoel maar, ik wil bijvoorbeeld graag heel rijk worden en een loterij winnen, maar zolang dat niet gebeurt heb ik helemaal niets aan dat willen!
Heel veel succes in deze tijd, en vergeet niet goed te kijken naar wat jij zelf wilt!
Verder ben ik het volledig eens met de reacties waarin wordt aangegeven dat je moet gaan nadenken over wat JIJ wilt. Wat HIJ wilt is hier even voor jou niet belangrijk in.
Wel wil ik ook nog zeggen dat je hem eigenlijk toestemming/een vrijbrief geeft om aan te rommelen met een ander zolang je dit blijft accepteren (zolang je hem laat terugkeren naar zijn gespreidde bed). Zelf zou ik hem eruit gezet hebben, omdat ik niet door zou kunnen gaan met een relatie als het vertrouwen zo geschaadt is. Maar misschien kun jij dat wel. Daar wil ik verder ook niet over oordelen.
Dan het feit dat hij die relatie gaat verbreken en dat hij daaraan wil werken? Als hij wil werken, moet dat ook meteen en zichtbaar gebeuren. Had ik hem aan de telefoon gehad terwijl hij zou zeggen; 'Ik WIL het contact verbreken', had ik meteen de hoorn neergelegd en was dat het laatste contact geweest. Dat was dan dus te laat, het had dan al verbroken moeten zijn. Ik bedoel maar, ik wil bijvoorbeeld graag heel rijk worden en een loterij winnen, maar zolang dat niet gebeurt heb ik helemaal niets aan dat willen!
Heel veel succes in deze tijd, en vergeet niet goed te kijken naar wat jij zelf wilt!
woensdag 9 april 2008 om 11:23
Ik heb ook veel nagedacht en 1 ding weet ik zeker!! Dat heb ik hem ook duidelijk gemaakt en hij heeft ook gezegd dat hij ervoor wilt gaan en daarom het contact met die andere persoon verbreekt, zodat wij samen verder kunnen. Maar hij wil dat met begeleiding doen omdat doordat hij zo overhoop ligt met zichzelf (hij twijfelt aan alles!! en is zo perfectionistisch, hij wil gewoon de perfecte vrouw naast zich met alles) en dat hij op sommige dingen zelf het antwoord niet meer vindt.
Maar begrijp me niet verkeerd ik wil ook een man die met me verdergaat om wie ik ben (en niet die hij wil maken) en zeker niet om een verleden!! Ik begrijp best dat hij er moeite mee zou kunnen hebben om mij los te laten omdat ik al op jonge leeftijd mijn ouders verloren ben en dus geen familie meer heb. Ook hebben we samen het hele ziekteproces en overlijden van mijn moeder samen gedeeld. Het staat gewoon soms tussen ons in, hij ziet mij bijvoorbeeld niet als een sterke vrouw (iets wat hij nu mist nu hij zelf in de war is) waar hij op kan leunen..tenminste dat voelt hij.. nou mensen die mijn verleden kennen en zien hoe opgewekt en optimistisch ik ben als persoon die zeggen juist daar staat een sterke vrouw!! Maar ik heb natuurlijk naar hem toe me vaak klein opgesteld, maar wat wil je als je moeder overlijdt en je verdriet hebt!! En hij probeert het ook niet echt naar mij toe om zich "klein"op te stellen..dus..ik denk dat het wel goed is om dit stukje een plek te geven met professionele hulp.
We gaan dit weekend even er tussen uit om tot mekaar te komen en te praten. Voor mij is het belangrijk voordat we verder kunnen dat ik voel dat hij er ook echt voor wil gaan.. alleen dan kan ik er zelf ook voor gaan..
Maar begrijp me niet verkeerd ik wil ook een man die met me verdergaat om wie ik ben (en niet die hij wil maken) en zeker niet om een verleden!! Ik begrijp best dat hij er moeite mee zou kunnen hebben om mij los te laten omdat ik al op jonge leeftijd mijn ouders verloren ben en dus geen familie meer heb. Ook hebben we samen het hele ziekteproces en overlijden van mijn moeder samen gedeeld. Het staat gewoon soms tussen ons in, hij ziet mij bijvoorbeeld niet als een sterke vrouw (iets wat hij nu mist nu hij zelf in de war is) waar hij op kan leunen..tenminste dat voelt hij.. nou mensen die mijn verleden kennen en zien hoe opgewekt en optimistisch ik ben als persoon die zeggen juist daar staat een sterke vrouw!! Maar ik heb natuurlijk naar hem toe me vaak klein opgesteld, maar wat wil je als je moeder overlijdt en je verdriet hebt!! En hij probeert het ook niet echt naar mij toe om zich "klein"op te stellen..dus..ik denk dat het wel goed is om dit stukje een plek te geven met professionele hulp.
We gaan dit weekend even er tussen uit om tot mekaar te komen en te praten. Voor mij is het belangrijk voordat we verder kunnen dat ik voel dat hij er ook echt voor wil gaan.. alleen dan kan ik er zelf ook voor gaan..
woensdag 9 april 2008 om 11:45
quote:moeki schreef op 09 april 2008 @ 11:23:
Ik heb ook veel nagedacht en 1 ding weet ik zeker!! Dat heb ik hem ook duidelijk gemaakt en hij heeft ook gezegd dat hij ervoor wilt gaan en daarom het contact met die andere persoon verbreekt, zodat wij samen verder kunnen. Maar hij wil dat met begeleiding doen omdat doordat hij zo overhoop ligt met zichzelf (hij twijfelt aan alles!! en is zo perfectionistisch, hij wil gewoon de perfecte vrouw naast zich met alles) en dat hij op sommige dingen zelf het antwoord niet meer vindt.
Kortom, hij wil het contact met die persoon niet verbreken!
Ik heb ook veel nagedacht en 1 ding weet ik zeker!! Dat heb ik hem ook duidelijk gemaakt en hij heeft ook gezegd dat hij ervoor wilt gaan en daarom het contact met die andere persoon verbreekt, zodat wij samen verder kunnen. Maar hij wil dat met begeleiding doen omdat doordat hij zo overhoop ligt met zichzelf (hij twijfelt aan alles!! en is zo perfectionistisch, hij wil gewoon de perfecte vrouw naast zich met alles) en dat hij op sommige dingen zelf het antwoord niet meer vindt.
Kortom, hij wil het contact met die persoon niet verbreken!
woensdag 9 april 2008 om 11:52
Citaat; hij wil een sterke vrouw waar hij op kan leunen.
Dat vind ik nogal wat. Hoezo leunen? Een volwassen persoon moet ook op zichzelf kunnen leunen.
Daarnaast plaats ik een kanttekening bij je opmerkingen over het sterven van je moeder, en dat je je toen klein op hebt gesteld. Lijkt me niet meer dan normaal, dat je je emoties kunt tonen bij je partner in zo'n geval.
Dat vind ik nogal wat. Hoezo leunen? Een volwassen persoon moet ook op zichzelf kunnen leunen.
Daarnaast plaats ik een kanttekening bij je opmerkingen over het sterven van je moeder, en dat je je toen klein op hebt gesteld. Lijkt me niet meer dan normaal, dat je je emoties kunt tonen bij je partner in zo'n geval.
woensdag 9 april 2008 om 12:15
Tja voor iemand die zo perfectionistisch is, maakt hij er op dit moment wel een zooitje van. Mogelijk is dit de reden dat hij nu met zichzelf overhoop ligt.
En daarmee kun je zn opmerking dat hij zich verantwoordelijk voelt voor jou ook wel naar de prullebak verwijzen. Hij is op dit moment niet echt de geschiktste persoon om de verantwoording over jouw leven te geven........
Hij kan wel een punt hebben: misschien ben jij na de dood van je moeder en de rouwperiode iets in de leunstand blijven zitten en hij in de steunstand. Dat gaat vaak automatisch, onbewust; vooral omdat dergelijke gebeurtenissen een lange tijd in beslag nemen. Daarover zou je eens kunnen nadenken. Het is ook goed mogelijk dat jij wel degelijk uit de leunstand bent gekomen, maar hij niet uit de steunstand en je onbewust is blijven zien als het (verdrietige) poppetje waar jij voorzichtig mee moet omgaan. Dat zou hij zich af moeten vragen.
En daarmee kun je zn opmerking dat hij zich verantwoordelijk voelt voor jou ook wel naar de prullebak verwijzen. Hij is op dit moment niet echt de geschiktste persoon om de verantwoording over jouw leven te geven........
Hij kan wel een punt hebben: misschien ben jij na de dood van je moeder en de rouwperiode iets in de leunstand blijven zitten en hij in de steunstand. Dat gaat vaak automatisch, onbewust; vooral omdat dergelijke gebeurtenissen een lange tijd in beslag nemen. Daarover zou je eens kunnen nadenken. Het is ook goed mogelijk dat jij wel degelijk uit de leunstand bent gekomen, maar hij niet uit de steunstand en je onbewust is blijven zien als het (verdrietige) poppetje waar jij voorzichtig mee moet omgaan. Dat zou hij zich af moeten vragen.
woensdag 9 april 2008 om 13:42
Mabel007 je hebt helemaal gelijk!!!! Hij maakt er een zooitje van en schuift de schuld altijd het liefst bij een ander.. hij is best egoistisch en daar baalt hij zelf ook nogal van!! Gelukkig gaat hij binnenkort naar een coach!!
En denk inderdaad dat we te gemakkelijk over mijn moeder haar overlijden zijn heengestapt..dus ook daar zal aan gewerkt moeten worden...
phoee relatie is dus echt een werkwoord
En denk inderdaad dat we te gemakkelijk over mijn moeder haar overlijden zijn heengestapt..dus ook daar zal aan gewerkt moeten worden...
phoee relatie is dus echt een werkwoord
woensdag 9 april 2008 om 14:10
Perfectionisme is van jezelf eisen dat je perfect bent, niet van een ander. Dan heet het veeleisendheid. Overigens leiden beide tot frustraties.
Kan het zijn dat jullie relatie steeds ongelijkwaardiger is geworden sinds het overlijden van je moeder? Het valt me op dat je schrijft dat je je klein opstelde, maar dat hij zich niet "klein" opstelt. Hoezo bij hem wel aanhalingstekens? Je bedoelt waarschijnlijk kwetsbaar opstellen, wat normaal is in zo'n situatie en in een goede relatie. Maar je schrijft niet voor niets klein, want dat is het gevoel dat jij erbij hebt.
Hoe denk je dat jij ervoor zou staan als je nu besloot er een punt achter te zetten? Weinig familie, je vriendinnen hebben allemaal een gezin. Het is nu tijd om de balans op te maken van wat je zelf hebt, los van je vriend, en in jezelf te investeren. Houden van jezelf is ook loslaten. Je moet een leven hebben dat staat als een huis en waarbij je niet van één persoon afhankelijk bent voor je geluk. Die vriendinnen zijn er heus wel voor je, ook als je single bent. Probeer het maar eens uit. Of anders komen er opeens anderen in beeld bij wie je nu aansluiting vindt. Zo is het bij mij ook gegaan. Er stonden mensen voor me klaar van wie ik het nooit had verwacht (en een aantal liet me ook vallen, dat weet je dan ook weer).
Dat is een sterke vrouw. Die vrouw ben jij ook, maar je bent misschien een beetje bang om haar te laten zien. Het voelt toch wel veilig om in iemands armen te kunnen kruipen, dingen ook eens aan een ander te kunnen overlaten en gewoonweg niet alleen te zijn. Daar is ook helemaal niets mis mee, maar je moet niet emotioneel op die ander gaan leunen. Je kan je leven bouwen op verschillende steunpilaren: vriend(inn)en, familie, buren, collega's enz. Op mensen leunen is heel normaal, maar je bent sterker als je je gewicht zogezegd verdeelt.
Je wil er even tussenuit maar weet niet waar je heen moet? Ik kan je aanraden een reisje alleen te maken. Precies wat je nodig hebt, denk ik. Hij wil een sterke vrouw en jij gaat laten zien dat je dat bent. Dat doe je helemaal voor jezelf, daarom ben je namelijk een sterke vrouw. Het jammere voor hem is dat een sterke vrouw misschien niet zit te wachten op een man die overhoop ligt met zichzelf.
liefs,
dubio
Kan het zijn dat jullie relatie steeds ongelijkwaardiger is geworden sinds het overlijden van je moeder? Het valt me op dat je schrijft dat je je klein opstelde, maar dat hij zich niet "klein" opstelt. Hoezo bij hem wel aanhalingstekens? Je bedoelt waarschijnlijk kwetsbaar opstellen, wat normaal is in zo'n situatie en in een goede relatie. Maar je schrijft niet voor niets klein, want dat is het gevoel dat jij erbij hebt.
Hoe denk je dat jij ervoor zou staan als je nu besloot er een punt achter te zetten? Weinig familie, je vriendinnen hebben allemaal een gezin. Het is nu tijd om de balans op te maken van wat je zelf hebt, los van je vriend, en in jezelf te investeren. Houden van jezelf is ook loslaten. Je moet een leven hebben dat staat als een huis en waarbij je niet van één persoon afhankelijk bent voor je geluk. Die vriendinnen zijn er heus wel voor je, ook als je single bent. Probeer het maar eens uit. Of anders komen er opeens anderen in beeld bij wie je nu aansluiting vindt. Zo is het bij mij ook gegaan. Er stonden mensen voor me klaar van wie ik het nooit had verwacht (en een aantal liet me ook vallen, dat weet je dan ook weer).
Dat is een sterke vrouw. Die vrouw ben jij ook, maar je bent misschien een beetje bang om haar te laten zien. Het voelt toch wel veilig om in iemands armen te kunnen kruipen, dingen ook eens aan een ander te kunnen overlaten en gewoonweg niet alleen te zijn. Daar is ook helemaal niets mis mee, maar je moet niet emotioneel op die ander gaan leunen. Je kan je leven bouwen op verschillende steunpilaren: vriend(inn)en, familie, buren, collega's enz. Op mensen leunen is heel normaal, maar je bent sterker als je je gewicht zogezegd verdeelt.
Je wil er even tussenuit maar weet niet waar je heen moet? Ik kan je aanraden een reisje alleen te maken. Precies wat je nodig hebt, denk ik. Hij wil een sterke vrouw en jij gaat laten zien dat je dat bent. Dat doe je helemaal voor jezelf, daarom ben je namelijk een sterke vrouw. Het jammere voor hem is dat een sterke vrouw misschien niet zit te wachten op een man die overhoop ligt met zichzelf.
liefs,
dubio
Ga in therapie!
donderdag 10 april 2008 om 13:58
Ik heb hem ff wat rust gegeven in het buitenland. Vanavond komt hij terug van zijn reis.. Wel gister nog een sms van hem gehad, een lieve sms maar zo had ik er ook een van een vriend kunnen krijgen..en het ene moment zegt hij dat hij er voor wil gaan en t andere moment is hij afstandelijk..
Ik wil duidelijkheid ik trek dit zo niet langer.. ik wil weten of er nog een kans is dat we er samen uitkomen..als hij dat weet of niet voelt denk ik dat hij beter ff weg kan gaan. Maar ergens denk ik dat hij het wel weet maar misschien bang is en dat hij hoopt dat ik een stap zet... pfoee ik denk dat ik op dit moment meer in de war ben dan hij !!
Hoe dan ook vanavond wil ik met hem praten!!
Ik wil duidelijkheid ik trek dit zo niet langer.. ik wil weten of er nog een kans is dat we er samen uitkomen..als hij dat weet of niet voelt denk ik dat hij beter ff weg kan gaan. Maar ergens denk ik dat hij het wel weet maar misschien bang is en dat hij hoopt dat ik een stap zet... pfoee ik denk dat ik op dit moment meer in de war ben dan hij !!
Hoe dan ook vanavond wil ik met hem praten!!
donderdag 10 april 2008 om 18:00
Misschien een beetje een moeilijke vraag voor je maar ik denk wel dat je hem OOK aan jezelf moet stellen voor je hem spreekt vanavond....
Wat nou als hij geen concreet antwoord heeft?
Wat doe je dan?
Stop je dan met de relatie of geef je hem (nog) meer tijd om alles uit te zoeken?
Heb je de kracht om voorjezelf te kiezen en hem er (misschien tijdelijk) uit te gooien.
Succes in elk geval vanavond
Wat nou als hij geen concreet antwoord heeft?
Wat doe je dan?
Stop je dan met de relatie of geef je hem (nog) meer tijd om alles uit te zoeken?
Heb je de kracht om voorjezelf te kiezen en hem er (misschien tijdelijk) uit te gooien.
Succes in elk geval vanavond
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
vrijdag 11 april 2008 om 09:06
Gisteren gesprek met hem gehad..
Ik merkte dat hij vermoeid was en dan weet ik dat hij meestal niet in een opperste stemming is om te communiceren..
Ik was ook moe en een beetje opgefokt.. dus het liep niet zo lekker ons gesprek.
Maar hij vindt dat ik niet zo aan hem moet pushen en dat hij echt wel wil vechten voor onze relatie alleen heeft hij op dit moment een beetje moeite met geven..hij zegt dat de problemen allemaal bij hem zitten en niet bij mij of bij ons..
Hij leest op dit moment het boek de 7 eigenschappen van effectief leiderschap van Stephen R. Covey en hij vindt dat ik dat boek ook met lezen omdat het je hele andere inzichten geeft in je hele leven...
Ik merkte dat hij vermoeid was en dan weet ik dat hij meestal niet in een opperste stemming is om te communiceren..
Ik was ook moe en een beetje opgefokt.. dus het liep niet zo lekker ons gesprek.
Maar hij vindt dat ik niet zo aan hem moet pushen en dat hij echt wel wil vechten voor onze relatie alleen heeft hij op dit moment een beetje moeite met geven..hij zegt dat de problemen allemaal bij hem zitten en niet bij mij of bij ons..
Hij leest op dit moment het boek de 7 eigenschappen van effectief leiderschap van Stephen R. Covey en hij vindt dat ik dat boek ook met lezen omdat het je hele andere inzichten geeft in je hele leven...
vrijdag 11 april 2008 om 09:37
En gaan jullie elkaar dan effectief leiderschap geven?
Heeft hij gezegd waarom jij juist dát boek moet lezen? Ik denk dat jullie meer hebben aan een boek over het redden van je relatie, ook daar zijn boekenplanken vol over geschreven. Lees jij zijn boek, laat jij er hem een lezen over waar jij mee zit.
LIjkt me een eerlijke deal.
Heeft hij gezegd waarom jij juist dát boek moet lezen? Ik denk dat jullie meer hebben aan een boek over het redden van je relatie, ook daar zijn boekenplanken vol over geschreven. Lees jij zijn boek, laat jij er hem een lezen over waar jij mee zit.
LIjkt me een eerlijke deal.
vrijdag 11 april 2008 om 09:46
Moeki, het komt eerlijk gezegd allemaal een beetje raar op mij over.
Hij wil een tijdje vrijheid van jou om uit te zoeken of hij die andere vrouw misschien wel leuker vindt.
Daarnaast vindt hij dat je hem pusht om voor de relatie te vechten.
En vervolgens wil hij eerst een boek lezen over effectief leiderschap.
Het ligt misschien aan mij, maar ik pik de signalen niet op dat hij voor "jullie" kiest en voor de relatie wil gaan.
Hij wil een tijdje vrijheid van jou om uit te zoeken of hij die andere vrouw misschien wel leuker vindt.
Daarnaast vindt hij dat je hem pusht om voor de relatie te vechten.
En vervolgens wil hij eerst een boek lezen over effectief leiderschap.
Het ligt misschien aan mij, maar ik pik de signalen niet op dat hij voor "jullie" kiest en voor de relatie wil gaan.
vrijdag 11 april 2008 om 11:11
Hij heeft duidelijk uitgesproken dat die andere vrouw er niet meer toe doet voor hem (heeft toch nagedacht, het gras is toch groener, maar als het gemaaid is zitten er ook kale plekken) en dat hij dat contact heeft verbroken (kan t niet controleren maar dat zal ik echt wel merken aan zijn gedrag de komende tijd als dat niet zo zou zijn)
Wat er voor hem heel erg toe doet is dat hij helemaal vastgelopen is als persoon.. hij was altijd gestressd, chagrijnig, sliep niet meer en heel erg onrustig !! Hij vindt dat als hij dat niet aanpakt dan zal de relatie er ook nooit beter op worden, want het heeft gewoon erg veel effect gehad op onze relatie..maar hij zegt ook eerlijk dat er een risico is dat hij dingen in de toekomst anders kan gaan zien (bijvoorbeeld waarom stress ik zo op mijn vriendin, hou ik dan niet genoeg van haar) en dat hij ook niet weet hoe en wat maar hij weet dat hij onze relatie belangrijk vindt en ook niet zomaar op wil geven!
Ik persoonlijk denk dat hij beter naar een coach kan gaan want ik denk dat hij er niet aleen uitkomt.. maar goed dat kan ik niet voor hem beslissen.. ik ga in ieder geval over een week naar een soort van psycholoog om te praten. Ik weet in elk geval zeker dat de laatste weken me best onzeker hebben gemaakt en dat ik daar geen zin meer in heb, ik zal hem wat rust geven maar dat neemt niet weg dat ik wel van hem wil voelen dat hij er samen met mij voorgaat!! Anders kan ik ook wel eens in de war worden..
Wat er voor hem heel erg toe doet is dat hij helemaal vastgelopen is als persoon.. hij was altijd gestressd, chagrijnig, sliep niet meer en heel erg onrustig !! Hij vindt dat als hij dat niet aanpakt dan zal de relatie er ook nooit beter op worden, want het heeft gewoon erg veel effect gehad op onze relatie..maar hij zegt ook eerlijk dat er een risico is dat hij dingen in de toekomst anders kan gaan zien (bijvoorbeeld waarom stress ik zo op mijn vriendin, hou ik dan niet genoeg van haar) en dat hij ook niet weet hoe en wat maar hij weet dat hij onze relatie belangrijk vindt en ook niet zomaar op wil geven!
Ik persoonlijk denk dat hij beter naar een coach kan gaan want ik denk dat hij er niet aleen uitkomt.. maar goed dat kan ik niet voor hem beslissen.. ik ga in ieder geval over een week naar een soort van psycholoog om te praten. Ik weet in elk geval zeker dat de laatste weken me best onzeker hebben gemaakt en dat ik daar geen zin meer in heb, ik zal hem wat rust geven maar dat neemt niet weg dat ik wel van hem wil voelen dat hij er samen met mij voorgaat!! Anders kan ik ook wel eens in de war worden..
vrijdag 11 april 2008 om 11:36
"Ja lieverd, ik weet dat ik ben vreemdgegaan maar lees nu eerst eens dit boek over effectief leiderschap..."
Het klinkt erg midlife crisis. Hij is zoekende maar weet niet goed waar hij het zoeken moet. Jij moet besluiten of je met hem mee wilt zoeken of dat je zelf bepaalt wat jij wilt.
Het kan best zijn dat hij inzichten ontleent aan dat boek, maar het lijkt me nuttiger dat hij dat gewoon aan jou uitlegt en je eventueel passages laat lezen die met name op hem indruk hebben gemaakt dan jou huiswerk te geven.
Ik zou echt je eigen plan gaan trekken nu Moeki. Hoe het ook uitpakt, zal dat altijd in jouw belang zijn.
sterkte,
dubio
Het klinkt erg midlife crisis. Hij is zoekende maar weet niet goed waar hij het zoeken moet. Jij moet besluiten of je met hem mee wilt zoeken of dat je zelf bepaalt wat jij wilt.
Het kan best zijn dat hij inzichten ontleent aan dat boek, maar het lijkt me nuttiger dat hij dat gewoon aan jou uitlegt en je eventueel passages laat lezen die met name op hem indruk hebben gemaakt dan jou huiswerk te geven.
Ik zou echt je eigen plan gaan trekken nu Moeki. Hoe het ook uitpakt, zal dat altijd in jouw belang zijn.
sterkte,
dubio
Ga in therapie!
vrijdag 11 april 2008 om 12:58
Ik vind het allemaal ook wel wat merkwaardig. Het is wel duidelijk dat de man in de knoop zit en dat de relatie dan niet een hoogstandje is lijkt me logisch.
Helaas lijkt het er bij hem op dat hij zn onvredes richting relatie (dus jou) stuurt of daar de bron zoekt. En daar ook de verandering verwacht of wil bewerkstelligen: bij jou, door jou dus. En dat kun jij niet, omdat de problemen vnl bij of in hemzelf zitten. Dus wat je ook doet, je doet het nooit goed of het zal niets helpen. Als je begrijpt wat ik bedoel.
Ik vind je stap om zelf iemand te raadplegen heel slim. Waarschijnlijk zal zo iemand jouw problemen niet kunnen oplossen (en de zijnde al helemaal niet) , maar je krijgt wel de mogelijkheid om van je af te praten, tips te krijgen hoe je jezelf het beste kunt handhaven, gewoon steun in de rug en serieus genomen worden.
Sterkte meid.
Helaas lijkt het er bij hem op dat hij zn onvredes richting relatie (dus jou) stuurt of daar de bron zoekt. En daar ook de verandering verwacht of wil bewerkstelligen: bij jou, door jou dus. En dat kun jij niet, omdat de problemen vnl bij of in hemzelf zitten. Dus wat je ook doet, je doet het nooit goed of het zal niets helpen. Als je begrijpt wat ik bedoel.
Ik vind je stap om zelf iemand te raadplegen heel slim. Waarschijnlijk zal zo iemand jouw problemen niet kunnen oplossen (en de zijnde al helemaal niet) , maar je krijgt wel de mogelijkheid om van je af te praten, tips te krijgen hoe je jezelf het beste kunt handhaven, gewoon steun in de rug en serieus genomen worden.
Sterkte meid.
vrijdag 11 april 2008 om 13:58
Bedankt voor jullie lieve reacties!!
Ik besef me maar al te goed dat als hij een midlife crisis heeft dat er nog van alles kan gebeuren..misschien zegt hij dadelijk wel dat hij geen kinderen wil.. ik ben 31 en wil geen jaren op hem wachten voordat hij weet wat hij wil (hij is ook al 38)!! Daar ben ik heel stellig in, maar ik vind dat ik hem wel een kans moet geven en zo voel ik het zelf ook heel sterk en ik denk dat als je hier samen uit kunt komen dat je dan wel heel sterk staat.. tja en als dat niet het geval is dan is het precies zoals jij het zegt mabel: als ik dan mezelf maar niet kwijtraak dan ben ik nooit alleen!!
We gaan een weekendje weg, ff samen tot rust komen!!
Ik besef me maar al te goed dat als hij een midlife crisis heeft dat er nog van alles kan gebeuren..misschien zegt hij dadelijk wel dat hij geen kinderen wil.. ik ben 31 en wil geen jaren op hem wachten voordat hij weet wat hij wil (hij is ook al 38)!! Daar ben ik heel stellig in, maar ik vind dat ik hem wel een kans moet geven en zo voel ik het zelf ook heel sterk en ik denk dat als je hier samen uit kunt komen dat je dan wel heel sterk staat.. tja en als dat niet het geval is dan is het precies zoals jij het zegt mabel: als ik dan mezelf maar niet kwijtraak dan ben ik nooit alleen!!
We gaan een weekendje weg, ff samen tot rust komen!!
