ik stapte de taxi in met een vreemde in noorwegen.

Ik zit nu al een tijdje in Noorwegen op school. Ik ben 19 maar oud en wijs voor mijn leeftijd natuurlijk ; ) Ik kan het niet vinden met de Noren omdat ze gewoonweg zo saai en introvert zijn. Laatst waren we in een disco hier lokaal en mijn vriendin en ik zagen een jongen staan die er zo uitsprong voor mij. Noren kleden zich namelijk in mijn ogen allemaal nogal standaard en veilig en hij zag er een beetje alternatief uit. Schitterend blond haar, ringetje door zijn onderlip en gympen aan. Kortom: helemaal mijn type. Hij kon ook nog eens geweldig dansen, gewoon in zijn eentje. Er zaten best wat meisjes achter hem aan maar daar moest hij niks van hebben. Via via via ben ik in gesprek met hem gekomen. Hij komt uit Litouwen. In een disco is het altijd zo moeilijk praten omdat je in elkaars oor staat te schreeuwen in het Engels dus zei hij dat als ik verder wou praten we dat achteraf konden doen buiten. Ik was gelukkig maar verwachtte er niet teveel van natuurlijk. In de disco was hij met wat mensen die hij kende en omdat hij een paar meisjes al totaal genegeerd had dacht ik dat hij mij ook wel zou negeren maar nee! En toen het feest voorbij was stond ik bij de uitgang en nam hij als een heer mijn arm. Of ik nog buiten verder wou praten? Ik heb mijn vriendin op een lullige manier weggestuurt, ze moest maar begrijpen dat ik met hem wou zijn. Ik ben zelfs met hem in de taxi naar huis gestapt. Een 19 jarig meisje alleen naar een dorpje in the middle of nowhere ja. Maar hij was zo iemand die je kan vertrouwen, geen engerd, geen player of loverboy. Natuurlijk kan je zoiets niet zeker weten maar het voelde goed. Hij was ook totaal niet flirterig naar me en wou gewoon met me praten, gezien we ook alletwee aliens zijn in dit koude land. Zijn ouders woonde een huis verderop en zijn kamergenoot verhuisde naar een andere kamer voor ons. Ik heb niks met hem gedaan behalve gepraat. We zaten op de grond op kussen, er stond heerlijke sfeervolle zachte blije muziek op de achtergrond te spelen, cd dat hij uit zijn auto had gehaald, er zo zaten we daar met een kaars tussen ons in gore wijn te drinken. Ik waardeerde het zo dat hij niks bij me probeerde, hij was geinteresseerd in wie ik was. Ik was voordat we in de taxi stapte zelfs nog zo dom geweest om eerst aan zijn vriend en toen aan hem te vragen of er niks van me verwacht werd als ik eenmaal bij hem thuis was. De vriend verzekerde me dat hij echt te vertrouwen was en hijzelf had zo’n gekwetste ontzette blik in zijn ogen dat ik me gelijk schaamde.De volgende ochtend reed hij me met zijn auto terug zoals beloofd ook al was hij helemaal gebroken met maar twee uurtjes slaap. We hadden samen in een tweepersoonsbed gelegen, ik had de dekens en hij lag gewoon op zijn buik naast me en had zich niet verroerd. Ik moest hem wakker maken omdat mijn kamergenoot straks wakker zou worden en mijn lege bed zou zien! Ik kon me mijn mobielnummer niet herinneren dus gaf ik hem mijn emailadres. Hij kende email niet goed maar hij zou het proberen. Ik was de afgelopen week op een reisje en toen ik terugkwam was het eerste dat ik deed mijn mail checken. Ik zat daar met kloppend hart en een knoop in mijn maag toen ik de mailbox opende en ja. Twee mailtjes. De eerste met ’’please just send me an sms to my number in Norway as soon as possible, gevolgd door het nummer en toen zo schattig ’’cause I’m not sure its working..’’ En daarna nog een mail twee dagen later met dezelfde boodschap maar nu erachter ‘’now I’m mailing with other emailadres. Het zag er naar uit dat hij voor mij een emailadres had aangemaakt. Zo lief. Ik ben verliefd op hem, ik kan er niks aan doen. Ik stuurde hem een week na zijn mail een smsje en daarna nog een maar tot nu toe geen reactie gehad. Oh, ik maak mezelf helemaal paranoïde met verklaringen en excusjes! Hij deed zoveel moeite voor me, en toen we bij hem thuis waren zei hij ook ’’the next time you can come’’ kortom; we zouden vaker afspreken. Hij beloofde ook een cdtje voor me te branden met die muziek. Waarom smst hij me niet. Wat is er mis!?!?! Sorrie voor dit verhaal maar ik moet het gewoon even kwijt in het Nederlands want in het Noors kan ik dit aan niemand echt uitdrukken en ze begrijpen het toch niet.Oh lieve mensen, wat doe ik mezelf aan???? Na mijn laatste ‘’relatie’’ ga ik er gewoon vanuit dat jongens, mannen niet te vertrouwen zijn, ze alleen maar seks willen en als je dat niet wilt geven ze weg zijn. Mijn maar Litouwse jongen was niet zo. Hij probeerde niks bij me. Het enige wat hij zei was dat hij een kaars ging zoeken om het wat romantischer te maken.Alle reacties zijn welkom, ik waardeer het dat iemand de moeite heeft genome nom dit helemaal uit te lezen.

Ja, dat heeft vele malen door mijn hoofd geschoten gisteren. Ik heb bijna de hele dag naar op mijn buik op bed gelegen en naar het mobieltje gestaart denkend ''wat is er mis?''

''zie je wel, alle mannen zijn hetzelfde!'' '' Ik ben niet leuk genoeg dus''  '' dit is zo scheef, al die moeite, de mailtjes en nu geen smsje. Is hij verongelukt??''

en tenslotte ''MUTS; BEL HEM GEWOON OP''



Maar ik kan het niet, ik heb al aardig wat risico genomen met mijn twee smsjes vind ik oh + een mailtje, maar daar verwachtte ik geen reactie op. Als hij contact met me wil is er alle gelegenheid voor hem om mij terug te smsen!



Ik heb initiatief teruggenomen en als ik ga bellen dan kom ik zo wanhopig over. Als hij niet smst waarom zou hij dan wel willen bellen?? 



Nougoed, ik merk wel wat er mis is maar zit in de rats. Ben nog nooit verliefd geweest en voel me nu erg raar. Bedankt in ieder geval voor het lezen.

Inderdaad is het ook wat moeilijk met de nummers. Ik zit in Noorwegen en sms in noorwegen met Nderlands mobieltje naar noors mobieltje blabla.. ik het noorse nationale nummer ervoor draaien enzo. Ik weet ook niet of het allemaal wel is aangekomen, ik denk het wel, ik weet niet of zijn smsjes aan kunnen komen...

Ja Gabriella, je hebt gelijk. Het is 1 gek worden van onzekerheid of 2 duidelijkheid positief of niet.



Ik ben bang dat ik het verkloot door aanhankelijk te gaan doen, hem afschrik als hij gewoon vriendschap wil. Hm..

er komt nog bij dat ik redelijk binnenkort al weer weg ga uit Noorwegen, al kan ik langer blijven maar dan is het schooljaar afgelopen... :(

Jullie zijn zo lief :) .

Nee, hij wist het niet van die reis. Maar als hij daardoor gelijk niks meer van zich laat horen vind ik dat wel iets zeggen over zijn karakter eigenlijk.



Hm, oke, het is duidelijk, ik moet zelf weer mn nekje uitsteken. Hoop niet dat hij die gelijk breekt...



Ik zal vandaag wel even moet gaan verzamelen om de bel te plegen. Het zweet breekt me nu al uit (ik haat verliefd zijn..) maar ik heb niks te verliezen behalve mijn trots en natuurlijk een gebroken hart..



het leven van een 19jarige is niet makkelijk...



thanx voor de tips...ik heb gewoon even hulp en steun nodig want zit nogal in de knoop met mijn gedachtes... bedankt

Ja, over dat dat iets zegt over zijn karakter... oke, dat is nogal hard ja. Ik snap het wel maar als ik daarna twee smsjes zou krijgen achter elkaar zou ik wel terugreageren.



maargoed



IK HEB GEBELD. Het vereiste wel wat zenuwonderdrukking moet ik zeggen, met trillende handen toets je dat nummer in wat ik onderhand uit mn hoofd ken. Mijn adem trilt, hij gaat over en opeens...--------> zijn stem!



Hij herkende me gelijk. Ik was opslag rustig en beheerst en hij kwam nogal zenuwachtig over, of misschien had hij haast? Hij praatte best snel maar zei leuke dingen.

''it's nice to hear you, to hear your voice again''

Ik was zo rustig en legde uit dat ik op reis was en hij zei dat hij niet wist of ik die mailtjes wel had gehad enzo. En dat het goed is dat ik reageerde, beter laat dan niet. Ja, en of ik hem nog een keer wou ontmoeten?

Ik; yes!!!

Kan nu niet omdat hij de auto niet heeft maar a.s vrijdag of zaterdag, dan komt hij hierheen en dan zien we wel wat we willen doen. Misschien is er dan ook een feestje maar dat zien we wel.



Hij wil me weer zien O+



Hij lachtte best veel en klonk blij, ik was ook blij gewoon om zijn lach weer te horen, dat ik rustig was.



Ergens had ik het gevoel dat hij haast had, maar dat was zenuwen misschien. Ik ga nou niet weer alles lopen uitanalyseren want daar word ik nu echt gek van..



Over die vriendin ja. Ik zei toen ik daar stond met hem, onze armen gehaakt, en zei kwam erbij staan en kletste een eind weg. Ik ben nogal een jaloers type, dat weet ik van mezelf en ben er echt niet trots op maar ik zei ''eh, je kan op zich nu wel gaan. Ik red me wel''

''zeker weten?'' zei ze

''tuurlijk'', zei ik.

''ik vind het wel een beetje raar'' zei ze terecht



Ik zei het niet lomp maar is natuurlijk wel lomp, het is maar een halve kilometer lopen maar toch, ik wou niemand kwetsen maar op dat moment stond ze in de weg.



Ik heb het met haar erover gehad maar ze was niet boos ofzo. Ik heb bloemetjes voor dr geplukt :R

hey Allemaal, nog een ding Ik was trots op mezelf dat ik gewoon opbelde, dat ik niet zo'n dom kind was dat zenuwachtig op een smsje zat te wachten maar iemand die volwassen was, duidelijk wou en gewoon initiatief nam. We hebben een leuk gesprek gehad, hij klonk blij, zenuwachtig, misschien wat gehaast maar wel enthousiast. Ik was sowieso niet van plan om de sfeer te zetten met ''zo, dus je hebt mijn smsjes gehad of niet!!!'' Ik was immers degene die pas na een week iets lulligs van zich liet horen. Ik probeerde alles in zijn juiste perceptie te zien wat moeilijker was dan ik dacht door al die irritante emoties.Ik zit met een dillema als we het over emoties hebben.DIt jaar heb ik eerder een ''relatie'' gehad met een jongen. Hij kwam uit Lapland en zat ook op onze school. Ik viel voor hem en hij heeft me laten vallen, twee andere meisjes gehad en daarna nog eens in mijn gezicht gezegd dat hij mij niet boeiend vond en die twee meisjes na mij ook niet echt maar dat hij eigenlijk het meeste voelde voor mijn beste vriendin.Daar heb ik echt een lange tijd over heen moeten komen want ik had mezelf als ingebeeld als moeder van zijn kinderen tussen de rendieren zeg maar.Sinds dat vertrouw ik niemand meer, jongens willen maar 1 ding en dat is SEKS. Dan ben je bij mij dus aan het verkeerde adres. Die jongen heeft echt een litteken achtergelaten op me. Ik vergelijk nu alle jongens met hem. Nu ook deze jongen, hij is zo leuk als hij maar kan zijn maar toch kan ik het niet geloven, er moet wel iets mis zijn. Hij kan toch niet echt serieus aardig en leuk en knap zijn?? Ik zoek in alles het slechtste en het ergste lijkt wel.... gewoon om mezelf te beschermen en voor te bereiden op een teleurstelling. Hij zei '' It's nice to hear you, to hear your voice again'' wat is heel lief vond en hij vroeg of ik hem nog een keer wou ontmoeten, hij had op het moment de auto niet dus a.s vrijdag of zaterdag.Hij zei dat er dan heeel misschien een feestje was maar hij zou sowieso naar mijn stadje komen en dan zouden we ergens afspreken en dan wel beslissen wat we wouden doen. Ik weet niet waarom ik teleurgesteld was, ik had gehoopt dat ik gelijk naar hem toe kon gaan, dat hij niets liever wou dan mij zien en hij me op een wit paard kwam halen en nu was het opeens... aanstaande zaterdag of vrijdag. Zo ben ik dan, zo zijn wij vrouwen dan, alles maar met het perfecte vergelijken waardoor niks goed genoeg is.En nog zoiets toen hij zoveel keren gedag zei. '' have a nice day, have a nice week and, I mean have a nice weekend'' Dat is natuurlijk heel schattig en attend maar in mijn achterhoofd kwam gelijk op:''waarom zegt hij dat, wil hij van me af? heeft ie haast en moet ie ophangen? BEN IK NIET BELANGRIJK? zo maak je van iets dat waarschijnlijk leuk is iets slechts. Hij is echt zo leuk als iemand maar kan zijn ..........en nog lijkt het niet genoeg omdat ik zo achterdochtig ben. Is dat juiste intuïtie of gewoon een litteken van mijn eerdere ervaringen.HOE STOP JE DIT??????? Het lijkt wel alsof ik mezelf niks gun.