Relaties
alle pijlers
Iedereen woont samen, word zwanger etc. behalve ik....
dinsdag 4 december 2007 om 23:18
Het afgelopen jaar zijn veel vriendinnen van mij gaan samenwonen. De een na de ander raakt zwanger en vervolgens kom ik oud-vriendinnen tegen achter de kinderwagen.
Nu ben ik pas 22 dus heb nog tijd genoeg, maar daarin tegen woon ik nog gezellig thuis bij mijn ouders (de reden waarom is serieus omdat het gewoon te gezellig is). Verder heb ik geen vaste vriend, wel scharrels en af en toe een (korte) relatie, maar de liefde van mijn leven ben ik nog niet tegen gekomen. Ik moet eerlijk zeggen, het bevalt me prima zo, maar ergens wil ik het ook, dat huisje boompje beestje. Als ik hoor dat een vriendin van me zwanger is geworden, ben ik echt even super jaloers. Na een aantal weken verdwijnt dat gevoel wel weer, maar toch.. ik wil ook!!
Jullie kunnen hier niks aan doen natuurlijk, maar moet het toch echt even kwijt, is vandaag de zoveelste keer dat ik te horen heb gekregen dat een vriendin zwanger is (en dit door mijn hoofd blijft malen).
Nu ben ik pas 22 dus heb nog tijd genoeg, maar daarin tegen woon ik nog gezellig thuis bij mijn ouders (de reden waarom is serieus omdat het gewoon te gezellig is). Verder heb ik geen vaste vriend, wel scharrels en af en toe een (korte) relatie, maar de liefde van mijn leven ben ik nog niet tegen gekomen. Ik moet eerlijk zeggen, het bevalt me prima zo, maar ergens wil ik het ook, dat huisje boompje beestje. Als ik hoor dat een vriendin van me zwanger is geworden, ben ik echt even super jaloers. Na een aantal weken verdwijnt dat gevoel wel weer, maar toch.. ik wil ook!!
Jullie kunnen hier niks aan doen natuurlijk, maar moet het toch echt even kwijt, is vandaag de zoveelste keer dat ik te horen heb gekregen dat een vriendin zwanger is (en dit door mijn hoofd blijft malen).
woensdag 5 december 2007 om 11:52
Bijna iedereen die ik ken ging pas rond zijn 24e/25e het huis uit. Gewoon omdat de wachtlijst hier voor een woning 8 jaar is. Ik ben 24 en ook pas sinds een half jaar uit huis en nu gaan samenwonen.
Maak je niet druk joh!
Je kunt je hele leven nog samenwonen en kindertjes maken. Geniet nog even lekker van de tijd die je bij je ouders hebt. Ik lees zo vaak op het forum hier dat je vroeg het huis uit moet om op je eigen benen te kunnen staan. Ik vind het allemaal nogal onzin. Gewoon lekker van dag tot dag leven en dit soort dingen komen allemaal vanzelf wel...
Maak je niet druk joh!
Je kunt je hele leven nog samenwonen en kindertjes maken. Geniet nog even lekker van de tijd die je bij je ouders hebt. Ik lees zo vaak op het forum hier dat je vroeg het huis uit moet om op je eigen benen te kunnen staan. Ik vind het allemaal nogal onzin. Gewoon lekker van dag tot dag leven en dit soort dingen komen allemaal vanzelf wel...
woensdag 5 december 2007 om 17:19
Sorry hoor, maar een vrouw van 22 woont niet meer (permanent) bij haar ouders, een meisje wel. Wat mij betreft gaat dit verhaal dan ook over een meisje dat graag een kind wil omdat haar vriendinnen een kind hebben/krijgen. En het gaat hier niet om een vrouw van 22 die duidelijk haar zaakjes op orde heeft en er helemaal klaar voor is om een gezin te stichten met de man van wie ze houdt. Dit is mijn indruk tenminste, het kan wel totaal anders zijn. Maar ik begrijp Antonio's insteek dus wel.
Er zijn ongetwijfeld ook meisjes van 18 die een HBO-opleiding hebben afgerond, geld en een vaste relatie hebben, en er zijn ook vrouwen van 35 die nog steeds een puinhoop van hun leven maken. Dus de ware leeftijd maakt eigenlijk niet uit.
Tijd voor een volgende stap in je leven TO, dat is wel duidelijk. Als je het mij vraagt is op jezelf gaan wonen dan verstandiger dan zwanger worden, welke leeftijd je ook hebt en in welke situatie je ook zit.
Er zijn ongetwijfeld ook meisjes van 18 die een HBO-opleiding hebben afgerond, geld en een vaste relatie hebben, en er zijn ook vrouwen van 35 die nog steeds een puinhoop van hun leven maken. Dus de ware leeftijd maakt eigenlijk niet uit.
Tijd voor een volgende stap in je leven TO, dat is wel duidelijk. Als je het mij vraagt is op jezelf gaan wonen dan verstandiger dan zwanger worden, welke leeftijd je ook hebt en in welke situatie je ook zit.
donderdag 6 december 2007 om 00:10
ik ben t met je eens dat n vrouw van 22 niet meer bij papa en mama woont idd. maar t ging me er ook om dat hij het over steeds jongere mensen had, terwijl dat hier niet het onderwerp was.
leeftijd is maar een cijfer, klopt, en zegt dus ook niks. ook niet zoals antonio's wil zeggen dat 22 bij voorbaat te vroeg is.
en dat het wel tijd is voor TO voor nieuwe stappen ben ik hélemaal met je eens!
leeftijd is maar een cijfer, klopt, en zegt dus ook niks. ook niet zoals antonio's wil zeggen dat 22 bij voorbaat te vroeg is.
en dat het wel tijd is voor TO voor nieuwe stappen ben ik hélemaal met je eens!
donderdag 6 december 2007 om 10:57
Hoi. Die verhalen dat je op je 22e ook prima aan kinderen kan beginnen, word ik inmiddels een beetje moe van. Afgezien van het feit dat er zeker mensen zullen zijn die dat prima aankunnen. Mooi voor hen, maar in het algemeen maak je het jezelf wel ietsje gemakkelijker als je eerst de 'andere' dingen doet (opleiding, loopbaan, stabiele relatie, voor 'n huisje zorgen, reizen, uitgaan etc.), die weliswaar niet onmogelijk maar wel een stuk moeilijker zijn met kind.
Zelf ben ik op m'n 29e de 'ware' tegengekomen (oke, had ik ook best eerder gewild). Inmiddels heb ik 'n goede baan (man ook), koopwoning en zwanger vd 2e. M'n broer en z'n vrouw hebben daarentegen 2 kinderen (op hun 23e aan begonnen), zitten in een huurwoning in een buurt waar ze niet willen wonen en werken ver onder hun (intelligentie-) niveau vanwege niet afgemaakte opleidingen.
Enne... voor ik ging samenwonen heb ik trouwens altijd in een studentenhuis/woongroep gewoond. Ook al niet voor iedereen geschikt, maar misschien vind je dat leuk, als je liever niet alleen woont?
Zelf ben ik op m'n 29e de 'ware' tegengekomen (oke, had ik ook best eerder gewild). Inmiddels heb ik 'n goede baan (man ook), koopwoning en zwanger vd 2e. M'n broer en z'n vrouw hebben daarentegen 2 kinderen (op hun 23e aan begonnen), zitten in een huurwoning in een buurt waar ze niet willen wonen en werken ver onder hun (intelligentie-) niveau vanwege niet afgemaakte opleidingen.
Enne... voor ik ging samenwonen heb ik trouwens altijd in een studentenhuis/woongroep gewoond. Ook al niet voor iedereen geschikt, maar misschien vind je dat leuk, als je liever niet alleen woont?
donderdag 6 december 2007 om 13:10
Zo vreselijk normaal is dat nou ook niet hoor, dat veel vriendinnen van je daar nu mee bezig zijn. Ik ken genoeg mensen van die leeftijd en er is er niet één die zwanger is. En de enige die samenwoont dat ben ik zelf
Ik dacht ook altijd dat ik als ouw vrijster over zou blijven. Iedereen om mij heen had altijd vaste vriendjes, ik had alleen maar scharrels die verder nooit iets vasts wilden. En dan nu, ben ik de enige die samenwoont en bezig is met de toekomst. Alhoewel ik er niet aan moet denken om nu al aan kinderen te beginnen. Het komt vanzelf wel, staar je niet blind op andere mensen. En dat klinkt zo vreselijk cliché, maar het is zo.
En dat je nog bij je ouders woont. Boeiend! Daar is toch geen leeftijdsgrens voor?!
vrijdag 7 december 2007 om 09:42
Toen ik 16 was kon ik me daar zoooo druk over maken, heb er uren en uren om gejankt. Was er van overtuigd dat iedereen gelukkig zou worden met iemand behalve ik...ik was echt een gezellige puber
.En inderdaad, ik zie en zag toen ook heel weinig meiden van 22 om me heen die samenwonen en kinderen hebben, dus misschien overdrijf je een beetje, misschien...
vrijdag 7 december 2007 om 09:55
Hahaha, ik lig in een deuk hierom! Ik had op mijn 22ste een goed betaalde baan! (Bovenmodaal-inkomen). Een eigen koophuis (nieuwbouw) met 4 slaapkamers. Mijn volledige studie afgerond en genoeg spaargeld op de bank staan om een kind, een bruiloft en een nieuwe inrichting voor het huis te kunnen betalen. Bij mijn toenmalige vriend was dat hetzelfde (al was ie wel 2 jaar ouder). En ik woon echt niet in een uithoek van Nederland hoor.
Beetje kort door de bocht Antonio. Dat ik al vanaf het moment dat ik weet wat geld is aan het sparen ben en van alle bijbaantjes die ik gehad heb, altijd geprobeerd heb om minstens een derde van het salaris opzij te leggen is natuurlijk onmogelijk.
Maar idd dit is behoorlijk offtopic, kon het alleen niet laten om te reageren. Pffft net of alle 22-jarigen in de ghetto wonen... en achterlijk zijn.
vrijdag 7 december 2007 om 10:23
'Die verhalen' gaan er wat mij betreft niet om dat je op je 22e ook prima aan kinderen kunt beginnen, maar dat je op je 22e die 'andere' dingen (opleiding, vaste baan, stabiele relatie, koopwoning) ook al gedaan cq bereikt kunt hebben!
Uiteraard moet je liever niet als thuiswonende 22-jarige met een scharrel uit de kroeg een kind verwekken, vandaar ook het advies aan TO om eerst maar eens op zoek te gaan naar woonruimte.
Toen ik 22 was, had ik voldoende basis (alle door jou opgenoemde aspecten) om te denken aan trouwen en kinderen, en ik was daarin echt geen uitzondering. Ik heb daar toen nog niet voor gekozen, maar dat is een ander verhaal.
vrijdag 7 december 2007 om 13:50
Ik vind de houding van TO nogal onvolwassen. Stik jaloers worden op vriendinnen met kinderen, nog thuis wonen en jammeren dat iedereen relaties/kinderen heeft en zij niet. Ik vind dat een beetje puberale gedachtengang eerlijk gezegd.
Dus los van het feit of je op je 22e emotioneel en financieel capabel genoeg bent om kinderen op deze wereld zeggen zou ik tegen TO zeggen; wordt eerst volwassen en ga dan is op een volwassen maniet over zelfstandigheid, relaties en kinderen nadenken.
Dus los van het feit of je op je 22e emotioneel en financieel capabel genoeg bent om kinderen op deze wereld zeggen zou ik tegen TO zeggen; wordt eerst volwassen en ga dan is op een volwassen maniet over zelfstandigheid, relaties en kinderen nadenken.
vrijdag 7 december 2007 om 16:15
Antonio ook in Adam kan je op je 22e een leuk betaalbare plek krijgen hoor..
Ik zat met 20 jaar (nu 28) midden in het centrum aan de Herengracht in een klein appartementje met aparte keuken en aparte slaapkamer en zelfs een hok voor de wasmachine. En voor nog geen 125 euro per maand !!!! (helaas t appartementje is al verhuurd weer aan iemand anders , maar was echt een gouden stekkie) Werkte fulltime had redelijk wat spaargeld.
Ik woon nu weer tijdelijk bij mijn ouders en eerlijk gezegd wil ik wel iets anders , weer lekker eigen stekkie , maar tis ook erg gezellig thuis. Heb er ook niet zo'n haast mee om er uit te gaan. Kan mooi zo even sparen (heb alles opgemaakt toen ik ging emigreren naar t buitenland en nu weer terug in NL), ik snap TO wel dat ze nog ff lekker bij paps en mams blijft.
Lekker even geen zorgen over t eten , de was ,rekeningen. Enige kosten zijn auto en verzekeringen van mijzelf en de auto oja en de belasting. Ideaaaaaal als je ook nog es full time werkt.
Verder TO ook om mij heen gaan alle vriendinnen samenwonen trouwen kinderen krijgen. Van het vriendinnengroepje (12 meiden) zijn er nog 2 single.. En juist die 2 die vroeger als 1e een vriendje hadden en lange relaties.(waaronder ik er dus 1 van ben)
Ook mij bekruipt t gevoel wel eens van : eeeh wanneer ben ik aan de beurt ? Maar heb het heerlijk naar mijn zin met mijn enige single vriendin , lekekr samen op stap. En als we aan t einde van de maand zijn en ons stapgeld op is gaan we de avondjes vullen met onze gesettelde vriendinnen. Althans dat grapje maken we altijd met elkaar.(gebeurd niet echt hoor) En we genieten er met volle teugen van op doordeweekse avondjes of weekenden met onze gesettelde vriendinnen en hun kids. Want ook als single meid is het enig om met vriendinnen en hun kroost naar de efteling of t ponypark te gaan.
En de singles organiseren vaak nog de leukste vrijgezellenfeestjes voor onze bijna getrouwde vrienden ;)
Probeer de positieve kanten er van te zien en alles heeft een keerzijde zoals hier al genoemd werd.
Ik zat met 20 jaar (nu 28) midden in het centrum aan de Herengracht in een klein appartementje met aparte keuken en aparte slaapkamer en zelfs een hok voor de wasmachine. En voor nog geen 125 euro per maand !!!! (helaas t appartementje is al verhuurd weer aan iemand anders , maar was echt een gouden stekkie) Werkte fulltime had redelijk wat spaargeld.
Ik woon nu weer tijdelijk bij mijn ouders en eerlijk gezegd wil ik wel iets anders , weer lekker eigen stekkie , maar tis ook erg gezellig thuis. Heb er ook niet zo'n haast mee om er uit te gaan. Kan mooi zo even sparen (heb alles opgemaakt toen ik ging emigreren naar t buitenland en nu weer terug in NL), ik snap TO wel dat ze nog ff lekker bij paps en mams blijft.
Lekker even geen zorgen over t eten , de was ,rekeningen. Enige kosten zijn auto en verzekeringen van mijzelf en de auto oja en de belasting. Ideaaaaaal als je ook nog es full time werkt.
Verder TO ook om mij heen gaan alle vriendinnen samenwonen trouwen kinderen krijgen. Van het vriendinnengroepje (12 meiden) zijn er nog 2 single.. En juist die 2 die vroeger als 1e een vriendje hadden en lange relaties.(waaronder ik er dus 1 van ben)
Ook mij bekruipt t gevoel wel eens van : eeeh wanneer ben ik aan de beurt ? Maar heb het heerlijk naar mijn zin met mijn enige single vriendin , lekekr samen op stap. En als we aan t einde van de maand zijn en ons stapgeld op is gaan we de avondjes vullen met onze gesettelde vriendinnen. Althans dat grapje maken we altijd met elkaar.(gebeurd niet echt hoor) En we genieten er met volle teugen van op doordeweekse avondjes of weekenden met onze gesettelde vriendinnen en hun kids. Want ook als single meid is het enig om met vriendinnen en hun kroost naar de efteling of t ponypark te gaan.
En de singles organiseren vaak nog de leukste vrijgezellenfeestjes voor onze bijna getrouwde vrienden ;)
Probeer de positieve kanten er van te zien en alles heeft een keerzijde zoals hier al genoemd werd.
vrijdag 7 december 2007 om 17:34
TO, ik vind je echt niet kinderachtig, hoor. soms kun je best dat gevoel hebben: waarom hebben die anderen een leuke relatie, gaan ze trouwen, samenwonen, kinderen krijgen en ik nog niet? het lijkt net of iedereen opeens heel sne "volwassen" aan het worden is, terwijl jij even niet keek.
ik kan maar 1 ding zeggen: neem lekker de tijd en bepaal je eigen tempo!
ik kan maar 1 ding zeggen: neem lekker de tijd en bepaal je eigen tempo!
vrijdag 7 december 2007 om 17:38
ik vind het heel vervelend dat er zo gekat wordt hier. wat maakt het nou uit wanneer iedereen wat bereikt heeft! laat iedereen lekker zijn eigen ding doen! en als iemand advies vraagt, kun je dat gewoon geven (of niet), maar om dan teksten uit te kramen als: kijk naar wat je wel hebt en TO is onvolwassen, dat vind ik kortzichtig. als iemand ergens mee zit, dan zit ie daarmee. er zijn altijd ergere problemen te verzinnen. of moet leed soms langs de meetlat gelegd worden?
zo, dat moest ik even kwijt
zo, dat moest ik even kwijt
vrijdag 7 december 2007 om 20:19
Hoi TO.
Gister was ik dit topic al tegen gekomen. Vanavond zag ik iets van de film "Alles is Liefde" op tv voorbij komen; en moest direct aan dit topic denken.
Citaat van een van de vorige reacties
"Probeer de positieve kanten er van te zien en alles heeft een keerzijde zoals hier al genoemd werd."
Ik zelf ben mijn ware m'n 35ste tegen gekomen. -Via internetdaten, maar dat is een ander topic, haha-. Ook ik heb wel eens gedacht, waar blijft ie nou..... Maarja, het cliche is waar: Je kan pas samen gelukkig zijn, als je gelukkig bent jezelf. En volgens ben jij, TO, nog iets te veel met hoe andere jou zien, bezig in plaats van, je zelf leren kennen.
Succes! Groetjes Zomerthe
Gister was ik dit topic al tegen gekomen. Vanavond zag ik iets van de film "Alles is Liefde" op tv voorbij komen; en moest direct aan dit topic denken.
- "Ik sta wachten... op de ware"
- "De vraag is "wat doen we in de tussentijd".
Citaat van een van de vorige reacties
"Probeer de positieve kanten er van te zien en alles heeft een keerzijde zoals hier al genoemd werd."
Ik zelf ben mijn ware m'n 35ste tegen gekomen. -Via internetdaten, maar dat is een ander topic, haha-. Ook ik heb wel eens gedacht, waar blijft ie nou..... Maarja, het cliche is waar: Je kan pas samen gelukkig zijn, als je gelukkig bent jezelf. En volgens ben jij, TO, nog iets te veel met hoe andere jou zien, bezig in plaats van, je zelf leren kennen.
Succes! Groetjes Zomerthe
....
zaterdag 8 december 2007 om 11:25
TO, wil je het écht of is het meer het gevoel?
Ik ben zelf 23. Wel een eigen woning, baan en vriend, maar ik herken wel een beetje wat je voelt. Mijn vriend woont in het buitenland en studeert nog heel lang, dus huisjeboompjebeesje zit er nog even niet in. Mijn zus is nu zwanger en soms lijkt me dat ook zo leuk: samenwonen, samen een baby, echt een gezin zijn. Gevoelsmatig zou ik dan dolgraag nu gaan samenwonen en een baby willen. Als ik dan nog even tien seconden praktisch nadenk, dan wil ik het ooit wel, maar nu dus absoluut niet. Ik ben helemaal niet toe aan een baby! Ik wil nog reizen, de kroeg in, op vakantie gaan zonder kind, werken, etc.
Misschien kan je naast je verlangen naar een kindje ook kijken wat je verder met je leven wilt. Wat nu allemaal nog kan, als jonge vrijgezelle meid. De wereld ligt voor je open! En je vriendinnen met kinderen? Leuke oefenkindjes.
Ik ben zelf 23. Wel een eigen woning, baan en vriend, maar ik herken wel een beetje wat je voelt. Mijn vriend woont in het buitenland en studeert nog heel lang, dus huisjeboompjebeesje zit er nog even niet in. Mijn zus is nu zwanger en soms lijkt me dat ook zo leuk: samenwonen, samen een baby, echt een gezin zijn. Gevoelsmatig zou ik dan dolgraag nu gaan samenwonen en een baby willen. Als ik dan nog even tien seconden praktisch nadenk, dan wil ik het ooit wel, maar nu dus absoluut niet. Ik ben helemaal niet toe aan een baby! Ik wil nog reizen, de kroeg in, op vakantie gaan zonder kind, werken, etc.
Misschien kan je naast je verlangen naar een kindje ook kijken wat je verder met je leven wilt. Wat nu allemaal nog kan, als jonge vrijgezelle meid. De wereld ligt voor je open! En je vriendinnen met kinderen? Leuke oefenkindjes.
zondag 9 december 2007 om 14:16
Dit heeft iedereen toch wel eens? Dat het gras bij een ander groener is? Ik heb dat ook wel eens, zowel bij vriendinnen die nog lekker vrijgezel zijn (ik ben 25 en al vanaf mijn 17e samen met vriendlief) als bij vriendinnen die zwanger of net bevallen zijn.
Als je maar tevreden bent met je eigen leven, toch? Aan elke situatie zitten voor en nadelen, moet je maar denken.
Als je maar tevreden bent met je eigen leven, toch? Aan elke situatie zitten voor en nadelen, moet je maar denken.
