Relaties
alle pijlers
Ik freak! hoe krijg ik mezelf rustig?
vrijdag 30 maart 2007 om 10:27
Ik word helemaal compleet GEK van mezelfIk heb sinds een jaar een leuke vriend..alles gaat goed, maar ik ben soms ZO onzeker. Dat komt ook wel een beetje door hem...hij is niet zo open in zijn gevoelens en kan soms best een beetje kortaff doen terwijl hij het niet zo bedoeld.Maar ik word daar dus helemaal onzeker vanGa me constant afvragen of er iets is, of ik iets misdaan heb....of hij me niet meer leuk vindt en het uit gaat makenBij dat idee alleen al word ik helemaal gek en paniekerig.Meestal hou im mijn gevoelens wel voor mezelf omdat hij er toch weinig mee kan maar soms lukt dat niet meer en volgt er een uitbarstingHij wordt dan boos en geirriteerd omdat hij er niks mee kan en dan voel ik me vervolgens weer schuldig en naar omdat ik er zo nodig over moest beginnen en ik de goeie sfeer heb verziektGisteravond bijv. we zaten aan de telefoon en opeens werd het me weer te veel en raakt ik heel emotioneel enzo. Hij snapte er niks van maar werd wel geirriteerd omdat hij "verwijten naar zijn hoofd geslingerd kreeg waar hij niks mee kon" en dat hij "nou eenmaal is zoals hij is"Ik ben half overstuur maar naar m toegereden om 11 uur 's avonds omdat ik anders toch niet kon slapen en toen was het wel weer oke.Hij vond dat ik me niet zo druk moest makenVanmorgen moest hij vroeg weer weg en was hij weer wat zwijgzamer....ik zit nu op mijn werk en voel me weer onwijs kutten eerste omdat ik weer zo stom moest zijn om erover te beginnen en alles te verziekn (we hadden daarvoor gewoon een gezellig leuk gesprek) en ten tweede omdat ik nu weer onzeker ben of hij me nog wel leuk vindt enzo.Waarom krijg ik m'n gevoel niet onder controle?? Waarom moest ik nou gisteravond weer zo'n drama schoppen?Aan de andere kant denk ik dat het ook niet goed is om mijn gevoel nooit uit te spreken, maar aan de andere kant is het vaak irreeel en kan hij er toch nisk mee.Ikl zit mezelf echt helemaal gek te maken en kom niet meer van dit rotgevoel af.Wat moet ik nou doen???? Ik wil hem niet kwijt!!! En hij zal het nu ook heus niet uitmaken, maar ik moet echt wat losser worden en minder hystrerisch anders gaat het wel een keer fout.Ik merk ook dat ik het moeilijk vind als hij een weekend wat anders wil gaan doen bijv. Natuurlijk laat ik m wel gaan maar ik voel me dan opeens zo half en weet niks meer te doen\Voorheen was ik een superzelfstandige meid, maar nu lijk ik opeens wel een onzeker muurbloempje geworden.....misschien omdat ik echt veel van m hou en als de dood ben dat ik dat weer kwijtraak??? (ben in het verleden al eens heel diep gekwetst)ik voel me echt verdrietig en vertel mezelf constant dat ik op moet houden met mezelf gek te maken maar het lukt niet :-(((
vrijdag 30 maart 2007 om 14:00
vrijdag 30 maart 2007 om 14:03
ja, koffieduiveltje, dat had ik ook gehoopt, dat het vanzelf over zou gaan, is dus niet zo helaas!!!!! moet er echt regelmatig tegen vechten...
en ja, mannen en sms'en.....als er geen vraagteken in je smsje staat, denken ze dat ze niet per se een reaktie hoeven te geven..... zo werkt het sowieso vaak bij mannen, als je iets van ze wil: duidelijk zeggen/vragen, want hints snappen ze niet!!!!! Terwijl het bij de vrouwen dan weer is: als ik erom moet vragen, hóeft het al niet meer.....
Maar ik denk nu in jouw geval, als hij cursus heeft, dat hij echt niet in de gelegenheid is om iets te laten horen, vaak wordt er idd gezamenlijk gegeten in de pauze, misschien heeft hij ook zijn telefoon stil gezet, lijkt me ook niet ondenkbaar....
oké chaozz, spreken we je na het weekend weer, probeer die beentjes op de grond te houden!!!
sorry jufdoortje, ik zie het verband niet, deze mannen zeggen van ons te houden, en laten dat ook blijken, willen bijvoorbeeld 5 dagen per week bij ons zijn....om dan het feit dat wijzelf erg onzeker zijn om te draaien en ervan te maken dat het mannen zijn die 'not that into us' zijn, vind ik een beetje kort door de bocht. Zoals je wellicht ook gelezen hebt, willen wij elkaar hier een beetje oppeppen, en niet naar beneden halen....heb vaker je postings gelezen, je lijkt me een aardige vrouw en ik ga er dan ook vanuit dat je het niet verkeerd bedoelt....
en ja, mannen en sms'en.....als er geen vraagteken in je smsje staat, denken ze dat ze niet per se een reaktie hoeven te geven..... zo werkt het sowieso vaak bij mannen, als je iets van ze wil: duidelijk zeggen/vragen, want hints snappen ze niet!!!!! Terwijl het bij de vrouwen dan weer is: als ik erom moet vragen, hóeft het al niet meer.....
Maar ik denk nu in jouw geval, als hij cursus heeft, dat hij echt niet in de gelegenheid is om iets te laten horen, vaak wordt er idd gezamenlijk gegeten in de pauze, misschien heeft hij ook zijn telefoon stil gezet, lijkt me ook niet ondenkbaar....
oké chaozz, spreken we je na het weekend weer, probeer die beentjes op de grond te houden!!!
sorry jufdoortje, ik zie het verband niet, deze mannen zeggen van ons te houden, en laten dat ook blijken, willen bijvoorbeeld 5 dagen per week bij ons zijn....om dan het feit dat wijzelf erg onzeker zijn om te draaien en ervan te maken dat het mannen zijn die 'not that into us' zijn, vind ik een beetje kort door de bocht. Zoals je wellicht ook gelezen hebt, willen wij elkaar hier een beetje oppeppen, en niet naar beneden halen....heb vaker je postings gelezen, je lijkt me een aardige vrouw en ik ga er dan ook vanuit dat je het niet verkeerd bedoelt....
vrijdag 30 maart 2007 om 14:09
@tommy girl:ja hij zal idd wel niet in de gelegenheid zijn of voelt gewoon niet de behoefte terug te smsen. Maar dat is nou juist het hele probleem.....hij lijkt zich bij dit soort dingetjes nooit echt te realiseren hoe erg ik hiermee zitVolgens mij heeft hij geen idee dat ik al de hele dag in ee nsoort crisis verkeer en dat 1 simpel lief smsje me al ZOveel blijer zou maken.Maar ja....verschil tussen mannen en vrouwen waarschijnlijk.@Chaoz: alvast een fijn weekend dan maar! Niet freaken het wordt mooi weer :-))Ik ga ook proberen er een leuk weekend van te makenHopelijk is hij straks een beetj gezellig.....daar maak ik me nog het meest druk om: is hij gisteravond alweer vergeten of is hij nog steeds een beetje kortaf?Ik hoop van niet, dan kan ik tenminste weer even relaxen en van het weekend genietenMerken jullie trouwens ook dat je heel erg aan je vriend gaat trekken op het moment dat je merkt dat hij wat minder lief of gezellig is?Ik merk dan dat ik hem extra ga overladen met lieve opmerkingen en complimentjes en extra vrolijk doe, alsof ik dan hoop dat hij dat dan vanzelf terug gaat doen ofzo??
vrijdag 30 maart 2007 om 14:11
Hi,
Ik ben inderdaad de laatste maanden een stuk wijzer geworden! (paar keer flink op je muil gaan, helpt daar enorm bij! haha)
Het komt er in het kort op neer dat ik té lang bleef hangen in relatie waarbij ik intuïtief aanvoelde dat hij niet helemaal voor me ging.
Maar er waren ook signalen waarmee ik mezelf steeds weer moed in ging praten......en dat is achteraf gezien steeds verspeelde moeite geweest.
Ik verloor mezelf omdat ik me in allerlei bochten wrong om maar zo leuk, lief en lekker mogelijk te zijn. Met als enige doel: hem voor me te winnen.
En dan komt er een moment dat ze gaan zeggen:....................... (vul alle smoezen maar in!!)
En ik realiseer me nu dat dat helemaal niks met mij te maken had, dat ik daar helemaal niets aan kon veranderen. De enige oorzaak was gewoon: Hij wilde me niet écht!! Hij wilde niet 100% voor me gaan.
Dus nu luister ik naar die allereerste signalen die ik intuïtief aanvoel........
Ik neem dan meteen afstand. En als ik het dan fout heb? Dan komt hij écht wel alsnog achter me aan!!! Als hij me dan écht wil tenminste, en anders dus niet!!!!
Grtz.
D.
Ik ben inderdaad de laatste maanden een stuk wijzer geworden! (paar keer flink op je muil gaan, helpt daar enorm bij! haha)
Het komt er in het kort op neer dat ik té lang bleef hangen in relatie waarbij ik intuïtief aanvoelde dat hij niet helemaal voor me ging.
Maar er waren ook signalen waarmee ik mezelf steeds weer moed in ging praten......en dat is achteraf gezien steeds verspeelde moeite geweest.
Ik verloor mezelf omdat ik me in allerlei bochten wrong om maar zo leuk, lief en lekker mogelijk te zijn. Met als enige doel: hem voor me te winnen.
En dan komt er een moment dat ze gaan zeggen:....................... (vul alle smoezen maar in!!)
En ik realiseer me nu dat dat helemaal niks met mij te maken had, dat ik daar helemaal niets aan kon veranderen. De enige oorzaak was gewoon: Hij wilde me niet écht!! Hij wilde niet 100% voor me gaan.
Dus nu luister ik naar die allereerste signalen die ik intuïtief aanvoel........
Ik neem dan meteen afstand. En als ik het dan fout heb? Dan komt hij écht wel alsnog achter me aan!!! Als hij me dan écht wil tenminste, en anders dus niet!!!!
Grtz.
D.
vrijdag 30 maart 2007 om 14:14
@tommy girl:
ja hij zal idd wel niet in de gelegenheid zijn of voelt gewoon niet de behoefte terug te smsen. Maar dat is nou juist het hele probleem.....hij lijkt zich bij dit soort dingetjes nooit echt te realiseren hoe erg ik hiermee zit
Volgens mij heeft hij geen idee dat ik al de hele dag in ee nsoort crisis verkeer en dat 1 simpel lief smsje me al ZOveel blijer zou maken.
Maar ja....verschil tussen mannen en vrouwen waarschijnlijk.
@Chaoz: alvast een fijn weekend dan maar! Niet freaken het wordt mooi weer :-)) ja het wordt een super weertje dus.... ga er van genieten !!!
Ik ga ook proberen er een leuk weekend van te maken
Hopelijk is hij straks een beetj gezellig.....daar maak ik me nog het meest druk om: is hij gisteravond alweer vergeten of is hij nog steeds een beetje kortaf?
Ik hoop van niet, dan kan ik tenminste weer even relaxen en van het weekend genieten
Merken jullie trouwens ook dat je heel erg aan je vriend gaat trekken op het moment dat je merkt dat hij wat minder lief of gezellig is?
Ik merk dan dat ik hem extra ga overladen met lieve opmerkingen en complimentjes en extra vrolijk doe, alsof ik dan hoop dat hij dat dan vanzelf terug gaat doen ofzo??
Helemaal herkenbaar.... ik ga dan nog meer smsjes sturen... mijn vriend heeft een keer gezegd dat als ik dan zo heb lopen freaken en het is weer goed dat ie dan gewoon ff alleen gelaten wil worden.... ik heb dan juist de behoefte om bij hem te zijn... lastig !!!! maar ik probeer hem dan maar te respecteren en ga iets anders doen.. vorige keer ben ik heel mijn huis gaan soppen en zemen maar soms voel ik me dan zoooooooooooo rot dat ik het liefst een paar uur ga slapen !!!!
Zo en nu ga ik vanmijn weekend genieten, toch vriendje zo ff bellen en vragen hoe laat hij komt vanavond. !!!!!daarna laat ik hem met rust tot ie bij mij is ... belooft !!!! hihihi
Fijn weekend meiden enne geniet ervan !!!
xxxxx
vrijdag 30 maart 2007 om 14:24
hmm misschien heeft mijn vriend dat ook wel, dat hij nu ff geen zin in me heeft omdat ik gisteravond zo'n drama heb geschopt?Soms vind ik het ook wel oneerlijk dat ik dan eigenlijk alle schuld in mijn schoenen geschoven krijg en mezelf ook alles verwijtNatuurlijk ben ik degene die soms onredelijk is en flipt over dingen die het niet waard zijn, maar soms denk ik dan ook: "moet ik dan alles maar slikken? waarom neem ik nu weer alle schuld op me?"Hij zegt altijd hel makkelijk: "ja lieverd dit is wie ik ben en zo ben ik nou eenmaal"Dan denk ik: "ja da's ook wel makkelijk gezegd zeg, ik ben ook wie ik ben, maar een beetje aanpassen kan geen kwaad"Dat ben ik tenslotte nu aan het doen: mezelf aan het proberen te veranderen omdat ik niet wil dat dit tussen ons in komt te staanWaarom kan hij dan ook niet denken: "misschien moet ik eens een kaartje sturen, vind ze leuk" Maar ja.....mannenbrein werkt volgens mij echt heel anders@jufdoortje: ik denk toch dat jouw probleem andersoortig is dan het onze.Soms twijfel ik wel eens of mn vriend wel echt van me houdt, maar dat komt dan meer door mijn eigen onzekerheid dan dat daar nou echt aanleiding voor is.Zo kan hij bijv. een heel weekend lang me plat knuffelen en zeggen hoeveel hij van me houdt, als ik dan op maandag op mijn werk zit en ik hoor ff een paar uur niks op mijn mailtje, heb ik alweer bedacht dat hij me niet interessant genoeg (meer) vindt enzo.Wat natuurlijk echt pure onzin is, maar ja........ik krijg het nog niet echt uit m'n systeem
vrijdag 30 maart 2007 om 15:44
Dames, hier nog een meneer, die er helemaal niks van snapte. Maar vraag gewoon aan hem wat je fijn vindt. Grote kans dat hij het ook doet. Ik ben er zelf ook langzamerhand achter gekomen. Als ze sjagerijnig is, reageer ik lief tegenwoordig. Vroeger dacht ik dat je slecht gedrag niet moest belonen, dus reageerde ik kortaf terug. Maar dat werkte dus niet. Dus ik zeg nu extra vaak dat ze mooi is, lief, enzovoorts. Als ze down is een arm om haar heen. Als ik wat later ben een telefoontje, enzovoorts. Zij vrolijker, dus ik ook blijer!
vrijdag 30 maart 2007 om 16:21
hhmm een papieren zak, als DAT de oplossing was....helaas het is zo'n onderbuikgevoel wat niet weg wil.Kreeft: ik heb al wel eens gezegd dat ik er niet zoveel aan heb als hij ook kortaf gaat zitten doen als ik ergens van baal, maar ik geloof dat het nog niet echt is doorgedrongen of dat hij er gewoon niks mee doet.Zucht, ik ben moezit me al de hele middag druk te maken over of hij nou nog boos is over gisteravond en of hij er nu over denkt of we wel bij elkaar passen enzo.Ik baal van mezelf, t stomme is dat ik op het moment dat ik doorsla ook besef dat ik dit niet moet doen, maar het gevoel is zo groot....dat moet er gewoon ergens uit. Dat is nou ook net het erge ervan.....opkroppen probeer ik wel, maar het komt er meestal wel weer een keer uit.Zit nu ook de hele tijd te denken aan alle leuke en lieve dingen van de afgelopen dagen en voel me echt kut dat ik dat nou weer heb verpest.Ik hoop dat het vanavond gewoon weg is en dat hij weer blij is me te zien.....Soms denk ik erover om gewoon te zeggen: "joh ik ga ff 2 avonden lekker thuis zitten, dan kan jij doen wat je wilt doen" gewoon om hem mij weer te laten missen, maar ja....vaak wil ik dat helemaal nietik WIL gewoon het liefst bij hem zijn.....
vrijdag 30 maart 2007 om 17:03
vrijdag 30 maart 2007 om 18:04
Hi allemaal!!Ik heb de meeste van jullie postings gelezen en herken wel veel! Bang zijn dat het uitgaat omdat je zoveel van hem houdt, en dan juist gedrag vertonen waardoor je hem verder wegduwt... zucht...Maar.. ik moet zeggen dat ik hier al veel beter mee om heb leren gaan en ik zal jullie vertellen hoe, wie weet en hopelijk hebben jullie er wat aan! Ik heb mijn vriend verteld dat die angst er zit, en hij heeft mij zo ongeveer op het hart gedrukt dat het niet uit zal gaan, zo zeker als het mogelijk is als je daarvan kan zijn. Meerdere keren heeft hij dat mij op het hart gedrukt. En nu, als we een ruzietje hebben, voel ik me kut, maar er gaat niet door mn hoofd heen 'misschien gaat het wel uit'. Want daar heeft hij me nu van weten te overtuigen, dat is nu zeker voor me. En dat voelt zooooo fijn!!! Want ik weet precies wat jullie bedoelen, en ik weet precies hoe kut het gevoel is. En doordat ik niet meer die angst heb tijdens ruzietjes, exploderen de ruzietjes (meestal) ook niet meer zoals dat eerder weleens kon gebeuren. Die explosies kwamen namelijk gewoon omdat ik zo bang was dat hij het uit zou maken.Ik hoop dat jullie hier wat aan hebben!!Liefs, summer
vrijdag 30 maart 2007 om 19:39
Ik ga niet over de zeik ofzo, ik word meer stil en vreet t op eigenlijk. En dan ga ik gedrag vertonen van lompheid en botheid. Ook niet geheel terecht natuurlijk. Met als gevolg dat iemand dus of heel lief gaat doen, wat bij mij dan averechts werkt, of zelf ook lomp en bot gaat doen en dat werkt bij mij als n rode lap op n stier.
Sjucht............................
Hopeloos.......
Sjucht............................
Hopeloos.......
vrijdag 30 maart 2007 om 19:47
Een mannenbrein werkt inderdaad anders. Je moet er van uitgaan dat een man veel minder met gevoelens bezig is dan een vrouw, wat daarom niet betekent dat hij minder om je geeft. Maar de doorsnee man is meestal pragmatischer, meer gericht op actie en vindt gevoelens analyseren gewoonweg tijdverspilling. Dit betekent dus echt niet dat hij niet om je geeft, hij staat er gewoon niet zo bij stil en richt zijn aandacht op andere zaken, zoals werk, voetbal of weetikveel wat hem nog bezighoudt. Misschien proberen om je gevoelens onder controle te houden en je concentreren op andere zaken buiten je relatie? De kans is groot dat hij dan niet meer van je weg te slaan is. Hoe emotioneler je reageert, hoe meer je hem van je wegduwt. Bovendien is het ook leuker voor jezelf om aandacht te hebben voor andere zaken dan steeds maar weer alles op relatievlak te analyseren. Er is meer in het leven dan de relatie met je vriend.
Heb wel niet alle reacties gelezen, dus misschien is iets dergelijks al gezegd.
Heb wel niet alle reacties gelezen, dus misschien is iets dergelijks al gezegd.
vrijdag 30 maart 2007 om 19:53
Wat ik doe? Ik loop m dus echt niet achter zn reet aan he, mn huidige vriend, dus nu loopt ie achter mijn reet aan.:P
Maar ik weet niet hoe ik mijn gedrag moet veranderen joh, laatst ook, we hadden een afspraak staan voor in t weekend, komt ie er mee aan dat die afspraak niet door kan gaan omdat ie vergeten was dat ie wat anders had afgesproken. Nou dan vraag ik je toch wat ik daarmee moet. Dan word ik op dat moment behoorlijk lomp en bot en stil. Pfffffff......... kerels..................
Maar ik weet niet hoe ik mijn gedrag moet veranderen joh, laatst ook, we hadden een afspraak staan voor in t weekend, komt ie er mee aan dat die afspraak niet door kan gaan omdat ie vergeten was dat ie wat anders had afgesproken. Nou dan vraag ik je toch wat ik daarmee moet. Dan word ik op dat moment behoorlijk lomp en bot en stil. Pfffffff......... kerels..................
vrijdag 30 maart 2007 om 22:09
Hi,
Bang zijn dat het uitgaat omdat je zoveel van hem houdt, en dan juist gedrag vertonen waardoor je hem verder wegduwt...
ONZIN!!
Sorry, dat ik dat zo bot zeg, maar maak jezelf nou niks wijs a.u.b.!
Trap er niet in!!!! Als hij je wil, kun je het niet zo gauw fout doen, hoor!
Hij zal nu het volgende excuus kunnen gebruiken: 'omdat jij zó deed, duwde je me van je af!'
Dus dan is het jouw schuld? NIET DUS!
Grtz.
D.
Bang zijn dat het uitgaat omdat je zoveel van hem houdt, en dan juist gedrag vertonen waardoor je hem verder wegduwt...
ONZIN!!
Sorry, dat ik dat zo bot zeg, maar maak jezelf nou niks wijs a.u.b.!
Trap er niet in!!!! Als hij je wil, kun je het niet zo gauw fout doen, hoor!
Hij zal nu het volgende excuus kunnen gebruiken: 'omdat jij zó deed, duwde je me van je af!'
Dus dan is het jouw schuld? NIET DUS!
Grtz.
D.
zaterdag 31 maart 2007 om 07:15
Hi jufdoortje,In mn post staat juist, dat dat is wat ik geleerd heb, dat mn vriend onvoorwaardelijk van me zal blijven houden. Dat geef ik de dames hier ook als tip, om daarin te geloven en dat vast te houden.Dat betekent niet, dat ik tijdens een ruzietje geen verdrag kan vertonen wat mijn vriend op dat moment verder wegduwt, zonder dat hij het uit zal maken. En dat is dan gedrag waarvan ik het ook zeker niet leuk zou vinden als hij het zelfde zou doen, en gedrag dat ook niet nodig is. Mijn vriend is een ontzettende lieverd, en verdient dat gedrag niet. Maar nu weet ik dus zeker dat het ondanks dat gedrag niet uit zal gaan, en juist door die gedachte vertoon ik nauwelijks meer naar gedrag, omdat dat gedrag vooral voortkwam uit de angst dat het uit zou gaan.
zaterdag 31 maart 2007 om 08:03
Hallo, ben ik al weer voor de 3e keer haha.Jufdoortje, ik heb net je postings op p.1 gelezen. Ik heb ook met mijn exvriend gehad dat ik er uiteindelijk achter kwam dat hij niet helemaal voor me ging, en dat is ook uitgegaan. Daar ben ik nu heel heel blij om. Jij mag daar ook blij om zijn, je verdient iemand die dat wel doet. Maar daar was je al achter gekomen, dat is goed.
zaterdag 31 maart 2007 om 09:26
Wat een opluchting om deze topic te lezen! Voor mij is het ook zó herkenbaar.. En ik maar denken dat ik de enige ben die zo extreem met dit probleem zit. Terwijl ik eigenlijk ook heel zelfstandig ben, en zelfverzekerd...buiten mijn relatie.
Normaal lees ik alleen een beetje mee, maar omdat ik dit zo'n feest van herkenning vind, heb ik me toch maar geregistreerd om dat even te kunnen zeggen. Een volgende keer dat ik weer freak, ga ik eerst deze topic doorlezen!
Ik kan mezelf soms door te piekeren echt helemaal gek maken in mijn hoofd.. En ik ga dan uit angst zo naar denken over mijn relatie, dat ik er helemaal negatief van word. Wat voor mijn vriendje ook helemaal niet leuk is. Ik ben om te beginnen maar eens gestopt met het drinken van koffie, zodat ik in elk geval minder hyper ben.
Ik heb afgelopen week wel met mn ventje over mijn angst gepraat, zodat hij weet waar mijn rare gedrag soms vandaag komt. Maar ik ben vastbesloten om niet elke keer de sfeer te gaan verzieken, want inderdaad: ik drijf hem daardoor alleen maar bij me vandaan.
Super bedankt voor de tips, en voor het delen van jullie ervaringen. Dat heeft me al zo goed gedaan! :D
Liefs Mijn tje
Normaal lees ik alleen een beetje mee, maar omdat ik dit zo'n feest van herkenning vind, heb ik me toch maar geregistreerd om dat even te kunnen zeggen. Een volgende keer dat ik weer freak, ga ik eerst deze topic doorlezen!
Ik kan mezelf soms door te piekeren echt helemaal gek maken in mijn hoofd.. En ik ga dan uit angst zo naar denken over mijn relatie, dat ik er helemaal negatief van word. Wat voor mijn vriendje ook helemaal niet leuk is. Ik ben om te beginnen maar eens gestopt met het drinken van koffie, zodat ik in elk geval minder hyper ben.
Ik heb afgelopen week wel met mn ventje over mijn angst gepraat, zodat hij weet waar mijn rare gedrag soms vandaag komt. Maar ik ben vastbesloten om niet elke keer de sfeer te gaan verzieken, want inderdaad: ik drijf hem daardoor alleen maar bij me vandaan.
Super bedankt voor de tips, en voor het delen van jullie ervaringen. Dat heeft me al zo goed gedaan! :D
Liefs Mijn tje
zaterdag 31 maart 2007 om 09:59
Nou jufdoortje, als mijn vriend zo bezitterig en claimerig en jaloers zou doen dan was ik ook snel weg. Ik zou het vreselijk benauwd krijgen als ik dit soort aanvallen over me heen zou krijgen.
Wat ik me ook afvraag, jullie zéggen wel dat je er zélf iets aan moet veranderen, maar vervolgens zeggen jullie iets als 'maar als hij zus doet ja dan word ik onzeker / bang etc'. Dus leg je alsnog de verantwoordelijkheid bij hem neer terwijl het toch echt bij jullie ligt.
Híj kan er niks aan doen dat jij zo onzeker wordt, dat je iedere scheet van hem gaat zitten analyseren en negatief interpreteert. Dat ligt bij jou, dat moet jij veranderen en je moet geen excuses gaan zoeken voor je gedrag.
Wat ik me ook afvraag, jullie zéggen wel dat je er zélf iets aan moet veranderen, maar vervolgens zeggen jullie iets als 'maar als hij zus doet ja dan word ik onzeker / bang etc'. Dus leg je alsnog de verantwoordelijkheid bij hem neer terwijl het toch echt bij jullie ligt.
Híj kan er niks aan doen dat jij zo onzeker wordt, dat je iedere scheet van hem gaat zitten analyseren en negatief interpreteert. Dat ligt bij jou, dat moet jij veranderen en je moet geen excuses gaan zoeken voor je gedrag.
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
zaterdag 31 maart 2007 om 10:02
Ik heb mijn vriend verteld dat die angst er zit, en hij heeft mij zo ongeveer op het hart gedrukt dat het niet uit zal gaan, zo zeker als het mogelijk is als je daarvan kan zijn. Meerdere keren heeft hij dat mij op het hart gedrukt. En nu, als we een ruzietje hebben, voel ik me kut, maar er gaat niet door mn hoofd heen 'misschien gaat het wel uit'. Want daar heeft hij me nu van weten te overtuigen, dat is nu zeker voor me.
Dat je je zo afhankelijk kan maken van een ander! Wat nou als deze relatie uitgaat en je een nieuwe vriend krijgt? Dan kun je er donder op zeggen dat je weer het hele scala aan gedoe krijgt omdat je de bevestiging van een ander nodig hebt ipv die uit je zelf te halen.
Dat je je zo afhankelijk kan maken van een ander! Wat nou als deze relatie uitgaat en je een nieuwe vriend krijgt? Dan kun je er donder op zeggen dat je weer het hele scala aan gedoe krijgt omdat je de bevestiging van een ander nodig hebt ipv die uit je zelf te halen.
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
