Relaties
alle pijlers
ieks, 'onhandig' cadeau van schoonouders - hoe aangeven?
woensdag 22 augustus 2007 om 20:46
Hoi allemaal,
We zitten met een dilemma dat ik jullie graag voor zou leggen... Het voert te ver om de compexe relatie tussen ons en de ouders van mijn lief uit te leggen, maar het is al eens tot een breuk gekomen omdat wij niet aan hun verwachtingen voldeden. Het heeft destijds veel tijd gekost om dingen uit te leggen en uit te praten.
Kortgeleden bleken ze ruzie te hebben met mijn vriends broer, twee dagen later begonnen ze tegen hem. Dat ze zo teleurgesteld en gekwetst waren, niet welkom waren etc. En eerlijk waar, voor ons komt dit uit de lucht vallen. Wij dachten dat het contact best goed liep, maar zij blijken 6 maanden te hebben nagedacht over de reden waarom wij in feb. een verjaardagskaartje zijn vergeten te versturen (vlak na onze verhuizing; we hebben die dag wel gebeld). Hangen er allerlei theorie-en aan op en ineens hebben wij van alles gedaan, terwijl we ons van geen kwaad bewust zijn en echt niets kwaads in de zin hadden.
Er zijn veel verschillen tussen hoe zij denken en leven en hoe wij dat doen. Dat hoeft geen probleem te zijn, maar maakt het soms wel lastiger. Zij houden bijv. van design en luxe spullen (hebben bv een bankstel van 4.000 euro), wij houden meer van alledaags en praktisch (Ikea bank met wasbare hoezen). Zij praten graag over dure nieuwe spullen, kunstwerken en politiek (zijn redelijk rechts), wij liever over onze dieren, films en meer alledaagse onderwerpen (en ja, we stemmen links).
Een paar maanden terug zeiden ze een heel duur groot design koffieapparaat voor ons nieuwe huis te hebben gekocht. Terwijl wij bewust een senseo hebben (ook weleens aan hen verteld waarom) waar we heel blij mee zijn. We voelden ons er heel naar onder maar hebben toch eerlijk gezegd dat we de gedachte erg waardeerden, maar dat zo'n duur cadeau helemaal niet hoefde en we niet echt zo'n apparaat konden gebruiken en ze het misschien beter terug konden brengen, omdat het erg zonde is van zoveel geld als het apparaat nauwelijks wordt gebruikt. Ze waren erg teleurgesteld en wij voelden ons heel schuldig.
Nu hebben ze spontaan weer iets gekocht, een poster, voor manliefs verjaardag. 'Gelukkig' blijkt er iets mis te zijn gegaan met verzenden (is besteld uit engeland), ze hebben hun geld ook al terug gekregen. Nu stuurden ze een foto van de poster, 'voor aan onze rode wand, omdat die wat imperfecties heeft'. Het is een enorm grote poster, veel te groot voor die wand (waar we ook niets aan zouden willen hangen, dat past daar niet, staan al kasten tegenaan) en erg abstract kunstig en kleurig. Absoluut niet onze smaak en hij zou er erg vloeken. Nu willen we aan de ene kant aangeven dat we het erg op prijs stellen dat ze zo'n moeite hebben gedaan (dat is ook echt zo, zeker als je je bedenkt dat ze vele jaren niet aan verjaardagen deden en nu zo hun best doen), maar ergens willen we voorkomen dat ze weer met zoiets aankomen (of erger nog, dat de poster opnieuw besteld wordt). Ofwel, wij zitten met iets waar we echt niet blij mee kunnen zijn, dat we ophangen uit schuldgevoel en nog worden we er ws op aangekeken omdat het dan niet in de woonkamer hangt, ofwel, we geven aan dat het niet zo'n handig cadeau is en we kwetsen ze. Ik weet zeker dat ze er veel achter zoeken en het ons ook kwalijk gaan nemen.
Wat nu??? Graag jullie raad!
groetjes, Poes.
We zitten met een dilemma dat ik jullie graag voor zou leggen... Het voert te ver om de compexe relatie tussen ons en de ouders van mijn lief uit te leggen, maar het is al eens tot een breuk gekomen omdat wij niet aan hun verwachtingen voldeden. Het heeft destijds veel tijd gekost om dingen uit te leggen en uit te praten.
Kortgeleden bleken ze ruzie te hebben met mijn vriends broer, twee dagen later begonnen ze tegen hem. Dat ze zo teleurgesteld en gekwetst waren, niet welkom waren etc. En eerlijk waar, voor ons komt dit uit de lucht vallen. Wij dachten dat het contact best goed liep, maar zij blijken 6 maanden te hebben nagedacht over de reden waarom wij in feb. een verjaardagskaartje zijn vergeten te versturen (vlak na onze verhuizing; we hebben die dag wel gebeld). Hangen er allerlei theorie-en aan op en ineens hebben wij van alles gedaan, terwijl we ons van geen kwaad bewust zijn en echt niets kwaads in de zin hadden.
Er zijn veel verschillen tussen hoe zij denken en leven en hoe wij dat doen. Dat hoeft geen probleem te zijn, maar maakt het soms wel lastiger. Zij houden bijv. van design en luxe spullen (hebben bv een bankstel van 4.000 euro), wij houden meer van alledaags en praktisch (Ikea bank met wasbare hoezen). Zij praten graag over dure nieuwe spullen, kunstwerken en politiek (zijn redelijk rechts), wij liever over onze dieren, films en meer alledaagse onderwerpen (en ja, we stemmen links).
Een paar maanden terug zeiden ze een heel duur groot design koffieapparaat voor ons nieuwe huis te hebben gekocht. Terwijl wij bewust een senseo hebben (ook weleens aan hen verteld waarom) waar we heel blij mee zijn. We voelden ons er heel naar onder maar hebben toch eerlijk gezegd dat we de gedachte erg waardeerden, maar dat zo'n duur cadeau helemaal niet hoefde en we niet echt zo'n apparaat konden gebruiken en ze het misschien beter terug konden brengen, omdat het erg zonde is van zoveel geld als het apparaat nauwelijks wordt gebruikt. Ze waren erg teleurgesteld en wij voelden ons heel schuldig.
Nu hebben ze spontaan weer iets gekocht, een poster, voor manliefs verjaardag. 'Gelukkig' blijkt er iets mis te zijn gegaan met verzenden (is besteld uit engeland), ze hebben hun geld ook al terug gekregen. Nu stuurden ze een foto van de poster, 'voor aan onze rode wand, omdat die wat imperfecties heeft'. Het is een enorm grote poster, veel te groot voor die wand (waar we ook niets aan zouden willen hangen, dat past daar niet, staan al kasten tegenaan) en erg abstract kunstig en kleurig. Absoluut niet onze smaak en hij zou er erg vloeken. Nu willen we aan de ene kant aangeven dat we het erg op prijs stellen dat ze zo'n moeite hebben gedaan (dat is ook echt zo, zeker als je je bedenkt dat ze vele jaren niet aan verjaardagen deden en nu zo hun best doen), maar ergens willen we voorkomen dat ze weer met zoiets aankomen (of erger nog, dat de poster opnieuw besteld wordt). Ofwel, wij zitten met iets waar we echt niet blij mee kunnen zijn, dat we ophangen uit schuldgevoel en nog worden we er ws op aangekeken omdat het dan niet in de woonkamer hangt, ofwel, we geven aan dat het niet zo'n handig cadeau is en we kwetsen ze. Ik weet zeker dat ze er veel achter zoeken en het ons ook kwalijk gaan nemen.
Wat nu??? Graag jullie raad!
groetjes, Poes.
woensdag 22 augustus 2007 om 20:56
Jeeee... da's echt een moeilijke situatie! Wat je ook doet, het gaat nooit goed eigenlijk...! Toch maar even een idee dat mij te binnen schiet voor een volgende verjaardag: misschien kunnen jullie iets uitzoeken en dat specifieke cadeau dan aan hen vragen? Of misschien kunnen jullie zeggen dat het jullie zo leuk lijkt om met hen te gaan uit eten als cadeau? Dan kunnen ze toch hun 'deacadente' cadeau geven (wordt vast geen pizzeria dan!) en je blijft niet zitten met een cadeau waar je niks aan hebt. (Nadeel is dan wel natuurlijk dat je een avond met ze zit opgescheept ;) )
Een raad in het algemeen: realiseer je dat je écht niks verkeerds doet en dat het echt HUN probleem is dat ze het allemaal verkeerd uitleggen (maar da's makkelijk gezegd natuurlijk...).
Succes ermee!
Een raad in het algemeen: realiseer je dat je écht niks verkeerds doet en dat het echt HUN probleem is dat ze het allemaal verkeerd uitleggen (maar da's makkelijk gezegd natuurlijk...).
Succes ermee!
woensdag 22 augustus 2007 om 21:03
Wel heen fijn dat je schoonouders zo ontzettend hun best doen, maar lastig dat het zo uitpakt. Vooral een enorme poster is lastig, want die wordt je geacht ook op te hangen. Misschien kunnen jullie iets bedenken wat jullie wel graag zou willen hebben en waarvan je weet dat zij het ook als kado "goedkeuren"? ik zat te denken aan een activiteit; "we zouden het toch ontzettend leuk vinden om een keer met jullie te gaan eten/een museum bezoeken/naar de dierentuin/etc. of om een beetje in de poster/kunstsfeer te blijven, een abbonement bij de kunstuitleen? Kun je zelf een schilderij/beeld/oid uitkiezen wat je mooi vind, is relatief goedkoop. Dan zou vriend het kunnen brengen als; "heb van een vriend gehoord dat hij dat kdao heeft gekregen en dat lijkt ons ook zooooooooooooo leuk."
heel verhaal, maar hoop dat je er iets mee kan. succes!
heel verhaal, maar hoop dat je er iets mee kan. succes!
woensdag 22 augustus 2007 om 21:05
Ai, dat is inderdaad erg lastig. Eisen ze echt dat jullie dat ding in de woonkamer hangen ? Misschien dat het "veel beter tot zijn recht zou komen" op de overloop of op zolder ? Ik heb natuurlijk geen idee hoe groot jullie huis is. Wij hebben een mega-huis en helemaal niets aan de muren, behalve één schilderij op de studeerkamer (de kinderkamer tellen we dan even niet mee).
Misschien zou je zo'n enge mega-muurplaat van de Ikea moeten bestellen voor je schoonouders en vragen of ze die prominent in hún huis gaan hangen ? Als lid van de Ikea-family o.i.d. mag je dat ding geloof ik ook nog weer binnen zoveel tijd terugbrengen, krijg je je geld ook nog terug.
Misschien zou je zo'n enge mega-muurplaat van de Ikea moeten bestellen voor je schoonouders en vragen of ze die prominent in hún huis gaan hangen ? Als lid van de Ikea-family o.i.d. mag je dat ding geloof ik ook nog weer binnen zoveel tijd terugbrengen, krijg je je geld ook nog terug.
woensdag 22 augustus 2007 om 21:07
Aan de ene kant denk ik, niet netjes van je schoonouders dat ze zodanig negatief reageren op het feit dat jullie een cadeau niet willen en jullie je daardoor helemaal schuldig gaan voelen, maar aan de andere kant denk ik wat maakt een koffieapparaat meer of minder nou uit.
Misschien is het voor in de toekomst idd handiger om hen voor te zijn door aan te geven wat je graag zou willen hebben. Dan voorkom je een hoop narigheid aan beide kanten.
Misschien is het voor in de toekomst idd handiger om hen voor te zijn door aan te geven wat je graag zou willen hebben. Dan voorkom je een hoop narigheid aan beide kanten.
woensdag 22 augustus 2007 om 21:13
Misschien is het wel leuk om binnenkort naar een expositie te gaan oid waar jullie allevier zin in hebben. En daar dan een mooie repro of poster uit te zoeken ipv deze. Op die manier is de sfeer een stuk minder beladen en kunnen je schoonouders tegelijkertijd op subtiele wijze ervaren dat jullie een heel ander soort smaak hebben.
woensdag 22 augustus 2007 om 22:02
Aangeven wat we graag zouden willen is een goed plan... Hoop dat dat een beetje gaat lukken. Het probleem is dat ze dat niet vragen (of je nog wensen hebt / wat je wilt hebben). Net zoals ze niet echt vragen hoe het met ons is (aan het begin van het telefoongesprek even kort, om dan het gesprek over te nemen en te vertellen over hun eigen huis, stress, spullen). Dat maakt het een beetje raar om aan te geven hoe het met je gaat of wat je graag zou willen; er lijkt niet echt ruimte voor te zijn. Als je zelf belt en een verhaal vertelt luisteren ze wel, maar dat voelt weer zo gek.
Kunst interesseert ons eigenlijk helemaal niet, er hangen hier een klok en fotolijstjes aan de wand, maar geen posters. En als die er komen (in de slaapkamer mischien), zijn ze ws van een mooi wild dier of ondergaande zon ofzo. Kunstuitleen of museum zijn goede tips, maar eigenlijk ook nog te ver van ons bed. Samen uit eten of naar de dierentuin is wel een leuk idee. Of ergens samen shoppen. Ik zal het manlief voorleggen, dankjulliewel!
Alleen eh, hoe geven we nu aan dat we liever geen grote kunstposter van ze krijgen?
Kunst interesseert ons eigenlijk helemaal niet, er hangen hier een klok en fotolijstjes aan de wand, maar geen posters. En als die er komen (in de slaapkamer mischien), zijn ze ws van een mooi wild dier of ondergaande zon ofzo. Kunstuitleen of museum zijn goede tips, maar eigenlijk ook nog te ver van ons bed. Samen uit eten of naar de dierentuin is wel een leuk idee. Of ergens samen shoppen. Ik zal het manlief voorleggen, dankjulliewel!
Alleen eh, hoe geven we nu aan dat we liever geen grote kunstposter van ze krijgen?
woensdag 22 augustus 2007 om 22:28
Ik vind het zelf behoorlijk "brutaal" zeg maar om iemand wie dan ook een grote kunstposter te geven. Zoiets moet maar net je smaak zijn. Jij kan het wel leuk vinden maar iemand anders hoeft dat niet te vinden.
Maar hoe je zoiets moet aangeven, heel lastig vind ik. Is het mogelijk om tijdens een etentje bijvoorbeeld zoiets fatsoenlijk aan te kaarten???? Wel aangeven blijven dat jullie het zo ontzettend fijn vinden dat er zoveel aandacht aan jullie kado wordt gegeven door je schoonouders. Daar vooral de focus opleggen denk ik.
Maar hoe je zoiets moet aangeven, heel lastig vind ik. Is het mogelijk om tijdens een etentje bijvoorbeeld zoiets fatsoenlijk aan te kaarten???? Wel aangeven blijven dat jullie het zo ontzettend fijn vinden dat er zoveel aandacht aan jullie kado wordt gegeven door je schoonouders. Daar vooral de focus opleggen denk ik.
donderdag 23 augustus 2007 om 06:51
Ik vind het zelf behoorlijk "brutaal" zeg maar om iemand wie dan ook een grote kunstposter te geven. Zoiets moet maar net je smaak zijn. Jij kan het wel leuk vinden maar iemand anders hoeft dat niet te vinden.
Brutaal? Kennelijk vinden die mensen het heel fijn om zoiets te geven. Je moet er uiteraard wel op bedacht zijn dat je iets koopt wat mogelijkerwijs niet iemands smaak is en dan niet moeilijk doen als dat inderdaad het geval is, maar brutaal, nee.
Brutaal? Kennelijk vinden die mensen het heel fijn om zoiets te geven. Je moet er uiteraard wel op bedacht zijn dat je iets koopt wat mogelijkerwijs niet iemands smaak is en dan niet moeilijk doen als dat inderdaad het geval is, maar brutaal, nee.
donderdag 23 augustus 2007 om 07:47
Het is natuurlijk een mooie geste...iets waar je zelf van houdt ook andere kado doen, maar met kunst en dingen voor in huis, is het belangrijkste natuurlijk of het ook jullie smaak is en dat is het duidelijk niet...dat moeten je schoonouders toch ook ver weg ergens vermoedt hebben?
Misschien een idee om te zeggen dat de poster niet helemaal in jullie smaak is of dat jullie bang zijn dat de kinderen/huisdieren ermee aan de haal gaan en of ze het erg vinden om hem in te wisselen (als dat mogelijk is) voor iets wat jullie wel mooi vinden (poster met dieren of de ondergaande zon). Het is een kado wat niet te verbergen is...hooguit kun je het nu afhalen en ophangen als zij er zijn, maar das ook zon gedoe hihi.
Misschien een idee om te zeggen dat de poster niet helemaal in jullie smaak is of dat jullie bang zijn dat de kinderen/huisdieren ermee aan de haal gaan en of ze het erg vinden om hem in te wisselen (als dat mogelijk is) voor iets wat jullie wel mooi vinden (poster met dieren of de ondergaande zon). Het is een kado wat niet te verbergen is...hooguit kun je het nu afhalen en ophangen als zij er zijn, maar das ook zon gedoe hihi.
donderdag 23 augustus 2007 om 11:31
Mijn ouders zijn ook zo. Zij komen dan rustig met een krat vol planten voor de tuin aan (en dan van die tuttige viooltjes en begonia's die wij niet in onze tuin willen!). Of beeldjes opf planten voor in mijn woonkamer (brrrr...). Een keer zei ik dat de plantenbakken buiten bij de voordeur een beetje dood gingen, kwam ik een dag later thuis, hadden ze als verrassing die planten vervangen. Maar totaal niet mijn eigen keuze dus. En dan verwachten ze wel gelijk een belletje met: 'wat een leuke verrassing!!! Bedankt hoor!!!'...... Ik weet dus precies hoe dit voelt...je voelt je helemaal klem geparkeerd.
Je hebt feitelijk maar twee keuzes: regelmatig even slikken en je aanpassen om de sfeer leuk te houden. En bijvoorbeeld die poster alleen op te hangen als ze komen (na een jaar kan ie wel in de kast en vervang je hem dan, omdat je 'weer eens wat anders wilde'). Dat konden mijn ouders net aan....als de plantjes en beeldjes er maar een poosje hadden gestaan.
Of: eerlijk zeggen dat je het heel erg waardeert wat ze voor jullie doen, maar dat jullie het heel leuk zouden vinden om dingen die voor jullie zijn, ook SAMEN uit te kiezen. En keer het inderdaad maar om: leg uit dat je ook geen interieurzaken voor hen zult kopen, omdat ze hun eigen stijl hebben, net als iedereen.
Iets anders zit er niet op. Het resultaat van eerlijk zijn was in mijn geval regelmatig een verongelijkte moeder, maar ja, het is of het ene of het andere. Anders hou je dit hoor! Maar 't is lastig, ik weet er alles van.
Je hebt feitelijk maar twee keuzes: regelmatig even slikken en je aanpassen om de sfeer leuk te houden. En bijvoorbeeld die poster alleen op te hangen als ze komen (na een jaar kan ie wel in de kast en vervang je hem dan, omdat je 'weer eens wat anders wilde'). Dat konden mijn ouders net aan....als de plantjes en beeldjes er maar een poosje hadden gestaan.
Of: eerlijk zeggen dat je het heel erg waardeert wat ze voor jullie doen, maar dat jullie het heel leuk zouden vinden om dingen die voor jullie zijn, ook SAMEN uit te kiezen. En keer het inderdaad maar om: leg uit dat je ook geen interieurzaken voor hen zult kopen, omdat ze hun eigen stijl hebben, net als iedereen.
Iets anders zit er niet op. Het resultaat van eerlijk zijn was in mijn geval regelmatig een verongelijkte moeder, maar ja, het is of het ene of het andere. Anders hou je dit hoor! Maar 't is lastig, ik weet er alles van.
donderdag 23 augustus 2007 om 11:43
Ga voor de shit-sandwitch. Verpak je 'kritiek' in twee complimenten.
Zeg iets van, het is echt heel erg aardig van jullie om ons zo'n poster te geven. Maar onze smaak is heel anders dan die van jullie en die poster past niet goed in ons interieur. Jullie hebben wel heel veel verstand van mooie dingen, zullen we samen op zoek gaan naar iets moois voor aan de muur?
Zou dat werken?
Zeg iets van, het is echt heel erg aardig van jullie om ons zo'n poster te geven. Maar onze smaak is heel anders dan die van jullie en die poster past niet goed in ons interieur. Jullie hebben wel heel veel verstand van mooie dingen, zullen we samen op zoek gaan naar iets moois voor aan de muur?
Zou dat werken?
donderdag 23 augustus 2007 om 16:09
Dit is idd een vervelende situatie.
Ik proef in de cadeaukeuze van je schoonouders ook wel iets van kritiek; zo van "Ze hebben van die simpele spullen, niets moois aan de muur, wij zullen ze wel leren wat smaak is.". Misschien bedoelen ze het helemaal niet zo gemeen hoor, maar ik zou me wel een beetje aangevallen voelen in zo'n situatie, omdat het erop lijkt dat je schoonouders niet willen zien/accepteren dat jullie gewoon een ander idee hebben over wat mooi is dan zij. Dat maak ik o.a. op uit het feit dat jullie bij het koffiezetapparaat incident al hebben gezegd een andere smaak te hebben en ze nu weeeeer met zoiets komen.
Ik denk dat Tricolore gelijk heeft. Er zijn eigenlijk maar twee mogelijkheden: of je slikt het of je gaat de confrontatie aan. Waar je voor kiest hangt denk ik van je persoonlijkheid af, het soort contact dat je in de toekomst met ze zou willen hebben... Het een is niet per se beter dan het ander, er zullen altijd irritaties van komen, welke keuze je ook maakt.
Mijn eigen schoonmoeder is een schat van een mens, maar ook nogal bedillerig (zij het op een iets andere manier). Mijn ervaring is dat duidelijkheid het beste (bij haar) werkt.
Ik proef in de cadeaukeuze van je schoonouders ook wel iets van kritiek; zo van "Ze hebben van die simpele spullen, niets moois aan de muur, wij zullen ze wel leren wat smaak is.". Misschien bedoelen ze het helemaal niet zo gemeen hoor, maar ik zou me wel een beetje aangevallen voelen in zo'n situatie, omdat het erop lijkt dat je schoonouders niet willen zien/accepteren dat jullie gewoon een ander idee hebben over wat mooi is dan zij. Dat maak ik o.a. op uit het feit dat jullie bij het koffiezetapparaat incident al hebben gezegd een andere smaak te hebben en ze nu weeeeer met zoiets komen.
Ik denk dat Tricolore gelijk heeft. Er zijn eigenlijk maar twee mogelijkheden: of je slikt het of je gaat de confrontatie aan. Waar je voor kiest hangt denk ik van je persoonlijkheid af, het soort contact dat je in de toekomst met ze zou willen hebben... Het een is niet per se beter dan het ander, er zullen altijd irritaties van komen, welke keuze je ook maakt.
Mijn eigen schoonmoeder is een schat van een mens, maar ook nogal bedillerig (zij het op een iets andere manier). Mijn ervaring is dat duidelijkheid het beste (bij haar) werkt.
donderdag 23 augustus 2007 om 17:59
Ik vind het wel vreemd hoor, om zoiets "brutaal" te noemen of er een punt van kritiek in te zien... Zou het niet gewoon zo kunnen zijn dat die mensen poessiepoes en haar man iets groots en blijvends willen geven? Iets met wat meer waarde dat ze zelf (zoals ik het lees) niet zo snel zouden kopen, maar wat de schoonouders hen wel gunnen? Da's in mijn ogen al een stuk relaxtere manier om hier tegenaan te kijken. Tja en dat ze dan een beetje voorbij zijn gegaan aan jullie smaak en wensen... Ik zie het punt niet zo, wat is er mis mee om die mensen gewoon te vertellen dat je het heel erg waardeert maar dat het gewoon jullie smaak niet is? En ze vervolgens wat tips in de goede richting te geven, zodat ze jullie de volgende keer iets groots/duurs/blijvends kunnen geven waar jullie blij mee zijn? En waarvan ze ook zullen zien dat jullie het écht waarderen?
donderdag 23 augustus 2007 om 18:08
Deze mensen hebben niet echt gevoel voor dat soort dingen zo te lezen. Een grote poster voor in de kamer en al weten waar hij moet hangen, dat vind ik behoorlijk bemoeizuchtig.
Ik zou duidelijk zeggen dat je het niet waardeert op deze manier. Als ze op hoog niveau kunnen discussieren dan zullen ze het zeker kunnen moeten begrijpen.
Praat eens goed met ze over deze acties. Wat zij vinden dat leuk is hoeft niet voor jullie leuk te zijn. Het getuigt van weinig inzicht of zelfs weinig respect. Als ze het zelf niet kunnen begrijpen, dan moeten jullie het ze maar vertellen.
Geef je grens aan.
Ik zou duidelijk zeggen dat je het niet waardeert op deze manier. Als ze op hoog niveau kunnen discussieren dan zullen ze het zeker kunnen moeten begrijpen.
Praat eens goed met ze over deze acties. Wat zij vinden dat leuk is hoeft niet voor jullie leuk te zijn. Het getuigt van weinig inzicht of zelfs weinig respect. Als ze het zelf niet kunnen begrijpen, dan moeten jullie het ze maar vertellen.
Geef je grens aan.
donderdag 23 augustus 2007 om 21:10
Ik ben het met Vana eens.
Je kunt best een cadeau voor in huis geven, maar om dan totaal voorbij te gaan aan de smaak van de ontvanger en er vast even bij te vertellen waar het cadeau een plaatsje moet gaan krijgen... Celeone, als jij daar blij mee zou zijn dan mag dat natuurlijk, maar ik vind het vreemd en niet netjes. Zeker gezien het feit dat TO en haar man al eerder uitgelegd hebben dat zij andere dingen leuk vinden dan de (schoon)ouders.
Uit TO's posts kunnen we bovendien opmaken dat haar schoonouders zich ook op andere vlakken niet erg in TO en haar man (lijken te) verdiepen. TO heeft het gevoel dat ze niet oprecht geinteresseerd zijn in hoe het met haar en haar man (hun zoon) gaat, ze voelen zich snel gepasseerd, hebben ook al een conflict met TO's zwager gehad... Tja, als ik dit zo lees krijg ik het idee dat dit mensen zijn die moeilijk kunnen accepeteren dat hun (schoon)kinderen andere keuzes maken dan zij zouden doen en dat dit cadeau daar slechts een voorbeeld van is.
Je kunt best een cadeau voor in huis geven, maar om dan totaal voorbij te gaan aan de smaak van de ontvanger en er vast even bij te vertellen waar het cadeau een plaatsje moet gaan krijgen... Celeone, als jij daar blij mee zou zijn dan mag dat natuurlijk, maar ik vind het vreemd en niet netjes. Zeker gezien het feit dat TO en haar man al eerder uitgelegd hebben dat zij andere dingen leuk vinden dan de (schoon)ouders.
Uit TO's posts kunnen we bovendien opmaken dat haar schoonouders zich ook op andere vlakken niet erg in TO en haar man (lijken te) verdiepen. TO heeft het gevoel dat ze niet oprecht geinteresseerd zijn in hoe het met haar en haar man (hun zoon) gaat, ze voelen zich snel gepasseerd, hebben ook al een conflict met TO's zwager gehad... Tja, als ik dit zo lees krijg ik het idee dat dit mensen zijn die moeilijk kunnen accepeteren dat hun (schoon)kinderen andere keuzes maken dan zij zouden doen en dat dit cadeau daar slechts een voorbeeld van is.
vrijdag 24 augustus 2007 om 13:29
Het lijkt wel alsof je schoonouders jullie liefde willen kopen. Jarenlang niets gedaan en nu opeens de duurste cadeaus.
Is het niet slimmer om meteen duidelijk te zeggen dat je meer waarde hecht aan leuke herinneringen dan aan spullen?
Ik vond trouwens die opmerking over de shit-sandwich wel een goede! Alleen zou ik 'm in dit geval niet gebruiken, omdat je dan zo blijft doorgaan.
Is het niet slimmer om meteen duidelijk te zeggen dat je meer waarde hecht aan leuke herinneringen dan aan spullen?
Ik vond trouwens die opmerking over de shit-sandwich wel een goede! Alleen zou ik 'm in dit geval niet gebruiken, omdat je dan zo blijft doorgaan.
What we\'re looking for... What\'s looking for us...
vrijdag 24 augustus 2007 om 15:00
vrijdag 24 augustus 2007 om 15:39
vrijdag 24 augustus 2007 om 15:42
Je kunt mbt tot het leleijke-poster-verhaal zeggen ; goh, mam, pap, hardstikk lief hoor dat jullie zoveel moeite hebben gedaan en ontzettend knap dat jullie zelf iets verzonnen hebben , maar we geloven toch dat jullie en onze smaak niet helemaal dezelfde is ; bedenken jullie zelf wat anders op het gevaar af dat we dat niet mooi vinden of zal Piet zelf iets bedenken wat hij aan jullie kan vragen ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
vrijdag 24 augustus 2007 om 23:03
Hoi allemaal, bedankt voor jullie reacties! We hebben er veel aan gehad. Inmiddels verteld dat het toch niet echt een handig cadeau is, met daaromheen een hoop positiefs natuurlijk. Ze leken het goed op te vatten (maar dat weet je helaas nooit zeker, ze laten weinig los als ze iets vervelend vinden).
Over dat alternatief / volgende keer ander soort cadeau gaan we het nog hebben, dat leek ons voor nu niet zo slim. Volgend jaar zal ik tijdig spontaan een tip geven. Voor nu is het afgewend met 'laten we dan samen uit eten gaan'
Leuke term trouwens, shitsandwich. Manlief moest er ook erg om lachen ;)
Over dat alternatief / volgende keer ander soort cadeau gaan we het nog hebben, dat leek ons voor nu niet zo slim. Volgend jaar zal ik tijdig spontaan een tip geven. Voor nu is het afgewend met 'laten we dan samen uit eten gaan'
Leuke term trouwens, shitsandwich. Manlief moest er ook erg om lachen ;)
