huishoudgeld

Hier ook 'huishoudgeld' al noem ik het nooit zo: het is gewoon geld voor de wekelijkse boodschappen + cadeautjes, onderbroeken, sokken e.d. De kinderbijslag is voor grotere uitgaven zoals jasse, schoenen en kleren.

Ik ben tijdens mijn laatste zwangerschapsverlog verhuist naar een woonplaats aan de andere kant van het land, man had er al een baan ik (toen) nog niet. Vanaf januari ben ik dus werkloos (hoewel het niet zo voelt met 3 kids), maar gelukkig heb ik vanaf 1 april weer werk. Deze 3 maanden doen we dus even heel zuinig en dan is zo''n aparte huishoudrekening heel handig vooral voor een spender als ik ben.

Straks ben ik eerst 4 en na de zomervakantie (ik werk in het onderwijs) 2 dagen aan het werk. Ook dan heb ik gewoon een huishoudrekening. Dat betekent echter niet dat ik nooit iets voor mezelf mag kopen, het is gewoon handig voor mij om overzicht over mijn uitgaven te hebben.

Overigens vind ik het onzin dat wanneer een man fulltime werkt en een vrouw thuis voor een stuk kinderen zorgt, ze dus geen recht heeft op 'zijn' geld. Hoezo 'zijn' geld, het is toch 'geld van het hele gezin'?

jouw probleem zit m dus eigenlijk in het feit dat jouw keuze om "thuisblijfmoeder"te zijn eigenlijk niet je eigen keuze is geweest.



en door de term huishoudgeld wordt je idd nog eens extra met je neus op de feiten gedrukt, dat je financieel afhankelijk bent en dat je wereldje nogal beperkt is op het moment.



Als je ontevreden bent met je huidige situatie ben jij de eerste en enige aangewezen persoon om die te veranderen.

quote:Krengiserweer schreef op 12 maart 2008 @ 16:01:

ten eerte concludeer ik NIET dat elke parttime baan een "lullig "baantje is, dat doe JIJ.



nou , nee , ik lees dat jij vind dat dat meestal onbenullige baantjes zijn, ik vind het nogal neerbuigend al heb je een hbo opleiding, dan nog hoeft een mbo baantje niet lullig te zijn.



Ik zie echter in mijn omgeving dat veel moeders met een universitaire of HBO opleiding, werk doen op ongeveer MBO-niveau, omdat dat het enige werk is wat ze zelf zeggen "makkelijk"met kinderen te combineren. (Vind ik zelf zonde van mijn mogelijkheden. heb genoeg collega's hier die met kinderen wel degelijk op WO functioneren, maar ja, dan wordt er wel van je verwacht dat je enigszins flexibel kunt zijn en de opvang thuis goed geregeld is. Dus nee, niet elke parttime-functie is een lullige, maar er zijn veel vrouwen die ervoor kiezen om onder hun niveau te werkn of helemaal niet).



Ten tweede, als de moeder ervoor kiest om thuis te blijven, ontstaat er bij een eventuele scheiding

gaan we weer, waarom gaan mensen er toch altijd van uit dat bij een scheiding bla bla bla





wel degelijk een enorm verschil in inkomen. in een tijd waar 1 op de 3 huwelijken eindigt in echtscheiding, niet geheel onverstandig om daar ook bij stil te staan.



Misschien moesten we dat eens wat minder doen en er meer vertrouwen in hebben,



Los daarvan, als je de keuze wilt maken om een traditionele rolverdeling in je huishouden te handhaven, vind ik dat allemaal prima. Wat ik alleen niet begrijp is waarom je dan zwaar beledigd moet zijn als je echtgenoot de term "huishoudgeld" gebruikt voor het deel van zijn ONS



salaris dat hij aan jou ONS GEZIN afstaat, om ONZE kinderen te verzorgen en ONS huishouden te doen.



lees de posting van minny nog maar eens over dat in dat geval je man dus in feite je werkgever is en de ongelijkheid die dat in je relatie kan brengen.



IK VIND HET MEER EEN TEAMWORK, HIJ DAT , IK DIT EN SAMEN ZIJN WE BLIJ



Persoonlijk blijf ik liever financieel onafhankelijk, maar dat is een keuze.



IK HEB MIJ NOG NOOIT AFHANKELIJK GEVOELD IN DIE TIJD, ALLEEN MAAR BEVOORRECHT DAT WIJ IN STAAT WAREN MIJ THUIS VOOR DE KINDEREN TE LATEN ZORGEN, IK KAN JE VERTELLEN, BEN NOG NOOT ZO RIJK GEWEEST .

HET IS EEN TIJDELIJK IETS GEWEEST , TOT ZA NAAR SCHOOL GINGEN EN IK BEN BLIJ DAT IK HET ZO GEDAAN HEB EN IDD, ER IS DAN NIKS MIS MET HUISHOUDGELD, DAS ALLEEN MAAR EEN MANIER OM JE GELD TE ORDENEN EN BETER TE KUNNEN ZIEN WAT JE KAN UITGEVEN AAN JE PERSOONLIJKE BEHOEFTES, OF DAT NOU VAN EEN BAAN KOMT DIE IK VERVUL OF MIJN MAN DAT MAAKT MIJ GEEN REET UIT.JE DOET HET SAMEN.

MAAR IK BESPEUR DAT SAMEN GEVOEL NOG MAAR ZO WEINIG BIJ MENSEN , DAT VIND IK ZELF HEEL JAMMER EN EEN TEKEN DES TIJDS, TIS ALLEMAAL MAAR, 'ALS WE OOIT SCHEIDEN,' 'IK WIL MIJN EIGEN DING' , IK WIL DIT , IK IK IK IK.

VIND HET WOORDJE "WIJ' EEN VEEL GELUKKIGER WOORDJE . VIND HE, VIND.

ZIE NU PAS DAT IK SCHREEUW , MAAR GA HET NIET NOG EEN KEER TYPEN.





Maar als je daar dus niet voor kiest, wat is er dan zo vreselijk aan die term "Huishoudgeld"?

ik kan alleen voor mezelf spreken. Ik zou persoonlijk niet gelukkig worden van alleen maar thuiszitten voor de kinderen, ik zou me ongemakkelijk voelen om iets duurs voor mezelf te kopen wanneer iemand anders het geld in bracht.



gelukig hebben we in nederland keuzevrijheid en dus als iemand anders dat niet zo ervaart en het juist fijn vind om thuis te zijn bij de kinderen, dan kan dat ook. Alleen vind ik dan dus dat die persoon niet moet mekkeren als manlief de term "huishoudgeld"gebruikt. Want dat is het toch, geld voor het huishouden.

Helemaal eens met Oriane.

Prima, maar ik leef in een wereld waarin IK er ook mag zijn en ik niet alles in meervoud hoef te denken. Omdat als IK gelukkig ben, WIJ dat ook zijn. Ik vind dat zo vrouweigen, het denken in meervoud. 'Ik' mag dingen willen en dat is helemaal niet slecht. Veel vrouwen vinden dat blijkbaar wat eng. En je mag als vrouw totaal geen 'ego' hebben op de een of andere manier. Ik heb dat wel en hij is redelijk groot ook nog. En zelfs met dat ego zal ik niemand iets te kort doen. Het een sluit het ander niet uit. Ik heet Oriane en ik ben een individu. Ik ben niet enkel een deel van een 'wij'.



Ik vind ook dat mijn man en ik het samen doen. Maar om iets 'samen' te doen hoef je als vrouw echt niet thuis te zitten. Daar wordt het 'samengevoel' alles behalve minder van. We zorgen 'samen' voor een inkomen en zorgen 'samen' voor onze kinderen. Maar nogmaals, dat zal wel weer een symptoom zijn van wat ik eerder schreef. Ma thuis, pa aan het werk, want pas dan doe je dingen 'samen' en krijg je dat 'samengevoel'. Wat een nonsens nou weer.



Overigens vind ik het normaler om te denken aan 'wat als het fout gaat' dan struisvogelpolitiek te hanteren. Daarbij is het maar een aspect van het feit dat ik werk. Ik doe het omdat ik meer wil zijn dan 'mama' en vrouw van. Ik wil een stukje 'oriane' blijven. Daarbij, het is geen doemdenken. Het is gewoon realistisch. De feiten en keiharde cijfers liegen er niet om. En met 'vertrouwen blijven houden' is nog nooit iemand opgeschoten. Je kunt er nog zo op vertrouwen, maar daar voorkom je helemaal niks me. Hoeveel vrouwen blijven niet bij hun (niet voldoenende) man omdat ze financieel aan handen en voeten gebonden zijn. Hoeveel topics zijn er alleen op dit forum al over dat aspect gegaan?



Ik heb dat niet. Als ik blijf, dan blijf ik uit liefde. Niet omdat het moet.



Samengevoel krijg je niet doordat er een thuis blijft en de ander werkt. Een samengevoel krijg je omdat je samen wilt zijn. Niet meer en niet minder.



Er is een ding wat je zegt waar ik het mee eens ben. Thuisblijven moet gezien worden als een voorrecht..... En een voorrecht raak je kwijt als de situatie verandert. Net zoals elke volwassene verantwoordelijk is voor zijn of haar eigen keuzes.Verandert de situatie raak je je voorrecht kwijt. En moet je gewoon aan de bak ipv partneralimentatie te zuigen.



Daarbij ben ik maatschappelijk bewust. Buiten dat ik mijn kinderen opvoed wil ik ook mijn steentje bijdragen aan de maatschappij. En natuurlijk doe je dat door het opvoeden van je kinderen. Maar je kinderen heb je niet gekregen voor de maatschappij. Die heb je hoop ik, net als ik, gekregen omdat je zelf dolgraag kinderen wilde en moeder wilde zijn. Die heb je niet gekregen om de reden dat je een maatschappelijke bijdrage wilde leveren lijkt me. Het is dan ook 'moedergezwets' door te zeggen dat je juist door thuis te blijven bijdraagt aan de maatschappij. Dat doet namelijk elke moeder.... ook als ze werkt. Die werkende moeder doet gewoon alleen net even meer.



Zorgt niet alleen voor een 'nieuwe generatie WAO betalers' (walg trouwens... zo zie ik mijn kinderen nooit, maar dat argument las ik laatst ergens) maar draagt zelf ook bij aan onze verzorgingsstaat door financieel substantieel bij te dragen.

quote:sarah2ndlife schreef op 12 maart 2008 @ 15:21:

[...]





Ik heb ook fulltime voor mijn kinderen gezorgd en kon gewoon zonder gemekker geld uitgeven.







Ik quote nu toevallig Sarah, maar dit is iets wat me bij veel thuisblijfmoeders opvalt, dat die werken slechts als een middel om geld te verdienen zien. Met andere woorden, als je zonder gemekker geld kunt uitgeven, dan heb je ook geen werk nodig. Vaak zie ik opmerkingen als "je (= dan de werkende moeder) bent zeker gewoon jaloers dat jij die luxe niet hebt".



Ik denk dat voor heel veel werkende moeders geldt dat zij hun werk an sich als een luxe zien, en niet de salarisstrook die erbij hoort. Persoonlijk vind ik het namelijk juist heel armoedig als je kennelijk zo weinig plezier in je werk hebt dat je het enkel en alleen voor het salaris doet.



Voor mij geldt echt dat niet meer "hoeven" of "mogen" werken een straf zou zijn. Ik zou mijn werk ook doen als ik er niet voor betaald kreeg en als ik eerlijk ben vind ik huishoudelijke taken veel meer "werk" dan het werk waar ik elke dag met veel plezier naartoe ga.

Oriane:

Over dat voorrecht nog eventjes. Voor mij is het eigenlijk niet eens een 'voorrecht' om te werken. Het is gewoon een drive die ik heb. Het is niet iets wat me ' gegund' is door wie dan ook. Ik wil dat gewoon zelf. Wat dat betreft zit ik dus volkomen op een lijn met Fashion Victim.



Omdat ik dit een ontzettend leuk topic vind nog even het onderstaande en ik weet dat ik nu helemaal de knuppel in 't spreekwoordelijke hoenderhokje ga gooien. En omdat ik altijd lang van stof ben, zal dat nu ook wel weer zo zijn.



Enfin, het volgende;

We weten inmiddels allemaal hoe het gesteld is met de Nederlandse verzorgingsstaat. En de middelen die daarvoor ingezet moeten worden. Mensen moeten zo meteen tot na hun 65ste doorwerken. De belastingafdracht zal veel hoger worden om kostendekkend te kunnen blijven. Moet opgehoest worden door de huidige werkende generatie. Zowel financieel als dat hun ‘ pensioentijd een stuk korter gaat worden. Vreemd vind ik dat. Momenteel is 64% van de hoogafgestudeerden vrouw. Je zou dus ook denken dat er meer vrouwen op de arbeidsmarkt zijn dan mannen. Maar dat is dus allesbehalve het geval omdat niet meer 60% van de vrouwen werkt en daarvan maar weer 25% fulltime werkt. Kortom, we hebben een paar miljoen volledig hoog opgeleide krachten in Nederland zitten. Thuis zitten wel te verstaan omdat ze dat hun voorrecht vinden. En oh boy, goody goody, ze krijgen er zelfs een belastingvoordeel mee!!! Eentje die je lekker ' op je eigen rekening' moet laten uitkeren zodat je daar leuke dingetjes van kunt doen.... Het moet toch niet belachelijker gaan worden.



Om die bevoorrechte thuiszitters later van hun pensioen te kunnen laten genieten moet ik meer uren werken, nog meer belasting betalen en tot na mijn 65ste blijven werken. Voor hun voorrecht. Zodat ze thuis kunnen zitten, iets, wat ze dus al grotendeels van hun leven hebben gedaan. Nooit voor hun AOW gewerkt, dat doen de werkenden wel voor ze. Ik persoonlijk vind dat ik daar dus ook wel wat over te zeggen heb. En de ' ach laat iedereen toch in zijn waarde'? Ik wil dolgraag iedereen in zijn waarde laten, maar ik wil daar niet financieel en in leeftijd voor op gaan draaien....



Immers, als dit deel van de beroepsbevolking WEL zou werken, dan kon ik hoogstwaarschijnlijk nog eerder dan mijn 65ste stoppen met werken. Konden we waarschijnlijk en masse 4 dagen in de week werken met gemak en zou ik per maand een bups minder van mijn salaris hoeven af te dragen. Iedereen blij zou je denken. ALS iedereen die dat zou kunnen gewoon zou werken, dan kon de kinderopvang ook gewoon een staatsverantwoordelijkheid worden omdat er genoeg belasting binnen komt.



Ik las eerder in dit topic dat een thuisblijfmoeder zelfs nog gebruik maakte van twee dagen kinderopvang want dan had ze lekker wat tijd voor zichzelf. Ik vraag me werkelijk af waarom mensen hun verantwoordelijkheid niet nemen. Want waarschijnlijk mag ik die twee dagen na mijn pensioen werktechnisch gaan inhalen een paar jaar.... Wel piepen dat alles zo duur wordt, maar zelf van hun voorrecht willen blijven genieten. Hoe spreek je dat goed naar jezelf, laatstaan naar de mensen die het WEL doen? Ik had graag na mijn pensioengerechtigde leeftijd veel willen reizen. Doordat momenteel een groot deel van de beroepsbevolking vind dat ze een voorrecht hebben, is de kans erg groot dat ik op de pensioengerechtigde leeftijd ook direct rollatorgerechtigd ben. En dit terwijl de voorrechters al lang en breed op hun lauweren rusten van centjes die andere mensen binnen hebben gebracht. Mensen die hun voorrecht mogelijk moeten maken.



Denk er eens over na.



Volgend. In de tijd van mijn oma was huisvrouw zijn een dagtaak. Alleen de was doen kostte je al een hele dag. Stofzuigers, wasmachines, afwasmachines , keukenmachines etc. etc. Niks was er. Het huishouden was buffelen. Vandaag de dag is dat iets waaraan we ons nooit meer mogen spiegelen. Ten eerste hebben de meeste huishoudens twee mensen en ten tweede hebben we de beschikbaarheid over alle mogelijkheden die het ons makkelijk maken. Daar waar het huishouden vroeger een 24/7 job was (jawel job!!) en daarnaast werden de kinderen nog eens opgevoed, is het nu iets wat met een paar uurtjes per week gedaan kan worden. We hoeven zelfs onze kippen niet eens meer eigenhandig uit te benen voor we ze kunnen bakken. Geen strijkijzer voor te verwarmen op een stoof en dat na elk hemd opnieuw moeten doen, geen hemden meer te stijven, helemaal niks. Het huishouden is geen functie meer, geen job. Niet meer! Maak het ook niet meer dan het is.



Vrouwen moeten daarnaast leren dat ze hun intellect ook gebruiken. Niet enkel voor het opvoeden van de kinderen maar voor de kenniseconomie waarin we vandaag de dag leven. Al decennia lang weten we dat vrouwen intellectueel dezelfde capaciteiten als mannen hebben. Maar toch wil het overgrote deel van die vrouwen tandjes zien doorkomen grof gezegd. Met als gevolg dat het kleine deeltje DAT zich later weer op de arbeidsmarkt wil storten, gebeurt wat Kreng eerder al zei. Geen werkgever wil ze hebben in een functie op niveau. Simpelweg omdat ze niet zijn meegegroeid. Simpelweg omdat ze niet fulltime willen werken. Er is helemaal niks mis met werken op MBO niveau. Er is wel degelijk wat mis met genoegen moeten nemen met een baan op MBO niveau als je universitair geschoold bent. Omdat er vreselijk veel kennis verloren gaat. Kennis, waarin de economie ook in heeft geïnvesteerd toen jij studeerde. Een investering die ze niet meer terugkrijgen.



Thuisblijven is feitelijk, nu ik lekker op dreef ben geen voorrecht. Het is een toegeëigend recht. En dat is heel iets anders. Een recht waar de rest van de beroepsbevolking voor moet betalen en daardoor langer moet doorwerken. En dat recht, dat mag werkelijk van mij aan de allerhoogste boom opgehangen gaan worden. Al sinds jaren weet iedereen dat de argumenten die in het verleden gebruikt werden om thuis te blijven totaal kant noch wal raken. Helaas voor die mensen bewijst de rest van Europa nu eenmaal anders. Kinderen worden geen crimineel door werkende ouders. Hooguit van inconsequentie. Maar voor consequentie hoef je niet thuis te blijven. Kinderen van werkende moeders zijn zelfs gelukkiger blijkt volgens het meest recente (en zeer uitgebreide) onderzoek.

Mensen moeten hun verantwoordelijkheid nemen….. geen voorrecht.



En met bovenstaand 'epistel' ondervangen we dan ook weer de beschuldiging van Sarah dat werkende moeders ' ikke, ikke, ikke' zijn..... Want wie denkt er nu eigenlijk ikke ikke ikke?



Edit: de cijfers aangepast naar waarheden uit het onderzoek. Het is nog triester gesteld dan ik in eerste instantie zei. Bron: http://www.scp.nl/publica...erland%20deeltijdland.pdf

Vond ik maar een baan van meerdere uren.. Vind het vreselijk dat mijn vriend het hardste moet werken van ons 2.. Ik solliciteer me kapot maar verder dan een aanbieding in de horeca 6 avonden per week kom ik niet..

Vaak heb ik een schuldgevoel dat we van zijn loon bijna alles doen, nou ja ik werk wel 12 uur per week maarja zoals ik al zei vind ik dat te weinig..

Jolan, niet kunnen vinden is heel anders dan niet willen natuurlijk. Mag ik vragen wat je zoekt?

quote:Oriane schreef op 12 maart 2008 @ 19:55:

Over dat voorrecht nog eventjes. Voor mij is het eigenlijk niet eens een 'voorrecht' om te werken. Het is gewoon een drive die ik heb. Het is niet iets wat me ' gegund' is door wie dan ook. Ik wil dat gewoon zelf. Wat dat betreft zit ik dus volkomen op een lijn met Fashion Victim.



Omdat ik dit een ontzettend leuk topic vind nog even het onderstaande en ik weet dat ik nu helemaal de knuppel in 't spreekwoordelijke hoenderhokje ga gooien. En omdat ik altijd lang van stof ben, zal dat nu ook wel weer zo zijn.



Enfin, het volgende;

We weten inmiddels allemaal hoe het gesteld is met de Nederlandse verzorgingsstaat. En de middelen die daarvoor ingezet moeten worden. Mensen moeten zo meteen tot na hun 65ste doorwerken. De belastingafdracht zal veel hoger worden om kostendekkend te kunnen blijven. Moet opgehoest worden door de huidige werkende generatie. Zowel financieel als dat hun ‘ pensioentijd een stuk korter gaat worden. Vreemd vind ik dat. Momenteel is 64% van de hoogafgestudeerden vrouw. Je zou dus ook denken dat er meer vrouwen op de arbeidsmarkt zijn dan mannen. Maar dat is dus allesbehalve het geval omdat meer 60% van de vrouwen werkt en daarvan maar weer 37% fulltime werkt. Kortom, we hebben een paar miljoen volledig hoog opgeleide krachten in Nederland zitten. Thuis zitten wel te verstaan omdat ze dat hun voorrecht vinden. En oh boy, goody goody, ze krijgen er zelfs een belastingvoordeel mee!!! Eentje die je lekker ' op je eigen rekening' moet laten uitkeren zodat je daar leuke dingetjes van kunt doen.... Het moet toch niet belachelijker gaan worden.



Om die bevoorrechte thuiszitters later van hun pensioen te kunnen laten genieten moet ik meer uren werken, nog meer belasting betalen en tot na mijn 65ste blijven werken. Voor hun voorrecht. Zodat ze thuis kunnen zitten, iets, wat ze dus al grotendeels van hun leven hebben gedaan. Nooit voor hun AOW gewerkt, dat doen de werkenden wel voor ze. Ik persoonlijk vind dat ik daar dus ook wel wat over te zeggen heb. En niet in de ' ach laat iedereen toch in zijn waarde' . Ik wil dolgraag iedereen in zijn waarde laten, maar ik wil daar niet financieel en in leeftijd voor op gaan draaien....



Immers, als dit deel van de beroepsbevolking WEL zou werken, dan kon ik hoogstwaarschijnlijk nog eerder dan mijn 65ste stoppen met werken. Konden we waarschijnlijk en masse 4 dagen in de week werken met gemak en zou ik per maand een bups minder van mijn salaris hoeven af te dragen. Iedereen blij zou je denken. ALS iedereen die dat zou kunnen gewoon zou werken, dan kon de kinderopvang ook gewoon een staatsverantwoordelijkheid worden omdat er genoeg belasting binnen komt.



Ik las eerder in dit topic dat een thuisblijfmoeder zelfs nog gebruik maakte van twee dagen kinderopvang want dan had ze lekker wat tijd voor zichzelf. Ik vraag me werkelijk af waarom mensen hun verantwoordelijkheid niet nemen. Want waarschijnlijk mag ik die twee dagen na mijn pensioen werktechnisch gaan inhalen een paar jaar.... Wel piepen dat alles zo duur wordt, maar zelf van hun voorrecht willen blijven genieten. Hoe spreek je dat goed naar jezelf, laatstaan naar de mensen die het WEL doen? Ik had graag na mijn pensioengerechtigde leeftijd veel willen reizen. Doordat momenteel een groot deel van de beroepsbevolking vind dat ze een voorrecht hebben, is de kans erg groot dat ik op de pensioengerechtigde leeftijd ook direct rollatorgerechtigd ben. En dit terwijl de voorrechters al lang en breed op hun lauweren rusten van centjes die andere mensen binnen hebben gebracht. Mensen die hun voorrecht mogelijk moeten maken.



Denk er eens over na.



Volgend. In de tijd van mijn oma was huisvrouw zijn een dagtaak. Alleen de was doen kostte je al een hele dag. Stofzuigers, wasmachines, afwasmachines , keukenmachines etc. etc. Niks was er. Het huishouden was buffelen. Vandaag de dag is dat iets waaraan we ons nooit meer mogen spiegelen. Ten eerste hebben de meeste huishoudens twee mensen en ten tweede hebben we de beschikbaarheid over alle mogelijkheden die het ons makkelijk maken. Daar waar het huishouden vroeger een 24/7 job was (jawel job!!) en daarnaast werden de kinderen nog eens opgevoed, is het nu iets wat met een paar uurtjes per week gedaan kan worden. We hoeven zelfs onze kippen niet eens meer eigenhandig uit te benen voor we ze kunnen bakken. Geen strijkijzer voor te verwarmen op een stoof en dat na elk hemd opnieuw moeten doen, geen hemden meer te stijven, helemaal niks. Het huishouden is geen functie meer, geen job. Niet meer! Maak het ook niet meer dan het is.



Vrouwen moeten daarnaast leren dat ze hun intellect ook gebruiken. Niet enkel voor het opvoeden van de kinderen maar voor de kenniseconomie waarin we vandaag de dag leven. Al decennia lang weten we dat vrouwen intellectueel dezelfde capaciteiten als mannen hebben. Maar toch wil het overgrote deel van die vrouwen tandjes zien doorkomen grof gezegd. Met als gevolg dat het kleine deeltje DAT zich later weer op de arbeidsmarkt wil storten, gebeurt wat Kreng eerder al zei. Geen werkgever wil ze hebben in een functie op niveau. Simpelweg omdat ze niet zijn meegegroeid. Simpelweg omdat ze niet fulltime willen werken. Er is helemaal niks mis met werken op MBO niveau. Er is wel degelijk wat mis met genoegen moeten nemen met een baan op MBO niveau als je universitair geschoold bent. Omdat er vreselijk veel kennis verloren gaat. Kennis, waarin de economie ook in heeft geïnvesteerd toen jij studeerde. Een investering die ze niet meer terugkrijgen.



Thuisblijven is geen voorrecht. Het is een toegeëigend recht dat is heel iets anders. Een recht waar de rest van de beroepsbevolking voor moet betalen en daardoor langer moet doorwerken. En dat recht, dat mag werkelijk van mij aan de allerhoogste boom opgehangen gaan worden. Al sinds jaren weet iedereen dat de argumenten die in het verleden gebruikt werden om thuis te blijven totaal kant noch wal raken. Helaas voor die mensen bewijst de rest van Europa nu eenmaal anders. Kinderen worden geen crimineel door werkende ouders. Hooguit van inconsequentie. Maar voor consequentie hoef je niet thuis te blijven. Kinderen van werkende moeders zijn zelfs gelukkiger blijkt volgens het meest recente (en zeer uitgebreide) onderzoek.

Mensen moeten hun verantwoordelijkheid nemen….. geen voorrecht.



En met bovenstaand 'epistel' ondervangen we dan ook weer de beschuldiging van Sarah dat werkende moeders ' ikke, ikke, ikke' zijn..... Want wie denkt er nu eigenlijk ikke ikke ikke?









Driewerf hulde, ik had het zelf niet beter kunnen zeggen.

Zó 1972 om niet te begrijpen waarom vrouwen en mannen economisch zelfstandig moeten zijn. En zó 2008 om je zaken niet te regelen (je houdt namelijk zóveel van elkaar, dat gaat heus nooit voorbij) en vervolgens te gaan klagen over de hoogte van alimentatie cq uitkering.

quote:Oriane schreef op 12 maart 2008 @ 20:15:

Jolan, niet kunnen vinden is heel anders dan niet willen natuurlijk. Mag ik vragen wat je zoekt?Ik zoek iets in detail horeca of productie maar is erg moeilijk te vinden en een baan van 16.30 tot 23.00 uur zie ik niet zitten en dat voor 6 dagen per week nou nee.

Oriane, ik ben het helemaal met je betoog eens. Het huishouden kan tegenwoordig in een paar uurtjes per week worden gedaan met alle apparaten die er zijn. Daarvoor hoef je echt niet de hele week thuis te zitten. Maar eh, die belastingkorting voor thuisblijvers is toch inmiddels afgeschaft? Mag ik hopen?? Dat was toch het plan van het huidige kabinet? Ze noemden het de aanrechtsubsidie.

Oriane, ondanks dat ik alleenstaand ben (en dus m'n eigen 'huishoudgeld' binnenhaal en uitgeef) en dus niet in een vergelijkbare situatie zit: m'n complimenten voor je betoog! Al was ik het al bij voorbaat met sommige dingen eens, zo uitgebreid als jij het nu belicht had ik het niet bekeken.

Helder geschreven, mooie bijdrage!

quote:brunetta schreef op 12 maart 2008 @ 23:08:

Oriane, ik ben het helemaal met je betoog eens. Het huishouden kan tegenwoordig in een paar uurtjes per week worden gedaan met alle apparaten die er zijn. Daarvoor hoef je echt niet de hele week thuis te zitten. Maar eh, die belastingkorting voor thuisblijvers is toch inmiddels afgeschaft? Mag ik hopen?? Dat was toch het plan van het huidige kabinet? Ze noemden het de aanrechtsubsidie.



Tja, dat dacht ik dus ook altijd, tot ik een reactie las op pagina 2 of 3 waaruit blijkt dat die aanrechtbelasting gewoon nog steeds bestaat. Immers, dat duurt waarschijnlijk weer jaren voor dat door is gedrukt. Ik dacht namelijk al dat de campagne van destijds (een slimme meid is op haar toekomst voorbereid) al vertelde dat je toekomstige man geen recht meer had op belastingvoordeeltjes als je vrouw niet werkte. We zijn nu 25 jaar verder en het is er blijkbaar nog steeds niet door. Thuisblijven moet blijkbaar nog steeds ' beloond' worden......



Dubbel beloond. EN nooit AOW af hoeven dragen of andere belastingen EN een aanrechtsbelasting mogen ontvangen.



Wat mij het meest verbaast is dat er, vandaag de dag, heel veel vrouwen, wat zeg ik, de overgrote meerderheid van vrouwen, zichzelf dusdanig willen 'omlaaghalen'. Zo'n vreselijk foute beroepskeuze hebben gemaakt dat ze niet anders kunnen dan werk zien als een 'noodzakelijk' kwaad. Ik denk dat dat een van de eerste dingen is die aangepakt moet worden. Wat ik doe, daar heb ik heel lang voor gestudeerd. En niet ten onrechte. Ik vind dat leuk! Ik geniet er elke dag weer van. Ik zou ' kunnen' thuisblijven financieel. Ik ga er niet om liegen, mijn man is arts en daar is financieel werkelijk niks mis mee.



Maar ik zou gek zijn als ik dat deed! Elke dag weer heb ik er zin in. Ik heb 3 zoons en 1 dochter. Laatst zei mijn zoon (12) dat ik zoveel jonger was dan de andere moeders. Die moeders overigens... zijn jonger dan ik ben. Ik heb door omstandigheden pas 'laat' (was 34) mijn eerste kindje gekregen. En toch ben ik 'jonger' in mijn doen en laten vind hij. Ik vond dat een wereldcompliment. En dat komt alleen door het feit dat ik er nooit 'uit' ben geweest. Ik sta volop in het echte leven. Mijn wereld is groter dan Dick Bruna en de bakker om de hoek en een sportclubje (wat ik ook nog doe trouwens) en de zwemlesmoeders. Ik ben met recht nog een serieuze gesprekspartner voor mijn man. In die zin dat ik niet alleen vreselijk goed kan luisteren naar wat hem gebeurt elke dag... dat kan iedereen bij wijze van. Maar dat ikzelf ook nog mijn eigen zakelijke issues heb waarin ik hem als sparringpartner gebruik. Ik weiger stil te staan in mijn leven. Ik weiger huisvrouw te worden. Ik kan meer dan dat alleen. En dat kan elke vrouw.



Weet je wat het is. De politiek zoekt het momenteel in de oplossing van de kinderopvang. Maar daar LIGT het helemaal niet. Het ligt voor de volle 100 % in de onwelwillendheid van de meeste vrouwen. Al maak je het gratis dan zal de overgrote meerderheid nog op hun louweren rusten.



Ook in dit topic las ik: De opvang is zo duur, ik werkte alleen nog maar daar voor.. Hoe bedoel je. JIJ werkte alleen nog maar daarvoor? Het zijn mijns inziens gezamenlijke kinderen. Ik zou bokken als mijn man zou zeggen. Oriaan, jij wilt zo nodig werken, betaal jij dan ook maar de kinderopvang, want de kinderen zijn JOUW verantwoordelijkheid. Welnee, ook dat gaat naar ratio. We weten wat we per maand kwijt zijn en dus verdelen we dat ook naar ratio. Zodat we samen ' net zo veel' overhouden voor andere dingen en niet mijn hele salaris op zou gaan aan de kinderopvang en die van hem aan gamecubes bij wijze van. ......



Ook dat mis ik bij veel vrouwen. De ' ja, maar ik ben alles kwijt aan de KDV'... oh ja joh? Jij? Je man kost het helemaal niks? Bullshit.! Ongetwijfeld zijn dat dezelfde vrouwen die zeggen dat hun man die avond ' oppast' als ze gaan sporten of een avondje gaan dineren met vriendinnen. Mijn man past nooit op. HIj is gewoon thuis.... omdat ik er even niet ben en ik ben thuis als hij er even niet is.

Niet elke vrouw heeft een hoge opleiding genoten,en ik kan niet anders zeggen dat ik dan aan het werk zou gaan echt voor het geld.Maar dit is niet nodig en waar zou ik nu dan nog iets vinden wat aantrekkelijk is om te doen.Tegenwoordig worden er allemaal zulke hoge eisen gesteld dat het enigste waar ze niet moeilijk doen is bij een schoonmaakbedrijf werken kantoorpanden schoonmaken.Wat is hier aantrekkelijk aan,voordat hier allemaal dingen uitgekraamt worden niet iedereen is in het bezit van een VWO opleiding.En als jij er een langere tijd tussen uit bent geweest liggen de banen echt niet voor het oprapen, en ik voel mij niet minder dan een ander want ik ben volop actief als mantelzorger en geen schuld gevoel dat ik op man zijn portemonnee teer.Koop er anders aardig op los.

Je teert niet alleen op je mans portemonnee (want dat zal me persoonlijk worst zijn), ook op die van mij (en andere werkenden). Daar denken thuisblijvers werkelijk nooit bij na. ( dat, en je zit aan mijn pensioengerechtigde leeftijd)



Niemand zegt hier dat je een hoge opleiding moet hebben om te werken. Ook met een MBO opleiding zijn er mensen die hun werk echt leuk vinden..... en eht niet puur en alleen voor het geld doen.



Wat je verder zegt in je topic... gaat het daar niet juist om? Er gewoon NIET uitgaan? Dan zit je ook niet met dat probleem dat werkgevers niet meer om je zitten te springen.

That's the point exactly.

Ik denk wel dat we een verschil moeten maken tussen generaties vrouwen. voor de vrouwen die nu 50 jaar of ouder zijn en niet hoog opgeleid, is het dd een stuk moeilijker om nog werk te vinden. Die vrouwen begonnen hun carriere ook ooit in de wetenschap dat alleen kleuterjuffen en verpleegkundigen niet werden geacht ontslag te nemen zodra ze zwanger werden. En als je er al 15 jaar uit bent, dan krijg je idd nooit meer een leuke functie, maar hooguit schoonmaakwerk.

Grappig, al die smoesjes die mensen bedenken om maar niet van hun kont af te komen en bij te dragen aan de maatschappij...



Een woord: Omscholing.

natuurlijk, ik moet zeggen dat ik in al mijn reacties uitga van de jongere generaties vrouwen.

Wat betreft de opvang en dat die zo duur zou zijn, bullshit! Ik krijg 92% vergoed, en dan verdien ik echt niet slecht! Zelfs tweeverdieners met een hoog inkomen kunnen het grootste deel vergoed krijgen. Enkele jaren geleden ging dat smoesje misschien nog op, maar nu echt niet meer.

Kosten, drukte, onaantrekkelijk werk. Smoesjes! Als je alleen schoonmaakwerk kunt vinden, dan ga je dus gewoon schoonmaken. En als je dat niet 'aantrekkelijk genoeg' vindt dan zorg je ervoor dat je een ander vak leert. Ik ben het volledig met Oriane eens: het is simpelweg je verantwoordelijkheid om te werken.