
Ik kan hem niet loslaten
dinsdag 11 maart 2008 om 01:45
Hallo allemaal
Ik word gek. Ik mis hem! Ik kan hem gewoon neit loslaten op een of andere manier. Wat ik ook doe. Met andere mannen bezig zijn , andere dingen doen. Elke acond weer. Ik mis hem! Afstand ,,,Er is een grote afstand tussen ons. Het ging niet meer!Maar waarom voelt het nog steeds zo moeilijk. Ik mis hem! Ene dag meer dan de andere en toch geen enkele dag dat ik neit aan hem denk! Wie voelt hetzelfde op dit momen? Willen jullie over praten ? Tips?
Ik word gek. Ik mis hem! Ik kan hem gewoon neit loslaten op een of andere manier. Wat ik ook doe. Met andere mannen bezig zijn , andere dingen doen. Elke acond weer. Ik mis hem! Afstand ,,,Er is een grote afstand tussen ons. Het ging niet meer!Maar waarom voelt het nog steeds zo moeilijk. Ik mis hem! Ene dag meer dan de andere en toch geen enkele dag dat ik neit aan hem denk! Wie voelt hetzelfde op dit momen? Willen jullie over praten ? Tips?
dinsdag 11 maart 2008 om 02:04

dinsdag 11 maart 2008 om 02:16
je moet niet te hard willen...
soms wil je zo graag over iemand heen komen, dat je hem te hard wil laten loslaten.
maar als je dit soort dingen forceert lukt het juist niet.
probeer maar vanaf nu eens een minuut niet aan roze olifantjes te denken... wedden dat je er alleen maar aan denkt.
accepteer dat je hem hem mist, en aan hem denkt, en gun je zelf de tijd om er over heen te komen.
tussen mij en mijn ex is het nu een jaar uit, ik heb het uit gemaakt. ik denk nog steeds dagelijks aan hem, maar dit is voor mij geen probleem. ik accepteer dit van mezelf. ik weet waarom het uit is, en heb daar vrede mee, wat niet wegneemt dat ik nog steeds vaak aan hem denk. maar dat is ok, ik weet dat hij ook nog vaak aan mij denkt zonder dat we mekaar zien overigens, want dat werkt niet tussen ons.
soms wil je zo graag over iemand heen komen, dat je hem te hard wil laten loslaten.
maar als je dit soort dingen forceert lukt het juist niet.
probeer maar vanaf nu eens een minuut niet aan roze olifantjes te denken... wedden dat je er alleen maar aan denkt.
accepteer dat je hem hem mist, en aan hem denkt, en gun je zelf de tijd om er over heen te komen.
tussen mij en mijn ex is het nu een jaar uit, ik heb het uit gemaakt. ik denk nog steeds dagelijks aan hem, maar dit is voor mij geen probleem. ik accepteer dit van mezelf. ik weet waarom het uit is, en heb daar vrede mee, wat niet wegneemt dat ik nog steeds vaak aan hem denk. maar dat is ok, ik weet dat hij ook nog vaak aan mij denkt zonder dat we mekaar zien overigens, want dat werkt niet tussen ons.
dinsdag 11 maart 2008 om 06:33
Twijfelvrouwtje.. Je moet jezelf eens een flinke schop onder je hol geven ,
Natuurlijk mis je hem , dat mag en is ook niets mis mee. Liefdesverdriet is alsof er ledematen van je lijf worden gerukt.. Maar het wordt beter , elke dag een beetje meer.. Wat je vandaag bereikt is je gisteren niet gelukt.. Daar mag je trots op zijn.
Het is goed om te huilen boos te zijn, sta dat verdriet toe !! Maar weet oko jezelf bij elkaar te rapen zodat je niet alleen maar in een negatieve spiraal blijft hangen..
Iemand zei ooit tegen mij je gaat 2 stappen vooruit en je klettert er 1 terug elke dag weer , het lijkt alsof je geen meter opschiet maar je gaat wel vooruit kleine stapjes !!
Natuurlijk mis je hem , dat mag en is ook niets mis mee. Liefdesverdriet is alsof er ledematen van je lijf worden gerukt.. Maar het wordt beter , elke dag een beetje meer.. Wat je vandaag bereikt is je gisteren niet gelukt.. Daar mag je trots op zijn.
Het is goed om te huilen boos te zijn, sta dat verdriet toe !! Maar weet oko jezelf bij elkaar te rapen zodat je niet alleen maar in een negatieve spiraal blijft hangen..
Iemand zei ooit tegen mij je gaat 2 stappen vooruit en je klettert er 1 terug elke dag weer , het lijkt alsof je geen meter opschiet maar je gaat wel vooruit kleine stapjes !!
dinsdag 11 maart 2008 om 08:21

dinsdag 11 maart 2008 om 20:58
Hoe vind je het nu dat je ondanks je verzoekje van 3 dagen geleden (je wilde je reacties verwijderd hebben en zelfs je hele nick deleten) nog steeds onder deze nick kunt inloggen en reageren? Goed dat daar geen gehoor aan is gegeven he.
Liefdesverdriet moet je doorheen, daar is geen ontkomen aan. Het doet pijn, het is verrot en ontzettend verdrietig maar het hoort wel bij het leven.
En ja het roze olifantjeseffect is en blijft werkzaam zolang jij vind dat je er niet aan mag denken. Door het te accepteren dat het nu pijn en verdriet doet gaat het op den duur slijten. En zul je er over een tijdje achterkomen dat je niet meer aan hem denkt of minder aan hem denkt.
Liefdesverdriet moet je doorheen, daar is geen ontkomen aan. Het doet pijn, het is verrot en ontzettend verdrietig maar het hoort wel bij het leven.
En ja het roze olifantjeseffect is en blijft werkzaam zolang jij vind dat je er niet aan mag denken. Door het te accepteren dat het nu pijn en verdriet doet gaat het op den duur slijten. En zul je er over een tijdje achterkomen dat je niet meer aan hem denkt of minder aan hem denkt.
dinsdag 11 maart 2008 om 21:04
Ik vraag me af gezien je geschiedenis van topics hier op het forum wat je nu eigenlijk zelf wilt. Wil je de aandacht van alle mannen omdat je zo geniet van die aandacht en voel je je daardoor beter in je vel? Maw haal je daar je zelfvertrouwen uit? Of wil je met al die aandacht van andere mannen je ex vergeten? Wat wil je zelf eigenlijk?
Zou je het niet fijner vinden als je wist wat je wilde. En je lekker in je vel zit voordat je wat met een ander begint? Lijkt me ook eerlijker voor de ander maar vooral voor jezelf.
Zou je het niet fijner vinden als je wist wat je wilde. En je lekker in je vel zit voordat je wat met een ander begint? Lijkt me ook eerlijker voor de ander maar vooral voor jezelf.
vrijdag 14 maart 2008 om 14:35
Hey twijfelvrouwtje,
ik begrijp heel goed wat je nu doormaakt, mijn vriendin heeft het 3 weken geleden uitgemaakt en ook ik wordt gek!
Ik denk er elke minuut van de dag aan, dat op zich is al om gek van te worden. Ik mis haar en wil zo graag dat ze terugkomt. Het ergste is de machteloosheid. Ik heb haar daarna nog 2 gebeld en een mail gestuurd. Iedereen adviseert nu om niet te bellen of contact te zoeken op welke manier dan ook. Terwijl dat toch echt is wat ik wil. Ik wil bellen smsen en wel nu! Ik wil weten of zij nog aan mij denkt of ze me mist.
De ene dag gaat inderdaad beter dan de ander. Maar dan stort ik weer in en kan ik weer 3 x per dag janken...
Pfffff... was ze maar gewoon hier bij mij...
Rationeel gezien weet ik dat er waarschijnlijk wel overheen kom, maar ben zo bang nooit meer een vrouw als haar te vinden.
Kortom ik weet wat je doormaakt en leef met je mee. Het beste blijft denk ik toch de pijn voelen en ervaren dan wordt het wel minder...
ik begrijp heel goed wat je nu doormaakt, mijn vriendin heeft het 3 weken geleden uitgemaakt en ook ik wordt gek!
Ik denk er elke minuut van de dag aan, dat op zich is al om gek van te worden. Ik mis haar en wil zo graag dat ze terugkomt. Het ergste is de machteloosheid. Ik heb haar daarna nog 2 gebeld en een mail gestuurd. Iedereen adviseert nu om niet te bellen of contact te zoeken op welke manier dan ook. Terwijl dat toch echt is wat ik wil. Ik wil bellen smsen en wel nu! Ik wil weten of zij nog aan mij denkt of ze me mist.
De ene dag gaat inderdaad beter dan de ander. Maar dan stort ik weer in en kan ik weer 3 x per dag janken...
Pfffff... was ze maar gewoon hier bij mij...
Rationeel gezien weet ik dat er waarschijnlijk wel overheen kom, maar ben zo bang nooit meer een vrouw als haar te vinden.
Kortom ik weet wat je doormaakt en leef met je mee. Het beste blijft denk ik toch de pijn voelen en ervaren dan wordt het wel minder...