Relaties
alle pijlers
Huwelijk redden, maar hoe?
zondag 16 juni 2024 om 10:45
Waar te beginnen?
Ruim 15 jaar samen, 2 kinderen (3 en 6mnd), saaie baan en word gevoelsmatig opgeslokt door het gezinsleven, en ik snauw.
Om alles, om niks, tegen mijn man, tegen de oudste. Op het werk loop ik in de pas en voel ik mij een dood verveeld vogeltje. En thuis voel ik de druk om alle ballen hoog te houden. Man heeft 1000x aangegeven dat ik hem dan ook om hulp moet vragen, en ik vind dat het gezien moet worden ipv gevraagd, en ga dus weer snauwen.
Man wordt boos, begint inmiddels elke ruzie over scheiden, en ik begin weer te huilen en beterschap te beloven.
Uiteraard zit er van alles achter het boos worden van mijn man en mijn snauwen. En ik wil het echt oplossen! Maar waar begin je zoiets? Ik ben 1x bij de POH geweest vanwege een burnout een paar jaar geleden maar daar kwam vakantie tussendoor en daar heb ik het bij gelaten. De toen te drukke baan dus inmiddels ingeruild voor een saaie baan waar ik de uren af tel. En op het werk denk ik alleen: sjongejonge, deze tijd had ik beter aan het huishouden of de kinderen kunnen besteden. Ja, ook een nieuwe baan staat op het verlanglijstje, maar eerst wil ik zelf functioneren. Daarnaast al jaren een adhd vermoeden, wat impulsieve acties/gedachten niet helpt.
Dus, wie heeft er tips? Waar te beginnen? Ik wil je vrolijke ik weer terug vinden en mijn huwelijk redden, maar weet niet hoe.
Ruim 15 jaar samen, 2 kinderen (3 en 6mnd), saaie baan en word gevoelsmatig opgeslokt door het gezinsleven, en ik snauw.
Om alles, om niks, tegen mijn man, tegen de oudste. Op het werk loop ik in de pas en voel ik mij een dood verveeld vogeltje. En thuis voel ik de druk om alle ballen hoog te houden. Man heeft 1000x aangegeven dat ik hem dan ook om hulp moet vragen, en ik vind dat het gezien moet worden ipv gevraagd, en ga dus weer snauwen.
Man wordt boos, begint inmiddels elke ruzie over scheiden, en ik begin weer te huilen en beterschap te beloven.
Uiteraard zit er van alles achter het boos worden van mijn man en mijn snauwen. En ik wil het echt oplossen! Maar waar begin je zoiets? Ik ben 1x bij de POH geweest vanwege een burnout een paar jaar geleden maar daar kwam vakantie tussendoor en daar heb ik het bij gelaten. De toen te drukke baan dus inmiddels ingeruild voor een saaie baan waar ik de uren af tel. En op het werk denk ik alleen: sjongejonge, deze tijd had ik beter aan het huishouden of de kinderen kunnen besteden. Ja, ook een nieuwe baan staat op het verlanglijstje, maar eerst wil ik zelf functioneren. Daarnaast al jaren een adhd vermoeden, wat impulsieve acties/gedachten niet helpt.
Dus, wie heeft er tips? Waar te beginnen? Ik wil je vrolijke ik weer terug vinden en mijn huwelijk redden, maar weet niet hoe.
zondag 16 juni 2024 om 12:40
zondag 16 juni 2024 om 12:50
Ik antwoord even niet op alles, even een ding verduidelijken; man DOET veel. Maar niet de dingen die OP DAT MOMENT mijn prioriteit zijn.
Even een voorbeeld: onkruid verwijderen (gezellig samen met oudste kind) na het eten, waar ik de ontploffing in de woonkamer weg gewerkt wil hebben en de afwas in de vaatwasser. En dan zie ik dus niet dat het heel lief is dat hij iets wél doet, maar zie ik dat hij niet doet wat ik zie.
Man is 1x per 2 weken de gehele dag alleen met de kinderen. We werken beide 3 a 4 dagen per week (wisselt in zijn geval)
De taakverdeling is deels scheef, deels omdat ik dat zelf niet los kan laten (was, boodschappen en koken).
We plannen zeer regelmatig een avond/ weekend samen, de kinderen gaan dan uit logeren. En dan is het goed, hebben we het fijn, kunnen we praten en lachen.
Maar 1 kink in de kabel voor 1 van beide en er wordt gesnauwd, boos gedaan en wederom gedreigd met de scheiding.
Even een voorbeeld: onkruid verwijderen (gezellig samen met oudste kind) na het eten, waar ik de ontploffing in de woonkamer weg gewerkt wil hebben en de afwas in de vaatwasser. En dan zie ik dus niet dat het heel lief is dat hij iets wél doet, maar zie ik dat hij niet doet wat ik zie.
Man is 1x per 2 weken de gehele dag alleen met de kinderen. We werken beide 3 a 4 dagen per week (wisselt in zijn geval)
De taakverdeling is deels scheef, deels omdat ik dat zelf niet los kan laten (was, boodschappen en koken).
We plannen zeer regelmatig een avond/ weekend samen, de kinderen gaan dan uit logeren. En dan is het goed, hebben we het fijn, kunnen we praten en lachen.
Maar 1 kink in de kabel voor 1 van beide en er wordt gesnauwd, boos gedaan en wederom gedreigd met de scheiding.
zondag 16 juni 2024 om 13:04
Appelstroop schreef: ↑16-06-2024 12:50Ik antwoord even niet op alles, even een ding verduidelijken; man DOET veel. Maar niet de dingen die OP DAT MOMENT mijn prioriteit zijn.
Even een voorbeeld: onkruid verwijderen (gezellig samen met oudste kind) na het eten, waar ik de ontploffing in de woonkamer weg gewerkt wil hebben en de afwas in de vaatwasser. En dan zie ik dus niet dat het heel lief is dat hij iets wél doet, maar zie ik dat hij niet doet wat ik zie.
Man is 1x per 2 weken de gehele dag alleen met de kinderen. We werken beide 3 a 4 dagen per week (wisselt in zijn geval)
De taakverdeling is deels scheef, deels omdat ik dat zelf niet los kan laten (was, boodschappen en koken).
We plannen zeer regelmatig een avond/ weekend samen, de kinderen gaan dan uit logeren. En dan is het goed, hebben we het fijn, kunnen we praten en lachen.
Maar 1 kink in de kabel voor 1 van beide en er wordt gesnauwd, boos gedaan en wederom gedreigd met de scheiding.
Ai, dat is een lastige. Jouw prioriteiten zijn ook maar jouw prioriteiten hè? Hij stoort zich aan het onkruid, jij aan de vaat.
Ga samen zitten en maak een lijst van dingen die jullie samen belangrijk vinden. Bepaal daarover samen de norm. Moet het dagelijks, wekelijks of af en toe?
Spreek dan bij de dagelijkse en wekelijkse dingen af wie, wat kan doen. En, niet onbelangrijk, wie er verantwoordelijk voor is.
Houd je vervolgens allebei aan die afspraken.
Als de één verantwoordelijk is voor de afvalstromen dan hoeft de ander hem dat niet aan te herinneren.
Wij hebben ooit alle wekelijkse dingen verdeeld, ieder zijn eigen verantwoordelijkheid. De dagelijkse dingen lagen bij beiden. Wat concreet inhield dat we beiden doorgingen met die dagelijkse dingen totdat alles klaar was. Dat je dus niet gaat sporten, relaxen, of dingen gaat doen met minder prioriteit voordat het dagelijkse lijstje klaar is. Tenzij in overleg. 'Ga maar sporten, want ik red het wel zo.'
zondag 16 juni 2024 om 13:12
Precies dit. Ik heb er zo eentje nu, en het is voor beiden heel fijn.Kaarsjevoordesfeer schreef: ↑16-06-2024 13:05Vergeet vind ik dat je niet moet hoeven vragen of de ander wil helpen. En echter vent helpt niet in het huishouden maar doet gewoon zijn deel.
Ik vind dat voorbeeld van leuk met de kinderen onkruid wieden terwijl je je vrouw in je eentje het huis laat opruimen, en dan hier op het forum ook nog worden toegesproken dat je daar niet op reageert als moeder Theresa echt wel tekenend hoor.
Ik ben man in dat geval, altijd in voor een 'gezellig' klusje en ik zou heeeeeel goed snappen dat man daar niet leuk op reageert.
'oh dom van me, je hebt helemaal gelijk' en gewoon aan de slag gaan om je gestreste partner te helpen is ook een reactie, ipv eerst zo'n onzinnig klusje te gaan lopen doen en dan ook nog eens te gaan dreigen met een scheiding als je daar niet op de juiste toon oo wordt aangesproken.
Dat gedreig met die scheiding vind ik trouwens ook wel een dingetje. Ik had zijn tas gepakt.
zondag 16 juni 2024 om 13:22
Konden jullie voor de kinderen er waren wel met conflicten omgaan?
Soms moeten we dit nog leren ook al zijn we volwassen. Misschien neem je bepaalde patronen over van vroeger thuis.
Ik zou daar iemand bij halen die met jullie meekijkt.
Je kan bijv. altijd met een maatschappelijk werker in gesprek gaan, dat kost niets.
Zonde van jullie mooie gezin als er dingen beschadigd raken door deze ruzies en het dreigen met uit elkaar gaan. Dat gaat te ver, net als het snauwen en verwijten ook naar jullie kind. Je kan hun jeugd niet opnieuw doen. Goed dat je dat inziet. Veel sterkte.
Soms moeten we dit nog leren ook al zijn we volwassen. Misschien neem je bepaalde patronen over van vroeger thuis.
Ik zou daar iemand bij halen die met jullie meekijkt.
Je kan bijv. altijd met een maatschappelijk werker in gesprek gaan, dat kost niets.
Zonde van jullie mooie gezin als er dingen beschadigd raken door deze ruzies en het dreigen met uit elkaar gaan. Dat gaat te ver, net als het snauwen en verwijten ook naar jullie kind. Je kan hun jeugd niet opnieuw doen. Goed dat je dat inziet. Veel sterkte.
zondag 16 juni 2024 om 13:22
Appelstroop schreef: ↑16-06-2024 12:50Ik antwoord even niet op alles, even een ding verduidelijken; man DOET veel. Maar niet de dingen die OP DAT MOMENT mijn prioriteit zijn.
Even een voorbeeld: onkruid verwijderen (gezellig samen met oudste kind) na het eten, waar ik de ontploffing in de woonkamer weg gewerkt wil hebben en de afwas in de vaatwasser. En dan zie ik dus niet dat het heel lief is dat hij iets wél doet, maar zie ik dat hij niet doet wat ik zie.
Man is 1x per 2 weken de gehele dag alleen met de kinderen. We werken beide 3 a 4 dagen per week (wisselt in zijn geval)
De taakverdeling is deels scheef, deels omdat ik dat zelf niet los kan laten (was, boodschappen en koken).
We plannen zeer regelmatig een avond/ weekend samen, de kinderen gaan dan uit logeren. En dan is het goed, hebben we het fijn, kunnen we praten en lachen.
Maar 1 kink in de kabel voor 1 van beide en er wordt gesnauwd, boos gedaan en wederom gedreigd met de scheiding.
Hij doet waarschijnlijk dingen die op dat moment zijn prioriteit zijn.
En waarom laat je de boodschappen niet bezorgen?
Jullie zijn in mijn ogen beiden fout. Jij vanwege dat gesnauw, hij vanwege het dreigen met een scheiding.
zondag 16 juni 2024 om 13:29
Onkruid wieden is geen onnzinnig klusje.
Als je daar niets aan doet dan staat dat binnen de kortste keren ook een halve meter hoog in de tuin. Ook daar moet tijd voor ingepland worden.aks je altijd alle andere dingen voorrang geeft gebeurd dat dus nooit.
En als hij dat samen met oudste kind doet die dat op die leeftijd nog wel vrijwillig willen doen valt dat ook nog eens onder quality time doorbrengen met kind. Bovendien als hij op dat moment kind bezig houdt kan zij ongestoord de vaatwasser inruimen en de huiskamer opruimen. Dat heet nou taken verdelen.
Het kan xijn dat to ook liever onkruid wiedt dan de kamer opruimt dan moeten ze het daar over hebben.
Als je daar niets aan doet dan staat dat binnen de kortste keren ook een halve meter hoog in de tuin. Ook daar moet tijd voor ingepland worden.aks je altijd alle andere dingen voorrang geeft gebeurd dat dus nooit.
En als hij dat samen met oudste kind doet die dat op die leeftijd nog wel vrijwillig willen doen valt dat ook nog eens onder quality time doorbrengen met kind. Bovendien als hij op dat moment kind bezig houdt kan zij ongestoord de vaatwasser inruimen en de huiskamer opruimen. Dat heet nou taken verdelen.
Het kan xijn dat to ook liever onkruid wiedt dan de kamer opruimt dan moeten ze het daar over hebben.
zondag 16 juni 2024 om 13:40
Lat je boodschappen thuisbezorgen, neem een wekelijkse schoonmaakster en maak een avond jouw vrije avond na het eten. Ga dan ook weg.
Jouw prioriteit en die van je man lijken uit elkaar te lopen en dat kan. Moet hij zijn huishoudelijke taken ook volgens jouw standaarden uitvoeren?
Leg de lat wat lager voor jezelf en vooral, zoek professionele hulp.
Ga eens goed een gesprek met elkaar aan in een restaurant. De meeste mensen schelden en snauwen nauwelijks tot niet in een openbare gelegenheid. Dat gesprek gaat dan niet over het huishouden of andere praktische zaken maar over jullie zelf. Stel je kwetsbaar op en praat vanuit jezelf, vertel hem hoe jij er nu echt voor staat, hoe je je voelt e.d..
Jouw prioriteit en die van je man lijken uit elkaar te lopen en dat kan. Moet hij zijn huishoudelijke taken ook volgens jouw standaarden uitvoeren?
Leg de lat wat lager voor jezelf en vooral, zoek professionele hulp.
Ga eens goed een gesprek met elkaar aan in een restaurant. De meeste mensen schelden en snauwen nauwelijks tot niet in een openbare gelegenheid. Dat gesprek gaat dan niet over het huishouden of andere praktische zaken maar over jullie zelf. Stel je kwetsbaar op en praat vanuit jezelf, vertel hem hoe jij er nu echt voor staat, hoe je je voelt e.d..
zondag 16 juni 2024 om 13:43
Hij geeft aan dat hij graag wil dat jij aangeeft wat hij kan doen. Jij krijgt dus de leiding van hem. Dat is toch best chill? Dan kan je hem dus alle klussen geven waar je geen zin in hebt. ‘Schat, je hebt aangegeven dat je graag wil dat ik aangeef wat je kan doen, kan jij ff de plee’s schoonmaken?’ 
En dan niet schuldig voelen, hij wil dat jij hem aanstuurt. Zo kan je hem ook verantwoordelijk maken voor iets. ‘Zullen we afspreken dat jij verantwoordelijk bent voor het stofzuigen om de dag?’ Verder kan je allerlei afspraken over dat soort dingen maken. ‘Zullen we afspreken dat degene die niet gekookt heeft, de tafel afruimt?’
Zo kan het het fijn inrichten voor jezelf, hoe jij het graag wil.
Qua verwijten is het prettiger communiceren in ‘verlangens’, ipv verwijten.
Voor als het te hoog oploopt (helemaal in bijzijn van de kinderen) is het handig om een stopwoord te hebben. Als een van jullie dat woord zegt, moeten jullie eerst afkoelen.
En dan niet schuldig voelen, hij wil dat jij hem aanstuurt. Zo kan je hem ook verantwoordelijk maken voor iets. ‘Zullen we afspreken dat jij verantwoordelijk bent voor het stofzuigen om de dag?’ Verder kan je allerlei afspraken over dat soort dingen maken. ‘Zullen we afspreken dat degene die niet gekookt heeft, de tafel afruimt?’ Zo kan het het fijn inrichten voor jezelf, hoe jij het graag wil.
Qua verwijten is het prettiger communiceren in ‘verlangens’, ipv verwijten.
Voor als het te hoog oploopt (helemaal in bijzijn van de kinderen) is het handig om een stopwoord te hebben. Als een van jullie dat woord zegt, moeten jullie eerst afkoelen.
gabriël wijzigde dit bericht op 16-06-2024 13:46
15.02% gewijzigd
zondag 16 juni 2024 om 13:46
Mijn moeder was zo... er moest iets gedaan worden en als je op dat moment niet meteen goed aanvoelde wat jouw aandeel daarin was begon ze tegen je te schreeuwen. Buitengewoon zenuwachtig werd ik daarvan. Ik was naarmate ik ouder werd dan ook meestal op mijn kamer of bij vrienden. Niet in het zicht van m'n moeder in elk geval.
If you need a hug, give it to someone else.
zondag 16 juni 2024 om 13:54
Goudglitter schreef: ↑16-06-2024 13:29Onkruid wieden is geen onnzinnig klusje.
Als je daar niets aan doet dan staat dat binnen de kortste keren ook een halve meter hoog in de tuin. Ook daar moet tijd voor ingepland worden.aks je altijd alle andere dingen voorrang geeft gebeurd dat dus nooit.
En als hij dat samen met oudste kind doet die dat op die leeftijd nog wel vrijwillig willen doen valt dat ook nog eens onder quality time doorbrengen met kind. Bovendien als hij op dat moment kind bezig houdt kan zij ongestoord de vaatwasser inruimen en de huiskamer opruimen. Dat heet nou taken verdelen.
Het kan xijn dat to ook liever onkruid wiedt dan de kamer opruimt dan moeten ze het daar over hebben.
Hoewel het niet onzinnig is ligt de prioriteit op dagelijks gebied wel flink lager dan de zooi van de warme maaltijd opruimen.
Dat onkruid is morgen niet meteen 10 cm langer, maar morgen heb je wel de pannen weer nodig voor weer een warme maaltijd.
Als ik naar mijn huishouden kijk hebben dingen wel ongeveer vijf verschillende prioriteiten. De vaat heeft prio-1, onkruid prio-5.
En het kind bezighouden zodat de ander zonder kind even flink kan doorpakken klinkt leuk, vooral voor degene die kind bezig houdt. En dat is heel vaak dezelfde ouder. De ander is dan weer aan het sloven in de hoogste versnelling.
kaarsjevoordesfeer wijzigde dit bericht op 16-06-2024 13:58
0.18% gewijzigd
zondag 16 juni 2024 om 13:57
Gabriël schreef: ↑16-06-2024 13:43Hij geeft aan dat hij graag wil dat jij aangeeft wat hij kan doen. Jij krijgt dus de leiding van hem. Dat is toch best chill? Dan kan je hem dus alle klussen geven waar je geen zin in hebt. ‘Schat, je hebt aangegeven dat je graag wil dat ik aangeef wat je kan doen, kan jij ff de plee’s schoonmaken?’
Zo kan het het fijn inrichten voor jezelf, hoe jij het graag wil.
Qua verwijten is het prettiger communiceren in ‘verlangens’, ipv verwijten.
Voor als het te hoog oploopt (helemaal in bijzijn van de kinderen) is het handig om een stopwoord te hebben. Als een van jullie dat woord zegt, moeten jullie eerst afkoelen.
En dertig jaar later trek je nog steeds in je eentje de kar. Ben je zelf de planner, de organisator, een de manager van het huishouden. En speelt de ander de rol van het hulpje.
Huishouden is van beiden. Ook de verantwoordelijkheid van dat huishouden dus.
zondag 16 juni 2024 om 13:58
Je mist dus de verdeling van dagelijkse klusjes. Maar daar een afspraak over.
En laat los dat dingen prioriteit hebben omdat jij ze prioriteit geeft. Ik herken dat wel een beetje. Maar dat is oneerlijk. Want als de verdeling gewoon duidelijk is dan doet man dat wanneer het hem uitkomt (conform afspraak). Als dat niet jouw taak is moet je her ook gewoon laten.
Maar ik denk dat jullie grootste probleem zir in dat alles wordt opgeblazen. Want waarom meteen ruzie over zo iets? En dan meteen schermen met scheiden? Das wel heel erg extreem en totaal niet constructief. Ik denk dat jullie echt hulp nodig hebben met leren communiceren.
En laat los dat dingen prioriteit hebben omdat jij ze prioriteit geeft. Ik herken dat wel een beetje. Maar dat is oneerlijk. Want als de verdeling gewoon duidelijk is dan doet man dat wanneer het hem uitkomt (conform afspraak). Als dat niet jouw taak is moet je her ook gewoon laten.
Maar ik denk dat jullie grootste probleem zir in dat alles wordt opgeblazen. Want waarom meteen ruzie over zo iets? En dan meteen schermen met scheiden? Das wel heel erg extreem en totaal niet constructief. Ik denk dat jullie echt hulp nodig hebben met leren communiceren.
zondag 16 juni 2024 om 14:00
Wat al eerder geopperd is, stel dat je werk hebt waar je energie van krijgt of in ieder geval een voldaan gevoel. Uit ervaring weet ik dat je dan thuis de afwas gewoon de afwas laat en mss wel ziet hoe gezellig papa en kind samen wieden. Je kunt ze ook een ijsje brengen ipv jouw frustaratie af te reageren nb met kleuter erbij.
Kun je echt niet met baby op schoot kijken hoe ze samen in de tuin bezig zijn?
En dreigen met een scheiding, zonder oplossingen aan te dragen is gewoon laag.
In de veel genoemde tropenjaren heb ik geleerd ( met 4 kinderen < 10 jaar) vaak
Hakuna Matata voor ogen te houden. Mijn man veel weg en ik wist mijn tijd komt nog wel, niet uit wraak of zoiets, gewoon "nu gaan voor mij de kinderen voor".
En yes, daarna aangenomen bij een project waar ik helemaal mijn ei kwijt kon.
Zo zonde om een vervelende sfeer in huis te hebben, waarvoor, waarom?
ipv jouw frustaratie af te reageren nb met kleuter erbij. Kun je echt niet met baby op schoot kijken hoe ze samen in de tuin bezig zijn?
En dreigen met een scheiding, zonder oplossingen aan te dragen is gewoon laag.
In de veel genoemde tropenjaren heb ik geleerd ( met 4 kinderen < 10 jaar) vaak
Hakuna Matata voor ogen te houden. Mijn man veel weg en ik wist mijn tijd komt nog wel, niet uit wraak of zoiets, gewoon "nu gaan voor mij de kinderen voor".
En yes, daarna aangenomen bij een project waar ik helemaal mijn ei kwijt kon.
Zo zonde om een vervelende sfeer in huis te hebben, waarvoor, waarom?
Alles sal reg kom
zondag 16 juni 2024 om 14:01
Ik heb niet alle reacties gelezen en wellicht trapt ik daardoor een enorme open deur in:
Je bent overvraagd en je overziet het niet meer en concentreert je daarom op de taak die blijft liggen i.p.v. de stress en eisen aan jezelf die hierachter zitten. Je schrijft hier best veel praktische zaken op waarvan jij vindt dat die in een bepaalde volgorde moeten gebeuren of wie die zaken zou moeten oppakken.
Zet het eens op papier. Wanneer zou er gepoetst moeten worden, wie moet daarin wat doen en wanneer. Kijk er dan zelf eens kritisch naar. Wat kan weg, wat hoeft niet iedere dag. Je moet het ook een beetje leuk voor jezelf houden en dit is de drukste periode in je leven. Niemand gaat dood van wat Duplo op de salontafel en tig vellen vol krabbels op de eettafel. Maar als jij daar onrustig van wordt kun je dus gewoon afspreken dat als de één de kinderen op bed legt, de ander even een rondje doet en die zooi in een bak kiepert. Duidelijke dagtaken. Dan hoef jij niet meer te vragen en je kunt jezelf begrenzen. Ligt er een doosje billendoekjes op de trap? Staat niet op lijstje dus laat los en ga niet mompelen dat hij dat niet ziet liggen.
Schrijf hem een brief als je bang bent jezelf niet te kunnen bedwingen en te vervallen in verwijten. Schrijf dat je geen ruzie wil hebben, dat je zijn hulp nodig hebt en stel je schema voor. Sta open voor wijzigingen van zijn kant. Kijk wat je kunt uitbesteden (boodschappen laten bezorgen, misschien een poetshulp). En gun jezelf ook die gesprekken met die POH. Ja het is wéér een extra taak op je to do lijstje die afspraken inplannen en schuiven met andere verantwoordelijkheden. Maar je hebt het nodig om zaken te leren loslaten. Ik kan niet op twee handen tellen hoe vaak ik ‘s avonds wel niet uitgeblust op de bank zat in een puinzooi (mijn ervaring) en mijn man op zijn gemakje een sportwedstrijd zat te kijken en ik zoon in bed had gelegd. Maar dan ging ik niet ‘zijn taak’ zuchtend doen en alsnog die vaatwasser in- en uitruimen en de zooi opruimen maar trok mijn jas aan en ging mijn ding doen. Bij thuiskomst had hij het toch gedaan wat moest gebeuren. Alleen niet op ‘mijn tempo’.
Je bent overvraagd en je overziet het niet meer en concentreert je daarom op de taak die blijft liggen i.p.v. de stress en eisen aan jezelf die hierachter zitten. Je schrijft hier best veel praktische zaken op waarvan jij vindt dat die in een bepaalde volgorde moeten gebeuren of wie die zaken zou moeten oppakken.
Zet het eens op papier. Wanneer zou er gepoetst moeten worden, wie moet daarin wat doen en wanneer. Kijk er dan zelf eens kritisch naar. Wat kan weg, wat hoeft niet iedere dag. Je moet het ook een beetje leuk voor jezelf houden en dit is de drukste periode in je leven. Niemand gaat dood van wat Duplo op de salontafel en tig vellen vol krabbels op de eettafel. Maar als jij daar onrustig van wordt kun je dus gewoon afspreken dat als de één de kinderen op bed legt, de ander even een rondje doet en die zooi in een bak kiepert. Duidelijke dagtaken. Dan hoef jij niet meer te vragen en je kunt jezelf begrenzen. Ligt er een doosje billendoekjes op de trap? Staat niet op lijstje dus laat los en ga niet mompelen dat hij dat niet ziet liggen.
Schrijf hem een brief als je bang bent jezelf niet te kunnen bedwingen en te vervallen in verwijten. Schrijf dat je geen ruzie wil hebben, dat je zijn hulp nodig hebt en stel je schema voor. Sta open voor wijzigingen van zijn kant. Kijk wat je kunt uitbesteden (boodschappen laten bezorgen, misschien een poetshulp). En gun jezelf ook die gesprekken met die POH. Ja het is wéér een extra taak op je to do lijstje die afspraken inplannen en schuiven met andere verantwoordelijkheden. Maar je hebt het nodig om zaken te leren loslaten. Ik kan niet op twee handen tellen hoe vaak ik ‘s avonds wel niet uitgeblust op de bank zat in een puinzooi (mijn ervaring) en mijn man op zijn gemakje een sportwedstrijd zat te kijken en ik zoon in bed had gelegd. Maar dan ging ik niet ‘zijn taak’ zuchtend doen en alsnog die vaatwasser in- en uitruimen en de zooi opruimen maar trok mijn jas aan en ging mijn ding doen. Bij thuiskomst had hij het toch gedaan wat moest gebeuren. Alleen niet op ‘mijn tempo’.
zondag 16 juni 2024 om 14:03
Wowwww,…..Appelstroop schreef: ↑16-06-2024 12:50Ik antwoord even niet op alles, even een ding verduidelijken; man DOET veel. Maar niet de dingen die OP DAT MOMENT mijn prioriteit zijn.
Even een voorbeeld: onkruid verwijderen (gezellig samen met oudste kind) na het eten, waar ik de ontploffing in de woonkamer weg gewerkt wil hebben en de afwas in de vaatwasser.
En jouw prioriteit is leidend. Vind jij. Niet alleen voor je humeur, maar ook om je man mee om zijn oren te slaan.
Maar in jouw voorbeeld :
Vind jij dan dat jij de kutklus toebedeeld krijgt ?
Hij houdt en kind bezig ( quality time ) en pakt een klus aan. En jij hebt even je handen vrij om de boel binnen op te ruimen.
Je had natuurlijk ook mee in de tuin kunnen helpen en dan later samen binnen op kunnen ruimen.
Ben je een soort van jaloers dat hij iets doet wat hij leuk schijnt te vinden en waar kind ook nog eens mee wil helpen ?
Of vind je hem op dat moment echt te stom voor woorden dat hij niet jouw prioriteiten deelt ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zondag 16 juni 2024 om 14:11
Ja, maar mag degene die de laagste standaard heeft dat dan ook volgens diens eigen standaard doen? Dan loop je als risico dat degene met de hoogste standaard nog steeds alles alleen doet. Want als de één vindt "plees moeten elke dag minstens een keertje" en de ander vindt "de plees worden niet zo vies dat dat meerdere keren per week moet" dan is er dus eentje altijd plees aan het schoonmaken en de ander ziet nooit een plee die dusdanig smerig is dat hij denkt: ja nou kan die inderdaad wel een beurt gebruiken en zal dan niet uit zichzelf op dinsdagochtend om 9.00 de borstel ter hand pakken als dat maandavond om 21.00 nog is gedaan.Kaarsjevoordesfeer schreef: ↑16-06-2024 13:57En dertig jaar later trek je nog steeds in je eentje de kar. Ben je zelf de planner, de organisator, een de manager van het huishouden. En speelt de ander de rol van het hulpje.
Huishouden is van beiden. Ook de verantwoordelijkheid van dat huishouden dus.
Ik ben hier van de makkelijke. De boodschappen op orde, de maaltijd gekookt, de kinderen verzorgd en de was bijgewerkt. Daar zijn mijn pijlen op gericht en daar loopt het eigenlijk nooit spaak. Dat er dan wel nog 's een stofje op de lamellen zit of de vloer (was) bezaaid met Duplo, echt so be it... Plee en badkamer wil ik best over in gesprek dat het op een takenlijst moet, evenals de strijk. Maar als ik het vandaag niet heb gedaan wil dat niet zeggen dat ik het morgen of overmorgen niet doe. Er heeft nog nooit iemand misgegrepen naar schoon ondergoed en altijd ook nog genoeg keuze qua kleding.
zondag 16 juni 2024 om 14:11
blijfgewoonbianca schreef: ↑16-06-2024 14:03Wowwww,…..
En jouw prioriteit is leidend. Vind jij. Niet alleen voor je humeur, maar ook om je man mee om zijn oren te slaan.
Maar in jouw voorbeeld :
Vind jij dan dat jij de kutklus toebedeeld krijgt ?
Hij houdt en kind bezig ( quality time ) en pakt een klus aan. En jij hebt even je handen vrij om de boel binnen op te ruimen.
Je had natuurlijk ook mee in de tuin kunnen helpen en dan later samen binnen op kunnen ruimen.
Ben je een soort van jaloers dat hij iets doet wat hij leuk schijnt te vinden en waar kind ook nog eens mee wil helpen ?
Of vind je hem op dat moment echt te stom voor woorden dat hij niet jouw prioriteiten deelt ?
TO is toch verdorie niet de huishoudster?
Ik hou kind bezig zodat jij even lekker ons huishouden kunt doen. En dat dat in dag uit. Het is ook haar kind en ook zijn huishouden.
zondag 16 juni 2024 om 14:14
Olea schreef: ↑16-06-2024 14:11Ja, maar mag degene die de laagste standaard heeft dat dan ook volgens diens eigen standaard doen? Dan loop je als risico dat degene met de hoogste standaard nog steeds alles alleen doet. Want als de één vindt "plees moeten elke dag minstens een keertje" en de ander vindt "de plees worden niet zo vies dat dat meerdere keren per week moet" dan is er dus eentje altijd plees aan het schoonmaken en de ander ziet nooit een plee die dusdanig smerig is dat hij denkt: ja nou kan die inderdaad wel een beurt gebruiken en zal dan niet uit zichzelf op dinsdagochtend om 9.00 de borstel ter hand pakken als dat maandavond om 21.00 nog is gedaan.
Ik ben hier van de makkelijke. De boodschappen op orde, de maaltijd gekookt, de kinderen verzorgd en de was bijgewerkt. Daar zijn mijn pijlen op gericht en daar loopt het eigenlijk nooit spaak. Dat er dan wel nog 's een stofje op de lamellen zit of de vloer (was) bezaaid met Duplo, echt so be it... Plee en badkamer wil ik best over in gesprek dat het op een takenlijst moet, evenals de strijk. Maar als ik het vandaag niet heb gedaan wil dat niet zeggen dat ik het morgen of overmorgen niet doe. Er heeft nog nooit iemand misgegrepen naar schoon ondergoed en altijd ook nog genoeg keuze qua kleding.
Nee, want dat schrijf ik in een eerdere post al. Je bepaalt samen de norm. Doet allebei water bij de wijn, maar daarna houd je je samen aan die nieuwe norm.
zondag 16 juni 2024 om 14:14
Kaarsjevoordesfeer schreef: ↑16-06-2024 14:11TO is toch verdorie niet de huishoudster?
Ik hou kind bezig zodat jij even lekker ons huishouden kunt doen. En dat dat in dag uit. Het is ook haar kind en ook zijn huishouden.
Wie zegt dat dan? Man zegt nota bene dat ze het hem gewoon moet vragen maar dat doet ze niet want hij moet het zien. Ze maakt het zichzelf ook gewoon moeilijk hoor.
zondag 16 juni 2024 om 14:19
vivapimpelmees schreef: ↑16-06-2024 14:14Wie zegt dat dan? Man zegt nota bene dat ze het hem gewoon moet vragen maar dat doet ze niet want hij moet het zien. Ze maakt het zichzelf ook gewoon moeilijk hoor.
Zolang ze alles moet vragen, is het dus kennelijk haar verantwoordelijkheid en niet de zijne.
zondag 16 juni 2024 om 14:24
Waarom niet? Misschien doet hij ook wel wat hij ziet? Ik heb precies het tegenovergestelde van TO's man. Ik zie wél de bende na de warme maaltijd, maar dan weer niet het onkruid.Kaarsjevoordesfeer schreef: ↑16-06-2024 14:19Zolang ze alles moet vragen, is het dus kennelijk haar verantwoordelijkheid en niet de zijne.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
